-
1 durchbrechen
durch|brechen ['dʊrçbrɛçən],1. irr1) ( gebrochen werden) Brett: przełamać się2) ( hervorkommen) Sonne: przebić się; Zahn: wyrzynać się; Knospen: rozwinąć się3) ( sich zeigen) Eifersucht: ujawnić siędie Konventionen \durchbrechen złamać konwencje -
2 przebijać
przebijać [pʃɛbijaʨ̑]1) ( przekłuwać)\przebijać coś czymś etw mit etw durchstechen [ lub durchbohren]5) gry übertrumpfen, schlagenII. viw czyimś głosie przebija duma/ironia/triumf in jds Stimme klingt Stolz/Ironie/Triumph durchIII. vr1) ( przeszywać się)\przebijać się czymś sich +akk mit etw durchbohren2) ( przedostawać się)\przebijać się przez coś człowiek: sich +akk durch etw durchschlagen, sich +dat durch etw einen Weg bahnen, słońce: durch etw durchbrechen [ lub durchkommen ( fam)]\przebijać się do czegoś sich +akk zu etw durchschlagen -
3 przebijać
przebijać (-am) < przebić> (przebiję) v/t igłą, szpilką durchstechen; strzałą, gwoździem durchbohren; (wykuć) durchbrechen; tunel (durch)graben, (durch)bohren; w kartach übertrumpfen;vi przebijać smutek, optymizm mitschwingen, zum Ausdruck kommen; światło, farba durchscheinen, durchschimmern;przebijać się sich durchschlagen (do G zu D); (mieć sukces) sich durchsetzen; słońce, głos durchdringen;przebijać się do zasypanych sich zu den Verschütteten durchgraben oder durchschlagen -
4 przedzierać
przedzierać się materiał zerreißen; dźwięk, światło durchdringen; (przedostawać się) sich durchkämpfen, sich den Weg bahnen ( przez A durch A); vordringen, vorstoßen;przedzierać się przez blokadę die Blokade durchbrechen;przedzierać się przez tłum sich durch die Menge durchdrängen -
5 przekuwać
-
6 przełamywać
przełamywać (-uję) < przełamać> (-ię) gałąź, czekoladę (durch)brechen; opór brechen; linię obrony durchbrechen; niechęć, strach überwinden;przełamaliśmy pierwsze lody fig das Eis war gebrochen;przełamywać się v/i (durch)brechen, entzweigehen; (przemóc się) sich überwinden; -
7 staranować
staranować pf →LINK="taranować" taranować -
8 taranować
-
9 zarywać
zarywać noc fam. sich die Nacht um die Ohren schlagen;zarywać się einstürzen, einbrechen -
10 linia
\linia prosta/pionowa/pozioma/ukośna Gerade f Senkrechte f Waagerechte f Schräge f\linia poprzeczna transversale [ lub quer verlaufende] Linie\linia horyzontu Kimm f\linia zabudowy Baufluchtlinie f\linia życia Lebenslinie f\linia bramkowa sport Torlinie f\linia autowa sport Außenlinie f\linia demarkacyjna pol Demarkationslinie fw linii prostej in der geraden Linie, in gerader Linie2) ( połączenie)\linia autobusowa/kolejowa/lotnicza/tramwajowa/morska Bus-/Eisenbahn-/Flug-/Straßenbahn-/Schiffslinie f\linia telefoniczna/przesyłowa Telefon-/Übertragungsleitung f\linia produkcyjna Fertigungsstraße f3) ( sylwetka)iść po linii najmniejszego oporu den Weg des geringsten Widerstandes gehen6) ( ród)krewni w linii matki/ojca Verwandte[n] mPl mütterlicherseits/väterlicherseits7) milprzełamać linię obrony die Verteidigungslinie durchbrechenklęska na całej linii Niederlage f auf der ganzen Linie -
11 przełamać
przełamać [pʃɛwamaʨ̑], przełamywać [pʃɛwamɨvaʨ̑]perf,I. vt3) sztuka durchbrechen4) typ umbrechen5) lody zostały przełamane das Eis ist gebrochenII. vr1) ( zostać złamanym) gałąź: brechen2) ( podzielić się)\przełamać się z kimś chlebem/opłatkiem mit jdm das Brot/die Oblate brechen [ lub teilen] -
12 przerwać
perf,I. vt\przerwać komuś jdn unterbrechen\przerwać ciążę die Schwangerschaft unterbrechen [ lub abbrechen]II. vi1) ( uciszyć)\przerwać komuś [w pół słowa] jdn [mitten im Wort] unterbrechen2) ( pracować nierówno)silnik przerywa der Motor stocktIII. vr -
13 rozbijać
I. vt1) ( powodować uszkodzenie, stłuczenie) szybę zerschlagen, einschlagen; jajko aufschlagen, zerschlagen; mur zerstören, durchbrechen\rozbijać samochód das Auto schrottreif [ lub zu Schrott] fahren\rozbijać rodzinę die Familie zerstören6) \rozbijać bank die Bank sprengen\rozbijać namiot/obóz ein Zelt/ein Lager aufschlagenII. vr1) ( ulegać uszkodzeniu, zniszczeniu) jajko, kieliszek, talerz: zerschlagen; samochód: Unfall haben; samolot: abstürzen\rozbijać się taksówkami po mieście mit dem Taxi durch die Stadt herumfahren ( fam) -
14 rozrywać
-
15 taranować
-
16 wyrywać
I. vt1) ( wyszarpywać) [her]ausreißen, fortreißen\wyrywać komuś coś jdm etw entreißen\wyrywać komuś coś z ręki jdm etw aus der Hand reißen\wyrywać drzewo z korzeniami einen Baum entwurzeln, einen Baum mit den Wurzeln ausreißen2) ( usuwać)\wyrywać komuś ząb jdm einen Zahn ziehen\wyrywać kogoś z odrętwienia/z rozmyślań/ze snu jdn aus der Erstarrung/den Gedanken/einem Traum [heraus]reißen5) (pot: nagle pytać)\wyrywać ucznia do odpowiedzi den Schüler aufrufenII. vr1) ( wydostawać się) sich +akk losreißen\wyrywać się z okrążenia eine Einkreisung durchbrechen, aus einem Kessel ausbrechen\wyrywać z czyjegoś uścisku sich +akk losmachen, sich +akk aus einer Umarmung lösen [ lub losreißen]2) ( brzmieć nagle) dźwięk: plötzlich zu hören sein, ertönen3) (pot: mówić nie w porę)coś się komuś wyrwało jdm ist etw herausgerutscht ( fam)4) ( wybiegać)\wyrywać się naprzód vorausrennen -
17 zarywać
-
18 znosić
I. vt1) ( przenosić w dół) hinuntertragen, heruntertragen2) ( gromadzić) zusammentragen, zusammenbringen8) ( nienawidzić)9) ( być podatnym na wpływ) vertragen, aushaltenarbuzy źle znoszą transport Wassermelonen vertragen den Transport [nur] sehr schlechtII. vr1) ( tolerować się nawzajem) sich +akk vertragen, miteinander auskommen2) ( neutralizować się) sich +akk aufheben -
19 zrywać
I. vt2) ( niszczyć) zaporę durchbrechen, zerstören; most zum Einstürzen bringen, zerstören; dach abdecken; linię energetyczną beschädigen4) ( tracić kontakt) brechen\zrywać stosunki die Beziehung abbrechen\zrywać z chłopakiem mit dem Freund Schluss machen\zrywać z przeszłością mit der Vergangenheit brechenII. vr1) ( dawać się oderwać) herunterreißen; tapeta: abreißen4) (pot: wstawać bardzo wcześnie)\zrywać się o świcie in aller [Herrgotts]Frühe aufstehen [ lub sehr früh]5) \zrywać się na równe nogi aufspringen, hochfahren -
20 durchschlagen
durch|schlagen ['dʊrçʃla:gən],1. irrein Brett \durchschlagen złamać deskę2) ( einschlagen)einen Nagel [durch etw] \durchschlagen wbić [w coś] gwóźdźII. vi[bei/in jdm] \durchschlagen Charakter, Eigenschaft: być zauważalnym [u kogoś]in ihm schlägt der Vater durch to wykapany ojciec[durch etw] \durchschlagen Geschoss, Meteorit: przebić [coś]; Feuchtigkeit: przesiąknąć [przez coś]Dürrobst schlägt durch suszone owoce mają działanie przeczyszczające[auf etw ( akk) ] \durchschlagen wpłynąć [na coś]er muss sich \durchschlagen on musi się utrzymaćsich mit Mühe \durchschlagen z trudem przetrwać
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Durchbrechen — Durchbrêchen, verb. irreg. S. Brechen. Dúrchbrechen. Ich breche durch, durchgebrochen. Es ist, 1) ein Activum. Brechend einen Weg durch einen Körper öffnen. Durch eine Mauer, durch eine Wand durchbrechen. Man mußte durchbrechen, damit man löschen … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
durchbrechen — V. (Mittelstufe) etw. in zwei Teile brechen Beispiel: Er hat das Brett in der Mitte durchgebrochen. durchbrechen V. (Aufbaustufe) sich mit Gewalt einen Weg durch etw. verschaffen Synonym: durchstoßen Beispiel: Unsere Truppen haben die feindliche… … Extremes Deutsch
Durchbrechen — Durchbrechen, eine Arbeit, die bei den verschiedensten Stoffen, wie Holz, Stein und gebrannten Steinen, Metall u.s.w., zur Anwendung kommt, teils zur Verzierung und Belebung einer Fläche, teils zur Erleichterung der Masse. Damit die Musterung… … Lexikon der gesamten Technik
durchbrechen — 1. a) aufbrechen, aufreißen, auseinanderbrechen, durchtrennen, entzweibrechen, entzweireißen, herausbrechen, teilen, zerbrechen, zerknacken; (geh.): erbrechen; (ugs.): Bruch machen, durchhauen. b) einbrechen, einstürzen; (ugs.): einkrachen. 2.… … Das Wörterbuch der Synonyme
durchbrechen — dụrch·bre·chen1 [Vt] (hat) 1 etwas durchbrechen etwas in zwei Teile brechen: einen Ast durchbrechen; [Vi] (ist) 2 etwas bricht durch etwas bricht in zwei Teile, etwas zerfällt: Das verfaulte Brett ist durchgebrochen durch·brẹ·chen2; durchbricht … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
durchbrechen — 1durch|bre|chen [ dʊrçbrɛçn̩], bricht durch, brach durch, durchgebrochen: 1. a) <tr.; hat in zwei Teile zerbrechen: ich brach den Stock durch. Syn.: ↑ brechen, ↑ knicken. b) <itr.; ist durch Brechen entzweigehen … Universal-Lexikon
Durchbrechen — prasiveržimas statusas T sritis Kūno kultūra ir sportas apibrėžtis Sportinių žaidimų taktikos veiksmas – puolėjo su kamuoliu atsidūrimas tarp varžovo ir taikinio (vartų, krepšio), sumaniai pritaikant reikiamą technikos veiksmų derinį ir… … Sporto terminų žodynas
durchbrechen — durchbreche … Kölsch Dialekt Lexikon
durchbrechen — dụrch|bre|chen; er ist [durch das Eis] durchgebrochen; er hat den Stock durchgebrochen durch|brẹ|chen; er hat die Schranken, die Schallmauer durchbrochen; durchbrochene Arbeit (Stickerei, Goldarbeit) … Die deutsche Rechtschreibung
Durchbrechen — * Er bricht da durch, wie eine Schwalbe durch ein Spinnennetz. Holl.: Hij breekt erdoor heen als eene paardenvlieg door een spinneweb. (Harrebomée, II, 163b.) … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
brechen — (Rekord) schlagen; überbieten; toppen (umgangssprachlich); übertreffen; hochwürgen; über die Zunge scheißen (derb); erbrechen; speiben (österr.); reihern ( … Universal-Lexikon
