Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

avaritia

  • 1 avaritia

    ăvārĭtĭa, ae, f. [avarus], a greedy desire for possessions, greediness, avarice, covetousness (opp. abstinentia, Suet. Dom. 9;

    periphrastically, pecuniae cupiditas,

    id. Vesp. 16; syn.: aviditas, cupido).
    I.
    Lit.:

    Est autem avaritia opinatio vehemens de pecuniā, quasi valde expetenda sit, inhaerens et penitus insita,

    Cic. Tusc. 4, 11, 26: avaritia est injuriosa appetitio alienorum, Auct. ad Her. 4, 25:

    avaritiam si tollere voltis, mater ejus est tollenda luxuries,

    Cic. de Or. 2, 40, 171:

    avaritia hians et imminens,

    a gaping and eager avarice, id. Verr. 2, 2, 54:

    pueris talorum nucumque avaritia est: viris auri argentique et urbium,

    Sen. Const. 12:

    avaritiae (sc. nimiae parsimoniae) singulos increpans,

    Suet. Calig. 39 et saep.—In plur.:

    omnes avaritiae,

    every kind of selfishness, Cic. Fin. 4, 27, 75. —
    II.
    Transf., of eagerness for food, gluttony:

    Quam siquis avidus poscit escam avariter, Decipitur in transennā avaritia sua,

    Plaut. Rud. 4, 7, 13.— Trop.: avaritia gloriae, eager desire for renown or glory, Curt. 9, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > avaritia

  • 2 avāritia

        avāritia ae, f    [avarus], inordinate desire, greed, avarice, covetousness: gloriae, Cu.: hians et imminens, gaping and eager: ardeus: classem avaritiā perdere: animus aeger avaritiā, S.: profunda, S.— Plur: omnes, every kind of selfishness.
    * * *
    greed, avarice; rapacity; miserliness, stinginess, meanness

    Latin-English dictionary > avāritia

  • 3 avaritia

    avarice, greed.

    Latin-English dictionary of medieval > avaritia

  • 4 ē-doceō

        ē-doceō cuī, ctus, ēre,    to teach thoroughly, instruct, inform, apprise: causam meam imperitos: inventutem mala facinora, S.: cuncta edoctus, S.: vir omnīs belli artīs edoctus, trained in, L.: Advectum Aencan, V.: edoctus tandem deos esse, L.: alquos, quae dici vellet, Cs.: id unde (sit), edoce, T.: ante edocti, quae interrogati pronuntiarent, Cs.: ut tot cladibus edocti crederent, etc., L.: Phanium edocebo, Ne quid vereatur, T.: gentem casūs aperire futuros, O.: ordine omnia, L.: acta, S.—Of things, to teach, show, prove: fama edocuerat, viam tantum Alpīs esse, L.: edocuit ratio... ut, etc.: avaritia superbiam edocuit, S.: avaritia deos neglegere edocuit, S.

    Latin-English dictionary > ē-doceō

  • 5 ferveō

        ferveō —, —, ēre    [FVR-], to be boiling hot, boil, ferment, glow, steam: Quaecumque immundis fervent adlata popinis, H.: stomachus fervet vino, Iu.— To be in a ferment, swarm, throng, surge: opere omnis semita fervet, V.: fervent examina putri De bove, O.: Fervet opus, is hotly pressed, V.—Fig., to burn, glow, be heated, be inflamed, be agitated, rage, rave: usque eo fervet avaritia, ut. etc.: Fervet avaritiā pectus, H.: animus tumidā fervebat ab irā, O.: equus cui plurima palma Fervet, shines, Iu.
    * * *
    fervere, ferbui, - V INTRANS
    be (very) hot; boil/burn; seethe/surge; swarm; be turbulent/run strongly; froth; be warm/aroused/inflamed/feverish, reek (w/blood); be active/busy/agitated

    Latin-English dictionary > ferveō

  • 6 cupiditas

    cŭpĭdĭtas, ātis ( gen. plur. rarely -tatium, Cic. Sest. 66, 138; Sen. Ep. 5, 7), f. [cupidus], a desire, wish, longing, in a good and (more freq.) in a bad sense.
    I.
    In a good sense, a longing, desire.
    (α).
    With gen.:

    insatiabilis quaedam veri videndi,

    Cic. Tusc. 1, 19, 44:

    cognoscendi,

    id. ib.:

    imitandi,

    id. Brut. 92, 317:

    mirabilis pugnandi,

    Nep. Milt. 5, 1 al.:

    justi et magni triumphi,

    Cic. Pis. 25, 59:

    gloriae,

    id. ib.:

    mira studiorum,

    Tac. Or. 2:

    cibi,

    appetite, Cels. 2, 3 al. —
    (β).
    With ad:

    tanta cupiditas ad reditum,

    Cic. Phil. 1, 4, 9:

    tanta ad venandum,

    Curt. 9, 1, 33.—
    (γ).
    Absol.:

    nimis flagrare cupiditate,

    Cic. de Or. 1, 30, 134:

