-
101 an
1. prp1) (D) указывает на местонахождение( где?), близость, соприкосновение у, при, около, возле, близ; на; вan der Wand stehen — стоять у ( около) стеныan der Wand hängen — висеть на стенеan der Wand hinaufklettern — взбираться по стенеan der Decke hängen — висеть на потолкеam Baum hängen — висеть на деревеam Ufer — на берегу, у берегаam Fluß — у реки, на рекеer ging an meiner Seite — он шёл рядом со мнойan der Tür horchen — подслушивать под дверьюdie Wellen zerschlagen sich an der Küste — волны разбиваются о берегsich am Tisch stoßen — наткнуться на стол, удариться об столam Bestimmungsort anlangen — прибыть ( прийти) к месту назначенияan dem Hause vorbeifahren — проехать мимо домаam Bett des Kranken wachen — бодрствовать у постели больногоder Schnee schmilzt an der Sonne — снег тает на солнцеan einer Blume riechen — понюхать цветокan den Füßen hatte er braune Schuhe — на ногах у него были коричневые ботинкиeine Narbe am Kinn — шрам на подбородкеsich an der Hand verletzen — поранить себе рукуdie Ware am Lager haben — иметь товар на складеan einer Schule wirken — работать в школеProfessor an einer Universität — профессор университетаan einer technischen Hochschule studieren — учиться в техническом вузеam englischen Hofe — при английском дворе, при дворе английского короля ( английской королевы)am angeführten ( angegebenen) Orte (сокр. a. a. O.) — в указанном местеan Ort und Stelle sein — быть на местеich an deiner Stelle... — я на твоём месте...Kopf an Kopf — столпившись, тесно сгрудившисьBrust an Brust kämpfen — биться грудь с грудьюdie Schuld liegt an dir — вина лежит на тебе, это твоя вина2) (A) указывает на направление( куда?) к, на, около; вan die Wand stellen — ставить к стене ( около стены)an die Wand hängen — вешать на стенуan die Decke hängen — вешать на потолокsich an den Tisch setzen — сесть за стол ( к столу)ans Ufer — к берегу, на берегan den Fluß — к реке, на рекуBerlin an, an Berlin — прибытие в Берлин; прибывает в Берлин (напр., в расписании поездов)eine Hütte an den Weg bauen — построить домик у дорогиdie Wellen schlagen ans Ufer — волны ударяются о берегan einen Stein stoßen — наткнуться на каменьan die Tafel schreiben — писать на доске ( в школе)den Topf ans Feuer stellen — поставить горшок на огоньdas Glas an den Mund setzen — поднести стакан ко ртуsie hat sich ihm an den Hals geworfen — они бросилась к нему на шею, она обняла его; она сама навязалась емуan Bord gehen — подняться на палубуsich an die Spitze stellen — стать во главе3) (D) указывает на время( когда?) в, на; сочетанию его с существительным часто соответствует в русском языке наречиеam nächsten Tage — на следующий деньes ist an der Zeit zu gehen — время ( пора) идти4) (A) указывает на предназначенность кому-л., чему-л., обращённость к кому-л., к чему-л. к, дляan den Bruder schreiben — писать братуsich an j-n wenden — обращаться к кому-л.ich habe eine Bitte an Sie — у меня к вам просьбаes ist ein Brief an Sie da — вам ( для вас) есть письмоIhre Anhänglichkeit an den Vater ist rührend — её привязанность к отцу трогательна5) (D) указывает на основание поdiese Landschaft hat an Schönheit nicht ihresgleichen — по красоте этот ландшафт( вид) не имеет себе равныхan den Augen ablesen — читать ( угадывать) по глазамj-n an der Stimme erkennen — узнать кого-л. по голосуan Umfang ( an Gewicht) zunehmen — прибавить в объёме ( в весе)7) указывает на то, за что держатся, чего придерживаютсяа) (D) заsich am Geländer festhalten — держаться за перилаden Hund (D) an der Leine führen — вести собаку на поводке(D) am Stocke gehen — ходить, опираясь на палкуder Hund liegt (D) an der Kette — собака посажена на цепь(D) an seiner Meinung festhalten — не отступать от своего мнения(D) an seiner alten Gewohnheit festhalten — следовать своей старой привычкеб)(A) sich ans Gesetz halten — придерживаться законаich halte mich (A) an mein Wort — я не отступлю от своего словаа) (D)an einem Roman arbeiten — работать над романомan einer Bluse sticken — вышивать кофточкуam Schreiben sein — писать, быть занятым письмомб) (A)an die Arbeit gehen, sich an die Arbeit machen — приступить к работе9) указывает на принадлежность, отношение, касательство к чему-л., на участие в чём-л., на состояниеа) (D) вFreude ( Vergnügen) an seiner Arbeit finden — находить радость ( удовольствие) в своей работеdu hast immer an mir etwas auszusetzen — ты всегда находишь во мне какой-нибудь недостатокman lobt an ihm besonders seine Gewissenhaftigkeit — в нём особенно хвалят его добросовестностьer handelt schlecht an dir — он плохо поступает по отношению к тебеan j-m zum Verräter werden — стать предателем по отношению к кому-л.wir haben an ihm viel verloren — мы много потеряли в его лицеich weiß nicht, was an der Geschichte wahr ist — я не знаю, что в этой истории ( в этом рассказе) верно ( соответствует действительности)an dem Buche ist nicht viel — книга не представляет большой ценностиes ist nichts an der Meldung — донесение неверно ( ложно)er hat nichts von einem Pedanten an sich — в нём ничего нет от педанта, он совсем не педантan sich, an und für sich — сам ( сама; само, сами) по себе, в сущности, собственноdie Idee an sich ist richtig — сама по себе идея правильнаan und für sich ist nichts Schlimmes dabei — собственно ( если разобраться), в этом нет ничего страшного ( плохого)das Ding an sich — филос. вещь в себеAnteil am Spiel nehmen — принимать участие в игреб) (A)es geht ihm ans Leben — дело идёт о его жизни, его жизнь в опасности10) (D) указывает на причину заболевания, смерти от; сочетание его с существительным переводится на русский язык тж. творительным падежом соответствующего существительногоan einer schweren Verwundung sterben — умереть от тяжёлого раненияan Kopfschmerzen leiden — страдать головными болями11) (D)указывает на недостаток или изобилие чего-л.Überfluß an Obst — изобилие фруктовreich an Ideen — богатый мыслями ( идеями)was man ihm an Abenteuern nachsagt, ist einfach unglaublich — сколько ему приключений приписывают, просто невероятно12) указывает на приближение к чему-л., достижение чего-л.а)(D) du bist an der Reihe, die Reihe ist an dir — очередь за тобой, настала твоя очередьdu bist am Zug — шахм. твой ходes ist an dem — это верно, это такб)(A) wann kommst du an die Reihe? — когда (придёт) твоя очередь?13) (A) при числительных указывает на приблизительность околоan etw. (D) zweifeln — сомневаться в чём-л.2. adv разг.1)das Licht ist an — свет включён, свет горитdas Radio ist an — приёмник включён2)gegen etw. (A) an wollen — пытаться бороться с чем-л.; пытаться противиться ( противостоять) чему-л. -
102 consuetudo
cōnsuētūdo, inis, f. (consuesco), die Beigewöhnung, I) an eine Sache, die Gewöhnung, angenommene Gewohnheit, das gewohnte, herkömmliche Verfahren, das Herkommen, der Brauch (Gebrauch), die Observanz, sowohl im Privatleben als im öffentlichen Leben (vgl. mos), a) übh. (oft verb. c. et exercitatio od. exercitatioque u. c. ac mos, mos consuetudoque, c. institutumque, c. et disciplina), absol., od. m. Ang. dessen, der die Gewohnheit hat, im Genet. od. durch Adi., od. m. Ang. der Sache, bei der die G. herrscht, im Genet. subst. od. Gerundii, consuetudo exercitatioque facilitatem maxime parit, Quint.: haec consuetudo iam naturae vim obtinet propter vetustatem, Cic.: mihi bene facere iam ex consuetudine in naturam vertit, Sall.: depravatio consuetudinis, Sall.: ius consuetudinis, das Recht der Observanz, das Gewohnheitsrecht, Cic. – m. Genet., c. populi Romani, Caes.: c. Graecorum, Cic.: c. maiorum, Cic.: c. medicorum, Cic.: c. vitae, teils = Herkommen des L. übh., teils = Lebensweise, Cic. (vgl. cotidianae vitae c., Ter., u. unten no. b, α): c. victus, Lebensweise, Cic. (vgl. no. II, a): c. sermonis nostri, unser Sprachgebrauch, Cic. (vgl. unten no. b, β): c. fori et pristinus mos iudiciorum, Cic. – c. oculorum, gewohnter, wiederholter Anblick, Cic. – una pars et c. earum epistularum, quibus secundis rebus uti solebamus, die eine gewohnte (scherzh.) Art, Cic. – c. incommodorum, G. an usw., Cic. – c. vivendi, Lebensweise, Quint.: male vivendi, Lact.: peccandi, Cic.: dicendi, scribendi, loquendi, Cic. u. Quint. – c. antiqua, Suet.: assidua, Quint.: quaedam barbara c., Caes.: c. bona (Ggstz. c. mala), Cic. u. (Ggstz. melior) Varr. LL. – mos consuetudoque civilis, die Sitte u. die herkömmlichen bürgerlichen Formen, Cic. – vita hominum consuetudoque communis, allgemeine Observanz, Cic.: communis vitae c., das gewöhnliche, gemeine Leben (vgl. communis vita et vulgaris hominum c.), Cic.: communis c. sermonis od. loquendi, der gewöhnliche, gemeine Sprachgebrauch, Cic. u. Quint.: c. diuturna, Cic.: illa immanis ac barbara c. hominum immolandorum, Cic.: c. longa, Quint.: c. regia, Brauch (Verwaltung) unter den Königen, Eutr.: mea vitae perpetua c., Cic.: c. pessuma, Quint.: c. usitata, Gewohnheitsrecht, Quint.: c. vetus, Cic.: c. vulgaris, Cic. – abhorrere a consuetudine communis sensus (v. der herkömmlichen Denkweise), Cic.: adducere alqm od. se in eam consuetudinem, ut etc., jmd. od. sich so gewöhnen, daß usw., Nep. u. Caes. (vgl. ad quam nos consuetudinem a familiaribus nostris adducti, Cic.): sic alitur c. perditarum contionum, Cic.: hanc consuetudinem libenter ascivimus, Cic.: assimulare castrorum consuetudinem, Nep. – ab omnium Siculorum consuetudine discedere, Cic.: plerumque autem parentum praeceptis imbuti ad eorum consuetudinem moremque deducimur, Cic. – est consuetudo Siculorum ceterorumque Graecorum, ut etc., Cic.: doctorum est ista consuetudo eaque Graecorum, ut etc., Cic.: populi Romani hanc esse consuetudinem, ut etc., Caes.: est hoc Gallicae consuetudinis, ut etc., Caes.: non est meae consuetudinis rationem reddere, qua de causa etc., Cic.: non esse consuetudinem populi Romani accipere ab hoste armato condicionem, Caes.: quod antea in consuetudine fuerit bonorum, Cic.: ut est c., wie es Gebrauch (Rechtsgebrauch, Observanz) ist, Cic.: ut barbarorum fere consuetudo est, Hirt. b. G.: ut fert Gallica c., Caes.: maiore strepitu et tumultu, quam populi Romani fert c., castra moveri iubet, Caes. – sin consuetudinem meam, quam in re publica habui, tenuero, Cic. – haec consuetudo, quae increbruit, Cic.: alqm in suam rationem consuetudinemque inducere, Cic.: in adeundis periculis consuetudinem imitari medicorum, Cic.: consuetudinem aestimationis introducere, Cic.: hanc consuetudinem inveterascere nolle, Caes.: sensim hanc consuetudinem et disciplinam minuere (abnehmen lassen), post vero Sullae victoriam penitus amittere (gänzlich verloren gehen lassen od. aufgeben), Cic.: mutare consuetudinem dicendi, Cic.: eius rei nonnullam consuetudinem nancisci, Cic.: obdurescere alcis rei consuetudine, Cic.: recedere a consuetudine vulgari, ab usitata consuetudine, a iucundissima consuetudine, Quint. u. Cic.: longo intervallo veterem consuetudinem referre, Cic.: longo intervallo hanc consuetudinem maiorum repetere ac referre, Cic.: consuetudinem suam in civibus conservandis retinere, Lentul. in Cic. ep.: cenarum rectarum consuetudinem revocare, Suet.: senatum ad pristinam virtutem consuetudinemque revocare, Cic.: consuetudinem sequens, gewohnheitsmäßig, Gell.: si paulatim haec consuetudo serpere ac prodire coeperit, Cic.: suam consuetudinem in patrociniis tuendis servare, Vatin. in Cic. ep.: in iudicio non morem consuetudinemque servare, Cic.: tenere consuetudinem suam od. consuetudinem a Socrate traditam, Cic.: consuetudine eā inter se quam saepissime uti, Cic.: vetere in nova (fabula) uti consuetudine, Ter. – tenuit (erhält sich) consuetudo, ut etc., Quint. 2, 1, 1: vetus consuetudo tenuit, ut etc., Veget. mil. 2, 8, 8. – in consuetudinem venire, teils v. Dingen = zur Gew. werden, zB. quod iam in c. venit, Cic.: quod a nostris hominibus saepissime usurpatum iam in proverbii c. venit, Cic.; teils v. Pers. = die Gew. annehmen, zB. in c. Alexandrinae vitae licentiaeque v., Caes.: in eam iam benignitatis c. venisse, ut etc., Cic.: paulatim in c. eius regni occupandi venisse, Auct. b. Alex. – frequens et assidua nobis contentio iam prope in consuetudinem vertit, wurde uns zur G., Tac. dial.: in consuetudinem vertit (es wurde Gebrauch), ut consules suo quoque nomine quantum principi debeant profiteantur, Plin. pan. – m. Praepp. od. im bl. Abl. als Adverbial-Ausdr., ad consuetudinem Graecorum, nach der G. der Gr. (zB. disputare), Cic.: ad nostram consuetudinem, Nep.: ex consuetudine, Sall.: ex consuetudine sua, Caes.: u. bl. consuetudine, Cic.: consuetudine suā, Caes.: consuetudine populi Romani, Caes.: quādam barbarā consuetudine, Caes.: vetere ac iam pridem receptā populi Rom. consuetudine, Tac.: consuetudine peccandi liberā, Cic.: pro mea consuetudine, Cic.: praeter consuetudinem, Cic.: praeter consuetudinem ac morem maiorum, Suet.: extra consuetudinem, Caes.: contra consuetudinem, Hirt. b. G. u. Sen. (vgl. si quid contra morem consuetudinemque civilem fecerint, Cic.): supra consuetudinem, Cels.
b) insbes.: α) die Gewöhnung = die (gewohnte) Lebensweise (vollst. c. vitae, victus u. dgl., s. oben no. a), imago consuetudinis atque vitae (öffentl. Wirksamkeit) Epaminondae, Nep.: deflectere a pristina consuetudine, Phaedr.: ad superiorem consuetudinem reverti, Cic.: longinquā malā consuetudine aegrum traducere in meliorem, Varr. LL.: neque vino neque consuetudine reliquā abstinere, Suet.: imitari Persarum consuetudinem, Nep. – β) die gewöhnliche Ausdrucksweise, der (herrschende) Sprachgebrauch (vollst. c. sermonis, loquendi, s. oben no. a), c. recta (Ggstz. c., quae depravata est), Varr. LL.: c. indocta, der Spr. ohne gelehrte Bildung, Cic.: c. saeculi, Sen.: consuetudinem vitiosam et corruptam purā et incorruptā consuetudine emendare, Cic.: consuetudinem imitari, Cic.: uti pravissimā consuetudinis regulā, Cic.: in consuetudinem nostram non caderet, würde mit unserem Spr. nicht übereinstimmen, Cic. – dah. meton., eine bestimmte Sprache, c. Latina, nostra, Col.: c. Graeca, Col. – γ) die gewöhnliche Annahme, omnia quae in consuetudine probantur, nach der gew. Annahme (im gewöhnlichen Leben) als ausgemacht gilt, Cic. Acad. 2, 75: ideo (aquilam) armigeram Iovis consuetudo iudicat, Plin. 10, 15.
II) die Beigewöhnung an eine Person od. ein persönl. Verhältnis, der gesellige Umgang, der gesellige Verhältnis, die Geselligheit, a) übh. (vollst. c. victus; verb. consuetudo ac familiaritas, domesticus usus et c. u. dgl.), c. multa et iucunda, Cic.: c. iucundissima, Cic.: longinqua, Caes.: c. paucorum dierum, Cic.: c. superiorum annorum, Caes.: c. nutrimentorum (der ersten Jugendjahre), Suet.: c. legationis (des Legaten mit dem Feldherrn), Hirt. b. G.: mihi non ignota in consuetudine et familiaritate suavitas tua, Cic.: inductus consuetudine ac familiaritate, Cic. – dare se in consuetudinem sic prorsus, ut etc., Cic.: devincire alqm consuetudine suā sic, ut etc., Nep.: cum Metellis erat ei non modo hospitium, verum etiam domesticus usus et consuetudo, Cic.: Atticus noster maiorem mihi cum Cassinio consuetudinem fecit, Cic.: insinuare in consuetudinem alcis, Cic.: immergere se blanditiis et assentationibus penitus in consuetudinem alcis, Cic.: intermittere consuetudinem, Cic.: permanere in eadem amicitiae consuetudine, Cic.: revocare alqm in consuetudinem pristinam, Cic.: postea prorsus ab instituta nostra paucorum dierum consuetudine longe refugit, seitdem hat er den zwischen uns in den wenigen Tagen eingeleiteten Verkehr völlig abgebrochen, Cic.: ut eos consuetudine adhibitā (bei fortgesetztem Umgang) facile internosceremus, Cic. – im Plur., nostri amores mores consuetudines, Plaut.: amicitiae, consuetudines, vicinitates, clientelae, Cic.: consuetudines victus non possunt esse cum multis, Cic.: consuetudines, amicitias, res rationesque iungere cum alqo, Cic. – b) insbes., der zärtliche, vertraute Umgang der Eheleute, Octaviae consuetudinem cito aspernari, Suet. Ner. 35, 1: Agrippinae consuetudine teneri, sehr an der A. hängen, Suet. Tib. 7, 2. – u. das zärtliche Verhältnis der Liebenden, gew. im unedlen Sinne = das Liebesverhältnis, c. parva, Ter.: c. eius, Ter.: turpis dominae consuetudo cum servo, turpis domino cum ancilla, Quint.: huic (libertinae) consuetudo cum Aebutio fuit, Liv.: erat ei cum Fulvia stupri vetus consuetudo, Sall.: stupri consuetudinem facere cum alqo, Suet.: consuetudinem habere cum fratris uxore, Suet.
-
103 Sitte
Sitte, I) Gebrauch, Gewohnheit, Art u. Weise: mos (als schicklich angenommener Gebrauch). – consuetudo (Gewohnheit, allgemeiner Gebrauch); verb. mos atque consuetudo. – institutum (allgemein geltende Einrichtung). – ritus;die äußere Form). – caerimonia (die bei einer heiligen Handlung beobachtete äußere Form, ein religiöser Gebrauch). – es ist S., mos est od. moris est mit folg. ut u. Konj. od. mit folg. Infin. od. Akk. u. Infin.; mos est auch m. folg. Genet. Gerundii: es ist eine alte S., a maioribus traditus est mos; a maioribus institutum est: es ist S. bei den Griechen, daß sie etc., est moris Graecorum, ut etc.: es ist so S., daß etc., est hoc in more positum, ut etc.: es ist dies so meine S., sic meus [2138] est mos: bei ihnen ist das so S., ita illis mos est: die S. bringt es so mit sich, consuetudo ita fert. – gegendie S., contra morem: nach der S., der (gewöhnlichen) S. gemäß, ex more; ex instituto; rite: nach der S. der Römer, more Romanorum: nach alter, hergebrachter S., recepto inter veteres more; vetere consuetudine; more oder more institutoque maiorum. – S. werden, in morem venire: bei den Römern Sitte werden, in Romanos mores transire: dieses wurde allgemein S., hoc vulgo facere coeperunt: dieselbe S. befolgen, eodem instituto uti: eine neue S. einführen, novum morem inducere: eine S. wieder einführen, intermissum morem reducere: eine alte S. wieder einführen, antiquum morem referre: fremde Sitten annehmen, peregrinos ritus asciscere: bei uns zur S. machen, in nostros mores inducere: durch die S. geheiligt, sollemnis. – II) Betragen oder Verhalten im geselligen Leben, gew. im Plur. die Sitten: mores. – gute Sitten, boni mores: ein Mann von guten Sitten, homo bene moratus: jmds. Sitten annehmen, alcis mores induere od. imitari; in alcis mores abire (z.B. in avi mores): formare se in alcis mores (sich nach jmds. Sitten bilden): fremde Sitten annehmen, peregrinos mores induere; peregrinis moribus se oblinere (als Tadel): orientalische Sitten annehmen, Asiae moribus se permittere: die alten (üblen) Sitten wieder annehmen, ad se atque suos mores redire.
-
104 consuetudo
cōnsuētūdo, inis, f. (consuesco), die Beigewöhnung, I) an eine Sache, die Gewöhnung, angenommene Gewohnheit, das gewohnte, herkömmliche Verfahren, das Herkommen, der Brauch (Gebrauch), die Observanz, sowohl im Privatleben als im öffentlichen Leben (vgl. mos), a) übh. (oft verb. c. et exercitatio od. exercitatioque u. c. ac mos, mos consuetudoque, c. institutumque, c. et disciplina), absol., od. m. Ang. dessen, der die Gewohnheit hat, im Genet. od. durch Adi., od. m. Ang. der Sache, bei der die G. herrscht, im Genet. subst. od. Gerundii, consuetudo exercitatioque facilitatem maxime parit, Quint.: haec consuetudo iam naturae vim obtinet propter vetustatem, Cic.: mihi bene facere iam ex consuetudine in naturam vertit, Sall.: depravatio consuetudinis, Sall.: ius consuetudinis, das Recht der Observanz, das Gewohnheitsrecht, Cic. – m. Genet., c. populi Romani, Caes.: c. Graecorum, Cic.: c. maiorum, Cic.: c. medicorum, Cic.: c. vitae, teils = Herkommen des L. übh., teils = Lebensweise, Cic. (vgl. cotidianae vitae c., Ter., u. unten no. b, α): c. victus, Lebensweise, Cic. (vgl. no. II, a): c. sermonis nostri, unser Sprachgebrauch, Cic. (vgl. unten no. b, β): c. fori et pristinus mos iudiciorum, Cic. – c. oculorum, gewohnter, wiederholter Anblick, Cic. – una pars et c. earum epistularum, quibus secundis rebus uti solebamus, die eine————gewohnte (scherzh.) Art, Cic. – c. incommodorum, G. an usw., Cic. – c. vivendi, Lebensweise, Quint.: male vivendi, Lact.: peccandi, Cic.: dicendi, scribendi, loquendi, Cic. u. Quint. – c. antiqua, Suet.: assidua, Quint.: quaedam barbara c., Caes.: c. bona (Ggstz. c. mala), Cic. u. (Ggstz. melior) Varr. LL. – mos consuetudoque civilis, die Sitte u. die herkömmlichen bürgerlichen Formen, Cic. – vita hominum consuetudoque communis, allgemeine Observanz, Cic.: communis vitae c., das gewöhnliche, gemeine Leben (vgl. communis vita et vulgaris hominum c.), Cic.: communis c. sermonis od. loquendi, der gewöhnliche, gemeine Sprachgebrauch, Cic. u. Quint.: c. diuturna, Cic.: illa immanis ac barbara c. hominum immolandorum, Cic.: c. longa, Quint.: c. regia, Brauch (Verwaltung) unter den Königen, Eutr.: mea vitae perpetua c., Cic.: c. pessuma, Quint.: c. usitata, Gewohnheitsrecht, Quint.: c. vetus, Cic.: c. vulgaris, Cic. – abhorrere a consuetudine communis sensus (v. der herkömmlichen Denkweise), Cic.: adducere alqm od. se in eam consuetudinem, ut etc., jmd. od. sich so gewöhnen, daß usw., Nep. u. Caes. (vgl. ad quam nos consuetudinem a familiaribus nostris adducti, Cic.): sic alitur c. perditarum contionum, Cic.: hanc consuetudinem libenter ascivimus, Cic.: assimulare castrorum consuetudinem, Nep. – ab omnium Siculorum consuetudine discedere, Cic.: plerumque autem————parentum praeceptis imbuti ad eorum consuetudinem moremque deducimur, Cic. – est consuetudo Siculorum ceterorumque Graecorum, ut etc., Cic.: doctorum est ista consuetudo eaque Graecorum, ut etc., Cic.: populi Romani hanc esse consuetudinem, ut etc., Caes.: est hoc Gallicae consuetudinis, ut etc., Caes.: non est meae consuetudinis rationem reddere, qua de causa etc., Cic.: non esse consuetudinem populi Romani accipere ab hoste armato condicionem, Caes.: quod antea in consuetudine fuerit bonorum, Cic.: ut est c., wie es Gebrauch (Rechtsgebrauch, Observanz) ist, Cic.: ut barbarorum fere consuetudo est, Hirt. b. G.: ut fert Gallica c., Caes.: maiore strepitu et tumultu, quam populi Romani fert c., castra moveri iubet, Caes. – sin consuetudinem meam, quam in re publica habui, tenuero, Cic. – haec consuetudo, quae increbruit, Cic.: alqm in suam rationem consuetudinemque inducere, Cic.: in adeundis periculis consuetudinem imitari medicorum, Cic.: consuetudinem aestimationis introducere, Cic.: hanc consuetudinem inveterascere nolle, Caes.: sensim hanc consuetudinem et disciplinam minuere (abnehmen lassen), post vero Sullae victoriam penitus amittere (gänzlich verloren gehen lassen od. aufgeben), Cic.: mutare consuetudinem dicendi, Cic.: eius rei nonnullam consuetudinem nancisci, Cic.: obdurescere alcis rei consuetudine, Cic.: recedere a consuetudine vulgari, ab usitata con-————suetudine, a iucundissima consuetudine, Quint. u. Cic.: longo intervallo veterem consuetudinem referre, Cic.: longo intervallo hanc consuetudinem maiorum repetere ac referre, Cic.: consuetudinem suam in civibus conservandis retinere, Lentul. in Cic. ep.: cenarum rectarum consuetudinem revocare, Suet.: senatum ad pristinam virtutem consuetudinemque revocare, Cic.: consuetudinem sequens, gewohnheitsmäßig, Gell.: si paulatim haec consuetudo serpere ac prodire coeperit, Cic.: suam consuetudinem in patrociniis tuendis servare, Vatin. in Cic. ep.: in iudicio non morem consuetudinemque servare, Cic.: tenere consuetudinem suam od. consuetudinem a Socrate traditam, Cic.: consuetudine eā inter se quam saepissime uti, Cic.: vetere in nova (fabula) uti consuetudine, Ter. – tenuit (erhält sich) consuetudo, ut etc., Quint. 2, 1, 1: vetus consuetudo tenuit, ut etc., Veget. mil. 2, 8, 8. – in consuetudinem venire, teils v. Dingen = zur Gew. werden, zB. quod iam in c. venit, Cic.: quod a nostris hominibus saepissime usurpatum iam in proverbii c. venit, Cic.; teils v. Pers. = die Gew. annehmen, zB. in c. Alexandrinae vitae licentiaeque v., Caes.: in eam iam benignitatis c. venisse, ut etc., Cic.: paulatim in c. eius regni occupandi venisse, Auct. b. Alex. – frequens et assidua nobis contentio iam prope in consuetudinem vertit, wurde uns zur G., Tac. dial.: in consuetudinem vertit (es wurde Gebrauch), ut con-————sules suo quoque nomine quantum principi debeant profiteantur, Plin. pan. – m. Praepp. od. im bl. Abl. als Adverbial-Ausdr., ad consuetudinem Graecorum, nach der G. der Gr. (zB. disputare), Cic.: ad nostram consuetudinem, Nep.: ex consuetudine, Sall.: ex consuetudine sua, Caes.: u. bl. consuetudine, Cic.: consuetudine suā, Caes.: consuetudine populi Romani, Caes.: quādam barbarā consuetudine, Caes.: vetere ac iam pridem receptā populi Rom. consuetudine, Tac.: consuetudine peccandi liberā, Cic.: pro mea consuetudine, Cic.: praeter consuetudinem, Cic.: praeter consuetudinem ac morem maiorum, Suet.: extra consuetudinem, Caes.: contra consuetudinem, Hirt. b. G. u. Sen. (vgl. si quid contra morem consuetudinemque civilem fecerint, Cic.): supra consuetudinem, Cels.b) insbes.: α) die Gewöhnung = die (gewohnte) Lebensweise (vollst. c. vitae, victus u. dgl., s. oben no. a), imago consuetudinis atque vitae (öffentl. Wirksamkeit) Epaminondae, Nep.: deflectere a pristina consuetudine, Phaedr.: ad superiorem consuetudinem reverti, Cic.: longinquā malā consuetudine aegrum traducere in meliorem, Varr. LL.: neque vino neque consuetudine reliquā abstinere, Suet.: imitari Persarum consuetudinem, Nep. – β) die gewöhnliche Ausdrucksweise, der (herrschende) Sprachgebrauch (vollst. c. sermonis, loquendi, s. oben no. a), c. recta (Ggstz. c., quae depravata est), Varr. LL.: c. indocta,————der Spr. ohne gelehrte Bildung, Cic.: c. saeculi, Sen.: consuetudinem vitiosam et corruptam purā et incorruptā consuetudine emendare, Cic.: consuetudinem imitari, Cic.: uti pravissimā consuetudinis regulā, Cic.: in consuetudinem nostram non caderet, würde mit unserem Spr. nicht übereinstimmen, Cic. – dah. meton., eine bestimmte Sprache, c. Latina, nostra, Col.: c. Graeca, Col. – γ) die gewöhnliche Annahme, omnia quae in consuetudine probantur, nach der gew. Annahme (im gewöhnlichen Leben) als ausgemacht gilt, Cic. Acad. 2, 75: ideo (aquilam) armigeram Iovis consuetudo iudicat, Plin. 10, 15.II) die Beigewöhnung an eine Person od. ein persönl. Verhältnis, der gesellige Umgang, der gesellige Verhältnis, die Geselligheit, a) übh. (vollst. c. victus; verb. consuetudo ac familiaritas, domesticus usus et c. u. dgl.), c. multa et iucunda, Cic.: c. iucundissima, Cic.: longinqua, Caes.: c. paucorum dierum, Cic.: c. superiorum annorum, Caes.: c. nutrimentorum (der ersten Jugendjahre), Suet.: c. legationis (des Legaten mit dem Feldherrn), Hirt. b. G.: mihi non ignota in consuetudine et familiaritate suavitas tua, Cic.: inductus consuetudine ac familiaritate, Cic. – dare se in consuetudinem sic prorsus, ut etc., Cic.: devincire alqm consuetudine suā sic, ut etc., Nep.: cum Metellis erat ei non modo hospitium, verum etiam domesticus usus et consuetudo, Cic.: Atticus noster maiorem mihi————cum Cassinio consuetudinem fecit, Cic.: insinuare in consuetudinem alcis, Cic.: immergere se blanditiis et assentationibus penitus in consuetudinem alcis, Cic.: intermittere consuetudinem, Cic.: permanere in eadem amicitiae consuetudine, Cic.: revocare alqm in consuetudinem pristinam, Cic.: postea prorsus ab instituta nostra paucorum dierum consuetudine longe refugit, seitdem hat er den zwischen uns in den wenigen Tagen eingeleiteten Verkehr völlig abgebrochen, Cic.: ut eos consuetudine adhibitā (bei fortgesetztem Umgang) facile internosceremus, Cic. – im Plur., nostri amores mores consuetudines, Plaut.: amicitiae, consuetudines, vicinitates, clientelae, Cic.: consuetudines victus non possunt esse cum multis, Cic.: consuetudines, amicitias, res rationesque iungere cum alqo, Cic. – b) insbes., der zärtliche, vertraute Umgang der Eheleute, Octaviae consuetudinem cito aspernari, Suet. Ner. 35, 1: Agrippinae consuetudine teneri, sehr an der A. hängen, Suet. Tib. 7, 2. – u. das zärtliche Verhältnis der Liebenden, gew. im unedlen Sinne = das Liebesverhältnis, c. parva, Ter.: c. eius, Ter.: turpis dominae consuetudo cum servo, turpis domino cum ancilla, Quint.: huic (libertinae) consuetudo cum Aebutio fuit, Liv.: erat ei cum Fulvia stupri vetus consuetudo, Sall.: stupri consuetudinem facere cum alqo, Suet.: consuetudinem habere cum fratris uxore, Suet.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > consuetudo
-
105 an
an I prp (D) ука́зывает на местонахожде́ние (где?), бли́зость, соприкоснове́ние у, при, о́коло, во́зле, близ; на; вan der Wand stehen стоя́ть у сте́ны; стоя́ть о́коло сте́ныan der Wand hängen висе́ть на стене́an der Wand hinaufklettern взбира́ться по стене́an der Decke hängen висе́ть на потолке́am Baum hängen висе́ть на де́ревеam Fenster stehen стоя́ть у окна́am Tisch sitzen сиде́ть за столо́м; сиде́ть у стола́am Ufer на берегу́, у бе́регаam Fluß у реки́, на реке́an der Elbe на Э́льбеFrankfurt am Main Фра́нкфурт-на-Ма́йнеan der See у мо́ряan der Grenze на грани́цеer ging an meiner Seite он шёл ря́дом со мнойan der Tür horchen подслу́шивать под две́рьюdie Wellen zerschlagen sich an der Küste во́лны разбива́ются о бе́регsich am Tisch stoßen наткну́ться на стол, уда́риться об столam Bestimmungsort anlangen прибы́ть к ме́сту назначе́ния; прийти́ к ме́сту назначе́нияan dem Hause vorbeifahren прое́хать ми́мо до́маam Bett des Kranken wachen бо́дрствовать у посте́ли больно́гоetw. am Feuer trocknen суши́ть (что-л.) у огня́; суши́ть (что-л.) у костра́der Schnee schmilzt an der Sonne снег та́ет на со́лнцеan einer Blume riechen поню́хать цвето́кan den Füßen hatte er braune Schuhe на нога́х у него́ бы́ли кори́чневые боти́нкиsie hat ihr Kind an der Brust она́ де́ржит (своего́) ребё́нка у груди́eine Narbe am Kinn шрам на подборо́дкеsich an der Hand verletzen пора́нить себе́ ру́куam Anfang des Buches в нача́ле кни́гиam Ende der Gasse в конце́ переу́лкаdie Ware am Lager haben име́ть това́р на скла́деan Bord des Schiffes на борту́ парохо́даan einer Schule wirken рабо́тать в шко́леProfessor an einer Universität профе́ссор университе́таan einer technischen Hochschule studieren учи́ться в техни́ческом ву́зеam englischen Hofe при англи́йском дворе́, при дворе́ англи́йского короля́, при дворе́ англи́йской короле́выam angeführten Orte ( сокр. a.a.O.) в ука́занном ме́стеam angegeben Orte ( сокр. a.a.O.) в ука́занном ме́стеan Ort und Stelle sein быть на ме́стеich an deiner Stelle... я на твоё́м ме́сте...an der Spitze stehen стоя́ть во главе́Kopf an Kopf столпи́вшись, те́сно сгру́дившисьSchulter an Schulter плечо́м к плечу́Brust an Brust kämpfen би́ться грудь с гру́дьюdie Schuld liegt an dir вина́ лежи́т на тебе́, э́то твоя́ вина́es liegt mir schwer am Herzen э́то гнетё́т мо́ю ду́шуan (A) ука́зывает на направле́ние (куда́?) к, на, о́коло; вan die Wand stellen ста́вить к стене́; ста́вить о́коло сте́ныan die Wand hängen ве́шать на сте́нуan die Decke hängen ве́шать на потоло́кsich an den Tisch setzen сесть за стол; сесть к столу́ans Ufer к бе́регу, на бе́регan den Fluß к реке́, на ре́куBerlin an, an Berlin прибы́тие в Берли́н; прибыва́ет в Берли́н (напр., в расписа́нии поездо́в)eine Hütte an den Weg bauen постро́ить до́мик у доро́гиdie Wellen schlegen ans Ufer во́лны ударя́ются о бе́регan einen Stein stoßen наткну́ться на ка́меньan etw. grenzen грани́чить (с чем-л.)komm ans Licht! подойди́ к свету́!an die frische Luft kommen быва́ть на во́здухеdurch Krankheit ans Bett gefesselt sein быть прико́ванным боле́знью к посте́лиan die Tafel schreiben писа́ть на доске́ (в шко́ле)den Topf ans Feuer stellen поста́вить горшо́к на ого́ньdas Glas an den Mund setzen поднести́ стака́н ко ртуsich (D) den Ring an den Finger stecken наде́ть кольцо́ на па́лецsie hat sich ihm an den Hals geworfen она́ бро́силась к нему́ на ше́ю, она́ обняла́ его́sie hat sich ihm an den Hals geworfen она́ сама́ навяза́лась ему́er geht mir an die Hand он помога́ет мнеan Bord gehen подня́ться на па́лубуer wurde an eine Hochschule berufen он был приглашё́н в вы́сшее уче́бное заведе́ниеsich an die Spitze stellen стать во главе́an (D) ука́зывает на вре́мя (когда́?) в, на; сочета́нию его́ с существи́тельным ча́сто соотве́тствует в ру́сском языке́ наре́чиеam Montag в понеде́льникam nächsten Tage на сле́дующий деньam Morgen у́тромam Tage днемam Abend ве́черомam Anfang внача́леam Anfang der Stunde в нача́ле уро́каam Ende der Stunde в конце́ уро́каes ist an der Zeit zu gehen вре́мя идти́; пора́ идти́an (A) ука́зывает на предназна́ченность кому́-л. к, дляan den Bruder schreiben писа́ть бра́туich habe eine Bitte an Sie у меня́ к вам про́сьбаes ist ein Brief an Sie da вам есть письмо́; для вас есть письмо́er verteilte die Äpfel an die Kinder он ро́здал я́блоки де́тямer hat an diesen Mann sein Geld vorspielt он проигра́л э́тому челове́ку (свои́) де́ньгиihre Anhänglichkeit an den Vater ist rührend её привя́занность к отцу́ тро́гательнаan j-n, an etw. denken ду́мать (о ком-л., о чем-л.)an (D) ука́зывает на основа́ние поdiese Landschaft hat an Schönheit nicht ihresgleichen по красоте́ э́тот ландша́фт не име́ет себе́ ра́вных; по красоте́ э́тот вид не име́ет себе́ ра́вныхsie ist ein Engel an Geduld у неё́ а́нгельское терпе́ниеan (D) ука́зывает на спо́соб, о́браз де́йствия поan den Fingern abzählen счита́ть по па́льцамan den Augen ablesen чита́ть по глаза́м; уга́дывать по глаза́мj-n an der Stimme erkennen узна́ть (кого-л.) по го́лосуan allen Gliedern zittern дрожа́ть всем те́ломan Umfang zunehmen приба́вить в объё́меan Gewicht zunehmen приба́вить в ве́сеan ука́зывает на то, за что де́ржатся, чего́ приде́рживаютсяsich am Geländer festhalten держа́ться за пери́лаj-n am Mantel ziehen потяну́ть (кого-л.) за пальто́j-n an der Hand führen вести́ (кого-л.) за ру́куden Hund an der Leine führen вести́ соба́ку на поводке́am Stocke gehen ходи́ть, опира́ясь на па́лкуder Hund liegt an der Kette соба́ка поса́жена на цепьan seiner Meinung festhalten не отступа́ть от своего́ мне́нияan seiner alten Gewohnheit feshalten сле́довать свое́й ста́рой привы́чкеsich ans Gesetz halten приде́рживаться зако́наich halte mich an mein Wort я не отступлю́ от своего́ слова́an ука́зывает на заня́тиеan einem Roman arbeiten рабо́тать над рома́номan einer Bluse sticken вышива́ть ко́фточкуan der Arbeit sein быть за́нятым рабо́тойam Schreiben sein писа́ть, быть за́нятым письмо́мan die Arbeit gehen, sich an die Arbeit machen приступи́ть к рабо́теans Werk gehen приступи́ть к де́луan ука́зывает на принадле́жность, отноше́ние, каса́тельство к чему́-л., на уча́стие в чем-л., на состоя́ниеFreude an seiner Arbeit finden находи́ть ра́дость в свое́й рабо́теVergnügen an seiner Arbeit finden находи́ть удово́льствие в свое́й рабо́теdu hast immer an mir etwas auszusetzen ты всегда́ нахо́дишь во мне како́й-нибу́дь недоста́токman lobt an ihm besonders seine Gewissenhaftigkeit в нём осо́бенно хва́лят его́ добросо́вестностьer handelt schlecht an dir он пло́хо поступа́ет по отноше́нию к тебе́an j-m zum Verräter werden стать преда́телем (по отноше́нию к кому́-л.)wir haben an ihm viel verloren мы мно́го потеря́ли в его́ лице́ich wurde an seiner Treue irre я усомни́лся в его́ ве́рностиich weiß nicht, was an der Geschichte wahr ist я не зна́ю, что в э́той исто́рии ве́рно: я не зна́ю что в э́том расска́зе соотве́тствует действи́тельностиan dem Buche ist nicht viel кни́га не представля́ет большо́й це́нностиes ist nichts an der Meldung донесе́ние неве́рно; донесе́ние ло́жноer hat nichts vn einem Pedanten an sich в нём ничего́ нет от педа́нта, он совсе́м не педа́нтer hat die Gewohnheit an sich... у него́ есть привы́чка...an sich, an und für sich сам по себе́, сама́ по себе́, са́ми по себе́, в су́щности, со́бственноdie Idee an sich ist richtig сама́ по себе́ иде́я пра́вильнаan und für sich ist nichts Schlimmes dabei со́бственно, в э́том нет ничего́ стра́шного; е́сли разобра́ться, в э́том нет ничего́ плохо́гоdas Ding an sich филос. вещь в себе́Anteil am Spiel nehmen принима́ть уча́стие в игре́er ist am Leben он живes geht ihm ans Leben де́ло идё́т о его́ жи́зни, его́ жизнь в опа́сностиan (D) ука́зывает на причи́ну заболева́ния, сме́рти от; сочета́ние его́ с существи́тельным перево́дится на ру́сский язы́к тж. твори́тельным падежо́м соотве́тствующего существи́тельногоan einer schweren Verwundung sterben умере́ть от тяжё́лого ране́нияer ist krank an der Leber у него́ больна́я пе́ченьer erkrankte an Typhus он заболе́л ти́фомan Kopfschmerzen leiden страда́ть головны́ми бо́лямиer leidet an Gicht он бо́лен пода́гройan (D) ука́зывает на недоста́ток и́ли изоби́лие чего́-л.Überfluß an Obst изоби́лие фру́ктовreich an Ideen бога́тый мы́слями; бога́тый иде́ямиwas man ihm an Abenteuern nachsagt, ist einfach unglaublich ско́лько ему́ приключе́ний припи́сывают, про́сто невероя́тноtausend an der Zahl число́м ты́сячаMangel an Nahrung недоста́ток пи́щиes mangelt uns an Geld у нас не хвата́ет де́негes fehlte an dem Notwendigsten не хвата́ло са́мого необходи́могоjung an Jahren мо́лод года́миan ука́зывает на приближе́ние к чему́-л., достиже́ние чего́-л.du bist an der Reihe, die Reihe ist an dir о́чередь за тобо́й, наста́ла твоя́ о́чередьdu bist am Zug шахм. твой ходer war am Verhungern ему́ угрожа́ла голо́дная смертьes ist an dem э́то ве́рно, э́то такist es an dem? так ли э́то?wann kommst du an die Reihe? когда́ (придё́т) твоя́ о́чередь?an (A) при числи́тельных ука́зывает на приблизи́тельность о́колоan die hundert Mann о́коло ста челове́кan die Tausend о́коло ты́сячиsie ist an die 20 Jahre alt ей о́коло 20 летan etw. (D) zweifeln сомнева́ться (в чем-л.)an... entlang вдольam Ufer entlang вдоль бе́регаdas Licht ist an свет включё́н, свет гори́тdas Radio ist an приё́мник включё́нgegen etw. (A) an wollen пыта́ться боро́ться (с чем-л.); пыта́ться проти́виться (чему́-л.); пыта́ться противостоя́ть (чему́-л.)an отд. преф. гл. ука́зывает: на соприкоснове́ние, приближе́ние, соедине́ние чего́-л. с чем-л.an etw. (A) angrenzen грани́чить (с чем-л.), прилега́ть, примыка́ть (к чему́-л.)an etw. (A) anstoßen примыка́ть (к чему́-л.), грани́чить (с чем-л.)ankommen прибыва́тьandringen наступа́ть, напира́ть; прилива́тьankleben налепля́ть, прикле́ивать; ли́пнуть, пристава́тьanfrieren примерза́тьan на приро́ст, увеличе́ниеanwachsen возраста́ть, увели́чиватьсяanschwellen прибыва́ть (о воде́); опуха́ть, набуха́ть, отека́ть; уси́ливаться, нараста́ть (о зву́ке)ansteigen поднима́ться; возраста́ть, увели́чиватьсяan ука́зывает на приобрете́ние чего́-л.ankaufen закупа́ть, покупа́тьanschaffen приобрета́ть, покупа́тьanerben насле́доватьan ука́зывает на нача́ло де́йствияanfahren тро́гаться, отъезжа́ть (напр., о по́езде)anfaulen подгнива́ть, загнива́тьanstimmen запева́ть, затя́гивать (пе́сню); заигра́ть (мело́дию)an на части́чность де́йствияanbeißen надку́сыватьanwärmen подогрева́тьanheben (слегка́) приподнима́тьan ука́зывает на обращё́нность де́йствия к кому́-л., к чему́-л.ansagen объявля́ть, заявля́ть; уведомля́тьanspornen пришпо́ривать (ло́шадь); перен. подгоня́ть (в рабо́те)anhören слу́шать, выслу́шиватьanmerken замеча́ть, ви́деть (что-л. по кому́-л., по чему́-л.) -
106 Affenart
Affenart, *simiarum species (Gattung. des Affengeschlechts). – simiarum mos (Gewohnheit der Affen). – affenartig, *simiarum similis (den Affen ähnlich). – in simiae speciem factus (wie beim Affen gemacht). – Adv.in simiae speciem (der Gestalt nach); simiarum more (der Gewohnheit nach). – Affengeschlecht, simiarum genus. – Affengesicht, simiae vultus. – als Schimpfwort. simia od. simius (Affe). – Affenliebe, a) eig.: simiarum erga fetum amor. – b) uneig.: amor perversus od. nimius (verkehrte od. zu große Liebe, zu jmd., alcis). – aus A. zu seinem Söhnchen, pueruli sui nimio amore correptus. – [68] eine A. zu jmd. haben, alqm perverse od. immoderate amare; nimium amantem esse alcis: im höhern Grade, amore alcis insanire. – Affennase, a) eig.: *simiae (simiarum) nasus. – b) übtr. der Menschen: nasus simus. nares resīmae (eine aufwärts gebogene, platte Nase). – nasus collisus (eine gedrückte Nase). – mit einer A., sĭlus od. sīmus; naribus resīmis.
-
107 routine
1. noun1) (regular procedure; Computing) Routine, die2. adjectiveroutinemäßig; Routine[arbeit, -untersuchung usw.]* * *[ru:'ti:n] 1. noun 2. adjective(regular; ordinary: routine work.) Routine-...* * *rou·tine[ru:ˈti:n]I. nhe gave me the old \routine of having had his wallet stolen er kam wieder mit der alten Leier, dass seine Geldbörse gestohlen worden warto do sth as a matter of \routine etw routinemäßig tundaily \routine tägliche Routineto go through [or over] a \routine eine Rolle noch einmal durchgehento practise a \routine eine Rolle probenII. adj1. (regular) routinemäßig\routine medical check-up Routineuntersuchung f\routine enquiry/inspection/search Routinebefragung/-untersuchung/-durchsuchung f\routine maintenance laufende Wartungto be \routine Routine seindon't worry, this medical is just \routine machen Sie sich keine Sorgen, diese Untersuchung ist nur Routineto become \routine zur Gewohnheit werden\routine performance durchschnittliche Leistung\routine tasks Routine f\routine work Routinearbeit fto be \routine and boring alltäglich und langweilig sein* * *[ruː'tiːn]1. n1) Routine f (ALSO COMPUT)2) (DANCING, SKATING) Figur f; (GYMNASTICS) Übung fhe gave me the old routine about his wife not understanding him — er kam mit der alten Geschichte, dass seine Frau ihn nicht versteht
2. adjRoutine-, routinemäßigit was quite routine — es war eine reine Formsache
reports of bloodshed had become almost routine — Berichte über Blutvergießen waren fast zur Gewohnheit geworden or waren fast an der Tagesordnung
* * *routine [ruːˈtiːn]A s1. a) (Geschäfts-, Amts- etc) Routine fb) übliche oder gleichbleibende Prozedur, eingefahrenes Gleis, gewohnter Gangc) mechanische Arbeit, (ewiges) Einerleid) Routinesache f, (reine) Formsachee) pej Schablone fmake a routine of etwas zur Regel werden lassen;the daily routine der Alltagstrott2. USa) Varieté, Zirkus: Nummer fb) pej übliches Geschwätz, Masche f, Platte f4. Tanz etc: Schrittfolge fB adj (adv routinely)1. a) alltäglich, immer gleichbleibend, üblichb) laufend, regel-, routinemäßig (Überprüfung etc):routine maintenance laufende Wartung;2. routine-, gewohnheitsmäßig, mechanisch, schablonenhaft, Routine…:* * *1. noun1) (regular procedure; Computing) Routine, die2. adjectiveroutinemäßig; Routine[arbeit, -untersuchung usw.]* * *n.Alltag -e m.Routine -n f. -
108 practice
prac·tice [ʼpræktɪs] nit will take a lot of \practice ich werde noch viel üben müssen;I've had plenty of \practice at answering difficult questions ich bin es gewohnt, schwierige Fragen zu beantworten;to be out of/in \practice aus der/in Übung seinchoir \practice Chorprobe f;driving \practice Fahrstunde f;in \practice in der Praxis;to put sth into \practice etw [in die Praxis] umsetzen;to put a method/theory into \practice eine Methode/Theorie anwenden;to put a plan into \practice einen Plan verwirklichen [o ausführen];code of \practice Verhaltenskodex m;( to be good/bad \practice) ratsam/inakzeptabel sein;it is very bad \practice to... es zeugt von schlechten Geschäftspraktiken, wenn man...a cruel \practice eine grausame Sitte;traditional religious \practices traditionelle religiöse Praktiken;to make a \practice of sth etw zu einer Gewohnheit werden lassenlegal \practice [Rechtsanwalts]kanzlei f;private \practice [Privat]praxis fto go into private \practice eine eigene Praxis aufmachen;to be in \practice praktizierenPHRASES: -
109 wie
wie, I) als Fragepartikel: quī? quid? – quo modo? quemadmodum? (auf welche Weise? nach welcher Weise?). – wie? (nachdrücklich, um Verwunderung auszudrücken), quid?quid als?: wie geht es? quid agitur? od. quid fit?; wie geht. es dir? quo modo vales? ut vales? (wie ist dein Befinden?; quo loco sunt res tuae? (wie geht es mit deinen Angelegenheiten?): wie steht die Sache? quo modo res se habet?: wie kommt es nur, daß etc.? quī tandem fit, ut etc.?: wie aber? quid vero? wie so? quid ita? quī dum? cur?: wie oft? quam saepe? quotiens?: wie groß? quantus?: wie viele? quam multi? quot? (im allg.); quotusquisque (der jewievielste, d.i. wie wenige, z.B. quotusquisque philosophus est, qui etc.): wieviel sind ihrer? quot sunt illi? (alle zusammen genommen); quotsunt illorum? (wieviel sind der Anwesenden?): der wievielste? quotus?: wie viele Jahre zählst du? = wie alt bist du? quot annos natus es?: wie viel? wie hoch? = wie teuer? quanti? quanto?: wieviel gibst du Miete? quanti habitas?: wie heißt du? qui vocaris? od. quod tibi nomen est? II) als Interjektion bei allgemeinen Aussprüchen: quam (z.B. quam bene fecisti!). – wie sehr wünschte ich! quam od. quantopere velleml: wie unzufrieden war ermitsich selbst! ut sibi ipse displicebati – Häufig steht dann der bloße Akkusat. eines Nomens, z.B. wie blind bin ich, daß ich das nicht vorhergesehen habe! me caecum! qui haec ante non viderim: wie trügerisch ist die Hoffnung der Menschen! o fallacem hominum spem!
III) als Relativum = auf gleiche Weise: quemadmodum (bezeichnet die Norm, Regel, Art, nach der, der gemäß etwas getan wird, z.B. semper providi, quemadmodum salvi esse possemus). – quo modo (bezeichnet das Mittel u. Werkzeug, wodurch etwas geschieht, z.B. nullum est praeceptum, quo modo verum inveniatur). – quā ratione (bezeichnet den Weg, auf dem, die Maßregeln, durch die etwas erreicht wird, z.B. reliqua quā ratione agi placeat, constituunt). – quo pacto (bezeichnet die Bedingungen, die Umstände, unter denen etwas geschieht, z.B. nescio quo pacto semper hoc fit). – dem sei nun, wie ihm wolle, utcumque res est od. erit: wie viele, quam multi; quot: wie groß, wie viel, quantus: wie groß, wieviel auch nur (auch immer), quantuscumque: wie klein, wie wenig auch nur, quantuluscumque: wie lange, quam diu: wie beschaffen, qualis: wie auch nur, qualiscumque [2695] ( Adv. utcumque). – wie denn, wie denn überhaupt, id quod (z.B. magna exercitus perturbatio facta est, id quod necesse erat accĭdere). – Wird im folgenden Satze der Grund des Vorhergehenden angegeben, so heißt »wie denn (überhaupt)« quandoquidem, und ist dieser Grund aus der Vorstellung oder den Verhältnissen des bezüglichen Nomens genommen, quippe qui od. utpote qui.
IV) als Vergleichungspartikel: quemadmodum (gleichwie, auf eben die Art wie, vergleicht mit der Weise eines bereits bestehenden Zustandes die Weise eines sich erst noch gestaltenden). – quo modo (auf welche Weise, vergleicht mit der Weise eines schon bestehenden Zustandes die Weise eines ebenfalls schon gestalteten). – ut od. uti (vergleicht die Beschaffenheit überhaupt). – sicut od. sicuti (sowie, vergleicht das Verhältnis der Beschaffenheiteines Zustandes zu der eines andern in Wirklichkeit getretenen). – velut od. veluti (als wie, gleich als, zum Beispiel, vergleicht die Ähnlichkeit des vorliegenden Falls mit einem zur Erläuterung aus der Wirklichkeit willkürlich angenommenen, z.B. vitam transire veluti pecora). – quasi (ungefähr so wie, gleichsam, vergleicht einen Zustand mit einem andern der Weise nach oder stellt ein Gleichnis, ein sinnliches Bild von scheinbarer Ähnlichkeit auf). – tamquam (so sehr, so gut als, dem Grade nach, durch Hinweisung auf eine gleiche Wirkung oder einen gleichen Erfolg an etwas Ähnlichem; z.B. amo eum tamquam amicum, d.i. als wenn er mein Freund wäre; hingegen amo eum ut amicum, insofern er mein Freund ist). – instar (im Betrage von etc., ganz nach der Art von etc., d.i. so groß, so gut als wie, vergleicht die Ähnlichkeit der Art u. Weise bei Zuständen, z.B. instar montium educere pyramidas: u. epistula, quae voluminis instar est). – in modum mit Genet. (nach Art von etwas, z.B. in modum servorum parēre: u. in modum digitorum fissus). – modo (auf die Weise wie, z.B. pecorum modo trucidari). – more mit Genet. (nach der Sitte oder Gewohnheit jmds., z.B. parentum, bestiarum more: u. torrentis fluminis more). – in morem alcis (ebenf. = nach der Sitte, Gewohnheit, z.B. in morem pecudum). – ritu mit Genet. (nach der natürlichen Gewohnheit, wie zu tun pflegen, z.B. mulierum ritu altercari: u. pecudum ritu). – loco (an jmds. Stelle, wenn in Rücksicht des Einflusses des Prädikats der Gegenstand desselben Stellvertreter eines andern ist, z.B. filii loco esse alci). – vice (anstatt, wenn einer an die Stelle eines andern tritt, ihm gleichsam substituiert wird, z.B. vice pecorum obtruncari). – numero mit Genet: (in oder unter der Zahl, wenn einer unter einer zählbaren Menge, in der ein gewisser Rang stattfindet, seine Stelle erhält, z.B. hostium numero oder in hostium numero haberi: u. alci parentis numero esse). – pro (für, anstatt, steht, wenn das Verhältnis eines Prädikats zuseinem Gegenstande mit dem zu einem andern verglichen wird, z.B. agere [sich benehmen] pro equite). – Zuw. mit Beziehung auf das Subjekt durch similis (ähnlich einem etc., z.B. amenti similis: u. mons adusto similis [der wie angebrannt aussieht]: u. stomachus [ein Arger], cuius similem quondam habebas). – Zuw. läßt sich dieses »wie« mit dem verglichenen Substantiv dabei durch ein Adverbium ausdrücken, z.B. wie ein Sklave denken, serviliter eentire: sich wie ein Weib betragen, muliebriter se gerere. – oder manmuß andere Wendungen gebrauchen, z.B. man muß es wie die Ärzte machen, medicorum ratio od. consuetudo imitanda est. – Zuw. im Latein. nicht ausgedrückt, z.B. wie vom Donner gerührt, attonitus: wie geschaffen zu od. für etwas, natus ad alqd oder alci rei: wie [2696] umgewandelt, immutatus. – wie... so, quemadmodum... eodem modo; quemadmodum... sie: ut... ita od. sie; velut... sic od. ita; oder mit Beziehung auf das Subjekt, idem... qui (z.B. wie sie gekommen waren, so gehen sie, iidem abeunt, qui venerant). – wie wenn er, quasi qui (z.B. tum quidam, quasi qui omnia sciret [wie wenn er alles wüßte]: Quid? tu nescis, inquit, hunc quaestorem Syracusis fuisse?). – wie ich glaube. ut credo; ut opinor. – wie es scheint, ut videtur (das gew. persönlich ohne ut mit dem Hauptsatz verbunden wird, z.B. du urteilst, wie es scheint, nicht richtig, non recte iudicare videris). – so schnell wie möglich, quam celerrime.
V) als Zeitpartikel = als, da: cum. ut ubi (s. »als no. I« den Untersch. etc.). – wie er dies merkte, quod ubi intellexit: wie sie Nachricht erhielten, ubi certiores sunt facti; cum ad eos allatum est. – Auch gebrauchen die Lateiner das Partizip, um dieses Verhältnis zu bezeichnen, z.B. wie er gefragt wurde, antwortete er nicht, interrogatus non respondit.
-
110 annehmen
(unreg., trennb., hat -ge-)I vt/i1. (Ggs. ablehnen) (Einladung, Entschuldigung, Geschenk, Hilfe, Vorschlag, Wahl) accept; (Arbeit, Auftrag, Wette) auch take on; (Angebot, Herausforderung) auch take up; PARL. (Antrag) carry, adopt; (Gesetzesvorschlag) pass; (jemandes Rat) take s.o.’s advice, agree; WIRTS. ( einen Wechsel) annehmen / nicht annehmen hono(u)r ( oder accept) / dishonono(u)r (a draft), accept / not accept; dankend annehmen accept with thanks; einstimmig annehmen accept unanimously2. (vermuten) assume, suppose, bes. Am. guess; (glauben) presume, believe; (erwarten) suppose, expect; (voraussetzen) assume; ich nehme an, dass du Recht hast I suppose you’re right; ich nahm an, du hättest das erledigt I assumed (that) you had sorted that out ( oder dealt with that); nehmen wir ( einmal) an oder angenommen (let’s) suppose, supposing, (let’s) say umg.; wir nahmen es als ausgemacht ( oder erwiesen) an we took it for granted; das ist kaum oder nicht anzunehmen that cannot be assumed ( oder taken for granted); es ist anzunehmen oder man darf annehmen, dass... it can be taken as read that..., we etc. assume that; das kannst du aber annehmen! you can count ( oder bet) on it!; das hätte ich nie von dir angenommen I would never have thought it of you, I would never have expected that of youII v/t1. (entgegennehmen) (Bestellung) take; (Lieferung) accept; SPORT: (Ball) take; (Telefongespräch) take; den Fehdehandschuh annehmen fig. pick ( oder take) up the gauntlet2. (Bewerber) take on, accept; (Schüler) auch: admit; (Mitarbeiter) auch: hire, employ; (Besucher) receive; wir nehmen keine neuen Patienten mehr an we are not accepting ( oder taking on) any more ( oder new) patients; die Alte hat ihr Junges nicht angenommen the mother didn’t accept ( oder rejected) her young3. (Gewohnheit) take up, schlechte: fall into; (Brauch) adopt; (Namen, Titel) auch assume; Haltung annehmen MIL. stand at ( oder come to) attention; Form (en ) oder Gestalt annehmen Plan etc.: take shape; ein angenommener Name / Titel an assumed ( oder adopted) name / title5. (Farbe, Geruch) take on; Stoff: take; du hast im Urlaub ja richtig Farbe angenommen you’ve really caught the sun on holiday (Am. vacation)III v/refl: sich einer Sache annehmen take care of s.th., see about s.th., attend to s.th.; sich jemandes Sache annehmen take up the cause of; sich jemandes annehmen take care of s.o., take s.o. under one’s wing, look after s.o.* * *(entgegennehmen) to accept; to take in;(vermuten) to suppose; to calculate; to presume; to guess;(voraussetzen) to assume* * *ạn|neh|men sep1. vt1) (= entgegennehmen, akzeptieren) to accept; Geld to accept, to take; Nahrung, einen Rat, Telegramm, Gespräch, Telefonat, Lottoschein, Reparaturen to take; Arbeit, Auftrag to accept, to take on; Herausforderung, Angebot to take up, to acceptSee:→ Vernunft3) (= sich aneignen) to adopt; Gewohnheit etc to pick up, to adopt; Staatsangehörigkeit to take on, to adopt; Akzent, Tonfall to acquire, to take on; Gestalt, Namen to assume, to take onein angenommener Name — an assumed name
4) (= zulassen) Patienten, Bewerber to accept, to take on5) (= adoptieren) to adopt6) (= aufnehmen) Farbe to takedieser Stoff/das Gefieder nimmt kein Wasser an — this material is/the feathers are water-repellent
7) (= vermuten) to presume, to assumeer ist nicht so dumm, wie man es von ihm annehmen könnte — he's not as stupid as you might think or suppose
8) (= voraussetzen) to assumewir wollen annehmen, dass... — let us assume that...
See:→ auch angenommen2. vrsich jds annehmen — to look after sb
* * *1) (to take (something offered): He accepted the gift.) accept2) (to take (something) as one's own: After going to France he adopted the French way of life.) adopt3) (to suppose or assume: I expect (that) you're tired.) expect4) (to take or accept as true: I assume (that) you'd like time to decide.) assume6) ((of an official group, government etc) to accept or approve: The government has passed a resolution.) pass7) (to agree to do (work etc); to undertake: He took on the job.) take on8) (to get; to assume: His writing took on a completely new meaning.) take on9) (to accept as true for the sake of argument; to consider as a possibility: (Let's) suppose we each had $100 to spend; Suppose the train's late - what shall we do?) suppose10) (to learn or realize (something), eg from information received: At first I didn't understand how ill she was; I understood that you were planning to leave today.) understand* * *an|neh·menI. vt▪ etw [von jdm] \annehmen to accept sth [from sb]nehmen Sie das Gespräch an? will you take the call?▪ etw \annehmen to take sth [on]▪ etw \annehmen to accept stheine Herausforderung \annehmen to accept [or take up] a challenge[einen] Rat \annehmen to take [a piece of] advice no pl, no indef art4. (meinen)▪ etw [von jdm] \annehmen to think sth [of sb]du kannst doch nicht im Ernst [von mir] \annehmen, dass ich dir helfe you can't seriously expect me to help you▪ etw \annehmen to assume sth6. (billigen)▪ etw \annehmen to adopt [or pass] stheinen Antrag \annehmen to carry [or pass] a motion7. (sich zulegen)▪ etw \annehmen to adopt sthschlechte Angewohnheiten \annehmen to pick up [or form acquire] bad habits8. (zulassen)▪ jdn/etw \annehmen to accept sb/sthPatienten/Schüler \annehmen to take on [or accept] patients/[school]children9. (sich entwickeln)der Konflikt nimmt immer schlimmere Ausmaße an the conflict is taking a turn for the worse▪ etw \annehmen to take sth on▪ jdn \annehmen to adopt sb11. (eindringen lassen)▪ etw \annehmen to take sth, to let sth indieser Stoff nimmt kein Wasser an this material is water-resistant [or water-repellentII. vr1. (sich um jdn kümmern)nach dem Tod ihrer Eltern nahm er sich ihrer rührend an after her parents' death, he took her under his wing2. (sich mit etw beschäftigen)* * *1.unregelmäßiges transitives Verb1) accept; take; accept <alms, invitation, condition, help, fate verdict, punishment>; take <food, telephone call>; accept, take [on] <task, job, repairs>; accept, take up <offer, invitation, challenge>2) (Sport) take3) (billigen) approve; approve, adopt < resolution>4) (aufnehmen) take on <worker, patient, pupil>5) (adoptieren) adoptjemanden an Kindes Statt annehmen — (veralt.) adopt somebody
6) (haften lassen) take <dye, ink>kein Wasser annehmen — repel water; be water-repellent
9) (vermuten) assume; presumeich nehme es an/nicht an — I assume or presume so/not
das ist/ist nicht anzunehmen — that can/cannot be assumed
10) (voraussetzen) assumeetwas als gegeben od. Tatsache annehmen — take something for granted or as read
angenommen, [dass]... — assuming [that]...
2.das kannst du annehmen! — (ugs.) you bet! (coll.)
unregelmäßiges reflexives Verb (geh.)sich jemandes/einer Sache annehmen — look after somebody/something
* * *annehmen (irr, trennb, hat -ge-)A. v/t & v/i1. (Ggs ablehnen) (Einladung, Entschuldigung, Geschenk, Hilfe, Vorschlag, Wahl) accept; (Arbeit, Auftrag, Wette) auch take on; (Angebot, Herausforderung) auch take up; PARL (Antrag) carry, adopt; (Gesetzesvorschlag) pass; (jemandes Rat) take sb’s advice, agree;WIRTSCH(einen Wechsel) annehmen/nicht annehmen hono(u)r ( oder accept)/dishonono(u)r (a draft), accept/not accept;dankend annehmen accept with thanks;einstimmig annehmen accept unanimously2. (vermuten) assume, suppose, besonders US guess; (glauben) presume, believe; (erwarten) suppose, expect; (voraussetzen) assume;ich nehme an, dass du recht hast I suppose you’re right;ich nahm an, du hättest das erledigt I assumed (that) you had sorted that out ( oder dealt with that);angenommen (let’s) suppose, supposing, (let’s) say umg;an we took it for granted;nicht anzunehmen that cannot be assumed ( oder taken for granted);man darf annehmen, dass … it can be taken as read that …, we etc assume that;das kannst du aber annehmen! you can count ( oder bet) on it!;das hätte ich nie von dir angenommen I would never have thought it of you, I would never have expected that of youB. v/t1. (entgegennehmen) (Bestellung) take; (Lieferung) accept; SPORT: (Ball) take; (Telefongespräch) take;2. (Bewerber) take on, accept; (Schüler) auch: admit; (Mitarbeiter) auch: hire, employ; (Besucher) receive;wir nehmen keine neuen Patienten mehr an we are not accepting ( oder taking on) any more ( oder new) patients;die Alte hat ihr Junges nicht angenommen the mother didn’t accept ( oder rejected) her youngGestalt annehmen Plan etc: take shape;ein angenommener Name/Titel an assumed ( oder adopted) name/title4. (adoptieren) adopt;an Kindes statt annehmen adopt (as one’s own)du hast im Urlaub ja richtig Farbe angenommen you’ve really caught the sun on holiday (US vacation)C. v/r:sich einer Sache annehmen take care of sth, see about sth, attend to sth;Sache annehmen take up the cause of;sich jemandes annehmen take care of sb, take sb under one’s wing, look after sb* * *1.unregelmäßiges transitives Verb1) accept; take; accept <alms, invitation, condition, help, fate verdict, punishment>; take <food, telephone call>; accept, take [on] <task, job, repairs>; accept, take up <offer, invitation, challenge>2) (Sport) take3) (billigen) approve; approve, adopt < resolution>4) (aufnehmen) take on <worker, patient, pupil>5) (adoptieren) adoptjemanden an Kindes Statt annehmen — (veralt.) adopt somebody
6) (haften lassen) take <dye, ink>kein Wasser annehmen — repel water; be water-repellent
8) (bekommen) take on <look, appearance, form, tone, dimension>9) (vermuten) assume; presumeich nehme es an/nicht an — I assume or presume so/not
das ist/ist nicht anzunehmen — that can/cannot be assumed
10) (voraussetzen) assumeetwas als gegeben od. Tatsache annehmen — take something for granted or as read
angenommen, [dass]... — assuming [that]...
2.das kannst du annehmen! — (ugs.) you bet! (coll.)
unregelmäßiges reflexives Verb (geh.)sich jemandes/einer Sache annehmen — look after somebody/something
* * *v.to accept v.to adopt v.to assume v.to expect v.to imbibe v.to presume v.to suppose v. -
111 einschleifen
(unreg., trennb., hat -ge-)I v/t1. (Brillengläser etc.) grind* * *ein|schlei|fenvt septo grind; (= eingravieren) to cut in ( in +acc -to)eingeschliffene Reaktionen/Verhaltensweisen (Psych, geh) — established reactions/patterns of behaviour (Brit) or behavior (US)
* * *ein|schlei·fen▪ etw \einschleifen to drill stheine schlechte Gewohnheit \einschleifen lassen to let a bad habit become established* * *unregelmäßiges transitives Verb cut in* * *einschleifen (irr, trennb, hat -ge-)A. v/t1. (Brillengläser etc) grind2. (eingravieren) engrave, cut (in +akk into)* * *unregelmäßiges transitives Verb cut in -
112 habit-forming
ˈhab·it-form·ingcocaine is a \habit-forming drug Kokain ist eine Suchtdroge* * *['hbIt"fɔːmɪŋ]adjare those habit-forming drugs? — wird man davon abhängig?
* * *habit-forming adja) zur Gewohnheit werden,b) Sucht erzeugen2. Sucht erzeugend:habit-forming drug Suchtmittel n -
113 unusually
adverb* * ** * *un·usual·ly[ʌnˈju:ʒəli, AM -ʒuəli]adv ungewöhnlichhe was \unusually polite er war ungewohnt höflich\unusually for me,... ganz gegen meine Gewohnheit...* * *[ʌn'juːZʊəlɪ]advlarge, quiet, cheerful ungewöhnlichmost unusually, he was late — ganz gegen jede Gewohnheit kam er zu spät
unusually for her, she was late — ganz gegen ihre Gewohnheit kam sie zu spät
unusually for a big city, it has no cinema — obwohl das für eine Großstadt ungewöhnlich ist, gibt es hier/dort kein Kino
* * *adverb* * *adv.außergewöhnlich adv.ungewöhnlich adv. -
114 alışkanlık
Gewohnheit fbir şeyi \alışkanlık edinmek sich etw zur Gewohnheit machenbir şeyi \alışkanlık hâline getirmek sich etw angewöhnenkötü bir \alışkanlık eine schlechte Gewohnheit -
115 consuesco
cōn-suēsco, suēvī, suētum, ere, beigewöhnen, I) v. intr. sich beigewöhnen, A) an eine Sache = die Gewohnheit annehmen, gewohnt werden, sich daran gewöhnen, oft im Perf. consuevi = ich habe die Gewohnheit, ich bin gewohnt Partiz. Perf. cōnsuētus, an etwas gewöhnt, einer Sache gewohnt, mit etw. vertraut, absol., dum (boves) consuescant, Cato r. r. 103: bene salutando consuescunt, werden sie kirre, Plaut. asin. 222: si (populus) perperam est consuetus, Varr. LL. 9, 5: capelli consueti unā, die aneinander gewöhnten, Varr. r. r. 2, 3, 2: adeo in teneris consuescere multum est, Verg. georg. 2, 272. – m. folg. Infin., ne id consuescant facere, Varr.: paulatim Germanos consuescere Rhenum transire, Caes.: ut extremo vitae tempore homines facere consuerunt, Caes.: quod (stipendium) pendere consuesset, Caes.: consuescamus mori, Cic.: qui mentiri solet, peierare consuevit, Cic.: nominis eius honorem pro magnis erga se meritis dare populum Romanum consuesse, Liv.: qui consuetus in armis aevum agere, Pacuv. fr.: datare consuetus, Plaut. aul. 637: consuetus (gallus) auroram vocare, Lucr.: copiae bellare consuetae locis campestribus, Auct. b. Afr.: piscem Paschae diebus edere consuetus, Sulp. Sev. – v. lebl. Subjj., naves, quae praesidii causā Alexandriae esse consuerant, Caes.: timor novarum tabularum, qui fere bella et civiles dissensiones sequi consuevit, Caes.: quod plerumque iis accidere consuevit, qui etc., Caes.: aliquid, quo non consuevimus uti, etwas Ungewohntes, Lucr. – u. m. Infin. Pass., quam rem pro magnis hominum officiis consuesse tribui docebat, Caes.: cui vulneri multiplex medicina consuevit opponi, Veget. mil.: pars magna terrarum mergi repararique amne consueta, Plin. pan.: unpers., sicut in solemnibus sacris fieri consueverat, Sall. – m. zu ergänzendem Infin., sowohl eines allgem. (wie facere) in den parenthet. Verbindgg. ut consuevi, Caes. in Cic. ep.: ut consuesti, Cic.: ut consuemus (= ut consuevimus), Prop.: quemadmodum consuerunt, Cic.: sicut consuerat, Suet. – als eines besondern, vom Verbum des Nebensatzes, nemo est qui non eo (equo), quo (verst. uti) consuevit, libentius utatur quam intractato et novo, Cic.: eo die quo (verst. sequi) consuerat intervallo hostes sequitur, Caes.: cum scribas aut agas aliquid eorum, quorum (verst. aliquid agere) consuesti, gaudeo, Luccei. in Cic. ep.: od. aus dem Zshg., qui consuerunt (verst. accipere), Cic. de off. 2, 55. – m. ad u. Akk. od. m. bl. Dat. (woran?), quibusdam pugnae simulacris ad verum discrimen, Quint.: gravissimo dolori tempore, Plin. ep.: genus mancipiorum otiis, campo, circo, aleae, popinae consuetum, Col. – B) an eine Person = mit jmd. (verliebten) Umgang pflegen, in einem vertrauten Verhältnisse (als Liebhaber) stehen, cum alqo, cum alqa, Komik., Cic. u.a. – II) v. tr. etw. od. jmd. gewöhnen, brachia, Lucr. 6, 397. – m. Dat. (woran?), iuvencum plostro aut aratro, Col.: vitem largo umori, Col.: m. folg. Infin., rusticos c. circa larem domini semper epulari, Col.: semina c. falcem pati, Plin. – / Perf. oft zsgz. consuesti, consuestis, consuemus, consuerunt, consueram, consuerim, consuesse, s. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 3. S. 483 ff. u. Georges, Lexik. d. lat. Wortf. S. 167.
-
116 inverto
in-verto, vertī, versum, ere, umwenden, umkehren, umdrehen, I) eig.: A) im allg.: in locum anulum, umwenden u. so wieder an seine Stelle rücken (so daß der Ringkasten oben war), Cic.: alveus navium inversus, Sall.: inversa manus (Ggstz. manus supina), Plin.: inversa charta, die Rückseite des Papiers, Mart.: poet., inversum contristat Aquarius annum, das abgelaufene Jahr, Hor. – refl., invertere se, sich umwenden = sich auf den Rücken legen (v. einem Seefisch), Plin. 32, 13. – B) insbes.: 1) umwenden = umwühlen, a) v. Pflüger od. Pflugstier = umpflügen, vomere terras graves, Verg.: campum, Verg. – b) v. Winde = aufwühlen, Hor. epod. 10, 5. – 2) umstülpen u. so ausschütten od. ausleeren, desuper calathos largosque rosarum imbres, Claud. epith. Pall. et Cer. 117: Allifanis (in die allif. Humpen) vinaria tota, Hor. sat. 2, 8, 39. – 3) verdrehen = verrenken, talum tam vehementer, ut etc., Apul. flor. 16. p. 22, 4 Kr. – II) übtr.: A) im allg., umkehren, ordinem, Cic.: inversa consuetudo, die umgekehrte Gewohnheit (= die Gewohnheit, etwas umgekehrt zu tun), Quint.: inversi mores, Sittenverderbnis, Hor.: inversa verba, verschrobene W., Ter. u. Lucr. – B) insbes.: 1) etwas der Deutung nach umkehren = einer Sache eine andere Deutung geben, einen anderen Sinn unterlegen, virtutes, den T. eine böse Deutung geben, Hor.: verba, ironisch gebrauchen, Cic.: inversa verba, verdrehte Worte, Lucr. 1, 642. Ter. heaut. 372. – 2) etw. seinem Wesen nach umkehren = a) umändern, umwandeln, lanas, färben, Sil. 16, 569. – dah. dem Ausdruck nach umgestalten = anders (mit anderen Worten) ausdrücken, quae in vulgus edita eius verbis invertere supersedeo, Tac. ann. 15, 63. – b) umtauschen, res, Ps. Ascon. Cic. II. Verr. 1, 154.
-
117 maßlos
I Adj.1. Person, Gewohnheit: immoderate; mit Geld: extravagant; im Trinken, in der Sprache: intemperate; Gefühle, Ehrgeiz, Gier: boundless2. (übertrieben) excessive, inordinate; das ist ja eine maßlose Frechheit! this cheek (Am. impertinence) is beyond everything!II Adv.1. (unmäßig) immoderately; (übertrieben) trinken, rauchen etc.: excessively, to excess; (rückhaltlos) without restraint2. (äußerst) extremely, terribly; maßlos empört / erregt boiling ( oder seething) with indignation / wild with agitation; maßlos übertrieben grossly exaggerated; maßlos enttäuscht desperately disappointed; sich maßlos ärgern be ( oder get) utterly furious; ich habe mich maßlos geärgert (über mich selbst) auch umg. I could have really kicked myself* * *intemperate (Adj.); grossly (Adv.); immoderate (Adj.); inordinate (Adj.); exorbitant (Adj.)* * *maß|los1. adjextreme; (= übermäßig) Forderungen auch excessive; (= grenzenlos) Trauer, Freude, Ehrgeiz auch boundless; Mensch (in Forderungen etc auch, im Essen etc) immoderate2. adv(= äußerst) extremely; übertreiben grossly, hugelyer raucht/trinkt máßlos — he smokes/drinks to excess
* * *1) exorbitantly* * *maß·losI. adj extremeII. adv1. (äußerst) extremely2. (unerhört) hugely, grossly* * *1.Adjektiv (äußerst) extreme; (übermäßig) inordinate; gross <exaggeration, insult>; excessive <demand, claim>; (grenzenlos) boundless < ambition, greed, sorrow, joy>; extravagant < spendthrift>2.* * *A. adj1. Person, Gewohnheit: immoderate; mit Geld: extravagant; im Trinken, in der Sprache: intemperate; Gefühle, Ehrgeiz, Gier: boundless2. (übertrieben) excessive, inordinate;das ist ja eine maßlose Frechheit! this cheek (US impertinence) is beyond everything!B. adv1. (unmäßig) immoderately; (übertrieben) trinken, rauchen etc: excessively, to excess; (rückhaltlos) without restraint2. (äußerst) extremely, terribly;maßlos übertrieben grossly exaggerated;maßlos enttäuscht desperately disappointed;sich maßlos ärgern be ( oder get) utterly furious;ich habe mich maßlos geärgert (über mich selbst) auch umg I could have really kicked myself* * *1.Adjektiv (äußerst) extreme; (übermäßig) inordinate; gross <exaggeration, insult>; excessive <demand, claim>; (grenzenlos) boundless <ambition, greed, sorrow, joy>; extravagant < spendthrift>2.* * *adj.exorbitant adj.immoderate adj. adv.exorbitantly adv.immoderately adv. -
118 consuesco
cōn-suēsco, suēvī, suētum, ere, beigewöhnen, I) v. intr. sich beigewöhnen, A) an eine Sache = die Gewohnheit annehmen, gewohnt werden, sich daran gewöhnen, oft im Perf. consuevi = ich habe die Gewohnheit, ich bin gewohnt Partiz. Perf. cōnsuētus, an etwas gewöhnt, einer Sache gewohnt, mit etw. vertraut, absol., dum (boves) consuescant, Cato r. r. 103: bene salutando consuescunt, werden sie kirre, Plaut. asin. 222: si (populus) perperam est consuetus, Varr. LL. 9, 5: capelli consueti unā, die aneinander gewöhnten, Varr. r. r. 2, 3, 2: adeo in teneris consuescere multum est, Verg. georg. 2, 272. – m. folg. Infin., ne id consuescant facere, Varr.: paulatim Germanos consuescere Rhenum transire, Caes.: ut extremo vitae tempore homines facere consuerunt, Caes.: quod (stipendium) pendere consuesset, Caes.: consuescamus mori, Cic.: qui mentiri solet, peierare consuevit, Cic.: nominis eius honorem pro magnis erga se meritis dare populum Romanum consuesse, Liv.: qui consuetus in armis aevum agere, Pacuv. fr.: datare consuetus, Plaut. aul. 637: consuetus (gallus) auroram vocare, Lucr.: copiae bellare consuetae locis campestribus, Auct. b. Afr.: piscem Paschae diebus edere consuetus, Sulp. Sev. – v. lebl. Subjj., naves, quae praesidii causā Alexandriae esse consuerant, Caes.: timor novarum tabularum, qui fere bella et ci-————viles dissensiones sequi consuevit, Caes.: quod plerumque iis accidere consuevit, qui etc., Caes.: aliquid, quo non consuevimus uti, etwas Ungewohntes, Lucr. – u. m. Infin. Pass., quam rem pro magnis hominum officiis consuesse tribui docebat, Caes.: cui vulneri multiplex medicina consuevit opponi, Veget. mil.: pars magna terrarum mergi repararique amne consueta, Plin. pan.: unpers., sicut in solemnibus sacris fieri consueverat, Sall. – m. zu ergänzendem Infin., sowohl eines allgem. (wie facere) in den parenthet. Verbindgg. ut consuevi, Caes. in Cic. ep.: ut consuesti, Cic.: ut consuemus (= ut consuevimus), Prop.: quemadmodum consuerunt, Cic.: sicut consuerat, Suet. – als eines besondern, vom Verbum des Nebensatzes, nemo est qui non eo (equo), quo (verst. uti) consuevit, libentius utatur quam intractato et novo, Cic.: eo die quo (verst. sequi) consuerat intervallo hostes sequitur, Caes.: cum scribas aut agas aliquid eorum, quorum (verst. aliquid agere) consuesti, gaudeo, Luccei. in Cic. ep.: od. aus dem Zshg., qui consuerunt (verst. accipere), Cic. de off. 2, 55. – m. ad u. Akk. od. m. bl. Dat. (woran?), quibusdam pugnae simulacris ad verum discrimen, Quint.: gravissimo dolori tempore, Plin. ep.: genus mancipiorum otiis, campo, circo, aleae, popinae consuetum, Col. – B) an eine Person = mit jmd. (verliebten) Umgang pflegen, in einem vertrauten Verhältnisse (als Lieb-————haber) stehen, cum alqo, cum alqa, Komik., Cic. u.a. – II) v. tr. etw. od. jmd. gewöhnen, brachia, Lucr. 6, 397. – m. Dat. (woran?), iuvencum plostro aut aratro, Col.: vitem largo umori, Col.: m. folg. Infin., rusticos c. circa larem domini semper epulari, Col.: semina c. falcem pati, Plin. – ⇒ Perf. oft zsgz. consuesti, consuestis, consuemus, consuerunt, consueram, consuerim, consuesse, s. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 3. S. 483 ff. u. Georges, Lexik. d. lat. Wortf. S. 167.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > consuesco
-
119 inverto
in-verto, vertī, versum, ere, umwenden, umkehren, umdrehen, I) eig.: A) im allg.: in locum anulum, umwenden u. so wieder an seine Stelle rücken (so daß der Ringkasten oben war), Cic.: alveus navium inversus, Sall.: inversa manus (Ggstz. manus supina), Plin.: inversa charta, die Rückseite des Papiers, Mart.: poet., inversum contristat Aquarius annum, das abgelaufene Jahr, Hor. – refl., invertere se, sich umwenden = sich auf den Rücken legen (v. einem Seefisch), Plin. 32, 13. – B) insbes.: 1) umwenden = umwühlen, a) v. Pflüger od. Pflugstier = umpflügen, vomere terras graves, Verg.: campum, Verg. – b) v. Winde = aufwühlen, Hor. epod. 10, 5. – 2) umstülpen u. so ausschütten od. ausleeren, desuper calathos largosque rosarum imbres, Claud. epith. Pall. et Cer. 117: Allifanis (in die allif. Humpen) vinaria tota, Hor. sat. 2, 8, 39. – 3) verdrehen = verrenken, talum tam vehementer, ut etc., Apul. flor. 16. p. 22, 4 Kr. – II) übtr.: A) im allg., umkehren, ordinem, Cic.: inversa consuetudo, die umgekehrte Gewohnheit (= die Gewohnheit, etwas umgekehrt zu tun), Quint.: inversi mores, Sittenverderbnis, Hor.: inversa verba, verschrobene W., Ter. u. Lucr. – B) insbes.: 1) etwas der Deutung nach umkehren = einer Sache eine andere Deutung geben, einen anderen Sinn unterlegen, virtutes, den————T. eine böse Deutung geben, Hor.: verba, ironisch gebrauchen, Cic.: inversa verba, verdrehte Worte, Lucr. 1, 642. Ter. heaut. 372. – 2) etw. seinem Wesen nach umkehren = a) umändern, umwandeln, lanas, färben, Sil. 16, 569. – dah. dem Ausdruck nach umgestalten = anders (mit anderen Worten) ausdrücken, quae in vulgus edita eius verbis invertere supersedeo, Tac. ann. 15, 63. – b) umtauschen, res, Ps. Ascon. Cic. II. Verr. 1, 154. -
120 force
[fɔ:s, Am fɔ:rs] nshe slapped his face with unexpected \force sie versetzte ihm eine unerwartet wuchtige Ohrfeige;by sheer \force of numbers aufgrund zahlenmäßiger Überlegenheit;to use \force Gewalt anwenden\force of gravity Erdanziehungskraft f3) ( large numbers)in \force in großer Zahlhe was a powerful \force in politics er war einflussreicher Politiker;the \forces of evil die Mächte des Bösen;the \force of habit die Macht der Gewohnheit;from \force of habit aus reiner Gewohnheit;the \forces of nature ( liter) die Naturgewaltento be in/come into \force in Kraft sein/treten;to put in \force in Kraft setzenpolice \force Polizei f;Air F\force Luftwaffe f;armed \forces Streitkräfte fplPHRASES:to combine [or join] \forces zusammenhelfen;with combined \forces mit vereinten Kräften;a \force to be reckoned with ein nicht zu unterschätzender Faktor vt1) ( compel)to \force sb/oneself [to do sth] jdn/sich zwingen[, etw zu tun];to \force sth etw erzwingen;to \force a smile gezwungen lächeln, sich akk zu einem Lächeln zwingen;to \force words out of sb jdm die Worte aus der Nase ziehen;to \force sb into sth jdn zu etw dat zwingen;to \force sb into doing sth jdn dazu zwingen, etw zu tun;to \force sth on sb jdm etw aufzwingen2) ( use power)to \force sth etw mit Gewalt tun;to \force one's way sich dat seinen Weg bahnen;the burglar \forced an entry der Einbrecher verschaffte sich mit Gewalt Zutritt3) ( break open)to \force sth door, lock etw aufbrechen4) ( artificially grow faster)to \force sth fruit, vegetable etw [zum Wachstum] treibenPHRASES:to \force sb's hand jdn zum Handeln zwingen;to \force an issue eine Entscheidung erzwingen
См. также в других словарях:
Gewohnheit — 1. Alle gute Gewohnheit soll man behalten. – Graf, 12, 145; Lünig, I, 360. Frz.: Les bonnes coustumes sont à garder et les mauvaises à laisser. (Leroux, II, 250.) 2. Alte Gewohnheit ist stärker als Brief und Siegel. – Pistor., IX, 38; Graf, 12,… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Gewohnheit — Gepflogenheit; Angewohnheit; Sitte; Brauch; Regel; Konvention; Usus * * * Ge|wohn|heit [gə vo:nhai̮t], die; , en: das, was man immer wieder tut, sodass es schon selbstverständlich ist; zur Eigenschaft gewordene Handlungsweise: das abendliche Glas … Universal-Lexikon
Gewohnheit, die — Die Gewohnheit, plur. von dem Neutro gewohnen. 1) Als ein Abstractum und ohne Plural, die Fertigkeit zu freyen Veränderungen einer Art, ohne Bewußtseyn der Bestimmungsgründe. Wenn man eine Sache sehr oft thut, so wird endlich eine Gewohnheit… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
Gewohnheit — Gewohnheit, ist jede in uns zur Fertigkeit gewordene Neigung, deren Unterbrechung, Unbehaglichkeit und oft selbst Schmerz und Krankheit zur Folge hat. Gewohnheit ist für den Körper, was für die Seele Tugend ist, die ebenfalls eine Fertigkeit,… … Damen Conversations Lexikon
Eine Untersuchung über den menschlichen Verstand — ist der Titel, unter dem das Buch An Enquiry Concerning Human Understanding von David Hume im deutschsprachigen Raum bekannt geworden ist. Bei der Erstveröffentlichung in London 1748 war der Titel der erkenntnistheoretischen Schrift noch… … Deutsch Wikipedia
Gewohnheit — ist die durch öftere Wiederholung der nämlichen körperlichen oder geistigen Tätigkeit sich ergebende Disposition, vermöge deren sie fortan bei dem geringsten äußern Anstoß ohne besondere Willensanstrengung (selbst unwillkürlich) und mit… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Gewohnheit — (Consuetudo, Mos), die in öfterer Wiederholung begründete Bestimmung zu einer Verrichtung od. Handlung; sie übt eine verbreitete Gewalt im Leben aus, daher man sagt, G. ist die andere Natur (Consuetudo est altera natura.) Die christliche Ethik… … Pierer's Universal-Lexikon
Gewohnheit — Gewohnheit: Das Substantiv mhd. gewon‹e›heit, ahd. giwonaheit ist eine Bildung zu dem im Nhd. untergegangenen Adjektiv mhd. gewon, ahd. giwon »der Gewohnheit gemäß, üblich, herkömmlich« (vgl. ↑ gewohnt und ↑ gewöhnlich) … Das Herkunftswörterbuch
Gewohnheit — [Aufbauwortschatz (Rating 1500 3200)] Auch: • Angewohnheit Bsp.: • Fluchen ist eine schlechte Angewohnheit … Deutsch Wörterbuch
Gewohnheit — Als Gewohnheit (auch Usus, lat. uti „gebrauchen“) wird eine unter gleichartigen Bedingungen entwickelte Reaktionsweise bezeichnet, die durch Wiederholung stereotypisiert wurde und bei gleichartigen Situationsbedingungen wie automatisch nach… … Deutsch Wikipedia
Gewohnheit — Ge·wo̲hn·heit die; , en; 1 die Gewohnheit (+ zu + Infinitiv) eine Handlung, eine Verhaltensweise o.Ä., die durch häufige Wiederholung meist automatisch und unbewusst geworden ist <eine alte, feste, liebe, schlechte Gewohnheit; etwas aus reiner … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache