-
1 szyje
-
2 szyja
-
3 szyja
-
4 chustka
fTuch n -
5 łańcuszek
-
6 łeb
na łeb, na szyję fam. Hals über Kopf;patrzeć spode łba finster dreinschauen;łeb w łeb Kopf an Kopf -
7 ramię
ramię n (- enia; - ona) Arm m; (bark) Schulter f; cyrkla Schenkel m; dźwigu Ausleger m; świecznika, rzeki, krzyża Arm m;ramiona pl ośmiornicy (Fang)Arme pl;rzucić się pf k-u w ramiona sich jemandem in die Arme werfen;chwycić pf za ramię k-o jemanden am Arm packen;nieść na ramionach auf den Schultern tragen;przewiesić pf torbę przez ramię eine Tasche über der Schulter tragen;zarzucić pf chustę na ramiona ein Tuch über die Schulter legen;szerokie ramiona pl breite Schultern pl;poklepać pf po ramieniu k-o jemandem auf die Schulter klopfen;objął ją ramieniem er legte den Arm um ihre Schultern;sięgać do ramion k-u jemandem bis zur Schulter reichen;zarzuciła mu ramiona na szyję sie schlang ihre Arme um seinen Hals;zaglądać przez ramię über die Schulter gucken;z otwartymi ramionami mit offenen Armen;ramię w ramię Schulter an Schulter;z ramienia (G) im Namen, im Auftrag (von D); -
8 rzucać
rzucać (-am) < rzucić> (-cę) piłkę, kamień werfen; rodzinę, chłopaka verlassen; palenie, studia aufgeben; uwagę fallen lassen; (ciskać) schleudern; hin und her werfen;rzucało samochodem das Auto wurde durchgerüttelt;rzucać kotwicę MAR vor Anker gehen, Anker werfen;rzucać cień einen Schatten werfen (a fig);rzucać spojrzenie k-u jemandem einen Blick zuwerfen;rzucać czary na k-o jemanden verhexen;losy rzuciły go tu es hat ihn hierher verschlagen;rzucać na kolana fig in die Knie zwingen;nie rzucać słów na wiatr sein Wort halten;rzucać się na ziemię sich auf den Boden werfen;rzucać się na łóżko sich aufs Bett werfen;rzucać się na k-o sich auf jemanden stürzen, jemanden angreifen;rzucać się do drzwi zur Tür stürzen;rzucać się do ucieczki die Flucht ergreifen;rzucać się pod pociąg sich vor den Zug werfen;rzucać się na szyję k-u jemandem um den Hals fallen;rzucać się sobie w ramiona sich in die Arme fallen;rzucać się w oczy in die Augen springen, auffallen;rzucać się ryba zappeln;rzucać się fam. aufmüpfig sein;rzucać grochem o ścianę fig gegen eine Wand reden;rzucać kłody pod nogi k-u jemandem Steine in den Weg legen;rzucać okiem (na A) einen Blick werfen (auf A) -
9 rzucić
rzucać (-am) < rzucić> (-cę) piłkę, kamień werfen; rodzinę, chłopaka verlassen; palenie, studia aufgeben; uwagę fallen lassen; (ciskać) schleudern; hin und her werfen;rzucało samochodem das Auto wurde durchgerüttelt;rzucać kotwicę MAR vor Anker gehen, Anker werfen;rzucać cień einen Schatten werfen (a fig);rzucać spojrzenie k-u jemandem einen Blick zuwerfen;rzucać czary na k-o jemanden verhexen;losy rzuciły go tu es hat ihn hierher verschlagen;rzucać na kolana fig in die Knie zwingen;nie rzucać słów na wiatr sein Wort halten;rzucać się na ziemię sich auf den Boden werfen;rzucać się na łóżko sich aufs Bett werfen;rzucać się na k-o sich auf jemanden stürzen, jemanden angreifen;rzucać się do drzwi zur Tür stürzen;rzucać się do ucieczki die Flucht ergreifen;rzucać się pod pociąg sich vor den Zug werfen;rzucać się na szyję k-u jemandem um den Hals fallen;rzucać się sobie w ramiona sich in die Arme fallen;rzucać się w oczy in die Augen springen, auffallen;rzucać się ryba zappeln;rzucać się fam. aufmüpfig sein;rzucać grochem o ścianę fig gegen eine Wand reden;rzucać kłody pod nogi k-u jemandem Steine in den Weg legen;rzucać okiem (na A) einen Blick werfen (auf A) -
10 wyciągać
wyciągać (-am) < wyciągnąć> (-nę) (wyjąć) (hervor)holen (z G aus D); herausholen; ręce, nogi, szyję ausstrecken; wnioski, naukę, konsekwencje ziehen (a MAT);wyciągać k-o (zabierać ze sobą) fam. jemanden mitschleppen; (pomagać) jemandem aus der Patsche helfen, fam. jemanden herausholen (z G aus D);wyciągać korzyści Nutzen ziehen (z G aus D);wyciągać rękę do zgody einander die Hand zur Versöhnung reichen;wyciągać pieniądze od k-o fam. jemanden um Geld anschnorren;wyciągać z k-o tajemnice fam. Geheimnisse aus jemandem herausholen;wyciągać stare sprawy fam. alte Geschichten aufwärmen;jego samochód wyciąga 220 km/h fam. sein Auto erreicht eine Geschwindigkeit von 220 km/h; -
11 wyciągnąć
wyciągać (-am) < wyciągnąć> (-nę) (wyjąć) (hervor)holen (z G aus D); herausholen; ręce, nogi, szyję ausstrecken; wnioski, naukę, konsekwencje ziehen (a MAT);wyciągać k-o (zabierać ze sobą) fam. jemanden mitschleppen; (pomagać) jemandem aus der Patsche helfen, fam. jemanden herausholen (z G aus D);wyciągać korzyści Nutzen ziehen (z G aus D);wyciągać rękę do zgody einander die Hand zur Versöhnung reichen;wyciągać pieniądze od k-o fam. jemanden um Geld anschnorren;wyciągać z k-o tajemnice fam. Geheimnisse aus jemandem herausholen;wyciągać stare sprawy fam. alte Geschichten aufwärmen;jego samochód wyciąga 220 km/h fam. sein Auto erreicht eine Geschwindigkeit von 220 km/h; -
12 zarzucać
zarzucać k-u jemandem vorwerfen, jemandem vorhalten; an jemandem aussetzen; (zrezygnować) aufgeben, verwerfen;zarzucać na ramiona über die Schulter werfen;zarzucać ręce na szyję die Arme um den Hals schlingen;zarzucać pytaniami mit Fragen überschütten;zarzucać rynek (I) den Markt überschwemmen (mit D); v/i pojazd schleudern;samochód zarzucał das Auto kam ins Schleudern -
13 zarzucić
zarzucać k-u jemandem vorwerfen, jemandem vorhalten; an jemandem aussetzen; (zrezygnować) aufgeben, verwerfen;zarzucać na ramiona über die Schulter werfen;zarzucać ręce na szyję die Arme um den Hals schlingen;zarzucać pytaniami mit Fragen überschütten;zarzucać rynek (I) den Markt überschwemmen (mit D); v/i pojazd schleudern;samochód zarzucał das Auto kam ins Schleudern -
14 gnać
vi\gnać kogoś do czegoś jdn zu etw antreiben -
15 obejmować
I. vt1) ( przytulać) umarmen, umfassen\obejmować kogoś w pół/za szyję den Arm um jds Hüfte legen/jdn umarmen\obejmować kogoś/coś wzrokiem ( przen) jdn/etw mustern3) ( zawierać) umfassen, beinhaltencena nie obejmuje wyżywienia/ubezpieczenia im Preis ist die Verpflegung/Versicherung nicht enthalten [ lub inbegriffen]4) ( pojmować)\obejmować coś myślą etw gedanklich erfassen\obejmować coś pamięcią etw im Gedächtnis behalten\obejmować coś umysłem etw begreifen, etw fassen5) ( rozprzestrzeniać się)powstanie objęło cały kraj der Aufstand erfasste das ganze Landogień objął dach das Feuer griff auf das Dach über -
16 pędzić
-
17 rzucać
I. vtrzucić kotwicę Anker werfen, vor Anker gehenrzuć broń! mil Waffe fallen lassen!\rzucać monetą mit der Münze werfenrzucić okiem na coś auf etw einen Blick werfenrzucić czar/urok na kogoś jdn behexenrzucić podejrzenie na kogoś auf jdn einen Verdacht werfen [ lub fallen lassen]\rzucać oskarżenia pod czyimś adresem jdm Vorwürfe an den Kopf werfenIII. vr1) ( miotać się) sich +akk hin und her werfenrzucać się na łóżko sich +akk aufs Bett werfen3) (pot: oburzać się)nie rzucaj się! reg dich ab! ( fam)4) ( ściskać kogoś)\rzucać się komuś na szyję jdm um den Hals fallen5) ( napadać)rzucić się na kogoś z nożem sich +akk auf jdn mit einem Messer werfen [ lub stürzen], jdn mit einem Messer angreifen6) ( odskakiwać)\rzucać się do ucieczki die Flucht ergreifen -
18 wykręcać
I. vtwykręcić komuś rękę jdm die Hand auf den Rücken drehen5) ( nadwerężyć)wykręcić rękę die Hand verrenkenII. vr1) ( odwrócić się) sich +akk umdrehen2) (pot: unikać) -
19 zarzucać
zarzucić worek na ramię den Sack über die Schulter werfen2) ( ubierać się w coś) umhängen, überwerfen3) ( wypełniać czymś) überhäufen, bedecken\zarzucać coś papierami/kwiatami etw mit Papieren/Blumen bedecken5) ( oskarżać)\zarzucać komuś coś jdm etw vorwerfen [ lub zum Vorwurf machen]nic mu nie można zarzucić man kann ihm keinen Vorwurf machen [ lub nichts vorwerfen]6) ( naddawać na zakręcie) pojazd: schleudern, ins Schleudern geraten7) ( rzucać coś na odległość)zarzucić wędkę die Angel auswerfenzarzucić komuś ręce na szyję jdm um den Hals fallen -
20 fliegen
flie gen ['fli:gən] <flog, geflogen>nach Breslau \fliegen Flugzeug, Person: lecieć [ perf po-] do Wrocławia, Fluggesellschaft: latać do Wrocławiaauf den Boden \fliegen Ball: spaść na ziemię2) ( eilen) pędzić, gnaćjdm um den Hals \fliegen rzucić się komuś na szyję3) (fam: hinausgeworfen werden) wylecieć4) (fam: durchfallen)durch eine Prüfung \fliegen oblać egzamin5) (fam: angezogen werden)auf jdn/etw \fliegen latać za kimś/czymś ( pot)II. vt
- 1
- 2
См. также в других словарях:
na łeb na szyję — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} z czasownikami oznaczającymi szybkie przemieszczanie się: bardzo szybko, pędem, nie zważając na ryzyko : {{/stl 7}}{{stl 10}}Biec, lecieć, gnać, zjechać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szyja — ż I, DCMs. szyi; lm D. szyj 1. «u człowieka i niektórych zwierząt: część ciała łącząca głowę z tułowiem, wspierająca się na kręgach» Cienka, długa, gruba, krótka, kształtna, smukła szyja. Wygiąć, wyciągać, wyciągnąć, zgiąć szyję. Objąć kogoś za… … Słownik języka polskiego
łeb — 1. pot. Biec, gnać, lecieć, pędzić, uciekać itp. na łeb na szyję, na złamanie karku «biec, uciekać itp. bardzo szybko, co tchu, w wielkim pośpiechu, nie zwracając uwagi na przeszkody i niebezpieczeństwo»: (...) wdział swoje połatane buty i,… … Słownik frazeologiczny
naszyjnik — m III, D. a, N. naszyjnikkiem; lm M. i 1. «ozdoba na szyję» Złoty, srebrny naszyjnik. Naszyjnik z bursztynów. 2. «pas, łańcuch wkładany na szyję bydła lub koni, np. w celu uwiązania ich» 3. hist. «górna część zbroi średniowiecznej osłaniająca… … Słownik języka polskiego
szyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIc, szyję, szyje, szyty {{/stl 8}}– uszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc {{/stl 8}}{{stl 7}} łączyć kawałki tkaniny, skóry itp. za pomocą nici przewlekanych igłą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szyć spódnicę. Uszyć garnitur.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szyja — 1. poet. Łabędzia szyja «szyja długa, smukła»: Uwagę przyciągały jej wielkie, pełne ekspresji oczy, skore do uśmiechu usta, łabędzia szyja. Przekrój 28/1995. 2. pot. Mieć nogi do samej szyi «o kobiecie: mieć długie nogi»: Widziałeś nową pannę… … Słownik frazeologiczny
obroża — ż II, DCMs. obrożaży; lm D. obrożaży 1. «opaska zakładana psu na szyję, zwykle skórzana lub metalowa, umożliwiająca prowadzenie go na smyczy, trzymanie na łańcuchu itp.» Ozdobna obroża. Obroża z kolcami. Włożyć psu obrożę. Prowadzić psa za obrożę … Słownik języka polskiego
szyć — ndk Xa, szyję, szyjesz, szyj, szył, szyty 1. «łączyć nićmi jakiś materiał (np. tkaninę, skórę) robiąc ręcznie (nawleczoną w igłę nitką) lub maszynowo ściegi, szwy; wytwarzać coś łącząc szwami odpowiednio wykrojone części tkaniny, skóry itp.» Szyć … Słownik języka polskiego
wciągnąć — dk Va, wciągnąćnę, wciągnąćniesz, wciągnąćnij, wciągnąćnął, wciągnąćnęła, wciągnąćnęli, wciągnąćnięty, wciągnąćnąwszy wciągać ndk I, wciągnąćam, wciągnąćasz, wciągnąćają, wciągnąćaj, wciągnąćał, wciągnąćany 1. «ciągnąc, wlokąc wprowadzić kogoś,… … Słownik języka polskiego
zarzucić — dk VIa, zarzucićcę, zarzucićcisz, zarzucićrzuć, zarzucićcił, zarzucićcony zarzucać ndk I, zarzucićam, zarzucićasz, zarzucićają, zarzucićaj, zarzucićał, zarzucićany 1. «rzucając zawiesić, zaczepić coś na czymś; przerzucić przez coś» Zarzucić worek … Słownik języka polskiego
szyja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, DCMc. szyi {{/stl 8}}{{stl 7}} u człowieka i niektórych zwierząt: część ciała łącząca głowę z tułowiem, zwykle przewężona : {{/stl 7}}{{stl 10}}Długa, krótka, smukła szyja. Zgiąć, wyciągnąć szyję.{{/stl 10}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień