-
1 όλωλα
-
2 ὄλωλα
-
3 ὄλωλα
-
4 ὄλωλα
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ὄλωλα
-
5 ὄλλυμι
Aὀλλύς Il.8.472
, fem. pl. ὀλλῦσαι ib. 449 :—also [full] ὀλλύω, Archil.27, Com.Adesp.608, ([etym.] προσαπ-) Hdt.1.207 : poet. [full] ὀλέκω (q. v.): [tense] impf. [ per.] 3pl. , S. OC 394 ; [dialect] Ep.ὀλέεσκον Q.S.2.414
(cf. ὀλέκω): [tense] fut.ὀλέσω Od.13.399
, Hes.Op. 180 ; [dialect] Ep. alsoὀλέσσω Il.12.250
, Od.2.49 ; [dialect] Ion. ὀλέω ([etym.] ἀπ-) Hdt.1.34, etc. ; [dialect] Att. ὀλῶ, εῖς, εῖ, S.OT 448, E.Andr. 856 (lyr.): [tense] aor.ὤλεσα Il.22.107
, A.Ag. 1017 (lyr.), etc. ; [dialect] Ep. ὄλεσα, ὄλεσσα, Od.23.319, 21.284, etc.:—[voice] Med. [full] ὄλλυμαι, Il.20.21, S.OT 179 (lyr.): [tense] impf. , E.Alc. 633 : [tense] fut. ὀλέομαι, -οῦμαι, [ per.] 2pl.ὀλέεσθε Il. 21.133
; but [ per.] 3sg.ὀλεῖται 2.325
: [tense] aor. 2 ὠλόμην, [ per.] 3sg.ὤλετο 13.772
, A. Eu. 565 (lyr.), etc. ; [dialect] Ion. ὀλέσκετο (ἀπ- Od. 11.586
) ; part. ὀλόμενος as Adj., v. οὐλόμενος: [tense] pf. ὄλωλα, v. B. 111: [tense] plpf.ὀλώλειν Il.10.187
:— [voice] Pass., [tense] aor. ὀλεσθῆναι, [tense] fut. ὀλεσθήσομαι ([etym.] ἀπ-), LXXPs.82(83).17, Gal. 9.728.—The simple Verb only Poet. and later Prose, as LXX, ἀπόλλυμι being used in Com. and Classical Prose.A [voice] Act.:I destroy, make an end of, and of living beings, kill,νῆάς τ' ὀλέσας καὶ πάντας Ἀχαιούς Il.8.498
, cf. Od.23.319 ;γένος ὀλέσσαι.. θανάτῳ Pi.P.3.41
;ρένος ὠλέσατε πρυμνόθεν A.Th. 1061
(anap.) ; ;ὀλεῖ ὀλεῖ με E. Andr. 856
(lyr.) ; ἁ φιλοχρηματία Σπάρταν ὀλεῖ, ἄλλο γὰρ οὐδέν Orac. ap.Arist.Fr. 544 ; also, of doing away with evil,νῆστιν ὤλεσεν νόσον A.Ag. 1017
(lyr.).II lose, μένος, θυμόν, ψυχήν, ἦτορ ὀλέσαι, lose life, die, Il.8.358, 13.763,5.250 ;πόνον ὀρταλίχων ὀλέσαντες A.Ag.54
(anap.) ;ἄγραν ὤλεσα Id.Eu. 148
(lyr.) ; (lyr.).B [voice] Med.,I perish, come to an end, and of living beings, die, esp. a violent death,ἀπ' αἰῶνος νέος ὤλεο Il.24.725
;ὤλεθ' ὑπ' Αἰγίσθοιο δόλῳ Od.3.235
;δόλοις ὀλούμεθ' A.Ch. 888
;ἦέ τις ὤλετ' ὀλέθρῳ Od. 4.489
: c. acc. cogn., κακὸν οἶτον ὄληαι, ὀλέεσθε κακὸν μόρον, Il.3.417,21.133 ;θάνατον AP7.745
(Antip. Sid.) ; ὄλοιο, ὄλοισθε, may'st thou, may ye perish ! a form of cursing very common in Trag., S.Ph. 961, 1019, 1285, etc. ; so ; ὄλοιτο ib. 1349 (lyr.), etc. ; :—Hom. has [voice] Act. and [voice] Med. in emphatic contrast,ὀλλύντων τε καὶ ὀλλυμένων Il.4.451