    nimis confidere propter cupiditatem,

    on account of warm desire, id. Off. 1, 21, 73:

    de voluntate tuā, ut simul simus, vel studio potius et cupiditate non dubito,

    eager longing, id. Att. 12, 26, 1; cf.: tanta erat magnificentia apud opulentiores, cupiditas apud humiliores, devotion, enthusiasm, Auct. B. G. 8, 51 fin.
    II.
    In a bad sense, a passionate desire, lust, passion, cupidity.
    A.
    In gen.
    (α).
    With gen.:

    pecuniae,

    Caes. B. G. 6, 22; Quint. 7, 2, 30 al.:

    praedae,

    Caes. B. G. 6, 34:

    praeceps et lubrica dominandi,

    Cic. Phil. 5, 18, 50:

    laedendi,

    Quint. 5, 7, 30:

    diutius exigendi mercedulas,

    id. 12, 11, 14 et saep. —
    (β).
    Absol.:

    vel libido vel cupiditas,

    Cic. Tusc. 4, 19, 44:

    vita maxime disjuncta a cupiditate,

    id. Rosc. Am. 14, 39:

    caeca ac temeraria dominatrix animi cupiditas,

    id. Inv. 1, 2, 2:

    mala,

    Ter. Heaut. 1, 2, 34:

    vita hominum sine cupiditate agitabatur,

    Sall. C. 2, 1:

    indomitas cupiditates atque effrenatas habere,

    Cic. Verr. 2, 1, 24, § 62; cf.:

    domitas habere libidines, coërcere omnes cupiditates,

    id. de Or. 1, 43, 194 et saep.:

    P. Naso omni carens cupiditate (i. e. non appetens provinciam),

    id. Phil. 3, 10, 25:

    temeritatem cupiditatemque militum reprehendit,

    immoderate love of fighting, Caes. B. G. 7, 52.—
    b.
    Carnal desire, lust, Plin. 36, 5, 4, § 21;

    of animals,

    Col. 6, 27, 4.—
    2.
    Transf., the object of desire (cf. epithumia):

    alicujus ex inpurissimis faucibus inhonestissimam cupiditatem eripere,

    Cic. Q. Fr. 1, 1, 6, § 19; cf. id. Scaur. 14, 45.—
    B.
    In partic.
    1.
    A passionate desire for money or other possessions; avarice, cupidity, covetousness:

    nisi ipsos caecos redderet cupiditas et avaritia et audacia,

    Cic. Rosc. Am. 35, 101;

    so with avaritia,

    Quint. 12, 1, 6; Suet. Dom. 9:

    et contemptus pecuniae et cupiditas,

    Quint. 7, 2, 30;

    opp. abstinentia,

    Suet. Dom. 9; 10:

    cupiditas causa sceleris fuit,

    Quint. 5, 12, 6 Spald.; 3, 5, 10; 5, 10, 34; Suet. Calig. 44 al.—
    b.
    The passion of love:

    cupiditatis ardor,

    Curt. 8, 4, 27:

    insana,

    Val. Max. 7, 3, 10:

    aliquam non cupiditate tantā diligere, ut, etc.,

    Suet. Calig. 24.—
    c.
    Greediness of gain in trade, usury, overreaching, fraud, Cic. Att. 1, 17, 9.—
    d.
    The lust of power, ambition (post-Aug.):

    non te propria cupiditas, sed aliena utilitas principem fecit,

    Plin. Pan. 7.—
    2.
    An undue partiality, spirit of party:

    (testes) aut sine ullo studio dicebant, aut cum dissimulatione aliquā cupiditatis,

    Cic. Fl. 10, 21; 26, 64; id. Planc. 17, 43; Liv. 24, 28, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > cupiditas

  • 7 ferveo

    fervĕo, bŭi, 2, or fervo, vi, 3 (the latter form ante-and post-class., Plaut. Pseud. 3, 2, 51; Lucr. 2, 41 al.; poet. in class. per., e.g. Verg. G. 1, 456; id. A. 8, 677; Prop. 2, 8, 32;

    not in Hor.: si quis antiquos secutus fervĕre brevi media syllaba dicat, deprehendatur vitiose loqui, etc.,

    Quint. 1, 6, 7), v. n. [root phru-, to wave, flicker; Sanscr. bhur-, be restless; cf. phrear, Germ. Brunnen, Lat. fretum; v. Fick, Vergl. Wört. p. 140; Curt. Gr. Etym. p. 304], to be boiling hot, to boil, ferment, glow (class.; most freq. in poets.; syn.: calere, aestuare, ebullire, ardescere, ignescere; ardere, flagrare, tepere).
    I.
    Lit.
    (α).
    Form ferveo:

    cum aliqua jam parte mustum excoctum in se fervebit,

    Col. 12, 19, 5:

    quaecumque immundis fervent allata popinis,

    steam, smoke, Hor. S. 2, 4, 62:

    bacas bullire facies: et ubi diu ferbuerint,

    Pall. Jan. 19:

