seī

si vis, dabo tibi testes,

si voltis,

si placet,

1, 21, 34: si tuo commodo fleri potest,

si studia Graecorum vos tanto opere delectant,

si populus plurimum potest,

si Massilienses per delectos cives summā justitiā reguntur, inest tamen, etc.,

quid est, Catilina, quod jam amplius exspectes, si nec privata domus continere voces conjurationis tuae potest? si illustrantur, si erumpunt omnia?

si pudor quaeritur, si probitas, si fides, Mancinus haec attulit,

Si quaerimus, cur, etc.,

magnifica quidem res, si modo est ulla,

deliget populus, si modo salvus esse vult, optimum quemque,

quae (virtus) est una, si modo est, maxime munifica,

si quisquam est facilis, hic est,

si ulla res est, quam tibi me petente faciendam putes, haec ea sit,

SI AGNATVS NEC ESCIT, GENTILIS FAMILIAM NANCITOR, Fragm. XII. Tab. in Collat. Leg. Mos. et Rom. 16, 4: quae (libertas), si aequa non est, ne libertas quidem est,

id si minus intellegitur, ex dissensionibus percipi potest,

dicito, si quid vis, non nocebo,

si qui sunt, qui philosophorum auctoritate moveantur,

si quid generis istiusmodi me delectat, pictura delectat,

si aliquid dandum est voluptati,

four times repeated,

noli mirari, si hoc non impetras,

ecquid mirum est, si tam ab amico animo pacem petit? Curt 4, 11, 4: miraris, si superbiam tuam ferre non possumus?

With a negative conclusion, to denote that, although the condition is true, or is conceded, a certain inference does not follow: nec, si omne enuntiatum aut verum aut falsum est, sequitur ilico esse causas, etc.,

nec. si non obstatur, propterea etiam permittitur,

si veniam meretur qui inprudens nocuit, non meretur praemium qui inprudens profuit,

nec ideo ignis minus urere potest, si in materiam incidit inviolabilem flammis,

ea si erant, magnas habebas omnibus, dis gratias,

si quis antea mirabatur, quid esset, quod, etc.,

SI MEMBRVM RVPIT NI CVM EO PACIT TALIO ESTO, Fragm. XII. Tab. ap. Fest. s. v. talio, p. 363 Müll.: si animum contulisti in istam rationem, etc.,

si Roma condita est secundo anno Olympiadis septimae, etc.,

quos (tyrannos) si boni oppresserunt, recreatur civitas: sin audaces, fit illa factio,

si ita sensit, ut loquitur,

1, 27, 43: si modo hoc in Lycurgi potestate potuit esse,

si modo in philosophiā aliquid profecimus,

si quid sceleste fecit,

si quam opinionem jam vestris mentibus comprehendistis, etc.,

si quando regi justo vim populus attulit regnove eum spoliavit, etc.,

minime mirum, si ista res adhuc nostrā linguā inlustrata non est,

quid mirum, si haec invitus amisi?

miraris, si eo tempore matrona dicere potuit, escende?

minime est mirandum, si vita ejus fuit secura,

quod si fuit in re publicā tempus ullum, cum, etc., tum profecto fuit,

si quisquam fuit umquam remotus ab inani laude, ego profecto is sum,

etenim si nulla fuit umquam tam imbecillo mulier animo, quae, etc., certe nos, etc.,

si umquam in dicendo fuimus aliquid, tum profecto, etc.,

non, si tibi ante profuit, semper proderit,

non, si Opimium defendisti, idcirco te isti bonum civem putabunt,

neque enim, si tuae res gestae ceterorum laudibus obscuritatem attulerunt, idcirco Pompeii memoriam amisimus,

nec, si capitis dolorem facit, inutilis hominibus sol est,

nec mirum, eos si orationes turbaverant,

si hoc ita fato datum erat, ut,

plausum si quis eorum aliquando acceperat, ne quid peccasset pertimescebat,

si quando nostri navem religaverant, hostes succurrebant,

si quando suis fortunis forte desperare coeperant,

alte spectare si voles, etc.,

si jam eminebit foras,

si me audietis,

si mutuas non potero certum est sumam fenore,

id persequar, si potero, subtilius,

nihil (offendet) si modo opus exstabit,

si quid te volam, ubi eris?

si nostram rem publicam vobis et nascentem et crescentem ostendero,

tum magis assentiere, si ad majora pervenero,

expediri quae restant vix poterunt, si hoc incohatum reliqueris,

1, 24, 38: pergratum mihi feceris, si de amicitiā disputaris,

accommodabo ad eam (rem publicam), si potuero, omnem illam orationem, etc.... quod si tenere et consequi potuero, etc.,

si potuero,

si potuerit,

si modo id exprimere Latine potuero,

si modo interpretari potuero,

si ne ei caput exoculassitis,

de iis te, si qui me forte locus admonuerit, commonebo,

si habeat aurum,

abire hinc nullo pacto possim, si velim,

si velim,

cum ipsi auxilium ferre, si cupiant, non queant,

si singulos numeremus,

si Scipionis desiderio me moveri negem,

si ad verba rem deflectere velimus,

si quis varias gentes despicere possit, videat primum, etc.,

O si angulus ille accedat, qui, etc.,

O mihi praeteritos referat si Juppiter annos,

also alone: si nunc se nobis ille aureus arbore ramus Ostendat nemore in tanto!

si quā fata aspera rumpas, Tu Marcellus eris,

qui si unus omnia consequi posset, nihil opus esset pluribus, etc.,

quae descriptio si esset ignota vobis, explicaretur a me,

si ullum probarem simplex rei publicae genus,

quod non fecissent profecto, si nihil ad eos pertinere arbitrarentur,

O si solitae quicquam virtutis adesset,

and without O: si mihi, quae quondam fuerat... si nunc foret illa juventus,

perii, si me aspexerit!

victus sum, si dixeris,

Romani si casu intervenerint,

si aliter accidisset,

tum magis id diceres, si nuper in hortis Scipionis affuisses,

mansisset eadem voluntas in eorum posteris, si regum similitudo permansisset,

si id fecisses,

si quis in caelum ascendisset, etc.,

si aliquid de summā gravitate Pompeius remisisset,

istae artes, si modo aliquid, valent, ut acuant ingenia,

aut nemo, aut, si quisquam, ille sapiens fuit,

plures haec tulit una civitas, si minus sapientes, at certe summā laude dignos,

educ tecum omnes tuos: si minus, quam plurimos,

utrum cetera nomina digesta habes an non? Si non... si etiam,

si haec civitas est, civem esse me: si non, exsulem esse, etc.,

hic venit in judicium, si nihil aliud, saltem ut, etc.,

si aliud nihil,

intelleges esse nihil a me nisi orationis acerbitatem et, si forte, raro litterarum missarum indiligentiam reprehensam,

vereor, ne nihil sim tui, nisi supplosionem pedis imitatus et pauca quaedam verba et aliquem, si forte, motum,

quod si in philosophiā tantum interest... quid tandem in causis existimandum est?

quod si fuit in re publicā tempus ullum... tum profecto fuit,

quod si exemeris ex rerum naturā benevolentiae conjunctionem, nec domus ulla nec urbs stare poterit,

quod si non hic tantus fructus ostenderetur et si ex his studiis delectatio sola peteretur: tamen, etc.,

apud Graecos opprobrio fuit adulescentibus, si amatores non haberent,

si diligit multitudo, si fidem habet, etc.,

unam esse spem salutis docent, si eruptione factā extremum auxilium experirentur,

illud ignoscere aequum erit, si... ne tuam quidem gloriam praeponam, etc.,

dixerunt, in eo verti puellae salutem, si postero die vindex injuriae ad tempus praesto esset,

adjecerunt, Scipionem in eo positam habuisse spem pacis, si Hannibal et Mago ex Italiā non revocarentur,

dixit errare, si qui in bello omnis secundos rerum proventus expectent,

errat, si quis existimat facilem rem esse donare,

si oportet velle sapere, dare operam philosophiae convenit. Oportet autem velle sapere, etc.,

si enim est verum, quod ita conectitur: si quis oriente Caniculā natus est, in mari non morietur, illud quoque verum est: si Fabius oriente Canicula natus est, Fabius in mari non morietur,

quae si exsequi nequirem, tamen, etc.,

quae si causa non esset, tamen, etc.,

quae si dubia essent, tamen, etc.,

ibo et visam huc ad eum, si forte est domi,

jam sciam, si quid titubatum est, ubi reliquias videro,

fatis incerta feror, si Juppiter unam Esse velit urbem,

primum ab iis quaesivit, si aquam hominibus in totidem dies, quot frumentum imposuissent,

id modo quaeritur, si (lex) majori parti et in summam prodest,

jam dudum exspecto, si tuom officium scias,

hanc (paludem) si nostri transirent, hostes exspectabant,

Pompeius eadem spectans, si itinere impeditos deprehendere posset,

non recusavit quo minus vel extremo spiritu, si quam opem rei publicae ferre posset, experiretur,

statui expectandum esse si quid certius adferretur,

Philopoemen quaesivit si Lycortas incolumis evasisset,

expertique simul, si tela artusque sequantur,

Helvetii nonnumquam interdiu, saepius noctu, si perrumpere possent, conati,

temptata res est, si primo impetu capi Ardea posset,

L. Minucium cum omni equitatu praemittit, si quid celeritate itineris proficere possit,

circumfunduntur hostes, si quem aditum reperire possent,

fame et inopiā adductos clam ex castris exisse, si quid frumenti in agris reperire possent,

pergit ad speluncam, si forte eo vestigia ferrent,

saxa volvebant, si quā Possent tectam aciem perrumpere,

ad Gonnum castra movet, si potiri oppido posset,

milites in praesidio erant, si quo operā eorum opus esset,

alii offerunt se, si quo usus operae sit,

Carthaginiensibus in Hasdrubale ita, si is movisset Syphacem, spes omnis erat,

consul aedem Fortunae vovit, si eo die hostis fudisset,

is in armis tenuit militem, si opus foret auxilio,

ut patricios indignatio, si cum his gerendus esset honos, deterreret,

si deus si dea es,

hostiam si deo, si deae immolabant,

si vis, dabo tibi testes,

si voltis,

si placet,

1, 21, 34: si tuo commodo fleri potest,

si studia Graecorum vos tanto opere delectant,

si populus plurimum potest,

si Massilienses per delectos cives summā justitiā reguntur, inest tamen, etc.,

quid est, Catilina, quod jam amplius exspectes, si nec privata domus continere voces conjurationis tuae potest? si illustrantur, si erumpunt omnia?

si pudor quaeritur, si probitas, si fides, Mancinus haec attulit,

Si quaerimus, cur, etc.,

magnifica quidem res, si modo est ulla,

deliget populus, si modo salvus esse vult, optimum quemque,

quae (virtus) est una, si modo est, maxime munifica,

si quisquam est facilis, hic est,

si ulla res est, quam tibi me petente faciendam putes, haec ea sit,

SI AGNATVS NEC ESCIT, GENTILIS FAMILIAM NANCITOR, Fragm. XII. Tab. in Collat. Leg. Mos. et Rom. 16, 4: quae (libertas), si aequa non est, ne libertas quidem est,

id si minus intellegitur, ex dissensionibus percipi potest,

dicito, si quid vis, non nocebo,

si qui sunt, qui philosophorum auctoritate moveantur,

si quid generis istiusmodi me delectat, pictura delectat,

si aliquid dandum est voluptati,

four times repeated,

noli mirari, si hoc non impetras,

ecquid mirum est, si tam ab amico animo pacem petit? Curt 4, 11, 4: miraris, si superbiam tuam ferre non possumus?

With a negative conclusion, to denote that, although the condition is true, or is conceded, a certain inference does not follow: nec, si omne enuntiatum aut verum aut falsum est, sequitur ilico esse causas, etc.,

nec. si non obstatur, propterea etiam permittitur,

si veniam meretur qui inprudens nocuit, non meretur praemium qui inprudens profuit,

nec ideo ignis minus urere potest, si in materiam incidit inviolabilem flammis,

ea si erant, magnas habebas omnibus, dis gratias,

si quis antea mirabatur, quid esset, quod, etc.,

SI MEMBRVM RVPIT NI CVM EO PACIT TALIO ESTO, Fragm. XII. Tab. ap. Fest. s. v. talio, p. 363 Müll.: si animum contulisti in istam rationem, etc.,

si Roma condita est secundo anno Olympiadis septimae, etc.,

quos (tyrannos) si boni oppresserunt, recreatur civitas: sin audaces, fit illa factio,

si ita sensit, ut loquitur,

1, 27, 43: si modo hoc in Lycurgi potestate potuit esse,

si modo in philosophiā aliquid profecimus,

si quid sceleste fecit,

si quam opinionem jam vestris mentibus comprehendistis, etc.,

si quando regi justo vim populus attulit regnove eum spoliavit, etc.,

minime mirum, si ista res adhuc nostrā linguā inlustrata non est,

quid mirum, si haec invitus amisi?

miraris, si eo tempore matrona dicere potuit, escende?

minime est mirandum, si vita ejus fuit secura,

quod si fuit in re publicā tempus ullum, cum, etc., tum profecto fuit,

si quisquam fuit umquam remotus ab inani laude, ego profecto is sum,

etenim si nulla fuit umquam tam imbecillo mulier animo, quae, etc., certe nos, etc.,

si umquam in dicendo fuimus aliquid, tum profecto, etc.,

non, si tibi ante profuit, semper proderit,

non, si Opimium defendisti, idcirco te isti bonum civem putabunt,

neque enim, si tuae res gestae ceterorum laudibus obscuritatem attulerunt, idcirco Pompeii memoriam amisimus,

nec, si capitis dolorem facit, inutilis hominibus sol est,

nec mirum, eos si orationes turbaverant,

si hoc ita fato datum erat, ut,

plausum si quis eorum aliquando acceperat, ne quid peccasset pertimescebat,

si quando nostri navem religaverant, hostes succurrebant,

si quando suis fortunis forte desperare coeperant,

alte spectare si voles, etc.,

si jam eminebit foras,

si me audietis,

si mutuas non potero certum est sumam fenore,

id persequar, si potero, subtilius,

nihil (offendet) si modo opus exstabit,

si quid te volam, ubi eris?

si nostram rem publicam vobis et nascentem et crescentem ostendero,

tum magis assentiere, si ad majora pervenero,

expediri quae restant vix poterunt, si hoc incohatum reliqueris,

1, 24, 38: pergratum mihi feceris, si de amicitiā disputaris,

accommodabo ad eam (rem publicam), si potuero, omnem illam orationem, etc.... quod si tenere et consequi potuero, etc.,

si potuero,

si potuerit,

si modo id exprimere Latine potuero,

si modo interpretari potuero,

si ne ei caput exoculassitis,

de iis te, si qui me forte locus admonuerit, commonebo,

si habeat aurum,

abire hinc nullo pacto possim, si velim,

si velim,

cum ipsi auxilium ferre, si cupiant, non queant,

si singulos numeremus,

si Scipionis desiderio me moveri negem,

si ad verba rem deflectere velimus,

si quis varias gentes despicere possit, videat primum, etc.,

O si angulus ille accedat, qui, etc.,

O mihi praeteritos referat si Juppiter annos,

also alone: si nunc se nobis ille aureus arbore ramus Ostendat nemore in tanto!

si quā fata aspera rumpas, Tu Marcellus eris,

qui si unus omnia consequi posset, nihil opus esset pluribus, etc.,

quae descriptio si esset ignota vobis, explicaretur a me,

si ullum probarem simplex rei publicae genus,

quod non fecissent profecto, si nihil ad eos pertinere arbitrarentur,

O si solitae quicquam virtutis adesset,

and without O: si mihi, quae quondam fuerat... si nunc foret illa juventus,

perii, si me aspexerit!

victus sum, si dixeris,

Romani si casu intervenerint,

si aliter accidisset,

tum magis id diceres, si nuper in hortis Scipionis affuisses,

mansisset eadem voluntas in eorum posteris, si regum similitudo permansisset,

si id fecisses,

si quis in caelum ascendisset, etc.,

si aliquid de summā gravitate Pompeius remisisset,

istae artes, si modo aliquid, valent, ut acuant ingenia,

aut nemo, aut, si quisquam, ille sapiens fuit,

plures haec tulit una civitas, si minus sapientes, at certe summā laude dignos,

educ tecum omnes tuos: si minus, quam plurimos,

utrum cetera nomina digesta habes an non? Si non... si etiam,

si haec civitas est, civem esse me: si non, exsulem esse, etc.,

hic venit in judicium, si nihil aliud, saltem ut, etc.,

si aliud nihil,

intelleges esse nihil a me nisi orationis acerbitatem et, si forte, raro litterarum missarum indiligentiam reprehensam,

vereor, ne nihil sim tui, nisi supplosionem pedis imitatus et pauca quaedam verba et aliquem, si forte, motum,

quod si in philosophiā tantum interest... quid tandem in causis existimandum est?

quod si fuit in re publicā tempus ullum... tum profecto fuit,

quod si exemeris ex rerum naturā benevolentiae conjunctionem, nec domus ulla nec urbs stare poterit,

quod si non hic tantus fructus ostenderetur et si ex his studiis delectatio sola peteretur: tamen, etc.,

apud Graecos opprobrio fuit adulescentibus, si amatores non haberent,

si diligit multitudo, si fidem habet, etc.,

unam esse spem salutis docent, si eruptione factā extremum auxilium experirentur,

illud ignoscere aequum erit, si... ne tuam quidem gloriam praeponam, etc.,

dixerunt, in eo verti puellae salutem, si postero die vindex injuriae ad tempus praesto esset,

adjecerunt, Scipionem in eo positam habuisse spem pacis, si Hannibal et Mago ex Italiā non revocarentur,

dixit errare, si qui in bello omnis secundos rerum proventus expectent,

errat, si quis existimat facilem rem esse donare,

si oportet velle sapere, dare operam philosophiae convenit. Oportet autem velle sapere, etc.,

si enim est verum, quod ita conectitur: si quis oriente Caniculā natus est, in mari non morietur, illud quoque verum est: si Fabius oriente Canicula natus est, Fabius in mari non morietur,

quae si exsequi nequirem, tamen, etc.,

quae si causa non esset, tamen, etc.,

quae si dubia essent, tamen, etc.,

ibo et visam huc ad eum, si forte est domi,

jam sciam, si quid titubatum est, ubi reliquias videro,

fatis incerta feror, si Juppiter unam Esse velit urbem,

primum ab iis quaesivit, si aquam hominibus in totidem dies, quot frumentum imposuissent,

id modo quaeritur, si (lex) majori parti et in summam prodest,

jam dudum exspecto, si tuom officium scias,

hanc (paludem) si nostri transirent, hostes exspectabant,

Pompeius eadem spectans, si itinere impeditos deprehendere posset,

non recusavit quo minus vel extremo spiritu, si quam opem rei publicae ferre posset, experiretur,

statui expectandum esse si quid certius adferretur,

Philopoemen quaesivit si Lycortas incolumis evasisset,

expertique simul, si tela artusque sequantur,

Helvetii nonnumquam interdiu, saepius noctu, si perrumpere possent, conati,

temptata res est, si primo impetu capi Ardea posset,

L. Minucium cum omni equitatu praemittit, si quid celeritate itineris proficere possit,

circumfunduntur hostes, si quem aditum reperire possent,

fame et inopiā adductos clam ex castris exisse, si quid frumenti in agris reperire possent,

pergit ad speluncam, si forte eo vestigia ferrent,

saxa volvebant, si quā Possent tectam aciem perrumpere,

ad Gonnum castra movet, si potiri oppido posset,

milites in praesidio erant, si quo operā eorum opus esset,

alii offerunt se, si quo usus operae sit,

Carthaginiensibus in Hasdrubale ita, si is movisset Syphacem, spes omnis erat,

consul aedem Fortunae vovit, si eo die hostis fudisset,

is in armis tenuit militem, si opus foret auxilio,

ut patricios indignatio, si cum his gerendus esset honos, deterreret,

si deus si dea es,

hostiam si deo, si deae immolabant,

vitiles (alvos apium) fimo bubulo oblinunt intus et extra,

cum extra et intus hostem haberent,

maceries levigatur extra intraque,

for which without a copula: extra intra,

nil intra est oleam, nil extra est in nuce duri,

et in corpore et extra esse quaedam bona,

aut in animis aut in corporibus aut extra esse possunt,

ea, quae extra sunt,

sint extra licet usus belli,

ut nulla pars hujusce generis excederet extra,

ubi jam nihil tale extra fertur,

cum extra fulgorem spargunt,

ad causam extra arcessitum,

extra petita,

Exteriusque sitae (urbes) bimari spectantur ab Isthmo,

vasa intrinsecus et exterius crasse picari (jubebat),

respecting this senatusconsultum in Livy: ut omnia Bacchanalia diruerent: extra quam si qua ibi vetusta ara aut signum consecratum esset,

si addat exceptionem hanc: extra quam si quis, etc.,

extra quam qui, etc.,

postulat is, quicum agitur, a praetore exceptionem: extra quam in reum capitis praejudicium fiat,

negant, sapientem suscepturum ullam rei publicae partem, extra quam si eum tempus et necessitas coëgerit?

quaedam, inquit, pluris sunt quam venierunt, et ob hoc aliquid mihi extra pro illis, quamvis empta sint, debes,

urbem extra,

imitated by Horace: Iliacos intra muros peccatur et extra,

NEVE EXTRAD VRBEM SACRA QVISQVAM FECISE VELET, S. C. de Bacchan.: extra portam Collinam,

extra Peloponnesum,

extra provinciam,

extra ostium limenque carceris,

extra limen Apuliae,

esse extra noxiam,

extra noxiam,

extra noxam, extra famam noxae,

ut extra ruinam sint eam, quae impendet,

extra causam esse,

extra hanc contentionem certamenque nostrum,

extra ordinem,

extra quotidianam consuetudinem,

extra numerum,

extra modum,

extra jocum,

ipsi medium ingenium, magis extra vitia quam cum virtutibus,

extra honorem,

imperatores in medium exeunt extra turbam ordinum,

extra portam deducere,

extra portam perire,

fines terminique, extra quos egredi non possim,

extra cancellos egredi,

36: extra modum sumptu et magnificentia prodire,

ut extra tabulam non emineat,

extra unum te,

extra unum Palaestrionem,

extra unam aniculam,

extra ducem paucosque praeterea reliqui primum in ipso bello rapaces, deinde, etc.,

vacationem militiae esse extra tumultum Gallicum,

ad haec, quae interrogatus es, responde: extra ea cave vocem mittas,

quod Cato si voluit, extra familiam debuit dicere vilicum et vilicam,

quod si -- but if; si quis/quid -- if anyone/anything

M. Seius -- ally of Caesar

M. Seius -- supporter of Caesar

adorare veteribus est alloqui,

immo cum gemitu populum sic adorat,

quos adorent, ad quos precentur et supplicent,

affaturque deos et sanctum sidus adorat,

in rupes, in saxa (volens vos Turnus adoro) Ferte ratem,

Junonis prece numen,

prece superos,

non te per meritum adoro,

cum hostiā caesā pacem deūm adorāsset,

adoravi deos, ut, etc.,

adorati di, ut bene ac feliciter eveniret,

Hanc ego, non ut me defendere temptet, adoro,

maneat sic semper adoro,

Auctoremque viae Phoebum taciturnus adorat,

Janus adorandus,

in delubra non nisi adoraturus intras,

large deos adorare,

nil praeter nubes et caeli numen adorat,

adorare crocodilon,

In eccl. Lat. of the worship of the true God: adoravit Israel Deum,

Dominum Deum tuum adorabis,

Deum adora,

so of Christ: videntes eum adoraverunt,

adorent eum omnes angeli Dei,

nec adorabis deo alieno,

qui adorant sculptibus,

si adoraveris coram me,

adorabunt in conspectu tuo,

adorent ante pedes tuos,

Patres nostri in hoc monte adoraverunt,

adorare priscorum in inveniendo curam,

Ennium sicut sacros vetustate lucos adoremus,

veteris qui tollunt grandia templi pocula adorandae rubiginis,

nec tu divinam Aeneida tenta, Sed longe sequere et vestigia semper adora,

C. Caesarem adorari ut deum constituit, cum reversus ex Syria, non aliter adire ausus esset quam capite velato circumvertensque se, deinde procumbens,

non salutari, sed adorari se jubet (Alexander),

adorare Caesarum imagines,

adorare purpuram principis,

nec deerat Otho protendens manus, adorare volgum,

DIVOS ET EOS QVI CAELESTES, SEMPER HABITI COLVNTO... AST OLLA PROPTER QVAE etc.,

si ego hic peribo, ast ille, ut dixit, non redit,

paret Amor dictis carae genetricis. At Venus Ascanio placidam per membra quietem Inrigat,

(Aeneas) finem dedit ore loquendi. At, Phoebi nondum patiens, immanis in antro Bacchatur vates,

at illi Dulcis compositis spiravit crinibus aura,

una (navis) cum Nasidianis profugit: at ex reliquis una praemissa Massiliam, etc.,

ubi facta sunt, in unum omnia miscentur. At pastilli haec ratio est, etc.,

quamquam insideret urbem proprius miles, tres urbanae, novem praetoriae cohortes Etruriā ferme Umbriāque delectae aut vetere Latio et coloniis antiquitus Romanis. At apud idonea provinciarum sociae triremes etc.,

negavit aliā se condicione adlecturum, quam si pateretur ascribi albo, extortum sibi a matre. At illa commota etc.,

Cum alio cantat, at tamen alii suo dat digito litteras, Naev., Com. Rel. p. 20 Rib.: dant alios aliae (silvae) fetus: dant utile lignum Navigiis pinos... At myrtus validis hastilibus et bona bello Cornus,

Nam neque tum stellis acies obtunsa videtur... At nebulae magis etc.,

Hic altā Sicyone, ast hic Amydone relictā, Hic Andro, etc.,

clamores simul horrendos ad sidera tollit, etc.... At gemini lapsu delubra ad summa dracones Effugiunt,

Lacte madens illic suberat Pan ilicis umbrae, Et facta agresti lignea falce Pales etc. At quā Velabri regio patet etc.,

consurgit Turnus in ensem et ferit. Exclamant Troes trepidique Latini, Arrectaeque amborum acies. At perfidus ensis Frangitur in medio,

adusque Supremum tempus, ne se penuria victūs Opprimeret metuebat. At hunc liberta securi divisit medium,

At, scelesta, viden ut ne id quidem me dignum esse existumat?

At qui nummos tristis inuncat?

satis habeo, at quaeso hercle etiam vide,

at unum hoc quaeso... Ut, etc.,

at tu, qui laetus rides mala nostra caveto Mox tibi,

Hunc ut Peleus vidit, At inferias, juvenum gratissime Crantor, Accipe, ait,

at tu, nauta, vagae ne parce malignus arenae Ossibus et capiti inhumato Particulam dare,

at vide quid succenseat,

itaque pulsus ego civitate non sum, quae nulla erat: at vide, quam ista tui latrocinii tela contempserim,

At ut scelesta sola secum murmurat,

At o deorum quidquid in caelo regit Terras et humanum genus, Quid iste fert tumultus?

At tibi quanta domus rutila testudine fulgens, etc.,

horum omnium studium una mater oppugnat: at quae mater?

at per deos immortales! quid est, quod de hoc dici possit,

institui senatores, qui omnia indicum responsa perscriberent. At quos viros!

tangit et ira deos: at non impune feremus,

at tibi Colchorum, memini, regina vacavi,

At te di omnes cum consilio, Calve, mactāssint malo! Pomp., Com. Rel. p. 245 Rib.: At te Juppiter diique omnes perdant!

At te di deaeque faxint cum isto odio, Laches,

At te di perdant,

At tibi di dignum factis exitium duint,

At vobis male sit,

At tibi, pro scelere, exclamat, pro talibus ausis Di... persolvant grates dignas et praemia reddant Debita!

At vos, ait, devota capita, respiciant di perjuriorum vindices,

At tibi di bene faciant omnes,

At tibi di semper, adulescens, quisquis es, faciant bene,

At tu, Catulle, destinatus obdura,

At vos, o superi, miserescite regis,

at tu, pater deūm hominumque, hinc saltem arce hostes,

Atque oppido hercle bene velle illud visus sum, Ast non habere quoi commendarem caprum,

fecit idem Themistocles... at idem Pericles non fecit,

non placet M. Antonio consulatus meus, at placuit P. Servilio,

majores nostri Tusculanos Aequos... in civitatem etiam acceperunt, at Karthaginem et Numantiam funditus sustulerunt,

at memoria bene redditae vitae sempiterna,

crebras a nobis litteras exspecta, ast plures etiam ipse mittito,

Postquam Caesar dicendi finem fecit, ceteri verbo alius alii varie adsentiebantur. At M. Porcius Cato hujusce modi orationem habuit,

hac iter Elysium nobis, at laeva... ad impia Tartara mittit,

6, 489: Ast ego nutrici non mando vota,

ast illi tremat etc.,

Ast vocat officium,

At Jesus audiens ait,

Summis nitere opibus, at ego contra ut dissimilis siem,

Ergo quod magnumst aeque leviusque videtur... At contra gravius etc.,

At tibi contra Evenit, etc.,

(Cornutus) taedio curarum mortem in se festinavit: at contra reus nihil infracto animo, etc.,

at apud illos e contrario nemo ad id officium admittitur, nisi, etc.,

in locis siccis partibus sulcorum imis disponenda sunt semina, ut tamquam in alveolis maneant. At uliginosis e contrario in summo porcae dorso collocanda, etc.,

at satius fuerat eam viro dare nuptum potius,

at potius serves nostram, tua munera, vitam,

At etiam cubat cuculus. Surge, amator, i domum,

Exi foras, sceleste. At etiam restitas, Fugitive!

At vero aut honoribus aucti aut etc.,

Numquam ego te, vitā frater amabilior, Aspiciam posthac. At certe semper amabo,

at, credo, mea numina tandem Fessa jacent,

Piscium magnam atque altilium vim interfecisti. At nego,

Quid tandem te impedit? Mosne majorum? At persaepe etiam privati in hac re publicā perniciosos cives morte multārunt. An leges, quae de civium Romanorum supplicio rogatae sunt? At numquam in hac urbe etc.,

Appellandi tempus non erat? At tecum plus annum vixit. In Galliā agi non potuit? At et in provinciā jus dicebatur et etc.,

Male judicavit populus. At judicavit. Non debuit. At potuit. Non fero. At multi clarissimi cives tulerunt,

sunt, quos signa, quos caelatum argentum delectant. At sumus, inquiunt, civitatis principes,

quid porro quaerendum est? Factumne sit? At constat: A quo? At patet,

multo magnus orator praestat minutis imperatoribus. At prodest plus imperator. Quis negat?

Maxime Juppiter! At in se Pro quaestu sumptum facit hic,

At hercule aliquot annos populus Romanus maximā parte imperii caruit,

at hercle in eā controversiā, quae de Argis est, superior sum,

At, Hercule, reliquis omnibus etc.,

At, hercules, Diodorus et in morbo etc.,

At hercule Germanicum Druso ortum etc.,

3, 54: At, hercules, si conscius fuissem etc.,

Diem conficimus,

At enim istoc nil est magis etc.,

At enim vereor, inquit Crassus, ne haec etc.,

cum dixisset Sophocles, O puerum pulchrum, Pericle. At enim praetorem, Sophocle, decet non solum manus, sed etiam oculos abstinentes habere, etc.,

at enim inter hos ipsos existunt graves controversiae,

At enim cur a me potissimum hoc praesidium petiverunt?

At enim quis reprehendet, quod in parricidas rei publicae decretum erit?

At enim quid ita solus ego circum curam ago?

At enim eo foedere, quod etc.,

sed etc.,

nam publice civitas talibus inceptis abhorrebat. At tamen interfuere quidam etc.,

At certe tamen, inquiunt, quod etc.,

Nolo victumas: at minimis me extis placare volo,

Si tibi non cordi fuerant conubia nostra,... At tamen in vostras potuisti ducere sedes,

Non cognoscebantur foris, at domi: non ab alienis, at a suis,

Liceat haec nobis, si oblivisci non possumus, at tacere,

Si genus humanum et mortalia temnitis arma, At sperate deos memores fandi atque nefandi,

Haec erant... quorum cognitio studiosis juvenibus si non magnam utilitatem adferet, at certe, quod magis petimus, bonam voluntatem,

si ego digna hac contumeliā Sum maxime, at tu indignus qui faceres tamen,

Si tu oblitus es, at di meminerunt,

si non eo die, at postridie,

si non paulo, at aliquanto (post petīsses),

quanta tempestas invidiae nobis, si minus in praesens, at in posteritatem impendeat,

ei, etsi nequāquam parem illius ingenio, at pro nostro tamen studio meritam gratiam referamus,

Quod si nihil cum potentiore juris humani relinquitur inopi, at ego ad deos confugiam,

Si ego hic peribo, ast ille, ut dixit, non redit: At erit mi hoc factum mortuo memorabile,

At etiam asto? At etiam cesso foribus facere hisce assulas?

at in contionibus etc.,

Sit flagitiorum omnium princeps: at est bonus imperator, at felix,

at Sulla, at Marius, at Cinna recte, imo jure fortasse,

At, puto, non votis saepe petita meis?

At quam sunt similes, at quam formosus uterque!

at ingenium ingens Inculto latet hoc sub corpore,

sed,

Saepius at si me, Lycida formose, revisas,

Tutior at quanto merx est in classe secundā,

Mentior at si quid, etc.,

Gramineis ast inde toris discumbitur,

Major at inde etc.,

per obtrectatores Lentuli calumniā extracta res est,

(Lucullus) inimicorum calumniā triennio tardius quam debuerat triumphavit,

inpediti ne triumpharent calumniā paucorum, quibus omnia honesta atque inhonesta vendere mos erat,

Metellus calumniā dicendi tempus exemit,

cum omni morā, ludificatione, calumniā senatūs auctoritas impediretur,

res ab adversariis nostris extracta est variis calumniis,

juris judicium cum erit et aequitatis, cave in istā tam frigidā, tam jejunā calumniā delitescas,

senatus religionis calumniam non religione, sed malevolentiā... comprobat,

Carneades... itaque premebat alio modo nec ullam adhibebat calumniam,

calumniam stultitiamque ejus obtrivit ac contudit,

illud in primis, ne qua calumnia, ne qua fraus, ne quis dolus adhibeatur,

quae major calumnia est, quam venire imberbum adulescentulum... dicere se filium senatorem sibi velle adoptare?

cavillatio, perfugium): haec cum uberius disputantur et fusius, facilius effugiunt Academicorum calumniam,

(Carneades) saepe optimas causas ingenii calumniā ludificari solet,

nec Arcesilae calumnia conferenda est cum Democriti verecundiā,

si in minimis rebus pertinacia reprehenditur, calumnia etiam coërcetur,

altera est calumnia, nullam artem falsis adsentiri opinionibus,

si quis tamen... ad necessaria aliquid melius adjecerit, non erit hac calumniā reprendendus,

jam de deorum inmortalium templis spoliatis qualem calumniam ad pontifices adtulerit?

Scythae... cum confecto jam bello supervenissent, et calumniā tardius lati auxilii, mercede fraudarentur,

quamquam illa fuit ad calumniam singulari consilio reperta ratio... Quae res cum ad pactiones iniquissimas magnam vim habuit, tum vero ad calumnias in quas omnes inciderent, quos vellent Apronius,

causam calumniae reperire,

21: (Heraclius), a quo HS. C. milia per calumniam malitiamque petita sunt,

66: mirari improbitatem calumniae,

37: exsistunt etiam saepe injuriae calumniā quādam et nimis callidā juris interpretatione,

iste amplam occasionem calumniae nactus,

quem iste in decumis, in rebus capitalibus, in omni calumniā praecursorem habere solebat et emissarium,

25: ad rapinas convertit animum, vario et exquisitissimo calumniarum et auctionum et vectigalium genere,

the context: calumniā litium alienos fundos petere,

adeo illis odium Romanorum incussit rapacitas proconsulum, sectio publicanorum, calumniae litium,

calumniarum metum inicere alicui,

principes confiscatos ob tam leve ac tam inpudens calumniarum genus, ut, etc.,

calumniis rapinisque intendit animum,

creditorum turbam... nonnisi terrore calumniarum amovit,

fiscales calumnias magna calumniantium repressit,

istae calumniae,

calumnia magiae,

actoris calumnia quoque coërcetur,

jusjurandum exigere non calumniae causā agere,

nec satis habere bello vicisse Hannibalem, nisi velut accusatores calumniam in eum jurarent ac nomen deferrent,

de calumniā jurare,

turpissimam personam calumniae honestae civitati inponere,

sine ignominiā calumniae accusationem relinquere non posse,

hic illo privato judicio, mihi credite, calumniam non effugiet,

accusare alienae dominationis scelerisque socius propter calumniae metum non est ausus,

perinde poenā teneri ac si publico judicio calumniae condemnatus,

calumniam fictis eludere jocis,

inveni qui Ciceroni crederent, eum (Calvum) nimiā contra se calumniā verum sanguinem perdidisse,

as estod,

as estod,

terram aratro,

glebas aratro,

aera (c. c. dispellere umbras),

auras,

cinerem foco,

undas,

aquas,

rubum,

ubi sol radiis terram dimovit abortus (preceded by: ubi roriferis terram nox obruit umbris),

humentem umbram polo,

gelidam umbram caelo,

obstantes propinquos,

turbam,

dimotis omnibus,

quos (equites) spes societatis a plebe dimoverat,

dimovit perfregitque custodias Poena,

parietes (al. demotis),

plagulas (lecticae),

superiores partes,

manus,

se inambulatione levi,

per obtrectatores Lentuli calumniā extracta res est,

(Lucullus) inimicorum calumniā triennio tardius quam debuerat triumphavit,

inpediti ne triumpharent calumniā paucorum, quibus omnia honesta atque inhonesta vendere mos erat,

Metellus calumniā dicendi tempus exemit,

cum omni morā, ludificatione, calumniā senatūs auctoritas impediretur,

res ab adversariis nostris extracta est variis calumniis,

juris judicium cum erit et aequitatis, cave in istā tam frigidā, tam jejunā calumniā delitescas,

senatus religionis calumniam non religione, sed malevolentiā... comprobat,

Carneades... itaque premebat alio modo nec ullam adhibebat calumniam,

calumniam stultitiamque ejus obtrivit ac contudit,

illud in primis, ne qua calumnia, ne qua fraus, ne quis dolus adhibeatur,

quae major calumnia est, quam venire imberbum adulescentulum... dicere se filium senatorem sibi velle adoptare?

cavillatio, perfugium): haec cum uberius disputantur et fusius, facilius effugiunt Academicorum calumniam,

(Carneades) saepe optimas causas ingenii calumniā ludificari solet,

nec Arcesilae calumnia conferenda est cum Democriti verecundiā,

si in minimis rebus pertinacia reprehenditur, calumnia etiam coërcetur,

altera est calumnia, nullam artem falsis adsentiri opinionibus,

si quis tamen... ad necessaria aliquid melius adjecerit, non erit hac calumniā reprendendus,

jam de deorum inmortalium templis spoliatis qualem calumniam ad pontifices adtulerit?

Scythae... cum confecto jam bello supervenissent, et calumniā tardius lati auxilii, mercede fraudarentur,

quamquam illa fuit ad calumniam singulari consilio reperta ratio... Quae res cum ad pactiones iniquissimas magnam vim habuit, tum vero ad calumnias in quas omnes inciderent, quos vellent Apronius,

causam calumniae reperire,

21: (Heraclius), a quo HS. C. milia per calumniam malitiamque petita sunt,

66: mirari improbitatem calumniae,

37: exsistunt etiam saepe injuriae calumniā quādam et nimis callidā juris interpretatione,

iste amplam occasionem calumniae nactus,

quem iste in decumis, in rebus capitalibus, in omni calumniā praecursorem habere solebat et emissarium,

25: ad rapinas convertit animum, vario et exquisitissimo calumniarum et auctionum et vectigalium genere,

the context: calumniā litium alienos fundos petere,

adeo illis odium Romanorum incussit rapacitas proconsulum, sectio publicanorum, calumniae litium,

calumniarum metum inicere alicui,

principes confiscatos ob tam leve ac tam inpudens calumniarum genus, ut, etc.,

calumniis rapinisque intendit animum,

creditorum turbam... nonnisi terrore calumniarum amovit,

fiscales calumnias magna calumniantium repressit,

istae calumniae,

calumnia magiae,

actoris calumnia quoque coërcetur,

jusjurandum exigere non calumniae causā agere,

nec satis habere bello vicisse Hannibalem, nisi velut accusatores calumniam in eum jurarent ac nomen deferrent,

de calumniā jurare,

turpissimam personam calumniae honestae civitati inponere,

sine ignominiā calumniae accusationem relinquere non posse,

hic illo privato judicio, mihi credite, calumniam non effugiet,

accusare alienae dominationis scelerisque socius propter calumniae metum non est ausus,

perinde poenā teneri ac si publico judicio calumniae condemnatus,

calumniam fictis eludere jocis,

inveni qui Ciceroni crederent, eum (Calvum) nimiā contra se calumniā verum sanguinem perdidisse,

luget senatus, maeret equester ordo,

annum feminis ad lugendum constituere majores,

hos pro me lugere,

sei ad pii rogum fili lugetur. etc.,

quid ego nunc lugeam vitam hominum?

occasum atque interitum rei publicae,

ut ager lugere dominum videretur,

matronae annum, ut parentem, eum luxerunt,

lugebere nobis, Lugebisque alios,

parentes et filii majores X annis anno lugendi sunt,

servus matronis lugendus,

urbem e suis faucibus ereptam esse,

lugere formae,

nec lugentibus id facere fas est,

qui luget, abstinere debet a conviviis, ornamentis et albā veste,

pullo lugentes vellere lanas,

quasi vero venire debuerint,

quasi vero ille factum id esse defendat,

philosophia laudatarum artium omnium quasi parens,

quasi decursus temporis,

Graecas litteras sic avide arripui, quasi diuturnam sitim explere cupiens,

qui, quasi sua res aut honos agatur, ita diligenter, etc.,

atque haec perinde loquor, quasi debueris,

proinde quasi nostram ipsam mentem videre et sentire possimus,

item quasi salsa muriatica esse autumantur,

itidem quasi occisam suem,

prorsus quasi silentium damnum pulchritudinis esset,

quippe quasi minus perjurii contra haberent,

For sic... quasi, in late Lat., aeque... quasi occurs,

assimulabo, quasi nunc exeam,

quasi si esset ex se nata,

circiter, fere): quasi una aetas erat,

quasi talenta ad quindecim Coëgi,

quasi in extremā paginā,

qui cum diceret quasi joco, quasi serio, etc.,

rarely cum quo,

cum quibus,

qui color, nitor, vestitus?

qui cantus dulcior inveniri potest? quod carmen aptius? qui actor in imitandā veritate jucundior?

virgo, quae patria est tua?

occiso Sex. Roscio, qui primus Ameriam nuntiat?

scribis te velle scire, qui sit rei publicae status,

quae cura boum, qui cultus habendo Sit pecori... Hinc canere incipiam,

iste deus qui sit da, Tityre, nobis,

nescimus qui sis,

qui sit, qui socium fraudarit, consideremus,

habebat ducem Gabinium, quīcum quidvis rectissime facere posset,

ille vir, cui patriae salus dulcior fuit,

vir acer, cui, etc.,

vir optimus, qui, etc.,

Priscus, vir cujus, etc.,

quod ego fui ad Trasimenum, id tu hodie es,

collaria, quae vocantur maelium,

coloniam, quam Fregellas appellent,

sucus, quem opobalsamum vocant,

sidere, quod Caniculam appellavimus,

novistine hominem? ridicule rogitas, quīcum una cibum capere soleo,

beati, quīs contigit, etc.,

fac, qui ego sum, esse te,

est locus in carcere, quod Tullianum appellatur,

ealoca, quae Numidia appellatur,

exstat ejus peroratio, qui epilogus dicitur,

justa gloria, qui est fructus virtutis,

domicilia conjuncta, quas urbes dicimus,

ne tu me arbitrare beluam, qui non novisse possim, quīcum aetatem exegerim,

ubi est scelus qui me perdidit?

hoc libro circumcisis rebus, quae non arbitror pertinere ad agriculturam,

abundantia earum rerum, quae prima mortales ducunt,

illa furia muliebrium relligionum, qui, etc.,

annis ferme DX post Romam conditam Livius fabulam dedit... anno ante natum Ennium: qui (sc. Livius) fuit major natu quam Plautus et Naevius,

erant itinera duo, quibus itineribus, etc.,

quemne ego vidi?

Actio maluimus iter facere pedibus, qui incommodissime navigassemus,

hospes, qui nihil suspicaretur,

ingrata es, ore quae caput nostro Incolume abstuleris,

dignum esse dicunt, quīcum in tenebris mices,

socios haud indignos judicas, quos in fidem receptos tuearis,

idoneus nemo fuit quem imitarere,

qui potest temperantiam laudare is, qui ponat summum bonum in voluptate?

nullo modo videre potest quicquam esse utile, quod non honestum sit,

non sumus ii, quibus nihil verum esse videatur,

nunc dicis aliquid quod ad rem pertineat,

quis potest esse tam mente captus, qui neget?

sunt autem multi, qui eripiunt aliis, quod aliis largiantur,

Caesar equitatum praemisit, qui viderent,

domi creant decem praetores, qui exercitui praeessent,

res loquitur ipsa, quae semper valet plurimum,

ratio docet esse deos, quo concesso, confitendum est, etc.,

quae tua natura est,

qui meus amor in te est,

adjutabo quod potero,

cura, quod potes, ut valeas,

quae tibi mandavi, velim ut cures, quod sine molestiā tuā facere poteris,

tu tamen, quod poteris, nos consiliis juvabis,

nihil cuiquam, quod suum dici vellet,

(Epicurus) se unus, quod sciam, sapientem profiteri est ausus,

quod tuo commodo fiat,

quod sciam,

quod ad me attinet,

quod operae,

quod aeris,

si quid est, Quod mea opera opus sit vobis,

quo difficilius, hoc praeclarius,

quaeritur, num quod officium aliud alio majus sit,

si qui graviore vulnere accepto equo deciderat,

nisi si qui publice ad eam rem constitutus esset,

(BACANALIA) SEI QVA SVNT, S. C. de Bacchan.: ne qui forte putet,

quī minus eadem histrioni sit lex quae summo viro?

Quī, amabo?

quī scire possum?

Quī in mentem venit tibi istuc facinus facere?

Quī non?

quī vero dupliciter?

quī vero?

quī scis?

quī istuc facere potuit?

quī potui melius?

sed nos deum nisi sempiternum intellegere quī possumus?

quī potest esse in ejusmodi trunco sapientia?

quī potest?

quī ego minus in Africam traicerem,

nimis demiror, quī illaec me donatum esse aureā paterā sciat,

quī istuc credam ita esse, mihi dici velim,

nec quī hoc mihi eveniat scio,

neque videre, quī conveniat,

quī te Juppiter dique omnes perduint!

quī istum di perdant!

quī te di omnes perdant!

quī illi di irati!

patera, quī Pterela potitare rex est solitus,

sucophantia, quī admutiletur miles,

mihi dari... vehicla quī vehar,

multa concurrunt simul, Quī conjecturam hanc facio,

in tantā paupertate decessit, ut quī efferretur, vix reliquerit,

indica minumo daturus quī sis, quī duci queat,

quī datur, tanti indica,

ut quantum possit quīque liceat veneant,

ut det, quī fiamus liberi,

facite, fingite, invenite, efficite, quī detur tibi: Ego id agam, mihi quī ne detur,

hercle quī, ut tu praedicas, Cavendumst me aps te irato,

hercle quī multo improbiores sunt, quam a primo credidi,

hercle quī aequom postulabat senex,

edepol quī te de isto multi cupiunt nunc mentirier,

edepol quī quom hanc magis contemplo, magis placet,

ea nimiast ratio, quippe quī certo scio, etc.,

quippe quī Magnarum saepe id remedium aegritudinumst,

an id est sapere, ut quī beneficium a benevolente repudies?

et eum morbum mi esse, ut quī med opus sit insputarier?

rarely cum quo,

cum quibus,

qui color, nitor, vestitus?

qui cantus dulcior inveniri potest? quod carmen aptius? qui actor in imitandā veritate jucundior?

virgo, quae patria est tua?

occiso Sex. Roscio, qui primus Ameriam nuntiat?

scribis te velle scire, qui sit rei publicae status,

quae cura boum, qui cultus habendo Sit pecori... Hinc canere incipiam,

iste deus qui sit da, Tityre, nobis,

nescimus qui sis,

qui sit, qui socium fraudarit, consideremus,

habebat ducem Gabinium, quīcum quidvis rectissime facere posset,

ille vir, cui patriae salus dulcior fuit,

vir acer, cui, etc.,

vir optimus, qui, etc.,

Priscus, vir cujus, etc.,

quod ego fui ad Trasimenum, id tu hodie es,

collaria, quae vocantur maelium,

coloniam, quam Fregellas appellent,

sucus, quem opobalsamum vocant,

sidere, quod Caniculam appellavimus,

novistine hominem? ridicule rogitas, quīcum una cibum capere soleo,

beati, quīs contigit, etc.,

fac, qui ego sum, esse te,

est locus in carcere, quod Tullianum appellatur,

ealoca, quae Numidia appellatur,

exstat ejus peroratio, qui epilogus dicitur,

justa gloria, qui est fructus virtutis,

domicilia conjuncta, quas urbes dicimus,

ne tu me arbitrare beluam, qui non novisse possim, quīcum aetatem exegerim,

ubi est scelus qui me perdidit?

hoc libro circumcisis rebus, quae non arbitror pertinere ad agriculturam,

abundantia earum rerum, quae prima mortales ducunt,

illa furia muliebrium relligionum, qui, etc.,

annis ferme DX post Romam conditam Livius fabulam dedit... anno ante natum Ennium: qui (sc. Livius) fuit major natu quam Plautus et Naevius,

erant itinera duo, quibus itineribus, etc.,

quemne ego vidi?

Actio maluimus iter facere pedibus, qui incommodissime navigassemus,

hospes, qui nihil suspicaretur,

ingrata es, ore quae caput nostro Incolume abstuleris,

dignum esse dicunt, quīcum in tenebris mices,

socios haud indignos judicas, quos in fidem receptos tuearis,

idoneus nemo fuit quem imitarere,

qui potest temperantiam laudare is, qui ponat summum bonum in voluptate?

nullo modo videre potest quicquam esse utile, quod non honestum sit,

non sumus ii, quibus nihil verum esse videatur,

nunc dicis aliquid quod ad rem pertineat,

quis potest esse tam mente captus, qui neget?

sunt autem multi, qui eripiunt aliis, quod aliis largiantur,

Caesar equitatum praemisit, qui viderent,

domi creant decem praetores, qui exercitui praeessent,

res loquitur ipsa, quae semper valet plurimum,

ratio docet esse deos, quo concesso, confitendum est, etc.,

quae tua natura est,

qui meus amor in te est,

adjutabo quod potero,

cura, quod potes, ut valeas,

quae tibi mandavi, velim ut cures, quod sine molestiā tuā facere poteris,

tu tamen, quod poteris, nos consiliis juvabis,

nihil cuiquam, quod suum dici vellet,

(Epicurus) se unus, quod sciam, sapientem profiteri est ausus,

quod tuo commodo fiat,

quod sciam,

quod ad me attinet,

quod operae,

quod aeris,

si quid est, Quod mea opera opus sit vobis,

quo difficilius, hoc praeclarius,

quaeritur, num quod officium aliud alio majus sit,

si qui graviore vulnere accepto equo deciderat,

nisi si qui publice ad eam rem constitutus esset,

(BACANALIA) SEI QVA SVNT, S. C. de Bacchan.: ne qui forte putet,

quī minus eadem histrioni sit lex quae summo viro?

Quī, amabo?

quī scire possum?

Quī in mentem venit tibi istuc facinus facere?

Quī non?

quī vero dupliciter?

quī vero?

quī scis?

quī istuc facere potuit?

quī potui melius?

sed nos deum nisi sempiternum intellegere quī possumus?

quī potest esse in ejusmodi trunco sapientia?

quī potest?

quī ego minus in Africam traicerem,

nimis demiror, quī illaec me donatum esse aureā paterā sciat,

quī istuc credam ita esse, mihi dici velim,

nec quī hoc mihi eveniat scio,

neque videre, quī conveniat,

quī te Juppiter dique omnes perduint!

quī istum di perdant!

quī te di omnes perdant!

quī illi di irati!

patera, quī Pterela potitare rex est solitus,

sucophantia, quī admutiletur miles,

mihi dari... vehicla quī vehar,

multa concurrunt simul, Quī conjecturam hanc facio,

in tantā paupertate decessit, ut quī efferretur, vix reliquerit,

indica minumo daturus quī sis, quī duci queat,

quī datur, tanti indica,

ut quantum possit quīque liceat veneant,

ut det, quī fiamus liberi,

facite, fingite, invenite, efficite, quī detur tibi: Ego id agam, mihi quī ne detur,

hercle quī, ut tu praedicas, Cavendumst me aps te irato,

hercle quī multo improbiores sunt, quam a primo credidi,

hercle quī aequom postulabat senex,

edepol quī te de isto multi cupiunt nunc mentirier,

edepol quī quom hanc magis contemplo, magis placet,

ea nimiast ratio, quippe quī certo scio, etc.,

quippe quī Magnarum saepe id remedium aegritudinumst,

an id est sapere, ut quī beneficium a benevolente repudies?

et eum morbum mi esse, ut quī med opus sit insputarier?

in its nature a sibilant semi-vowel, whose peculiarities were much discussed by the ancients, and are even treated of in a special work by Messala, a contemporary of Augustus (Messala in libro de S littera,

and, as a medial, often written double after long vowels: caussa, cassus, divissiones (these forms, used by Cicero and Vergil, were already uncommon in Quintilian's time,

in its nature a sibilant semi-vowel, whose peculiarities were much discussed by the ancients, and are even treated of in a special work by Messala, a contemporary of Augustus (Messala in libro de S littera,

and, as a medial, often written double after long vowels: caussa, cassus, divissiones (these forms, used by Cicero and Vergil, were already uncommon in Quintilian's time,