-
1 στέλλω
στέλλω, - ομαιGrammatical information: v.Meaning: `to put in order, to make ready, to equip, dress with weapons, clothes etc.; to prepare (for a journey), to dispatch'; also `to furl, take in the sails, to tie up, to constrain'; midd. esp. `to summon, to fetch, to prepare (for a journey), to set off' (also act. intr.). `to dress'.Other forms: Aor. στεῖλαι, - ασθαι (Il.), Aeol. ἀπο-, ἐπι-στέλλαι, fut. στελ-έω (β 287 a.o.), -ῶ, - οῦμαι (Att.). Aor. pass. σταλ-ῆναι (Pi., IA.), - θῆναι (hell.), perf. pass. ἔσταλμαι (IA.), act. ἔσταλκα (Att.), ἔστολα (gramm.).Compounds: Very often w. prefix with variaous shades of neaning, e.g. ἀπο-, δια-, ἐπι-, κατα-, περι-, συν-, ὑπο-. As 2. member e.g. ἰδιό-στολος `having one's own equipment, equipped at one's own expense, making one's own journey' (Plu. a.o.), πυγο-στόλος adjunct of γυνή (Hes. Op. 373; on the debated meaning Martinazzoli Par. del Pass. 15, 203ff.); ναυ-στολ-έω `to send on a ship, to navigate, to steer (a ship)' (Pi., S., E., late prose; ναύ-στολος only A. Th. 858 [lyr.; doubted]; cf. ναυ-μαχέω, οἰνο-χοέω a.o. in Schwyzer 726); ἀκρο-στόλ-ιον n. `decorated end of the rostrum' (Callix., Str., D.S. etc.); ἀπόστολ-ος (: ἀπο-στέλλω) m. `envoys, fleet-expedition' (IA.), `apostle' (LXX, NT). As 2. member e.g. μελανό-στολος `with a black garment' (Plu.).Derivatives: A. 1. στόλος m. `equipment (of a campaign), campaign by water and by land, fleet, army, troop, legion, march' (Pi., IA.); also `rostrum' (Pi., trag.)`outgrowth, stump, appendage' (Arist.); cf. below. 2. στολή (Aeol. σπόλα; cf. below) f. `armor', usu. `dress, garment' (IA.), `obstruction, pressure, constraint' (Epicur., medic.); ἀπο-, δια- ἐπι-στολή a.o. (: ἀπο-στέλλω) `sending resp. extension, mission or letter' (IA. etc.) with ἀποστολ-εύς m. `officials for equipping and dispatching the fleet' (Att.) a.o., s. Bosshardt 53 f. From this the dimin. στόλ-ιον n. (Delos IIa, AP a.o.); στολ-άς f. `jacket' (Ael.); στολ-ίς f. `dress', pl. `folds' (E., Arist. etc.) with - ίδιον, - ιδώδης, - ιδόομαι, - ίδωμα, - ιδωτός. - From στολή and στόλος: στολ-ίζω, also w. κατα-, συν-, ὑπο- `to place in order, to equip, to dress' (Hes. Op. 628, E., hell. a. late), - ισις, - ισμα, ισμός, - ιστής, - ιστήριον, - ιστεία; - άζομαι `to dress' in ἐστολάδαντο (metr. inscr. Marathon IIp; cf. ἐρράδαται a.o. Schwyzer 672). -- 3. στολμός m. `equipment, clothing' (A., E.). -- B. στέλμα στέφος, στέμμα H. (correct?); στελμονίαι ζώματα H. (= X. Cyr. 6, 1); cf. ἁρ-μον-ία a.o., Scheller Oxytonierung 58f. -- C. 1. - σταλ-μα, only from the prefixed ἐπι-στέλλω etc.: ἐπί-, διά-, ἀπό-σταλμα n. `public mission etc.' (Thphr., pap.). 2. διασταλ-μός m. `assessment' (pap. VIp). 3. στάλ-σις f. `obstruction' (Gal.), διά- στέλλω `destination, treaty' (LXX). 4. ἀνα-, δια-, περι- etc. - σταλτικός (late). --5. On στάλιξ s. v.Origin: IE [Indo-European]X [probably] [1019] * stel- `put (up), stand'; also [985] * spel- `split'?Etymology: The above forms form in spite of all semantic differentiation a well kept together formal system. Outside the wide semantic cadre are, however, στόλος in the sense of `ships beak a.o.', a meaning which seems difficult to connect with στέλλω `prepare, equip, send out', but which can without difficulty be connected with στελεά, στέλεχος, στήλη [which in my view do not belong to στέλλω]. When judging the etymology some seemingly Aeolic, mostly only lexically attested forms with σπ- (against inscr. ἀπο-, ἐπι-στέλλαι) must not be overlooked: σπελλάμεναι στειλάμεναι, σπολεῖσα σταλεῖσα, εὔσπολον εὑεί-μονα, εὑσταλέα, κασπέλλει (cod. - έλη) στορνύει (all H.); σπόλα = στολή (Sapph.), κασπολέω (- σπελ-?) ὑποστορέσω (Sapph., H.). So ΙΑ. στελ-, Aeol. σπελ- from IE skʷel- (lit. in Persson Beitr. 1, 422)? After Bechtel Dial. 1, 125f. (with Schulze; cf. on this Hamm Grammatik 15 w. n. 3) in IA. στέλλω IE * stel- `send' and skʷel- `equip' (from where Aeol. σπελ-) would have fallen together. The difficulty to find IE * skʷel- back in other languages, as well as the meagre documentation of the σπ-forms both arouse suspicion against such a supposition. For some of the relevant words ( σπόλα, εὔσπολος) one might sonsider a connection with IE * spel- `split' (s. σπολάς). -- Exact cognates outside Greek are missing. Nearest comes Arm. steɫc-anem, aor. steɫc-i `prepare, creare' with unclear c (ɫc from l + s with Pedersen KZ 39, 427 ?); beside it steɫn, pl. steɫun-k` `stem, stalk, twig' (cf. στέλεχος, στελεά). Also several other words go back on IE * stel-, but deviate semantically from στέλλω: Alb. shtiell `wind up, reel up, collect' (IE * stel-n-ō); Germ. nouns as OE stela m. `stalk of a plant', OWNo. stiolr m. `tail-bone', NNorw. stjøl `stalk, stem' (\< * stelu-; cf. στελεχος, στελεά). Here belong also the unclear OWNo. stallr m. `constitution, crib, stable', OHG stal m. `living, seat, stable' (to which stellen) from PGm. * stalla- or * staðla-(IE * stol-no- or * st(h)h₂-dhlo- [to st(h)ā- `stand'; s. ἵστημι]); Skt. sthálam n. `continent, earth-bottom', sthálā f. `raised earth' etc. (cf. on στήλη). -- Further forms w. lit. in WP. 2, 643ff., Pok. 1019f., W.-Hofmann s. locus; older lit. also in Bq. -- The evidence for IE origin is meagre; could the word be Pre-Greek?Page in Frisk: 2,786-788Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > στέλλω
-
2 στέλλω