,8.65, cf. 11.83.II of things, to be lost,μή τί μοι ἐκ μεγάρων κειμήλιον.. ὄληται Od.15.91
;ὤλετό μοι νόστος Il.9.413
, cf. Od.1.168 ;κλέος Il.9.415
, cf. A.Supp. 918.III [tense] pf. ὄλωλα (Syrac. ὀλώλω, Hilgard Exc.ex Hdn.p.30), to have perished, to be dead, undone, ruined,ὄλωλε μάχῃ ἔνι Il.15.111
, al., cf. A.Pers. 255, 1016(lyr.), etc. ; τῶν ὀλωλότων of the dead, Id.Ag. 346, cf. 672, 1367, S.Ant. 174 : also of things, to be in a state of ruin,ἐσθίεταί μοι οἶκος, ὄλωλε δὲ πίονα ἔργα Od.4.318
. -
6 ολώλασ'
-
7 ὀλώλασ'
-
8 ολώλασι
-
9 ὀλώλασι
-
10 ολώλασιν
-
11 ὀλώλασιν
-
12 όλωλ'
ὄλωλα, ὄλλυμιdestroy: perf ind act 1st sgὄλωλε, ὄλλυμιdestroy: perf imperat act 2nd sgὄλωλε, ὄλλυμιdestroy: perf ind act 3rd sg -
13 ὄλωλ'
ὄλωλα, ὄλλυμιdestroy: perf ind act 1st sgὄλωλε, ὄλλυμιdestroy: perf imperat act 2nd sgὄλωλε, ὄλλυμιdestroy: perf ind act 3rd sg -
14 διόλλυμι
A- ολῶ S.Tr.
(v. infr.):—destroy utterly, bring to naught, Emp.139, S.OT 442, Tr. 1028 (lyr.), Pl.Cri. 47c, etc.; δ. γυναῖκα ruin a woman, E.El. 921:— [voice] Pass., with [tense] fut. -ολοῦμαι, [tense] pf. -όλωλα, perish utterly, come to naught, Th.3.40, etc.; διώλετο ἔκ τινος by some one's hand, S.OT 225.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > διόλλυμι
-
15 προαπόλλυμι
A destroy first, [τὴν πόλιν] αἱ στάσεις -ώλεσαν App.BC4.14
, cf. Plu.Phoc.2.II more freq. in [voice] Pass., with [tense] pf. -όλωλα, to be first destroyed, perish before or first, Antipho 5.67, Th.5.61, 6.77; μὴ ἡ ψυχὴ προαπολλύηται (from ; : c. gen.,ὀλίγῳ τῶν ἄλλων προαπολεῖσθαι Lys.2.24
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > προαπόλλυμι
-
16 φέγγος
A light, splendour, lustre,τῆλε δὲ φ. ἀπὸ χροὸς ἀθανάτοιο λάμπε θεᾶς h.Cer. 278
;τὸ φ. τῆς χρόας Duris 14
J.;τὸ φ. τῆς δόξης Κυρίου LXXEz.10.4
; φ. ἀστραπῆς ὅπλων ib.Hb.3.11: freq. like φάος, of daylight, either abs. or with some word added,φ. ἡλίου A.Pers. 377
, S.Tr. 606, etc.;τὸ φ. τοῦ θεοῦ E.Alc. 722
; without the Art.,φ. εἰσορᾶν θεοῦ Id.Or. 1025
, cf. S.Aj. 673; ὦ φέγγος ib. 859, E.El. 866;ὦ φ. ἡμέρας A.Ag. 1577
; δεκάτῳ φέγγει ἔτους in the tenth year, ib. 504.b moonlight, X.Cyn.5.4; νυκτερινὰ φέγγη, opp. ἡμερινὸν φῶς, Pl.R. 508c;ἐὰν τὸ φ. ἐκλείψῃ Cat.Cod.Astr.4.172
, cf. Nonn.D.38.255;φῶς ἡμέρας, φέγγος σελήνης Hsch.
