-
1 ulec
vi pferliegen, unterliegen -
2 rozbijać
I. vt1) ( powodować uszkodzenie, stłuczenie) szybę zerschlagen, einschlagen; jajko aufschlagen, zerschlagen; mur zerstören, durchbrechen\rozbijać samochód das Auto schrottreif [ lub zu Schrott] fahren\rozbijać rodzinę die Familie zerstören6) \rozbijać bank die Bank sprengen\rozbijać namiot/obóz ein Zelt/ein Lager aufschlagenII. vr1) ( ulegać uszkodzeniu, zniszczeniu) jajko, kieliszek, talerz: zerschlagen; samochód: Unfall haben; samolot: abstürzen\rozbijać się taksówkami po mieście mit dem Taxi durch die Stadt herumfahren ( fam) -
3 ścierać
-
4 uchować
-
5 ulegać
vi1) ( przegrać walkę)ulec komuś jdm unterliegen, gegen jdn verlieren2) ( podporządkowywać się)\ulegać komuś/czemuś sich +akk jdm/etw unterwerfen\ulegać czyimś namowom sich +akk von jdm überreden lassen3) ( doznawać jakiegoś stanu)\ulegać nastrojom Gefühlsschwankungen unterliegen\ulegać halucynacjom Halluzinationen haben\ulegać czyjemuś urokowi jds Zauber erliegen\ulegać pokusie zrobienia czegoś der Versuchung erliegen, etw zu tun4) ( podlegać działaniu)\ulegać przemianom Veränderungen unterliegen, sich +akk verändernulec wypadkowi verunglücken, verunfallenulec zakażeniu sich +akk ansteckenulec zepsuciu verderbenulec zniszczeniu zerstört werdennie ulega wątpliwości, że... es ist unzweifelhaft, dass..., es steht außer Zweifel, dass...5) (książk: oddawać się)\ulegać komuś sich +akk jdm hingeben
См. также в других словарях:
Левандовский, Яков Генрих — ветеринар писатель; родился в 1807 г. в Варшаве; начав здесь в лицее свое образование, он закончил его в Вене, по возвращении откуда сдал установленный экзамен на ветеринара. В 1851 г., вследствие нового правительственного распоряжения, вторично… … Большая биографическая энциклопедия
Historia destructionis Troiae — ( History of the destruction of Troy ) or Historia Troiana is a Latin prose narrative written by Guido delle Colonne, a Sicilian author, in the early 13th century. Its main source was the Old French verse romance by Benoît de Sainte Maure, Roman… … Wikipedia
domek — Coś rozpadło się, rozsypało się jak domek z kart «coś uległo zniszczeniu, dezorganizacji w sposób nagły i nieodwracalny»: Po Okrągłym Stole i czerwcowych wyborach partia komunistyczna rozpadła się jak domek z kart. E. Wnuk Lipiński, Rekonstrukcja … Słownik frazeologiczny
drzazga — 1. Coś idzie, poszło, leci itp. w drzazgi «coś ulega, uległo zniszczeniu, rozbiciu, coś zostało roztrzaskane, zniszczone»: Rozpoczął się pogrom dworu. Najpiękniejsze meble i kryształowe świeczniki rzucano z piętra przez okna, zerwano część dachu … Słownik frazeologiczny
Feniks — książk. Powstać, odrodzić się jak Feniks z popiołów «powstać od nowa po całkowitym zniszczeniu»: Kiedy jednak ugaszono pożary, mimo wielu trudności i braków przystąpiono rychło do odbudowy (...). Jak Feniks z popiołów powstało znowu europejskie… … Słownik frazeologiczny
obrócić się — 1. Coś obróciło się (obraca się) przeciwko komuś «coś świadczy przeciwko komuś lub jest w kogoś wymierzone»: Ale terror, niezależnie od tego, jak wiele zadaje ran, na dłuższą metę obraca się przeciwko tym, którzy go stosują (...). Więź 10/1991. 2 … Słownik frazeologiczny
obracać się — 1. Coś obróciło się (obraca się) przeciwko komuś «coś świadczy przeciwko komuś lub jest w kogoś wymierzone»: Ale terror, niezależnie od tego, jak wiele zadaje ran, na dłuższą metę obraca się przeciwko tym, którzy go stosują (...). Więź 10/1991. 2 … Słownik frazeologiczny
pastwa — 1. Być, stać się, paść itp. pastwą czegoś, kogoś «stać się czyimś łupem, ulec zniszczeniu»: Tak oboje mieli umrzeć z głodu i pragnienia lub stać się pastwą dzikich zwierząt. S. Kłosiewicz, Ptaki. Pastwą grabieży padła też siedziba biskupa… … Słownik frazeologiczny
taktyka — spalonej ziemi «sposób prowadzenia wojny, polegający na zupełnym zniszczeniu tego, co się znajduje na danym terytorium»: Niemcy przyjęli taktykę spalonej ziemi, wysadzając w powietrze i paląc kolejne budynki, ulice, całe kwartały. K. Mórawski,… … Słownik frazeologiczny
dodrzeć — dk XI, dodrzećdrę, dodrzećdrzesz, dodrzećdrzyj, dodrzećdarł, dodrzećdarty, dodrzećdarłszy dodzierać ndk I, dodrzećam, dodrzećasz, dodrzećają, dodrzećaj, dodrzećał, dodrzećany «podrzeć zupełnie, do końca, zniszczyć» Dodrzeć buty, ubranie. dodrzeć… … Słownik języka polskiego
drzazga — ż III, CMs. drzazgazdze; lm D. drzazg (drzazeg) «drobniutki, ostry kawałek drewna, szkła, metalu itp.; mały, odłupany kawałek drewna używany zwykle na podpałkę» Wbić sobie drzazgę za paznokieć. Weszła mi drzazga w palec. ◊ Bić, rąbać, tupać itp.… … Słownik języka polskiego