Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

swift

  • 1 celer

        celer eris, ere, adj. with comp. and sup.    [1 CEL-], swift, fleet, quick, speedy: sagitta, H.: Diana, O.: turbo, V.: venti, H.: navis, Ct.: canis, Tb.: pedes, Pr.: remedia, swift, N.: sequi Aiax, H.: excipere aprum, H.: Iussa deae celeres peragunt, O.: iaculo celer, V.: oderunt Sedatum celeres, lively people, H.: fata celerrima, V.: mens, quā nihil est celerius: oratio, hurried: consilium, T.: motus, Cs.: lapsus, O. — Rash, hasty, precipitate: consilia, L.: Mors, Tb.: desperatio rerum, L.
    * * *
    I
    knights (pl.) (old name/precursor of equestrian order); Roman kings' bodyguard
    II
    celeris -e, celerior -or -us, celerrimus -a -um ADJ
    swift, quick, agile, rapid, speedy, fast; rash, hasty, hurried; lively; early

    Latin-English dictionary > celer

  • 2 celeripēs

        celeripēs pedis, adj.    [celer + pes], swift of foot.
    * * *
    (gen.), celeripedis ADJ
    swift-footed; swift of foot

    Latin-English dictionary > celeripēs

  • 3 fuga

        fuga ae, f    [2 FVG-], a fleeing, flight, running away: adornare fugam, T.: ab urbe turpissima: desperata: exercitūs foeda, S.: dant sese in fugam milites: fugam capere, Cs.: parare: hostīs dare in fugam, put to flight, Cs.: in fugam conicere, Cs.: impellere in fugam: cum terrorem fugamque fecisset, caused a panic, L.: fugam ex ripā fecit, drove (the foe), L.: fugam faciunt, take flight, S.: neque hostium fugam reprimi posse, be checked, Cs.: opportunior fugae collis, S.: naves eius fugā se Adrumetum receperunt, after his flight, Cs.: quantae in periculis fugae proximorum: celeres fugae, H.— Expatriation, exile, banishment: se in fugam coniecisse: Aristidi: exsilia et fugae, Ta.— A flying, swift course, rapid motion, speed: Harpalyce volucrem fugā praevertitur Hebrum, V.: facilis, a swift voyage, V.: (Neptunus) fugam dedit, a swift passage, V.: fugam dant nubila caelo, flee away, V.: temporum, flight, H.: (equus) Clara ante alios, Iu.— A place of banishment, refuge: toto quaeret in orbe fugam, O.— A means of removal, remedy: morbi, H.—Fig., a fleeing, avoiding, avoidance, shunning, escape: laborum: turpitudinis: alia honoris, honorable way of escape, L.: leti, H.
    * * *
    flight, fleeing, escape; avoidance; exile; fugue (music)

    Latin-English dictionary > fuga

  • 4 fuga

    fŭga, ae (archaic gen. sing. fugaï, Lucr. 1, 1047; 4, 713), f. [Sanscr. bhug'-, bend; Gr. pheugô, phugê, flight, phuza, terror; Germ. biegen, bend. On fugere and flectere, AngloSax. būgan and fleon; Germ. biegen and fliehen, v. Grimm, Deutsch. Wörterb. 1, 1814], a fleeing, flight, a running away (cf.: effugium, exsilium).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.: quove nunc Auxilio aut exili aut fugae freta sim? Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 19, 44 (Trag. v. 113 Vahl.):

    mittam illa, fugam ab urbe turpissimam,

    Cic. Att. 7, 21, 1:

    desperata,

    id. Phil. 5, 11, 30:

    dant sese in fugam milites,

    take flight, id. Verr. 2, 4, 43, § 95; so,

    in fugam se conferre,

    id. Caecin. 8, 22:

    se conicere,

    id. Cael. 26, 63:

    fugam capere,

    Caes. B. G. 7, 26, 3:

    petere,

    id. ib. 2, 24, 1:

    parare,

    Cic. Att. 7, 26, 1:

    fugae sese mandare,

    Caes. B. G. 2, 24, 2:

    hostes dare in fugam,

    to put to flight, id. ib. 2, 23, 2; 5, 51 fin.;

    for which: convertere aciem in fugam,

    id. ib. 1, 52, 6:

    conicere hostes in fugam,

    id. ib. 6, 8, 6;

    7, 70, 3: impellere in fugam,

    Cic. Rab. Perd. 8, 22: facere fugam, to make or cause flight, put to flight, Liv. 1, 56, 4; 21, 5, 16 Drak.; 21, 52, 10; 22, 24, 8; 26, 4, 8; but also to take flight, to flee, Sall. J. 53, 3; 58, 4; Liv. 8, 9, 12; cf.

    in Verg., dare fugam, under B.: esse in fuga,

    Cic. Att. 7, 23, 2; 7, 24:

    reprimere fugam,

    to prevent, id. ib. 7, 26, 1; Caes. B. G. 3, 14, 1:

    spem fugae tollere,

    id. ib. 1, 25: exercitum fuga, formidine terroreque complere, Ser. Samm. ap. Macr. S. 3, 9, 9.— Plur. (mostly poet.):

    quantae in periculis fugae proximorum,

    Cic. Mil. 26, 69:

    celeres fugae,

    Hor. C. 4, 8, 15:

    notusque fugarum Vertit terga Has drubal,

    Sil. 17, 148; cf.:

    fugas servorum ri det,

    Hor. Ep. 2, 1, 121.—
    2.
    In partic., flight from one's native land, expatriation, exile, banishment:

    sibi exsilium et fugam deprecari,

    Cic. de Or. 3, 3, 9; id. Off. 2, 6, 20; cf. id. Rep. 1, 3; Ov. P. 2, 8, 68:

    latā fugā damnari,

    Amm. 19, 12, 9.—In plur.:

    quoties fugas et caedes jussit princeps,

    Tac. A. 14, 64:

    exsilia et fugae,

    id. Agr. 45.—
    B.
    Transf., in gen., a flying, swift course or motion, speed ( poet.):

    qualis equos Threissa fatigat Harpalyce volucremque fugā praevertitur Hebrum,

    Verg. A. 1, 317:

    cui cesserit incitus amnis: Tanta fuga est,

    Sil. 3, 307:

    latumque fuga superabitis amnem,

    Grat. Cyn. 378:

    exspectet facilemquo fugam ventosque ferentes,

    a swift voyage, Verg. A. 4, 430; cf.: (Neptunus) fugam dedit et praeter [p. 788] vada fervida vexit, gave a swift passage, id. ib. 7, 24;

    but different: fugam dant nubila caelo,

    hasten away, flee away, id. ib. 12, 367:

    fuga temporum,

    a fleeing away, flight, Hor. C. 3, 30, 5:

    quaere fugam morbi,

    seek the removal of the disorder, id. Ep. 1, 6, 29:

    nobilis hic (equus), cujus clara fuga ante alios,

    Juv. 8, 61.—
    2.
    In plur., they who flee, runaways:

    signa fugarum, Col. poët. 10, 125: plane fugae merae,

    Petr. 45 fin.
    3.
    A place of banishment or refuge, Ov. H. 6, 158; id. P. 1, 2, 130.—
    II.
    Trop., a fleeing from, avoiding, escape from an evil; disinclination, aversion (class.):

    simili sunt in culpa, qui officia deserunt mollitia animi, id est laborum et dolorum fuga,

    Cic. Fin. 1, 10, 33:

    fuga laboris desidiam coarguit,

    id. Mur. 4, 9:

    turpitudinis (opp. appetentia honestatis),

    id. Rep. 1, 2:

    hanc ignominiam, vel exsilio vel morte, si alia fuga honoris non esset, vitassem,

    Liv. 3, 67, 2:

    culpae,

    Hor. A. P. 31:

    leti,

    id. S. 2, 6, 95:

    paupertatis,

    id. Ep. 1, 18, 24:

    pericli,

    Verg. A. 8, 251:

    ipsius lucis (with taedium),

    Quint. 1, 3, 66:

    quomodo enim vester Axilla Ala factus est, nisi fugā litterae vastioris?

    Cic. Or. 45, 153.

    Lewis & Short latin dictionary > fuga

  • 5 āctuārius

        āctuārius adj.    [ago], easily driven, swift: navigia, Cs.: naves, L.
    * * *
    I
    short-hand writer, clerk, account/book-keeper, secretary
    II
    actuaria, actuarium ADJ
    swift, nimble, light; of/serving to mark a cattle path/road between fields

    Latin-English dictionary > āctuārius

  • 6 āles

        āles ālitis, gen plur. ālitum, and poet. ālituum, adj. and subst.    [ala].    I. Adj, winged: avis: deus, i. e. Mercury, O.: minister fulminis (i. e. aquila), H.: (Venus) purpureis ales oloribus, borne on the wings of bright swans, H. — Quick, hasty, rapid, swift: rutili tres ignis et alitis Austri, V.: passus, O.—    II. Subst m. and f a bird: fulvus Iovis, i. e. aquila, V.: Phoebeïus, the raven, O.: albus, the swan, H.: Aetheriā lapsa plagā Iovis ales, V.: regia, O.—Esp., in augury, alites are birds whose flight is significant (cf. oscen, a bird whose song is regarded in augury). — Hence, augury, omen, sign: lugubris, H.: potiore alite, H.—Ales canorus, a swan (of a poet), H.: Maeonii carminis, i. e. the singer of a Maeonian (Homeric) song, H.
    * * *
    I
    (gen.), alitis ADJ
    winged, having wings; swift/quick

    ales deus -- Mercury; ales puer -- Cupid

    II
    bird; (esp. large); winged god/monster; omen/augury

    Latin-English dictionary > āles

  • 7 ālipēs

        ālipēs edis, adj.    [ala + pes], with wings on the feet, wing-footed.—Of Mercury: alipedis de stirpe dei, O.: mactatur Alipedi vitulus, i. e. to Mercury, O.—Poet., swift, fleet, quick: equi, V.
    * * *
    I
    (gen.), alipedis ADJ
    wing-footed; swift, moving with speed of flight, "flying"; without grease/fat, greaseless, fatless
    II
    Mercury, the wing-footed god

    Latin-English dictionary > ālipēs

  • 8 celōx

        celōx ōcis, f    [1 CEL-], a swift-sailing ship, cutter, yacht, L.
    * * *
    I
    (gen.), celocis ADJ
    fast, rapid, swift, fleet; (classical mostly applied to boats)
    II
    cutter, yacht, light/fast boat; packet boat

    Latin-English dictionary > celōx

  • 9 citātus

        citātus adj. with comp. and sup.    [P. of 2 cito], quick, rapid, speedy, swift, in haste, at full speed: equo citato, at full gallop, Cs.: ora citatorum equorum, V.: nautae, Pr.: citato gradu, L.: axe, Iu.: citatiore agmine, L.: citatissimo agmine, L.
    * * *
    I
    citata -um, citatior -or -us, citatissimus -a -um ADJ
    quick, swift; early; loose (bowels); speeded up, hurried, urged on; full gallop
    II
    summons, citation (legal)
    III

    Latin-English dictionary > citātus

  • 10 citus

        citus adj.    [P. of cieo], quick, swift, rapid: classis, H.: navis, O.: mors, H.: incessus, S.: via, L.: quadrigae, V.: solvite vela citi (i. e. cito), V.: citus denatat, H.: ite citi, O.: equo, Ta.: remis, Ta.
    * * *
    cita -um, citior -or -us, citissimus -a -um ADJ
    quick, swift, rapid; moving/acting/passing/occurring quickly, speedy; early

    Latin-English dictionary > citus

  • 11 fugāx

        fugāx ācis, adj. with comp. and sup.    [2 FVG-], apt to flee, fleeing, timid, shy: lynces, H.: Caprea, V.: vir, H.: Pholoë, coy, H.: fugacissimus hostis, L.— Fleeing, swift, fleet: Lympha, H.: ventis fugacior, O.—Fig., fleeting, transitory: haec omnia: Labuntur anni, H.—With gen, fleeing, shunning, avoiding: ambitionis, O.: rerum, O.
    * * *
    (gen.), fugacis ADJ
    flying swiftly; swift; avoiding, transitory

    Latin-English dictionary > fugāx

  • 12 pernīx

        pernīx īcis, adj.    [per+CNI-], persistent, persevering: iacet (taurus) instrato saxa cubili, V.— Nimble, brisk, active, agile, quick, swift, fleet: corpora exercitatione, L.: virgo pernicibus ignea plantis, V.: puella, Ct.: amata relinquere, H.
    * * *
    (gen.), pernicis ADJ
    persistent, preserving; nimble, brisk, active, agile, quick, swift, fleet

    Latin-English dictionary > pernīx

  • 13 rapidus

        rapidus adj. with comp. and sup.    [RAP-], tearing away, seizing, fierce: ferae, O.: agmen, a fierce pack, O.: aestus, V.: flamma, O.: ignis, V.— Impetuous, hurrying, rushing, fleet, swift, quick, rapid: torrens, V.: amnis, H.: flumen, Cs.: Fluminum lapsūs, H.: rapidior unda, Cu.: ignis Iovis, V.: sol, H.: volucris rapidissima milvus, O.: manus, V.: agmen, V.—Fig., hurried, impetuous, vehement, hasty: oratio: rapidus consiliis, precipitate, L.
    * * *
    rapida -um, rapidior -or -us, rapidissimus -a -um ADJ
    rapid, swift

    Latin-English dictionary > rapidus

  • 14 vēlōx

        vēlōx ōcis, adj. with comp. and sup.    [1 VOL-], swift, quick, fleet, rapid, speedy: iuvenes, L.: pedites velocissimi, Cs.: cervi, V.: Pes, O.: procella, H.: toxicum, H.: horae, O.: nihil est animo velocius: velox ingenio, Ta.: piger ad poenas princeps, ad praemia velox, O.: Ille velox... Desilit in latices (i. e. velociter), O.: cum tuā Velox merce veni, H.: Usu peritus hariolo velocior, Ph.
    * * *
    velocis (gen.), velocior -or -us, velocissimus -a -um ADJ
    swift, quick, fleet, rapid, speedy

    Latin-English dictionary > vēlōx

  • 15 ventōsus

        ventōsus adj. with comp. and sup.    [ventus], full of wind, windy: folles, V.: mare, H.: Alpes, O.: cucurbita, i. e. cupping-glass, Iu.: terra ventosior, Ta.: ventosissima regio, L.—Like wind, light, swift, nimble: alae, V.: equi, O.—Fig., light, changeable, inconstant, fickle: homo ventosissimus: Tu levis es multoque tuis ventosior alis (of Cupid), O.: plebs, H.: ingenium, L.: extraordinarium imperium populare atque ventosum est.—Windy, puffed up, vain, conceited: ventoso gloria curru, H.: lingua, V.: ingenium, L.
    * * *
    ventosa, ventosum ADJ
    windy; swift (as the wind); fickle, changeable; vain, puffed up

    Latin-English dictionary > ventōsus

  • 16 volucer

        volucer ucris, ucre ( gen plur. -crum, rarely -crium, C.), adj.    [3 VOL-], flying, winged: bestiae: angues: dracones, O.: natus, i. e. Cupid, O.—As subst f. (sc. avis), a bird, flying creature: volucrīs videmus effingere nidos: Iunonis, i. e. the peacock, O.: inportunae, H.: pictae, V.: volucris parvula (of a fly), Ph.—Once masc.: teneros volucrīs peremit (sc. alites), C. poët.—In rapid motion, flying, winged, fleet, swift, rapid, soaring: nuntius: aurae, V.: nebulae, O.: harundo, V.: iam volucrem sequor Te, fleeing swiftly, H.—Fig., fleet, swift, rapid: nihil est tam volucre quam maledictum: spes: somnus, V.: fatum, H.—Passing quickly, fleeting, transient, transitory: fortuna: dies, H.: fama, O.
    * * *
    I
    bird, flying insect/creature
    II
    volucris, volucre ADJ
    winged, flying; in rapid motion, fleet; transient, fleeting

    Latin-English dictionary > volucer

  • 17 citipes

    (gen.), citipedis ADJ
    fleet-footed, swift-footed; swift, fleet

    Latin-English dictionary > citipes

  • 18 citiremis

    citiremis, citireme ADJ
    swift (of a galley), having swift oars; rowing swiftly (L+S)

    Latin-English dictionary > citiremis

  • 19 actuarius

    1.
    actŭārĭus, a, um., adj. [ago] that which is easily moved, swift, agile:

    navis,

    a swift sailer, Caes. B. G. 5, 1; Sall. Fragm. ap. Non. 535, 1, and Sisenn. ib. 534, 33; Liv. 25, 30:

    navigium,

    Caes. B. C. 1, 27; cf.: “actuariae naves sunt, quae velis simul et remis aguntur,” Isid. Or. 19, 1, 24: also, abs. actŭāria, ae, f., or actŭārium, ĭi, n., the same, Cic. Att. 5, 9; cf. Gell. 10, 25: limes, a road 12 feet wide between fields, Hyg. de Lim. p. 151: canes, hunting-dogs, hounds, acc. to Vel. Long. 2234 P.
    2.
    actŭārĭus, ĭi (written by some actarius, to distinguish it from the preceding, Vel. Long. 2234 P., and so found in Inscr. Grut. 260; ap. Henzen, 6284), sc. scriba, m. [2. actus, II. B. 1.].
    I.
    A short-hand writer, Suet. Caes. 55; Sen. Ep. 33, 9; cf. Lips. Tac. Ann. 5, 4.—
    II.

    Lewis & Short latin dictionary > actuarius

  • 20 agilis

    agĭlis, e, adj. [ago].
    I.
    Pass., that can be easily moved, easily movable (mostly poet.;

    not in Cic.): qui restitissent agili classi naves tormenta machinasque portantes?

