-
1 dowiadywać się (czego, o czym od kogo)
belü, belep aluSłownik polsko-tatarska > dowiadywać się (czego, o czym od kogo)
-
2 zależeć (od czego, od kogo)
bäyle bulu -
3 należeć
глаг.• болеть• быть• наступить• принадлежать• славиться• слыть• существовать* * *należ|ećнесов. 1. do kogo-czego принадлежать кому-чему, быть чьей собственностью;2. do kogo-czego принадлежать к кому-чему; относиться к кому-чему; входить в состав чего, состоять в чём;\należeć
do partii состоять в партии, быть членом партии; zadanie nie \należećało do łatwych задача была не из лёгких;3. do czego участвовать в чём;\należeć do spisku участвовать в заговоре;
rób со do ciebie \należećy делай своё дело;
5. \należećу безл. следует, надлежит, нужно;\należećу zastanowić się следует подумать; \należećу poczekać нужно подождать;
● (tak) jak \należećy как следует, (так) как полагается+3. brać (mieć) udział 5. trzeba, powinno się
* * *несов.2) do kogo-czego принадлежа́ть к кому-чему; относи́ться к кому-чему; входи́ть в соста́в чего, состоя́ть в чёмnależeć do partii — состоя́ть в па́ртии, быть чле́ном па́ртии
zadanie nie należało do łatwych — зада́ча была́ не из лёгких
3) do czego уча́ствовать в чёмnależeć do spisku — уча́ствовать в за́говоре
rób co do ciebie należy — де́лай своё де́ло
5) należy безл. сле́дует, надлежи́т, ну́жноnależy zastanowić się — сле́дует поду́мать
należy poczekać — ну́жно подожда́ть
•Syn: -
4 przypadać
глаг.• валиться• впасть• завалиться• опадать• падать• пасть• припадать• рухнуть• слететь• спадать• упасть* * *несов. 1. do kogo-czego припадать, прижиматься, приникать к кому-чему;2. do kogo-czego бросаться, кидаться к кому-чему; 3. происходить, случаться; приходиться; 4. па kogo-co приходиться на кого-что; выпадать, доставаться кому-чему (на чью долю); ср. przypaść+2. dopadać 3. przytrafiać się, wypadać 4. wypadać
* * *несов.1) do kogo-czego припада́ть, прижима́ться, приника́ть к кому-чему2) do kogo-czego броса́ться, кида́ться к кому-чему3) происходи́ть, случа́ться; приходи́ться4) na kogo-co приходи́ться на кого-что; выпада́ть, достава́ться кому-чему ( на чью долю); ср. przypaśćSyn: -
5 przypaść
глаг.• прийтись• припасть* * *przypa|ść\przypaśćdnę, \przypaśćdnij, \przypaśćdł сов. 1. do kogo-czego припасть, прижаться, приникнуть к кому-чему;\przypaść do ziemi приникнуть к земле;
2. do kogo-czego броситься, кинуться к кому-чему;3. произойти, случиться, прийтись;to \przypaśćdło na koniec piątego wieku это произошло в конце пятого века; święto \przypaśćdło na czwartek праздник пришёлся на четверг;
4. na kogo-co прийтись на кого-что, выпасть, достаться кому-чему;\przypaść komuś w udziale прийтись (выпасть) на чью-л. долю;● \przypaść do serca прийтись по душе;
\przypaść do gustu прийтись по вкусу, понравиться+2. dopaść 3. przytrafić się, wypaść 4. wypaść
* * *przypadnę, przypadnij, przypadł сов.1) do kogo-czego припа́сть, прижа́ться, прини́кнуть к кому-чемуprzypaść do ziemi — прини́кнуть к земле́
2) do kogo-czego бро́ситься, ки́нуться к кому-чему3) произойти́, случи́ться, прийти́сьto przypadło na koniec piątego wieku — э́то произошло́ в конце́ пя́того ве́ка
święto przypadło na czwartek — пра́здник пришёлся на четве́рг
przypaść komuś w udziale — прийти́сь (вы́пасть) на чью́-л. до́лю
•- przypaść do gustuSyn: -
6 dal
сущ.• даль• дальность• отдаление• отдаленность• расстояние* * *♀ даль;w \dal вдаль; w \dali вдали; z \dala a) od kogo-czego далеко, вдали;
б) издалека; издали;trzymać się z \dala od kogo-czego сторониться кого-чем, стоять в стороне от чего; skok w \dal спорт. прыжок в длину
* * *жw dali — вдали́
z dala — 1) od kogo-czego далеко́, вдали́; 2) издалека́; и́здали
trzymać się z dala — od kogo-czego сторони́ться кого-чего, стоя́ть в стороне́ от чего
skok w dal — спорт. прыжо́к в длину́
-
7 dopadać
глаг.• настигать* * *несов. kogo-czego, do kogo-czego 1. добегать do кого-чего; подбегать к кому-чему;2. настигать кого-что; ср. dopaść+1. dobiegać, doskakiwać 2. doganiać, dopędzać
* * *несов. kogo-czego, do kogo-czego1) добега́ть до кого-чего; подбега́ть к кому-чемуSyn: -
8 dopaść
глаг.• настигнуть• охотиться* * *dopa|ść\dopaśćdnę, \dopaśćdnie, \dopaśćdnij, \dopaśćdł, \dopaśćdnięty сов. kogo-czego, do kogo-czego 1. добежать до кого-чего, подбежать к кому-чему;\dopaść do bramy добежать до ворот, подбежать к воротам;
2. настичь, настигнуть, нагнать кого-что;\dopaść uciekiniera настичь беглеца+1. dobiec, doskoczyć 2, dogonić, dopędzić
* * *dopadnę, dopadnie, dopadnij, dopadł, dopadnięty сов. kogo-czego, do kogo-czego1) добежа́ть до кого-чего, подбежа́ть к кому-чемуdopaść do bramy — добежа́ть до воро́т, подбежа́ть к воро́там
2) насти́чь, насти́гнуть, нагна́ть кого-чтоdopaść uciekiniera — насти́чь беглеца́
Syn: -
9 bimbać
глаг.• пренебрегать* * *bimb|aćнесов. na kogo-co, kogo-czego разг. не интересоваться кем-чем; наплевательски относиться к кому-чему;on \bimbaća na wszystko ему хоть трава не расти, ему на всё наплевать
+ gwizdać* * *несов. na kogo-co, kogo-czego разг.не интересова́ться кем-чем; наплева́тельски относи́ться к кому-чемуon bimba na wszystko — ему́ хоть трава́ не расти́, ему́ на всё наплева́ть
Syn: -
10 bronić
глаг.• защитить• защищать• оборонить• отстаивать• отстоять• охранять• поддерживать• покровительствовать• предохранять• сберечь• сохранить* * *broni|ć\bronićony несов. 1. kogo-czego защищать; охранять кого-что;\bronić miasta защищать город; \bronić prawdy отстаивать правду;
\bronić kogoś przed czymś защищать кого-л. от чего-л.;2. czego запрещать что; \bronić wstępu do czegoś запрещать входить куда-л., не пускать куда-л.+2. zabraniać, zakazywać
* * *broniony несов.1) kogo-czego защища́ть; охраня́ть кого-чтоbronić miasta — защища́ть го́род
bronić prawdy — отста́ивать пра́вду
bronić kogoś przed czymś — защища́ть кого́-л. от чего́-л.
2) czego запреща́ть чтоbronić wstępu do czegoś — запреща́ть входи́ть куда́-л., не пуска́ть куда́-л.
Syn: -
11 celować
глаг.• прицеливаться* * *целиться, метитьcałować целовать* * *celowa|ć\celowaćny несов. 1. do kogo-czego, w kogo-co целиться, прицеливаться, метить в кого, во что;2. w czym, czym отличаться, выделяться чем; \celować w nauce отлично учиться, выделяться своими успехами в учёбе+1. mierzyć 2. wyróżniać się, przodować
* * *celowany несов.1) do kogo-czego, w kogo-co це́литься, прице́ливаться, ме́тить в кого, во что2) w czym, czym отлича́ться, выделя́ться чемcelować w nauce — отли́чно учи́ться, выделя́ться свои́ми успе́хами в учёбе
Syn: -
12 czekać
глаг.• дожидаться* * *czeka|ć\czekaćny несов. na kogo-co, kogo-czego ждать кого-чего;\czekaćm na pana я вас жду; \czekać na autobus ждать автобуса; \czekać na okazję, \czekać sposobności ждать подходящего случая; nie dać na siebie \czekać не заставить себя ждать; ● \czekaćj (по) погоди (же); tylko \czekać, rychło \czekać вот-вот, того и жди; \czekaćj tatka latka поте, после дождичка в четверг
* * *czekany несов. na kogo-co, kogo-czegoждать кого-чегоczekać na autobus — ждать авто́буса
czekać na okazję, czekać sposobności — ждать подходя́щего слу́чая
nie dać na siebie czekać — не заста́вить себя́ ждать
- czekaj- tylko czekać
- rychło czekać
- czekaj tatka latka -
13 podchodzić
глаг.• надвигаться• подступать• подходить* * *podchodz|ić\podchodzićę несов. 1. подходить, приближаться;2. восходить, подниматься; 3. kogo-co подкрадываться, красться к кому-чему; 4. do kogo-czego перен. подходить, относиться к кому-чему, ср. podejść+1. zbliżać się 2. wspinać się. piąć się 3. podkradać się 4. odnosić się, traktować
* * *podchodzę несов.1) подходи́ть, приближа́ться2) восходи́ть, поднима́ться3) kogo-co подкра́дываться, кра́сться к кому-чемуSyn: -
14 podejść
pod|ejść\podejśćejdę, \podejśćejdzie, \podejśćejdą, \podejśćszedł, \podejśćeszła сов. 1. подойти, приблизиться;\podejść do okna подойти к окну; \podejść bliżej подойти ближе, приблизиться;
2. взойти, подняться;3. kogo-co подкрасться к кому-чему; 4. do kogo czego перен. подойти, отнестись к кому-чему; ● \podejść łzami наполниться слезами+1. zbliżyć się 2. wspiąć się 3. podkraść się 4. odnieść się, potraktować
* * *podejdę, podejdzie, podejdą, podszedł, podeszła сов.1) подойти́, прибли́зитьсяpodejść do okna — подойти́ к окну́
podejść bliżej — подойти́ бли́же, прибли́зиться
2) взойти́, подня́ться3) kogo-co подкра́сться к кому-чему4) do kogo czego перен. подойти́, отнести́сь к кому-чему•Syn: -
15 przystać
глаг.• пристать* * *1) (zatrzymać się) остановиться2) przystać (zgodzić się) принять, согласиться3) przystać (przyłączyć się) пристать (присоединиться)przyczepić się, przylepić się, przywrzeć пристать (прилипнуть)przybić (do brzegu) пристать (причалить)pot. przyczepić się разг. пристать (начать надоедать)* * *przyst|ać%1, \przystaćanę, \przystaćanie, \przystaćań, \przystaćał сов. 1. do czego пристать, прилипнуть, прильнуть к чему;2. па со согласиться на что, принять что; 3. do kogo-czego присоединиться, примкнуть к ко-му-чему+1. przywrzeć 2. zaakceptować, zgodzić się 3. przyłączyć się
jak \przystaćało (\przystaćoi) na kogoś, komuś как подобает кому-л.* * *I przystanę, przystanie, przystań, przystał сов.1) do czego приста́ть, прили́пнуть, прильну́ть к чему3) do kogo-czego присоедини́ться, примкну́ть к кому-чемуSyn:II przystoi несов. - jak przystoi na kogoś, komuś -
16 przystawać
глаг.• примыкать• следовать* * *1) (zatrzymywać się) останавливаться2) przystawać (zgadzać się) принимать, соглашаться3) przystawać (przyłączać się) приставать (присоединяться)przyczepiać się, przylepiać się, przywierać приставать (прилипать)przybijać (do brzegu) приставать (причаливать)pot. czepiać się разг. приставать (надоедать)posp. dobierać się (domagać się kogoś) разг. приставать (настойчиво клеиться)* * *%1 несов. 1. do czego приставать, прилипать к чему;2. па со соглашаться на что, с чем, принимать что; 3. do kogo-czego присоединяться, примыкать к кому-чему+1. przywierać 2. akceptować 3. przyłączać się
* * *I несов.1) do czego пристава́ть, прилипа́ть к чему3) do kogo-czego присоединя́ться, примыка́ть к кому-чемуSyn:II несов.приостана́вливаться ( во время движения)Syn: -
17 uprzedzać
глаг.• опережать• предварить• предвидеть• предвосхитить• предвосхищать• предостерегать• предупредить• предупреждать• упредить• упреждать* * *uprzedza|ć\uprzedzaćny несов. 1. предупреждать;2. kogo do kogo-czego восстанавливать, (враждебно) настраивать кого против кого-чего; 3. опережать; ср. uprzedzić+2. zniechęcać, zrażać 3. ubiegać
* * *uprzedzany несов.1) предупрежда́ть3) опережа́ть; ср. uprzedzićSyn: -
18 uprzedzić
глаг.• предвосхитить• предупредить• упредить* * *uprzedz|ić\uprzedzićę, \uprzedzićony сов. 1. предупредить;\uprzedzić kogoś о czymś предупредить кого-л. о чём-л.; \uprzedzić czyjąś prośbę (czyjeś życzenie) предупредить чью-л. просьбу (чьё-л. желание); 2. kogo do kogo-czego восстановить, (враждебно) настроить кого против кого-чего; 3. опередить+2. zniechęcić, zrazić 3. ubiec
* * *uprzedzę, uprzedzony сов.1) предупреди́тьuprzedzić kogoś o czymś — предупреди́ть кого́-л. о чём-л.
uprzedzić czyjąś prośbę (czyjeś życzenie) — предупреди́ть чью́-л. про́сьбу (чьё-л. жела́ние)
3) опереди́тьSyn: -
19 zrezygnować
глаг.• бросать• бросить• оставить• оставлять• отказать• отказаться• отказываться• побросать• покидать• покинуть• прекратить* * *zrezygnowa|ć\zrezygnowaćny сов. 1. z kogo-czego отказаться от кого-чего; отступиться от чего;\zrezygnować ze spadku отказаться от наследства; \zrezygnować z zamiaru отказаться (отступиться) от намерения;
2. z czego бросить что;\zrezygnować z palenia бросить курить; \zrezygnować z pracy бросить работу, уйти с работы;
3. (dać za wygraną) смириться, покориться судьбе+1. odstąpić, zrzec się
* * *zrezygnowany сов.zrezygnować ze spadku — отказа́ться от насле́дства
zrezygnować z zamiaru — отказа́ться (отступи́ться) от наме́рения
2) z czego бро́сить чтоzrezygnować z palenia — брос́ить кури́ть
zrezygnować z pracy — бро́сить рабо́ту, уйти́ с рабо́ты
3) ( dać za wygraną) смири́ться, покори́ться судьбе́Syn: -
20 pasować
глаг.• вязать• вязаться• подобать• прилаживать• соответствовать* * *pas|ować%1, \pasowaćowany несов. 1. прилаживать, приспосабливать;2. do kogo-czego подходить, соответствовать кому-чему;\pasować
uje jak ulał a) (o u-braniu) сидит безукоризненно;б) (о obuwiu) подходящего размера, впору pot.;\pasowaćuje jak wół do karety идёт как корове седло
\pasować na rycerza ист. посвятить в рыцари
* * *I pasowany несов.1) прила́живать, приспоса́бливать2) do kogo-czego подходи́ть, соотве́тствовать кому-чемуpasuje jak ulał — 1) ( o ubraniu) сиди́т безукори́зненно; 2) ( o obuwiu) подходя́щего разме́ра, впо́ру pot.
II pasowaćny сов. na kogopasuje jak wół do karety — идёт как коро́ве седло́
провозгласи́ть кемIII pasowany несов. карт.pasować na rycerza — ист. посвяти́ть в ры́цари
пасова́ть
См. также в других словарях:
Polnische Sprache — Polnisch (język polski) Gesprochen in Polen, als Minderheitensprache: Litauen, Tschechien, Ukraine, Weißrussland, Deutschland, Großbritannien, Frankreich, USA, Kanada, Brasilien, Argentinien, Australien, Irland, Israel … Deutsch Wikipedia
Grammaire du polonais — Grammaire polonaise Article principal : Polonais. La gammaire polonaise est l étude de la morphologie et de la syntaxe de la langue polonaise. Sommaire 1 Morphologie du polonais 1.1 Le nom 1.1.1 Genre et nombre … Wikipédia en Français
Grammaire polonaise — Article principal : Polonais. La grammaire polonaise est l étude de la morphologie et de la syntaxe de la langue polonaise. Le polonais partage des caractéristiques avec la plupart des autres langues slaves : déclinaisons (sept… … Wikipédia en Français
brzydzić — ndk VIa, brzydzićdzę, brzydzićdzisz, brzydzićdzony rzad. «budzić w kim wstręt, niechęć do czego» Brzydził ją ten pijak. brzydzić się «czuć wstręt, odrazę do kogo, czego» Brzydzić się kłamstwem. Brzydziła się pijaków. Brzydził się tym leniuchem.… … Słownik języka polskiego
daleko — dalej 1. «przysłówek określający odległość» a) «w znacznej odległości, w odległym miejscu, w oddaleniu» Gdzieś daleko grzmiały działa. Mieszkał w gajówce, daleko stąd. Dalej, za lasem, jest jezioro. ◊ Daleko (czegoś) szukać; coś jest takie, że… … Słownik języka polskiego
buntowniczy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} będący przejawem sprzeciwu wobec kogoś (czegoś), od kogo (czego) jest się zależnym; skłonny do takiego sprzeciwu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Buntowniczy song. Buntownicza młodzież. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chluba — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. chlubabie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sława, zaszczyt, chwała : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przynosić chlubę rodzinie, szkole, narodowi. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dopełniacz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a; lm D. y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}jęz. {{/stl 8}}{{stl 7}} przypadek deklinacji polskiej, odpowiadający na pytania: {{/stl 7}}{{stl 8}}kogo? czego? czyj? {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą … Słownik języka polskiego
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
koń — 1. Czarny koń «osoba lub rzecz, która niespodziewanie wygrywa w jakiejś konkurencji, okazuje się lepsza od faworytów»: Żaden z czarnych koni prezydenckiego wyścigu w USA nie wytrzymał nawet połowy prawyborów. GW 01/03/2000. 2. Gnać, jechać,… … Słownik frazeologiczny