s.v. φέγγος; τὸ φ. [τοῦ γάλακτος], of the milky way, Arist.Mete. 346a26.c of men, φ. ἰδεῖν, προσιδεῖν, to see the light, come into the world,ἐπεὶ πάμπρωτον εἶδον φ. Pi.P.4.111
;ἀελίου προσιδεῖν φ. B.5.162
;λιπεῖν φ. E.Or. 954
;ὄλωλα, φ. οὐκέτ' ἔστι μοι S.Tr. 1144
.d day,τριταῖον ἤδη φ. E.Hec.32
, cf. Sosiph.3.1; μοιρίδιον φ. = μ. ἦμαρ, E.Eleg.2.2 the light of torches or fire,φ. λαμπάδων A.Eu. 1022
; πυρός ib. 1029, Ch. 1037: a light, torch, Ar.Ra. 448, X.Smp.1.9; pl. φέγγη torches or watch-fires, Aen.Tact.10.26 (cj.), Plu.Cam.25, etc.3 the light of the eyes,φ. ὀμμάτων E.Hec. 368
, 1035;ὄσσων Theoc.24.75
; τυφλὸν φ, i.e. blindness, E.Hec. 1068 (lyr.).II light, as a metaph. for delight, glory, pride, joy, Pi.P.8.97, N.3.64,4.13;τί γὰρ γυναικὶ τούτου φ. ἥδιον δρακεῖν, ἀπὸ στρατείας ἀνδρὶ σώσαντος θεοῦ πύλας ἀνοῖξαι; A.Ag. 602
; of persons, Pi.N.9.42;μέγα βροτοῖσι φ. Ἀσκληπιόν Ar.Pl. 640
(lyr.);Μουσέων φ. Ὅμηρον AP7.6
(Antip. Sid.);ὦ ταῖς ἱεραῖς φ. Ἀθήναις Ar.Eq. 1319
(anap.);πλοῦτος.. ἀνδρὶ φ. Pi.O.2.56
; φ. ὀπώρας, of wine, Id.Fr. 153.2 lustre,δικαιοσύνης καὶ σωφροσύνης Pl.Phdr. 250b
;φ. ἐλέους LXX 3 Ma.6.4
;τῆς ψυχῆς τὸ γάνωμα καὶ τὸ φ. Plu.2.792a
, etc. -
17 ἀπόλλυμι
ἀπόλλῡμι or [suff] ἀπολ-ύω (Th.4.25, Pl.R. 608e, Arist.Pol. 1297a12, but f.l. in Men.580; the form is rejected by Phryn.PSp.10 B., Moer.12), [tense] impf.A (lyr.), S.El. 1360,ἀπώλλυον And.1.58
: [tense] fut. ἀπολέσω, [dialect] Ep. ἀπολέσσω, [dialect] Att. ἀπολῶ, [dialect] Ion.ἀπολέω Hdt.1.34
, al.: [tense] aor. ἀπώλεσα, [dialect] Ep. ἀπόλεσσα: [tense] pf. ἀπολώλεκα:—freq. in tmesi in [dialect] Ep.; Prep. postponed in Od.9.534:—stronger form of ὄλλυμι, destroy utterly, kill, in Hom. mostly of death in battle,ἀπώλεσε λαὸν Ἀχαιῶν 11.5.758
, al.; ἐκπάγλως ἀπόλεσσαν ib.1.268; also of things, demolish, lay waste, ἀπώλεσεν Ἴλιον ἱρήν ib.5.648, etc.; generally, βίοτον δ' ἀπὸ πάμπαν ὀλέσσει will waste my substance, Od.2.49; οἵ μ' ἀπωλλύτην sought to destroy me ([tense] impf. sense), S.OT 1454; in pregnant sense, ἐπεί με γᾶς ἐκ πατρίας ἀπώλεσε drove me ruined from.., E.Hec. 946; τῆς παρ' ἡμέραν χάριτος τὰ μέγιστα τῆς πόλεως ἀ. for the sake of.., D. 8.70.2 λόγοις or λέγων ἀ. τινά talk or bore one to death, S.El. 1360, Ar.Nu. 892 (lyr.): hence, alone, in [tense] fut.ἀπολεῖς με Id.Ach. 470
;οἴμ' ὡς ἀπολεῖς με Pherecr.108.20
; ἀπολεῖ μ' οὑτοσί by his questions, Antiph.222.8, etc.II lose,πατέρ' ἐσθλὸν ἀπώλεσα Od.2.46
, cf. Il.18.82, Democr.272;ἀπώλεσε νόστιμον ἦμαρ Od.1.354
; ἀπὸ θυμὸν ὀλέσσαι lose one's life, 11.16.861, Od.12.350; θυμὸν οὐκ ἀπώλεσεν loses not his spirit, S.El.26;ἔλεον ἀπώλεσεν 11.24.44
; freq. of things,ἡ τοῦ πλέονος ἐπιθυμίη τὸ παρεὸν ἀπόλλυσι Democr.224
;ἵππους ἑβδομήκοντα ἀπολλύασι Th.7.51
;ἀπώλεσαν τὴν ἀρχὴν ὑπὸ Περσῶν X.An.3.4.11
, cf. 7.2.22;μηδὲν ἀπολλὺς τοῦ ὄγκου Pl.Tht. 155c
; ἀ. οὐσίαν, = ἀπόλλυσθαι, Id.Prm. 163d.B [voice] Med., ἀπόλλῠμαι: [tense] fut. -ολοῦμαι, [dialect] Ion.- ολέομαι Hdt.7.218
: [tense] aor. 2 - ωλόμην: [tense] pf. -όλωλα, whence the barbarous [tense] impf. : [tense] plpf. in [dialect] Att. Prose sts. written ἀπωλώλειν in codd., as Th.4.133, 7.27:—perish, die, 11.1.117, etc.; cease to exist, opp. γίγνεσθαι, Meliss.8, Pl.Prm. 156b, etc.: sts. c. acc. cogn.,ἀπόλωλε κακὸν μόρον Od.1.166
; ἀπωλόμεθ' αἰπὺν ὄλεθρον ib.9.303: c. dat. modi, ἀπώλετο λυγρῷ ὀλέθρῳ (v.l. λυγρὸν ὄλεθρον) ib.3.87;ἀ. ὑπό τινος Hdt. 5.126
; simply, to be undone,αὐτῶν.. ἀπωλόμεθ' ἀφραδίῃσιν Od.10.27
;ἀπωλώλει τῷ φόβῳ μή.. X.Cyr.6.1.2
: freq. in [dialect] Att., esp. in [tense] pf., ἀπόλωλας you are lost, Ar.Nu. 1077;ἀπωλόμεθ' ἂν εἰ μὴ ἀπολώλειμεν Plu. 2.185f
; ;βλέπειν ἀπολωλός Philostr.Jun.Im.2
:—as an imprecation,κάκιστ' ἀπολοίμην εἰ.. Ar.Ach. 151
, al.;κακὸς κακῶς ἀπόλοιθ' ὅστις.. Eub. 116
;ἐξώλης ἀπόλοιθ' ὅστις.. Men.154
; ἀπολλύμενος, opp. σῳζόμενος, Isoc.6.36, cf. Plu.2.469d: freq. in part. [tense] fut., κάκιστ' ἀπολούμενε o destined to a miserable end! i.e. o thou villain, scoundrel, knave! Ar.Pl. 713, cf. 456, Ach. 865, Pax2;ὁ κάκιστ' ἀνέμων ἀ. Luc.DDeor. 14.2
.2 in NT, perish, in theol. sense, Ev.Jo.3.16, al.; οἱ ἀπολλύμενοι, opp. οἱ σῳζόμενοι, 1 Ep.Cor.1.18.II to be lost, ὕδωρ ἀπολέσκετ' (of the water eluding Tantalus) Od.11.586; οὔποτε καρπὸς ἀπόλλυται never falls untimely, ib.7.117;ἀπό τέ σφισιν ὕπνος ὄλωλεν Il.10.186
;γέλως ἐξ ἀνθρώπων ἀπόλωλεν X.Smp.1.15
;ἀπολόμενον ἀργύριον Antipho Soph.54
;ἀπώλοντο οἱ ὄνοι LXX 1 Ki.9.3
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀπόλλυμι
-
18 ὥστε
ὥστε,A as Adv., bearing the same relation to ὡς as ὅστε to ὅς, and used by Hom. more freq. than ὡς in similes, when it is commonly written divisim, and is relat. to a demonstr. ὥς: sts. c. [tense] pres. Indic., Il.2.459 sq., 12.421, 13.703: sts. c. [tense] aor.,ὥς τε λέων ἐχάρη 3.23
: sts. c. subj. [tense] pres. or [tense] aor., 2.474 sq., 11.67, 16.428, Od.22.302: all three usages combined in one simile, with varied construction, Il.5.136-9:—the verb is sts. omitted,λάμφ' ὥς τε στεροπή 10.154
: this usage of ὥστε is chiefly [dialect] Ep. (Pi. uses ὧτε, q. v.), but it occurs in Alc.(?)27 (prob.), B.12.124 and sts. in Trag., , cf. Th.62, Pers. 424, Ch. 421 (lyr.), S.OC 343, Ant. 1033, Tr. 112 (lyr.).II to mark the power or virtue by which one does a thing, as being, inasmuch as, like ἅτε, τὸν δ' ἐξήρπαξ' Ἀφροδίτη ῥεῖα μάλ', ὥ. θεός Il.3.381, cf. 18.518; ὥ. περὶ ψυχῆς since it was for life, Od.9.423;ὥ. ταῦτα νομίζων Hdt.1.8
, cf. 5.83, 101, 6.94.B as Conj. to express the actual or intended result of the action in the principal clause:I mostly c. inf., so as or for to do a thing, twice in Hom., εἰ δέ σοι θυμὸς ἐπέσσυται, ὥ. νέεσθαι if thy heart is eager to return, Il.9.42; οὐ τηλίκος.., ὥ. σημάντορι πάντα πιθέσθαι not of such age as to obey a master in all things, Od.17.21;ῥηϊδίως κεν ἐργάσσαιο, ὥ. σε κεἰς ἐνιαυτὸν ἔχειν Hes.Op.44
; ὥ. ἀποπλησθῆναι ( ἀποπλῆσαι codd.)τὸν χρησμόν Hdt.8.96
: freq. in Pi., O.9.74, N.5.1, 35, al.; also in Trag. and [dialect] Att. after demonstratives, , etc.; this constr. is found in cases where (as in Il.9.42 supr. cit.) ὥστε seems superfluous; so afterἐθέλειν, Κύπρις.. ἤθελ' ὥ. γίγνεσθαι τόδε E.Hipp. 1327
; after ἔστι, for ἔξεστι, S.Ph. 656; after ψηφίζεσθαι, Th.5.17; after ἐπαίρειν, E.Supp. 581;ἐπαγγελλόμενοι ὥ. βοηθεῖν Th.8.86
; after words implying request,δεηθέντες.. ὥ. ψηφίσασθαι Id.1.119
;πεῖσαι ὥ. συγχωρῆσαι Id.8.45
.2 after Comparatives with ἤ, when the possibility of the consequence is denied (cf.ὡς B. 111.2
), μέζω κακὰ ἢ ὥστε ἀνακλαίειν woes too great for tears, Hdt. 3.14;μεῖζον ἢ ὥστε φέρειν δύνασθαι κακόν X.Mem.3.5.17
: but in Poetry ὥστε is sts. left out, ;κρείσσον' ἢ φέρειν κακά E.Hec. 1107
(rarely in Prose, Pl.Tht. 149c); similarly with the Posit., ψυχρὸν ὥ. λούσασθαι too cold to bathe in, X.Mem.3.13.3; ἡμεῖς ἔτι νέοι ὥ. διελέσθαι too young to.., Pl.Prt. 314b;γέρων ἐκεῖνος ὥ. δ' ὠφελεῖν παρών E.Andr.80
: this ὥστε is sts. omitted after words implying comparison, ὀλίγους εἶναι στρατιῇ τῇ Μήδων συμβαλέειν too few.. Hdt.6.109;ταπεινὴ ἡ διάνοια ἐγκαρτερεῖν Th.2.61
, etc.3 ὥστε.. ἄν is used with inf., of contingencies more or less improbable,οὕτως ἐκάετο ὥστε μήτε.. ἄλλο τι ἢ γυμνοὶ ἀνέχεσθαι, ἥδιστά τε ἂν ἐς ὕσωρ ψυχρὸν σφᾶς αὐτοὺς ῥίπτειν Th.2.49
, cf. S.OT 374, El. 1316, D.8.35.4 sts. implying on condition that.., like ἐφ' ᾧτε, παραδοῦναι σφᾶς αὐτοὺς Ἀθηναίοις, ὥστε βουλεῦσαι ὅ τι ἂν ἐκείνοις δοκῇ Th.4.37, cf. X.An.5.6.26.II c. Indic., to express the actual or possible result with emphasis,οὐκ οὕτω φρενοβλαβὴς ὁ Πρίαμος οὐδὲ οἱ ἄλλοι.., ὥ. κινδυνεύειν ἐβούλοντο Hdt.2.120
(fort. delendum ἐβούλοντο); ἀσθενέες οὕτω, ὥ... διατετρανέεις Id.3.12
; οὕτως ἀγνωμόνως ἔχετε, ὥ. ἐλπίζετε .. ; are you so foolish that you expect.. ? D.2.26,βέβηκεν, ὥ. πᾶν ἐν ἡσύχῳ ἔξεστι φωνεῖν S.OC82
, cf. OT 533: freq. in X., Mem.2.2.3, al.; with ἄν and the [tense] impf. or [tense] aor. implying a supposed case,ὥστ', εἰ φρονῶν ἔπρασσον, οὐδ' ἂν ὧδ' ἐγιγνόμην κακός S.OC 271
; ὥστε οὐκ ἂν ἔλαθεναὐτόθεν ὁρμώμενος Th.5.6
:ὥστε τὴν πόλιν ἂν ἡγήσω πολέμου ἐργαστήριον εἶναι X.Ages.1.26
.2 at the beginning of a sentence, to mark a strong conclusion, and so, therefore,ὥστ'.. ὄλωλα καί σε προσδιαφθερῶ S.Ph.75
; ;ὥ. καὶ ταῦτα λεχθήσεται Arist.Metaph. 1004a22
: c. imper.,θνητὸς δ' Ὀρέστης, ὥ. μὴ λίαν στένε S.El. 1172
;ὥ. θάρρει X.Cyr.1.3.18
, cf. Pl.Prt. 311a;ὥ. ἂν βούλησθε χειροτονήσατε D.9.70
cod.A (- ήσετε cett.); before a question,ὥ. τίς ἂν ἀπετόλμησε..; Lys.7.28
.3 c. opt., with ἄν, Hdt.2.16;βρέφος γὰρ ἦν τότ'.., ὥστ' οὐκ ἂν αὐτὸν γνωρίσαιμ' E.Or. 379
, cf. S.OT 857, Ar.Ach. 943 (lyr.). b. c. opt. in orat. obliq., X.HG3.5.23; after opt. in principal clause, Id.Oec.1.13.4 with subj., in order that, in Thessalian dialect,τὸς ταμίας φροντίσαι οὕστε.. γενειθεῖ τᾶ πόλι ἁ δόσις BCH59.38
([place name] Crannon); ἀντιλλαβέσθαι τᾶς πόλλιος (sic) οὕστε.. ἐς πάντουν ἐγλυθεῖ τοῦν δανείουν ib.p.37.III with part., instead of inf., after a part. in the principal clause,τοσοῦτον ἁπάντων διενεγκόντες, ὥσθ' ὑπὲρ Ἀργείων δυστυχησάντων Θηβαίοις.. ἐπιτάττοντες κτλ. Isoc.4.64
(s. v.l.); οὕτω σφόδρα μισοῦντα τοῦτον, ὥστε πολὺ δὴ (ἂν Dobree)θᾶττον διαθέμενον κτλ. Is.9.16
;ὥστε.. δέον D.3.1
.V in later Greek, folld. by Preps.,Παρμένοντι κλειδὸς ὥ. ἐπὶ τὸ Διοσκούριον Inscr.Délos316.83
(iii B. C.);ξύλον ὥ. ἐπὶ τὴν ἅμαξαν IG11(2)
287 A52 (iii B. C.); μόλυβδος ὥ. εἰς τὸ Κύνθιον ib.203A52 (iii B. C.); κριθῶν ὥ. εἰς τὰ κτήνη barley for the animals, PCair.Zen.251.5 (iii B. C.);ὥ. εἰς ξένια φοίνικας PHal.1.7.4
(iii B. C.).b c. dat., for, χρεία αὐτοῦ ἐστὶν ὥ. Πισικλεῖ it is needed for P., PCair.Zen. 241 (iii B. C.);ὥ. τοῖς χησίν IG11(2).287
A45 (iii B. C.). -
19 ὄλλῦμι
