-
81 ἐκ-καίω
ἐκ-καίω (s. καίω), att. ἐκκάω, ausbrennen; τὸ φῶς Κύκλωπος Eur. Cycl. 633; ἐκκαυϑήσεται τὠφϑαλμώ Plat. Rep. II, 361 e; τοὺς ὀφϑαλμοὺς ἐκκάηται Gorg. 473 c; – anbrennen, τὰ πυρά Her. 4, 134; πυρσά Eur. Rhes. 97; Theophr.; übertr., anzünden, anfachen, τὸ τοιοῠτον κακὸν ἐκκαόμενον ἀποσβεννύναι Plat. Rep. VIII, 556 a; ἐλπίδα, πόλεμον, Pol. 5, 108, 5. 2, 1, 3; Plut. öfter τὴν ὀργήν, Fab. 7; τινὰ πρός τινα, Agis 2; Luc. Alex. 30; ἐκκαίεται, er geräth in Hitze, Plut. Tib. Graech. 13; φιλονεικίᾳ Alex. 31; οὕτως ἐξεκαύϑην εἰς ἔρωτα Alciphr. 3, 67.
-
82 ακμαιος
21) достигший расцвета, созревший, цветущий(ἥβη Aesch.; παρθένος Luc.; πῶλοι Aesch.)
ἀ. φύσιν Aesch. — в расцвете сил;ἀ. τέν ὀργήν Luc. — вспыльчивый;ἥ ἀκμαιοτάτη δύναμις Plut. — отборные войска;πνεύματος ἀκμαίου γέμων Plut. — исполненный юношеского пыла;ἀ. πρός τι Anth. — созревший для чего-л.2) своевременный, подходящий; благоприятный(καιρός Polyb.; ὁδός Anth.)
ὡς ἀ., εἰ βαίη, μόλοι! Soph. — если бы он пришел, как был бы кстати его приход! -
83 ακρος
31) высший, верхнийἀκροτάτῃ κορυφῇ Hom. — на самой вершине;
ἐπ΄ ἄκρων ὀρέων Soph. — на вершинах гор;ἄκρη πόλις Hom. = ἀκρόπολις2) наружный, поверхностныйἄκρη ῥινός Hom. — поверхность кожи;
οὐκ ἄκρας καρδίας ἔψαυσέ μου Eur. — это глубоко врезалось в мое сердце (ср. 3)3) крайнийἄκρη χείρ Hom., Her. — кисть руки, рука;
ἄκρα γλῶσσα Soph. — кончик языка;ἐπ΄ ἄκρων (sc. ποδῶν или δακτύλων) Soph. — на цыпочках;πεδίον ἄκρον Soph. — край равнины;ἄκρα ἱστία Arph. — край парусов;πρὸς ἄκρον μυηλὸν ψυχᾶς Eur. — до глубины души (ср. 2);ἄκρα νύξ Soph. — глубокая (поздняя) ночь;ἄ. ὀργήν Her. — вспыльчивый;οἱ ἄκροι Arst. — крайние классы, т.е. богачи и бедняки4) наилучший, превосходный, отличный(εἴς и περί τι Plat.; ἀνήρ Her.; τεχνῖται καὴ σοφισταί Plut.)
ἄκροι γενόμενοι ταύτην τέν ἡμέραν Her. — храбро сражаясь в этот день;ψυχέν οὐκ ἄ. Her. — павший духом, малодушный;οἱ ἄκροι τῆς ποιήσεως Plat. — величайшие представители поэзии;ἐγώ σοι μάντις εἰμὴ τῶν δ΄ ἄ. Soph. — это я тебе безошибочно предсказываю;ἄ. διαλέγεσθαι Plut. — искусный в споре;Ἄργείων ἄκροι Eur. — аргосская знать;ἥ ἄκρα ἐπιμέλεια Plut. — тщательный уход -
84 εκκαιω
атт. тж. ἐκκάω (aor. ἐξέκηα - поздн. ἐξέκαυσα; pass.: fut. ἐκκαυθήσομαι, aor. 1 ἐξεκαύθην, aor. 2 ἐξεκάην, pf. ἐκκέκαυμαι)1) выжигать2) воспламенять, зажигать, жечь(τὰ πυρά Her.; τὰ ξύλα Arph.)
ἥ ἀναθυμίασις ἐκκαιομένη Arst. — горящие испарения3) перен. воспламенять, разжигать, возбуждать(ἐλπίδα Polyb.; πόλεμον Polyb., Plut.; τέν πρός τινα ὀργήν τινος Plut.)
; pass. разгораться, вспыхивать(τὸ κακὸν ἐκκαόμενον Plat.)
-
85 ενσημαινω
1) обозначать, показывать(τι Plat., Arst.)
2) med. выказывать, обнаруживать, проявлять(τέν ἑαυτοῦ ὀργήν τινι Isocr.)
ἀναγιγνώσκει μηδὲν ἦθος ἐνσημαινόμενος Isocr. — он читает без всякого выражения3) med. отпечатывать, напечатлевать(τύπον τινί, δακτυλίων σημεῖα Plat.; τύπον τινός Arst.)
4) med. указывать, сообщать, давать знать(ὅτι … Xen. и τινί τι Plut.)
ἐ. πρὸς ἑαυτόν Plut. — рассуждать про себя;ἐνσημαινόμενοι Xen. — подавая друг другу знаки -
86 εργαζομαι
(impf. εἰργαζόμην, fut. ἐργάσομαι, aor. εἰργασάμην, pf. εἴργασμαι - ион. ἔργασμαι; pass.: aor. εἰργάσθην, fut. ἐργασθήσομαι)1) работать, трудиться(ἐν γναφείῳ Lys.; πρὸς τὸν λύχνον Arst.)
ἀνάγκῃ ἐ. Hom. — заниматься принудительным трудом, т.е. быть обращенным в рабство;ἐ. ἐν τοῖς ἔργοις Dem. — работать в рудниках2) обрабатывать, обделывать(χρυσόν Hom.; ξύλα καὴ λίθους Xen.; ὅ εἰργασμένος σίδηρος Arst.)
3) (тж. ἐ. γῆν Thuc., Xen. или ἐ. ἀγρούς Xen., Plut.) возделывать землю, пахать(χαλκῷ Hes.; μετὰ τῶν οἰκετῶν Plut.)
4) разрабатывать, эксплуатировать(τὰ περὴ Λυδίαν μέταλλα Arst.)
5) ( о пчелах) вырабатывать(τὸν κηρόν Arst.)
6) производить, изготовлять(ἁμαξίδας Arph.)
7) образовывать, выделять(ἥ εἰργασμένη θερμότης Arst.)
8) перерабатывать, переваривать(τέν τροφήν Arst.)
9) строить, возводить(τὸ τεῖχος Her.; οἰκίας Plat.; οἰκοδόμημα διὰ ταχέων εἰργασμένον Thuc.)
10) вызывать, возбуждать,(φθόνον, ὀργήν Arst.)
11) создавать, ваять(ἀγάλματα Pind.; ἀνδριάντας Xen.; εἰκόνας Plat.)
12) сочинять, слагать(ὕμνους Pind.)
13) делать, творить, выполнять, совершать(κλυτὰ ἔργα Hom.; δεινὰ καὴ ἀσεβή Plat.; αἰσχρὸν ἔργον Plut.)
περὴ ἀνθρώπους ἄδικον μηδὲν ἐ. Plat. — не совершать ничего несправедливого по отношению к людям;πολλὰ καὴ καλὰ τέν Ἑλλάδα ἐ. Plat. — много прекрасного совершить для Эллады;αἴσχιστα ἐ. τινα Arph. — постыднейшим образом поступить с кем-л.;τὸ χρῆμα ἐργάζεται Arph. — дело (уже) делается, т.е. не терпит отлагательства;τὰ ἐργασμένα Eur., Her. — дела, деяния, поступки;ξηρὸν ἐ. τινα Luc. — иссушать кого-л.14) осуществлять, развивать(ἀρετήν Isocr.)
15) причинять, доставлять(πημονάς Soph.; πόθον τινί Dem.)
16) заниматься, промышлять(τὰς ἐργασίας τινάς Plat., Arst.)
ἐ. γλαυκήν Hes. (sc. θάλασσαν) — заниматься морским промыслом (т.е. морской торговлей или рыболовством)17) зарабатывать, наживать(χρήματα Her.; ἀργύριον Plat.)
18) вести торговлю, торговать(ἐν τῇ ἀγορᾷ Dem.; σώματι Dem. или ἀπὸ τοῦ σώματος Polyb.)
ἐ. κατὰ θάλασσαν Dem. — вести морскую торговлю;οἱ ἐργαζόμενοι Dem. — торговцы, купцы -
87 εφιημι
ион. ἐπίημι (fut. ἐφήσω, aor. ἐφῆκα - эп. ἐφέηκα; med.: impf. ἐφιέμην, aor. ἐφηκάμην)1) посылать, отправлять(Ἶριν Πριάμῳ Hom.)
2) перегонять(ἀγέλας ἐπὴ τὰ χωρία Xen.)
3) направлять, отводить(ποταμὸν ἐπὴ τέν χώρην Her.)
4) ( о животных) подводить, припускать, случать(τοὺς ὄνους ταῖς ἵπποις Her.; τὸν πῶλον, sc. πρὸς τὸ ὀχεύειν Arst.)
5) доводить, побуждать, заставлять(τινὰ στοναχῆσαι Hom.)
τινὰ χαλεπῆναι ἐ. Hom. — приводить кого-л. в бешенство6) бросать, метать, пускать(βέλος τινί Hom.; ὀϊστὸν ἐπί τινι Eur.)
7) med. метить, целиться(τῶν προσώπων Plut.)
8) med. стремиться, добиваться(ἄρξειν, τῆς Ἑλληνικῆς ἀρχῆς Thuc.; τοῦ ἀρίστου Plat.; βεβαιῶσαί τι Arst.; διαποντίων πολέμων Plut.)
τί τῶν δυσφόρων ἐφίει ; Soph. — отчего ты (словно) хочешь растравить (свои) раны (досл. стремишься к страданиям)?9) налагать, пускать в ход10) пускать, бросать, устремлять, направлять, двигать(τέν ἵππον τισί Her., Plut. и ἐπί τινας Her.; στρατὸν ἐς πεδία Eur.)
