Перевод: с русского на испанский

с испанского на русский

(слоёв)

  • 41 топлёный

    топлён||ый
    \топлёныйое ма́сло fandita butero;
    \топлёныйое молоко́ bakita lakto.
    * * *
    прил.

    топлёное молоко́ — leche cocida a fuego lento (al horno)

    топлёное ма́сло — mantequilla hervida

    * * *

    топлёное молоко́ — lait cuit au four

    топлёное ма́сло — beurre fondu

    Diccionario universal ruso-español > топлёный

  • 42 Земля

    земл||я́
    tero;
    terglobo (земной шар);
    Tero (планета Земля);
    mondo (мир);
    tereno (участок);
    grundo (грунт, почва);
    lando (страна);
    на \земляе́ и на мо́ре sur tero kaj maro.
    * * *
    ж. (вин. п. ед. зе́млю, род. п. мн. земе́ль)
    tierra f (в разн. знач.); suelo m, terreno m ( почва)

    земли под зерновы́е культу́ры — tierra de sembradura (de pan llevar)

    неплодоро́дная земля́ — tierra estéril (magra)

    земля́ хорошо́ ухо́жена — está bien gobernada la tierra

    общи́нные земли — tierras comunales

    па́хотная земля́ — tierra arable (laborable), tierra labrantía (de labor, de labranza)

    цели́нные земли — tierras vírgenes

    родна́я земля́ — tierra natal

    владе́ть зе́млями — poseer tierras

    спать на земле́ — dormir en tierra

    сровня́ть с землёй — arrasar vt (тж. перен.)

    ••

    ме́жду не́бом и землёй — entre el cielo y la tierra

    ниче́йная земля́ воен.tierra de nadie

    земля́ обетова́нная библ.tierra prometida (de Promisión)

    у са́мой земли — a ras de tierra

    не теря́я землю из ви́да ( о каботажном плавании) — tierra a tierra

    быть привя́занным к земле́ — estar cosido con la tierra

    гро́хнуть об зе́млю — dar en tierra con algo

    повали́ть на зе́млю — dar en tierra con alguien

    преда́ть земле́ — inhumar vt, enterrar vt

    лежа́ть в земле́ — estar comiendo (mascando) tierra

    стере́ть с лица́ земли́ — borrar de la faz de la tierra, hacer desaparecer

    у него́ земля́ гори́т под нога́ми — la tierra le quema los pies

    доста́ть из-под земли́ — encontrar en las entrañas de la tierra; sacar de debajo de la tierra

    сло́вно из-под земли́ вы́расти — como si hubiera surgido de la tierra

    я бы хоте́л провали́ться сквозь землю — quisiera estar a cien pies bajo tierra, quisiera que me tragase la tierra

    * * *
    ж. (вин. п. ед. зе́млю, род. п. мн. земе́ль)
    tierra f (в разн. знач.); suelo m, terreno m ( почва)

    земли под зерновы́е культу́ры — tierra de sembradura (de pan llevar)

    неплодоро́дная земля́ — tierra estéril (magra)

    земля́ хорошо́ ухо́жена — está bien gobernada la tierra

    общи́нные земли — tierras comunales

    па́хотная земля́ — tierra arable (laborable), tierra labrantía (de labor, de labranza)

    цели́нные земли — tierras vírgenes

    родна́я земля́ — tierra natal

    владе́ть зе́млями — poseer tierras

    спать на земле́ — dormir en tierra

    сровня́ть с землёй — arrasar vt (тж. перен.)

    ••

    ме́жду не́бом и землёй — entre el cielo y la tierra

    ниче́йная земля́ воен.tierra de nadie

    земля́ обетова́нная библ.tierra prometida (de Promisión)

    у са́мой земли — a ras de tierra

    не теря́я землю из ви́да ( о каботажном плавании) — tierra a tierra

    быть привя́занным к земле́ — estar cosido con la tierra

    гро́хнуть об зе́млю — dar en tierra con algo

    повали́ть на зе́млю — dar en tierra con alguien

    преда́ть земле́ — inhumar vt, enterrar vt

    лежа́ть в земле́ — estar comiendo (mascando) tierra

    стере́ть с лица́ земли́ — borrar de la faz de la tierra, hacer desaparecer

    у него́ земля́ гори́т под нога́ми — la tierra le quema los pies

    доста́ть из-под земли́ — encontrar en las entrañas de la tierra; sacar de debajo de la tierra

    сло́вно из-под земли́ вы́расти — como si hubiera surgido de la tierra

    я бы хоте́л провали́ться сквозь землю — quisiera estar a cien pies bajo tierra, quisiera que me tragase la tierra

    * * *
    n
    eng. globo, mundo

    Diccionario universal ruso-español > Земля

  • 43 Острый

    о́стрый
    1. akra;
    2. (о. болезнях) akuta;
    3. (напряжённый) streĉita, intensa;
    4. (язвительный) sarkasma, pikema;
    5. перен.: \острый недоста́ток в чём-л. forta manko de io ajn;
    \острый кри́зис akuta krizo;
    ♦ \острый у́гол геом. akuta angulo.
    * * *
    прил.
    1) ( колющий) agudo, puntiagudo, punzante

    о́страя игла́ — aguja aguda

    2) ( режущий) agudo, cortante; aguzado, afilado ( наточенный); filoso (Ц. Ам.)
    3) ( суживающийся) agudo, puntiagudo

    о́страя боро́дка — barba de chivo

    4) ( изощрённый) agudo, perspicaz; penetrante ( проницательный)

    о́стрый слух — oído agudo

    о́строе зре́ние — vista aguda, perspicacia f

    о́стрый глаз — ojo perspicaz

    о́стрый ум — inteligencia penetrante

    5) ( остроумный) agudo, gracioso; picante, mordaz, acerbo ( язвительный)

    о́строе сло́во — palabra graciosa (incisiva), dicho m, chiste m

    6) (резкий, сильный) agudo, subido, penetrante; fuerte

    о́стрый за́пах — olor agudo (penetrante)

    о́строе жела́ние — deseo vivo

    о́страя тоска́ — añoranza fuerte

    о́стрый интере́с — interés vivo

    7) ( о пище) picante

    о́стрый вкус — sabor picante

    8) ( о болезни) agudo, grave

    о́строе заболева́ние — enfermedad aguda

    9) ( напряжённый) agudo, tirante

    о́строе положе́ние — situación tirante

    о́стрый моме́нт — momento agudo

    о́стрый вопро́с — problema punta

    ••

    о́стрый у́гол — ángulo agudo

    * * *
    прил.
    1) ( колющий) agudo, puntiagudo, punzante

    о́страя игла́ — aguja aguda

    2) ( режущий) agudo, cortante; aguzado, afilado ( наточенный); filoso (Ц. Ам.)
    3) ( суживающийся) agudo, puntiagudo

    о́страя боро́дка — barba de chivo

    4) ( изощрённый) agudo, perspicaz; penetrante ( проницательный)

    о́стрый слух — oído agudo

    о́строе зре́ние — vista aguda, perspicacia f

    о́стрый глаз — ojo perspicaz

    о́стрый ум — inteligencia penetrante

    5) ( остроумный) agudo, gracioso; picante, mordaz, acerbo ( язвительный)

    о́строе сло́во — palabra graciosa (incisiva), dicho m, chiste m

    6) (резкий, сильный) agudo, subido, penetrante; fuerte

    о́стрый за́пах — olor agudo (penetrante)

    о́строе жела́ние — deseo vivo

    о́страя тоска́ — añoranza fuerte

    о́стрый интере́с — interés vivo

    7) ( о пище) picante

    о́стрый вкус — sabor picante

    8) ( о болезни) agudo, grave

    о́строе заболева́ние — enfermedad aguda

    9) ( напряжённый) agudo, tirante

    о́строе положе́ние — situación tirante

    о́стрый моме́нт — momento agudo

    о́стрый вопро́с — problema punta

    ••

    о́стрый у́гол — ángulo agudo

    * * *
    adj
    gener. agudo, acre

    Diccionario universal ruso-español > Острый

  • 44 аршин

    м. (род. п. мн. арши́н)
    arshín m (antigua medida rusa ≈ 0,71 m)
    ••

    ме́рить на свой арши́н — medir por el mismo rasero

    сло́вно (бу́дто) арши́н проглоти́л — parece que se ha tragado (como si se hubiera tragado) el palo de una escoba, es más tieso (más derecho) que un huso

    * * *
    м. (род. п. мн. арши́н)
    arshín m (antigua medida rusa ≈ 0,71 m)
    ••

    ме́рить на свой арши́н — medir por el mismo rasero

    сло́вно (бу́дто) арши́н проглоти́л — parece que se ha tragado (como si se hubiera tragado) el palo de una escoba, es más tieso (más derecho) que un huso

    * * *
    n
    gener. arshìn (antigua medida rusa 0,71 m.; Ð. ìñ. àðøèñ)

    Diccionario universal ruso-español > аршин

  • 45 бить

    бить
    1. bati, frapi;
    2. (побеждать) bati, venki;
    3. (разбивать) disbati;
    frakasi (вдребезги);
    4. (избивать) bati, pribati;
    5. (скот и т. п.) buĉi;
    6. (об источнике) fonti, ŝpruci;
    ♦ \бить трево́гу alarmi;
    \бить в ладо́ши klak(ad)i per la manoj, aplaŭdi;
    \бить в глаза́ frapi la okulojn;
    жизнь бьёт ключо́м la vivo pulsas (или ŝprucas);
    \биться 1. (сражаться) batali, lukti;
    2. (обо что-л.) frapiĝi kontraŭ io;
    3. (над чем-л.) barakti, penadi, klopodi pri io;
    4. (о сердце) bati.
    * * *
    несов.
    1) ( ударять) batir vt, golpear vt; fregar vt (Лат. Ам.); tocar vt (в колокол и т.п.)

    бить в бараба́н — batir (tocar) et tambor

    бить в ладо́ши — batir palmas, aplaudir vt

    бить хвосто́м — golpear con la cola

    бить за́дом ( о лошади) — cocear vt

    2) вин. п. ( избивать чем-либо) vapulear vt, pegar vt, azotar vt; garrotear vt (Лат. Ам. - палкой)

    бить кулака́ми — pegar con los puños, dar de puñetazos

    бить кнуто́м — pegar con el látigo, flagelar vt, fustigar vt

    3) вин. п. (посуду и т.п.) romper (непр.) vt, quebrar (непр.) vt
    4) вин. п. ( побеждать) batir vt; derrotar vt ( разбить)

    бить врага́ — batir al enemigo

    5) вин. п. ( убивать) matar vt; sacrificar vt (тк. скот); cazar vt, dar caza ( охотиться)

    бить за́йца — cazar liebres

    бить гарпуно́м ( рыбу) — harponear vt

    бить пти́цу на лету́ — matar a vuelo

    6) ( обстреливать) disparar vt, tirar vt, vi; bombardear vt ( из пушек); ametrallar vt ( из пулемётов)
    7) (о ружье и т.п.) disparar vt, alcanzar vt

    бить ми́мо це́ли (тж. перен.)errar el tiro

    8) перен., по + дат. п. ( бичевать) flagelar vt, fustigar vt

    бить по бюрокра́там — fustigar a los burócratas

    бить по воро́там спорт.chutar vt

    9) ( о часах) dar la hora

    часы́ бьют двена́дцать — el reloj da las doce

    бьёт оди́ннадцать безл.dan las once

    10) ( о жидкости) brotar vi, manar vi

    бить ключо́м — borbotear vi (тж. перен.); brotar a raudales

    11) вин. п. (вызывать дрожь - о лихорадке и т.п.) atacar vt
    ••

    бить ма́сло — batir (mazar) la mantequilla

    бить моне́ту — acuñar moneda

    бить ка́рту (ста́вку) — matar una carta

    бить по самолю́бию — herir el amor propio

    бить по карма́ну — tocar (castigar) el bolsillo

    бить в одну́ то́чку — machacar en lo mismo

    бить отбо́й — tocar a retirada

    бить трево́гу — tocar alarma

    бить в глаза́ — saltar a la vista

    бить на эффе́кт — tratar de impresionar

    бить покло́ны уст.ponerse de hinojos

    * * *
    несов.
    1) ( ударять) batir vt, golpear vt; fregar vt (Лат. Ам.); tocar vt (в колокол и т.п.)

    бить в бараба́н — batir (tocar) et tambor

    бить в ладо́ши — batir palmas, aplaudir vt

    бить хвосто́м — golpear con la cola

    бить за́дом ( о лошади) — cocear vt

    2) вин. п. ( избивать чем-либо) vapulear vt, pegar vt, azotar vt; garrotear vt (Лат. Ам. - палкой)

    бить кулака́ми — pegar con los puños, dar de puñetazos

    бить кнуто́м — pegar con el látigo, flagelar vt, fustigar vt

    3) вин. п. (посуду и т.п.) romper (непр.) vt, quebrar (непр.) vt
    4) вин. п. ( побеждать) batir vt; derrotar vt ( разбить)

    бить врага́ — batir al enemigo

    5) вин. п. ( убивать) matar vt; sacrificar vt (тк. скот); cazar vt, dar caza ( охотиться)

    бить за́йца — cazar liebres

    бить гарпуно́м ( рыбу) — harponear vt

    бить пти́цу на лету́ — matar a vuelo

    6) ( обстреливать) disparar vt, tirar vt, vi; bombardear vt ( из пушек); ametrallar vt ( из пулемётов)
    7) (о ружье и т.п.) disparar vt, alcanzar vt

    бить ми́мо це́ли (тж. перен.)errar el tiro

    8) перен., по + дат. п. ( бичевать) flagelar vt, fustigar vt

    бить по бюрокра́там — fustigar a los burócratas

    бить по воро́там спорт.chutar vt

    9) ( о часах) dar la hora

    часы́ бьют двена́дцать — el reloj da las doce

    бьёт оди́ннадцать безл.dan las once

    10) ( о жидкости) brotar vi, manar vi

    бить ключо́м — borbotear vi (тж. перен.); brotar a raudales

    11) вин. п. (вызывать дрожь - о лихорадке и т.п.) atacar vt
    ••

    бить ма́сло — batir (mazar) la mantequilla

    бить моне́ту — acuñar moneda

    бить ка́рту (ста́вку) — matar una carta

    бить по самолю́бию — herir el amor propio

    бить по карма́ну — tocar (castigar) el bolsillo

    бить в одну́ то́чку — machacar en lo mismo

    бить отбо́й — tocar a retirada

    бить трево́гу — tocar alarma

    бить в глаза́ — saltar a la vista

    бить на эффе́кт — tratar de impresionar

    бить покло́ны уст.ponerse de hinojos

    * * *
    v
    1) gener. (вызывать дрожь - о лихорадке и т. п.) atacar, (îáñáðåëèâàáü) disparar, (óáèâàáü) matar, alcanzar, ametrallar (из пулемётов), andar a golpes (a palos), andar el palo, azotar, bombardear (из пушек), cazar, combatir, dar caza (охотиться), dar la hora (о часах), derrotar (разбить), fregar (Лат. Ам.), garrotear (Лат. Ам. - палкой), golpear, manar, mosquear las espaldas, percutir, picar, quebrar, sacrificar (тк. скот), sentar la mano, sonar (о часах), tirar, tocar (в колокол и т. п.), vapular, vapulear, verberar, zamarrear, abatanar, abatir, afligir, baquetear (шерсть), batir, batir (о волнах, ветре), brotar (о воде), cascar, dar (о часах), degollar, machacar, palotear, pegar, resurtir, romper, sobar, surgir (о воде), zapatear, zumbar, zurrar, tundir
    2) colloq. propinar, sopapear, calentar
    3) amer. porracear, cuerear, fregar
    4) liter. (áè÷åâàáü) flagelar, fustigar
    5) card.term. matar
    6) mexic. festejar
    7) Cub. virar, encender, fajar
    9) Ecuad. salpicar (о волне, ветре)

    Diccionario universal ruso-español > бить

  • 46 вводный

    вво́дн||ый
    enkonduka;
    \вводныйое предложе́ние грам. interprepozicio, enkondukita prepozicio.
    * * *
    прил.
    1) ( вступительный) de introducción

    вво́дная статья́ — introducción f, artículo de introducción

    2) тех.

    вво́дное отве́рстие — abertura de entrada

    ••

    вво́дное предложе́ние грам.oración incidental

    вво́дное сло́во грам.inciso m

    * * *
    прил.
    1) ( вступительный) de introducción

    вво́дная статья́ — introducción f, artículo de introducción

    2) тех.

    вво́дное отве́рстие — abertura de entrada

    ••

    вво́дное предложе́ние грам.oración incidental

    вво́дное сло́во грам.inciso m

    * * *
    adj
    gener. (âñáóïèáåëüñúì) de introducción, introductorio

    Diccionario universal ruso-español > вводный

  • 47 верный

    ве́рный
    1. (правильный) certa, ĝusta, vera;
    2. (надёжный) fidela, konfidinda, solida;
    3. (преданный) sindon(em)a, fidela;
    1. (точный) ekzakta.
    * * *
    прил.
    1) ( преданный) fiel, leal

    ве́рный сою́зник — aliado fiel

    ве́рный себе́, своему́ сло́ву — fiel a sí mismo, a su palabra

    2) ( надёжный) seguro; fidedigno ( достоверный)

    ве́рный за́работок — sueldo seguro

    ве́рное сре́дство — remedio seguro (infalible)

    3) ( правильный) justo; exacto, preciso ( точный)

    ве́рные часы́ — reloj de precisión

    ве́рный перево́д — traducción fiel

    ве́рная мысль — idea justa

    ве́рный глаз — mirada precisa

    ве́рная рука́ — mano firme

    ве́рное реше́ние — decisión cabal (atinada)

    ве́рная ко́пия — copia auténtica

    ве́рный счёт — cuenta cabal

    4) (неизбежный, неминуемый) cierto, seguro

    ве́рная смерть ( гибель) — muerte segura (cierta)

    ве́рный при́знак — síntoma cierto

    ••

    с по́длинным ве́рно офиц. — fiel al original, conforme al original

    * * *
    прил.
    1) ( преданный) fiel, leal

    ве́рный сою́зник — aliado fiel

    ве́рный себе́, своему́ сло́ву — fiel a sí mismo, a su palabra

    2) ( надёжный) seguro; fidedigno ( достоверный)

    ве́рный за́работок — sueldo seguro

    ве́рное сре́дство — remedio seguro (infalible)

    3) ( правильный) justo; exacto, preciso ( точный)

    ве́рные часы́ — reloj de precisión

    ве́рный перево́д — traducción fiel

    ве́рная мысль — idea justa

    ве́рный глаз — mirada precisa

    ве́рная рука́ — mano firme

    ве́рное реше́ние — decisión cabal (atinada)

    ве́рная ко́пия — copia auténtica

    ве́рный счёт — cuenta cabal

    4) (неизбежный, неминуемый) cierto, seguro

    ве́рная смерть ( гибель) — muerte segura (cierta)

    ве́рный при́знак — síntoma cierto

    ••

    с по́длинным ве́рно офиц. — fiel al original, conforme al original

    * * *
    adj
    1) gener. aseguro, cabal, exacto, fiable, fidedigno (достоверный), infalible, preciso (точный), seguro, tuto, ajustado, certero, cierto, fiel, justo, leal, verdadero
    2) Urug. gaucho

    Diccionario universal ruso-español > верный

  • 48 взять

    взять
    preni;
    enmanigi (в руки);
    okupi, ekposedi (крепость и т. п.);
    \взять взаймы́ pruntepreni;
    \взять власть preni la regadon (или la estrecon);
    \взять сло́во (для выступления) preni la parolon;
    \взять в ско́бки enparentezi;
    \взять с собо́й kunpreni;
    ♦ \взять на му́шку celumi;
    \взять верх venki, triumfi;
    \взять себя́ в ру́ки sin ekposedi, koncentriĝi;
    \взять сло́во с кого́-л. preni de iu la promeson;
    \взять на пору́ки preni kontraŭ garantio (или kaŭcio);
    \взять свои́ слова́ обра́тно rifuzi siajn vortojn (или promeson);
    \взять на себя́ труд preni por si la taskon;
    чёрт возьми́! al diablo!, diablo prenu!;
    \взяться 1. (руками) manpreni;
    2. (обязаться) sin devigi, sin ŝuldigi, promesligi;
    3. (приняться за что-л.) entrepreni ion.
    * * *
    (1 ед. возьму́) сов., вин. п.
    1) tomar vt, coger vt; asir vt ( схватить); sacar vt ( извлечь); aceptar vt ( принять на себя)

    взять рука́ми — tomar con las manos (en los brazos)

    взять в ру́ки — tomar en la mano

    взять в свои́ ру́ки перен.coger en sus manos

    взять себе́ ( что-либо) — tomar para sí

    взять с собо́й — tomar (llevar) consigo

    взять к себе́ ( кого-либо) — tomar consigo; admitir vt ( принять на работу)

    взять поруче́ние, зада́ние — tomar (aceptar) un encargo, una comisión

    взять биле́ты — coger (comprar) entradas

    взять хлеб в бу́лочной — coger (comprar) pan en la panadería

    взять такси́ — tomar un taxi

    взять те́му для сочине́ния — tomar (elegir) el tema para la composición

    взять материа́л из спра́вочника — sacar el material del prontuario

    взять ка́мень, песо́к из карье́ра — sacar piedras, arena de la cantera

    взять да́чу на ле́то — tomar (alquilar) una casa de campo para el verano

    взять нало́г — coger (recaudar) impuesto

    взять до́рого, дёшево ( с кого-либо) — cobrar caro, barato (a)

    взять уро́к — tomar una lección

    2) без доп. ( о рыбе) picar vt, morder (непр.) vt
    3) перен. прост. ( вывести заключение) coger vt, sacar vt

    отку́да ты э́то взял? — ¿de dónde lo has sacado?

    с чего́ ты э́то взял? — ¿de dónde has cogido (sacado) esto?

    4) ( захватить) coger vt, tomar vt; apresar vt

    взять го́род при́ступом — tomar una ciudad al asalto

    взять с кого́-либо в плен — coger (hacer) prisionero a alguien

    5) (задержать, арестовать) detener (непр.) vt, arrestar vt
    6) перен. ( овладеть кем-либо) coger vt, apoderarse (de)

    меня́ взяло́ сомне́ние — una duda se apoderó de mí

    меня́ взял страх — tuve miedo, el miedo se apoderó de mí

    7) ( преодолеть) salvar vt

    взять препя́тствие спорт.salvar el obstáculo

    взять барье́р ( о лошади) — salvar la barrera

    8) твор. п. ( достичь чем-либо) lograr vt, conseguir (непр.) vt (por, con)

    взять число́м — conseguir (vencer) por cantidad

    взять умо́м, хи́тростью — conseguir por (con) inteligencia, conseguir por (con) astucia

    9) чаще с отриц., разг. ( произвести какое-либо действие) coger vt; entrar vi (en)

    лопа́та не взяла́ грунт — la pala no entraba en el terreno

    10) без доп., разг. ( направиться) tomar vt

    взять впра́во, вле́во — tomar la derecha, la izquierda

    11) выражает внезапное или неожиданное действие (обычно в сочетании с союзами да, и, да и и следующим гл.)

    он возьми́ да и умри́ — (y) se murió de repente (sin más ni más)

    все молча́ли, а он взял да и сказа́л (возьми́ да и скажи́) — todos callaban y él de repente dijo (y dijo sin más ni más)

    - не дорого возьмёт
    ••

    взять себя́ в ру́ки — dominarse

    взять в оборо́т ( кого-либо) — buscarle las vueltas (a)

    взять под обстре́л ( что-либо) — dirigir el fuego (contra); тк. перен. criticar acerbamente, critiquizar vt; cortar trajes

    взять на прице́л ( что-либо) — apuntar vt, dirigir la puntería (a)

    взять верх (над + твор. п.)ganar vt; prevalecer (непр.) vi; hacer morder el polvo (fam.)

    взять чью-либо сто́рону — tomar el partido (el bando) de

    на́ша взяла́! разг. — ¡la victoria es (ha sido) nuestra!

    взять быка́ за рога́ погов.coger el toro por los cuernos

    ни дать ни взять — lo mismo que, idéntico a

    чёрт возьми́! — ¡diablo!

    12) гл. "взять (брать)" с отдельными существительными образует устойчивые словосочетания, которые помещены в словаре под этими существительными
    * * *
    (1 ед. возьму́) сов., вин. п.
    1) tomar vt, coger vt; asir vt ( схватить); sacar vt ( извлечь); aceptar vt ( принять на себя)

    взять рука́ми — tomar con las manos (en los brazos)

    взять в ру́ки — tomar en la mano

    взять в свои́ ру́ки перен.coger en sus manos

    взять себе́ ( что-либо) — tomar para sí

    взять с собо́й — tomar (llevar) consigo

    взять к себе́ ( кого-либо) — tomar consigo; admitir vt ( принять на работу)

    взять поруче́ние, зада́ние — tomar (aceptar) un encargo, una comisión

    взять биле́ты — coger (comprar) entradas

    взять хлеб в бу́лочной — coger (comprar) pan en la panadería

    взять такси́ — tomar un taxi

    взять те́му для сочине́ния — tomar (elegir) el tema para la composición

    взять материа́л из спра́вочника — sacar el material del prontuario

    взять ка́мень, песо́к из карье́ра — sacar piedras, arena de la cantera

    взять да́чу на ле́то — tomar (alquilar) una casa de campo para el verano

    взять нало́г — coger (recaudar) impuesto

    взять до́рого, дёшево ( с кого-либо) — cobrar caro, barato (a)

    взять уро́к — tomar una lección

    2) без доп. ( о рыбе) picar vt, morder (непр.) vt
    3) перен. прост. ( вывести заключение) coger vt, sacar vt

    отку́да ты э́то взял? — ¿de dónde lo has sacado?

    с чего́ ты э́то взял? — ¿de dónde has cogido (sacado) esto?

    4) ( захватить) coger vt, tomar vt; apresar vt

    взять го́род при́ступом — tomar una ciudad al asalto

    взять с кого́-либо в плен — coger (hacer) prisionero a alguien

    5) (задержать, арестовать) detener (непр.) vt, arrestar vt
    6) перен. ( овладеть кем-либо) coger vt, apoderarse (de)

    меня́ взяло́ сомне́ние — una duda se apoderó de mí

    меня́ взял страх — tuve miedo, el miedo se apoderó de mí

    7) ( преодолеть) salvar vt

    взять препя́тствие спорт.salvar el obstáculo

    взять барье́р ( о лошади) — salvar la barrera

    8) твор. п. ( достичь чем-либо) lograr vt, conseguir (непр.) vt (por, con)

    взять число́м — conseguir (vencer) por cantidad

    взять умо́м, хи́тростью — conseguir por (con) inteligencia, conseguir por (con) astucia

    9) чаще с отриц., разг. ( произвести какое-либо действие) coger vt; entrar vi (en)

    лопа́та не взяла́ грунт — la pala no entraba en el terreno

    10) без доп., разг. ( направиться) tomar vt

    взять впра́во, вле́во — tomar la derecha, la izquierda

    11) выражает внезапное или неожиданное действие (обычно в сочетании с союзами да, и, да и и следующим гл.)

    он возьми́ да и умри́ — (y) se murió de repente (sin más ni más)

    все молча́ли, а он взял да и сказа́л (возьми́ да и скажи́) — todos callaban y él de repente dijo (y dijo sin más ni más)

    - не дорого возьмёт
    ••

    взять себя́ в ру́ки — dominarse

    взять в оборо́т ( кого-либо) — buscarle las vueltas (a)

    взять под обстре́л ( что-либо) — dirigir el fuego (contra); тк. перен. criticar acerbamente, critiquizar vt; cortar trajes

    взять на прице́л ( что-либо) — apuntar vt, dirigir la puntería (a)

    взять верх (над + твор. п.)ganar vt; prevalecer (непр.) vi; hacer morder el polvo (fam.)

    взять чью-либо сто́рону — tomar el partido (el bando) de

    на́ша взяла́! разг. — ¡la victoria es (ha sido) nuestra!

    взять быка́ за рога́ погов.coger el toro por los cuernos

    ни дать ни взять — lo mismo que, idéntico a

    чёрт возьми́! — ¡diablo!

    12) гл. "взять (брать)" с отдельными существительными образует устойчивые словосочетания, которые помещены в словаре под этими существительными
    * * *
    v
    1) gener. (äîñáè÷ü ÷åì-ë.) lograr, (задержать, арестовать) detener, (çàõâàáèáü) coger, (î ðúáå) picar, (ïðåîäîëåáü) salvar, aceptar (принять на себя), apresar, arrestar, asir (схватить), conseguir (por, con), morder, sacar (извлечь), tomar, без доп. разг. (направиться) tomar ***
    2) colloq. (произвести какое-л. действие) coger, entrar (en)
    3) liter. (вывести заключение) coger, apoderarse (de)
    4) law. asumir
    5) Arg. agarrar (используется в разговорной речи, например: эl agarrю y le dijo/lo hizo - он взял и сказал ему/сделал это)

    Diccionario universal ruso-español > взять

  • 49 виноградный

    прил.
    1) ( относящийся к растению) de vid, de cepa, de parra

    виногра́дная лоза́ — vid f, cepa f; parra f ( вьющаяся)

    виногра́дная бесе́дка — parral m

    побе́г виногра́дной лозы́ — sarmiento m; mugrón m, pámpano m

    виногра́дные у́сики — tijeretas f pl

    виногра́дный лист — pámpana f, pámpano m

    виногра́дная кисть — racimo de uvas

    виногра́дное вино́ — vino (de uva)

    виногра́дная ко́сточка — pepita de uva

    виногра́дное су́сло — mosto m

    виногра́дные вы́жимки — orujo m

    виногра́дный сок — zumo de uva

    виногра́дный сезо́н — vendimia f ( время сбора)

    виногра́дный са́хар хим. — azúcar de uva, glucosa f

    * * *
    прил.
    1) ( относящийся к растению) de vid, de cepa, de parra

    виногра́дная лоза́ — vid f, cepa f; parra f ( вьющаяся)

    виногра́дная бесе́дка — parral m

    побе́г виногра́дной лозы́ — sarmiento m; mugrón m, pámpano m

    виногра́дные у́сики — tijeretas f pl

    виногра́дный лист — pámpana f, pámpano m

    виногра́дная кисть — racimo de uvas

    виногра́дное вино́ — vino (de uva)

    виногра́дная ко́сточка — pepita de uva

    виногра́дное су́сло — mosto m

    виногра́дные вы́жимки — orujo m

    виногра́дный сок — zumo de uva

    виногра́дный сезо́н — vendimia f ( время сбора)

    виногра́дный са́хар хим. — azúcar de uva, glucosa f

    * * *
    adj
    gener. (относящийся к растению) de vid, (относящийся к ягодам) de uva, de cepa, de parra, uvero

    Diccionario universal ruso-español > виноградный

  • 50 владеть

    владе́ть
    1. posedi;
    2. (уметь пользоваться) scipovi (uzi), posedi;
    \владеть инструме́нтом scipovi uzi instrumenton;
    \владеть языко́м scipovi lingvon;
    \владеть ору́жием manipuli bone armilon;
    ♦ \владеть собо́й sin posedi;
    не \владеть собо́й perdi la sinregadon (или la sinposedon).
    * * *
    несов., твор. п.
    1) poseer vt

    владе́ть да́ром сло́ва — poseer el don de la palabra

    владе́ть секре́том — estar en el secreto

    2) ( уметь подчинить себе) ser dueño (de), dominar vt, adueñarse (de); reinar vi (sobre) (сердцами, умами и т.п.)

    владе́ть чьим-либо внима́нием — ser escuchado atentamente por alguien

    владе́ть аудито́рией — subyugar al auditorio

    владе́ть те́мой — dominar el tema

    3) ( уметь пользоваться) dominar vt; manejar vt, utilizar vt (оружием, инструментом и т.п.); servirse (непр.) (de) (рукой и т.п.)

    владе́ть иностра́нным языко́м — dominar una lengua extranjera

    владе́ть перо́м — dominar la pluma

    ••

    владе́ть собо́й — dominarse, reprimirse

    * * *
    несов., твор. п.
    1) poseer vt

    владе́ть да́ром сло́ва — poseer el don de la palabra

    владе́ть секре́том — estar en el secreto

    2) ( уметь подчинить себе) ser dueño (de), dominar vt, adueñarse (de); reinar vi (sobre) (сердцами, умами и т.п.)

    владе́ть чьим-либо внима́нием — ser escuchado atentamente por alguien

    владе́ть аудито́рией — subyugar al auditorio

    владе́ть те́мой — dominar el tema

    3) ( уметь пользоваться) dominar vt; manejar vt, utilizar vt (оружием, инструментом и т.п.); servirse (непр.) (de) (рукой и т.п.)

    владе́ть иностра́нным языко́м — dominar una lengua extranjera

    владе́ть перо́м — dominar la pluma

    ••

    владе́ть собо́й — dominarse, reprimirse

    * * *
    v
    1) gener. (уметь подчинить себе) ser dueнo (de), (уметь пользоваться) dominar, adueñarse (de), manejar, reinar (сердцами, умами и т. п.; sobre), servirse (ðóêîì è á. ï.; de), utilizar (оружием, инструментом и т. п.), jugar (оружием), poseer
    2) law. disfrutar, gozar, ocupar, usufructuar
    3) econ. tener

    Diccionario universal ruso-español > владеть

  • 51 власть

    власт||ь
    1. potenco, ŝtato, registaro;
    Сове́тская \власть Soveta potenco (или regado, reĝimo);
    2. мн.: \властьи registaro: вое́нные \властьи militestraro;
    оккупацио́нные \властьи okupaciestraro;
    ♦ в мое́й \властьи en mia povo.
    * * *
    ж.
    1) poder m, potestad f

    роди́тельская власть — patria potestad

    госуда́рственная власть — poder del Estado

    Сове́тская власть — Poder Soviético, Poder de los Soviets

    законода́тельная, исполни́тельная, суде́бная власть — poder legislativo, ejecutivo, judicial

    верхо́вная власть — poder supremo, autoridad suprema

    власть над ке́м-либо — autoridad (ascendiente) sobre alguien

    власть сло́ва — poder (fuerza) de la palabra

    быть (находи́ться, стоя́ть) у власти — estar en el poder

    прихо́д к власти — subida al poder

    превыше́ние власти — abuso del poder

    захвати́ть власть — usurpar el poder

    со́бственной властью — de su propia autoridad

    попада́ть под чью́-либо власть — caer bajo el poder de uno

    по́льзоваться властью — tener vara alta

    в мое́й власти — en mi poder

    2) мн. власти ( должностные лица) autoridades f pl

    ме́стные власти — autoridades (designatarios) locales

    ••

    во власти (под властью) како́го-либо чу́вства — dominado por (bajo el dominio de, bajo el poder de) una pasión

    отда́ться во власть ( чего-либо) — estar (encontrarse) bajo el dominio (la influencia) de

    теря́ть власть над собо́й — perder el dominio de (sobre) sí mismo

    ва́ша власть разг.como Vd. quiera, a su gusto, disponga Vd.

    "четвёртая" власть ( пресса) — cuarto poder

    * * *
    ж.
    1) poder m, potestad f

    роди́тельская власть — patria potestad

    госуда́рственная власть — poder del Estado

    Сове́тская власть — Poder Soviético, Poder de los Soviets

    законода́тельная, исполни́тельная, суде́бная власть — poder legislativo, ejecutivo, judicial

    верхо́вная власть — poder supremo, autoridad suprema

    власть над ке́м-либо — autoridad (ascendiente) sobre alguien

    власть сло́ва — poder (fuerza) de la palabra

    быть (находи́ться, стоя́ть) у власти — estar en el poder

    прихо́д к власти — subida al poder

    превыше́ние власти — abuso del poder

    захвати́ть власть — usurpar el poder

    со́бственной властью — de su propia autoridad

    попада́ть под чью́-либо власть — caer bajo el poder de uno

    по́льзоваться властью — tener vara alta

    в мое́й власти — en mi poder

    2) мн. власти ( должностные лица) autoridades f pl

    ме́стные власти — autoridades (designatarios) locales

    ••

    во власти (под властью) како́го-либо чу́вства — dominado por (bajo el dominio de, bajo el poder de) una pasión

    отда́ться во власть ( чего-либо) — estar (encontrarse) bajo el dominio (la influencia) de

    теря́ть власть над собо́й — perder el dominio de (sobre) sí mismo

    ва́ша власть разг.como Vd. quiera, a su gusto, disponga Vd.

    "четвёртая" власть ( пресса) — cuarto poder

    * * *
    n
    1) gener. ascendiente, atribución, brazo, crédito, fuero, grandeza, mano, poder, potencia, vara alta, arbitrio, autoridad, cacicazgo, dominación, dominio, mando, poderìo, potestad, señorìo, suposición
    2) lat. autoritas (f)
    3) law. facultad

    Diccionario universal ruso-español > власть

  • 52 вовремя

    во́время
    ĝustatempe;
    не \вовремя neĝustatempe.
    * * *
    нареч.
    a tiempo; oportunamente, a propósito ( кстати)

    не во́время — intempestivamente, a destiempo; inoportunamente, a despropósito ( некстати)

    во́время ска́занное сло́во — palabra dicha a tiempo (a propósito)

    * * *
    нареч.
    a tiempo; oportunamente, a propósito ( кстати)

    не во́время — intempestivamente, a destiempo; inoportunamente, a despropósito ( некстати)

    во́время ска́занное сло́во — palabra dicha a tiempo (a propósito)

    * * *
    adv
    1) gener. a la hora, a propósito (кстати), a punto, a tiempo, de paleta, en sazón, oportunamente, (÷à¡å ñ estar, llegar) a buen punto
    2) colloq. de perilla, de perillas

    Diccionario universal ruso-español > вовремя

  • 53 вода

    вод||а́
    akvo;
    минера́льная \вода mineralakvo;
    питьева́я \вода trinkakvo;
    спусти́ть \водау senakvigi;
    ♦ как в \водау ка́нуть malaperi senpostsigne, kvazaŭ droni;
    вы́вести кого́-л. на чи́стую \водау demaskigi, malkaŝigi, senvualigi;
    вы́йти сухи́м из \водаы́ resti senpuna;
    ему́ как с гуся́ \вода ĝi tuŝas lin kiel akvo anseron.
    * * *
    ж. (вин. п. во́ду)
    1) agua f

    питьева́я вода́ — agua potable

    минера́льная вода́ — agua mineral

    пре́сная вода́ — agua dulce

    артезиа́нская вода́ — agua artesiana (surgidora)

    прото́чная вода́ — agua corriente (de pie, viva)

    мя́гкая вода́ — agua blanda (delgada)

    жёсткая вода́ — agua dura (cruda, sosa)

    стоя́чая вода́ — agua estancada

    речна́я вода́ — agua fluvial (de río)

    морска́я вода́ — agua marina (de mar, salada)

    сыра́я вода́ — agua fresca

    кипячёная вода́ — agua hervida

    ключева́я вода́ — agua manantial

    та́лая вода́ — agua de fusión

    дождева́я вода́ — agua pluvial (lluvial, de lluvia)

    се́льтерская вода́ — agua de Seltz

    газиро́ванная вода́ — agua gaseosa

    свята́я вода́ церк.agua bendita

    фрукто́вая вода́ — agua de frutas

    грунто́вые во́ды — aguas subterráneas

    сто́чные во́ды — aguas de desagüe

    вода́ для поли́вки — aguacibera f

    весе́нние (по́лые) во́ды — crecidas primaverales

    под водо́й — bajo el agua

    по воде́ — por agua

    на пове́рхности воды́ — a flor de agua

    е́хать водо́й — ir por vía acuática

    2) мн. во́ды ( водные пространства) aguas f pl

    территориа́льные во́ды — aguas territoriales (jurisdiccionales)

    континента́льные во́ды — aguas continentales

    3) мн. во́ды ( курорт) aguas f pl, baños m pl, balneario m

    терма́льные во́ды — aguas termales

    е́хать на во́ды — ir a tomar las aguas, ir al balneario

    лечи́ться на во́дах — tratarse (curarse) con aguas

    ••

    тяжёлая вода́ хим.agua pesada

    жёлтая вода́ ( болезнь глаз) — glaucoma m

    тёмная вода́ ( болезнь глаз) — gota serena, amaurosis f (мед.)

    ти́хие во́ды — agua mansa

    чи́стой воды́ ( о бриллианте) — de puras aguas

    мно́го воды́ (в статье и т.п.) — hay mucha paja (en el artículo, etc.)

    их водо́й не разольёшь — están a partir un piñón, son como uña y carne

    он воды́ не заму́тит — es un aguas mansas, es una mosquita muerta

    мно́го воды́ утекло́ — ha pasado mucha agua bajo los puentes, ha caído mucha agua

    как две ка́пли воды́ — como dos gotas de agua

    как в во́ду опу́щенный — como alma en pena; con las orejas gachas (caídas)

    как в во́ду ка́нул — como si se lo hubiese tragado la tierra

    как в во́ду гляде́л разг.como si lo estuviera viendo

    с него́ как с гу́ся вода́ — como si no fuera con él; le importa todo tres pitos

    молчи́т, сло́вно воды́ в рот набра́л — está sin decir esta boca es mía, está sin decir oxte ni moxte, está sin decir ni pío

    (быть) ти́ше воды́, ни́же травы́ погов. ≈≈ ser más blando que una breva

    лить во́ду на чью́-либо ме́льницу — llevar el agua al molino de alguien, hacer el caldo gordo a alguien

    лить во́ду в коло́дец — echar agua en el mar

    дуть во́ду, наду́ться воды́ — encharcarse de agua

    выжима́ть во́ду из ка́мня — sacar agua de las piedras

    толо́чь во́ду в сту́пе, носи́ть во́ду решето́м — coger agua en cesto; echar lanzas en el mar

    вы́йти сухи́м из воды́ — salir impune (incólume)

    вы́вести на чи́стую во́ду — poner al desnudo, sacar a relucir; desenmascarar vt

    в му́тной воде́ ры́бу лови́ть ≈≈ a río revuelto ganancia de pescadores; pescar en río revuelto

    ви́лами на (по) воде́ пи́сано погов. ≈≈ escrito en la arena

    * * *
    ж. (вин. п. во́ду)
    1) agua f

    питьева́я вода́ — agua potable

    минера́льная вода́ — agua mineral

    пре́сная вода́ — agua dulce

    артезиа́нская вода́ — agua artesiana (surgidora)

    прото́чная вода́ — agua corriente (de pie, viva)

    мя́гкая вода́ — agua blanda (delgada)

    жёсткая вода́ — agua dura (cruda, sosa)

    стоя́чая вода́ — agua estancada

    речна́я вода́ — agua fluvial (de río)

    морска́я вода́ — agua marina (de mar, salada)

    сыра́я вода́ — agua fresca

    кипячёная вода́ — agua hervida

    ключева́я вода́ — agua manantial

    та́лая вода́ — agua de fusión

    дождева́я вода́ — agua pluvial (lluvial, de lluvia)

    се́льтерская вода́ — agua de Seltz

    газиро́ванная вода́ — agua gaseosa

    свята́я вода́ церк.agua bendita

    фрукто́вая вода́ — agua de frutas

    грунто́вые во́ды — aguas subterráneas

    сто́чные во́ды — aguas de desagüe

    вода́ для поли́вки — aguacibera f

    весе́нние (по́лые) во́ды — crecidas primaverales

    под водо́й — bajo el agua

    по воде́ — por agua

    на пове́рхности воды́ — a flor de agua

    е́хать водо́й — ir por vía acuática

    2) мн. во́ды ( водные пространства) aguas f pl

    территориа́льные во́ды — aguas territoriales (jurisdiccionales)

    континента́льные во́ды — aguas continentales

    3) мн. во́ды ( курорт) aguas f pl, baños m pl, balneario m

    терма́льные во́ды — aguas termales

    е́хать на во́ды — ir a tomar las aguas, ir al balneario

    лечи́ться на во́дах — tratarse (curarse) con aguas

    ••

    тяжёлая вода́ хим.agua pesada

    жёлтая вода́ ( болезнь глаз) — glaucoma m

    тёмная вода́ ( болезнь глаз) — gota serena, amaurosis f (мед.)

    ти́хие во́ды — agua mansa

    чи́стой воды́ ( о бриллианте) — de puras aguas

    мно́го воды́ (в статье и т.п.) — hay mucha paja (en el artículo, etc.)

    их водо́й не разольёшь — están a partir un piñón, son como uña y carne

    он воды́ не заму́тит — es un aguas mansas, es una mosquita muerta

    мно́го воды́ утекло́ — ha pasado mucha agua bajo los puentes, ha caído mucha agua

    как две ка́пли воды́ — como dos gotas de agua

    как в во́ду опу́щенный — como alma en pena; con las orejas gachas (caídas)

    как в во́ду ка́нул — como si se lo hubiese tragado la tierra

    как в во́ду гляде́л разг.como si lo estuviera viendo

    с него́ как с гу́ся вода́ — como si no fuera con él; le importa todo tres pitos

    молчи́т, сло́вно воды́ в рот набра́л — está sin decir esta boca es mía, está sin decir oxte ni moxte, está sin decir ni pío

    (быть) ти́ше воды́, ни́же травы́ погов. — ≈ ser más blando que una breva

    лить во́ду на чью́-либо ме́льницу — llevar el agua al molino de alguien, hacer el caldo gordo a alguien

    лить во́ду в коло́дец — echar agua en el mar

    дуть во́ду, наду́ться воды́ — encharcarse de agua

    выжима́ть во́ду из ка́мня — sacar agua de las piedras

    толо́чь во́ду в сту́пе, носи́ть во́ду решето́м — coger agua en cesto; echar lanzas en el mar

    вы́йти сухи́м из воды́ — salir impune (incólume)

    вы́вести на чи́стую во́ду — poner al desnudo, sacar a relucir; desenmascarar vt

    в му́тной воде́ ры́бу лови́ть — ≈ a río revuelto ganancia de pescadores; pescar en río revuelto

    ви́лами на (по) воде́ пи́сано погов. — ≈ escrito en la arena

    * * *
    n
    1) gener. agua
    2) poet. cristal

    Diccionario universal ruso-español > вода

  • 54 воробей

    воробе́й
    pasero.
    * * *
    м.
    ••

    стре́ляный воробе́й, ста́рый воробе́й — perro viejo; toro corrido

    ста́рого воробья́ на мяки́не не проведёшь посл. ≈≈ el pez viejo no muerde el anzuelo

    стреля́ть из пу́шек по воробья́м посл. ≈≈ gastar la pólvora en salvas

    сло́во не воробе́й, вы́летит - не пойма́ешь посл. — palabra y piedra suelta no tienen vuelta, palabra dicha no tiene vuelta

    * * *
    м.
    ••

    стре́ляный воробе́й, ста́рый воробе́й — perro viejo; toro corrido

    ста́рого воробья́ на мяки́не не проведёшь посл. — ≈ el pez viejo no muerde el anzuelo

    стреля́ть из пу́шек по воробья́м посл. — ≈ gastar la pólvora en salvas

    сло́во не воробе́й, вы́летит - не пойма́ешь посл. — palabra y piedra suelta no tienen vuelta, palabra dicha no tiene vuelta

    * * *
    n
    1) gener. gorrión, pardal, pàjaro comunero
    2) Col. pinche

    Diccionario universal ruso-español > воробей

  • 55 вписать

    вписа́ть, впи́сывать
    enskribi, ennoti, enkajerigi.
    * * *
    сов., вин. п.
    1) insertar vt, inscribir (непр.) vt; incluir (непр.) vt ( включить)

    вписа́ть пропу́щенное сло́во — insertar una palabra olvidada (dejada)

    2) мат. inscribir (непр.) vt
    * * *
    сов., вин. п.
    1) insertar vt, inscribir (непр.) vt; incluir (непр.) vt ( включить)

    вписа́ть пропу́щенное сло́во — insertar una palabra olvidada (dejada)

    2) мат. inscribir (непр.) vt
    * * *
    v
    1) gener. incluir (включить), insertar
    2) math. inscribir

    Diccionario universal ruso-español > вписать

  • 56 выдавить

    вы́давить, выда́вливать
    elpremi.
    * * *
    сов.
    1) ( выжать) exprimir vt, estrujar vt

    вы́давить сок — exprimir (sacar) el jugo

    вы́давить лимо́н — exprimir un limón

    2) перен.

    вы́давить слезу́ — verter (echar) una lágrima

    вы́давить улы́бку — tener una sonrisa forzada

    вы́давить из себя́ сло́во — decir una palabra con dificultad

    3) ( продавить) hundir vt

    вы́давить стекло́ — romper un cristal

    4) ( сделать оттиск) imprimir vt
    * * *
    сов.
    1) ( выжать) exprimir vt, estrujar vt

    вы́давить сок — exprimir (sacar) el jugo

    вы́давить лимо́н — exprimir un limón

    2) перен.

    вы́давить слезу́ — verter (echar) una lágrima

    вы́давить улы́бку — tener una sonrisa forzada

    вы́давить из себя́ сло́во — decir una palabra con dificultad

    3) ( продавить) hundir vt

    вы́давить стекло́ — romper un cristal

    4) ( сделать оттиск) imprimir vt
    * * *
    v
    gener. (âú¿àáü) exprimir, (ïðîäàâèáü) hundir, (ñäåëàáü îááèñê) imprimir, estrujar

    Diccionario universal ruso-español > выдавить

  • 57 выдавливать

    вы́давить, выда́вливать
    elpremi.
    * * *
    несов., вин. п.
    1) ( выжать) exprimir vt, estrujar vt

    выда́вливать сок — exprimir (sacar) el jugo

    выда́вливать лимо́н — exprimir un limón

    2) перен.

    выда́вливать слезу́ — verter (echar) una lágrima

    выда́вливать улы́бку — tener una sonrisa forzada

    выда́вливать из себя́ сло́во — decir una palabra con dificultad

    3) ( продавить) hundir vt

    выда́вливать стекло́ — romper un cristal

    4) ( сделать оттиск) imprimir vt
    * * *
    несов., вин. п.
    1) ( выжать) exprimir vt, estrujar vt

    выда́вливать сок — exprimir (sacar) el jugo

    выда́вливать лимо́н — exprimir un limón

    2) перен.

    выда́вливать слезу́ — verter (echar) una lágrima

    выда́вливать улы́бку — tener una sonrisa forzada

    выда́вливать из себя́ сло́во — decir una palabra con dificultad

    3) ( продавить) hundir vt

    выда́вливать стекло́ — romper un cristal

    4) ( сделать оттиск) imprimir vt
    * * *
    v
    1) gener. (ïðîäàâèáü) hundir, (ñäåëàáü îááèñê) imprimir, estrujar, exprimir, pisar, abollar (óçîð)

    Diccionario universal ruso-español > выдавливать

  • 58 вымолвить

    вы́молвить
    elparoli.
    * * *
    сов., вин. п., разг.
    decir (непр.) vt, proferir (непр.) vt, pronunciar vt

    не вы́молвить ни сло́ва — no pronunciar una (no decir) palabra, no abrir la boca; no decir esta boca es mía (fam.)

    * * *
    сов., вин. п., разг.
    decir (непр.) vt, proferir (непр.) vt, pronunciar vt

    не вы́молвить ни сло́ва — no pronunciar una (no decir) palabra, no abrir la boca; no decir esta boca es mía (fam.)

    * * *
    v
    colloq. decir, proferir, pronunciar

    Diccionario universal ruso-español > вымолвить

  • 59 выточенный

    torneado, afilado

    сло́вно вы́точенный ( о чертах лица) — como esculpido

    * * *
    прич. от выточить

    сло́вно вы́точенный ( о чертах лица) — como esculpido

    * * *
    adj
    gener. torneado

    Diccionario universal ruso-español > выточенный

  • 60 глядеть

    гляде́ть
    rigardi;
    ♦ \глядеть в о́ба plej atente rigardi, rigardegi.
    * * *
    несов.
    1) ( смотреть) mirar vt

    гляде́ть и́скоса (укра́дкой) — mirar de soslayo

    гляде́ть в окно́ — mirar por la ventana

    гляде́ть вслед ( кому-либо) — seguir con la mirada (a)

    гляде́ть друг на дру́га — mirarse (uno a otro)

    гляде́ть и не нагляде́ться разг. — no poder dejar de mirar, no poder quitar los ojos

    2) за + твор. п., разг. ( присматривать) mirar vt (por), cuidar vt (a, de); velar vt (por)

    гляде́ть за детьми́ — cuidar de los niños

    гляде́ть, что́бы... — mirar que (+ subj.)

    3) разг. (виднеться, выглядывать) dejarse ver, verse (непр.)

    гляде́ть из-за туч ( о солнце) — verse a través de las nubes, aparecer detrás de las nubes

    о́кна глядя́т во двор — las ventanas dan al patio

    5) твор. п., разг. ( выглядеть) tener aire (cara, aspecto) (de)

    гляде́ть геро́ем — tener aire de héroe

    ••

    гляди́, гляди́шь вводн. сл. прост.es (muy) posible

    не гля́дя (купить, подписать и т.п.) — sin ver, con ojos cerrados

    гля́дя по (+ дат. п.) — según, teniendo en cuenta

    гля́дя на (+ вин. п.) ( по примеру) — mirando a, a ejemplo de

    на ночь гля́дя — a boca de noche, a las tantas

    гляде́ть во все глаза́, гляде́ть в о́ба — estar ojo avizor, estar alerta

    гляде́ть пря́мо (сме́ло) в глаза́ (+ дат. п.) — mirar directamente (valientemente) a los ojos (de), mirar cara a cara (a)

    гляде́ть сквозь па́льцы (на + вин. п.) — cerrar los ojos (a), hacer la vista gorda

    гляде́ть не́ на что разг.no hay en qué parar la mirada

    на свет не гляде́л бы — estoy (está, etc.) con el cielo nublado

    как (бу́дто, сло́вно) в во́ду гляде́л — como si lo hubiera adivinado

    куда́ глаза́ глядя́т (идти, бежать и т.п.) — a donde lleve el viento

    того́ и гляди́ — a lo mejor, mira que

    не́чего на него́ гляде́ть — no hay nada que aprender de él; no hay que contar con él

    * * *
    несов.
    1) ( смотреть) mirar vt

    гляде́ть и́скоса (укра́дкой) — mirar de soslayo

    гляде́ть в окно́ — mirar por la ventana

    гляде́ть вслед ( кому-либо) — seguir con la mirada (a)

    гляде́ть друг на дру́га — mirarse (uno a otro)

    гляде́ть и не нагляде́ться разг. — no poder dejar de mirar, no poder quitar los ojos

    2) за + твор. п., разг. ( присматривать) mirar vt (por), cuidar vt (a, de); velar vt (por)

    гляде́ть за детьми́ — cuidar de los niños

    гляде́ть, что́бы... — mirar que (+ subj.)

    3) разг. (виднеться, выглядывать) dejarse ver, verse (непр.)

    гляде́ть из-за туч ( о солнце) — verse a través de las nubes, aparecer detrás de las nubes

    о́кна глядя́т во двор — las ventanas dan al patio

    5) твор. п., разг. ( выглядеть) tener aire (cara, aspecto) (de)

    гляде́ть геро́ем — tener aire de héroe

    ••

    гляди́, гляди́шь вводн. сл. прост.es (muy) posible

    не гля́дя (купить, подписать и т.п.) — sin ver, con ojos cerrados

    гля́дя по (+ дат. п.) — según, teniendo en cuenta

    гля́дя на (+ вин. п.) ( по примеру) — mirando a, a ejemplo de

    на ночь гля́дя — a boca de noche, a las tantas

    гляде́ть во все глаза́, гляде́ть в о́ба — estar ojo avizor, estar alerta

    гляде́ть пря́мо (сме́ло) в глаза́ (+ дат. п.) — mirar directamente (valientemente) a los ojos (de), mirar cara a cara (a)

    гляде́ть сквозь па́льцы (на + вин. п.) — cerrar los ojos (a), hacer la vista gorda

    гляде́ть не́ на что разг.no hay en qué parar la mirada

    на свет не гляде́л бы — estoy (está, etc.) con el cielo nublado

    как (бу́дто, сло́вно) в во́ду гляде́л — como si lo hubiera adivinado

    куда́ глаза́ глядя́т (идти, бежать и т.п.) — a donde lleve el viento

    того́ и гляди́ — a lo mejor, mira que

    не́чего на него́ гляде́ть — no hay nada que aprender de él; no hay que contar con él

    * * *
    v
    1) gener. (быть обращённым в какую-л. сторону) dar (a), mirar (a)
    2) colloq. (виднеться, выглядывать) dejarse ver, (âúãëàäåáü) tener aire (de; cara, aspecto), (присматривать) mirar (por), cuidar (a, de), velar (por), verse
    3) amer. virar

    Diccionario universal ruso-español > глядеть

См. также в других словарях:

  • слоёк — слоёк …   Словарь употребления буквы Ё

  • слоёк — сло/ёк/ …   Морфемно-орфографический словарь

  • СЛО — Система лекарственного обеспечения «Симплекс» СЛО Северный ледовитый океан СЛО система лекарственного обеспечения СЛО Семья, любовь, Отечество с 2010 межрегиональное общественное движение …   Словарь сокращений и аббревиатур

  • сло́во — слово, а; верить на слово; слово за слово; мн. слова, слов, словам …   Русское словесное ударение

  • СЛОЁК — СЛОЁК, слойка, муж. (разг.). уменьш. к слой. Толковый словарь Ушакова. Д.Н. Ушаков. 1935 1940 …   Толковый словарь Ушакова

  • слоёк — слоёк, слойка …   Русское словесное ударение

  • слоёк — слоёк, слойк а …   Русский орфографический словарь

  • слоёк — сущ., кол во синонимов: 1 • слоек (2) Словарь синонимов ASIS. В.Н. Тришин. 2013 …   Словарь синонимов

  • слоёв — (род. п. мн. ч. от слой) …   Словарь употребления буквы Ё

  • слоїк — іменник чоловічого роду …   Орфографічний словник української мови

  • слоїти — дієслово недоконаного виду укладати шарами кул., розм …   Орфографічний словник української мови

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»