    Liv. 30, 10:

    haec querulas agili percurrit pollice chordas,

    Ov. Am. 2, 4, 27:

    factus inops agili peragit freta caerula remo,

    id. H. 15, 65; so,

    agilis rota,

    id. P. 2, 10, 34:

    aër agilior et tenuior,

    Sen. Q. N. 2, 10 al. —
    II.
    Act.
    A.
    That moves easily or quickly; nimble, agile, quick, rapid: sic tibi secretis agilis dea saltibus adsit, swift or fleet-footed Diana, Ov. H. 4, 169:

    sic super agilis Cyllenius,

    swift-flying, id. M. 2, 720.—Also of things, quick, sudden: agilem dari facilemque victoriam, Sisenn. ap. Non. 58, 1:

    argumentatio agilior et acrior et instantior,

    Quint. 11, 3, 164 al. —
    B.
    With the accessory idea of activity, quick, hasty, or precipitate in action; prompt, active, busy (with direct reference to the action, and hence used of inanimate things; while sedulus, diligent, assiduous, regards more the state of mind; both, however, refer to the simple idea of mobility, Doed. Syn. 1, 122; cf. Front. Differ. 2203 P.):

    Nunc agilis fio et mersor civilibus undis,

    Hor. Ep. 1, 1, 16 (= negotiosus, praktikos, Schol.):

    oderunt Sedatum celeres, agilem gnavumque remissi,

    id. ib. 1, 18, 90:

    ipse quid audes? Quae circumvolitas agilis thyma,

    busy, id. ib. 1, 3, 21:

    vir navus, agilis, providus,

    Vell. 2, 105; Ov. F. 2, 516 (opp. ignavus); id. Am. 1, 9, 45:

    animus agilis et pronus ad motus,

    Sen. Tranq. 2.— Comp., Sen. Ep. 74.— Sup., as given by Prisc. p. 606 P., and Charis. p. 89, is agillĭmus; but Charis. p. 162, agilissĭmus; both forms, however, are given without examples; cf. Rudd. I. p. 171, n. 12.— Adv.: ăgĭlĭter, Amm. 14, 2; 28, 2.— Comp., Col. 2, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > agilis

См. также в других словарях:

  • SWIFT (J.) — Jonathan Swift, le docteur Swift, doyen de St. Patrick (Irlande), l’amant de Stella, l’auteur des Voyages de Gulliver : voilà, dans la mémoire populaire, un écrivain anglais pour les grands et les petits, mais aussi, pour le critique, le plus… …   Encyclopédie Universelle

  • Swift — bezeichnet: Suzuki Swift, Kleinwagen von Suzuki Swift (Satellit), Forschungssatellit der NASA Swift (Fluss), ein Fluss in England Swift (Band), amerikanische Metal Band Swift (HSV 2), Hochgeschwindigkeits Katamaran der US Navy Swift… …   Deutsch Wikipedia

  • SWIFT — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. {{{image}}}   Sigles d une seule lettre   Sigles de deux lettres   Sigles de trois lettres …   Wikipédia en Français

  • swift´ly — swift «swihft», adjective, adverb, noun. –adj. 1. moving very fast; able to move very fast: »a swift horse, a swift automobile. SYNONYM(S): fleet, speedy, rapid. 2. made or done at high speed; quick: »a swift pace, the swift clicking of the… …   Useful english dictionary

  • Swift S-1 — Role Aerobatic glider Manufacturer Swift Ltd. Designer …   Wikipedia

  • SWIFT — (Society for Worldwide Interbank Financial Telecommunications) сообщество всемирных межбанковских финансовых телекоммуникаций. Создано в 1973 году с целью телекоммуникационного обслуживания банков участников сообщества на рынке платежей, а также… …   Банковская энциклопедия

  • Swift — (sw[i^]ft), a. [Compar. {Swifter} (sw[i^]ft [ e]r); superl. {Swiftest}.] [AS. swift; akin to sw[=a]pan to sweep, swipu a whip; cf. sw[=i]fan to move quickly, to revolve. See {Swoop}, v. i., and cf. {Swivel}, {Squib}.] 1. Moving a great distance… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Swift — Swift, n. 1. The current of a stream. [R.] Walton. [1913 Webster] 2. (Zo[ o]l.) Any one of numerous species of small, long winged, insectivorous birds of the family {Micropodid[ae]}. In form and habits the swifts resemble swallows, but they are… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Swift S1 — Swift S 1 Typ …   Deutsch Wikipedia

  • Swift — /swift/, n. 1. Gustavus Franklin, 1839 1903, U.S. meat packer. 2. Jonathan ( Isaac Bickerstaff ), 1667 1745, English satirist and clergyman, born in Ireland. * * * Any of about 75 species (family Apodidae) of birds found almost worldwide. The… …   Universalium

  • Swift S-1 — Swift S 1 …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»