wyróżnienie

См. также в других словарях:

• wyróżnienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. wyróżnić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wyróżnienie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. wyróżnienieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wyróżnienie — n I 1. rzecz. od wyróżnić. 2. lm D. wyróżnienieeń «dyplom, suma pieniężna itp. stanowiące nagrodę, będące formą wyrażenia uznania za dobre wyniki, osiągnięcia w pracy, w zawodach sportowych itp.» Wyróżnienie pieniężne. Dostać, otrzymać, przyznać… …   Słownik języka polskiego

• akcent — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. akcentncie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyróżnienie jednej z sylab wyrazu lub wyrazu w zdaniu przez wzmocnienie siły artykulacyjnej, wysokości tonu albo czasu trwania… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• Agricola (Spiel) — Agricola Daten zum Spiel Autor Uwe Rosenberg Grafik Klemens Franz Verlag Lookout Games …   Deutsch Wikipedia

• Anna Pawełczyńska — (* 1922) ist eine polnische Soziologin. Wegen ihrer Beiträge zur Soziologie des Konzentrationslagers wurde sie über Polen hinaus bekannt. Pawelczynska gehörte während des Zweiten Weltkrieges dem polnischen Widerstand an, wurde 1942 verhaftet und… …   Deutsch Wikipedia

• atencja — ż I, DCMs. atencjacji; lm D. atencjacji (atencjacyj) przestarz. «okazanie komuś szczególnego szacunku, względów, wyróżnienie kogoś; poważanie, szacunek, respekt, względy» Mieć dla kogoś atencję. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• dyplom — m IV, D. u, Ms. dyplommie; lm M. y 1. «dokument stwierdzający przyznanie tytułu naukowego lub zawodowego i związanych z nim uprawnień» Dyplom magisterski, lekarski. Dyplom lekarza, nauczyciela, technika. ◊ Zdobyć, uzyskać dyplom, pot. zrobić… …   Słownik języka polskiego

• fawor — m IV, D. u, Ms. fawororze; lm M. y przestarz. dziś żart. «łaska, życzliwość, przychylność, wyróżnienie względy, protekcja» Mieć fawory u kogoś. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• między — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub ich równoważnikami) w narzędniku lub w bierniku, używany w odniesieniu do sytuacji przestrzennych i czasowych oraz w odniesieniu do stosunków, powiązań łączących ludzi, rzeczy, fakty» a) «kiedy ktoś lub… …   Słownik języka polskiego

• nacisk — m III, D. u, N. naciskkiem; lm M. i 1. «działanie jednego ciała na drugie z pewną siłą; napór, ciśnienie» Nacisk kół pojazdu. Nacisk wody na tamę. Drzwi otworzyły się pod naciskiem wielu ramion. 2. «napór, natarcie» Nacisk sił nieprzyjaciela.… …   Słownik języka polskiego

• nad — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub wyrazami o funkcji rzeczownikowej) w narzędniku lub bierniku» 1. «tworzy wyrażenia lokalizujące coś powyżej jakiegoś przedmiotu lub wskazujące cel przestrzenny» Samolot leciał nad miastem. Lampa wisi nad …   Słownik języka polskiego