-
1 standesgemäß
-
2 objęcie
-
3 objęcie
objęcie n (-a) stanowiska Antritt m, Übernahme f;objęcia pl Umarmung f;w objęciach in den Armen;w objęcia in die Arme -
4 obsadzać
-
5 obsadzić
-
6 odwoływać
odwoływać (-uję) < odwołać> (-am) beiseite rufen; spektakl, spotkanie absagen; zarzut widerrufen, zurücknehmen;odwoływać ze stanowiska abberufen;odwoływać alarm entwarnen;odwoływać zamówienie abbestellen;odwoływać się do czyichś uczuć an jemandes Gefühle appelieren;odwoływać się od decyzji JUR Widerspruch einlegen -
7 pretendować
pretendować do roli przywódcy eine Führungsrolle beanspruchen;pretendować do stanowiska sich um einen Posten bewerben;pretendować do tronu prätendieren -
8 rezygnacja
rezygnacja f (-i; -e) Resignation f, Mutlosigkeit f; ze stanowiska Rücktritt m, Zurücktreten n;rezygnacja z urzędu Niederlegung f eines Amtes;złożyć pf rezygnację zurücktreten; -
9 ustąpienie
-
10 ustępować
ustępować (-uję) < ustąpić> (-ię) osoba, zamek nachgeben; ból abklingen, nachlassen; gorączka zurückgehen; mróz nachlassen;ustępować k-u miejsca jemandem seinen Platz anbieten; fig jemandem das Feld überlassen;ustępować z drogi zur Seite treten, den Weg frei machen;ustępować ze stanowiska zurücktreten;nie ustępować nicht nachstehen (w L in D) -
11 bronić
bronić [brɔɲiʨ̑]I. vt1) ( walczyć w obronie)\bronić kogoś/czegoś [przed kimś/czymś] jdn/etw [vor jdm/etw] schützen, jdn/etw [gegen jdn/etw] verteidigen\bronić tytułu sport den Titel verteidigen2) ( strzec) [be]schützen, [be]hüten\bronić kogoś przed krytyką/niebezpieczeństwem jdn vor Kritik/einer Gefahr schützen\bronić czegoś przed zniszczeniem etw vor Zerstörung schützen\bronić swoich interesów seine Interessen verteidigenbroń Boże! Gott behüte! [ lub bewahre]3) ( zabraniać) verbieten, verwehren\bronić komuś wstępu jdn den Zutritt verbietennikt ci tego nie broni niemand verbietet dir das, das bleibt dir unverwehrt4) ( odpierać zarzuty)\bronić swego zdania/stanowiska seine Meinung/seinen Standpunkt verteidigen [ lub behaupten]\bronić pracy magisterskiej/doktorskiej eine Magister-/Doktorarbeit verteidigen; ( w sądzie) verteidigen5) ( usprawiedliwiać) rechtfertigenII. vr1) ( walczyć w swojej obronie) sich +akk verteidigen, sich +akk wehren2) ( strzec się)\bronić się przed kimś/czymś sich +akk vor jdm/etw hüten, sich +akk gegen jdn/etw wehren3) ( odpierać zarzuty)\bronić się przed zarzutami sich +akk gegen Vorwürfe verteidigen, Vorwürfe zurückweisen4) ( usprawiedliwiać się) sich +akk rechtfertigen -
12 degradacja
-
13 obsada
obsada [ɔpsada] f -
14 odchodzić
vi1) ( oddalać się) weggehen, fortgehen4) ( zwalniać się z pracy)\odchodzić na emeryturę in Pension gehenodejść ze stanowiska seine Stelle aufgeben [ lub räumen]5) ( rozgałęziać się) gałęzie: sich +akk verzweigen6) ( krzyżować się) ulice: abzweigen8) ( opuszczać kogoś)odejść od kogoś jdn verlassen9) \odchodzić od rozumu [ lub zmysłów] ze zmartwienia vor Sorge den Verstand verlieren [ lub [wie] von Sinnen sein] -
15 rezygnować
rezygnować [rɛzɨgnɔvaʨ̑] < perf z->vi1) ( zrzekać się) verzichten, zurücktreten\rezygnować ze spaceru auf einen Spaziergang verzichtenon zrezygnował ze stanowiska er ist von seinem Posten zurücktreten, er hat seinen Posten geräumt2) ( dawać za wygraną) resignieren, aufgebenona nigdy nie zrezygnowała z własnych ambicji sie gab ihre Ambitionen nie auf -
16 stanowisko
stanowisko [stanɔviskɔ] ntobjąć \stanowisko eine Stelle antretenstać na stanowisku, że... den Standpunkt vertreten, dass...zająć \stanowisko w jakiejś sprawie Stellung zu einer Sache nehmen -
17 ustępować
vi1) ( wycofywać się) zurücktreten\ustępować ze stanowiska/z urzędu von einem Posten/Amt zurücktreten\ustępować pierwszeństwa przejazdu Vorfahrt gewähren2) ( ulegać)\ustępować komuś [w czymś] jdm [bei etw] nachgeben\ustępować pod wpływem/naciskiem czegoś unter dem Einfluss/Druck von etw nachgeben [ lub zurückweichen]3) ( mijać) ból: nachlassen, abklingen; choroba: abklingen; gorączka: zurückgehen, sinken5) ( być gorszym)nie \ustępować komuś/czemuś w czymś jdm/etw in etw +dat nicht nachstehen6) \ustępować miejsca czemuś einer S. +gen Platz machen, einer S. +gen weichen -
18 kraft
+ gen ( form)\kraft seines/ihres Amtes z tytułu zajmowanego przez niego/nią stanowiska\kraft Gesetzes z mocy ustawy -
19 qualifizieren
qualifizieren * [kvalifi'ʦ̑i:rən]I. vrsich [für eine Stelle] \qualifizieren nadawać się [na stanowisko]2) sportsich [für etw] \qualifizieren zakwalifikować się [do czegoś]II. vtjdn für eine Stelle \qualifizieren Ausbildung: uprawniać kogoś do objęcia stanowiska2) (geh: klassifizieren)etw als Betrug \qualifizieren kwalifikować [ perf za-] coś jako oszustwo
См. также в других словарях:
Stanowiska, Końskie County — Infobox Settlement name = Stanowiska settlement type = Village total type = image shield = subdivision type = Country subdivision name = POL subdivision type1 = Voivodeship subdivision name1 = Świętokrzyskie subdivision type2 = County subdivision … Wikipedia
Stanowiska, Włoszczowa County — Infobox Settlement name = Stanowiska settlement type = Village total type = image shield = subdivision type = Country subdivision name = POL subdivision type1 = Voivodeship subdivision name1 = Świętokrzyskie subdivision type2 = County subdivision … Wikipedia
stanowisko — n II, N. stanowiskokiem; lm D. stanowiskoisk 1. «miejsce pobytu, postoju, wykonywania jakiejś czynności, występowania czegoś (w odniesieniu do roślin: miejsce ich występowania, wzrostu; w odniesieniu do zwierząt żyjących na swobodzie: miejsce ich … Słownik języka polskiego
stanowisko — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miejsce działania, czyjejś pracy; miejsce przeznaczone do wykonywania jakiejś czynności; miejsce postoju, pobytu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stanowisko… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dymisja — ż I, DCMs. dymisjasji; lm D. dymisjasji (dymisjasyj) «zwolnienie kogo z zajmowanego stanowiska, urzędu; ustąpienie z zajmowanego stanowiska» Udzielić dymisji. Dać dymisję. Otrzymać dymisję. ◊ Podać się do dymisji «złożyć rezygnację z zajmowanego… … Słownik języka polskiego
odwołać — dk I, odwołaćam, odwołaćasz, odwołaćają, odwołaćaj, odwołaćał, odwołaćany odwoływać ndk VIIIa, odwołaćłuję, odwołaćłujesz, odwołaćłuj, odwołaćywał, odwołaćywany 1. «skłonić kogoś do odejścia skądś, wywołać z towarzystwa, wziąć na bok, przywołać… … Słownik języka polskiego
degradacja — ż I, DCMs. degradacjacji; lm D. degradacjacji (degradacjacyj) 1. «przeniesienie ze stanowiska wyższego na niższe, obniżenie stopnia służbowego, pozbawienie stanowiska, stopnia służbowego, godności; w wojskowości także: karne przeniesienie do… … Słownik języka polskiego
degradować — ndk IV, degradowaćduję, degradowaćdujesz, degradowaćduj, degradowaćował, degradowaćowany «przenosić kogo ze stanowiska wyższego na niższe, pozbawiać kogo stanowiska, stopnia służbowego lub godności; w wojskowości także: karnie przenosić kogo do… … Słownik języka polskiego
królewski — królewskiscy 1. «dotyczący króla, królowej» Insygnia królewskie. Korona królewska. Para królewska. Zamek królewski. ∆ Sąd, trybunał królewski «w dawnej Polsce: sąd, trybunał nadworny» ◊ Wasza Królewska Mość, Jego, Jej Królewska Mość «forma… … Słownik języka polskiego
manifestacja — ż I, DCMs. manifestacjacji; lm D. manifestacjacji (manifestacjacyj) 1. «publiczne, masowe wystąpienie w celu wyrażenia swego stanowiska, protestu, sympatii, solidarności itp. z czymś albo z kimś; demonstracja» Burzliwa, żywiołowa manifestacja.… … Słownik języka polskiego
naganka — ż III, CMs. nagankance; lm D. nagankanek łow. «napędzanie zwierzyny na stanowiska myśliwych; zespół ludzi (naganiaczy), którzy posuwając się tyralierą płoszą zwierzynę i napędzają ją na stanowiska myśliwych; nagonka» Naganka na lisy, sarny,… … Słownik języka polskiego