A , [dialect] Ep.στελέω Od.2.287
: [tense] aor.ἔστειλα Th.7.20
, [dialect] Ep.στεῖλα Od.14.248
: [tense] pf.ἔσταλκα Arr.An.2.11.9
, ([etym.] ἀπ-, ἐπ-) Isoc.1.2, E.Ph. 863: [tense] plpf.ἐστάλκει Arr.An.3.16.6
, ([etym.] ἐπ-) Th.5.37:—[voice] Med., Il.23.285, etc.: [tense] fut.στελοῦμαι Lyc.604
: [tense] aor. ἐστειλάμην, [dialect] Ep. στειλ-, Il.1.433, S.OT 434, etc.:—[voice] Pass., [tense] fut. στᾰλήσομαι ([etym.] ἀπο-) Aeschin.3.114 (v.l.), D.24.93; simpleσταλήσομαι J.AJ2.4.2
: [tense] aor. ἐστάλθην (in compd. ἀποσταλθέντες) GDI5186.4 ([place name] Crete), cf.Sch. Od.8.21; more freq. ἐστάλην [ᾰ], Pi.O.13.49, Hdt.4.159, ([etym.] ἐπ-) Th.1.91, etc.: [tense] pf.ἔσταλμαι Hdt.7.62
, Pl.Lg. 833d, etc.: [tense] plpf.ἐστάλμην Philostr. VA3.25
, [ per.] 3pl. ; ἐσταλάδατο and ἐστελάδατο dub.ll.in Hdt.7.89 (leg. ἐστάλατο):— make ready, ; ; νῆα ς. rig or fit her out, Od.2.287, cf. 14.247;πλοῖον Hdt.3.52
;ναῦς τριάκοντα Th.7.20
;τὰ ἐκ νεώς S.Ph. 1077
: also στρατιήν, στόλον, στρατόν, fit out an armament, get it ready, Hdt.3.141, 5.64, A.Pers. 177, etc.; : also στέλλειν τινὰ ἐσθῆτι furnish with, array in, a garment, Hdt.3.14; : c. dupl. acc.,στολὴν σ. τινά E.Ba. 827
sq.;σ. τινὰς ὡς δεσποίνας X.HG5.4.5
; σ. ἕλκος dress it, Hp.VC14; bury, ἐνὶ γαίῃ ς. A.R.3.205:—[voice] Med., στεῖλαί νυν ἀμφὶ χρωτὶ.. πέπλους put on robes, E.Ba. 821: c. dat., ἐσθῆτι στειλάμενοι having dressed themselves in.., Luc.Philops.32: metaph.,σ. κιθάρην Hermesian.7.2
:—[voice] Pass., fit oneself out, get ready, ἄλλοι δὲ στέλλεσθε do you others prepare (to compete in the games), Il.23.285;στρατὸν κάλλιστα ἐσταλμένον Hdt.7.26
, cf. 3.14, 7.93: c. acc. cogn., τὴν αὐτὴν ταύτην ἐστ. ib.62: c. dat., πρεπούσῃ στολῇ ἐστ. Pl.Lg. 833d: folld. by a Prep.,ἐσταλμένος ἐπὶ πόλεμον X.An.3.2.7
; ἐς ἄγραν, ἐπ' ἄγρην, Lyc.604, AP 7.535 (Mel.);περὶ ὄργια E.Ba. 1000
(lyr.): c. inf., ἐστέλλετο ἀπιέναι he prepared to go, Hdt.3.124;κινεῖν κώπας E.Tr. 181
(lyr.).II dispatch, send,ἐς οἶκον πάλιν A.Pr. 389
, cf. E.IA 119 (lyr.), etc.;ἐξ ἑνὸς στείλαντος S.OC 737
:—[voice] Med. and [voice] Pass., set out, or (esp. in [tense] aor. 2 [voice] Pass.) journey, Hdt.1.165, 3.53, 4.159, 5.92.β: c. acc. cogn.,ὁδὸν στέλλεσθαι S.Ph. 1416
(anap.), cf. A.R.4.296;πρὸς θάλασσαν E.Hel. 1527
;ἐπὶ τὸν χρυσόν Hdt.3.102
;ἐπὶ πλοῖα X.An.5.1.5
;τούτων γὰρ οὕνεκ' ἐστάλην S.Aj. 328
;ἴδιος ἐν κοινῷ σταλείς Pi.O.13.49
;οἷπερ ἐστάλην ὁδοῦ S.El. 404
;οἴκαδε Τροίας ἄπο E.Tr. 1264
; κατὰ γῆν (v.l. γῆς) X.An.5.6.5: abs.,στέλλου, κομίζου
begone!A.
Pr. 394: c. acc. loci, ὀμφαλὸν γῆς ς. E.Med. 668; (lyr.); of things, to be sent, S.Tr. 776: metaph. of speech,ἀέρα ἐκπέμπειν στελλόμενον ὑφ' ἑκάστων τῶν παθῶν Epicur.Ep.1p.27U.
