-
1 rzucać
rzucać (-am) < rzucić> (-cę) piłkę, kamień werfen; rodzinę, chłopaka verlassen; palenie, studia aufgeben; uwagę fallen lassen; (ciskać) schleudern; hin und her werfen;rzucało samochodem das Auto wurde durchgerüttelt;rzucać kotwicę MAR vor Anker gehen, Anker werfen;rzucać cień einen Schatten werfen (a fig);rzucać spojrzenie k-u jemandem einen Blick zuwerfen;rzucać czary na k-o jemanden verhexen;losy rzuciły go tu es hat ihn hierher verschlagen;rzucać na kolana fig in die Knie zwingen;nie rzucać słów na wiatr sein Wort halten;rzucać się na ziemię sich auf den Boden werfen;rzucać się na łóżko sich aufs Bett werfen;rzucać się na k-o sich auf jemanden stürzen, jemanden angreifen;rzucać się do drzwi zur Tür stürzen;rzucać się do ucieczki die Flucht ergreifen;rzucać się pod pociąg sich vor den Zug werfen;rzucać się na szyję k-u jemandem um den Hals fallen;rzucać się sobie w ramiona sich in die Arme fallen;rzucać się w oczy in die Augen springen, auffallen;rzucać się ryba zappeln;rzucać się fam. aufmüpfig sein;rzucać grochem o ścianę fig gegen eine Wand reden;rzucać kłody pod nogi k-u jemandem Steine in den Weg legen;rzucać okiem (na A) einen Blick werfen (auf A) -
2 rzucić
rzucać (-am) < rzucić> (-cę) piłkę, kamień werfen; rodzinę, chłopaka verlassen; palenie, studia aufgeben; uwagę fallen lassen; (ciskać) schleudern; hin und her werfen;rzucało samochodem das Auto wurde durchgerüttelt;rzucać kotwicę MAR vor Anker gehen, Anker werfen;rzucać cień einen Schatten werfen (a fig);rzucać spojrzenie k-u jemandem einen Blick zuwerfen;rzucać czary na k-o jemanden verhexen;losy rzuciły go tu es hat ihn hierher verschlagen;rzucać na kolana fig in die Knie zwingen;nie rzucać słów na wiatr sein Wort halten;rzucać się na ziemię sich auf den Boden werfen;rzucać się na łóżko sich aufs Bett werfen;rzucać się na k-o sich auf jemanden stürzen, jemanden angreifen;rzucać się do drzwi zur Tür stürzen;rzucać się do ucieczki die Flucht ergreifen;rzucać się pod pociąg sich vor den Zug werfen;rzucać się na szyję k-u jemandem um den Hals fallen;rzucać się sobie w ramiona sich in die Arme fallen;rzucać się w oczy in die Augen springen, auffallen;rzucać się ryba zappeln;rzucać się fam. aufmüpfig sein;rzucać grochem o ścianę fig gegen eine Wand reden;rzucać kłody pod nogi k-u jemandem Steine in den Weg legen;rzucać okiem (na A) einen Blick werfen (auf A) -
3 odbijać
I. vt2) ( odzwierciedlać) widerspiegeln8) ( drukować) abziehen9) ( odbierać) abnehmenII. vi1) ( odłączać się od grupy) sich +akk entfernen, sich +akk lösen2) ( odpływać od brzegu) ablegen3) ( pozyskiwać)odbić komuś dziewczynę/chłopaka jdm eine Freundin/einen Freund ausspannenodbić kogoś w tańcu jdn im Tanz abklatschenIII. vr3) ( odskakiwać) piłka: abprallen4) ( odrywać się od ziemi) pasikonik: abheben6) ( wywierać wpływ)\odbijać się na czymś sich +akk auf etw +akk auswirkenodbija mi się ich muss aufstoßen, ich habe Aufstoßen -
4 rzucać
I. vtrzucić kotwicę Anker werfen, vor Anker gehenrzuć broń! mil Waffe fallen lassen!\rzucać monetą mit der Münze werfenrzucić okiem na coś auf etw einen Blick werfenrzucić czar/urok na kogoś jdn behexenrzucić podejrzenie na kogoś auf jdn einen Verdacht werfen [ lub fallen lassen]\rzucać oskarżenia pod czyimś adresem jdm Vorwürfe an den Kopf werfenIII. vr1) ( miotać się) sich +akk hin und her werfenrzucać się na łóżko sich +akk aufs Bett werfen3) (pot: oburzać się)nie rzucaj się! reg dich ab! ( fam)4) ( ściskać kogoś)\rzucać się komuś na szyję jdm um den Hals fallen5) ( napadać)rzucić się na kogoś z nożem sich +akk auf jdn mit einem Messer werfen [ lub stürzen], jdn mit einem Messer angreifen6) ( odskakiwać)\rzucać się do ucieczki die Flucht ergreifen -
5 Freund
unter \Freunden ( fam) wśród przyjaciółsie hat einen \Freund [ona] ma chłopakaer kam mit seiner \Freundin przyszedł ze swoją dziewczyną
См. также в других словарях:
chłopak — m III, DB. a, N. chłopakkiem; lm M. ci chłopakacy, te i, DB. ów 1. «dziecko płci męskiej; syn; chłopiec» Mały, pięcioletni chłopak. Wesołe chłopaki baraszkowały. 2. pot. «młody mężczyzna; młodzieniec» Nasz instruktor to równy chłopak. Przyszły… … Słownik języka polskiego
chłopak — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIb a. IIa, lm M. i || rzad. chłopakacy, {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co chłopiec w zn. 1.: Odebrać chłopaka z przedszkola. Chłopaki kopią piłkę.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Public holidays in Poland — Holidays in Poland are regulated by the Non working Days Act of 18 January 1951 (Ustawa z dnia 18 stycznia 1951 o dniach wolnych od pracy) Journal of Laws, No. 4 of 1960, item No. 28. The Act, as amended in 2010, currently defines thirteen public … Wikipedia
Monika Brodka — (born 7 February 1987) is a Polish singer, who rose to fame as the winner of season three of the Polish Pop Idol in 2004, beating Kuba Kęsy. She was the second female winner of the show, and as of 2006, is the youngest of the four. Her single… … Wikipedia
Monika Brodka — Naissance 7 février 1987 (1987 02 07) … Wikipédia en Français
ryba — 1. Czuć się jak ryba w wodzie «znajdować się w środowisku odpowiednim dla siebie, w swoim żywiole»: W powietrzu kapitan Prawicki czuje się jak ryba w wodzie. Latanie to jego życiowa pasja. SN 20/11/1998. 2. Łowić ryby przed niewodem «liczyć na… … Słownik frazeologiczny
serce — 1. Brać, wziąć (sobie) coś do serca «przejmować się, przejąć się czymś, silnie odczuwać, odczuć coś»: Jak będziesz tak wszystko brał sobie do serca, to wykorkujesz raz, dwa, ani się obejrzysz (...). J. Krzysztoń, Obłęd. 2. Całym sercem, z całego… … Słownik frazeologiczny
wisieć — 1. pot. Coś wisi na kimś jak na kołku, jak na kiju, jak na wieszaku, jak worek «jakieś ubranie jest dla kogoś zbyt luźne, za obszerne, niedopasowane»: (...) siedział w chałupie około tygodnia. Nie był ciekaw świata. Dopiero w niedzielę, ubrany w… … Słownik frazeologiczny
strzyc — ndk XI, strzygę, strzyżesz, strzyż, strzygł, strzyżony «ciąć, obcinać, podcinać coś krótko nożyczkami, nożycami, maszynką, wyrównując powierzchnię czegoś; podcinać włosy, sierść; obcinać komuś włosy» Strzyc wełnę owiec. Strzyc owce. Strzyc trawę … Słownik języka polskiego
odbić kogoś komuś — Odebrać komuś dziewczynę lub chłopaka; uwieść czyjąć sympatię Eng. To take someone s girlfriend or boyfriend away … Słownik Polskiego slangu
boczyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, boczyć sięczę się, boczyć sięczy się {{/stl 8}}{{stl 7}} mieć do kogoś pretensje, żal i okazywać to niezadowoloną miną, długim milczeniem, unikaniem kogoś; dąsać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Boczyć się na kogoś.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień