-
81 zd|jąć
pf — zd|ejmować impf (zdejmę, zdjęła, zdjęli — zdejmuję) vt 1. (wziąć) to take [książkę, szklankę]; (usunąć) to remove [folię, osłonę]- zdjąć coś z półki to take sth off a shelf- zdjąć kogoś z drzewa to get sb down from a tree- zdjąć nogi z krzesła/ze stołu to get a. take one’s feet off a chair/table- zdjąć skórkę z banana to remove the skin from a banana- zdjąć skórkę z pomidora to skin a tomato- zdjąć komuś gips z ręki to remove the plaster from a. take the plaster off sb’s hand- dzisiaj zdejmują mi gips I’m having the plaster removed a. taken off today- zdjąć komuś szwy to remove sb’s stitches- nie zdejmował z niej wzroku he never took his eyes off her2. (z siebie) to take [sth] off, to take off [płaszcz, buty, kapelusz]- zdjąć mundur przen. to leave the army- zdjąć sutannę przen. to leave the church, to abandon the cloth3. (uwolnić) to take [sth] off [obowiązek, odpowiedzialność]- zdjąć z kogoś ciężar to take a burden off sb- zdjąć z kogoś winę to free sb from guilt- zdjąć z kogoś podejrzenie to clear sb of suspicion4. (unieważnić) to lift [ograniczenia, zakaz]- zdjąć punkt z porządku obrad to remove an item from the agenda- zdjąć sztukę z afisza to take off a play- zdjąć artykuł/wywiad [cenzura, cenzor] to ban an article/interview5. (odwołać) to remove [osobę]- zdjąć kogoś ze stanowiska to remove sb from their position- zdjąć warty to call off the sentries6. książk. (opanować) [strach, niepokój] to overcome [osobę]- zdjął go smutek he was overcome by sadness- uciekł, zdjęty przerażeniem he ran away, overcome by fear7. pot. (zrobić zdjęcie) to take a picture of [osobę, przedmiot]The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zd|jąć
-
82 zreduk|ować
pf Ⅰ vt 1. (ograniczyć) to reduce [ilość, deficyt, arsenał broni, wydajność]; to cut down (on), to cut back (on) [koszty, przestępczość]; to scale down [plany]; (stopniowo zmniejszyć) to whittle [sth] away a. down [przewagę, zyski]; (nagle, drastycznie) to axe, to ax US; to slash pot. [wydatki, usługi, program]- zredukować długą listę do trzech punktów/wachlarz możliwości do jednej to pare down a long list to three items/to eliminate all the possibilities but one- zredukować coś do minimum to reduce sth to a minimum a. to the bare minimum- zredukować dochody o pięć procent to decrease revenues by five per cent ⇒ redukować2. (zwolnić) to cut down on [personel, pracowników]; to streamline [biurokrację]; (nagle, drastycznie) to axe, to ax US [stanowiska]- zredukować obsługę biura to cut down on the office staff ⇒ redukować3. (sprowadzić) to reduce- zredukować coś do czegoś to reduce sth to sth- zredukować skomplikowany problem do prostej kwestii to reduce a complex problem to a simple issue- życie zredukowane do walki o przetrwanie life reduced to a struggle for existence- system zredukuje człowieka do roli trybika w maszynie the system reduces the individual to a mere cog in the machine ⇒ redukować4. Aut. (obniżać) zredukować bieg to reduce gear, to change down GB, to downshift US ⇒ redukować 5. Chem. to deoxidize Ⅱ zredukować się 1. (pod względem ilości, wielkości) [wpływy, ilość] to drop, to fall- nasze koszty zredukowały się o jedną trzecią our costs have fallen by one third ⇒ redukować się2. (pod względem złożoności) [funkcja, zagadnienie, dzieło] to be reduced- powódź danych zredukowała się do rozmiarów możliwych do przetworzenia the deluge of data has been reduced to manageable proportions ⇒ redukować sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zreduk|ować
-
83 zrezygn|ować
pf vi 1. (zrzec się) to resign (z czegoś (from) sth); (odstąpić) to give [sth] up, to give up vt, to relinquish vt- zrezygnował ze stanowiska he gave up a. resigned (from) his post- w wyniku skandalu musiała zrezygnować z pracy in the aftermath of the scandal she had to resign from her job- zrezygnował z funkcji prezesa zarządu na rzecz syna he resigned as chairman in favour of his son ⇒ rezygnować2. (zaniechać) to give [sth] up, to give up vt, to abandon vt; (pominąć) to dispense (z czegoś with sth); (odmówić sobie) to skip vt pot.; to forgo vt książk.- zrezygnować z dekoracji/szczegółów to dispense with decorations/details- zrezygnować z dalszych prób znalezienia pracy to abandon further attempts to find a job- wolę zrezygnować z deseru niż się spóźnić I’d rather skip dessert than be late- ani myślę zrezygnować z kariery artystycznej I have no intention of giving up my artistic career- chciała jeszcze coś powiedzieć, ale zrezygnowała she wanted to add something, but decided against it- zrezygnował z czytania na rzecz improwizacji he decided to extemporize instead of reading książk.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zrezygn|ować
-
84 objęcie
-
85 odwoływać odwoł·ywać
-uję, -ujesz; pf -ać1. vt1) (= pozbawiać stanowiska) to dismiss2) [dyplomatę] to recall3) [lekcję, samolot] to cancel4) [obietnicę] to retract, to withdraw2.odwoływać się vr (w sądzie) to appeal -
86 rezygnować rezygn·ować
-uję, -ujesz; pf z-vi(= przestać podejmować wysiłki) to give uprezygnował ze stanowiska w każdej firmie, w której pracował — he resigned from his job at every firm he ever worked for
-
87 objęcie
objęcie n (-a) stanowiska Antritt m, Übernahme f;objęcia pl Umarmung f;w objęciach in den Armen;w objęcia in die Arme -
88 obsadzać
-
89 obsadzić
-
90 odwoływać
odwoływać (-uję) < odwołać> (-am) beiseite rufen; spektakl, spotkanie absagen; zarzut widerrufen, zurücknehmen;odwoływać ze stanowiska abberufen;odwoływać alarm entwarnen;odwoływać zamówienie abbestellen;odwoływać się do czyichś uczuć an jemandes Gefühle appelieren;odwoływać się od decyzji JUR Widerspruch einlegen -
91 pretendować
pretendować do roli przywódcy eine Führungsrolle beanspruchen;pretendować do stanowiska sich um einen Posten bewerben;pretendować do tronu prätendieren -
92 rezygnacja
rezygnacja f (-i; -e) Resignation f, Mutlosigkeit f; ze stanowiska Rücktritt m, Zurücktreten n;rezygnacja z urzędu Niederlegung f eines Amtes;złożyć pf rezygnację zurücktreten; -
93 ustąpienie
-
94 ustępować
ustępować (-uję) < ustąpić> (-ię) osoba, zamek nachgeben; ból abklingen, nachlassen; gorączka zurückgehen; mróz nachlassen;ustępować k-u miejsca jemandem seinen Platz anbieten; fig jemandem das Feld überlassen;ustępować z drogi zur Seite treten, den Weg frei machen;ustępować ze stanowiska zurücktreten;nie ustępować nicht nachstehen (w L in D) -
95 bronić
bronić [brɔɲiʨ̑]I. vt1) ( walczyć w obronie)\bronić kogoś/czegoś [przed kimś/czymś] jdn/etw [vor jdm/etw] schützen, jdn/etw [gegen jdn/etw] verteidigen\bronić tytułu sport den Titel verteidigen2) ( strzec) [be]schützen, [be]hüten\bronić kogoś przed krytyką/niebezpieczeństwem jdn vor Kritik/einer Gefahr schützen\bronić czegoś przed zniszczeniem etw vor Zerstörung schützen\bronić swoich interesów seine Interessen verteidigenbroń Boże! Gott behüte! [ lub bewahre]3) ( zabraniać) verbieten, verwehren\bronić komuś wstępu jdn den Zutritt verbietennikt ci tego nie broni niemand verbietet dir das, das bleibt dir unverwehrt4) ( odpierać zarzuty)\bronić swego zdania/stanowiska seine Meinung/seinen Standpunkt verteidigen [ lub behaupten]\bronić pracy magisterskiej/doktorskiej eine Magister-/Doktorarbeit verteidigen; ( w sądzie) verteidigen5) ( usprawiedliwiać) rechtfertigenII. vr1) ( walczyć w swojej obronie) sich +akk verteidigen, sich +akk wehren2) ( strzec się)\bronić się przed kimś/czymś sich +akk vor jdm/etw hüten, sich +akk gegen jdn/etw wehren3) ( odpierać zarzuty)\bronić się przed zarzutami sich +akk gegen Vorwürfe verteidigen, Vorwürfe zurückweisen4) ( usprawiedliwiać się) sich +akk rechtfertigen -
96 degradacja
-
97 obsada
obsada [ɔpsada] f -
98 odchodzić
vi1) ( oddalać się) weggehen, fortgehen4) ( zwalniać się z pracy)\odchodzić na emeryturę in Pension gehenodejść ze stanowiska seine Stelle aufgeben [ lub räumen]5) ( rozgałęziać się) gałęzie: sich +akk verzweigen6) ( krzyżować się) ulice: abzweigen8) ( opuszczać kogoś)odejść od kogoś jdn verlassen9) \odchodzić od rozumu [ lub zmysłów] ze zmartwienia vor Sorge den Verstand verlieren [ lub [wie] von Sinnen sein] -
99 rezygnować
rezygnować [rɛzɨgnɔvaʨ̑] < perf z->vi1) ( zrzekać się) verzichten, zurücktreten\rezygnować ze spaceru auf einen Spaziergang verzichtenon zrezygnował ze stanowiska er ist von seinem Posten zurücktreten, er hat seinen Posten geräumt2) ( dawać za wygraną) resignieren, aufgebenona nigdy nie zrezygnowała z własnych ambicji sie gab ihre Ambitionen nie auf -
100 stanowisko
stanowisko [stanɔviskɔ] ntobjąć \stanowisko eine Stelle antretenstać na stanowisku, że... den Standpunkt vertreten, dass...zająć \stanowisko w jakiejś sprawie Stellung zu einer Sache nehmen
См. также в других словарях:
Stanowiska, Końskie County — Infobox Settlement name = Stanowiska settlement type = Village total type = image shield = subdivision type = Country subdivision name = POL subdivision type1 = Voivodeship subdivision name1 = Świętokrzyskie subdivision type2 = County subdivision … Wikipedia
Stanowiska, Włoszczowa County — Infobox Settlement name = Stanowiska settlement type = Village total type = image shield = subdivision type = Country subdivision name = POL subdivision type1 = Voivodeship subdivision name1 = Świętokrzyskie subdivision type2 = County subdivision … Wikipedia
stanowisko — n II, N. stanowiskokiem; lm D. stanowiskoisk 1. «miejsce pobytu, postoju, wykonywania jakiejś czynności, występowania czegoś (w odniesieniu do roślin: miejsce ich występowania, wzrostu; w odniesieniu do zwierząt żyjących na swobodzie: miejsce ich … Słownik języka polskiego
stanowisko — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miejsce działania, czyjejś pracy; miejsce przeznaczone do wykonywania jakiejś czynności; miejsce postoju, pobytu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stanowisko… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dymisja — ż I, DCMs. dymisjasji; lm D. dymisjasji (dymisjasyj) «zwolnienie kogo z zajmowanego stanowiska, urzędu; ustąpienie z zajmowanego stanowiska» Udzielić dymisji. Dać dymisję. Otrzymać dymisję. ◊ Podać się do dymisji «złożyć rezygnację z zajmowanego… … Słownik języka polskiego
odwołać — dk I, odwołaćam, odwołaćasz, odwołaćają, odwołaćaj, odwołaćał, odwołaćany odwoływać ndk VIIIa, odwołaćłuję, odwołaćłujesz, odwołaćłuj, odwołaćywał, odwołaćywany 1. «skłonić kogoś do odejścia skądś, wywołać z towarzystwa, wziąć na bok, przywołać… … Słownik języka polskiego
degradacja — ż I, DCMs. degradacjacji; lm D. degradacjacji (degradacjacyj) 1. «przeniesienie ze stanowiska wyższego na niższe, obniżenie stopnia służbowego, pozbawienie stanowiska, stopnia służbowego, godności; w wojskowości także: karne przeniesienie do… … Słownik języka polskiego
degradować — ndk IV, degradowaćduję, degradowaćdujesz, degradowaćduj, degradowaćował, degradowaćowany «przenosić kogo ze stanowiska wyższego na niższe, pozbawiać kogo stanowiska, stopnia służbowego lub godności; w wojskowości także: karnie przenosić kogo do… … Słownik języka polskiego
królewski — królewskiscy 1. «dotyczący króla, królowej» Insygnia królewskie. Korona królewska. Para królewska. Zamek królewski. ∆ Sąd, trybunał królewski «w dawnej Polsce: sąd, trybunał nadworny» ◊ Wasza Królewska Mość, Jego, Jej Królewska Mość «forma… … Słownik języka polskiego
manifestacja — ż I, DCMs. manifestacjacji; lm D. manifestacjacji (manifestacjacyj) 1. «publiczne, masowe wystąpienie w celu wyrażenia swego stanowiska, protestu, sympatii, solidarności itp. z czymś albo z kimś; demonstracja» Burzliwa, żywiołowa manifestacja.… … Słownik języka polskiego
naganka — ż III, CMs. nagankance; lm D. nagankanek łow. «napędzanie zwierzyny na stanowiska myśliwych; zespół ludzi (naganiaczy), którzy posuwając się tyralierą płoszą zwierzynę i napędzają ją na stanowiska myśliwych; nagonka» Naganka na lisy, sarny,… … Słownik języka polskiego