-
21 bekennen
bekennen *I. vtII. vr1) sich zu jdm \bekennen przyznawać się do kogośsich schuldig \bekennen przyznawać [ perf przyznać] się do winysich zu einer Tat \bekennen przyznawać [ perf przyznać] się do jakiegoś czynu2) ( sich zeigen als)\bekennender Christ/\bekennende Christin sein dawać [ perf dać] świadectwo swojej chrześcijańskiej wiarysich zum Deutschtum \bekennen czuć się Niemcem(-ką) -
22 słuszność
- ci; f( uzasadnienie) legitimacyprzyznawać (przyznać perf) komuś słuszność — to admit that sb is right
* * *f.1. (= racja, prawda) rightness; mieć słuszność be right; nie mieć słuszności be wrong; przyznawać komuś słuszność admit that sb is right.2. (= sensowność) ( postępowania) advisibility; (roszczenia, rozumowania, wniosku, zarzutu) legitimacy; (argumentu, decyzji, krytyki) validity.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > słuszność
-
23 nadawać
глаг.• вещать• выслать• выстлать• высылать• давать• дать• делать• дозволить• издавать• испускать• надавать• отправить• отправлять• пересылать• послать• посылать• препровождать• придавать• разрешить• сделать• слать• удостаивать* * *nada|wać%1, \nadawaćje, \nadawaćwaj, \nadawaćwany несов. 1. давать, предоставлять; присваивать;2. придавать, давать; 3. отправлять, высылать; 4. передавать, транслировать; ср. nadać; 5. разг. болтать, тараторить; 6. na kogo разг. оговаривать, чернить кого+1. przyznawać, obdarzać 3. wysyłać 4. transmitować
* * *I nadaje, nadawaj, nadawany несов.1) дава́ть, предоставля́ть; присва́ивать2) придава́ть, дава́ть3) отправля́ть, высыла́ть4) передава́ть, трансли́ровать; ср. nadać5) разг. болта́ть, тарато́рить6) na kogo разг. огова́ривать, черни́ть когоSyn:II nadaję, nadawał сов. разг.надава́ть, надари́ть -
24 przydzielać
глаг.• ассигновать• выделять• наделять• назначать• назначить• определять• предназначать• придавать• придать• приписывать• присвоить* * *przydziela|ć\przydzielaćny несов. 1. komu со отводить кому что; наделять кого чем;2. назначать; прикомандировывать; ср. przydzielić+1. przyznawać, przeznaczać 2. delegować, wyznaczać
* * *przydzielany несов.2) назнача́ть; прикомандиро́вывать; ср. przydzielićSyn: -
25 dzie|cko
n 1. (niedorosły człowiek) child- kobieta z dwojgiem małych dzieci a woman with two small children- Ania to jeszcze dziecko Annie is still a child- od dziecka from a child, since childhood- znała go od dziecka she has known him since he was a child- jak dziecko like a child, in a childlike manner a. way- cieszyć się jak dziecko to be (as) happy as a sandboy GB, to be (as) happy as a clam US- płakać jak dziecko to cry like a (little) child- dzieci do lat 12 children under 12- ubrania/buty dla dzieci children’s clothes/shoes- dziecko w wieku szkolnym/przedszkolnym a school-age/pre-school child- wychowała dwoje dzieci she’s raised two children- wziąć dziecko na wychowanie to take in a foster child- mieć troje dzieci na utrzymaniu to have three children to support- dziecko zaniedbane/maltretowane a neglected/abused child- znęcanie się nad dziećmi/dzieckiem child abuse- sąd przyznał dziecko matce the court gave a. granted the mother custody of the child2. (płód) baby, child- spodziewać się dziecka to be expecting (a baby)- dziecko (jest) w drodze a baby (is) on the way pot.- dziecko z probówki a test-tube baby pot.- zrobić komuś dziecko a. pot. to make a. get sb pregnant- przyznawać/nie przyznawać się do dziecka to acknowledge/deny paternity3. (syn lub córka) child- dorosłe dzieci grown-up a. adult children- mieli troje dzieci they had three children- przybrane/nieślubne dziecko a foster a. an adopted/illegitimate child- dowiedziała się, że jest dzieckiem adoptowanym she found out that she had been adopted- czy mają dzieci? do they have any children?4. (niedorosłe zwierzę) young- samica nie opuszcza gniazda i pilnuje dzieci the female stays in the nest and looks after her young5. pot., pejor. (osoba niedojrzała) child, baby- nie bądź dzieckiem! don’t be such a child!6. przen. (dzieło) baby pot.; brainchild- ta książka to jego najukochańsze dziecko this book is his favourite brainchild- ten projekt to moje dziecko this project is my brainchild- dziecko natury/epoki a child of nature/the times- dziecko ulicy a child of the streets; a street urchin książk.- dziecko slumsów a slum child- dziecko wojny a war baby, a child brought up in wartime- dzieci boże Relig. children of God- dzieci-kwiaty flower children- dzikie dzieci Antrop. feral children■ wylać dziecko z kąpielą to throw the baby out with the bathwater- małe dzieci – mały kłopot, duże dzieci – duży kłopot przysł. little children, little problems, big children, big problemsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dzie|cko
-
26 nadawać
(-aję, -ajesz); perf -ać; vt(audycję, program) to broadcast; ( sygnał) to transmit; (list, paczkę) to send, to mail (US)nadawać komuś odznaczenie/przywilej — to bestow a decoration/privilege on sb
nadawać komuś imię — to give sb a name, to name sb
nadawać czemuś kształt — to give shape to sth, to shape sth
* * *ipf.- daję -dajesz, - dawaj1. (= wysyłać) send; (list, przesyłkę) post.2. (= przyznawać, dawać) grant ( coś komuś sth to sb l. sb sth); (wyróżnienie, przywilej, prawo) confer ( coś komuś sth on l. upon sb); (imię, nazwę, formę, znaczenie) give; nadawać komuś szlachectwo confer knighthood on l. upon sb, knight, ennoble sb.3. ( cechę) nadawać bieg initiate, launch ( sth), set ( sth) going; nadawać czemuś inny/nowy tok set sth on a different/new course; nadawać ton set the tone ( czemuś for l. of sth).4. tel. transmit; ( audycję) broadcast; (o stacji radiowej l. telewizyjnej) be on the air.6. tylko ipf. pot. (= mówić szybko) chatter (on l. away), tattle ( o czymś about sth); pot. (= donosić, skarżyć) tell ( na kogoś on sb).ipf.be suitable, be fit, be apt ( do czegoś for sth); ona nadaje się na żonę she'll make a good wife; to się nada this will do.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nadawać
-
27 nagradzać
impf nagrodzić* * *nagrodzić kogoś czymś/za coś — to reward sb with sth/for sth
* * *ipf.1. (= przyznawać nagrodę) award.2. (= rekompensować) reward.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nagradzać
-
28 przydzielać
impf ⇒ przydzielić* * *-am, -asz, -ić; perf; vt(mieszkanie, pieniądze) to allocate; (stanowisko, zajęcie) to assign* * *ipf.przydzielić pf.1. (= przyznawać) assign, allocate.2. (= kierować) assign, place.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przydzielać
-
29 wyznawać
(filozofię, pogląd) to subscribe to* * *ipf.- aję -ajesz, - awaj2. (= przyznawać się) confess, admit, acknowledge.3. tylko ipf. rel. profess; wyznawać religię practice a religion; (filozofię, pogląd) subscribe to.ipf.pot. (= orientować się w czymś) have a grasp ( w czymś of sth); nie mogę się w tym wyznać I can't make head or tail of it.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyznawać
-
30 zasądzać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zasądzać
-
31 deklar|ować
impf Ⅰ vt 1. (ogłaszać) to declare, to pledge- deklarować lojalność wobec kogoś to pledge allegiance to sb- rząd deklaruje rozpisanie nowych wyborów the government declares its intention to call an election ⇒ zadeklarować2. (przeznaczać) to pledge [datki, dary]- każdy z nas deklaruje coś na rzecz pogorzelców we’ve all made pledges to the victims of the fire ⇒ zadeklarowaćⅡ deklarować się 1. (przyznawać się) to declare oneself- deklarował się jako Niemiec/socjalista he declared himself (to be) a German/socialist- politycy, którzy wcześniej deklarowali się po stronie koalicji politicians who had earlier declared themselves to be for the coalition ⇒ zdeklarować się2. książk. (obiecywać) deklarowała się, że przyjedzie po nas na lotnisko she promised she would pick us up at the airport ⇒ zadeklarować się 3. przest. (oświadczać się) to declare oneself przest.- deklarować się o czyjąś rękę to ask for sb’s hand (in marriage)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > deklar|ować
