Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

sparkling

  • 1 micāns

        micāns antis, adj.    [P. of mico], twinkling, sparkling, glittering, gleaming, flashing, glowing: stella radiis, C. poët.: stellae, O.: voltus, L.
    * * *
    (gen.), micantis ADJ
    flashing, gleaming, sparkling, twinkling, glittering

    Latin-English dictionary > micāns

  • 2 fulmineus

    fulmĭnĕus, a, um, adj. [fulmen], of or belonging to lightning ( poet.).
    I.
    Lit.:

    ignis,

    Lucr. 2, 382; Ov. M. 11, 524; id. P. 2, 2, 118:

    ictus,

    Hor. C. 3, 16, 11; Ov. M. 14, 618:

    fragor,

    Val. Fl. 2, 501.—
    II.
    Trop.
    * A.
    Sparkling, splendid, brilliant: Mnestheus (i. e. with sparkling arms), Verg. A. 9, 812 (cf. ib. 733):

    fulminea in casside,

    Claud. III. Cons. Hon. 194.—
    B.
    (Acc. to fulmen, II.) Destructive, murderous, killing:

    dextra,

    Val. Fl. 4, 167:

    os (apri),

    Ov. F. 2, 232; cf.:

    dentes (apri),

    Phaedr. 1, 21, 5:

    rictus lupi,

    Ov. M. 11, 36:

    ensis,

    Verg. A. 4, 580; 9, 442:

    ira,

    Sil. 11, 99:

    iter,

    Claud. Laud. Stil. 1, 200.

    Lewis & Short latin dictionary > fulmineus

  • 3 ārdēns

        ārdēns entis, adj. with comp. and sup.    [P. of ardeo], glowing, fiery, hot, ablaze: caelum, L.: (zona) ardentior illis, O.: sagittae, H.: oculi, sparkling, V.: radiis lucis nubes, gleaming, V.: apes auro, V.: ardentis Falerni Pocula, fiery, H.: siti fauces, L.—Burning, ardent: iuvenis ardentis animi, L.: studia suorum: miserere ardentis (amore), O.: avaritia: oratio, impassioned: orator.
    * * *
    ardentis (gen.), ardentior -or -us, ardentissimus -a -um ADJ
    burning, flaming, glowing, fiery; shining, brilliant; eager, ardent, passionate

    Latin-English dictionary > ārdēns

  • 4 fervēns

        fervēns entis, adj. with comp. and sup.    [P. of ferveo], boiling hot, glowing, burning, singeing: aqua: fusili ex argillā glandes, Cs.: volnus, smoking, O.: voltus modesto Sanguine, Iu.—Fig., hot, heated, inflamed, violent, impetuous, furious: animus ferventior: rapido ferventius amni Ingenium, H.: fervens ira oculis, sparkling, O.: mero fervens, drunken, Iu.
    * * *
    (gen.), ferventis ADJ
    red hot, boiling hot; burning; inflamed, impetuous; fervent/zealous (Bee)

    Latin-English dictionary > fervēns

  • 5 fulmineus

        fulmineus adj.    [fulmen], of lightning: ignes, O.: ictus, H.—Fig., sparkling, splendid, brilliant: Mnestheus (in arms), V.— Destructive, murderous, killing: ōs (apri), O.: ensis, V.
    * * *
    fulminea, fulmineum ADJ
    of lightning; destructive

    Latin-English dictionary > fulmineus

  • 6 glaucus

        glaucus adj., γλαυκόσ, bright, sparkling, gleaming, grayish: amictus, V.: lumen (oculorum), V.: ulva, V.: equus, V.
    * * *
    glauca, glaucum ADJ

    Latin-English dictionary > glaucus

  • 7 stellātus

        stellātus adj.    [stella], set with stars, starry: Cepheus, i. e. made a constellation: Argus, i. e. many-eyed, O.: iaspide fulvā Ensis, glittering, V.: variis stellatus corpore guttis, thickly strewn, O.
    * * *
    stellata, stellatum ADJ
    starry; set with stars; sparkling, glittering; shaped like a star or "X"

    Latin-English dictionary > stellātus

  • 8 gasosus

    gasosa, gasosum ADJ

    Latin-English dictionary > gasosus

  • 9 micans

    twinkling, sparkling, shining, gleaming, flashing, glowing.

