-
1 wzbudzić
-
2 podejrzenie
podejrzenie n (-a) Verdacht m;podejrzenie zapalenia płuc Verdacht m auf Lungenentzündung;wzbudzić pf podejrzenie Verdacht erregen;nie mieć żadnych podejrzeń nicht den leisesten Verdacht haben -
3 wzbudzać
-
4 nasuwać
I. vtnasunąć kapelusz na czoło den Hut auf die Stirn ziehennasunąć komuś podejrzenie, że... jdm den Verdacht nahe legen, dass...nasuwa się przypuszczenie, że... die Vermutung liegt nahe, dass... -
5 wzbudzać
2) elek anregen -
6 zaciekawiać
zaciekawiać [zaʨ̑ɛkavjaʨ̑], zaciekawić [zaʨ̑ɛkaviʨ̑]I. vt1) ( zainteresować)\zaciekawiać kogoś czymś jdn für etw interessieren2) ( wzbudzić ciekawość)zaciekawić kogoś czymś jdn auf etw +akk neugierig machenII. vr1) ( zainteresować się)zaciekawić się czymś sich +akk für etw interessieren2) ( być ciekawym)zaciekawić się czymś auf etw +akk neugierig werden -
7 aufbauen
auf|bauenI. vt2) ( errichten)[wieder] \aufbauen Land odbudować3) ( schaffen) Wirtschaftsordnung wprowadzać [ perf wprowadzić]; Unternehmen zakładać [ perf założyć]6) ( basieren)auf der Vermutung \aufbauen, dass... opierać się na przypuszczeniu, że...symmetrisch aufgebaut sein mieć symetryczną budowę9) infor Netzwerk, System budować [ perf z-], tworzyć [ perf s-]; Verbindung łączyć [się] [ perf po-]eine Seite \aufbauen stworzyć stronęII. viIII. vr1) (fam: sich postieren)sich vor jdm/etw \aufbauen ustawić się przed kimś/czymś ( pot)2) inforsich \aufbauen Homepage: ładować [ perf za-] się -
8 erbarmen
erbarmen * [ɛɐ'barmən]II. vr1) ( Mitleid haben)sich eines Bettlers/einer S. \erbarmen litować [ perf z-] się nad żebrakiem/czymśsich einer S. \erbarmen przejmować [ perf przejąć] się czymśwer will sich des letzten Koteletts \erbarmen kto zlituje się nad ostatnim kotletem? ( hum) -
9 erregen
-
10 erwecken
erwecken *vt -
11 erzeugen
erzeugen *vt1) ( produzieren, hervorbringen) Fleisch, Milch, Getreide wytwarzać [ perf wytworzyć]; Korbstühle, Ledergürtel wyrabiać [ perf wyrobić]2) ( hervorrufen) Ärger, Eindruck wywoływać [ perf wywołać]; Neid, Sympathie wzbudzać [ perf wzbudzić]es verstehen Spannung zu \erzeugen umieć trzymać w napięciuder Präsident erzeugt Erwartungen prezydent tworzy oczekiwania -
12 Gemüt
-
13 Missfallen
niezadowolenie ntjds \Missfallen erregen wzbudzać [ perf wzbudzić] czyjeś niezadowolenie -
14 mitreißen
-
15 verbreiten
verbreiten *I. vt1) ( bekannt werden lassen) Nachricht, Gerücht rozpowszechniać [ perf rozpowszechnić]; Propaganda szerzyć5) ( ausstrahlen)etw um sich \verbreiten Ruhe, Gelassenheit: promieniować czymśII. vrsich \verbreiten Krankheit: szerzyć się; Neuigkeit: rozpowszechniać się -
16 Verdacht
Verdacht [fɛɐ'daxt] <-[e]s> mpodejrzenie nt\Verdacht erregen wzbudzać [ perf wzbudzić] podejrzenie\Verdacht schöpfen powziąć podejrzenieim \Verdacht stehen etw getan zu haben być podejrzanym o dokonanie czegośauf \Verdacht (fam: auf bloße Vermutung hin) na wyczucie ( pot) ( aufs Geratewohl) jak popadnie ( pot) -
17 verhasst
znienawidzonyetw ist jdm \verhasst coś jest znienawidzone przez kogośetw wird jdm \verhasst ktoś zaczyna czegoś nienawidzićsich [bei jdm] \verhasst machen wzbudzać [ perf wzbudzić] [u kogoś] nienawiść do siebie -
18 Vertrauen
