-
1 przyznawać
przyznawać (przyznaję) < przyznać> (-am) kredyt, rabat gewähren; stypendium bewilligen; tytuł, nagrodę, obywatelstwo verleihen;przyznawać rację k-u jemandem Recht geben;przyznam, że … ich gebe zu, dass …;przyznawać się eingestehen; JUR gestehen;przyznawać się do winy seine Schuld eingestehen, seine Schuld bekennen;przyznam się, że … ich muss eingestehen, dass … -
2 przyznawać
vt→ przyznać -
3 bekennen
bekennen *I. vtII. vr1) sich zu jdm \bekennen przyznawać się do kogośsich schuldig \bekennen przyznawać [ perf przyznać] się do winysich zu einer Tat \bekennen przyznawać [ perf przyznać] się do jakiegoś czynu2) ( sich zeigen als)\bekennender Christ/\bekennende Christin sein dawać [ perf dać] świadectwo swojej chrześcijańskiej wiarysich zum Deutschtum \bekennen czuć się Niemcem(-ką) -
4 zgadzać się
zgadzać się (-am) < zgodzić się> (-ę): zgadzać się na (A) (udzielać zgody) einverstanden sein (mit D), zustimmen (D); erlauben (A);zgadzać się z (I) (przyznawać rację) mit jemandem einig sein, mit jemandem übereinstimmen, jemandem beipflichten; einverstanden sein (mit D), beipflichten (D);zgadzać się na rozwód in die Scheidung einwilligen;zgadzać się (rozumieć się) sich verstehen, gut miteinander auskommen; rachunek, kopia übereinstimmen (z I mit D);zgadzać się na propozycję auf einen Vorschlag eingehen;zgadza się! stimmt!, genau!;coś się tu nie zgadza hier stimmt etwas nicht;zgadzam się! einverstanden! -
5 nadawać
I. vt\nadawać komuś coś ziemię jdm etw zuteilen [ lub zuweisen]; prawa, odznaczenie, tytuł verleihen; imię geben\nadawać czemuś kształt/wartość/znaczenie etw +dat Gestalt/Wert/Bedeutung geben2) ( obgadywać)III. vr\nadawać się do czegoś sich +akk zu etw eignen, zu etw gut geeignet seindo niczego się nie \nadawać zu [ lub für] nichts taugen -
6 oddawać
I. vt1) ( zwracać) książkę zurückgeben; resztę ausgeben; dług, pożyczkę zurückgeben, zurückzahlen; majątek überlassen, zurückgeben\oddawać film do wywołania den Film entwickeln lassen\oddawać zegarek do naprawy die Uhr reparieren lassen\oddawać krew Blut spenden4) ( pozostawiać pod opieką)oddać chorego do szpitala den Kranken ins Krankenhaus geben\oddawać kogoś pod czyjąś opiekę jdn in jds Obhut geben9) \oddawać komuś przysługę jdm einen Gefallen tunoddać kogoś w czyjeś ręce jdn jdm anvertrauenII. vr1) ( poddawać się)oddać się w ręce sprawiedliwości sich +akk den Justizbehörden stellen2) ( zgadzać się na stosunek płciowy) kobieta: sich +akk hingeben3) ( pogrążać się)oddać się smutkowi/nałogowi/lenistwu sich +akk der Trauer/der Sucht/der Faulheit überlassen4) ( angażować się)oddać się pracy/badaniom/rozmyślaniu sich +akk der Arbeit/der Forschung/den Überlegungen widmen [ lub hingeben] -
7 przyznać
perf,\przyznać komuś coś obywatelstwo, status jdm etw verleihen; kredyt jdm etw gewähren [ lub einräumen]; nagrodę, wyróżnienie jdm etw zuerkennen [ lub verleihen]; stypendium jdm etw gewähren [ lub zuerkennen]\przyznać, że... zugeben, dass...muszę \przyznać, że... ich muss zugeben, dass...\przyznać się do czegoś etw gestehen\przyznać się do winy sich +akk schuldig bekennen -
8 udzielać
-
9 wypierać
I. vtII. vr1) ( wyrzekać się)\wypierać się kogoś/czegoś jdn/etw verleugnen2) ( nie przyznawać się)\wypierać się czegoś etw [ab]leugnen -
10 zgadzać się
zgadzać się [zgaʣ̑aʨ̑ ɕɛ] < perf zgodzić>vr1) ( udzielać zgody)\zgadzać się na coś mit etw einverstanden sein, etw erlauben ( pot) etw abnicken2) ( przyznawać komuś rację)\zgadzać się z kimś jdm Recht geben, mit jdm einig seinzgadzam się z panem, że ona jest wspaniałą śpiewaczką ich stimme mit ihnen überein, dass sie eine hervorragende Sängerin ist[nie] mogę się z tobą zgodzić, że... ich kann dir [nicht] zustimmen, dass...\zgadzać się z czymś mit etw übereinstimmente rachunki się nie zgadzają diese Rechnungen stimmen nicht übereincoś mi się tu nie zgadza hier stimmt etwas nicht4) \zgadzać się ze sobą miteinander gut auskommen, sich +akk gut vertragen -
11 ablegen
-
12 abstreiten
ab|streitenvt irr1) ( ableugnen)sie streitet alles ab [ona] wszystkiemu zaprzeczadas kann man nicht \abstreiten tego nie można kwestionować -
13 geständig
\geständig sein Angeklagter przyznawać się do winy -
14 gestehen
-
15 outen
-
16 Recht
Recht <-[e]s, -e> ntsein \Recht fordern domagać się swoich prawzu \Recht [behaupten/verlangen] słusznie [twierdzić/domagać się]2) (\Rechtsordnung) prawo ntbürgerliches/öffentliches \Recht prawo cywilne/publiczne3) das ist sein/dein/... gutes \Recht ma/masz... do tego pełne prawojdm \Recht geben przyznawać [ perf przyznać] komuś rację\Recht haben mieć słuszność -
17 schuldig
I. adjsich \schuldig bekennen przyznawać [ perf przyznać] się do winyjdn \schuldig sprechen uznawać [ perf uznać] kogoś winnym2) ( verpflichtet)jdm Geld/Dank \schuldig sein być winnym komuś pieniądze/podziękowanieII. adv\schuldig geschieden sein być rozwiedzionym z własnej winy -
18 vergeben
vergeben *I. vi[jdm] \vergeben wybaczyć [komuś]II. vt1) (geh: verzeihen)[jdm] etw \vergeben przebaczyć [komuś] coś; Sünde odpuścić [komuś] coś2) ( übergeben, zuteilen) Auftrag przydzielać [ perf przydzielić]; Preis, Stipendium, Wohnung przyznawać [ perf przyznać]; Chance, Möglichkeit dawać [ perf dać]; Karten rozdawać [ perf rozdać]eine Arbeit [an jdn] \vergeben zlecać [ perf zlecić] [komuś] pracęEintrittskarten zu \vergeben für... bilety do rozdania na...4) schon \vergeben sein być już zajętym -
19 verleihen
-
20 zubilligen
- 1
- 2
См. также в других словарях:
przyznawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, przyznawaćznaję, przyznawaćznaje, przyznawaćwaj {{/stl 8}}– przyznać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, przyznawaćam, przyznawaća, przyznawaćają, przyznawaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przyznawać się – przyznać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} mówić szczerze o swoich myślach, zamiarach, ujawniać coś o sobie; potwierdzać czyjeś zarzuty, swoją winę; mówić prawdę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przyznawać się do winy, do błędu, do morderstwa. Przyznać się szczerze, otwarcie.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przyznawać się — Przyznać się (do czegoś) bez bicia zob. bicie … Słownik frazeologiczny
odmówić — dk VIa, odmówićwię, odmówićwisz, odmówićmów, odmówićwił, odmówićwiony odmawiać ndk I, odmówićam, odmówićasz, odmówićają, odmówićaj, odmówićał, odmówićany 1. «nie zgodzić się na zrobienie tego, o co ktoś prosił, czego żądał; nie zgodzić się na… … Słownik języka polskiego
przyznać — dk I, przyznaćznam, przyznaćznasz, przyznaćznają, przyznaćznaj, przyznaćznał, przyznaćznany przyznawać ndk IX, przyznaćznaję, przyznaćznajesz, przyznaćwaj, przyznaćwał, przyznaćwany 1. «uznać coś za słuszne, uznać czyjąś rację; zgodzić się z… … Słownik języka polskiego
przydzielać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przydzielaćam, przydzielaća, przydzielaćają, przydzielaćany {{/stl 8}}– przydzielić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przydzielaćlę, przydzielaćli, przydzielaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wypierać się – wyprzeć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odsuwać od siebie jakieś zarzuty, utrzymując, że nie jest się sprawcą czegoś, zapewniać, że się nie zrobiło, nie powiedziało czegoś, o co jest się posądzonym; odżegnywać się od… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ustąpić — 1. Coś ustępuje czemuś (miejsca) «coś zostaje zastąpione przez coś innego»: Powoli, lecz coraz wyraźniej, gaje oliwne ustępują miejsca pozbawionym roślinności wzgórzom. Polityka 33/2000. 2. Nie ustępować komuś ani na krok «być upartym, ani trochę … Słownik frazeologiczny
ustępować — 1. Coś ustępuje czemuś (miejsca) «coś zostaje zastąpione przez coś innego»: Powoli, lecz coraz wyraźniej, gaje oliwne ustępują miejsca pozbawionym roślinności wzgórzom. Polityka 33/2000. 2. Nie ustępować komuś ani na krok «być upartym, ani trochę … Słownik frazeologiczny
wróg — (publiczny) numer jeden «człowiek, którego zachowanie jest odbierane jako bardzo niebezpieczne»: (...) stał się w stalinowskiej Polsce wrogiem numer jeden, pozbawionym obywatelstwa, człowiekiem, do którego lepiej było się nie przyznawać. J.… … Słownik frazeologiczny
cenić — ndk VIa, cenićnię, cenićnisz, ceń, cenićnił, cenićniony 1. «przyznawać komuś, czemuś znaczenie, wartość, walory; szanować, poważać» Cenić czyjś talent. Cenił przyjaciół za lojalność. Cenić w dzieciach samodzielność. Cenić coś nisko, wysoko.… … Słownik języka polskiego