2 [voice] Act. intr. in sense of the [voice] Pass. (in Hdt. and Trag.), prepare to go, start, set forth,ἔστελλε ἐς ἀποικίην Hdt.4.147
, cf. 148, 5.125, S.Ph. 571, 640: c. acc. cogn.,κέλευθον τήνδε.. ἔστειλα A.Pers. 609
.3 [voice] Med., set out upon a task,στέλλεσθαι πρός τι Pl.Phlb. 50e
; ; ἐπ' αὐτὸ δὴ τοῦτο στελλώμεθα; Id.Lg. 892e;ἐπὶ θήρας πόθον ἐστέλλου E.Hipp. 234
(anap.);ἐπὶ τυραννίδ' ἐστάλης Ar.V. 487
.III summon, fetch, bring a person to a place, S.OT 860, cf. OC 298, Ph. 623, 983;ὑμᾶς ἔστειλ' ἱκέσθαι Id.Ant. 165
, cf. Ph.60, 495; [ ἐμπορίαν] Pl.Ep. 313e:—[voice] Med., σ' ἂν οἴκους τοὺς ἐμοὺς ἐστειλάμην I would have sent for thee.., S.OT 434:—[voice] Pass., Id.OC 550 (cj.).b ἡ ὁδὸς εἰς Κόρινθον στέλλει leads to Corinth, Luc.Herm.27.IV gather up, make compact, esp. as a nautical term, furl, take in,ἱστία.. στεῖλαν Od.3.11
, 16.353;στείλασα λαῖφος A.Supp. 723
:—[voice] Med.,ἱστία μὲν στείλαντο Il.1.433
, cf. Call.Del. 320, Arist.Mech. 851b8: abs., στέλλεσθαι (sc. ἱστία) Teles p.10 H., Plb.6.44.6; so ἐπιστολάδην δὲ χιτῶνας ἐστάλατο they girded up, tucked up their clothes to work, Hes.Sc. 288, cf. A.R.4.45: abs.,στειλάμενος σιγᾷς AP11.149
.2 check, Epicur.Ep.1p.7U.; repress, Ph.2.274, etc.:—[voice] Med., Plb.8.20.4; λόγον στειλώμεθα draw in, shorten our words, i.e. not speak out the whole truth, E.Ba. 669; σ. τὸ συμβεβηκός hush it up, Plb.3.85.7; πρόσωπον στέλλεσθαι draw up one's face, look rueful, Phryn.PS p.107 B.3 Medic., bind, make costive, τὰ στέλλοντα astringents, opp. τὰ καθαίροντα, Gal.1.221, cf. Alex.Aphr.Pr.Praef.:—[voice] Pass., φλέβες στέλλονται shrink up, Nic.Al. 193.4 [voice] Med., restrict one's diet, οὔτ' ἂν ἀπόσχοιντο ὧν ἐπιθυμέουσιν, οὔτε στείλαιντο (v.l. ὑποστ-) Hp.VM5; στελλόμενοι τοῦτο avoiding this, 2 Ep.Cor.8.20;στέλλεο Περσεφόνας ζᾶλον Supp.Epigr.2.615
([place name] Teos). (Cf. εὔσπολον, κασπολέω, σπολάς, σπόλος, σπελλάμεναι; prob. I.-E. sq[uglide]el-. but not found in cogn. languages; I.-E. st(h)el- is prob. found in OSlav. st[icaron]lati 'spread out', Lat. lātus (fr. *stlātus) 'broad', with which στέλλω may be cogn.) -
3 στόλος
A equipment, esp. for warlike purposes, expedition by land or (more frequently) sea, freq. in Hdt.;στόλον.. οὐκέτι κατὰ θάλασσαν στείλαντες ἀλλὰ κατ' ἤπειρον 5.64
; freq. folld. by ἐπί c. acc., ὁ ἐπ' Αἰθίοπας ς. 3.25; ἐπὶ Λιβύην στρατιῆς μέγας ς. 4.145;ἐλέγετο ὁ σ. εἶναι εἰς Πισίδας X.An.3.1.9
; ὁ πρὸς Ἴλιον ς. S.Ph. 247; οὔτε τοῦ πρώτου ς. ib.73;λεκτὸν ἀροῦμεν στόλον A.Pers. 795
, cf. E. Hec. 1141; τεθριπποβάμων ς. an equipage with four horses, Id.Or. 989 (lyr.).2 generally, journey or (oftener) voyage, ὁ οἴκαδε ς. S.Ph. 499; οὔ μοι μακρὸς εἰς Οἴτην ς. ib. 490;σ. ποιεῖσθαι X.An.1.3.16
; ; ἰδίῳ ς. in a journey privately undertaken, on one's own account, opp. δημοσίῳ ς., Hdt.5.63, cf. Th.8.9; κοινῷ ς. Hdt.6.39; ἐλευθέρῳ ς. with free course, Pi.P.8.98; πατρῷον στόλον (acc. cogn.) ἑσπόμην by my father's sending, S.Tr. 562.b the purpose or cause of a journey, mission, errand, Id.OC 358; τίνι σ. προσέσχες..; πόθεν πλέων; where Neoptolemus answers ἐξ Ἰλίου.. ναυστολῶ, Id.Ph. 244;ὁ δὲ σ. νῷν ἐστι παρὰ τὸν Τηρέα Ar.Av.46
: metaph.,τρίτος ἡμῖν σ. ἐστὶ τοῦ λόγου ἐπὶ τὴν τέχνην D.H.Rh.11.9
.c equipment in concrete sense,πραθέντος τοῦ στόλου εἰς βασίλεια IPE12.32A45
(Olbia, iii B.C.); ἱερὸς ς. sacred vestments, Milet.1(7).209 (iii A.D.).3 armament, army, τὸν ἑπτάλογχον ς., of the Seven against Thebes, S.OC 1305, cf. Tr. 226, 496, etc.; seaforce, fleet, Hdt.5.43; σ. χιλιοναύτης, of the expedition against Troy, A.Ag.45 (anap.), cf. 577;ναυβάτῃ στόλῳ S.Ph. 270
; οὐ πολλῷ στόλῳ, i.e. in one ship, ib. 547, cf. 561; νεῶν ς. Th.1.31; σ. ἀγείρειν ib. 9;συναγείρειν Hdt.1.4
;καταλύειν Id.7.16
.β: generally, party, band, troop, freq. in A.Supp., 28 (anap.), 187, al.;παίδων, γυναικῶν, καὶ σ. πρεσβυτίδων Id.Eu. 1027
, cf. 856 (pl.); νοσεῖ δέ μοι πρόπας ς. all the people, S.OT 170 (lyr.); guild,ὁ σ. τῶν σωληνοκεντῶν OGI756.5
(Milet.).4 παγκρατίου ς., periphr. for παγκράτιον, Pi.N.3.17; λόγου ς. a set narrative, Emp.17.26.II appendage, excrescence,σ. ὀμφαλώδης Arist.GA 752b6
; stump of the tail, in animals, Id.PA 658a33; σμικροῦ γ' ἕνεκεν [κέρκου] ἔχουσί τινα στόλον ib. 689b5.2 a ship's prow, Pi.P.2.62; plated with brass, χαλκήρης ς. A.Pers. 408, cf. E.IT 1135 (lyr.), Trag.Adesp.272 (pl.); δώδεκα σ. ναῶν f.l. for δωδεκάστολοι νᾶες, Ps.-E.IA 277 (lyr.); δρυοπαγὴς σ.,= πάσσαλος, S.Fr. 702. -
4 ἀποστέλλω
ἀποστέλλω fut. ἀποστελῶ; 1 aor. ἀπέστειλα; ἀποστείλω Ac 7:34 (Ex 3:10) is perh. not hortat. subj. but pres. ind. as in the Pontic dial. (Thumb 18; s. M-M s.v.) or fut. (see v.l.); pf. ἀπέσταλκα, pass. ἀπέσταλμαι; 2 aor. pass. ἀπεστάλην (Soph., Hdt.+).① to dispatch someone for the achievement of some objective, send away/out (Diod S 34 + 35, 14)ⓐ w. only the obj. given Mt 13:41; Mk 11:1; 12:5 al.ⓑ more exactly definedα. w. indication of the pers. to whom someone is sent: by the dat. (UPZ 61, 20) Mt 22:16; εἴς τινα Mt 15:24; Lk 11:49; Ac 26:17. πρός τινα (Epict. 3, 22, 74; Jos., Ant. 7, 334) Mt 21:34, 37; 23:34, 37; 27:19; Mk 3:31; 12:4, 6; J 1:19 al.β. w. indication of the place to which someone is sent, w. εἰς (PCairZen 578, 3): Mt 14:35; 20:2; Mk 8:26; Lk 1:26; 10:1; J 3:17 al. W. ἐν (4 Km 17:25; 2 Ch 7:13) ἐν μέσω λύκων Mt 10:16; Lk 10:3 (cp. Jer 32:27). ἔξω τ. χώρας outside the country Mk 5:10. W. ὧδε here Mk 11:3. ἀ. πρεσβείαν ὀπίσω τινός send an embassy after someone Lk 19:14 (cp. 4 Km 14:19). ἀ. ἔμπροσθέν τινος (cp. Gen 45:5, 7; 46:28) send before someone J 3:28; cp. ἀ. ἄγγελον πρὸ προσώπου σου Mt 11:10; Mk 1:2 (Ex 23:20; cp. Mal 3:1); cp. Lk 9:52; 10:1.