zu jdm \Vertrauen haben mieć do kogoś zaufaniesie genießt unser \Vertrauen [ona] cieszy się naszym zaufaniemsein \Vertrauen in jdn setzen pokładać w kimś ufnośćjdn ins \Vertrauen ziehen wtajemniczać [ perf wtajemniczyć], kogoś, zawierzyć komuś2) parljdm das \Vertrauen aussprechen udzielić komuś wotum zaufaniajdm das \Vertrauen entziehen odebrać komuś wotum zaufania3) im \Vertrauen [gesagt] między nami [mówiąc] -
19 wecken
wecken ['vɛkən]vt
См. также в других словарях:
wzbudzić — dk VIa, wzbudzićdzę, wzbudzićdzisz, wzbudź, wzbudzićdził, wzbudzićdzony wzbudzać ndk I, wzbudzićam, wzbudzićasz, wzbudzićają, wzbudzićaj, wzbudzićał, wzbudzićany 1. «spowodować powstanie czegoś, zwłaszcza jakichś uczuć; wywołać coś» Wzbudzić w… … Słownik języka polskiego
narazić — dk VIa, narazićrażę, narazićzisz, narazićraź, narazićził, narazićrażony narażać ndk I, narazićam, narazićasz, narazićają, narazićaj, narazićał, narazićany «wystawić kogoś albo coś na niebezpieczeństwo, na działanie czegoś szkodliwego, spowodować… … Słownik języka polskiego
zaciekawić — dk VIa, zaciekawićwię, zaciekawićwisz, zaciekawićaw, zaciekawićwił, zaciekawićwiony zaciekawiać ndk I, zaciekawićam, zaciekawićasz, zaciekawićają, zaciekawićaj, zaciekawićał, zaciekawićany «wzbudzić w kimś ciekawość, zainteresowanie; zająć,… … Słownik języka polskiego
miłosny — Eliksir, napój miłosny «napój mający wzbudzić miłość w osobie, która go wypije, do osoby, która go podała»: Tymianek – wchodził w skład kadzideł, balsamów i napojów miłosnych. Pani 5/1993 … Słownik frazeologiczny
przewrócić — komuś w głowie, posp. we łbie «wzbudzić w kimś zbytnią pewność siebie, zarozumiałość»: Czasem jednak myślę, że popularność może przewrócić Ani w głowie. TSt 7/2000. Ktoś ma przewrócone w głowie, we łbie zob. głowa 51. Przewracać oczami zob. oko… … Słownik frazeologiczny
przewracać — Przewrócić komuś w głowie, posp. we łbie «wzbudzić w kimś zbytnią pewność siebie, zarozumiałość»: Czasem jednak myślę, że popularność może przewrócić Ani w głowie. TSt 7/2000. Ktoś ma przewrócone w głowie, we łbie zob. głowa 51. Przewracać oczami … Słownik frazeologiczny
woda — 1. Cicha woda «o kimś, kto na pozór jest spokojny, zrównoważony, a potrafi zaskoczyć swoim zachowaniem»: – No, no, nie spodziewałem się – Zdzisio spojrzał na mnie z szacunkiem. – Ale cicha woda ten Jasio... Ja tu się zalewam potem nad lodowatą… … Słownik frazeologiczny
zawrócić — 1. pot. Nie zawracaj głowy, gitary, kontrafałdy «zwroty wyrażające czyjś brak zainteresowania lub dezaprobatę dla tego, co ktoś mówi»: Nie zawracaj głowy, nie przerywaj mi, bo mogę nie zdążyć... W. Kowalewski, Bóg. (...) nic nie mów, idź się… … Słownik frazeologiczny
zawracać — 1. pot. Nie zawracaj głowy, gitary, kontrafałdy «zwroty wyrażające czyjś brak zainteresowania lub dezaprobatę dla tego, co ktoś mówi»: Nie zawracaj głowy, nie przerywaj mi, bo mogę nie zdążyć... W. Kowalewski, Bóg. (...) nic nie mów, idź się… … Słownik frazeologiczny
abominacja — ż I, DCMs. abominacjacji, blm przestarz. «odraza, obrzydzenie, wstręt» Uczucie abominacji. Wzbudzić w kimś abominację. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
burza — ż II, DCMs. burzarzy; lm D. burz «gwałtowne zakłócenie równowagi atmosferycznej, połączone z silnym wiatrem, często z grzmotami i piorunami oraz z obfitymi opadami» Burza gradowa, śnieżna, huraganowa, z piorunami. Burza na morzu. Zbiera się na… … Słownik języka polskiego