-
1 przyznać
pf.1. (= zgodzić się) admit, acknowledge; przyznać komuś rację admit that sb is right; przyznać, że... acknowledge l. concede that...; muszę przyznać, że... I have to confess l. admit that...; trzeba przyznać, że... admittedly...2. (= udzielić, wydać) award, grant ( komuś coś sb sth); ( tytuł naukowy) confer ( komuś upon sb); (= przydzielić) allocate; przyznać coś komuś na drodze sądowej adjudge sth to sb; przyznać komuś odszkodowanie award l. grant sb a compensation; przyznać komuś nagrodę award sb a prize; przyznać komuś prawo stałego pobytu grant sb the right of permanent residence; przyznać komuś premię award sb a bonus; przyznać komuś stypendium grant sb a scholarship.pf.przyznawać się ipf. confess, own up to ( do czegoś to sth); admit; przyznawać się do autorstwa czegoś ( o mężczyźnie) father sth; ( o kobiecie) mother sth; przyznać się do błędu recognize one's error, own to a mistake; przyznać się do bycia homoseksualistą come out, come out of the closet; przyznać się do czegoś come clean about sth; (np. do zamachu, zabójstwa) claim responsibility for sth; przyznać się do morderstwa confess to murder; przyznać się do porażki admit l. acknowledge l. concede defeat, haul down the flag l. colors; przyznać się do winy confess one's guilt; (nie) przyznać się do winy prawn. plead (not) guilty; muszę się do czegoś przyznać I have sth to confess.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przyznać
-
2 przyznać
глаг.• ассигновать• допустить• исповедовать• наделять• назначать• назначить• предназначать• придавать• признавать• признаваться• признать• признаться• присудить• разрешать• уступать* * *1) (nagrodę) присудить, удостоить2) przyznać (potwierdzić) сознаться3) przyznać (udzielić) предоставить, утвердить4) przyznać (zgodzić się) признать, согласитьсяuznać признать (счесть)poznać, rozpoznać признать (узнать)* * *przyzna|ć\przyznaćny сов. co 1. признать что, согласиться с чем;\przyznać komuś słuszność (rację) согласиться с кем-л., признать чью-л. правшу; 2. предоставить;\przyznać kredyty предоставить кредит;
3. присудить что; удостоить чего;\przyznać stypendium дать стипендию;
\przyznać nagrodę присудить премию, удостоить премии+1. zgodzić się 2. wyasygnować 3. nadać
* * *przyznany сов. co1) призна́ть что, согласи́ться с чемprzyznać komuś słuszność (rację) — согласи́ться с ке́м-л., призна́ть чью́-л. правоту́
2) предоста́витьprzyznać kredyty — предоста́вить креди́т
3) присуди́ть что; удосто́ить чегоprzyznać stypendium — дать стипе́ндию
przyznać nagrodę — присуди́ть пре́мию, удосто́ить пре́мии
Syn: -
3 przyznać
perf,\przyznać komuś coś obywatelstwo, status jdm etw verleihen; kredyt jdm etw gewähren [ lub einräumen]; nagrodę, wyróżnienie jdm etw zuerkennen [ lub verleihen]; stypendium jdm etw gewähren [ lub zuerkennen]\przyznać, że... zugeben, dass...muszę \przyznać, że... ich muss zugeben, dass...\przyznać się do czegoś etw gestehen\przyznać się do winy sich +akk schuldig bekennen -
4 przyznać
1. allouer2. attribuer3. avouer4. concéder5. décerner6. reconnaître -
5 przyznać
1 admhaigh 2 ceadaigh 3 comhaontú 4 féin 5 lig 6 roinnt -
6 przyznać
-
7 przyznać
1. визнати;2. відзначити; присудити, надати -
8 przyznać
birü -
9 przyznać
1 aminin2 kumilala3 mag-ukol4 magpahayag5 magtadhanâ6 pahintulot7 papasukin8 tumanggap -
10 przyznać
goybermek -
11 przyznać
αναγνωρίζω -
12 przyznać się
сов. do czegoпризна́ться, созна́ться в чёмprzyznać się się do winy — призна́ть себя́ вино́вным, созна́ться в свое́й вине́
-
13 przyznać\ się
сов. do czego признаться, сознаться в чём;\przyznać\ się się do winy признать себя виновным, сознаться в своей вине
-
14 przyznać odszkodowanie
• give damagesSłownik polsko-angielski dla inżynierów > przyznać odszkodowanie
-
15 przyznać patent
• grant patent -
16 przyznać się
[пшизначь шіê]v.dk -
17 przyznać fakt
признать фактOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > przyznać fakt
-
18 przyznać pierwszeństwo
признать первенствоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > przyznać pierwszeństwo
-
19 przyznać status
признать статусOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > przyznać status
-
20 przyznać się
признатися
См. также в других словарях:
przyznać — dk I, przyznaćznam, przyznaćznasz, przyznaćznają, przyznaćznaj, przyznaćznał, przyznaćznany przyznawać ndk IX, przyznaćznaję, przyznaćznajesz, przyznaćwaj, przyznaćwał, przyznaćwany 1. «uznać coś za słuszne, uznać czyjąś rację; zgodzić się z… … Słownik języka polskiego
przyznać się — (do czegoś) bez bicia zob. bicie … Słownik frazeologiczny
przyznawać się – przyznać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} mówić szczerze o swoich myślach, zamiarach, ujawniać coś o sobie; potwierdzać czyjeś zarzuty, swoją winę; mówić prawdę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przyznawać się do winy, do błędu, do morderstwa. Przyznać się szczerze, otwarcie.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przyznawać się — Przyznać się (do czegoś) bez bicia zob. bicie … Słownik frazeologiczny
bicie — żart. Przyznać się (do czegoś) bez bicia «przyznać się (do czegoś) z własnej woli, bez oporów»: Muszę się przyznać bez bicia – zupełnie się na tym nie znam (...). A. Dodziuk, W. Kamecki, Matnia. Chłopiec do bicia zob. chłopiec. Robić coś z biciem … Słownik frazeologiczny
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
przyznawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, przyznawaćznaję, przyznawaćznaje, przyznawaćwaj {{/stl 8}}– przyznać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, przyznawaćam, przyznawaća, przyznawaćają, przyznawaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Ania (singer) — Infobox musical artist Name = Ania Img capt = Img size = 400 Landscape = Background = solo singer Birth name = Anna Dąbrowska Alias = Born = birth date and age|1981|1|7 Chełm, Poland Origin = Poland Instrument = vocals Genre = pop, soul, jazz… … Wikipedia
sprawiedliwość — 1. Oddać komuś, czemuś sprawiedliwość «przyznać komuś słuszność, ocenić kogoś, coś sprawiedliwie, obiektywnie, przyznać coś bezstronnie»: Trzeba mu oddać sprawiedliwość – miał łeb. Pił z każdym, a trzeźwiutki był jak nowo narodzone dziecię. R.… … Słownik frazeologiczny
prawda — ż IV, CMs. prawdawdzie; lm D. prawd 1. «zgodna z rzeczywistością treść słów; prawdziwość, szczerość, rzetelność» Głęboka, szczera, rzetelna, gorzka prawda. Prawda psychologiczna, moralna, życiowa. Prawdy podstawowe, odwieczne, niepodważalne.… … Słownik języka polskiego
sprawiedliwość — ż V, DCMs. sprawiedliwośćści, blm 1. «sprawiedliwe postępowanie; sprawiedliwy sąd o czymś; bezstronność osądu, obiektywizm» Należna sprawiedliwość. Sprawiedliwość dziejowa. Obywatelska sprawiedliwość. Sprawiedliwość w sądach, w postępowaniu, w… … Słownik języka polskiego