marchew

См. также в других словарях:

• marchew — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. marchewchwi; lm M. marchewchwie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} roślina o mięsistym, podłużnym, żółtopomarańczowym korzeniu; pospolita w Eurazji i płn. Afryce; rośnie dziko i… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• marchew — ż V, DCMs. marchewchwi; lm M. marchewchwie, D. marchewchwi 1. «Daucus carota, roślina z rodziny baldaszkowatych, o grubym żółtym korzeniu owalnym, cylindrycznym lub wrzecionowatym, pospolita w Eurazji i płn. Afryce, uprawiana jako roślina… …   Słownik języka polskiego

• jarzyna — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. jarzynanie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} roślina uprawiana dla jej części jadalnej, np. liści, korzenia, cebuli, nasion, kwiatostanów lub owoców, np. marchew; także: część… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• морковь — род. п. ви, ж., диал. морква, укр. морков, морква, блр. морква, болг. морков (Младенов 304), сербохорв. мр̏ква, словен. mrkǝv. чеш. mrkev, слвц. mrkva, польск. marchew, в. луж. morchej, н. луж. marchwej. Праслав. *mъrky, род. п. mъrkъve… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

• Möhre, die — Die Möhre, plur. die n, ein Nahme einer Art eßbarer rübenartiger Wurzeln und ihrer Pflanzen; Daucus L. Die wilde Möhre, Daucus Carota L. wohnt auf den Europäischen dürren Feldern und hat eine sehr schmale, weiße, rübenförmige Wurzel. Die gelbe… …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

• Marchewka — Nom d origine polonaise, formé sur marchew (= carotte). Plutôt qu à un producteur de carottes, il faut sans doute penser à un surnom donné à un rouquin …   Noms de famille

• jarzyna — ż IV, CMs. jarzynanie; lm D. jarzynayn 1. «część jadalna rośliny warzywnej; roślina warzywna, warzywo» Grzędy jarzyn. Uprawiać jarzyny. 2. «potrawa przyrządzona z tych roślin (gotowanych, duszonych), zwykle jako dodatek do mięsa» Buraczki,… …   Słownik języka polskiego

• marchewka — ż III, CMs. marchewkawce; lm D. marchewkawek zdr. od marchew a) w zn. 1: Grządka marchewki. b) w zn. 2: Marchewka z groszkiem. Skrobać, gotować marchewkę …   Słownik języka polskiego

• marchwiany — przym. od marchew Nać marchwiana …   Słownik języka polskiego

• okopowy — przym. od okop Służba okopowa. Wojna okopowa. okopowe w użyciu rzecz., roln. «rośliny uprawiane głównie ze względu na podziemne bulwy lub korzenie, np. ziemniaki, buraki, marchew, nawożone zwykle obornikiem, sadzone lub siane w rzędach i… …   Słownik języka polskiego

• pleć — ndk XI, pielę, pielesz, piel, pełł, pełli, pielony «oczyszczać ziemię z chwastów wyrywając je spośród uprawnych roślin ręcznie lub za pomocą narzędzi rolniczych» Pleć grządki. Pleć w ogródku. Pleć warzywa, marchew, buraki …   Słownik języka polskiego