γ. w. the purpose of the sending indicated by ἵνα (Gen 30:25) Mk 12:2, 13; Lk 20:10; J 1:19; 3:17; 7:32; Hv 5:2 al. By ὅπως (1 Macc 16:18) Ac 9:17. By the inf. (Num 16:12; 31:4) Mt 22:3; Mk 3:14; Lk 1:19; 4:18a (Is 61:1); 9:2; 14:17; J 4:38; Ac 5:21; 1 Cor 1:17; Rv 22:6; B 14:9 (Is 61:1); Hm 12, 6, 1; cp. AcPlCor 2:9 in c below. By ἐπί (or εἰς) w. acc. (Apollon. Paradox. 1; PFlor 126, 8; Sb 174, 5f [III B.C.] ἀ. ἐπὶ τ. θήραν τ. ἐλεφάντων; UPZ 15, 24) ἐπὶ τοῦτο for this purpose Lk 4:43. εἰς διακονίαν to render service Hb 1:14 (cp. Jdth 11:7; Gen 45:5). By the simple acc. τοῦτον ἄρχοντα καὶ λυτρωτὴν ἀπέσταλκεν this man he sent as leader and deliverer Ac 7:35. ἀ. τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἱλασμόν 1J 4:10. ἀ. τ. υἱόν σωτῆρα vs. 14 (cp. ἐκεῖνον … κατάσκοπον … ἀποσταλέντα Just., D. 113, 1).δ. in pass. ἀποστέλλεσθαι παρὰ θεοῦ (Vi. Aesopi I c. 31 p. 295, 1 ed. Eberh. ἀπεστάλην παρὰ τ. θεοῦ μου; cp. Sir 15:9; 34:6) J 1:6. πνεύματος ἁγίου ἀπὸ οὐρανοῦ παρὰ τοῦ πατρὸς ἀποσταλέντος εἰς αὐτὴν (Μαρίαν) AcPlCor 2:5; ἀπὸ τ. θεοῦ (Epict. 3, 22, 23 ἀπὸ τοῦ Διός; Vi. Aesopi G 119 P.: the prophets of Heliopolis say ἡμεῖς ἀπεστάλημεν ἀπὸ τοῦ θεοῦ) Lk 1:26 (v.l. ὑπό); cp. 1 Cl 65:1. ἀπὸ Κορνηλίου πρὸς αὐτόν Ac 10:21 v.l. ἀπὸ Καισαρείας 11:11 (cp. 1 Macc 15:1). ἀπʼ οὐρανοῦ 1 Pt 1:12; ἀπὸ τοῦ ἀγγέλου Hv 5:2.ⓒ esp. of the sending out of the disciples by Jesus Mt 10:5; Mk 3:14; 6:7; Lk 9:2; J 4:38; 17:18, as well as God’s sending forth of Jesus (of the divine mission, esp. of prophets, very oft. in LXX; on the Heb. שָׁלִיחַ see LKopf, VetusT 7, ’58, 207–9 and ἀπόστολος 2c.—Philo, Migr. Abr. 22; Just., A I, 63, 5; D. 75, 3. The Cynic ἀπὸ τ. Διὸς ἀπέσταλται Epict. 3, 22, 23; cp. 46.—Cornutus 16 p. 30, 19 ὁ Ἑρμῆς ὁ λόγος ὤν, ὸ̔ν ἀπέστειλαν πρὸς ἡμᾶς ἐξ οὐρανοῦ οἱ θεοί) Mt 15:24; Mk 9:37; Lk 9:48; J 3:17, 34; 5:36, 38; 6:29, 57; 7:29; 8:42; 11:42; 17:3 (ἀποπέμπω v.l.), 8, 21, 23, 25; 20:21; Ac 3:20. Σιλωάμ tr. ἀπεσταλμένος J 9:7 (for a prob. mystic sense cp. Philo, Poster. Cai. 73; difft. ViIs 2 [p. 69, 5 Sch.].—The abs. ὀ ἀπεσταλμένος [Diod S 16, 50, 2]=the emissary). John the Baptist ἀπεσταλμένος παρὰ θεοῦ 1:6.—ἀπέστειλε πρώτοις Ἰουδαίοις προφήτας εἰς τὸ ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν ἀποσπασθῆναι sent prophets first to Judaeans so that they might be rescued from their sins AcPlCor 2:9.—Also of the Holy Spirit 1 Pt 1:12 (cp. w. ref. to the breath or wind of God, Jdth 16:14; Ex 15:10).—Of angels Hv 4, 2, 4 (cp. Da 4:13, 23; 2 Macc 11:6; 15:22f; Tob 3:17).② to dispatch a message, send, have someth. doneⓐ w. ref. to content of the message τοῖς ἔθνεσιν ἀπεστάλη τοῦτο τὸ σωτήριον this salvation has been dispatched to the gentiles Ac 28:28 (cp. the passages fr. Lk and Ac in c end).ⓑ When used w. other verbs, ἀ. often functions like our verbal auxiliary ‘have’ and means simply that the action in question has been performed by someone else (Gen 31:4; 41:8, 14; Ex 9:27; 2 Km 11:5 al.; X., Cyr. 3, 1, 6; Plut., Mor. 11c μεταπέμψας ἀνεῖλε τ. Θεόκριτον) ἀποστείλας ἀνεῖλεν he had (them) killed Mt 2:16. ἀ. ἐκράτησεν τ. Ἰωάννην he had John arrested Mk 6:17. ἀ. μετεκαλέσατο he had (him) summoned Ac 7:14. ἐσήμανεν ἀ. διὰ τ. ἀγγέλου αὐτοῦ he had it made known by his angel Rv 1:1. Sim. ἀπέστειλαν αἱ ἀδελφαὶ πρὸς αὐτὸν λέγουσαι the sisters had word brought to him J 11:3. ἀ. ἐν ἀφέσει set free Lk 4:18b (Is 58:6).ⓒ in related vein w. impers. obj. (Demetr.: 722 Fgm. 1, 15 Jac.; cp. En 101:3; PsSol 7:4): ἀ. τὸ δρέπανον (one) sends for the sickle=‘sends for the reapers’; a species of synecdoche Mk 4:29 (Field, Notes 26, argues for ‘put forth’=‘put in’ on the basis principally of Jo 3:13, ἐξαποστείλατε δρέπανα, ὅτι παρέστηκεν τρύγητος, a clause formally sim. to the phrase in Mk. The sense linguistically remains the same: reapers must perform the task with a sickle. In the impv. construction of Jo the subject is specified and the action defined as a directive; in Mk the subj. is to be inferred and the directive implied). ἀ. αὐτούς, the owner arranges for dispatch of donkeys Mt 21:3. ἀ. τὸν λόγον send out a message (Ps 106:20; 147:7; cp. PLips 64, 42 τὸ περὶ τούτου ἀποσταλὲν πρόσταγμα) Ac 10:36; 13:26 v.l.; cp. Lk 24:49. Pass. Ac 28:28 (s. a above).ⓓ abs. μήπως ἀποστείλῃ ὁ δεσπότης ἐφʼ ἡμᾶς lest the Lord dispatch (his wrath) upon us GJs 7:1 (Ezk 7:7).—See lit. s.v. ἀπόστολος.—B. 710. DELG s.v. στέλλω A. M-M. TW. -
5 ἀνταποστέλλω
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀνταποστέλλω
-
6 ἐπαποστέλλω
A send after,γράμματα ἐπαπεστάλη αὐτοῖς Plb.31.2.14
; ἐ. στρατηγὸν ἕτερον send another general after him (to supersede him), Id.6.15.6.II send to attack, Id.32.5.11;τινάς τισι Id.2.8.12
;συκοφάντην ἐπί τινα D.S.12.24
, cf. LXXJb.20.23.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπαποστέλλω
-
7 στήλη
Grammatical information: f.Meaning: `column, among others peace-, treaty-column', from there `law, treaty'; also `buttress' (IA. since Il.).Compounds: Rarely as 1. member, e.g. στηλο-γραφέω `to write on a column' (hell. a. late).Derivatives: 1. Diminutives στηλ-ίον, - ίδιον, - ίς, - ῖδος, - ύδριον (hell. a. late). 2. - ίτης, f. - ῖτις `whose name is written on a column as a denouncement, publicly dishonoured' (Att.; Redard 114 f.) with - ιτεύω, - ίτευμα (late), also `column-shaped, belonging to columns' (Luc., AP). 3. - όω, - όομαι, also w. ἀνα-, κατα-, ἐν-, περι-, `to erect (a column), to designate by columns, to demarcate, to write on a column' with - ωσις, - ωμα (hell. a. late).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: PGr. *στάλ-νᾱ (on the treatment of the group - λν- Schwyzer 283 f.); so to στέλλω (s.v.) with zero grade as in ἐπί-σταλ-μα a.o. (s. also στάλιξ). The same formation shows OHG OS stollo m. (n-st.) `scafold, upport, post', NHG Stollen, IE *stl̥-n-. Here also Phryg. starna with change l \> r (Haas Sprache 6, 14 a. 7, 80) ? -- Risch 102 considers as alternative a basic form *στα-σλᾱ (cf. Lat. scālae \< * scand-slae); to ἵστημι. -- Lyc. LW [loanword] sttala (Kretschmer Glotta 28, 103).Page in Frisk: 2,795-796Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > στήλη
См. также в других словарях:
Liste unregelmäßiger Verben im Neugriechischen — Unregelmäßige Verben im Neugriechischen sind Verben, die entweder hinsichtlich ihrer Stämme oder ihrer Endungen Besonderheiten aufweisen und nicht nach den üblichen Konjugationsregeln der neugriechischen Verben flektiert werden.… … Deutsch Wikipedia
Unregelmäßige Verben des Neugriechischen — Unregelmäßige Verben im Neugriechischen sind Verben, die entweder hinsichtlich ihrer Stämme oder ihrer Endungen Besonderheiten aufweisen und nicht nach den üblichen Konjugationsregeln der neugriechischen Verben flektiert werden.… … Deutsch Wikipedia
Unregelmäßige Verben im Neugriechischen — sind Verben, die entweder hinsichtlich ihrer Stämme oder ihrer Endungen Besonderheiten aufweisen und nicht nach den üblichen Konjugationsregeln der neugriechischen Verben flektiert werden. Inhaltsverzeichnis 1 Vorbemerkungen und Statistik 2… … Deutsch Wikipedia
Unregelmäßige neugriechische Verben — Unregelmäßige Verben im Neugriechischen sind Verben, die entweder hinsichtlich ihrer Stämme oder ihrer Endungen Besonderheiten aufweisen und nicht nach den üblichen Konjugationsregeln der neugriechischen Verben flektiert werden.… … Deutsch Wikipedia
επίσταλμα — ἐπίσταλμα, τὸ (AM) μσν. στον πληθ. τὰ ἐπιστάλματα αυτοκρατορικές επιστολές αρχ. 1. παραγγελία («καὶ ἀγοράζειν αὐτὸν μὲν μηδέν, ξένοις δέ ἐπιστάλματα εἰς Βυζάντιον ἁλμάδας», (Θεόφρ.) 2. αξίωμα, το οποίο παρέχει δικαιοδοσίες σε κάποιον. [ΕΤΥΜΟΛ.… … Dictionary of Greek
στάλσις — εως, ἡ, ΜΑ μσν. έλεγχος, εξέταση αρχ. ιατρ. αναστολή, επίσχεση («ἐπὶ τῶν ροωδῶν τὴν στάλσιν», Γαλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < συνεσταλμένη βαθμ. σταλ τού στέλλω* + κατάλ. σις] … Dictionary of Greek
στήλη — Αναμνηστικό μνημείο, με νεκρικό συνήθως χαρακτήρα, μερικές όμως φορές και αναθηματικό, που αποτελείται από μια πέτρινη ή μαρμάρινη πλάκα τοποθετημένη πάνω σε βάση ή και στο έδαφος. Αρχαιότερα γνωστά μνημεία του είδους είναι εκείνα της… … Dictionary of Greek