ὄλλῦμι, part. ὀλλύς, -ύντα, pl. fem. ὀλλῦσαι, ipf. iter. ὀλέεσκε, fut. ὀλέσω, ὀλέσσεις, aor. ὤλεσα, ὄλες(ς)ε, inf. ὀλέ(ς)σαι, part. ὀλέ(ς)σᾶς, part. ὄλωλα, plup. ὀλώλει, mid. pres. part. ὀλλύμενοι, fut. ὀλεῖται, inf. ὀλέεσθαι, aor. 2 ὤλεο, ὄλοντο, inf. ὀλέσθαι (see οὐλόμενος): act., lose, destroy, mid., be lost, perish; perf. and plup. mid. in sense, Il. 24.729, Il. 10.187.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ὄλλῦμι
-
20 ὄλλυμι
ὄλλυμι, - μαιGrammatical information: v.Meaning: `to wreck, to destroy, to lose', midd. intr. `to go to waste, to be ruined, to be lost' (Il.).Other forms: - ύω, - ύομαι (Archil.), ὀλέκω, - ομαι (Il.), aor. ὀλέσαι, ὀλέσθαι (Il.), pass. ὀλεσθῆναι (LXX), fut. ὀλέσ(σ)ω (ep.), ὀλέω (Ion.), ὀλῶ (Att.), ὀλέομαι, ὀλοῦμαι (Il.), perf. ὀλώλεκα (Att.), intr. ὄλωλα (Il.); as simplex only ep.;Compounds: Very often w. prefix, esp. ἀπ- (in Att. prose monopol.), with ἐξαπ-, συναπ-, προσαπ- etc., also with δι-, ἐξ- a.o.Derivatives: 1. ὄλεθρος m. `destruction, ruin, loss, death' (Il.) with ὀλέθρ-ιος `baneful' (Il.), - ιάω `to be dying' (Archig; after the verbs of disease in - ιάω, Schwyzer 732), ( ἐξ-ὀλεθρ-εύω, assim. ( ἐξ-)ὀλοθρ-εύω `to destroy' (LXX) with - ευσις, - ευμα, - εία (beside - ία; Scheller Oxytonierung 39), - ευτής; NGr. ξολοθρεύω. 2. ἀπόλε-σις f. `loss' (Hippod. ap. Stob.); as 1. member e.g. in ὀλεσ-ήνωρ `destroying men' (Thgn. [?], Nonn.; Sommer Nominalkomp. 183), ὠλεσί-καρπος `losing fruit' (κ 510 a.o.; ὠ- metr. condit.). 3. ὀλε-τήρ, - ῆρος m. `destroyer, killer' (Σ 114 a.o.; on the meaning Benveniste Noms d'agent 35 a. 43), - τειρα f. (Batr.; ἀνδρ-ολέτειρα Hes., A.), - της m. ( Epigr. Gr.; ἀνδρ-ολέτης poet. inscr.), - τις f. (AP), παιδ-ολέτωρ, - ορος m. f. `child killer' (A. in lyr.); details in Fraenkel Nom. ag. 1, 127 n. 1. -- On the PN Όλετᾶς (Hali- carn. etc.; Carian?) Masson Beitr. z. Namenforsch. 10, 163f.Etymology: The disyll. full grade in ὄλε-θρος, ὀλέ-σαι a.o. has beside it a monosyll. zero grade in ὄλλυμι from *ὄλ-νυ-μι (from an older *h₃l̥-n-eh₁-mi \> *ολνημι); thus e. g. στορέ-σαι: στόρ-νυ-μι. Orig. disyll. also in ὀλέ-σθαι (if athematic), to which with thematic transfomation ὀλόμην etc.? On ὀλέ-κ-ω cf. ἐρύ-κ-ω a.o., on the ptc. aor. ὀλόμενος Kretschmer Glotta 27, 236 f. (against Specht KZ 63, 219 f.). Details on the morphology in Schwyzer 363, 696, 702 a. 747, Chantraine Gramm. hom. 1, 302 f., 329 a. 391; on the vocalism also Sánchez Ruiperez Erner. 17, 107 f. -- From Greek here also ὀλοός `pernicious, fatal'; further isolated. On wrong hypotheses s. W.-Hofmann s. aboleō, dēleō and volnus; also WP. 1, 159 f. and Pok. 306 (w. lit.).Page in Frisk: 2,378-379Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὄλλυμι
См. также в других словарях:
ὄλωλα — ὄλλυμι destroy perf ind act 1st sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀλώλασ' — ὀλώλᾱσι , ὄλλυμι destroy perf ind act 3rd pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀλώλασι — ὀλώλᾱσι , ὄλλυμι destroy perf ind act 3rd pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀλώλασιν — ὀλώλᾱσιν , ὄλλυμι destroy perf ind act 3rd pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὄλωλ' — ὄλωλα , ὄλλυμι destroy perf ind act 1st sg ὄλωλε , ὄλλυμι destroy perf imperat act 2nd sg ὄλωλε , ὄλλυμι destroy perf ind act 3rd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ancient Greek grammar — is morphologically complex and preserves several features of Proto Indo European morphology. Nouns, adjectives, pronouns, articles, numerals and especially verbs are all highly inflected. This article is an introduction to this morphological… … Wikipedia
προσδιαφθείρω — Α 1. καταστρέφω κάποιον ή κάτι επί πλέον (ὄλῳλα καὶ σὲ προσδιαφθερῶ ξυνών», Σοφ.) 2. αποστερώ επί πλέον 3. προκαλώ επίσης έκτρωση τού εμβρύου 4. μτφ. διαστρέφω, διαστρεβλώνω … Dictionary of Greek
όλλυμι — ὄλλυμι και ὀλλύω (Α) 1. αφανίζω, καταστρέφω 2. φονεύω, σκοτώνω («νῆας τ ὀλέσας καὶ πάντας Ἀχαιούς», Ομ. Ιλ.) 3. παύω να έχω κάτι, χάνω («πόνον ὀρταλίχων ὀλέσαντες», Αισχύλ.) 4. απαλλάσσω από κάποιο κακό («νῆστιν ὤλεσεν νόσον», Αισχύλ.) 5. μέσ.… … Dictionary of Greek
όπωπα — ὄπωπα (Α) παρακμ. β τού ορώ. [ΕΤΥΜΟΛ. Ο μέλλ. τού ρήματος ὁρῶ, άω*, ὄψομαι, όπως και ο παθ. αόρ. ὤφθην, ο παθ. παρακμ. β ὦμμαι και ο ενεργ. παρακμ. β ὄπωπα (με αττικό αναδιπλασιασμό, πρβλ. ὄλωλα), ανάγονται σε ΙΕ ρίζα *okw (< *ә3ekw ) «βλέπω»… … Dictionary of Greek
όρνυμι — ὄρνυμι και ὀρνύω (Α) (επικ., ποιητ. τ.) 1. διεγείρω, εξεγείρω, ξεσηκώνω 2. παροτρύνω, προτρέπω κάποιον να κάνει κάτι 3. (σχετικά με ζώο) διώχνω 4. (σχετικά με άψυχα και φυσικά φαινόμενα) επιφέρω, ανακινώ («χαλεπήν ὄρσουσα θύελλαν», Ομ. Ιλ.) 5.… … Dictionary of Greek
ώστε — ὥστε, ΝΜΑ, και δωρ. τ. ὧτε Α 1. (στην αρχή λόγου ή πρότασης για να δηλώσει συμπέρασμα) λοιπόν, επομένως, συνεπώς (α. «ώστε έτσι έγιναν τα πράγματα» β. «ὥστ ... ὄλωλα καί σε προσδιαφθερῶ», Σοφ.) 2. (ως συμπερ. σύνδ. για να δηλώσει αποτέλεσμα) για… … Dictionary of Greek
