-
1 ramię
ramię n (- enia; - ona) Arm m; (bark) Schulter f; cyrkla Schenkel m; dźwigu Ausleger m; świecznika, rzeki, krzyża Arm m;ramiona pl ośmiornicy (Fang)Arme pl;rzucić się pf k-u w ramiona sich jemandem in die Arme werfen;chwycić pf za ramię k-o jemanden am Arm packen;nieść na ramionach auf den Schultern tragen;przewiesić pf torbę przez ramię eine Tasche über der Schulter tragen;zarzucić pf chustę na ramiona ein Tuch über die Schulter legen;szerokie ramiona pl breite Schultern pl;poklepać pf po ramieniu k-o jemandem auf die Schulter klopfen;objął ją ramieniem er legte den Arm um ihre Schultern;sięgać do ramion k-u jemandem bis zur Schulter reichen;zarzuciła mu ramiona na szyję sie schlang ihre Arme um seinen Hals;zaglądać przez ramię über die Schulter gucken;z otwartymi ramionami mit offenen Armen;ramię w ramię Schulter an Schulter;z ramienia (G) im Namen, im Auftrag (von D); -
2 kolec
3) ( obuwie sportowe) -
3 ramię
na \ramię broń! mil das Gewehr über!\ramię w \ramię [z kimś] Schulter an Schulter [ lub Seite an Seite] [mit jdm]wzruszyć ramionami mit den Achseln [ lub Schultern] zucken2) (pot: ręka)iść z kimś pod \ramię untergefasst [ lub untergehakt] gehenbrać kogoś w ramiona jdn umarmenrzucić się komuś w ramiona sich +akk jdm in die Arme werfen5) mat\ramię kąta Schenkel m des Winkels6) fiz\ramię siły Kraftarm mdziałać z czyjegoś ramienia in jds Namen [ lub Auftrag] handeln, von jdm beauftragt [ lub bevollmächtigt] werden
См. также в других словарях:
nóżka — ż III, CMs. nóżkażce; lm D. nóżkażek 1. zdr. od noga a) w zn. 1: Smukłe, szczupłe, zgrabne nóżki. Bajkowy domek na kurzej nóżce. Dziecko podskakiwało na cienkich nóżkach. ∆ Galareta z nóżek a. pot. nóżki «podawana na zimno potrawa z rozgotowanych … Słownik języka polskiego
ołówkowy — 1. «odnoszący się do ołówka przyrządu do pisania» ∆ Nasadka ołówkowa «nasadka cyrkla, w którą wkłada się ołówek; nóżka cyrkla» ∆ Kalka ołówkowa «kalka służąca do sporządzania przebitek za pomocą ołówka» 2. «wykonany ołówkiem» Portret ołówkowy.… … Słownik języka polskiego
cyrkiel — m I, D. cyrkielkla; lm M. cyrkielkle, D. cyrkielkli 1. «przyrząd kreślarski i pomiarowy składający się z dwu nóżek połączonych przegubowo, służący do kreślenia kół, mierzenia odcinków itp.» Kreślić, wymierzać cyrklem. Cyrkla, wagi i miary do… … Słownik języka polskiego
geometryczny — 1. «wchodzący w zakres geometrii, będący przedmiotem jej badań; stosowany w geometrii» Wzór geometryczny. ∆ Postęp geometryczny «ciąg liczb, w którym każdy wyraz, oprócz pierwszego, powstaje z wyrazu poprzedniego przez pomnożenie go przez liczbę… … Słownik języka polskiego
grafion — m IV, D. u, Ms. grafionnie; lm M. y «przyrząd rysunkowy osadzony na trzonku lub ramieniu cyrkla służący do wyciągania linii tuszem na rysunkach technicznych» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
igła — ż IV, CMs. igle; lm D. igieł 1. «narzędzie do szycia, ostro zakończony, najczęściej stalowy pręcik z otworem (uszkiem) do nawlekania nici» Cienka, gruba igła. Długie, krótkie igły. Igła stalowa. Igły tapicerskie, kuśnierskie, żeglarskie. Nawlec… … Słownik języka polskiego
kolec — m II, D. koleclca; lm M. kolecce, D. koleclców 1. «wydłużony, najczęściej metalowy przedmiot lub część przedmiotu, o zaostrzonym, kłującym końcu» Kolec cyrkla. Kolce brony. Opony samochodowe z kolcami. 2. «twardy, ostro zakończony wyrostek na… … Słownik języka polskiego
przedłużacz — m II, D. a; lm M. e, D. y ( ów) 1. «odcinek przewodu elektrycznego służący do zwiększenia zasięgu przewodu między siecią a urządzeniem pobierającym prąd» 2. «metalowy przyrząd służący do przedłużania ramienia cyrkla przy wykreślaniu okręgu o… … Słownik języka polskiego
ramię — n V, D. ramięmienia; lm M. ramięmiona, D. ramięmion 1. «staw łączący łopatkę z barkiem wraz z otaczającym go mięśniem; bark» Szerokie, wąskie, spadziste, proste ramiona. Iść z czymś (np. ze strzelbą, z kosą) na ramieniu. Przewiesić, przerzucić… … Słownik języka polskiego
rozpiętość — ż V, DCMs. rozpiętośćści, blm 1. «odległość między najdalszymi krańcami, krawędziami czegoś rozpiętego, całkowicie rozłożonego» Rozpiętość korony drzewa. Rozpiętość skrzydeł ptaka. Rozpiętość ramion cyrkla. Łuk o rozpiętości trzech metrów. ∆ bud … Słownik języka polskiego
igła — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. igle; lm D. igieł {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} służący do szycia cienki, zwykle stalowy, zaostrzony z jednej strony pręcik różnej długości, mający na grubszym końcu mały… … Langenscheidt Polski wyjaśnień