-
1 bronić
broń Boże! — God forbid!, heaven forbid!
bronić dostępu do kogoś/czegoś — to bar the way to sb/sth
bronić pracy doktorskiej — to defend one's PhD thesis lub dissertation
* * *ipf.1. + Gen. defend (sb l. sth) (przed czymś/kimś against sb/sth); bronić kraju przed wrogiem fight in defense of one's country; bronić miasta defend a city; bronić domu przed napastnikami defend one's home against aggressors.2. + Gen. l. Acc. (= strzec, chronić) protect, shield; bronić przed niebezpieczeństwem protect from l. against harm; wały broniące miasta przed powodzią embankments protecting the town against flooding; bronić pokoju keep the peace; bronić swoich interesów protect l. look after one's interests; broń Boże! l. niech Bóg broni! l. niech ręka boska broni! God l. heaven forbid!3. + Gen. (= odpierać zarzuty wobec) defend; (sprawy, idei) champion; bronić swojego stanowiska defend one's position; stick to one's guns; bronić swoich praw stand up for one's rights; bronić przyjaciół stand up l. stick up for one's friends; bronić doktoratu defend one's dissertation.4. + Acc. prawn. defend, plead the case of (sb).5. (= zabraniać) forbid ( komuś robienia czegoś sb doing sth l. to do sth); prohibit ( komuś (robienia) czegoś sb from (doing) sth); bronić komuś łowić ryby forbid sb fishing l. to fish; bronić komuś wstępu do swojego domu refuse sb entrance into one's house.ipf.1. (= odpierać atak) defend o.s.; bronić się dzielnie put up a good fight; bronić się do upadłego fight to one's last l. to one's dying breath; bronić się do ostatka fight to the last l. to the bitter end.2. (= odpierać zarzuty) defend o.s.; bronić się przed oskarżeniami defend o.s. against accusations; bronić się w sądzie defend o.s. in court.3. (= strzec się) protect o.s., shield o.s. (przed kimś/czymś from l. against sb/sth); bronić się przed złymi myślami l. od złych myśli suppress bad thoughts; bronić się przed ciekawością sąsiadów shield o.s. against the prying of one's neighbors; bronić się przed napływającymi łzami fight back tears.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bronić
-
2 bronić
bronić [brɔɲiʨ̑]I. vt1) ( walczyć w obronie)\bronić kogoś/czegoś [przed kimś/czymś] jdn/etw [vor jdm/etw] schützen, jdn/etw [gegen jdn/etw] verteidigen\bronić tytułu sport den Titel verteidigen2) ( strzec) [be]schützen, [be]hüten\bronić kogoś przed krytyką/niebezpieczeństwem jdn vor Kritik/einer Gefahr schützen\bronić czegoś przed zniszczeniem etw vor Zerstörung schützen\bronić swoich interesów seine Interessen verteidigenbroń Boże! Gott behüte! [ lub bewahre]3) ( zabraniać) verbieten, verwehren\bronić komuś wstępu jdn den Zutritt verbietennikt ci tego nie broni niemand verbietet dir das, das bleibt dir unverwehrt4) ( odpierać zarzuty)\bronić swego zdania/stanowiska seine Meinung/seinen Standpunkt verteidigen [ lub behaupten]\bronić pracy magisterskiej/doktorskiej eine Magister-/Doktorarbeit verteidigen; ( w sądzie) verteidigen5) ( usprawiedliwiać) rechtfertigenII. vr1) ( walczyć w swojej obronie) sich +akk verteidigen, sich +akk wehren2) ( strzec się)\bronić się przed kimś/czymś sich +akk vor jdm/etw hüten, sich +akk gegen jdn/etw wehren3) ( odpierać zarzuty)\bronić się przed zarzutami sich +akk gegen Vorwürfe verteidigen, Vorwürfe zurückweisen4) ( usprawiedliwiać się) sich +akk rechtfertigen -
3 bronić
глаг.• защитить• защищать• оборонить• отстаивать• отстоять• охранять• поддерживать• покровительствовать• предохранять• сберечь• сохранить* * *broni|ć\bronićony несов. 1. kogo-czego защищать; охранять кого-что;\bronić miasta защищать город; \bronić prawdy отстаивать правду;
\bronić kogoś przed czymś защищать кого-л. от чего-л.;2. czego запрещать что; \bronić wstępu do czegoś запрещать входить куда-л., не пускать куда-л.+2. zabraniać, zakazywać
* * *broniony несов.1) kogo-czego защища́ть; охраня́ть кого-чтоbronić miasta — защища́ть го́род
bronić prawdy — отста́ивать пра́вду
bronić kogoś przed czymś — защища́ть кого́-л. от чего́-л.
2) czego запреща́ть чтоbronić wstępu do czegoś — запреща́ть входи́ть куда́-л., не пуска́ть куда́-л.
Syn: -
4 bronić
bronić tytułu SPORT den Titel verteidigen;bronić pracy doktorskiej seine Doktorarbeit verteidigen;broń Boże! Gott bewahre!;bronić się sich wehren, sich verteidigen; (strzec się) sich schützen ( przed I gegen A), sich hüten ( przed I vorD) -
5 bronić
1. défendable2. défendre3. garde4. plaider5. protéger6. revancher7. sauvegarder -
6 bronić
1 barda 2 cosain 3 cosantóir 4 dearbhaigh 5 pléadáil 6 sábháil -
7 bronić
mbrojruaj -
8 bronić
korumak; savunmak -
9 bronić
[бронічь]v.ndkборонити, захищати, берегти ( spokoju) -
10 bronić
ginti -
11 bronić
абараняць -
12 bronić
абараняць -
13 bronić
захищати, обороняти; берегти -
14 bronić
saqlau -
15 bronić
1 bantay2 magsanggalang3 magtanggol4 mangatwiran5 pagtanggol6 tagapagsanggalang -
16 bronić
goramak; özelenmek; penalamak; tygşytlamak -
17 bronić
1) προστατεύω2) υπερασπίζομαι3) υπερασπίζω -
18 bronić się
несов.1) защища́тьсяbronić się się do upadłego — защища́ться до после́дней ка́пли кро́ви, стоя́ть на́смерть
• -
19 bronić\ się
несов. 1. защищаться;\bronić\ się się do upadłego защищаться до последней капли крови, стоять насмерть;
2. przed kim-czym сопротивляться, оказывать сопротивление кому-чему; противиться кому-чему;● \bronić\ się się rękami i nogami przed czymś руками и ногами отбиваться от чего-л. -
20 bronić bro·nić
-nię, -nisz; impf -ń; pf o-1. vt1) to defend2) (= ochraniać) to guard3) pf za- (= zakazywać) to forbid2.bronić się vr [przed kimś, zarzutami] to defend o.s.
См. также в других словарях:
bronić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, bronićnię, bronićni, broń, bronićniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zwykle za pomocą środków fizycznych nie dopuszczać do naruszenia integralności tego, co się posiada, nad… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bronić — kogoś, czegoś zębami i pazurami zob. ząb 1 … Słownik frazeologiczny
bronić — ndk VIa, bronićnię, bronićnisz, broń, bronićnił, bronićniony 1. «odpierać atak, napaść, ochraniać czynnie, zwykle z bronią w ręku» Bronić mężnie, zaciekle, zajadle, z narażeniem życia. Bronić kogoś własną piersią. Bronić fortecy, miasta, kraju,… … Słownik języka polskiego
bronić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odpierać od siebie czyjś atak fizyczny lub słowny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bronić się przed nacierającym przeciwnikiem. Bronić się przed psem, przed komarami. Bronić się w sądzie,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bronić się — przed czymś rękami i nogami «bronić się przed czymś uparcie, rozpaczliwie, używając wszelkich możliwych sposobów obrony»: Książę broni się przed małżeństwem rękami i nogami. M. Brandys, Poniatowski. Bronić się zębami i pazurami zob. ząb 1 … Słownik frazeologiczny
bronić straconych pozycji — {{/stl 13}}{{stl 7}} bronić przegranej sprawy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Adwokat miał świadomość, że broni straconych pozycji. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Apartment Bronic — (Задар,Хорватия) Категория отеля: 3 звездочный отель Адрес: Ivane Brlić Mažuranić 4 … Каталог отелей
Polish Army oaths — Polish Armed Forces Branches … Wikipedia
ząb — 1. Bronić się, bronić kogoś, czegoś zębami i pazurami «bronić się, bronić kogoś, czegoś, walczyć o kogoś, o coś z zaciekłością, z pasją, nie licząc się z niczym»: Mojej odrębności (czyli wyższości) bronić będę zębami i pazurami. J. Błoński, Forma … Słownik frazeologiczny
pazur — m IV, D. a, Ms. pazururze; lm M. y 1. «u niektórych płazów, większości gadów, u ptaków i wielu ssaków, szczególnie drapieżnych: hakowato wygięta i ostro zakończona płytka rogowa pokrywająca z wierzchu i z boków końcowe człony palców i wystająca… … Słownik języka polskiego
ząb — m IV, D. zęba, Ms. zębie; lm M. zęby 1. «każdy z drobnych tworów w kształcie płytki lub stożka zbudowanych z zębiny, pokrytej szkliwem, osadzonych w zębodole obu szczęk u człowieka i zwierząt kręgowych; służy do chwytania i rozdrabniania… … Słownik języka polskiego