ἐφεῖναι ἰχθύσιν διαφθοράν Soph. — бросить рыбам на съедение11) ниспосылать, насылать, обрушивать(Ἀργείοισι χήδεια, ἀεικέα πότμον τινί Hom.)
ὀργήν τινι ἐ. Plat. — обрушивать на кого-л. (свой) гнев12) юр. направлять в порядке апелляции, посылать для пересмотра, обжаловать(δίκην εἴς τινα Dem.; εἰς ἕτερον δικαστήριόν τι Luc.)
13) юр. вызывать(τινὰ ἐς δικαστήριον Dem.)
14) юр. переносить дело на новое решение, апеллировать(εἰς τοὺς δικαστάς Dem.; ἐπί τινα Luc.)
15) отпускать, ослаблять(τὰς ἡνίας τοῖς λόγοις Plat.; τὸ ἱστίον Arst.)
16) тж. med. разрешать, позволять(τινὴ ποιεῖν τι Soph., Her., Plut. и τινὰ ποιοῖν τι Aesch., Xen.)
ἐφέντων ταῦτα πράττειν Xen. — когда они согласились на это;πλέν ὧν ὅ νόμος ἐφίησι Plat. — за исключением случаев, когда это допускается законом17) тж. med. предоставлять, уступать(ἡγεμονίαν τινί Thuc.)
χαίρειν τἄλλ΄ ἐγώ σ΄ ἐφίεμαι Soph. — я охотно уступаю тебе в остальном;κάρα τέμνειν ἐφεῖτο τῷ θέλοντι Soph. — он перед всеми поручился головой(τῇ ἡδονῇ Plat.)
ἐ. ἰσχυρῷ γέλωτι Plat. — предаваться неудержимому смеху;ἐφίεσθαι τῆς φιλοτιμίας Eur. — поддаваться чувству честолюбия;αὐλητικῆς ἐφίεσθαι Polyb. — заниматься игрой на флейте19) med. предписывать, поручать(τινι ποιεῖν τι Soph., Arph.)
ὑμέων ἀνδρὴ ἑκάστῳ ἐφιέμενος τάδε εἴρω Hom. — к каждому из вас я обращаюсь со следующими словами;ἐπιστολάς τινι ἐ. Aesch. — давать кому-л. приказания;ἐς τέν Λακεδαίμονα ἐφιέμενος, στρατιάν προσαποστέλλειν ἐκέλευε Thuc. — (Брасид) отправил в Лакедемон требование прислать дополнительное войско -
88 κατεχω
(aor. κατέσχον и κατέσχεθον - эп. 3 л. sing. κάσχεθε)1) держать(καλύπτρην χείρεσσι Hes.)
2) удерживать, задерживать(τινὰ βίῃ ἀέκοντα, τινα ἐνὴ οἴκῳ Hom.; ξίφος ἐν κουλεῷ Pind.; τινὰ πρὸς ἑαυτόν NT.)
οἱ Ἀθηναῖοι περὴ Κρήτην κατείχοντο Thuc. — афиняне были задержаны у берегов Крита;κ. τινὰ μέ ποιεῖν τι NT. — уговаривать кого-л. не делать чего-л.3) сдерживать, унимать(ἵππους Aesch.; ὀργήν Soph., Arst., Plut.; δύνασιν Soph.; τὰ δάκρυα Plat.; τὸν γέλωτα Xen.)
4) подавлятьτὸ κατέχον NT. — препятствие, помеха5) связывать, обязывать, pass. быть связанным(ὁρκίοισι Hom.; ἐν τῷ νόμῳ NT.)
6) (тж. κ. νέας Her. или νηΐ Hom.) приставать к берегу, приплывать(Θορικόνδε HH.; εἰς τὸν αἰγιαλόν Her., NT.; τῆς Ἐρετρικῆς χώρης Her.; ἐς τήνδε γῆν Soph.; χθόνα Eur.; εἰς Δῆλον Plut.)
7) хранить, блюсти(τὰς παραδόσεις NT.)
8) держать в повиновении, притеснять(τὸ Ἀττικὸν - sc. ἔθνος - κατεχόμενον ὑπὸ Πεισιστράτου Her.)
9) угнетать, удручать(μιν κατὰ γῆρας ἔχει Hom.; κατέχεσθαι νοσήματι NT.)
τῶν σεισμῶν κατεχόντων τῆς Εὐβοίας Thuc. — так как на Эвбее свирепствовали землетрясения10) неотступно следовать, преследовать по пятам(ἰσχυρῶς Xen.)
11) (sc. ἑαυτόν) останавливаться (для отдыха)προξένων δ΄ ἔν του κατέσχες ; Eur. — и ты остановишься у кого-л. из проксенов?
12) задерживаться, останавливаться, прекращаться(κατέχει πολέμου αὔρα Arph. - ср. 24)
13) овладевать, усваивать(τῶν ἐπιστημῶν Arst.)
14) завладевать, захватывать, занимать(τέν ἀκρόπολιν Her.; τὸ Καδείων πέδον Soph.; τὰς πόλεις φρουρᾷ Xen., Plut.; τέν κληρονομίαν τινός NT.)
; med. присваивать себе(χρήματά τινος Her.)
15) владеть, обладать(τοὺς ἄμφω ζωούς, sc. Κάστορα καὴ Πολυδεύκεα Hom.; τέν χιονώδη Θρῄκην Eur. Περσίδα γῆν Xen.)
θήκας κ. Aesch. — покоиться в могилах;κ. πανδάκρυτον βιοτάν Soph. — влачить печальную жизнь16) pass. быть одержимым, боговдохновенным(ἐκ θεῶν Xen.; ποιηταὴ ἔνθεοι καὴ κατεχόμενοι Plat.)
17) (sc. ἑαυτόν) сдерживаться, воздерживаться(μόλις Eur.)
κ. τὸ μέ δακρύειν Plat. — удерживаться от слез;εἶπεν μέ κατασχών Plut. — он не мог удержаться, чтобы не сказать18) завершаться, оканчиваться19) помещаться, занимать(μέσον ὀμφαλὸν γᾶς Eur.)
; обитать(Ὀλύμπου αἴγλαν Soph.; Παρνασίαν πέτραν Arph.)
20) охватывать, закрывать, покрывать(νὺξ δνοφερέ κατέχ΄ οὐρανόν Hom.; ὃν τόπον κατέχει ἥ θάλασσα Arst.)
ἡμέρα πᾶσαν κατέσχε γαῖαν Aesch. — день озарил всю землю;κατεσχομένη ἑανῷ Hom. — окутанная покрывалом;μεγάλοι θόρυβοι κατέχουσ΄ ἡμᾶς Soph. — великое смятение охватывает нас;τοὺς Ἀθηναίους τοιαῦτα κατέχοντα Her. — (Крез узнал, что) у афинян положение следующее;κατέχοντα πρήγματα Her. — существующее положение вещей21) наполнять(τέν ὁδὸν ἅπασαν ὑπὸ πλήθους ἁμαξῶν Plut.; ἀλαλητῷ πᾶν πεδίον Hom.; στρατόπεδον δυσφημίαις Soph.; οἶκος πᾶς κλαυθμῷ κατείχετο Her.)
22) достигать, совершать(τέν πρᾶξιν Polyb.)
εἰ δὲ μέ κατέσχον, οὐδὲν ἧττον τό γ΄ ἐκείνων πεποιῆσθαι Lys. — если же они и не добились своего, тем не менее сделали, что могли23) улавливать, схватывать, понимать(τὸ ἐρωτώμενον Plat.)
24) держаться, удерживатьсяὅσον ὅ λὁγος κατέχει Thuc. — как утверждает молва;
ἐπεὴ κατέσχεν ὅ πόλεμος Plut. — когда началась война (ср. 12) -
89 εκχύνω
(αόρ. εξέχυσα, παθ. αόρ. εξεχύθην) μετ.1) проливать, выливать, разливать;εκχύνω άφθονα δάκρυα — проливать реки слёз;
η έχιδνα εκχύνει ιόν — змея выпускает яд;
2) изливать (чувства);εκχύν όλην μου την οργήν — излить весь свой гнев;
1) — разливаться, выливаться;εκχύνοματ
2) изливаться (о чувствах);3) бросаться, устремляться; хлынуть; τό πλήθος εξεχύθη προς τήνπλατείαν толпа устремилась к площади -
90 εὐέμπτωτος
εὐέμ-πτωτος, ον,A easily falling into: hence, prone, liable,εἴς τι Posidon.
ap. Gal.5.434;εἰς ὀργήν Stoic.3.110
: [comp] Comp.,εἰς τὰς ὀργάς Phld.Ir.p.97
W.;ἐπί τι Id.Rh.Supp.p.26S.
: abs., Ptol.Tetr. 164. Adv. - τως Gal.5.448, Dsc. Ther.Praef.;εὐ. ἔχειν πρός τι Phlp.
in de An.53.15.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > εὐέμπτωτος
-
91 καταπνέω
A blow or breathe upon or over, τί τινος, Χώρας (Reisk. for Χώραν)καταπνεῦσαι ἡδυπνόους αὔρας E.Med. 839
(lyr.);Ἔρως ἵμερον κ. ἡμῶν κατὰ τῶν κόλπων Ar.Lys. 552
: with gen. understood, Arist.HA 541a29, 594b27: also c. acc., κ. τόπον εὐωδίᾳ fill the place with fragrance, Hld.3.2: c. acc. cogn., ἡδὺ κ. h.Cer. 238:—[voice] Pass.,σπινθὴρ -πνευσθείς Ph.1.455
; - πνευσθέντες ὑπὸ ἀνέμων ψυχρῶν blown upon by.., Gal.12.599;στρατόπεδον οὐ -πνεόμενον ἐκ τῆς θαλάσσης App.Pun.99
: abs.,ὅταν Βορρᾶς -πνεύσῃ Cratin. 207
.2 inspire,θεόθεν καταπνείει πειθὼ.. ξύμφυτος αἰών A.Ag. 105
(s. v.l., lyr.); θεοῦ ὁμόνοιαν, ὀργὴν δικαίαν -πνέοντος, Ael.NA12.2,7: c. acc. pers.,θεὸς καταπνεῖ σε E.Rh. 387
:—[voice] Pass.,- πνευσθείς Ph.1.411
.II [voice] Pass., to be blown up,φλόξ Plu.2.474d
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καταπνέω
-
92 πραΰνω
πρᾱΰνω, [dialect] Ion. [full] πρηΰνω [ῡ], [tense] fut. ῠνῶ: [tense] aor. ἐπράῡνα:—[voice] Med., [dialect] Ep. [tense] aor.Aπρηϋνατο Nonn.D.29.276
:—[voice] Pass., [tense] fut.πραϋνθήσομαι Ph.1.135
, Gal. 13.478: [tense] aor. : [tense] pf. πεπράϋσμαι (v. infr.): ([etym.] πραΰς):— make soft, mild, or gentle, soothe, calm,πνοιὰς.. πρηΰνει Hes.Th. 254
;π. τινά h.Merc. 417
; π. ἕλκος soothe a raging sore, S.Ph. 650;π. τινὰ λόγοις A.Pers. 837
;π. τινὰς πρὸς ἀλλήλους Isoc.4.47
;π. ὑπερήφανα ἔργα Sol.4.38
; ; τὸν θυμόν, τὸ θυμοειδές, Pl.Lg. 731d, R. 572a, cf. X.Eq.9.5:—[voice] Pass., become milder, abate,πρηϋνομένου τοῦ χειμῶνος Hdt.2.25
; of persons, grow milder, be appeased, ib. 121. δ', Pl.R. 440d, Arist.Rh. 1380a5.2 tame wild animals, οὐρῆας, κύνα, Hes.Op. 797, X.Mem.2.3.9; [ἐλέφαντα] π. καὶ ἡμερῶσαι Ael.NA10.10
:—[voice] Pass., πεπραϋσμένος πέρδιξ ib.4.16; opp. ἐγείρεσθαι, of horses, X.Eq.9.10;θῆρες ἀνὰ δρυμὰ πρηΰνονται Euph.177
( = Call.Fr.anon.74). -
93 ἀκμαῖος
A in full bloom, at prime, vigorous, ;ἥβη Id.Th.11
; ἀκμαῖος φύσιν in the prime of strength, Id.Pers. 441;ἀ. τὸν ὀργήν Luc.Tim.3
;κάλλει ἀκμαία Epigr.Gr.127
;τὸ ἀκμαιότατον D.H.5.22
; ἀκμαίων λέσχη at Chalcis, Plu.2.298d:—ἀ. πρὸς ἔρωτα AP7.221
, cf. Luc.DDeor.8.2, Ael.NA15.10. Adv.ἀκμαίως, ἔχειν κατὰ τὴν ἡλικίαν Plb.31.29.7
: [comp] Comp. - ότερον more vigorously, Gal.4.525:—of things, at the height, ὁ ἀκμαιότατος καιρὸς τῆς ἡμέρας, i. e. noon, Plb.3.102.1;τὸ ἀ. τοῦ χειμῶνος Arr.An.4.7.1
, etc.2 Rhet., belonging to the supreme effort, culmination of oratory, ἔννοιαι, λόγος, Hermog.Id.1.7, Inv.4.4: [comp] Comp., Id.1.10.II in time, in season,ἀ. καιρός PTeb.24.56
(ii B. C., [comp] Sup.); ἀ. ἡμέραι the seasonable days, Ath.5.180c, cf. AP10.2 (Antip.Sid.): neut. pl. as Adv.,ἀκμαἶ' ἂν μόλοι S.Aj. 921
(cj.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀκμαῖος
-
94 ἀφικνέομαι
Aἀφικνεῖτο Th.3.33
: [tense] fut.ἀφίξομαι Il.18.270
, etc., [dialect] Ion. [ per.] 2sg.ἀπίξεαι Hdt.2.29
, [ per.] 3sg.ἀπίξεται Theoc.29.13
: [tense] pf.ἀφῖγμαι Od.6.297
, [dialect] Att. [ per.] 2sg. , [ per.] 3sg. : [tense] plpf. ἀφῖκτο ib. 1590, [dialect] Ion. [ per.] 3pl.ἀπίκατο Hdt.8.6
: [tense] aor.ἀφῑκόμην Il.18.395
, etc.; inf. ἀφικέσθαι; [dialect] Dor. imper.ἀφίκευσο Theoc.11.42
: [tense] aor. 1 part.ἀφιξάμενος Epigr.Gr.981.9
([place name] Philae):—arrive at, come to, reach: Constr., in Hom., Pi., and Trag. mostly c. acc. loci, Il.13.645, Pi.P.5.29, A.Pers.15, etc.;ὅνδε δόμονδε Hes.Sc.38
: in Hom. also c. acc. pers., μνηστῆρας ἀ. came up to them, Od.1.332, cf. 11.122, etc.; ὅτε μ' ἄλγος ἀφίκετο came to me, Il.18.395; similarly, τοῦτον νῦν ἀφίκεσθε come up to this throw ! Od.8.202; freq. also with Preps., ἀ. ἐς .. Il.24.431, Od.4.255, etc.; less freq. ἐπί .. Il.10.281, 22.208; still more rarely κατά.., ποτί .., 13.329, Od.6.297;ἀ. πρὸς τέλος γόων S.OC 1622
;ἐπὶ τῶν νήσων X.HG5.1.2
;ἄχρι τοῦ μὴ πεινῆν ἀ. Id.Smp.4.37
; ;παρά τινος ἀ. Id.OT 935
, etc.: abs., arrive,ὁπποίης ἐπὶ νηὸς ἀφίκεο Od.1.171
;ὅταν ἀ. ὥρη Thgn.723
;σῖτος ἀφικνούμενος D.20.31
; the stranger, newcomer,IG
12.118.11:—Phrases:1 ἀ. ἐπὶ or εἰς πάντα, to try every means, S.OT 265, E.Hipp. 284;ἀ. ἐς πᾶσαν βάσανον Hdt.8.110
;ἐς διάπειράν τινος ἀ. Id.2.28
, 77;ἐπὶ τὸ τέμνειν μῦς ἀ. Gal.2.230
.2 come into a certain condition,ἀ. ἐς πᾶν κακοῦ Hdt.7.118
;ἐς ἀπορίην πολλήν Id.1.79
; ἐς τοσοῦτο τύχης, ἐς τοῦτο δυστυχίας, come into such a.., ib. 124, Th.7.86; ἐς ὀλίγον ἀ. νικηθῆναι come within little of being conquered, Id 4.129; εἰς τὸ ἴσον ἀ. τινί attain equality with.., X.Cyr.1.4.5;εἰς ὀργήν Men.Pk. 44
; ellipt., ἐς ἄνδρ' ἀφίκου reachedst man's estate, E. Ion 322.3 of intercourse with others, ἀ. τινὶ ἐς λόγους hold converse with one, Hdt.2.28; ἐς ἔχθεα, ἐς ἔριν ἀ. τινί, Id.3.82, E.IA 319; διὰ μάχης, δι' ἔχθρας ἀ. τινί, Hdt.1.169, E.Hipp. 1164;διὰ λόγων ἐμαυτῇ Id.Med. 872
.b less freq. c. dat. pers., ἀ. τινί come at his call, Pi.O.9.67, Hdt.5.24, Th.4.85.4 εἰς τόξευμα ἀ. come within shot, X.Cyr. 1.4.23, etc.5 of things, ἐς ὀξὺ ἀ. dub. l. for ἀπηγμένα, -μένας in Hdt.2.28, 7.64;ὁ λόγος εἰς ταὐτὸν ἀ. Arist.EN 1097a24
, cf. 1167a12, al.II the sense of return is sts. implied in the context, but is not inherent in the word, as Od.10.420, Pi.P.8.54, E.El.6, Pl. Chrm. 153a.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀφικνέομαι
-
95 ἄκρατος
1 of liquids, unmixed, neat, esp. of wine, Od.24.73; ἄκρητοι σπονδαί drink-offerings of pure wine, Il.2.341, 4.159; οἶνος πάνυ ἄ. very strong, X.An.4.5.27; οἶνος ἄκρητος wine without water, Hdt.1.207, etc.; ἄκρατος (without οἶνος) Ar.Eq. 105, etc.; ὁ πολὺς ἄ. ὁλίγ' ἀναγκάζει φρονεῖν Men.779, cf. Call.Epigr.43, Phoen.3.3; ἄκρατον, τό, Arist.Po. 1461a15;γάλα Od.9.297
; , etc.(withoutαἷμα Hp.Epid.1.26
.ά);χυμός Hp.VM14
;ὑποχωρήσιες Id.Aph.7.6
;διάρροια Th.2.49
. Adv.- τως Hp.Prorrh.2.24
(- κρίτως Littre).2 of any objects, ἄ. σώματα pure, simple bodies, Pl.Ti. 57c;ἄ. χρῶμα Hp.Acut.42
; ἄ. μέλαν pure black, Thphr.Col.26;ἄ. νύξ Ael.Fr. 262
, cf.NA12.33;ἄ. σκότος Plu. Nic.21
;ἄ. σκιά Id.2.932b
.3 of qualities, pure, absolute,ἄ. νοῦς X.Cyr.8.7.20
;πῶς.. ἡ ἄ. δικαιοσύνη πρὸς ἀδικίαν τὴν ἄ. ἔχει Pl.R. 545a
, cf. 491e. Adv. .4 of conditions or states, pure, untempered, absolute, ἐλευθερία, ἡδονή, R. 562d, Lg. 793a; , etc.;παρρησία Demad.18
;νόμων ἀποτομία POxy. 237 vii 40
(ii A. D.); ἄ. νόμος absolute law, Pl.Lg. 723a; ἄ. ψεῦδος sheer lie, Id.R. 382c. Adv. ἀκράτως absolutely, entirely, ἀ. μέλας, λευκός, Ael. NA16.11, Luc.DMar.1.3.5 of persons, intemperate, violent,ἄ. ὀργήν A.Pr. 678
; of sleep, ἄ. ἐλθέ come with all thy power, E.Cyc. 602.6 of feelings,ἄ. ὀργή Alcid.
ap. Arist.Rh. 1406a10; ;ἄ. καῦμα AP9.71
(Antiphil.);φόβος EM621.13
;τὸ τῆς δεισιδαιμονίας ἄ. J.BJ2.9.3
, etc.II [comp] Comp. ἀκρατέστερος, [dialect] Ion. ἀκρητ- (asiffr. ἀκρατής) Hp.VM5, Hyp.Dem.Fr.(b), Arist.Pr. 871a16, Thphr. Od.24: [comp] Sup.ἀκρατέστατος Pl.Phlb. 53a
: butἀκρατότερος Plu.2.677c
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἄκρατος
-
96 ἐφίημι
Aἐφίητι Pi.I.2.9
, [dialect] Ion. [ per.] 3pl.ἐπιεῖσι Hdt.4.30
: [tense] fut.ἐφήσω Od. 13.376
: [tense] aor. 1 ind. ἐφῆκα, [dialect] Ep.ἐφέηκα 9.38
, lon.ἐπῆκα Hdt.5.63
; in other moods [tense] aor. 2 forms were used, imper.ἔφες Il.5.174
; [dialect] Ep. subj.ἐφείω 1.567
, [ per.] 2sg. , opt.ἐφείην Il.18.124
; [dialect] Ion. inf.ἐπειναι Hdt.2.100
; part. (v.l.), etc.:—[voice] Med., [tense] pres. inf. ; part.ἐφιέμενος Od.13.7
: [tense] fut.ἐφήσομαι Il.23.82
: [tense] aor. 2 :—[voice] Pass., [tense] pf. ἐφέωται andἐφεῖται Hsch.
: [ ἐφῐημι [dialect] Ep., ἐφῑημι [dialect] Att.; yet Hom. always uses ἐφιείς, ἐφίει, ἐφῑέμενος with [pron. full] [ῑ], exc.ἐφῐει Od.24.180
]:— send to one,Πριάμῳ.. Ἶριν ἐφήσω Il.24.117
; μ' ἐφέηκε.. καλέειν sent me to call, A.R.1.712.2 in Hom., c. inf., set on, incite to do,ἠλεός, ὅς τ' ἐφέηκε πολύφρονά περ μάλ' ἀεῖσαι Od.14.464
; so ἐ. τινὰ ἐχθοδοπῆσαι, χαλεπῆναι, στοναχῆσαι, Il.1.518, 18.108, 124.3 of things, throw or launch at one,ὅς τοι πρῶτος ἐφῆκε βέλος 16.812
;ἄλλοις ἐφίει βέλεα Od.24.180
, etc.; [ἔγχος], μελίην, Il.20.346, 21.170;οἰστὸν ἐπί τινι E.Med. 632
(lyr.); ἐ. χεῖράς τινι to lay hands on him,μνηστῆρσιν ἀναιδέσι χεῖρας ἐφήσω Od.20.39
, cf.Il.1.567, etc.4 of events, destinies, etc., send upon one, , etc.; , cf. 21.524;μνηστήρεσσιν ἄεθλον τοῦτον ἐφήσω Od. 19.576
; νόστον.., ὅν μοι Ζεὺς ἐφέηκε which he hath laid upon me, 9.38; soπάντ' ἐφήσω μόρον A.Eu. 502
(lyr.);τέκνοις ἀρὰς ἐ. Id.Th. 786
(lyr.).5 send against, in hostile sense,τῷ στρατοπέδῳ τὴν ἵππον Hdt.5.63
;τὴν ἵππον ἐπὶ τοὺς Ἕλληνας Id.9.49
;ἡνίοχοι ἐφίεσαν ὠκέας ἵππους Hes.Sc. 307
;στρατὸν ἐς πεδία E.Heracl. 393
.6 let in, freq. of water,ἐπεῖναι τὸν ποταμὸν ἐπὶ τὴν χώρην Hdt.7.130
, cf. 2.100;τὸ ὕδωρ ἐπὶ τὴν ἔσοδον Id.7.176
; alsoἐ. ἀκτῖνα Θήβαισι E.Ph.5
;ἀγέλας ἐπὶ τὰ χωρία X.Cyr.1.1.2
; ἄγαν ἐφῆκας γλώσσαν did'st let loose, E. Andr. 954;ὀργήν τινι ἐ. Pl.Lg. 731d
.II let go, loosen, esp. the rein,ἐ. καὶ χαλάσαι τὰς ἡνίας τοῖς λόγοις Pl.Prt. 338a
; οὐρία ἐφέντα (abs.) ibid.; πᾶσαν ἐφεὶς ὀθόνην [τῷ ἀνέμῳ] AP10.1 (Leon.), cf.A.R.2.934.b give up, yield,τινὶ τὴν ἡγεμονίαν Th.1.95
;πάντ' ἐφέντες ἡδονήν E.Fr. 564
; allow,τἆλλα τοῖς δούλοις Arist.Pol. 1264a21
.c c. inf., permit, allow,τινὶ ὀνειδίσαι Hdt.1.90
, cf.3.113;σοί γ' ἐφῆκα πᾶν λέγειν S.El. 631
; ἢν ἐφῇς μοι (sc. λέγειν) ib. 554, cf. 556, 649: c. acc. et inf.,τοὺς νεωτέρους ἐ. διώκειν X.Cyr.4.2.24
(v.l. for ἀφ-):—[voice] Pass., ἐφεθήσεταί τινι c. inf., Luc.Pr.Im.24.2 give up, leave as a prey, , cf. 495 (v.l.);τὴν ἀποσκευὴν ἐ. τοῖς στρατιώταις διαρπάσαι D.S.14.75
; intr. (sc. ἑαυτόν), give oneself up to,ἰσχυρῷ γέλωτι Pl.R. 388e
; [ παιδιᾷ] Id.Ti. 59c.IV as law-term, leave to another to decide, refer,δίκας ἐ. εἴς τινας D.40.31
; εἰς δικαστήριον ibid.; ἐ. τινὰ εἰς τὸ δικαστήριον refer him to.., Id.34.21; (sc. ἑαυτόν) appeal,εἰς τοὺς δικαστάς Id.29.59
;ἐπί τινα Luc.
Bis Acc.4;εἰς ἕτερον δικαστήριον Id.Herm.30
;ἀπό τινος D.C.64.2
: abs., Id.37.27.B [voice] Med., lay one's command or behest upon, , cf. Il.23.82, 24.300; ; πρός τι τοῦτ' ἐφίεσαι; S.OT 766: c. inf.,ἐ. τινὶ ἀγγεῖλαι Id.El. 1111
, cf. Ar.V. 242; χαίρειν τἀλλ' ἐγώ σ' ἐ. I bid thec have thy will, S.Aj. 112, cf. A.Ch. 1039: abs.,ὡς ἐφίεσαι Id.Pers. 228
(troch.), cf.E.IT 1483; ἐ. ἐς Λακεδαίμονα send or ders to.., Th.4.108.II c. gen., aim at, καλῶν lsoc.2.25;ἀγαθοῦ τινος Arist.EN 1094a2
, etc.; in fighting, τῶν προσώπων, τῶν ὅψεων, Plu.Pomp.71, Caes.45.2 long for, desire, τί μοι τῶν δυσφόρων ἐφίῃ; S.El. 143 (lyr.); τί.. ἐφίεσαι φιλοτιμίας; E.Ph. 531;τῶν ἀλλοτρίων Antipho 5.79
; τῶν κερδῶν, ἀρχῆς, Th.1.8, 128;τῶν ἐν Σικελίᾳ ἀγαθῶν Id.4.61
; : c. gen. pers., X.Mem.4.1.2: c. inf.,ὧν.. σου τυχεῖν ἐφίεμαι ἄκουσον S.Ph. 1315
;ἐ. ἄρξειν Th.6.6
codd. (leg. ἄρξαι): c. acc. et inf., S.OT 1055. -
97 ὑποφέρω
A (lyr.), Phld.Lib.p.28 O.: [tense] aor. , [dialect] Ep.ὑπήνεικα Il.5.885
:—carry away under, esp. bear out of danger, l.c.:—[voice] Pass., to be taken from under,ἐὰν [τὸ ὑποκείμενον] ὑποφέρηται Arist.IA 705a9
.II bear or carry by being under, bear a burden, τὰ ὅπλα, of an armour-bearer, X.Cyr.4.5.57;τῶν τὰ σημεῖα δοράτων ὑποφερόντων Plu.Sull.7
:—[voice] Pass., to be supported,τοῖς σκέλεσι Arist.Pr. 882b29
.2 metaph., endure, submit to,πόνους καὶ κινδύνους Isoc. 3.64
, cf. X.Eq.Mag.1.3;κινδύνους καὶ φόβους Pl.Tht. 173a
;ῥαθύμως ὀργήν Id.Lg. 879c
;τὸν τῶν ὁμιλητικῶν τρόπον Isoc.1.30
;γῆρας καὶ πενίαν Aeschin.1.88
(v.l. ἀμύνεσθαι); εἰσφοράς X.Oec.2.6
;ἀναλώματα D.59.42
;πόλεμον ὑπενεγκεῖν Arist.Pol. 1267a27
;ὑ. παρρησίαν Phld. Lib.p.62
O.;ἀδικίας Sammelb.5238.22
(i A. D.);τὰ φυτὰ.. ἀνέμων ἐμβολὰς ὑ. Sor.1.96
; οὐ γὰρ αὐτὸς ὑποφέρω κίνησιν I do not trouble to move, PFlor.362.10 (ii A. D.).2 subjoin, add in speaking, D.H.7.16, Longin. 16.4.IV hold out, present,δᾷδα Plu.Publ.23
;τὰ σεσιδηρωμένα μέρη ταῖς πληγαῖς Id.Cam.41
; πληγὰς ὑ. inflict them, Id.Eum.7; οὐκ ὀλίγην βλάβην ὑποφέρει με ( = μοι) inflicts, POxy.488.19 (ii/iii A. D.).2 metaph., hold out, suggest, proffer,εἰ τῶν.. οἰχομένων.. ἐλπίδ' ὑποίσεις S.El. 834
(lyr.); ὑπέφερον τοὺς μῆνας proposed the (holy) months, i.e. a truce, X.HG4.7.2; σπονδὰς ἀδίκως ὑποφερομένας ibid.b ὑποφέρονται γραμμαί τινες αἱματώδεις there are suggestions of lines (in the foetus), Ath.Med. ap. Orib.22.9.1.V carry down, of a river, Plu.2.325a, Poll.1.111;κοιλίη ὑποφέρει χολώδεα Aret.SA2.4
; cause to slip or fall, Plu.2.459b, Poll.1.187:—[voice] Pass., to be borne down,τοῖς ποταμοῖς Plu.Alex.63
; slip down,κατὰ κρημνῶν Id.Mar.23
; of the legs, give way under a person, Hp. Int.36.2 metaph., bring down in numbers, App.BC5.6; in [voice] Pass., decline gradually, of consumptive people, Hp.Epid.1.2; ὀρθοστάδην ὑ. ib.3.13, 17.ιγ; εἰς πενίαν App.BC2.2
;πόλις ὑποφερομένη πταίσμασι Plu.Comp.Per.Fab.1
; στάσιν ὑποφερομένην ἀνακαλεῖσθαι to revive an expiring faction, Id.Sert.4, cf. Lyc.2; of festivals, fall after their due time, Id.Caes.59.VI bring to a certain point,ὑ. τινὰ εἰς διόρθωσιν Id.Lyc.25
:—[voice] Pass., to be carried away,ὑ. εἰς ὕβριν Id.Alc.18
;πρὸς τὸ κομπῶδες Id.Alex.23
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὑποφέρω
-
98 κατά
κατά, Ⅰ. Mit dem genit.; (1) vom Orte; (a) Bewegung von oben nach unten hin, herab von; βῆ δὲ κατ' Οὐλύμποιο καρήνων, vom Gipfel des Olymp herab; καϑ' ἵππων ἀΐξαντες, vom Wagen herabspringend; ἐῤῥίπτεον ἑαυτοὺς κατὰ τοῦ τείχεος κάτω, sie stürzten sich selbst von der Mauer herab. Herab auf, nieder auf; von dem Todesdunkel, das sich auf die Augen niedersenkt; κατὰ χϑονὸς ὄμματα πήξας, auf die Erde heftend, auf den Boden gesenkt; vom Wurfspieß, κατὰ γαίης ᾤχετο, er fuhr niederwärts in die Erde; Μοῖσα κατὰ στόματος χέε νέκταρ, über den Mund hin; κατὰ τῆς τραπέζης κατασπάσας τέφρην, über den Tisch hin; μύρον κατὰ τῆς κεφαλῆς καταχέαντες, über den Kopf herabgießen; κατὰ χειρὸς ὕδωρ, Waschwasser über die Hände; κατὰ χειρὸς ἦν τὰ πράγματα, alles ging mir leicht von der Hand; eigtl. von dem über die Hände gegossenen Waschwasser; διεσπάρησαν κατὰ τῆς νήσου, über die Insel hin, auf der Insel; (b) unter, zunächst bei der Bewegung, bes. unter die Erde; ψυχὴ κατὰ χϑονὸς ᾤχετο, sie ging unter die Erde; κατὰ τῆς γῆς ὑποδύομαι ὑπὸ τῆς αἰσχύνης, vor Scham in die Erde sinken. Bezeichnung der Unterwelt, οἱ κατὰ χϑονὸς ϑεοί, die Götter der Unterwelt; ὁ κατὰ γῆς, der Verstorbene, Begrabene; (c) auf ein Ziel hin; κατὰ κόῤῥης πατάσσειν, hinter die Ohren schlagen; κατὰ πηδαλίων, am Steuerruder; κατὰ νώτου γενέσϑαι, in den Rücken kommen; bes. ein militärischer Ausdruck, κατὰ νώτου, κατὰ προςώπου, im Rücken, in der Front; κατὰ νηδύος ὔμμε φέρουσα, im Bauche. (2) feindlich, gegen, wider, bes. sprechen; κατ' ἀρχῆς γὰρ φιλαίτιος λεώς, spricht gern gegen die Regierung; πολλοῦ δέω κατ' ἐμαυτοῦ ἐρεῖν αὐτός, ὡς ἄξιός εἰμι τοῦ κακοῠ, gegen mich selbst zu sprechen; stimmen (von Richtern); λόγος κατά τινος, oratio in aliquem, πρός τινα, adversus aliquem; εἶναι κατά τινος, zu jem. Nachteil sein. (3) auch auf nicht feindliche Verhältnisse ausgedehnt, bes. beim Sprechen, in Beziehung auf, über, von; συντιϑεὶς λόγον ἔπαινον κατὰ τοῦ ὄνου, eine Lobrede auf den Esel; ὃ καὶ μέγιστόν ἐστι καϑ' ὑμῶν ἐγκώμιον, das größte Lob, das man über euch aussprechen kann; ἐπεκράτησε τὸ τῶν Ἀχαιῶν ὄνομα κατὰ πάντων Πελοποννησίων, er wurde auf alle Peloponnesier ausgedehnt, von ihnen gebraucht. Bei den Grammatikern zur Bezeichnung des Sprachgebrauchs; φαῦλον καὶ φλαῦρον κατὰ τοῦ αὐτοῦ σημαινομένου, sagt man von denselben Dingen. (4) ein bes. Sprachgebrauch ist καϑ' ἱερῶν ὀμνύναι, auf das Opfer schwören, wobei örtlich an ein Handauflegen od. die Hand dagegen Ausstrecken zu denken; παραστησάμενον τοὺς παῖ. δας αὐτὸν κατὰ τούτων ὀμεῖσϑαι, wobei daran zu denken, daß der Schwur, wenn er nicht gehalten wird, auf das Haupt, bei dem man geschworen, als Fluch fällt. Anders ist εὐχὴν ποιήσασϑαι κατὰ χιλίων χιμάρων, ein Gelübde auf tausend Ziegen machen; sprichwörtlich geworden κατὰ βοὸς εὔχου, etwas Großes geloben. (5) von der Zeit; κατὰ παντὸς τοῦ αἰῶνος ἀείμνηστον, für alle Zeit hin. Ⅱ. Mit dem accusat.; (1) vom Orte; (a) von der Ausdehnung über einen Ort hin, durchhin, u. geradezu in, bei Verbis der Bewegung u. der Ruhe, so daß immer an eine Ausbreitung über einen bestimmten Raum, nach einer gewissen Richtung hin zu denken ist wie auch wir sagen: die Reihen hinauf u. hinunter; αἱ ἔχιδναι κατὰ πᾶσαν τὴν γῆν εἰσίν, sind über die ganze Erde verbreitet; τῶν κατὰ τὸν οὐρανὸν ἰόντων περὶ γῆν, durch den Himmel hin; κατὰ τὸν πλοῦν ἤδη ὤν, auf der Fahrt; οἱ κατὰ τὸ Ἀρκαδικὸν πελτασταί, im arkadischen Heere; στὰς κατὰ τὰς πύλας, an dem To. Bes. häufig κατὰ γῆν καὶ κατὰ ϑάλατταν, zu Wasser u. zu Lande; (b) κατὰ ῥόον, stromabwärts; κατὰ ῥοῦν φέρεται, sprichwörtlich vom Gelingen; κατὰ τὸν Ἰλισσὸν ἴωμεν, hinab, entlang. Ähnlich vom Jäger entlehnt, der der Spur nachgeht; κατ' ἴχνος ᾄσσω, ich eile der Spur nach; κἀμὲ κατὰ ταύτην τὴν ὁδὸν ἄγε, auf diesem Wege; ἰέναι κατὰ τοὺς ἄλλους προϊόντας, ihnen nachgehen; κατὰ στίβον, auf dem Fuße; (c) Richtung wohin, an; an die Brust treffen, gegen den Schild werfen, auf etwas zu schießen, βέλος κατὰ καίριον ἦλϑε, das Geschoß kam an eine tötliche Stelle; ὡς κατὰ τοῠτο τὸ χωρίον ἐγένοντο, als sie an den Ort gekommen waren; übertr., κατὰ τωὐτὸ γίνεσϑαι, übereinstimmen; anders παρῄεσαν αἱ παρϑένοι κατὰ τοὺς πατέρας, wo ihre Väter saßen; λέγειν κατά τινα, zu ihm sprechen; (d) allgemeiner, gegenüber; ἡ καϑ' ἡμᾶς ϑάλαττα, das sich zu uns erstreckende, bei uns liegende, das mittelländische Meer; κατὰ βορέαν ἑστηκώς, gegen Norden. Örtlich ist κατὰ ϑυμόν, κατὰ φρένα καὶ κατὰ ϑυμόν, im Herzen, in der Seele. Bei Zahlen: ungefähr; κατ' οὐδέν, fast nichts. (2) von der Zeit: eine Verbreitung durch einen Zeitraum hin, während, zu, Dauer u. Gleichzeitigkeit ausdrückend; ἐμὸν κατ' αἰῶνα, zu meiner Zeit; μίαν καϑ' ἡμέραν, in einem Tage; καϑ' ἡμέραν τὴν νῦν, heute; κατὰ Ἄμασιν βασιλεύοντα, zur Zeit als Amasis König war; κατὰ τὸν πόλεμον, während des Krieges; κατ' εἰρήνην, in Friedenszeiten; κατὰ τὸν κατὰ Κροῖσον χρόνον, zu Krösus' Zeiten; κατὰ τοὺς Τρωϊκοὺς χρόνους, zur Zeit des trojanischen Krieges; οἱ καϑ' ἑαυτούς, ihre Zeitgenossen; κατὰ φῶς, bei Tage. Aber καϑ' ἡμέραν ist = täglich; wie ὁ καϑ' ἡμέραν βίος täglicher Lebensunterhalt; ἐπὶ τῷ καϑ' ἡμέραν μισϑῷ, täglicher Lohn, κατ' ἐνιαυτόν jährlich; κατὰ μῆνα, monatlich. (3) wo κατά Vereinzelung, Verteilung eines größern Ganzen in mehrere kleinere Teile ausdrückt; κρῖν' ἄνδρας κατὰ φῠλα, κατὰ φρήτρας, nach Stämmen u. Geschlechtern sie sondern; κατὰ στίχας, reihenweis; κατὰ κώμας κατοικημένοι, in einzelnen Dörfern angesiedelt; ἐκ τῶν συμμάχων ἐξελέγετο κατ' ὀλίγους, immer nur wenige aus den einzelnen Abteilungen; κατὰ ἕνδεκα μέρη κεκοσμημένη, in elf Teile; κατ' εἴδη διαιρεῖσϑαι τὰ ὄντα, in od. nach Geschlechtern unterscheiden; ἵνα μὴ μόνον κατὰ πόλεις, ἀλλὰ καὶ κατ' ἔϑνη δουλεύωσι, nicht bloß stadt-, sondern auch völkerweis; κατὰ διακοσίας μνᾶς διακεχρημένον, in einzelnen Posten zu 200 Minen ausgeliehen; taktisch, κατὰ φυλάς, κατ' ἴλας, κατὰ τάξεις, κατὰ λόχους, geschwader-, regimenterweise; ähnl. κατὰ πόλεις διελύϑησαν, in die einzelnen Städte. Geradezu die Distributivzahlen bildend, καϑ' ἕνα μαχεόμενοι; καϑ' ἑπτά, je sieben; κατ' όλίγας ( ναῦς) προςπίπτοντες, immer nur in kleinen Abteilungen; κατὰ δύο, je zwei; καϑ' ἕνα, einzeln; κατ' ἔπος, Wort für Wort; καϑ' ἑσμούς, scharenweis. (4) Vereinzelung u. Absonderung ausdrückend, κατὰ σφέας γὰρ μαχέσονται, für sich, abgesondert, werden sie kämpfen; μόνος καϑ' αὑτόν, allein für sich; αὐτὸ καϑ' αὑτὸ ἕκαστον, jedes einzelne für sich; καϑ' ἕνα, einzeln, dem ἀϑρόος entgeggstzt; καϑ' ἑαυτὸν πορεύεσϑαι, allein, für sich marschieren; ἤδη καϑ' αὑτὸν ὄντι, als er schon selbstständig war, sein eigenes Geschäft hatte. (5) Bdtg des Zweckes, als einer Richtung worauf; πλάζεσϑαι κατὰ ληΐδα, auf, nach Beute umherschweifen; κατὰ χρέος ἐλϑεῖν, nach einem Orakelspruche kommen, um ihn einzuholen; καϑ' ἁρπαγὴν ἐσκεδασμένοι, zur Plünderung zerstreut. Ähnlich Ζεὺς μετ' Αἰϑιοπῆας χϑιζὸς ἔβη κατὰ δαῖτα, zum Schmause. Dah. drückt es auch den Bewegungsgrund aus, wegen, aus; Θησέως κατὰ φϑόνον στρατηλατοῦσαι, aus Neid gegen den Theseus; κατ' ἔχϑραν, aus Feindschaft; κατὰ τὴν τουτου προϑυμίην τέϑνηκας, nach seinem Wunsche. (6) gemäß, zufolge, nach; καϑ' ἡμέτερον νόον, nach unserem Sinne; κατὰ μοῖραν, κατ' αἶσαν, κατὰ κόσμον, nach Gebühr, nach Schicklichkeit, wie sich's gebührt; zunächst von göttlichen od. Schicksalsbestimmungen u. Orakeln; κατὰ ϑεὸν ἥκεις, nach göttlicher Schickung; dann: den Gesetzen gemäß, κατὰ νόμους; κατὰ νόμον, nach dem Brauche; κατὰ τὰς Θεμι-στοκλέους ἐντολάς, nach dem Befehle; κατὰ τὰ συγκείμενα, nach der Verabredung; κατὰ τὰ ἤκουον, nach dem was ich hörte; κατὰ γνώμαν ἴδρις, nach Wunsch. Von der Verwandtschaft; προςεχόμενον αὐτῷ κατὰ τὴν μητέρα, von mütterlicher Seite mit ihm verwandt; οὐ γὰρ κατὰ τὸ πλεῖν κυβερνήτης καλεῖται, ἀλλὰ κατὰ τὴν τέχνην, in Beziehung auf od. danach benennen; κατὰ λόγον, im Verhältniß. In κατὰ τὸν πατέρα ἐπί. βουλός ἐστι τοῖς καλοῖς, liegt »der Abstammung von seinem Vater nach«, väterlicherseits, wie sein Vater, so. (7) Ähnlichkeit, Übereinstimmung, Art u. Weise durch κατά ausgedrückt; κατὰ λοπὸν κρομύοιο, nach Art einer Zwiebelhaut; πατέρα τε καὶ μητέρα εὑρήσεις οὐ κατὰ Μιϑριδάτην τε τὸν βουκόλον καὶ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, nicht nach Mithridates' Art, ganz andere Leute als Mithridates; ἵνα προςείπω σε κατὰ σέ, nach deiner Art; κατ' ἐμαυτόν, nach meiner Art; κατὰ τὸν πάππον, wie der Großvater; κατὰ ταὐτά, auf dieselbe Weise; κατὰ πάντα τρόπον, auf alle Weise; κατὰ πολλοὺς τρόπους, auf viele Arten. Ähnl. τὸ ἐμὸν δέος οὐκ ἔστι κατ' ἄνϑρωπον, ist nicht menschlich; τὸ καϑ' ἡλικίαν, dem Alter angemessen; λέγω κατ' ἄνδρα, μὴ ϑεὸν σέβειν ἐμέ, wie einen Menschen, nicht wie einen Gott; beim comparat., wenn eine Sache in ihrem Verhältnis zu einer andern betrachtet u. dem Grade nach damit verglichen wird, das lat. quam pro, μεῖζον ἢ κατ' ἄνϑρωπον νοσεῖς, du leidest an übermenschlicher Krankheit, du leidest übermenschlich Großes; τοὔργον τόδε μεῖζον ἀνήκει ἢ κατ' ἐμὰν ῥώμαν, es geht über meine Kraft; φρονείτω μεῖζον ἢ κατ' ἄνδρα, stolzere Gedanken hegen, als sich für einen Menschen ziemt; ταῦτα ἴσως μείζω ἐστὶν ἢ κατ' ἐμὲ καὶ σὲ ἐξευρεῖν, es geht über unsere Kräfte, ist im Vergleich mit unserer Kraft zu groß, ist zu groß, als daß wir es ausfindig machen könnten; μείζω ἢ κατὰ δάκρυα πεπονϑότες ἤδη, mehr als daß es hinreichend beweint werden könnte; μεῖζον φορτίον ἢ καϑ' ἑαυτὸν ἀράμενον, eine größere Last als er tragen kann; πολλὰ κἀγαϑὰ ὑμᾶς εἰργασμένοι οὐ κατὰ τὰς Μειδίου λειτουργίας, nicht so geringfügig wie die Leistungen des Midias; τολμηρότερον ἢ κατὰ τὴν ἡλικίαν, als man es von seinem Alter erwarten sollte. (8) Allgemeiner: in Rücksicht auf; κατὰ τὴν τροφὴν τῶν παίδων τοσαῦτα ἔλεγον, in Beziehung auf, über die Ernährung; κατὰ μὲν τὸν κρητῆρα οὕτως εἶχε, so verhielt es sich; καϑ' ὃ ἡδέα ἐστίν, ἆρα κατὰ τοῦτο οὐκ ἀγαϑά, ist es in der Beziehung, wo es angenehm ist, nicht gut; κατὰ τί; inwiefern? καϑ' ὅσον, insoweit; καϑ' ὅ τι, insofern, daß; κατά τι, in irgend einer Rücksicht, in irgend einem Stücke, κατὰ πάντα, in allen Stücken; τὸ κατὰ τοῦτον εἶναι, in Beziehung auf diesen, was ihn anbelangt. Dah. dient es oft zur bloßen Umschreibung, die ausdrücklicher als das bloße Nomen od. ein Genitiv an alle einzelnen Beziehungen erinern soll, τὰ κατὰ τὸν πόλεμον, der Krieg und Alles, was ihn betrifft; τὰ κατὰ τὴν πόλιν, Alles was den Staat betrifft, das Verhältnis, die Lage des Staates; πάντα τὰ κατ' ἀνϑρώπους, alle menschlichen Verhältnisse, alles Menschliche; τῶν κατὰ τὸ σῶμα ἐπιϑυμιῶν, die sich auf den Körper beziehen, die leiblichen; τὰ καϑ' ὑμᾶς ἐλλείμματα, Fehler von eurer Seite, eure Versehen; τῷ καϑ' ἑαυτὸν φόβῳ, durch Furcht vor ihm, die er einflößt; τὰ καϑ' ἡμᾶς καλῶς ἔχει, unsere Sachen stehen gut; τούτῳ τὸ κατὰ τὸν στόλον ἐνεχείρισεν, er trug ihm den Zug, Alles, was dazu gehörte, auf; ὁ κατὰ τὰς ἀρχαιρεσίας χρόνος, die Zeit der Comitien; sogar ἡ κατὰ τὸν ἥλιον ἀνατολή, πορεία, Aufgang, Lauf der Sonne; ἡ καϑ' Ἡρόδοτον ἱστορία, die Geschichte des Herodot. Manche Umschreibungen der Art sind ganz adverbial geworden u. bei den einzelnen Substantiven bemerkt, κατ' ἰσχύν, kräftig; κατὰ σκότον, im Finstern, heimlich; κατ' ὀρϑόν, gerade, recht; κατ' ὀργήν, erzürnt; καϑ' ὁρμὴν δρᾶν, eifrig; καϑ' ἡσυχίαν, ruhig, κατὰ τάχος, eilig, κατὰ κράτος, mit Gewalt; κατὰ πόδα, sogleich; κατὰ μέρος, abwechselnd, κατὰ φύσιν, naturgemäß, natürlich, κατὰ τύχην, zufällig, κατὰ μικρόν, κατ' ὀλίγον, allmälig, nach u. nach, κατὰ πολύ, bei weitem. Κατά erleidet bei Dichtern die Anastrophe, wenn es dem Casus, den es regiert, nachsteht, wie Ἀτρειδῶν κάτα; auch in tmesi, wenn es dem zugehörigen Verbum nachsteht, wird κάτα geschrieben. In der Zusammensetzung bedeutet es (1) von oben herab, herunter, darauf, am Boden, καταβαίνω, καταβάλλω, καταπίπτω, κατάκειμαι. (2) entgegen, gegen an, κατᾴδω, καταβοάω, u. bes. eine feindliche Thätigkeit, ein nachteiliges Einwirken, καταγιγνώσκω, κατηγορέω, καταψηφίζομαι, ver-, miß-. (3) Verstärkung des ursprünglichen Begriffes, er-, zer-, ver-, κατακόπτω, καταφαγεῖν, κατακτείνω, auch adj., κατάδηλος. (4) zuweilen gibt es auch einem intr. Verbum transitive Bdtg, καταϑρηνέω, beweinen, beklagen. -
99 βάλλω
βάλλω fut. βαλῶ; 2 aor. ἔβαλον, 3 pl. ἔβαλον Lk 23:34 (Ps 21:19); Ac 16:23 and ἔβαλαν Ac 16:37 (B-D-F §81, 3; Mlt-H. 208); pf. βέβληκα (on this form s. lit. in LfgrE s.v. βάλλω col. 25). Pass.: 1 fut. βληθήσομαι; 1 aor. ἐβλήθην; pf. βέβλημαι; plpf. ἐβεβλήμην (Hom.+) gener. to put someth. into motion by throwing, used from the time of Hom. either with a suggestion of force or in a gentler sense; opp. of ἁμαρτάνω ‘miss the mark’.① to cause to move from one location to another through use of forceful motion, throwⓐ w. simple obj. scatter seed on the ground (Diod S 1, 36, 4; Ps 125:6 v.l. [ARahlfs, Psalmi cum Odis ’31]) Mk 4:26; 1 Cl 24:5; AcPlCor 2:26; in a simile, of the body τὸ σῶμα … βληθέν vs. 27; εἰς κῆπον Lk 13:19; cast lots (Ps 21:19; 1 Ch 25:8 al.; Jos., Ant. 6, 61) Mt 27:35; Mk 15:24; Lk 23:34; J 19:24; B 6:6.ⓑ throw τινί τι Mt 15:26; Mk 7:27. τὶ ἔμπροσθέν τινος Mt 7:6 (β.= throw something before animals: Aesop, Fab. 275b H./158 P./163 H.). τὶ ἀπό τινος throw someth. away (fr. someone) Mt 5:29f; 18:8f (Teles p. 60, 2 ἀποβάλλω of the eye). τὶ ἔκ τινος: ὕδωρ ἐκ τοῦ στόματος ὀπίσω τινός spew water out of the mouth after someone Rv 12:15f; β. ἔξω = ἐκβάλλειν throw out J 12:31 v.l.; 2 Cl 7:4; s. ἐκβάλλω 1. Of worthless salt Mt 5:13; Lk 14:35; of bad fish throw away Mt 13:48 (cp. Κυπρ. I p. 44 no. 43 κόπρια βάλλειν probably = throw refuse away); τὶ ἐπί τινα: throw stones at somebody J 8:7, 59 (cp. Sir 22:20; 27:25; Jos., Vi. 303); in a vision of the future dust on one’s head Rv 18:19; as an expression of protest τὶ εἴς τι dust into the air Ac 22:23 (D εἰς τ. οὐρανόν toward the sky); cast, throw nets into the lake Mt 4:18; J 21:6; cp. vs. 7; a fishhook Mt 17:27 (cp. Is 19:8). Pass., into the sea, lake Mt 13:47; Mk 9:42; βλήθητι εἰς τὴν θάλασσαν throw yourself into the sea Mt 21:21; Mk 11:23.— Throw into the fire (Jos., Ant. 10, 95 and 215) Mt 3:10; Mk 9:22; Lk 3:9; J 15:6; into Gehenna Mt 5:29; 18:9b; 2 Cl 5:4; into the stove Mt 6:30; 13:42, 50 (cp. Da 3:21); Lk 12:28; 2 Cl 8:2. β. ἑαυτὸν κάτω throw oneself down Mt 4:6; Lk 4:9 (cp. schol. on Apollon. Rhod. 4, 1212–14a εἰς τὸν κρημνὸν ἑαυτὸν ἔβαλε; Jos., Bell. 4, 28).—Rv 8:7f; 12:4, 9 (schol. on Apollon. Rhod. 4, 57; 28 p. 264, 18 of throwing out of heaven ἐκβληθέντα κατελθεῖν εἰς Ἅιδου), 13; 14:19; 18:21; 19:20; 20:3, 10, 14f; thrown into a grave AcPlCor 2:32 (cp. τὰ νεκρούμενα καὶ εἰς γῆν βαλλόμενα Just., A I, 18, 6).—Of physical disability βεβλημένος lying (Jos., Bell. 1, 629) ἐπὶ κλίνης β. Mt 9:2; cp. Mk 7:30. Throw on a sickbed Rv 2:22. Pass. abs. (Conon [I B.C./I A.D.] 26 Fgm. 1, 17 Jac. βαλλομένη θνήσκει) lie on a sickbed (cp. Babrius 103, 4 κάμνων ἐβέβλητο [ἔκειτο L-P.]) Mt 8:6, 14. ἐβέβλητο πρὸς τὸν πυλῶνα he lay before the door Lk 16:20 (ἐβέβλητο as Aesop, Fab. 284 H.; Jos., Ant. 9, 209; Field, Notes 70).—Fig. εἰς ἀθυμίαν β. τινά plunge someone into despondency 1 Cl 46:9.ⓒ to cause or to let fall down, let fall of a tree dropping its fruit Rv 6:13; throw down 18:21a, to destruction ibid. b.② to force out of or into a place, throw (away), drive out, expel ἐβλήθη ἔξω he is (the aor. emphasizes the certainty of the result, and is gnomic [B-D-F §333; Rob. 836f; s. Hdb. ad loc.]) thrown away/out, i.e. expelled fr. the fellowship J 15:6. drive out into the desert B 7:8; throw into prison Mt 18:30; Rv 2:10 (Epict. 1, 1, 24; 1, 12, 23; 1, 29, 6 al.; PTebt 567 [53/54 A.D.]). Pass. be thrown into the lions’ den 1 Cl 45:6 (cp. Da 6:25 Theod. v.l.; Bel 31 Theod. v.l.); εἰς τὸ στάδιον AcPl Ha 4, 13. Fig. love drives out fear 1J 4:18.③ to put or place someth. in a location, put, place, apply, lay, bringⓐ w. simple obj. κόπρια β. put manure on, apply m. Lk 13:8 (POxy 934, 9 μὴ οὖν ἀμελήσῃς τοῦ βαλεῖν τὴν κόπρον).ⓑ w. indication of the place to which τὶ εἴς τι: put money into the temple treasury Mk 12:41–44; Lk 21:1–4 (in the context Mk 12:43f; Lk 21:3f suggest sacrifical offering by the widow); τὰ βαλλόμενα contributions (s. γλωσσόκομον and cp. 2 Ch 24:10) J 12:6; put a finger into an ear when healing Mk 7:33; difft. J 20:25, 27 (exx. from medical lit. in Rydbeck 158f); to determine virginal purity by digital exploration GJs 19:3; put a sword into the scabbard J 18:11; place bits into mouths Js 3:3; εἰς τὴν κολυμβήθραν take into the pool J 5:7; cp. Ox 840, 33f; πολλὰ θηρία εἰς τὸν Παῦλον many animals let loose against Paul AcPl Ha 5, 4f (here β. suggests the rush of the animals); β. εἰς τὴν καρδίαν put into the heart J 13:2 (cp. Od. 1, 201; 14, 269; Pind., O. 13, 16 [21] πολλὰ δʼ ἐν καρδίαις ἔβαλον; schol. on Pind., P. 4, 133; Plut., Timol. 237 [3, 2]; Herm. Wr. 6, 4 θεῷ τῷ εἰς νοῦν μοι βαλόντι). Of liquids: pour (Epict. 4, 13, 12; PLond III, 1177, 46 p. 182 [113 A.D.]; Judg 6:19 B) wine into skins Mt 9:17; Lk 5:37f; water into a basin (TestAbr B 3 p. 107, 18 [Stone p. 62] βάλε ὕδωρ ἐπὶ τῆς λεκάνης ἵνα νίψωμεν τοὺς πόδας τοῦ ξένου [cp. TestAbr A 3 p. 80, 1 [Stone p. 8] ἔνεγκέ μοι ἐπὶ τῆς λ.]; Vi. Aesopi W 61 p. 92, 29f P. βάλε ὕδωρ εἰς τ. λεκάνην καὶ νίψον μου τοὺς πόδας; PGM 4, 224; 7, 319 βαλὼν εἰς αὐτὸ [the basin] ὕδωρ) J 13:5; wormwood in honey Hm 5, 1, 5; ointment on the body Mt 26:12.—βάρος ἐπί τινα put a burden on some one Rv 2:24. δρέπανον ἐπὶ τὴν γῆν swing the sickle on the earth as on a harvest field Rv 14:19. Cp. ἐπʼ αὐτὸν τὰς χείρας J 7:44 v.l. (s. ἐπιβάλλω 1b). Lay down crowns (wreaths) before the throne Rv 4:10.ⓒ other usage ῥίζας β. send forth roots, take root like a tree, fig. (Polemon, Decl. 2, 54 ὦ ῥίζας ἐξ ἀρετῆς βαλλόμενος) 1 Cl 39:8 (Job 5:3).④ to bring about a change in state or condition, εἰρήνην, μάχαιραν ἐπὶ τὴν γῆν bring peace, the sword on earth Mt 10:34 (Jos., Ant. 1, 98 ὀργὴν ἐπὶ τὴν γῆν βαλεῖν); χάριν ἐπʼ αὐτήν God showed her (Mary) favor GJs 7:3. τὶ ἐνώπιόν τινος: σκάνδαλον place a stumbling-block Rv 2:14.⑤ to entrust money to a banker for interest, deposit money (τί τινι as Quint. Smyrn. 12, 250 in a difft. context) w. the bankers (to earn interest; cp. Aristoxenus, Fgm. 59 τὸ βαλλόμενον κέρμα; so also Diog. L. 2, 20) Mt 25:27.⑥ to move down suddenly and rapidly, rush down, intr. (Hom.; Epict. 2, 20, 10; 4, 10, 29; POslo 45, 2; En 18:6 ὄρη … εἰς νότον βάλλοντα ‘in a southern direction’. Cp. Rdm.2 23; 28f; Rob. 799; JStahl, RhM 66, 1911, 626ff) ἔβαλεν ἄνεμος a storm rushed down Ac 27:14. (s. Warnecke 36 n. 9).—B. 673. Schmidt, Syn. III 150–66. DELG. M-M. TW. -
100 ἀποστρέφω
ἀποστρέφω fut. ἀποστρέψω; 1 aor. ἀπέστρεψα. Pass.: fut. ἀποστραφήσομαι LXX; 2 aor. ἀπεστράφην; pf. ἀπέστραμμαι (Hom.+).① gener. to turn someth. away from someth., turn away, freq. τὶ ἀπό τινος (BGU 955, 1; Ex 23:25; Job 33:17; Pr 4:27; Sir 4:5 al.) lit. of bodily gestures ἀπὸ τ. ἀληθείας τ. ἀκοὴν ἀ. turn away one’s ear fr. the truth=be unwilling to listen to the truth 2 Ti 4:4. ἀ. τὸ πρόσωπον (oft. LXX) turn away one’s face 1 Cl 18:9 (Ps 50:11). ἀπέστραπται τὸ πρόσωπον αὐτοῦ his face is turned away 16:3 (Is 53:3). ἀπεστραμμένοι ἦσαν they (i.e. their faces) were turned away Hv 3, 10, 1.② to cause change in belief or behavior, fig. ext. of 1.ⓐ positive turn, turn away, ἀ. ψυχὴν εἰς τὸ σωθῆναι turn a soul to salvation 2 Cl 15:1 (cp. PsSol 18:4). τ. ὀργὴν ἀπό τινος (cp. 1 Macc 3:8) turn away wrath fr. someone Hv 4, 2, 6. ἀποστρέψει ἀσεβείας ἀπὸ Ἰακώβ will remove ungodliness fr. Jacob Ro 11:26 (Is 59:20). Prob. also Ac 3:26 (w. numerous translators; cp. Job 33:17), but some interpret intr. (cp. Ezk 3:18, 19, 20; Sir 8:5; 17:26: B-D-F §308; Rob. 800).ⓑ neg. mislead ἀ. τὸν λαόν mislead the people, cause them to revolt Lk 23:14 (cp. 2 Ch 18:31; Jer 48:10); Ac 20:30 D (foll. by ὀπίσω ἑαυτῶν). τ. γυναῖκας κ. τὰ τέκνα mislead, alienate Lk 23:2 v.l. (Marcion).③ turn away from by rejecting, reject, repudiate mid. (also 2d aor. pass. in act. sense) ἀ. τινά or τὶ (so w. acc. since Aristoph., Pax 683; X., Cyr. 5, 5, 36; PSI 392, 11 [III B.C.] ὁ δεῖνα οὐκ ἀπεστραμμένος αὐτόν; PGM 13, 620 Σάραπι, … μὴ ἀποστραφῇς με; Hos 8:3; Jer 15:6; 3 Macc 3:23; 4 Macc 1:33; 5:9; τὴν δέησιν ἡμῶν PsSol 5:5; EpArist 236; Philo, Det. Pot. Ins. 93 al.; Jos., Ant. 4, 135; 6, 340; 20, 166) ἀ. με πάντες everybody has turned away fr. me 2 Ti 1:15. ἀ. τὸν ἐνδεόμενον turn away fr. the needy D 4:8; 5:2; B 20:2. ἀ. τὸν θέλοντα ἀπὸ σοῦ δανείσασθαι turn away fr. him who wants to borrow fr. you Mt 5:42. ἀ. τὸν ἀπʼ οὐρανῶν reject the one fr. heaven Hb 12:25. τὴν ἀλήθειαν Tit 1:14 (Appian, Bell. Civ. 5, 25 §99 τὴν πολιτείαν=reject the form of government; Jos., Ant. 2, 48 τὴν ἀξίωσιν; 4, 135). ὅτι οὐκ ἀπεστράφη ἐπʼ αὐτούς because (God) did not turn away (in wrath) against them GJs 8:1; but the unusual phrase has undergone other interpretation, s. 5. For Ac 3:26 s. 2a.④ to return someth. to its customary place, return, put back τὶ Mt 27:3 v.l.; ἀ. τ. μάχαιραν εἰς τ. τόπον αὐτῆς Mt 26:52 (cp. Jer 35:3).⑤ turn back w. 2 aor. pass. in act. sense (Heraclides Pont., Fgm. 49 Wehrli: the statue of Hera ἀπεστράφη=turned around; Noah’s raven οὐκ ἀπεστράφη πρὸς αὐτὸν εἰς τὴν κιβωτόν, cp. ApcMos 42) fig. ἀπεστράφησαν ἐν τ. καρδίαις εἰς Αἴγυπτον Ac 7:39 D. Various forms of GJs 8:1 (s. 3 end; the text of Tdf. and the vv.ll. in de Strycker) point to the rendering because (Mary) did not turn back to go with them.—DELG s.v. στρέφω. M-M. TW.
См. также в других словарях:
προς — πρός ΝΜΑ, επικ. τ. προτί, κρητ. τ. πορτί, αργείος τ. προτ(ί), παμφυλιακός τ. περτ(ί), αιολ. τ. πρές Α (πρόθεση, κύρια, μονοσύλλαβη, η οποία, γενικά, συντάσσεται με γενική, δοτική και αιτιατική και δηλώνει την από τόπου κίνηση, τη στάση σε τόπο… … Dictionary of Greek
επιφράζω — ἐπιφράζω (AM) μσν. φρ. «ἐπιφράζω πρὸς ὀργήν» οργίζομαι αρχ. 1. λέω επί πλέον («δεῑ δή με πρὸς τούτοισι ἐπιφράσαι», Ηρόδ.) 2. μέσ. ἐπιφράζομαι (με απρμφ.) σκέπτομαι, μού ήρθε η ιδέα («τὸ μὲν οὔ τις ἐπιφράσατ’... ἐξερύσαι δόρυ», Ομ. Οδ.) 3. μέσ.… … Dictionary of Greek
ευκίνητος — η, ο (ΑΜ εὐκίνητος, ον) 1. αυτός που κινείται εύκολα και γρήγορα, ο γοργοκίνητος («γενόμενον δὲ εὐκίνητον», Πλάτ.) 2. (για πρόσ.) ο ταχύς, ο σβέλτος («τινὰς μὲν τῶν εὐκινήτων πρὸ τοῡ τείχους καὶ τῆς τάφρου περενέβαλε», Πολ.) αρχ. μσν. 1. (για το… … Dictionary of Greek
PLUTARGHUS Chaeronensis — Philiosophus, Historicus et Orator, foloruit sub Nerva, Traiano et Adriano Imperatorib. Discipul. Ammonii fuit primum, dein in Graecia et Aegypto, eruditos adiit, ubique exactissime omnibus annotatis. Exin Romam profectus, magno ibi in pretio… … Hofmann J. Lexicon universale
ταχύς — εία, ύ / ταχύς, εῑα, ύ, ΝΜΑ, συγκριτ. ταχύτερος, η, ο, υπερθ. ταχύτατος, η, ο και τάχιστος, η, ο, Ν, και συγκριτ. ταχύτερος, έρα, ον και ταχίων, τάχιον, και θάσσον, θᾱσσον, και υπερθ. ταχύτατος, άτη, ον και τάχιστος, ίστη, ον, ΜΑ, και αττ. τ.… … Dictionary of Greek
μεταβάλλω — (ΑM μεταβάλλω) [βάλλω] αλλάζω την κατάσταση κάποιου, μετατρέπω (α. «οι συνθήκες τής ζωής μεταβάλλουν τον άνθρωπο» β. «ο καιρός κάθε μέρα μεταβάλλεται» γ. «τὰς φυλὰς (ο Κλεισθένης) μετέβαλε εἰς ἄλλα ὀνόματα», Ηρόδ.) μσν. 1. αναπληρώνω 2. μεταπείθω … Dictionary of Greek
οξύρροπος — ὀξύρροπος, ον (Α) 1. (κυρίως για ευαίσθητο ζυγό) αυτός που έχει οξεία ροπή, αυτός που κλίνει αμέσως προς τη μία από τις δύο πλευρές 2. μτφ. αιφνίδιος 3. το ουδ. ως ουσ. τὸ ὀξύρροπον η ορμητικότητα, η σφοδρότητα 4. φρ. «ὀξύρροπος πρὸς τὴν ὀργὴν» ή … Dictionary of Greek
Dispute about Jesus' execution method — This article is about different views on the form of the gibbet used in the Crucifixion of Jesus. For supposed relics of a Cross, see True Cross. Part of a series on the Death and resurrection of Jesus Passion Last Supper Arr … Wikipedia
ποιώ — (I) ποιῶ, έω, ΝΜΑ, αιολ. τ. πόημι, δωρ. τ. ποιFέω, αττ. τ. ποῶ, Α 1. δημιουργώ, δίνω ύπαρξη σε κάτι (α. «ὁ πάλαι ἐξ οὐδενὸς ποιήσας τὰ σύμπαντα», Μηναί. β. «ἐν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν», ΠΔ γ. «χρύσεον μὲν πρώτιστα γένος… … Dictionary of Greek
αφίημι — ἀφίημι (AM) 1. παύω να κρατώ ή να έχω κάτι, αφήνω 2. επιτρέπω σε κάποιον να κάνει κάτι, ανέχομαι 3. απαλλάσσω, συγχωρώ αρχ. Ι. 1. ρίχνω, βάλλω, εξακοντίζω 2. (για υγρά) αφήνω κάτι να κυλήσει, να ρεύσει 3. (για ζωντανούς οργανισμούς) αποβάλλω,… … Dictionary of Greek
πηρώ — Κόρη του Νηλέα της Πύλου. Ήταν αφάνταστα όμορφη και την ερωτεύθηκε ο Βίας, αδελφός του μάντη Μελάμποδα. Ο Νηλέας όμως, για να του δώσει την κόρη του, ζήτησε να του φέρει πρώτα το κοπάδι του Ιφίκλου, πράγμα που κατόρθωσε να κάνει ο Μελάμπους,… … Dictionary of Greek