    exemptusque testa, Qua modo ferbuerat Lyaeus,

    Stat. S. 4, 5, 16:

    stomachus domini fervet vino,

    Juv. 5, 49.—
    (β).
    Form fervo: fervit aqua et fervet: fervit nunc, fervet ad annum, Lucil. ap. Quint. 1, 6, 8: quando (ahenum) fervit, Titin. ap. Non. 503, 5: facite ut ignis fervat, Pomp. ap. Non. 504, 27:

    postea ferve bene facito (brassicam): ubi ferverit, in catinum indito,

    Cato, R. R. 157, 9:

    sol fervit,

    is hot, Gell. 2, 29, 10.—
    (γ).
    In an uncertain form;

    ferventem,

    Plin. 32, 5, 18, § 51:

    fervere,

    id. 14, 9, 11, § 83.—
    II.
    Poet. transf.
    1.
    To boil up, foam, rage:

    omne Excitat (turbo) ingenti sonitu mare, fervĕre cogens,

    Lucr. 6, 442:

    omnia tunc pariter vento nimbisque videbis Ferĕre,

    Verg. G. 1, 456.—
    2.
    To be in a ferment, to swarm with numbers; to come forth in great numbers, to swarm forth: fervĕre piratis vastarique omnia circum, Varr. ap. Non. 503, 22:

    Marte Fervĕre Leucaten,

    Verg. A. 8, 677; cf.:

    opere omnis semita fervet... Quosque dabas gemitus, cum litora fervĕre late Prospiceres,

    id. ib. 4, 407 sq.:

    fora litibus omnia fervent,

    Mart. 2, 64, 7:

    forte tuas legiones per loca campi fervere cum videas,

    Lucr. 2, 41:

    fervere classem,

    id. 2, 47; Att. ap. Paul. ex Fest. p. 78 Müll. (Trag. v. 483 Rib.):

    fervent examina putri De bove,

    Ov. F. 1, 379; Val. Fl. 6, 588; Sil. 6, 317; 9, 243 al.—
    III. (α).
    Form ferveo:

    usque eo fervet efferturque avaritia, ut, etc.,

    Cic. Quint. 11, 38; cf.:

    fervet avaritiā miseroque cupidine pectus,

    Hor. Ep. 1, 1, 33:

    et fervent multo linguaque corque mero,

    Ov. F. 2, 732:

    animus tumida fervebat ab ira,

    id. M. 2, 602:

    fervet immensusque ruit profundo Pindarus ore,

    rages, Hor. C. 4, 2, 7: fervet opus redolentque thymo fragrantia mella, glows, i. e. is carried on briskly, Verg. G. 4, 169; Lucil. Aetna, 167:

    inter vos libertorumque cohortem Pugna fervet,

    Juv. 5, 29:

    equus cui plurima palma fervet,

    shines, id. 8, 59.— Poet., with inf.: sceptrumque capessere fervet, burns, i. e. eagerly desires, Claud. ap. Ruf. 2, 295:

    stagna secare,

    id. B. Gild. 350.—
    (β).
    Form fervo: heu cor irā fervit caecum, amentiā rapior ferorque, Att. ap. Non. 503, 7; cf.:

    cum fervit maxime,

    Ter. Ad. 4, 1, 18 (Prisc. p. 866 P.): hoc nunc fervit animus, hoc volo, Afran. ap. Non. 503, 9:

    domus haec fervit flagiti,

    Pomp. ib. 8:

    se fervere caede Lacaenae,

    Val. Fl. 7, 150; cf.:

    hostem fervere caede novā,

    Verg. A. 9, 693.— Pass. impers.: quanta vociferatione fervitur! Afran. ap. Non. 505, 25.— Hence, fervens, entis, P. a., boiling hot, glowing, burning.
    A.
    Lit.:

    foculi,

    Plaut. Capt. 4, 2, 67:

    aqua,

    Cic. Verr. 2, 1, 26, § 67; cf.:

    ferventissima aqua,

    Col. 12, 50, 21: ferventes fusili ex argilla glandes, * Caes. B. G. 5, 43, 1:

    rotae,

    swift, Sil. 2, 199; cf. Ov. P. 1, 8, 68:

    aurum,

    shining, Mart. 10, 74, 6:

    in cinere ferventi leniter decoquere,

    Plin. 25, 8, 50, § 90:

    saxa vapore,

    Lucr. 1, 491:

    cera,

    Plin. 11, 37, 45, § 127:

    dictamnum fervens et acre gustu,

    id. 25, 8, 53, § 92:

    horae diei,

    id. 17, 22, 35, § 189:

    vulnus,

    smoking, warm, Ov. M. 4, 120:

    ferventia caedibus arva,

    Sil. 9, 483:

    (fluvius) Spumeus et fervens,

    raging, Ov. M. 3, 571:

    vultus modesto sanguine,

    glowing, blushing, Juv. 10, 300.— Subst.:

    si ferventia os intus exusserint,

    Plin. 30, 4, 9, § 27.—
    2.
    Transf., of sound, hissing:

    (sono) resultante in duris, fervente in umidis,

    Plin. 2, 80, 82, § 193.—
    B.
    Trop., hot, heated, inflamed, impetuous:

    fortis animus et magnus in homine non perfecto nec sapiente ferventior plerumque est,

    too ardent and impetuous, Cic. Off. 1, 15, 46: ferventes latrones, violent, furious, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 23, 3:

    quale fuit Cassi rapido ferventius amni Ingenium,

    impetuous, Hor. S. 1, 10, 62:

    meum Fervens difficili bile tumet jecur,

    id. C. 1, 13, 4:

    fervens ira oculis,

    sparkling, Ov. M. 8, 466:

    mero fervens,

    drunken, Juv. 3, 283.— Sup.:

    in re ferventissima friges,

    Auct. Her. 4, 15, 21.— Hence, adv.: ferventer, hotly, warmly: ferventer loqui, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8, 2; cf.:

    ferventissime concerpi,

    id. ib. 8, 6, 5:

    ferventius,

    Aug. de Genes. ad Lit. 2, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > ferveo

  • 8 sordes

    sordes, is (abl. sordi, Lucr. 6, 1271; usu. sorde), f. [sordeo], dirt, filth, uncleanness, squalor (class.; esp. freq. in a trop. sense, and in plur.; syn.: situs, squalor, caenum, illuvies).
    I.
    Lit.
    (α).
    Plur.:

    pleni sordium,

    Plaut. Poen. 1, 2, 104 sq.:

    in sordibus aurium inhaerescere,

    Cic. N. D. 2, 57, 144:

    sint sine sordibus ungues,

    Ov. A. A. 1, 519:

    caret obsoleti Sordibus tecti,

    Hor. C. 2, 10, 7; Plin. 36, 26, 65, § 191.—
    (β).
    Sing.:

    etiam in medio oculo paulum sordi'st,

    Plaut. Poen. 1, 2, 102:

    auriculae collectā sorde dolentes,

    Hor. Ep. 1, 2, 53:

    (pellis) Ulceribus tetris prope jam sordique sepultā,

    Lucr. 6, 1271.—
    B.
    Transf., plur., a mourning garment (because usu. soiled or dirty); and hence, mourning in gen. (syn. squalor):

    jacere in lacrimis et sordibus,

    Cic. Fam. 14, 2, 2; cf.:

    in sordibus, lamentis, luctuque jacuisti,

    id. Pis. 36, 89:

    mater squalore hujus et sordibus laetatur,

    id. Clu. 6, 18; 67, 192; id. Mur. 40, 86:

    sordes lugubres vobis erant jucundae,

    id. Dom. 23, 59; Liv. 6, 16 fin.; Quint. 6, 1, 33; Suet. Vit. 8:

    suscipere sordes,

    Tac. A. 4, 52; id. Or. 12; Val. Max. 7, 8, 7.—
    II.
    Trop., lowness or meanness of rank, a low condition; meanness, baseness of behavior or disposition (syn. illiberalitas).
    A.
    In gen.:

    sordes fortunae et vitae,

    Cic. Brut. 62, 224:

    obscuritas et sordes tuae,

    id. Vatin. 5, 11; id. Sest. 28, 60:

    ut quisque sordidissimus videbitur, ita libentissime severitate judicandi sordes suas eluet,

    id. Phil. 1, 8, 20:

    nulla nota, nullus color, nullae sordes videbantur his sententiis allini posse,

    id. Verr. 1, 6, 17:

    in infamiā relinqui ac sordibus,

    id. Att. 1, 16, 2; Liv. 4, 56:

    sordes illae verborum,

    low, vulgar expressions, Tac. Or. 21:

    propter maternas sordes,

    low origin, Just. 13, 2, 11:

    pristinarum sordium oblitus,

    id. 25, 1, 9; cf. id. 18, 7, 11.—
    2.
    Concr., the dregs of the people, the mob, rabble (syn. faex):

    apud sordem urbis et faecem,

    Cic. Att. 1, 16, 11; so (with caenum) Plin. Ep. 7, 29, 3:

    sordes et obscuritatem Vitellianarum partium,

    Tac. H. 1, 84.—Hence, as a term of abuse:

    o lutum, o sordes!

    low-minded creature, Cic. Pis. 26, 62.—
    B.
    In partic., meanness, stinginess, niggardliness, sordidness (cf.: parcimonia, avaritia).
    (α).
    Plur.:

    (populus Romanus) non amat profusas epulas, sordes et inhumanitatem multo minus,

    Cic. Mur. 36, 76; so (opp. luxuria) Plin. Ep. 2, 6, 7:

    damnatus sordium,

    id. ib. 2, 12, 4:

    incusare alicujus sordes,

    Quint. 6, 3, 74:

    sordes obicere alicui,

    Hor. S. 1, 6, 68 and 107:

    sepulcrum sine sordibus exstrue,

    id. ib. 2, 5, 105:

    cogit minimas ediscere sordes,

    the meanest tricks, Juv. 14 124; 1, 140.—
    (β).
    Sing.:

    nullum hujus in privatis rebus factum avarum, nullam in re familiari sordem posse proferri,