    Latin-English dictionary of medieval > micans

  • 10 ferveo

    fervĕo, bŭi, 2, or fervo, vi, 3 (the latter form ante-and post-class., Plaut. Pseud. 3, 2, 51; Lucr. 2, 41 al.; poet. in class. per., e.g. Verg. G. 1, 456; id. A. 8, 677; Prop. 2, 8, 32;

    not in Hor.: si quis antiquos secutus fervĕre brevi media syllaba dicat, deprehendatur vitiose loqui, etc.,

    Quint. 1, 6, 7), v. n. [root phru-, to wave, flicker; Sanscr. bhur-, be restless; cf. phrear, Germ. Brunnen, Lat. fretum; v. Fick, Vergl. Wört. p. 140; Curt. Gr. Etym. p. 304], to be boiling hot, to boil, ferment, glow (class.; most freq. in poets.; syn.: calere, aestuare, ebullire, ardescere, ignescere; ardere, flagrare, tepere).
    I.
    Lit.
    (α).
    Form ferveo:

    cum aliqua jam parte mustum excoctum in se fervebit,

    Col. 12, 19, 5:

    quaecumque immundis fervent allata popinis,

    steam, smoke, Hor. S. 2, 4, 62:

    bacas bullire facies: et ubi diu ferbuerint,

    Pall. Jan. 19:

    exemptusque testa, Qua modo ferbuerat Lyaeus,

    Stat. S. 4, 5, 16:

    stomachus domini fervet vino,

    Juv. 5, 49.—
    (β).
    Form fervo: fervit aqua et fervet: fervit nunc, fervet ad annum, Lucil. ap. Quint. 1, 6, 8: quando (ahenum) fervit, Titin. ap. Non. 503, 5: facite ut ignis fervat, Pomp. ap. Non. 504, 27:

    postea ferve bene facito (brassicam): ubi ferverit, in catinum indito,

    Cato, R. R. 157, 9:

    sol fervit,

    is hot, Gell. 2, 29, 10.—
    (γ).
    In an uncertain form;

    ferventem,

    Plin. 32, 5, 18, § 51:

    fervere,

    id. 14, 9, 11, § 83.—
    II.
    Poet. transf.
    1.
    To boil up, foam, rage:

    omne Excitat (turbo) ingenti sonitu mare, fervĕre cogens,

    Lucr. 6, 442:

    omnia tunc pariter vento nimbisque videbis Ferĕre,

    Verg. G. 1, 456.—
    2.
    To be in a ferment, to swarm with numbers; to come forth in great numbers, to swarm forth: fervĕre piratis vastarique omnia circum, Varr. ap. Non. 503, 22:

    Marte Fervĕre Leucaten,

    Verg. A. 8, 677; cf.:

    opere omnis semita fervet... Quosque dabas gemitus, cum litora fervĕre late Prospiceres,

    id. ib. 4, 407 sq.:

    fora litibus omnia fervent,

    Mart. 2, 64, 7:

    forte tuas legiones per loca campi fervere cum videas,

    Lucr. 2, 41:

    fervere classem,

    id. 2, 47; Att. ap. Paul. ex Fest. p. 78 Müll. (Trag. v. 483 Rib.):

    fervent examina putri De bove,

    Ov. F. 1, 379; Val. Fl. 6, 588; Sil. 6, 317; 9, 243 al.—
    III. (α).
    Form ferveo:

    usque eo fervet efferturque avaritia, ut, etc.,

    Cic. Quint. 11, 38; cf.:

    fervet avaritiā miseroque cupidine pectus,

    Hor. Ep. 1, 1, 33:

    et fervent multo linguaque corque mero,

    Ov. F. 2, 732:

    animus tumida fervebat ab ira,

    id. M. 2, 602:

    fervet immensusque ruit profundo Pindarus ore,

    rages, Hor. C. 4, 2, 7: fervet opus redolentque thymo fragrantia mella, glows, i. e. is carried on briskly, Verg. G. 4, 169; Lucil. Aetna, 167:

    inter vos libertorumque cohortem Pugna fervet,

    Juv. 5, 29:

    equus cui plurima palma fervet,

    shines, id. 8, 59.— Poet., with inf.: sceptrumque capessere fervet, burns, i. e. eagerly desires, Claud. ap. Ruf. 2, 295:

    stagna secare,

    id. B. Gild. 350.—
    (β).
    Form fervo: heu cor irā fervit caecum, amentiā rapior ferorque, Att. ap. Non. 503, 7; cf.:

    cum fervit maxime,

    Ter. Ad. 4, 1, 18 (Prisc. p. 866 P.): hoc nunc fervit animus, hoc volo, Afran. ap. Non. 503, 9:

    domus haec fervit flagiti,

    Pomp. ib. 8:

    se fervere caede Lacaenae,

    Val. Fl. 7, 150; cf.:

    hostem fervere caede novā,

    Verg. A. 9, 693.— Pass. impers.: quanta vociferatione fervitur! Afran. ap. Non. 505, 25.— Hence, fervens, entis, P. a., boiling hot, glowing, burning.
    A.
    Lit.:

    foculi,

    Plaut. Capt. 4, 2, 67:

    aqua,

    Cic. Verr. 2, 1, 26, § 67; cf.:

    ferventissima aqua,

    Col. 12, 50, 21: ferventes fusili ex argilla glandes, * Caes. B. G. 5, 43, 1:

    rotae,

    swift, Sil. 2, 199; cf. Ov. P. 1, 8, 68:

    aurum,

    shining, Mart. 10, 74, 6:

    in cinere ferventi leniter decoquere,

    Plin. 25, 8, 50, § 90:

    saxa vapore,

    Lucr. 1, 491:

    cera,

    Plin. 11, 37, 45, § 127:

    dictamnum fervens et acre gustu,

    id. 25, 8, 53, § 92:

    horae diei,

    id. 17, 22, 35, § 189:

    vulnus,

    smoking, warm, Ov. M. 4, 120:

    ferventia caedibus arva,

    Sil. 9, 483:

    (fluvius) Spumeus et fervens,

    raging, Ov. M. 3, 571:

    vultus modesto sanguine,

    glowing, blushing, Juv. 10, 300.— Subst.:

    si ferventia os intus exusserint,

    Plin. 30, 4, 9, § 27.—
    2.
    Transf., of sound, hissing:

    (sono) resultante in duris, fervente in umidis,

    Plin. 2, 80, 82, § 193.—
    B.
    Trop., hot, heated, inflamed, impetuous:

    fortis animus et magnus in homine non perfecto nec sapiente ferventior plerumque est,

    too ardent and impetuous, Cic. Off. 1, 15, 46: ferventes latrones, violent, furious, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 23, 3:

    quale fuit Cassi rapido ferventius amni Ingenium,

    impetuous, Hor. S. 1, 10, 62:

    meum Fervens difficili bile tumet jecur,

    id. C. 1, 13, 4:

    fervens ira oculis,

    sparkling, Ov. M. 8, 466:

    mero fervens,

    drunken, Juv. 3, 283.— Sup.:

    in re ferventissima friges,

    Auct. Her. 4, 15, 21.— Hence, adv.: ferventer, hotly, warmly: ferventer loqui, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8, 2; cf.:

    ferventissime concerpi,

    id. ib. 8, 6, 5:

    ferventius,

    Aug. de Genes. ad Lit. 2, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > ferveo

  • 11 fortis

    fortis (archaic form FORCTIS, Fragm. XII. Tab. ap. Fest. s. v. sanates, p. 348 Müll.; cf. Paul. ex Fest. p. 84; and perh. also in the form FORCTUS; v. id. s. v. horctum, p. 102; cf. Müll. ad Fest. p. 320, b), e, adj. [Sanscr. dhar-; v. forma, firmus], strong, powerful.
    I.
    Physically (rare;

    syn.: firmus, strenuus, incolumis, animosus): ecquid fortis visa est (mulier),

    powerful, Plaut. Mil. 4, 3, 13:

    set Bacchis etiam fortis tibi vissast?

    id. Bacch. 2, 2, 38: sicut fortis equus, spatio qui saepe supremo Vicit Olympia, nunc senio confectus quiescit, a powerful horse, Enn. ap. Cic. de Sen. 5, 14 (Ann. v. 441 ed. Vahl.); so,

    equus,

    Lucr. 3, 8; 764; 4, 987; Verg. A. 11, 705.— Poet. transf.:

    aquarum,

    Lucr. 6, 530:

    terrae pingue solum... Fortes invortant tauri,

    Verg. G. 1, 65:

    contingat modo te filiamque tuam fortes invenire,

    i. e. hearty, well, Plin. Ep. 4, 1 fin.; 4, 21, 4; 6, 4, 3:

    antecedebat testudo pedum LX., facta item ex fortissimis lignis,

    Caes. B. C. 2, 2, 4; so,

    ligna fortissima,

    Veg. 1, 24 fin.:

    invalidissimum urso caput, quod leoni fortissimum,

    Plin. 8, 36, 54, § 130:

    fortiores stomachi,

    id. 32, 7, 26, § 80:

    plantae fortiores fient,

    Pall. Febr. 24, 7:

    fortiorem illum (pontem) tueri, Auct. B. Alex. 19, 2: castra,

    Cic. Div. 1, 33, 72:

    aratra,

    Plin. Ep. 5, 6, 10:

    fortiora remedia,

    Tac. A. 1, 29:

    humeri,

    Val. Fl. 1, 434:

    vincula,

    Sen. Hippol. 34: sol (with medius), powerful, i. e. fierce, hot, id. Med. 588:

    fortiora ad hiemes frumenta, legumina in cibo,

    Plin. 18, 7, 10, § 60:

    (vites) contra pruinas fortissimae,

    id. 14, 2, 4, § 23.—
    II.
    Mentally, strong, powerful, vigorous, firm, steadfast, stout, courageous, brave, manly, etc., answering to the Gr. andreios (very freq. in all periods and sorts of composition).
    A.
    Of human beings: fortis et constantis est, non perturbari in rebus asperis nec tumultuantem de gradu deici, ut dicitur;

    sed praesenti animo uti et consilio, nec a ratione discedere,

    Cic. Off. 1, 23, 80:

    temperantia libidinem (aspernatur), ignaviam fortitudo: itaque videas rebus injustis justos maxime dolere, imbellibus fortes,

    id. Lael. 13, 47:

    gladiatores fortes et animosos et se acriter ipsos morti offerentes servare cupimus,

    id. Mil. 34, 92:

    rebus angustis animosus atque Fortis appare,

    Hor. C. 2, 10, 22:

    viri fortes et magnanimi,

    Cic. Off. 1, 19, 63:

    vir fortis et acris animi magnique,

    id. Sest. 20, 45:

    boni et fortes et magno animo praediti,

    id. Rep. 1, 5; 1, 3:

    sapientissimi et fortissimi,

    id. ib. 2, 34:

    vir liber ac fortis,

    id. ib. 2, 19:

    horum omnium fortissimi sunt Belgae,

    Caes. B. G. 1, 1, 3:

    fortissimus vir,

    id. ib. 2, 25, 1; 2, 33, 4;

    3, 20, 2: hunc liberta securi Divisit medium, fortissima Tyndaridarum,

    Hor. S. 1, 1, 100:

    vis recte vivere? quis non? Si virtus hoc una potest dare, fortis omissis Hoc age deliciis,

    id. Ep 1, 6, 30:

    seu quis capit acria fortis Pocula,

    id. S. 2, 6, 69: cavit, ne umquam infamiae ea res sibi esset, ut virum fortem decet, an honorable or worthy man, Ter. And. 2, 6, 13; cf.: FORCTIS frugi et bonus, sive validus, Paul. ex Fest. p. 84 Müll.; and:

    HORCTUM et FORCTUM pro bono dicebant,

    id. p. 102:

    ego hoc nequeo mirari satis, Eum sororem despondisse suam in tam fortem familiam... Familiam optimam occupavit,

    so respectable, honorable a family, Plaut. Trin. 5, 2, 9;

    (cf. bonus): vir ad pericula fortis,

    Cic. Font. 15, 33:

    nondum erant tam fortes ad sanguinem civilem,

    Liv. 7, 40, 2:

    vir contra audaciam fortissimus,

    Cic. Rosc. Am. 30, 85: vidi in dolore podagrae hospitem meum fortiorem, id. Fragm. ap. Non. 527, 33:

    imperator in proeliis strenuus et fortis,

    Quint. 12, 3, 5:

    virum fortem ac strenuum scio dixisse, etc.,

    Sall. C. 51, 16:

    si fortes fueritis in eo, quem nemo sit ausus defendere,

    if you had proceeded with vigor, energy, Cic. Verr. 2, 1, 1, § 3.— Poet., with dat.:

    fugacibus,

    Ov. M. 10, 543; and with inf.:

    fortis et asperas Tractare serpentes,

    Hor. C. 1, 37, 26:

    contemnere honores,

    id. S. 2, 7, 86:

    aurum spernere fortior Quam cogere,

    id. C. 3, 3, 50; Stat. Th. 10, 906.—Prov.:

    fortes fortuna adjuvat,

    fortune favors the brave, Ter. Phorm. 1, 4, 26; cf.:

    fortes enim non modo fortuna adjuvat, ut est in vetere proverbio, sed multo magis ratio,

    Cic. Tusc. 2, 4, 11: audendum est;

    fortes adjuvat ipsa Venus,

    Tib. 1, 2, 16: fortibus est fortuna viris data, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 262 ed. Vahl.;

    for which: audentes fortuna iuvat,

    Verg. A. 10, 284; and:

    audentes deus ipse juvat,

    Ov. M. 10, 586); cf. also elliptically: sedulo, inquam, faciam: sed fortuna fortes;

    quare conare, quaeso,

    Cic. Fin. 3, 4, 16; id. Fam. 7, 25.—
    B.
    Of animals (rare):

    fortes ad opera boves,

    Col. 6, 1, 2:

    bestiae et fortiora animalia,

    Lact. 6, 10, 13.—
    C.
    Of inanim. and abstr. things:

    ex quo fit, ut animosior senectus sit quam adolescentia et fortior,

    Cic. de Sen. 22, 72:

    fortibus oculis,

    with eyes sparkling with courage, id. Att. 15, 11, 1:

    fortissimo et maximo animo ferre,

    id. Fam. 6, 13 fin.:

    animus,

    Hor. S. 2, 5, 20:

    pectus,

    id. Epod. 1, 14; id. S. 2, 2, 136:

    fortissimo quodam animi impetu,

    Cic. de Or. 3, 8, 31:

    acerrima et fortissima populi Romani libertatis recuperandae cupiditas,

    id. Phil. 12, 3, 7:

    in re publica forte factum,

    id. Att. 8, 14, 2:

    ut nullum paulo fortius factum latere posset,

    Caes. B. G. 3, 14, 8:

    fortia facta,

    Sall. C. 59, 6; id. J. 53, 8; Liv. 26, 39, 3; Curt. 7, 2, 38:

    opera,

    service, Liv. 40, 36, 11:

    consilia,

    id. 9, 11, 4; 25, 31, 6; Cic. Sest. 23, 57; Tac. H. 3, 67:

    solatia,

    id. A. 4, 8:

    nulla poterat esse fortior contra dolorem et mortem disciplina,

    Cic. Tusc. 2, 17, 41:

    acerrimae ac fortissimae sententiae,

    id. Cat. 3, 6, 13:

    oratio fortis et virilis,

    id. de Or. 1, 54, 231; cf.:

    genus dicendi forte, vehemens,

    id. ib. 3, 9, 32:

    non semper fortis oratio quaeritur, sed saepe placida, summissa, lenis,

    id. ib. 2, 43, 183:

    placidis miscentem fortia dictis,

    Ov. M. 4, 652:

    verba,

    Prop. 1, 5, 14.—Hence, adv.: fortĭter.
    1.
    (Acc. to I.) Strongly, powerfully, vigorously (rare):

    astringere,

    Plaut. Bacch. 4, 7, 25:

    verberare virgis uvas,

    Pall. Oct. 19.— Comp.:

    sublatis fortius manibus,

    Petr. 9:

    fortius attrahere lora,

    Ov. R. Am. 398:

    ardere,

    id. M. 6, 708.— Sup.:

    fortissime urgentes,

    Plin. 9, 8, 9, § 32:

    rigorem fortissime servat ulmus,

    id. 16, 40, 77, § 210. —
    2.
    (Acc. to II.) Strongly, powerfully, boldly, intrepidly, valiantly, bravely, manfully (very freq. in all periods and kinds of composition):

    quae (vincla, verbera, etc.) tulisse illum fortiter et patienter ferunt,

    Cic. Phil. 11, 3, 7; cf.:

    fortiter et sapienter ferre,

    id. Att. 14, 13, 3:

    fortiter excellenterque gesta,

    id. Off. 1, 18, 61:

    facere quippiam (with animose),

    id. Phil. 4, 2, 6:

    repudiare aliquid (with constanter),

    id. Prov. Cons. 17, 41:

    bellum gerere,

    id. Fl. 39, 98; cf.:

    sustinere impetum hostium,

    Caes. B. G. 2, 11, 4:

    perire,

    Hor. S. 2, 3, 42:

    absumptis rebus maternis atque paternis,

    manfully made away with, id. Ep. 1, 15, 27.— Comp.:

    pugnare,

    Caes. B. G. 2, 26, 2:

    evellere spinas animo an agro,

    Hor. Ep. 1, 14, 4:

    et melius secat res,

    id. S. 1, 10, 15.— Sup.:

    Dolabella injuriam facere fortissime perseverat,

    Cic. Quint. 8, 31:

    restitit hosti,

    Caes. B. G. 4, 12, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > fortis

  • 12 gemmeus

    gemmĕus, a, um, adj. [id.], of precious stones, set or adorned with precious stones.
    I.
    Lit.:

    mittit etiam trullam gemmeam rogatum,

    Cic. Verr. 2, 4, 27, § 63:

    supellex,

    Sen. Ep. 110 med.:

    juga,

    Ov. F. 2, 74.—
    II.
    Transf.
    A.
    Like a jewel or precious stone:

    radix gemmeae rotunditatis,

    Plin. 18, 7, 13, § 71.—
    B.
    Glittering, shining, sparkling, like jewels:

    pictisque plumis gemmeam caudam explicas,

    Phaedr. 3, 18, 8; cf.:

    gemmei pavones,

    Mart. 3, 58, 13 (and v. gemma, II. 2. c.):

    Euripus viridis et gemmeus,

    Plin. Ep. 1, 3, 1; cf.:

    prata florida et gemmea,

    id. ib. 5, 6, 11:

    quos rumor albā gemmeus vehit pennā,

    Mart. 10, 3, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > gemmeus

  • 13 gemmula

    gemmŭla, ae, f. dim. [gemma].
    I.
    A little bud:

    gemmulae floridae,

    App. M. 10, p. 253.—
    B.
    Transf., the sparkling pupil of the eye: App. Anech. 8.—
    II.
    A small gem:

    alii autem caelo et marculo gemmulas exsculpunt,

    Fronto Ep. ad M. Caes. 4, 3 Mai.: carbunculi in ornamento auri. Vulg. Sap. 32, 7. [p. 806]

    Lewis & Short latin dictionary > gemmula

  • 14 glaucopis

    glaucōpis, ĭdis, f., = glaukôpis (gray-eyed, an epithet of Minerva), the owl:

    si meus aurita gaudet glaucopide Flaccus,

    Mart. 7, 87 dub. (ex conject. Scalig., al. lagopode; v. lagopus).
    1.
    glaucus, a, um, adj., = glaukos, bright, sparkling, gleaming, grayish ( poet. and in post-Aug. prose; cf.:

    caeruleus, caesius): undae,

    Lucr. 1, 719;

    so of water: amictus (Nymphae),

    Verg. A. 12, 885; cf.:

    amictus (dei Tiberini),

    id. ib. 8, 33:

    sorores,

    i. e. the Nereides, Stat. Th. 9, 351:

    ulva,

    Verg. A. 6, 416:

    salix,

    id. G. 4, 182; cf.:

    frons (salictorum),

    id. ib. 2, 13:

    equus,

    id. ib. 3, 82:

    oculi,

    Plin. 8, 21, 30, § 75; 11, 37, 53, § 141 sq.— Transf.:

    glauca uxor, i. e. with gleaming eyes,

    Amm. 15, 12, 1.
    2.
    glaucus, i, m., = glaukos, a bluish-colored fish, otherwise unknown, Plin. 9, 16, 25, § 58 al.

    Lewis & Short latin dictionary > glaucopis

  • 15 glaucus

    glaucōpis, ĭdis, f., = glaukôpis (gray-eyed, an epithet of Minerva), the owl:

    si meus aurita gaudet glaucopide Flaccus,

    Mart. 7, 87 dub. (ex conject. Scalig., al. lagopode; v. lagopus).
    1.
    glaucus, a, um, adj., = glaukos, bright, sparkling, gleaming, grayish ( poet. and in post-Aug. prose; cf.:

    caeruleus, caesius): undae,

    Lucr. 1, 719;

    so of water: amictus (Nymphae),

    Verg. A. 12, 885; cf.:

    amictus (dei Tiberini),

    id. ib. 8, 33:

    sorores,

    i. e. the Nereides, Stat. Th. 9, 351:

    ulva,

    Verg. A. 6, 416:

    salix,

    id. G. 4, 182; cf.:

    frons (salictorum),

    id. ib. 2, 13:

    equus,

    id. ib. 3, 82:

    oculi,

    Plin. 8, 21, 30, § 75; 11, 37, 53, § 141 sq.— Transf.:

    glauca uxor, i. e. with gleaming eyes,

    Amm. 15, 12, 1.
    2.
    glaucus, i, m., = glaukos, a bluish-colored fish, otherwise unknown, Plin. 9, 16, 25, § 58 al.

    Lewis & Short latin dictionary > glaucus

  • 16 igniculus

    ignĭcŭlus, i, m. dim. [ignis], a small fire, a little flame, a spark.
    I.
    Lit.: quaedam exigua animalia igniculi videntur in tenebris, Quint. 12, 10, 76; Plin. 35, 15, 52, § 184; Juv. 3, 102.—
    B.
    Transf., of color, a glittering, sparkling:

    onyx Indica igniculos habet,

    Plin. 37, 6, 24, § 90; 37, 7, 25, § 93.—
    II.
    Trop., fire, sparks, vehemence, etc. (freq. in Cic.):

    quo tolerabilius feramus igniculum desiderii tui,

    i. e. vehemence, Cic. Fam. 15, 20, 2: (natura) parvulos nobis dedit igniculos, quos celeriter malis moribus opinionibusque depravatis sic restinguimus, ut nusquam naturae lumen appareat, sparks (= scintillas), Cic. Tusc. 3, 1, 2; cf. id. Leg. 1, 12, 33:

    quasi virtutum igniculi et semina,

    id. Fin. 5, 7, 18:

    nonnullos interdum jacit igniculos viriles,

    id. Att. 15, 26, 2:

    ingenii igniculos ostendere,

    Quint. 6 praef. § 7.

    Lewis & Short latin dictionary > igniculus

  • 17 mico

    mĭco, ŭi ( pf. subj. micaverit, Sol. 53), 1, v. n. [Sanscr. mish-, to wink], to move quickly to and fro, to have a vibrating or tremulous motion, to quiver, shake, tremble, e. g. of the pulse; to beat, palpitate; to spring forth, of fountains; of the tremulous rays of the stars, to twinkle, sparkle, glitter, gleam, flash (class.).
    I.
    In gen.:

    venae et arteriae micare non desinunt,

    Cic. N. D. 2, 9, 24:

    linguis micat ore trisulcis,

    Verg. G. 3, 439:

    gladii,

    Liv. 6, 12, 9:

    corque timore micat,

    beats, palpitates, Ov. F. 3, 36:

    nec audissem corde micante tubam,

    for the beating, Prop. 1, 10, 12:

    metu micuere sinus,

    Ov. H. 1, 45:

    et modo cervicem, modo crura micantia captat,

    id. M. 9, 37:

    noctuarum genus, quibus pluma aurium modo micat,

    Plin. 29, 6, 38, § 117: semianimesque micant (culi (of a head cut off), twitch, Enn. ap. Serv. Verg. A. 10, 396 (Ann. v. 463 Vahl.):

    digiti (of a hand cut off),

    Verg. A. 10, 396:

    auribus (of a horse),

    id. G. 3, 84:

    micuere fontes,

    spring forth, Luc. 4, 300:

    citatus vulnere angusto micat (cruor),

    Sen. Oedip. 345:

    fulmina etiam sic undique micabant, ut peti viderentur corpora,

    flashed in every direction, Liv. 40, 58, 5:

    inter horrendos fragores micare ignes,

    id. 21, 58, 5:

    tum micent gladii,

    id. 6, 12, 9:

    eo ferocior inlatus hostis urgere scutis, micare gladiis,

    id. 4, 37, 10.—
    II.
    In partic.
    A.
    To raise suddenly some of the fingers and let another instantly guess their number, which was practised both as a game of chance (called in Italy mora) and as a mode of deciding doubtful matters:

    micare est sortiri digitis,

    Non. 347, 27: micandum erit cum Graeco, utrum... an, Varr. ap. Non. 347, 30:

    quid enim sors est? item propemodum, quod micare, quod talos jacere,

    Cic. Div. 2, 41, 85:

    quasi sorte, aut micando,

    id. Off. 3, 23, 90:

    patrem et filium pro vita rogantes sortiri vel micare jussisse,

    Suet. Aug. 13.—Prov.:

    dignus est, quicum in tenebris mices, said of a thoroughly honest man, since it would be easy to cheat in the dark,

    Cic. Off. 3, 19, 77:

    cum quo audacter posses in tenebris micare,

    Petr. 44.—Also in contracts: RATIO DOCVIT, CONSVETVDINE MICANDI SVMMOTA, SVB EXAGIO POTIVS PECORA VENDERE, QVAM DIGITIS CONCLVDENTIBVS TRADERE, Edict. in Inscr. Orell. 3166.—
    B.
    Poet. of the brilliancy of the stars, of the eyes, etc., to flash, gleam, beam, shine, be bright:

    micat inter omnes Julium sidus,

    Hor. C. 1, 12, 46:

    micat ignibus aether,

    Verg. A. 1, 90. oculis micat ignis, fire flashes from his eyes, id. ib. 12, 102:

    ex oculis micat acrius ardor,

    Lucr. 3, 289:

    micant ardorem orbes luminis,

    Verg. Cul. 220:

    genitor circum caput omne micantes Deposuit radios,

    Ov. M. 2, 40:

    celeri micuerunt nubila flamma,

    id. Tr. 1, 2, 45.—Hence, mĭcans, antis, P. a., twinkling, sparkling, glittering, gleaming, flashing, glowing:

    stella micans radiis Arcturus, Cic. Div. Poët. 2, 42, 110: micantes stellae,

    Ov. M. 7, 100; Vulg. Job, 38, 31:

    oculos circumtulit igne micantes,

    Ov. M. 15, 674:

    vultus,

    Liv. 6, 13.— Comp.:

    radius sole micantior,

    Prud. Cath. 5, 44.

    Lewis & Short latin dictionary > mico

  • 18 scintilla

    scintilla, ae, f. dim. [kindr. with spinthêr], a spark (class.).
    I.
    Lit.; sing.:

    videmus Accedere ex unā scintillā incendia passim,

    Lucr. 5, 609; 4, 606; Verg. A. 1, 174; Ov. M. 7, 80; Liv. 38, 7 al.:

    parva saepe scintilla contempta excitavit incendium,

    Curt. 6, 3, 11.— Plur., Lucr. 2, 675; 6, 163; Verg. A. 12, 102; Quint. 8, 5, 29 al.—
    B.
    Transf., a bright, sparkling point:

    nullis ut in auro lucentibus scintillis,

    Plin. 33, 6, 31, § 95.—
    II.
    Trop., a spark, glimmer, faint trace:

    scintilla ingenii,

    Cic. Rep. 2, 21, 31:

    belli,

    id. Fam. 10, 14, 2:

    isti tantis offusis tenebris ne scintillam quidem ullam nobis ad dispiciendum reliquerunt,

    id. Ac. 2, 19, 61:

    ne scintillam quidem relinques, genus qui congliscat tuom,

    Plaut. Trin. 3, 2, 52.

    Lewis & Short latin dictionary > scintilla

  • 19 scintillatio

    scintillātĭo, ōnis, f. [scintillo], a sparkling:

    oculorum, as a disease,

    Plin. 20, 9, 33, § 80.

    Lewis & Short latin dictionary > scintillatio

  • 20 stello

    stello, no perf., ātum, 1, v. n. and a. [stella].
    I.
    Neutr., to be set or covered with stars. So only in the part. pres. stellans, antis, bestarred, starry ( poet.):

    caelo stellante,

    Lucr. 4, 212; so,

    caelum,

    Verg. A. 7, 210:

    tecta summi patris,

    Val. Fl. 5, 623:

    Olympus, Cic. poët. Div. 1, 12, 19: nox,

    id. ib. 1, 11, 18:

    ora Tauri,

    Ov. F. 5, 603.—
    B.
    Transf.:

    gemmis caudam (pavonis) stellantibus implet,

    glittering, shining, Ov. M. 1, 723:

    tegmina (i. e. vestes),

    gleaming, Val. Fl. 3, 98:

    lumina (i. e. oculi),

    id. ib. 2, 499:

    volatus (cicindelarum),

    Plin. 18, 26, 66, § 250:

    frons,

    covered as it were with stars, Mart. 2, 29, 9:

    universa armis stellantibus coruscabant,

    Amm. 19, 1, 2.—
    II.
    Act., to set or cover with stars; in the verb. finit. only post-Aug. and very rare (cf. part. infra):

    quis caelum stellet fomes, Mart. Cap. poët. 2, § 118 (al. qui caelum stellet formis, Gron. p. 29): (gemmae) stellarum Hyadum et numero et dispositione stellantur,

    are set with stars, Plin. 37, 7, 28, § 100.— Trop.:

    ipsa vero pars materiae digna laudari quanto verborum stellatur auro,

    Symm. Ep. 3, 11.—Part. and P. a.: stellātus, a, um, set with stars, starry, stellate, starred (class.): stellatus Cepheus, i. e. placed in the heavens as a constellation, * Cic. Tusc. 5, 3, 8:

    aether,

    Val. Fl. 2, 42:

    domus (deorum),

    Claud. Rapt. Pros. 3, 8; cf. id. Cons. Hon. 4, 209.—
    B.
    Transf.:

    stellatus Argus,

    i. e. many-eyed, Ov. M. 1, 664; Stat. Th. 6, 277:

    jaspide fulvā Ensis,

    sparkling, glittering, Verg. A. 4, 261:

    variis stellatus corpora guttis,

    thickly set, Ov. M. 5, 461:

    gemma auratis guttis,

    Plin. 37, 10, 66, § 179:

    animal stellatum,

    id. 10, 67, 86, § 188:

    vela,

    id. 19, 1, 6, § 24:

    stellatis axibus agger,

    star-shaped, Sil. 13, 109; Luc. 3, 455.

    Lewis & Short latin dictionary > stello

См. также в других словарях:

  • Sparkling — Spar kling, a. Emitting sparks; glittering; flashing; brilliant; lively; as, sparkling wine; sparkling eyes. {Spar kling*ly}, adv. {Spar kling*ness}, n. [1913 Webster] Syn: Brilliant; shining. See {Shining}. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Spärkling — Spärkling,   die Gattung Schuppenmiere …   Universal-Lexikon

  • sparkling — spark|ling [ˈspa:klıŋ US ˈspa:r ] adj 1.) shining brightly with points of flashing light ▪ a sparkling blue lake 2.) very clean, and seeming to shine brightly ▪ a sparkling white beach ▪ a sparkling clean kitchen 3.) a sparkling drink has bubbles …   Dictionary of contemporary English

  • sparkling — [[t]spɑ͟ː(r)klɪŋ[/t]] 1) ADJ: usu ADJ n Sparkling drinks are slightly fizzy. → See also sparkle ...a glass of sparkling wine. ...a new lightly sparkling drink. 2) ADJ: usu ADJ n If a company is described as having sparkling figures or sparkling… …   English dictionary

  • sparkling — spar|kling [ sparklıŋ ] adjective 1. ) shining with small points of reflected light: a region of sparkling lakes, rushing streams, and dense forests 2. ) very lively and interesting: sparkling wit/conversation a sparkling performance 3. )… …   Usage of the words and phrases in modern English

  • sparkling — UK [ˈspɑː(r)k(ə)lɪŋ] / US [ˈspɑrklɪŋ] adjective 1) shining with small points of reflected light a region of sparkling lakes, rushing streams, and dense forests 2) very lively and interesting sparkling wit/conversation a sparkling performance 3)… …   English dictionary

  • sparkling — adjective 1 shining brightly with points of flashing light: a sparkling lake 2 a sparkling drink has bubbles (bubble1 (1)) of gas in it: a sparkling wine 3 full of life and intelligence: sparkling wit …   Longman dictionary of contemporary English

  • sparkling — I noun a rapid change in brightness; a brief spark or flash • Syn: ↑twinkle, ↑scintillation • Derivationally related forms: ↑sparkle, ↑scintillate (for: ↑scintillation) …   Useful english dictionary

  • Sparkling — Sparkle Spar kle, v. i. [imp. & p. p. {Sparkled}; p. pr. & vb. n. {Sparkling}.] [See {Sparkle}, n., Spark of fire.] 1. To emit sparks; to throw off ignited or incandescent particles; to shine as if throwing off sparks; to emit flashes of light;… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • sparkling — игристый sparkling muscat игристый мускатель sparkling muscatel игристый мускатель sparkling Burgundy игристое бургундское …   English-Russian travelling dictionary

  • sparkling — adjective 1) sparkling wine Syn: effervescent, fizzy, carbonated, aerated 2) a sparkling performance Syn: brilliant, dazzling, scintillating, exciting, exhilarating, stimulating, in …   Synonyms and antonyms dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»