-
32 przyzna|ć
pf — przyzna|wać impf (przyznam — przyznaję) Ⅰ vt 1. (uznać za słuszne) to admit, to acknowledge- przyznać komuś rację to admit that sb is right- sama przyznasz, że tak się nie robi you’ll admit that it’s not the thing to do- przyznał, że zawinił he acknowledged that he was at fault- przyznaję, że to wspaniały pomysł I admit it’s a great idea- „masz słuszność”, przyznał ‘you’re right,’ he admitted2. (udzielić) to grant, to award- przyznać komuś nagrodę/stypendium to award sb a prize/scholarship- przyznać komuś zasiłek to grant sb an allowance- pierwsza nagroda została przyznana drużynie z Gdańska the first prize went to the team from GdańskⅡ przyznać się — przyznawać się to admit, to own- przyznam się, że jestem głodny/zmęczony I admit (that) I’m hungry/tired- pisał wiersze, ale się do tego nie przyznawał he wrote poetry, but he never admitted (to) it- przyznać/nie przyznać się do winy Prawo to plead guilty/not guilty- przyznać się do popełnienia kradzieży/fałszerstwa to own up to the theft/forgery- jeśli włożysz ten kapelusz, nie przyznam się do ciebie żart. if you wear that hat, I’ll disown youThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przyzna|ć
-
33 punkt|ować
impf vt 1. (przyznawać punkty) to score [zawodników, łyżwiarzy] 2. (przedstawiać w punktach) to itemize- punktować najważniejsze zadania to itemize the most important tasks ⇒ wypunktować3. (podkreślać) to emphasize, to highlight ⇒ wypunktować 4. Szt. (w malarstwie) to stipple; (w rzeźbiarstwie) to point 5. Techn. to punch, to prickThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > punkt|ować
-
34 zgadzać się
zgadzać się (-am) < zgodzić się> (-ę): zgadzać się na (A) (udzielać zgody) einverstanden sein (mit D), zustimmen (D); erlauben (A);zgadzać się z (I) (przyznawać rację) mit jemandem einig sein, mit jemandem übereinstimmen, jemandem beipflichten; einverstanden sein (mit D), beipflichten (D);zgadzać się na rozwód in die Scheidung einwilligen;zgadzać się (rozumieć się) sich verstehen, gut miteinander auskommen; rachunek, kopia übereinstimmen (z I mit D);zgadzać się na propozycję auf einen Vorschlag eingehen;zgadza się! stimmt!, genau!;coś się tu nie zgadza hier stimmt etwas nicht;zgadzam się! einverstanden! -
35 nadawać
I. vt\nadawać komuś coś ziemię jdm etw zuteilen [ lub zuweisen]; prawa, odznaczenie, tytuł verleihen; imię geben\nadawać czemuś kształt/wartość/znaczenie etw +dat Gestalt/Wert/Bedeutung geben2) ( obgadywać)III. vr\nadawać się do czegoś sich +akk zu etw eignen, zu etw gut geeignet seindo niczego się nie \nadawać zu [ lub für] nichts taugen -
36 oddawać
I. vt1) ( zwracać) książkę zurückgeben; resztę ausgeben; dług, pożyczkę zurückgeben, zurückzahlen; majątek überlassen, zurückgeben\oddawać film do wywołania den Film entwickeln lassen\oddawać zegarek do naprawy die Uhr reparieren lassen\oddawać krew Blut spenden4) ( pozostawiać pod opieką)oddać chorego do szpitala den Kranken ins Krankenhaus geben\oddawać kogoś pod czyjąś opiekę jdn in jds Obhut geben9) \oddawać komuś przysługę jdm einen Gefallen tunoddać kogoś w czyjeś ręce jdn jdm anvertrauenII. vr1) ( poddawać się)oddać się w ręce sprawiedliwości sich +akk den Justizbehörden stellen2) ( zgadzać się na stosunek płciowy) kobieta: sich +akk hingeben3) ( pogrążać się)oddać się smutkowi/nałogowi/lenistwu sich +akk der Trauer/der Sucht/der Faulheit überlassen4) ( angażować się)oddać się pracy/badaniom/rozmyślaniu sich +akk der Arbeit/der Forschung/den Überlegungen widmen [ lub hingeben] -
37 przyznać
perf,\przyznać komuś coś obywatelstwo, status jdm etw verleihen; kredyt jdm etw gewähren [ lub einräumen]; nagrodę, wyróżnienie jdm etw zuerkennen [ lub verleihen]; stypendium jdm etw gewähren [ lub zuerkennen]\przyznać, że... zugeben, dass...muszę \przyznać, że... ich muss zugeben, dass...\przyznać się do czegoś etw gestehen\przyznać się do winy sich +akk schuldig bekennen -
38 udzielać
-
39 wypierać
I. vtII. vr1) ( wyrzekać się)\wypierać się kogoś/czegoś jdn/etw verleugnen2) ( nie przyznawać się)\wypierać się czegoś etw [ab]leugnen -
40 zgadzać się
zgadzać się [zgaʣ̑aʨ̑ ɕɛ] < perf zgodzić>vr1) ( udzielać zgody)\zgadzać się na coś mit etw einverstanden sein, etw erlauben ( pot) etw abnicken2) ( przyznawać komuś rację)\zgadzać się z kimś jdm Recht geben, mit jdm einig seinzgadzam się z panem, że ona jest wspaniałą śpiewaczką ich stimme mit ihnen überein, dass sie eine hervorragende Sängerin ist[nie] mogę się z tobą zgodzić, że... ich kann dir [nicht] zustimmen, dass...\zgadzać się z czymś mit etw übereinstimmente rachunki się nie zgadzają diese Rechnungen stimmen nicht übereincoś mi się tu nie zgadza hier stimmt etwas nicht4) \zgadzać się ze sobą miteinander gut auskommen, sich +akk gut vertragen
См. также в других словарях:
przyznawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, przyznawaćznaję, przyznawaćznaje, przyznawaćwaj {{/stl 8}}– przyznać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, przyznawaćam, przyznawaća, przyznawaćają, przyznawaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przyznawać się – przyznać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} mówić szczerze o swoich myślach, zamiarach, ujawniać coś o sobie; potwierdzać czyjeś zarzuty, swoją winę; mówić prawdę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przyznawać się do winy, do błędu, do morderstwa. Przyznać się szczerze, otwarcie.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przyznawać się — Przyznać się (do czegoś) bez bicia zob. bicie … Słownik frazeologiczny
odmówić — dk VIa, odmówićwię, odmówićwisz, odmówićmów, odmówićwił, odmówićwiony odmawiać ndk I, odmówićam, odmówićasz, odmówićają, odmówićaj, odmówićał, odmówićany 1. «nie zgodzić się na zrobienie tego, o co ktoś prosił, czego żądał; nie zgodzić się na… … Słownik języka polskiego
przyznać — dk I, przyznaćznam, przyznaćznasz, przyznaćznają, przyznaćznaj, przyznaćznał, przyznaćznany przyznawać ndk IX, przyznaćznaję, przyznaćznajesz, przyznaćwaj, przyznaćwał, przyznaćwany 1. «uznać coś za słuszne, uznać czyjąś rację; zgodzić się z… … Słownik języka polskiego
przydzielać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przydzielaćam, przydzielaća, przydzielaćają, przydzielaćany {{/stl 8}}– przydzielić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przydzielaćlę, przydzielaćli, przydzielaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wypierać się – wyprzeć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odsuwać od siebie jakieś zarzuty, utrzymując, że nie jest się sprawcą czegoś, zapewniać, że się nie zrobiło, nie powiedziało czegoś, o co jest się posądzonym; odżegnywać się od… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ustąpić — 1. Coś ustępuje czemuś (miejsca) «coś zostaje zastąpione przez coś innego»: Powoli, lecz coraz wyraźniej, gaje oliwne ustępują miejsca pozbawionym roślinności wzgórzom. Polityka 33/2000. 2. Nie ustępować komuś ani na krok «być upartym, ani trochę … Słownik frazeologiczny
ustępować — 1. Coś ustępuje czemuś (miejsca) «coś zostaje zastąpione przez coś innego»: Powoli, lecz coraz wyraźniej, gaje oliwne ustępują miejsca pozbawionym roślinności wzgórzom. Polityka 33/2000. 2. Nie ustępować komuś ani na krok «być upartym, ani trochę … Słownik frazeologiczny
wróg — (publiczny) numer jeden «człowiek, którego zachowanie jest odbierane jako bardzo niebezpieczne»: (...) stał się w stalinowskiej Polsce wrogiem numer jeden, pozbawionym obywatelstwa, człowiekiem, do którego lepiej było się nie przyznawać. J.… … Słownik frazeologiczny
cenić — ndk VIa, cenićnię, cenićnisz, ceń, cenićnił, cenićniony 1. «przyznawać komuś, czemuś znaczenie, wartość, walory; szanować, poważać» Cenić czyjś talent. Cenił przyjaciół za lojalność. Cenić w dzieciach samodzielność. Cenić coś nisko, wysoko.… … Słownik języka polskiego