    Cic. Fl. 3, 7; so (with avaritia) Tac. H. 1, 52; 1, 60:

    extremae avaritiae et sordis infimae infamis,

    App. M. 1, p. 112, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > sordes

  • 9 aeger

        aeger gra, grum, adj.,    unwell, ill, sick, diseased, suffering, feeble: uxor, T.: homines morbo: aegro corpore esse: volneribus, N.: pedibus, S.: anhelitus, shortness of breath, V.: sues, V.: seges, V. —As subst, a sick person: aegro adhibere medicinam: non aegris facultas quietis datur, Cs.— Troubled, dejected, distempered, agitated: animus, S.: aegris animis legati, i. e. dissatisfied, L.: mortales, i. e. miseri, V.: animus avaritiā, S.: curis, V.: aeger animi, despondent, L. — Of the state, weak, frail, feeble: rei p. pars: aegri aliquid in re p., L. — Causing pain, unfortunate: amor, V.: luctus, O.
    * * *
    I
    aegra -um, aegrior -or -us, aegerrimus -a -um ADJ
    sick/ill, infirm; unsound, injured; painful, grievous; corrupt; sad/sorrowful
    II
    sick person, invalid, patient

    Latin-English dictionary > aeger

  • 10 ārdēns

        ārdēns entis, adj. with comp. and sup.    [P. of ardeo], glowing, fiery, hot, ablaze: caelum, L.: (zona) ardentior illis, O.: sagittae, H.: oculi, sparkling, V.: radiis lucis nubes, gleaming, V.: apes auro, V.: ardentis Falerni Pocula, fiery, H.: siti fauces, L.—Burning, ardent: iuvenis ardentis animi, L.: studia suorum: miserere ardentis (amore), O.: avaritia: oratio, impassioned: orator.
    * * *
    ardentis (gen.), ardentior -or -us, ardentissimus -a -um ADJ
    burning, flaming, glowing, fiery; shining, brilliant; eager, ardent, passionate

    Latin-English dictionary > ārdēns

  • 11 at

       at or    (rarely) ast, conj, but (introducing a contrast to what precedes).    I. In a transition, but, but on the other hand, but meanwhile: comminus pugnatum est; at Germani impetūs gladiorum exceperunt, Cs.: alius alii varie... At Cato, etc., S.: paret Amor dictis... At Venus, etc., V.: appellatus est Atticus... At ille... respondit, N.: At regina, etc., V.—Sometimes at simply emphasizes a word: Bellona, si hodie nobis victoriam duis, ast ego templum tibi voveo, I for my part, L. — Esp., interrupting the thought: metuebat. At hunc liberta divisit, etc., H.: dapibus epulamur opimis. At subitae adsunt Harpyiae, V.: at quem ad modum corrupisti?: at quam caeca avaritia est!: huc armati tendunt; at tu, pater deūm, hinc arce hostes, L.—After a negative clause, at sometimes introduces a qualification (a contradiction would require sed or verum): non placet Antonio; at placuit Servilio, and yet: quoniam... at tu tuo supplicio doce, etc., yet at least, L.: si te nulla movet... imago, At ramum agnoscas, V.—Esp., after si, etc., introducing a qualification, but yet, nevertheless, yet: quod si se abstulerunt, at exemplum reliquerunt: si oblivisci non possumus, at tacere: quod si nihil relinquitur... at ego ad deos confugiam, L.—Introducing a minor premise, but (it is also true that), now: at nemo sapiens est nisi fortis, ergo, etc.—Repeated with emphasis: si non virtute... at sermone, at humanitate eius delectamini: at est bonus, at tibi amicus, at, etc., H.—Beginning a discourse: At o deorum quicquid... Quid iste fert tumultus? H.—    II. Introducing a direct opposition, but, but on the contrary: iste civis Romanos (coluit)? at nullis infestior fuit: brevis vita... at memoria sempiterna: ut videre piratum non liceret? At contra... hoc iucundissimum spectaculum, etc.: illi delubra decorabant... at hi contra, S.: apud nos... At apud illos e contrario, N.: at etiam sunt qui dicant, but there are even some, etc.: an sine me ille vicit? At ne potuit quidem, but it was not even possible: esto, nihil laudis adeptus est... at vero, etc., but assuredly.—Introducing an objection: quid tandem te impedit? Mosne maiorum? At persaepe, etc., i. e. surely not, for, etc.: at non est tanta... credo, sed, etc., but, it will be urged: at valuit odium, fecit iratus... Quid, si, etc., but, it may be said, etc.—Strengthened by enim or enim vero, but indeed, but surely: at enim non fuit ab Oppianico constitutus, but no, for (it is objected), etc.: At enim vero nemo de plebe consul fuit, but most assuredly, it is objected, L.—In an ironical objection: at vero Pompei voluntatem a me alienabat oratio mea: At, puto, non ultro... Me petiit? O.
    * * *
    but, but on the other hand; on the contrary; while, whereas; but yet; at least

    Latin-English dictionary > at

  • 12 caecus

        caecus adj. with (once in H.) comp.    [SCA-], not seeing, blind: qui caecus annos multos fuit: corpus, the blind part, back, S. — Prov.: ut si Caecus iter monstrare velit, H.: apparet id quidem etiam caeco, a blind man can see that, L.— Fig., of persons, mentally or morally blind, blinded: non solum ipsa Fortuna caeca est, sed eos efficit caecos, etc.: mater caeca crudelitate: cupidine, S.: amentiā: quem mala stultitia Caecum agit, H.: mens, Ta.: ad has belli artes, L.: Hypsaeā caecior, H.—Of wolves: quos ventris Exegit caecos rabies, blind to danger, V.—Meton., of passions: avaritia: praedae cupido, O.: amor sui, H.: festinatio, L.: timor, Ph. — Praegn., blind, at random, vague, indiscriminate, aimless: caecae suspitionis tormentum: caeca regens filo vestigia, V.: consilium, rash: casus.—Not seen, not discernible, invisible, concealed, hidden, obscure, dark: vallum, Cs.: fores, private, V.: tabes, O.: volnus, in the back, V.: domūs scelus, V.: viae, blind ways, Tb.: res caecae et ab aspectūs iudicio remotae: fata, H.: eventus, V.: tumultus, secret conspiracies, V.: stimuli in pectore, O.: murmur, muffled, V. — Obstructing the sight, dark, gloomy, thick, dense, obscure: nox, Ct.: caligo, V.: in nubibus ignes, i. e. deepening the gloom, V.: domus, without windows: pulvis, V.: acervus, chaotic, O.: quantum mortalia pectora caecae Noctis habent! i. e. dissimulation, O.: exspectatio, i. e. of an uncertain result: crimen, that cannot be proved, L.
    * * *
    I
    caeca -um, caecior -or -us, caecissimus -a -um ADJ
    blind; unseeing; dark, gloomy, hidden, secret; aimless, confused, random; rash
    II

    Latin-English dictionary > caecus

  • 13 certus

        certus adj. with comp. and sup.    [P. of cerno], determined, resolved, fixed, settled, purposed, certain: ei consilia, T.: Certa res est, T.: illos ad certam mortem adducere: omnia experiri certumst prius quam pereo, it is determined, T.: ita facere certumst, T.: certum est omnia dicere: cum diceret síbi certum esse discedere, that he had resolved: mihi abiurare certius est quam dependere, I have determined rather, etc. — Of persons, determined, resolved, bent: certa mori, V.: certi non cedere, O.: certus eundi, V., O.—Determined in thought, sure, proved, true, established, certain: ut mi haec certa attuleris, T.: cum ad has suspiciones certissimae res accederent, Cs.: crimen: certum esse ratus quod acceperat, S.: nec quicquam certi respondes mihi, T.: id parum certum est, L.: neque certi quid esset explorari poterat, Cs.: neque certum inveniri poterat, Cs.: si quicquam humanorum certi est, L.: certum habere, to regard as certain: pro certo habetote vos decernere, be assured, S.: pro certo polliceor hoc vobis: id ponere pro certo, L.: quot caesa milia sint, quis pro certo adfirmet? L.: pro certo creditur (Catilina) fecisse, etc., S. — Of persons, informed, assured, certain: certi sumus periisse omnia: Anchisen facio Certum, V.: futurorum certi, O.: Quantum potest me certiorem face, inform me, T.: qui certiorem me sui consili fecit: Caesarem certiorem faciunt, sese non facile prohibere, etc., Cs.: milites certiores facit, paulisper intermitterent proelium, instructs, Cs.: ubi de eius adventu Helvetii certiores facti sunt, Cs.: factus certior, quae res gererentur, Cs. —Definite, precise, certain, specified, particular: ad certas res conficiendas certos homines delectos habebat, for special purposes special agents: concilium in diem certam indicere, Cs.: certum pretium missionis constituere: imperatorem certum deposcere: signum, agreed, Cs.: domicilium, fixed: sunt certi denique fines, Quos ultra, etc., H.—Determined only in thought, certain, nameless, not specified: de certā causā nondum facere: certorum hominum avaritia: expositis certis rebus, a few points. — Of persons, trustworthy, consistent, firm: amicus certus in re incertā cernitur: homo certus et diligens: honestissimus et certissimus: hostis nec spe nec animo certior (i. e. firmior), L.: pectus, V.: illud ex hominibus certis reperiebam: certissimus auctor (Phoebus), V.: certi accusatoris officium. — Of things, settled, fixed, assured, established, trustworthy, certain: certius argumentum odi: cum illa certissima argumenta atque, iudicia sceleris, tum multo certiora illa, conclusive: certiores nuntii, more trustworthy news, Cs.: vectigalia populi R. certissima: quod salutis certa laetitia est, nascendi incerta condicio: certissima victoria, complete, Cs.: convivia, constant, H.: certiorem capessere fugam, more decided, L.: certam quatit improbus hastam, sure of aim, V.: certo subtemine Parcae, inexorable, H.: si certa pestis adesset, sure destruction, S.
    * * *
    certa -um, certior -or -us, certissimus -a -um ADJ
    fixed, settled, firm; certain; trusty/reliable; sure; resolved, determined

    Latin-English dictionary > certus

  • 14 com-moneō (conm-)

        com-moneō (conm-) uī, itus, ēre,    to remind, put in mind, impress upon, bring to recollection: ut commoneri nos satis sit: quod vos lex commonet: de avaritiā tuā commoneri: quam id mihi sit facile, exempla commonent, T.

    Latin-English dictionary > com-moneō (conm-)

  • 15 con-vertō (-vortō)

       con-vertō (-vortō) tī, sus, ere.—     Trans, to turn round, cause to turn, turn back, reverse, direct: in infimo orbe luna convertitur: vox Herculem convertit, L.: ter se, O.: vias, V.: caeli conversa per auras, wheeled, V.: conversae acies nituntur, face to face, V.: conversis in eam partem navibus, Cs.: haec (sica) conversa est in me: conversā cuspide montem Impulit, pointed the spear and struck, V.: se in Phrygiam, N.: ad hunc se, Cs.: colla ad freta, O.: legiones ab itinere ad suam potentiam, withdraw... to reinforce, Cs.: tigna contra vim fluminis, Cs.: aspectum quo vellent.—Of an army, to wheel, turn, change the direction of: conversa signa in hostes inferre, change front and charge, Cs.: signa ad hostem converti, to face the enemy, Cs.: sese, to retreat, Cs.: conversis signis redire, L.: itinere converso, by a flank movement, Cs.: acies in fugam conversa, routed, Cs.: convorso equo, S.— Intrans, to return, turn away: ad pedites, S.: in regnum suum, S.: ad uxorem Silviam, Ta. — Fig., trans, to turn, direct, throw back: risum in iudicem: haec ad suos quaestūs: animum ad curam, L.: se ad timorem: subitam convertor in iram, O.: animos: aculeum testimoni sui: omen in ipsum, V.: se ad eos, to their support, N.: omnium ora in me convorsa esse, S.— To attract, fix, rivet, draw: volgi ora, H.: animos, L.—To change, alter, transform, turn, convert, pervert: se ex homine in beluam: tellus Induit conversa figuras, O.: rem p., to bring into disorder: animum avaritiā, S.: civitatis lingua convorsa conubio Numidarum, S.: castra castris, to change continually, Cs.: conversa numina, alienated, V.: casūs conversi, which undergo a change of form: ad salutem convorti hoc malum, T.: ludi ad funus civitatis conversi: id ad salutem, N.: Deum in hominem, T.: in classem nymphas, V.: praemia in pestem, S.: amicitiae se in graves inimicitias. —To translate: aliqua de Graecis: librum in Latinum.— Intrans, to change, turn, be changed, go over, C.: imperium in superbiam, S.: ad aliquem, to the support of: ad sapientiora, Ta.

    Latin-English dictionary > con-vertō (-vortō)

  • 16 domināns

        domināns antis, adj.    [P. of dominor], ruling, bearing sway ; hence, nomina, used in a literal sense, H.—As subst m., a ruler: cum dominante sermones, Ta.: avaritia dominantium, Ta.

    Latin-English dictionary > domināns

  • 17 ex-sistō or existō

        ex-sistō or existō stitī, —, ere,    to step out, come forth, emerge, appear: e latebris, L.: ab inferis: (bovis) a mediā fronte cornu exsistit, Cs.: nympha gurgite medio, O.: occultum malum exsistit, comes to light. — To spring, proceed, arise, become, be produced, turn into: dentes naturā exsistere: ex luxuriā exsistat avaritia: ex amicis inimici exsistunt, Cs.: pater exstitit (Caesar) huius, O.: exsistit hoc loco quaestio subdifficilis: exsistit illud, ut, etc., follows. — To be visible, be manifest, exist, be: sic in animis exsistunt varietates: si exstitisset in rege fides: nisi Ilias illa exstitisset: tanto in me amore exstitit: timeo, ne in eum exsistam crudelior.

    Latin-English dictionary > ex-sistō or existō

  • 18 immānis (inm-)

        immānis (inm-) e, adj. with comp. and sup.    [1 MA-], monstrous, enormous, immense, huge, vast: corporum magnitudo, Cs.: praeda: pocula: tegumen leonis, V.: studium loquendi, excessive, O.: avaritia, S.: impulsae praeceps inmane ruinae, the vast crash, Iu.: Immane quantum discrepat, vastly, H.—Fig., monstrous, frightful, inhuman, fierce, savage, wild: in ceteris rebus: gentes: Cerberus, H.: istius natura: facinus: dira atque inmania pati, Iu.: inmaniores canes: scelere immanior, V.: hic immanissimus verres.

    Latin-English dictionary > immānis (inm-)

  • 19 immineō (in-m-)

        immineō (in-m-) —, —, ēre,    to project over, lean towards, hang down over, overhang, overarch: Quos super silex Imminet, V.: imminente lunā, shining overhead, H.: in ore impuri hominis imminens, bending towards: gestu omni imminenti, bent towards him: collis urbi Imminet, commands, V.: moenibus tumulus, L.: caelumque quod imminet orbi, O.—To be near to, touch on, border upon, follow up: Imminet hic, sequiturque parem, O.: carcer imminens foro, adjoining, L.: imminentes domini, i. e. future, Ta.—To threaten, menace: instabat agmen atque universum imminebat, Cs.: Imbrium divina avis imminentūm, H.: cum Karthago huic imperio immineret: imminent reges Asiae: Parthi Latio, H.—Fig., to strive eagerly after, be eager for, long for, be intent upon: avaritiā imminenti esse: in exercitūs opprimendi occasionem, L.: ad caedem: ei potestati, L.: exitio coniugis, O.—To be at hand, impend: ea, quae cottidie imminent: mors, quae cottidie imminet: imminentium nescius, Ta.

    Latin-English dictionary > immineō (in-m-)

  • 20 inde

        inde adv.    —Of place, from that place, thence: si te inde exemerim (i. e. ex pistrino), T.: mansi Calibus, inde has litteras dedi: in provinciam exire, atque inde contendere, Cs.: haud procul inde ubi est, etc., L.: sese recipere inde quo, etc., Cs.: nihil inde Obstabit, etc. (i. e. ab Ausoniā), V.: inde degustare (i. e. de sanguine), S.—Of persons: nati filii Duo; inde hunc adoptavi, of them, T.: rege inde sumpto (i. e. ex Sabinis), L.—Of source or cause, thence, therefrom, therefore: ex avaritiā... inde omnia scelera gignuntur: Inde fit ut, etc., H.: Inde genus durum sumus, O.—Of time, from that time, thenceforward, since: inde usque repetens, etc.: haec nuper notitia est, Inde adeo quem, etc., T.: suo iam inde vivere ingenio coepit, L.: iam inde a pueritiā, from our very boyhood, T.: iam inde ab ortu, ever since.—After that, thereafter, thereupon, then: victi Rutuli, inde Turnus, etc., L.: altera castra sunt adorti, inde tertia, deinceps reliqua, Cs.: inde loci, next.
    * * *
    thence, thenceforth; from that place/time/cause; thereupon

    Latin-English dictionary > inde

См. также в других словарях:

  • avaritia — n. A reprehensible acquisitiveness; insatiable desire for wealth (personified as one of the deadly sins); avarice; greed. Syn: avarice, greed, covetousness, rapacity [WordNet 1.5] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • avaritia — avaritia, lat., Geiz, Habsucht …   Herders Conversations-Lexikon

  • avaritia — index greed Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Avaritia — Hieronymus Bosch (1450–1516): Die Sieben Todsünden; in den Ecken: Die vier letzten Dinge Mit dem Begriff Todsünde (peccatum mortiferum) werden im Katechismus der Katholischen Kirche bestimmte, besonders schwerwiegende Sünden (Mord, Ehebruch und… …   Deutsch Wikipedia

  • avaritia — noun reprehensible acquisitiveness; insatiable desire for wealth (personified as one of the deadly sins) • Syn: ↑avarice, ↑greed, ↑covetousness, ↑rapacity • Derivationally related forms: ↑rapacious (for: ↑ …   Useful english dictionary

  • Avaritia prima scelerum mater. — См. Скупость мать пороков …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Seven deadly sins — For other uses, see Seven Deadly Sins (disambiguation). Hieronymus Bosch s The Seven Deadly Sins and the Four Last Things The 7 Deadly Sins, also known as the Capital Vices or Cardinal Sins, is a classification of objectionable vices that have… …   Wikipedia

  • грехи и добродетели —         В теологии на протяжении всего средневековья различали т.н. теологические Д.и вера, надежда, любовь (fides, spes, Caritas т. н. пау линская троица Д.ей 1 Кор. 13,1) и основные Д. и благоразумие, справедливость, умеренность и сила… …   Словарь средневековой культуры

  • avarice — [ avaris ] n. f. • 1265; averice 1121; lat. avaritia → avare ♦ Vx Attachement excessif à l argent, passion d accumuler, de retenir les richesses. ⇒ avidité, cupidité, ladrerie, lésine. ♢ Mod. Une avarice sordide. ⇒ pingrerie, radinerie. « L… …   Encyclopédie Universelle

  • avariţie — AVARÍŢIE s.f. Zgârcenie – Din lat. avaritia, fr. avarice. Trimis de ana zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  Avariţie ≠ culanţă, dărnicie, galantomie, generozitate, largeţe, mărinimie Trimis de siveco, 03.08.2004. Sursa: Antonime  AVARÍŢIE s. v …   Dicționar Român

  • Culicoides imicola — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Arthropoda Class: Insecta …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»