Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

rosa

  • 1 rosa

    rŏsa, ae, f. [kindr. with rhodon], a rose.
    I.
    Lit., Varr R. R. 1, 35, 1; Plin. 21, 4, 10, § 14:

    Paestanae rosae,

    Mart. 4, 42, 10:

    cape rosas,

    id. 2, 59, 3;

    sacred to Venus,

    Aus. Idyll. 14; cf. id. ib. 6, 76 and 92;

    blooms latest of the spring flowers,

    Plin. 21, 11, 38, § 64.—Hence, sera, Hor. C. 1, 38, 3; cf.

    Cicero's reproach: cum rosam viderat, tum incipere ver arbitrabatur,

    Cic. Verr. 2, 5, 11, § 27.—Used on festive and solemn occasions for wreaths, for strewing in the way or upon graves, at feasts, etc., Lucr. 2, 627; Hor. C. 1, 36, 15; 2, 11, 14; 3, 19, 22; 29, 3; Prop. 1, 17, 22; 3, 5 (4, 4), 22; 4 (5), 8, 40; Plin. 18, 26, 64, § 236; Sen. Hippol. 769; Plin. Ep. 5, 6, 34; Tac. H. 2, 70 et saep.; cf. Becker, Gall. 3, p. 32 (2d edit.): plena rosarum Atria. Ov. M. 2, 113.— Prov.: inter vepres rosae nascuntur, Amm. 16, 7, 4. —
    B.
    Collect., for roses, wreaths of roses (only so in class. prose):

    sertis redimiri jubebis et rosā?

    Cic. Tusc. 3, 18, 43:

    an tu me in violā putabas aut in rosā dicere?

    on, among roses, id. ib. 5, 26, 73:

    in rosā potare,

    id. Fin. 2, 20, 65:

    jacere,

    Sen. Ep. 36, 9:

    vivere,

    Mart. 8, 77, 2; cf.:

    multā in rosā,

    Hor. C. 1, 5, 1:

    pulvinus perlucidus rosā fartus,

    Cic. Verr. 2, 5, 11, § 27.—
    II.
    Transf.
    A.
    As a word of endearment, in Plautus:

    mea rosa,

    my rose, my rosebud, Plaut. As. 3, 3, 74; id. Bacch. 1, 1, 50;

    or simply rosa,

    id. Men. 1, 3, 9:

    tu mihi rosa es,

    id. Curc. 1, 2, 6.—
    B.
    Oil of roses, Cels. 8, 3; 4; 6, 18, 8. —
    C.
    The season or month of roses, Inscr. Grut. 753, 4; cf. rosales.—
    D.
    The rose-bush, rose-tree:

    nimium breves Flores amoenae ferre jube rosae,

    Hor. C. 2, 3, 14:

    radix silvestris rosae,

    Plin. 8, 41, 63, § 152.— Plur.:

    flores rosarum,

    Lucr. 2, 627; cf. Hor. C. 3, 29, 3:

    terram ad rosarum et vineae satum vertere,

    Plin. 18, 26, 64, § 236.

    Lewis & Short latin dictionary > rosa

  • 2 rosa

        rosa ae, f    [cf. ρ(όδον], a rose: Neu desint epulis rosae, H.: plena rosarum Atria, O.: cum rosam viderat, i. e. the latest of the spring flowers.—Sing. collect., roses, wreaths of roses: sertis redimiri iubebis et rosā?: an tu me in violā putabas aut in rosā dicere? among roses: multā in rosā, H.: pulvinus perlucidus rosā fartus.— The rose-bush, rose-tree: nimium brevīs Flores ferre iube rosae, H.: Cum flore rosarum, H.
    * * *
    rose; (also as term of endearment); rose bush; rose oil

    Latin-English dictionary > rosa

  • 3 Rosa rubicundior, lilio candidior, omnibus formosior, semper in te glorior

    Redder than the rose, whiter than the lilies, fairer than everything, I will always glory in thee

    Latin Quotes (Latin to English) > Rosa rubicundior, lilio candidior, omnibus formosior, semper in te glorior

  • 4 fatuina rosa

    fătŭĭna rŏsa, another name for the paeonia, App. Herb. 64.

    Lewis & Short latin dictionary > fatuina rosa

  • 5 Sub rosa

    Under the rose. Secretly or in confidence

    Latin Quotes (Latin to English) > Sub rosa

  • 6 in

       in    [old indu], prep. with acc. or abl.    I. With acc., in space, with verbs implying entrance, into, to: in Epirum venire: in flumen deicere: in Ubios legatos mittere, Cs.: Thalam pervenit, in oppidum magnum, S.—Fig.: in memoriam reducere: in animum inducere, L.: dicam quod mi in mentemst, T.—With verbs of motion, up to, to, into, down to: in caelum ascendere: in aram confugitis ad deum, up to the altar: vas in manūs sumere, into his hands: se in manūs Romanis tradidisse, L.—With verbs of rest or placing, in: adesse in senatum iussit: Minucius in custodiam habitus, thrown into prison and kept there, L.: propinquas suas nuptum in alias civitates conlocasse, Cs.—Of direction or local relation, towards, in front of, over against: in orientem Germaniae obtenditur, Ta.: coram in os te laudare, T.: castra movet in Arvernos versus, towards, Cs.: in Galliam versus movere, S.—In time, into, till, for: dormiet in lucem, till broad day, H.: in multum diei, L.: e somno, quem in diem extrahunt, Ta.: indutias in triginta annos impetraverunt, for thirty years, L.: in omne tempus, forever: hominem invitavit in posterum diem, for the following day.— In adverbial expressions with words of time: sancit in posterum, ne quis, etc., hereafter: res dilata est in posterum, to a later day: et in praesentia hi et in futurum metum ceperunt, L.: in perpetuum fore: non in tempus aliquod, sed in aeternum, L.: ex raptis in diem commeatibus, for immediate use, L.: fundum emere in diem, i. e. a fixed day of payment, N.: in dies singulos, each succeeding day: in dies, day by day, L.: nos in diem vivimus, for the moment: in diem et horam, every day, H.: in horas, hourly, H.—Of reference, in relation to, about, respecting, towards, against: id, quod est in philosophos dictum, concerning: carmen, quod in eum scripsisset: in liberos nostros indulgentia: impietates in deos, against: in dominum quaeri, as a witness against: invehi in Thebanos, N.: hominis definitio una in omnīs valet, applies to: in obsequium pronus, H.: in utrumque paratus, V.: in incertum, ne, etc., in view of the uncertainty, whether, L.—Of purpose, for, with a view to: haec civitas mulieri in redimiculum praebeat: Regium in praesidium missa legio, as a garrison, L.: in gratiam sociorum, to gratify, L.: Quos audere in proelia vidi, V.: praemia, in quorum spem pugnarent, L.: in spem pacis solutis animis, L.: Ingrata misero vita ducenda est in hoc, ut, etc., H.: satis in usum, for immediate wants, L. —Of result, to, unto, so as to produce: in familiae luctum nupsit: Excisum Euboicae latus ingens rupis in antrum, V.: commutari ex veris in falsa. —In the phrases, in tantum, so far, so greatly: nec In tantum spe tollet avos, V.: in tantum suam felicitatem enituisse, L.—In rem esse, to be useful, avail: si in rem est Bacchidis, T.: imperat, quae in rem sunt, L.: in rem fore credens universos adpellare, S.—Of manner, according to, after: ille in eam sententiam versus, to this effect: in utramque partem disputat, on both sides: cives servilem in modum cruciati, like slaves: vaticinantis in modum canere, L.: virtutem in maius celebrare, S.: in hanc formulam iudicia: sc. in haec verba factum, L.: in universum, in general, L.: in universum aestimanti, upon a general view, Ta.—Of distribution, into, for, according to: Gallia divisa est in partīs trīs, Cs.: describebat censores binos in singulas civitates, i. e. for each state: sextantibus conlatis in capita, a head, L.—Praegn.: in eorum potestatem portum futurum intellegebant. would fall: in potestatem Locrensium esse, L.    II. With abl., of space, in, within: in cerebro animi esse sedem: quae res in nostris castris gererentur, Cs.: in foro palam Syracusis: (caedes) in viā facta: nupta in domo, L.: copias in castris continent, Cs.: in tuā sedeculā sedere: Heri coīmus in Piraeo, T.: navis et in Caietā parata.—Of position, on, upon, over, among, before, in, under: in equo sedens, on horseback: in eo flumine pons erat, over, Cs.: multā te in rosā urget, H.: Caesaris in barbaris erat nomen obscurius, among, Cs.: in Brutiis praeesse, L.: in manu poculum tenens: est in manibus oratio: gloria in oculis sita, S.: populari in oculis eius agros, under, L.—In, with, wearing, under, clad, covered: in veste candidā, L.: in lugubri veste, Cu.: homines in catenis Romam mittere, L.: in violā aut in rosā, garlanded: legiones in armis, Cs.—Of a multitude or number, in, among, of: In his poëta hic nomen profitetur suom, T.: sapientissimus in septem: eum in tuis habere: iustissimus unus in Teucris, V.—Of writings, in: in populorum institutis aut legibus: in Timaeo dicit: perscribit in litteris, hostīs ab se discessisse, Cs.: in Thucydide orbem modo orationis desidero, in the style of.—Fig., of mind or character, in: in animo habere: quanta auctoritas fuit in Metello!: in omni animante est summum aliquid.—In phrases, with manibus or manu, at hand, under control, within reach: quamcunque rem habent in manibus: neque mihi in manu fuit Iugurtha qualis foret, in my power, S.: cum tantum belli in manibus esset, on their hands, L.: quorum epistulas in manu teneo.—With loco: in eo loco, in that state, in such a condition: in eo enim loco res sunt nostrae, ut, etc., L.: quo in loco res esset, cognoscere, Cs.: quod ipse, si in eodem loco esset, facturus fuerit, L.—In eo esse ut, etc., to be in such a condition, etc.: cum in eo esset, ut, etc., the situation was such, L.—Of time, in, during, in the course of, within: in tempore hoc, T.: in tali tempore, L.: in diebus paucis, T.: Tam in brevi spatio, T.: in omni aetate: in totā vitā inconstans.—In, while, during: fit, ut distrahatur in deliberando animus: in dividendo partem in genere numerare: in agris vastandis, in laying waste, Cs.: cum in immolandā Iphigeniā tristis Calchas esset.—In phrases, in tempore, in time, at the right time, seasonably: ipsum video in tempore huc se recipere, T.: spreta in tempore gloria interdum cumulatior redit, L.—In praesentiā, at present, now, for the moment, under existing circumstances: sic enim mihi in praesentiā occurrit: id quod unum maxime in praesentiā desiderabatur, L.—In praesenti, for the present: haec ad te in praesenti scripsi, ut, etc.: talenta centum in praesenti, down, L.—Of condition or occupation, in, subject to, affected by, experiencing, engaged in, involved in: magno in aere alieno: torpescentne dextrae in amentiā illā? L.: diem in laetitiā degere, T.: civitas, quae tibi in amore fuit, beloved: in invidiā esse, L.: quod in summis tuis occupationibus voluisti, etc., when engrossed by: in eo magistratu pari diligentiā se praebuit, N.: esse in vitio, in the wrong: hoc est in vitio, perhorrescere, etc., is wrong.—In the case of, in relation to: numcubi meam Benignitatem sensisti in te claudier? in your case (i. e. towards you), T.: facere in eo, cuius, etc., in the case of the man, Cs.: in furibus aerari, S.: Achilles talis in hoste fuit, V.: in hoc homine saepe a me quaeris, etc., in the case of.— In phrases, with summā, in all, in a word, in fine: in omni summā me ad pacem converto.—With neut. sing. of an adj. (expressing more abstractly the quality): cum exitūs haud in facili essent (i. e. haud faciles), L.: in obscuro vitam habere, S.: in dubio esse, L.: in integro esse: in tuto esse, L.: in aequo esse, L.: in aperto esse, S.: in promisco esse, L.: in incerto haberi, S.    III. In composition, in retains its n before vowels, and before h, c, d, f, g, consonant i, n, q, s, t, v, usually also before l and r, and very frequently before m, b, p. But the n is usually assimilated before m, b, p, and often before l, r.
    * * *
    I
    in, on, at (space); in accordance with/regard to/the case of; within (time)
    II
    into; about, in the mist of; according to, after (manner); for; to, among

    Latin-English dictionary > in

  • 7 excipio

    ex-cĭpĭo, cēpi, ceptum, 3, v. a. [capio].
    I.
    (With the notion of the ex predominating.) To take or draw out.
    A.
    Lit. (rarely): aliquem e mari, to draw out, fish out, Cic. Fragm. ap. Non. 293, 26 (Rep. 4, 8, 8 Baiter):

    vidulum (e mari),

    Plaut. Rud. 4, 4, 140 sq.:

    dens manu, forcipe,

    Cels. 7, 12, 1:

    telum (e vulnere),

    id. 7, 5, 1:

    clipeum cristasque rubentes Excipiam sorti,

    to withdraw, exempt, Verg. A. 9, 271.—
    B.
    Trop.
    1.
    In gen.: servitute exceptus, withdrawn, i. e. rescued from slavery, Liv. 33, 23, 2:

    nihil jam cupiditati, nihil libidini exceptum,

    exempt, Tac. Agr. 15.—
    2.
    In partic.
    a.
    To except, make an exception of (freq. and class.):

    hosce ego homines excipio et secerno libenter,

    Cic. Cat. 4, 7, 15:

    qui (Democritus) ita sit ausus ordiri: Haec loquor de universis. Nihil excipit, de quo non profiteatur,

    id. Ac. 2, 23, 73; cf. id. ib. 2, 9, 28:

    Lacedaemonii ipsi, cum omnia concedunt in amore juvenum praeter stuprum, tenui sane muro dissaepiunt id, quod excipiunt,

    id. Rep. 4, 4:

    senex talos elidi jussit conservis meis: sed me excepit,

    Plaut. Mil. 2, 2, 13.—With ne:

    Licinia lex, quae non modo eum, qui, etc.... sed etiam collegas ejus, cognatos, affines excipit, ne eis ea potestas curatiove mandetur,

    Cic. Agr. 2, 8, 21;

    so in legal limitations,

    id. ib. 2, 9, 24; id. Balb. 14, 32; see also exceptio.—With ut, Cic. Q. Fr. 1, 1, 9, 26:

    excepi de antiquis praeter Xenophanem neminem,

    id. Div. 1, 39, 87:

    ut in summis tuis laudibus excipiant unam iracundiam,

    id. Q. Fr. 1, 1, 13, 37:

    dolia, in horreis defossa, si non sint nominatim in venditione excepta, etc.,

    Dig. 18, 1, 76; so ib. 77.—In the abl. absol.:

    omnium mihi videor, exceptis, Crasse, vobis duobus, eloquentissimos audisse Ti. et C. Sempronios,

    you two excepted, Cic. de Or. 1, 9, 38; cf.:

    vos hortor, ut ita virtutem locetis, ut eā exceptā nihil amicitia praestabilius esse putetis,

    id. Lael. 27 fin.:

    exceptā sapientiā,

    id. ib. 6, 20. — Neutr. absol.:

    excepto, quod non simul esses, cetera laetus,

    Hor. Ep. 1, 10, 50:

    excepto, si obscena nudis nominibus enuntientur,

    Quint. 8, 3, 38; Pers. 5, 90; Aug. Serm. 17, 3; 46, 2.—Hence,
    (β).
    Jurid. t. t., said of the defendant, to except, to make a legal exception to the plaintiff's statement:

    verum est, quod qui excipit, probare debeat, quod excipitur,

    Dig. 22, 3, 9; so ib. 18:

    adversus aliquem,

    ib. 16, 1, 17 et saep.; cf. exceptio and the authorities there cited.—
    b.
    In an oration, a law, etc., to express by name, to make particular mention of, to state expressly (rare, and perh. not anteAug.):

    cum Graecos Italia pellerent, excepisse medicos,

    Plin. 29, 1, 8, § 16: vites in tantum sublimes, ut vindemitor auctoratus rogum ac tumulum excipiat, expressly stipulates for (in case he should fall and break his neck), id. 14, 1, 3, § 10.
    II.
    (With the notion of the verb predominating.) To take a thing to one's self (in a good or bad sense), to catch, capture, take, receive.
    A.
    Lit.
    1.
    In gen.:

    sanguinem paterā,

    Cic. Brut. 11, 43; cf. Col. 9, 15, 9:

    e longinquo sucum,

    Plin. 25, 7, 38, § 78:

    labentem excepit,

    Cic. Rab. Post. 16, 43: se in pedes, to take to one's feet, i. e. spring to the ground, Liv. 4, 19, 4:

    filiorum extremum spiritum ore,

    Cic. Verr. 2, 5, 45, § 118; cf.:

    tunicis fluentibus auras,

    Ov. A. A. 3, 301:

    omnium tela,

    Cic. Verr. 2, 2, 72, § 177; so,

    tela,

    Caes. B. G. 3, 5, 3:

    vulnera,

    Cic. Sest. 10, 23; cf.:

    vulnus ore,

    Quint. 6, 3, 75; and:

    plagae genus in se,

    Lucr. 2, 810:

    o terram illam beatam, quae hunc virum exceperit!

    Cic. Mil. 38, 105; cf.: hunc (Mithridatem) in timore et fuga Tigranes excepit, id de. Imp. Pomp. 9, 23:

    aliquem benigno vultu,

    Liv. 30, 14, 3; cf.

    also: hic te polenta excipiet,

    Sen. Ep. 21 med.:

    aliquem epulis,

    Tac. G. 21:

    multos ex fuga dispersos excipiunt,

    Caes. B. G. 6, 35, 6. alios vagos per hiberna milites excipiebant, Liv. 33, 29, 2: speculator, exceptus a juvenibus mulcatur, id. 40, 7, 4: cf. Planc. ap. Cic. Fam. 10, 23, 5:

    servos in pabulatione,

    Caes. B. G. 7, 20, 9:

    incautum,

    Verg. A. 3, 332:

    (uri) mansuefieri ne parvuli quidem excepti possunt,

    Caes. B. G. 6, 28, 4:

    aprum latitantem,

    Hor. C. 3, 12, 10:

    caprum insidiis,

    Verg. E. 3, 18:

    fugientes feras,

    Phaedr. 1, 11, 6:

    aprum, feram venabulo,

    Quint. 4, 2, 17; Sen. Prov. 2 et saep.—
    b.
    Of inanimate subjects:

    postero die patenti itinere Priaticus campus eos excepit,

    received them, Liv. 38, 41, 8:

    silva tum excepit ferum,

    Phaedr. 1, 12, 9; Quint. 2, 12, 2. —
    2.
    In partic.
    a.
    To come next to, to follow after, succeed a thing:

    linguam ad radices ejus haerens excipit stomachus,

    Cic. N. D. 2, 54, 135: quinque milia passuum proxima intercedere itineris campestris;

    inde excipere loca aspera et montuosa,

    Caes. B. C. 1, 66 fin.:

    alios alii deinceps,

    id. B. G. 5, 16 fin. — Poet.:

    porticus excipiebat Arcton,

    i. e. was turned to the north, looked towards the north, Hor. C. 2, 15, 16.—
    b.
    In medic. lang.: aliquid aliqua re, to take something in something, i. e. mixed with something:

    quae (medicamenta) excipiuntur cerato ex rosa facto,

    Cels. 5, 18, 20; 5, 25, 5; 6; 12 et saep.—
    B.
    Trop.
    1.
    In gen., to take or catch up, to intercept:

    genus divinationis naturale, quod animus arripit aut excipit extrinsecus ex divinitate,

    Cic. Div. 2, 11, 26; cf.:

    posteaquam vidit, illum excepisse laudem ex eo, quod,

    i. e. obtained, id. Att. 1, 14, 3: subire coëgit et excipere pericula, to take upon one's self, to receive, support, sustain (the figure being taken from the reception of an enemy's blows or shots), Cic. Prov. Cons. 9, 23; cf.:

    Germani celeriter phalange facta impetus gladiorum exceperunt,

    Caes. B. G. 1, 52, 4; so,

    impetus,

    id. B. C. 1, 58, 1:

    vim frigorum hiememque,

    Cic. Rab. Post. 15, 42:

    labores magnos,

    id. Brut. 69, 243 et saep.:

    excipimus nova illa cum favore et sollicitudine,

    receive, Quint. 10, 1, 15:

    verba risu,

    id. 1, 2, 7:

    praecepta ad excipiendas hominum voluntates,

    for taking captive, Cic. de Or. 2, 8, 32:

    invidiam,

    to draw upon one's self, Nep. Dat. 5, 2.—
    b.
    Of inanim. or abstr. subjects:

    quae (sublicae) cum omni opere conjunctae vim fluminis exciperent,

    Caes. B. G. 4, 17, 9; 3, 13, 1:

    quid reliquis accideret, qui quosque eventus exciperent,

    i. e. would befall, overtake them, Caes. B. C. 1, 21 fin.; Verg. A. 3, 318; Liv. 1, 53, 4.—
    2.
    In partic.
    a.
    To catch with the ear, esp. eagerly or secretly, to catch up, listen to, overhear:

    maledicto nihil facilius emittitur, nihil citius excipitur,

    Cic. Planc. 23, 57; id. Sest. 48, 102:

    assensu populi excepta vox consulis,

    Liv. 8, 6, 7:

    ad has excipiendas voces speculator missus,

    id. 40, 7, 4; 2, 4, 5; 4, 30, 3:

    laudem avidissimis auribus excipit,

    Plin. Ep. 4, 19, 3:

    notis quoque excipere velocissime solitum,

    i. e. to write down in shorthand, Suet. Tit. 3:

    rumores,

    Cic. Deiot. 9, 25; cf.

    voces,

    Liv. 40, 7, 4:

    sermonem eorum,

    id. 2, 4, 5:

    furtivas notas,

    Ov. Am. 1, 4, 18.—
    b.
    To follow after, to succeed a thing in time or the order of succession (cf. above, A. 2. a.):

    tristem hiemem pestilens aestas excepit,

    Liv. 5, 13, 4:

    Herculis vitam et virtutem immortalitas excepisse dicitur,

    Cic. Sest. 68, 143:

    violis succedit rosa: rosam cyanus excipit, cyanum amarantus,

    Plin. 21, 11, 39, § 68:

    excipit Pompilium Numam Tullus Hostilius,

    Flor. 1, 3, 1:

    hunc (locutum) Labienus excepit,

    Caes. B. C. 3, 87, 1.— Absol.:

    turbulentior inde annus excepit,

    succeeded, followed, Liv. 2, 61, 1; Caes. B. G. 7, 88, 2:

    re cognita tantus luctus excepit, ut, etc.,

    id. B. C. 2, 7, 3.—Hence,
    (β).
    Transf.: aliquid, to continue, prolong a thing:

    memoriam illius viri excipient omnes anni consequentes,

    Cic. de Sen. 6, 19; Liv. 38, 22, 3:

    vices alicujus,

    Just. 11, 5.— Poet. with inf., Sil. 13, 687.

    Lewis & Short latin dictionary > excipio

  • 8 Graeci

    Graeci, ōrum, m., = Graikoi, the Grecians, Greeks: contendunt Graecos, Graios memorare solent sos, Enn. ap. Fest. p. 301 Müll. (Ann. v. 358 Vahl.):

    eos septem, quos Graeci sapientes nominaverunt,

    Cic. Rep. 1, 7:

    apud Graecos,

    id. ib. 1, 3, 5; id. Fl. 27, 64:

    quia Graecorum sunt antiquissima quaeque Scripta vel optima, etc.,

    Hor. Ep. 2, 1, 28.— Sing.: Graecus, i, m., a Greek:

    processit ille, et Graecus apud Graecos non de culpa sua dixit, etc.,

    Cic. Fl. 7, 17:

    ignobilis,

    Liv. 39, 8, 3:

    Graecus Graecaque,

    Plin. 28, 2, 3, § 12.—
    II.
    Derivv.
    A.
    Graecus, a, um, adj., of or belonging to the Greeks, Greek, Grecian:

    plus te operae Graecis dedisse rebus video... deinde nullam Graecarum rerum significationem daret,

    Cic. de Or. 2, 36, 152 sq.; cf.

    litterae,

    id. Brut. 20, 78.—In neutr. absol.:

    Graeca leguntur in omnibus fere gentibus,

    Cic. Arch. 10, 23:

    lingua (opp. Latina),

    id. Fin. 1, 3, 10:

    ludi,

    founded on Greek subjects, id. Fam. 7, 1, 3 (opp. Osci); id. Att. 16, 5, 1:

    homines,

    Grecian people, Greeks, id. Mil. 29, 80; id. Tusc. 2, 27, 65:

    testis,

    id. Fl. 5, 11:

    more bibere,

    i. e. to drink healths, id. Verr. 2, 1, 26, § 66:

    Graeca fide mercari,

    i. e. without credit, with ready money, Plaut. As. 1, 3, 47: nux, i. e. an almond, Cloat. ap. Macr. S. 2, 44: pantherae, from Asiatic Greece, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6, 5:

    rosa,

    a kind of rose, Plin. 21, 4, 10, § 18: ovis, perh. Tarentine, Plaut. Merc. 3, 1, 27: via, perh. to Magna Graecia, Cic. Fam. 7, 1, 3.—Prov.: ad Calendas Graecas, i. q. our next day after never (since the Greeks had no Calends), August. ap. Suet. Aug. 87.—Hence, subst.: Graecum, i, n., the Greek language, Greek (rare):

    Graeco melius usuri,

    Quint. 5, 10, 1:

    librum e Graeco in Latinum convertere,

    Cic. Off. 2, 24, 87.— Adv. in two forms,
    1.
    Graece, in the Greek language, in Greek:

    cum ea, quae legeram Graece, Latine redderem,

    Cic. de Or. 1, 34, 155:

    Acilius qui Graece scripsit historiam,

    id. Off. 2, 32, 115:

    loqui,

    id. Tusc. 1, 8, 15:

    optime scire,

    id. de Or. 2, 66, 265; cf.

    nescire,

    id. Fl. 4, 10:

    licet legatum Graece scriptum non valeat,

    Ulp. Fragm. 25, 9:

    omnia Graece,

    Juv. 6, 188.—
    2.
    Graecātim, in the Greek manner:

    amiciri,

    Tert. Pall. 4.—
    B.
    Graecĭa, ae, f., the country of the Greeks, Greece: ad Trojam cum misi ob defendendam Graeciam, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 13, 28 (Trag. v. 362 Vahl.):

    quod de Corintho dixi, id haud scio an liceat de cuncta Graecia verissime dicere,

    Cic. Rep. 2, 4, 8; id. Tusc. 2, 15, 36:

    Graecia capta ferum victorem cepit,

    Hor. Ep. 2, 1, 156:

    magna,

    Ov. H. 16, 340.—In apposition:

    terra,

    Gell. 1, 1, 2; M. Aur. ap. Fronto Ep. 2, 9 Mai.—
    2.
    Transf.: Magna Graecia, Lower Italy, inhabited by Greeks, Plin. 3, 10, 15, § 95; 3, 5, 6, § 42; Cic. de Or. 2, 37, 154; 3, 34, 139; id. Lael. 4, 13; id. Tusc. 1, 16, 38; called also Mājor Graecia, Liv. 31, 7, 11; Sen. Cons. ad Helv. 6 med.; Sil. 11, 21; whereas by a Greek proper it is called Parva Graecia, Plaut. Truc. 2, 6, 55; and absol.:

    Graecia,

    Cic. Arch. 5, 10.— Poet.: Major Graecia, in gen., for Italy:

    Itala nam tellus Graecia major erat,

    Ov. F. 4, 64.—
    C.
    Graecānĭcus, a, um, adj., of Greek origin, in the Greek manner or fashion, Grecian, Greek (rare;

    not in Cic.): alia (verba) Graeca, alia Graecanica,

    i. e. words borrowed from the Greeks, Varr. L. L. 10, § 70 Müll.:

    torcula,

    Plin. 18, 31, 74, § 317:

    pavimentum,

    id. 36, 25, 63, § 188:

    color,

    id. 34, 9, 20, § 98:

    toga, i. e. pallium,

    Suet. Dom. 4: milites, living in the Greek manner, voluptuously, Vulc. Avid. Cass. 5.—Hence, adv.: Graēcānĭce, in Greek:

    dicere,

    Varr. L. L. 9, § 89 Müll.—
    D.
    Graecŭlus, a, um, adj. dim., Grecian, Greek (mostly in a depreciating, contemptuous sense): ineptum sane negotium et Graeculum, thorough Greek, Cic. Tusc. 1, 35, 86:

    motus quidam temerarius Graeculae contionis,

    id. Fl. 10, 23:

    cautio chirographi,

    i. e. not to be relied upon, id. Fam. 7, 18, 1:

    homines,

    id. de Or. 1, 11, 47:

    ferrum,

    Flor. 2, 7, 9:

    civitas Massilia,

    id. 4, 2, 24 Duk.— Subst.:
    1.
    Graecŭlus, i, m.
    (α).
    A paltry Greek, Cic. de Or. 1, 22, 102; id. Pis. 29, 70.—Prov.:

    Graeculus esuriens in caelum, jusseris, ibit,

    Juv. 3, 78.—In the form Graecŭlĭo, Petr. 76 fin.
    (β).
    Post-Aug., without any odious accessory notion, for Graecus:

    vitis,

    Col. 3, 2, 24:

    mala,

    Plin. 15, 14, 15, § 50:

    rosa,

    id. 21, 4, 10, § 18.—
    2. E.
    Graecĭensis, e, adj., Grecian (post-Aug. and very rare):

    mare,

    Plin. 4, 21, 18, § 51:

    scimpodium,

    Gell. 19, 10, 1.—
    F.
    Graecālis, e, adj., Grecian, Greek (late Lat.):

    lapides,

    inscribed with Greek letters, Front. de Col. p. 116 Goes.

    Lewis & Short latin dictionary > Graeci

  • 9 Graeciensis

    Graeci, ōrum, m., = Graikoi, the Grecians, Greeks: contendunt Graecos, Graios memorare solent sos, Enn. ap. Fest. p. 301 Müll. (Ann. v. 358 Vahl.):

    eos septem, quos Graeci sapientes nominaverunt,

    Cic. Rep. 1, 7:

    apud Graecos,

    id. ib. 1, 3, 5; id. Fl. 27, 64:

    quia Graecorum sunt antiquissima quaeque Scripta vel optima, etc.,

    Hor. Ep. 2, 1, 28.— Sing.: Graecus, i, m., a Greek:

    processit ille, et Graecus apud Graecos non de culpa sua dixit, etc.,

    Cic. Fl. 7, 17:

    ignobilis,

    Liv. 39, 8, 3:

    Graecus Graecaque,

    Plin. 28, 2, 3, § 12.—
    II.
    Derivv.
    A.
    Graecus, a, um, adj., of or belonging to the Greeks, Greek, Grecian:

    plus te operae Graecis dedisse rebus video... deinde nullam Graecarum rerum significationem daret,

    Cic. de Or. 2, 36, 152 sq.; cf.

    litterae,

    id. Brut. 20, 78.—In neutr. absol.:

    Graeca leguntur in omnibus fere gentibus,

    Cic. Arch. 10, 23:

    lingua (opp. Latina),

    id. Fin. 1, 3, 10:

    ludi,

    founded on Greek subjects, id. Fam. 7, 1, 3 (opp. Osci); id. Att. 16, 5, 1:

    homines,

    Grecian people, Greeks, id. Mil. 29, 80; id. Tusc. 2, 27, 65:

    testis,

    id. Fl. 5, 11:

    more bibere,

    i. e. to drink healths, id. Verr. 2, 1, 26, § 66:

    Graeca fide mercari,

    i. e. without credit, with ready money, Plaut. As. 1, 3, 47: nux, i. e. an almond, Cloat. ap. Macr. S. 2, 44: pantherae, from Asiatic Greece, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6, 5:

    rosa,

    a kind of rose, Plin. 21, 4, 10, § 18: ovis, perh. Tarentine, Plaut. Merc. 3, 1, 27: via, perh. to Magna Graecia, Cic. Fam. 7, 1, 3.—Prov.: ad Calendas Graecas, i. q. our next day after never (since the Greeks had no Calends), August. ap. Suet. Aug. 87.—Hence, subst.: Graecum, i, n., the Greek language, Greek (rare):

    Graeco melius usuri,

    Quint. 5, 10, 1:

    librum e Graeco in Latinum convertere,

    Cic. Off. 2, 24, 87.— Adv. in two forms,
    1.
    Graece, in the Greek language, in Greek:

    cum ea, quae legeram Graece, Latine redderem,

    Cic. de Or. 1, 34, 155:

    Acilius qui Graece scripsit historiam,

    id. Off. 2, 32, 115:

    loqui,

    id. Tusc. 1, 8, 15:

    optime scire,

    id. de Or. 2, 66, 265; cf.

    nescire,

    id. Fl. 4, 10:

    licet legatum Graece scriptum non valeat,

    Ulp. Fragm. 25, 9:

    omnia Graece,

    Juv. 6, 188.—
    2.
    Graecātim, in the Greek manner:

    amiciri,

    Tert. Pall. 4.—
    B.
    Graecĭa, ae, f., the country of the Greeks, Greece: ad Trojam cum misi ob defendendam Graeciam, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 13, 28 (Trag. v. 362 Vahl.):

    quod de Corintho dixi, id haud scio an liceat de cuncta Graecia verissime dicere,

    Cic. Rep. 2, 4, 8; id. Tusc. 2, 15, 36:

    Graecia capta ferum victorem cepit,

    Hor. Ep. 2, 1, 156:

    magna,

    Ov. H. 16, 340.—In apposition:

    terra,

    Gell. 1, 1, 2; M. Aur. ap. Fronto Ep. 2, 9 Mai.—
    2.
    Transf.: Magna Graecia, Lower Italy, inhabited by Greeks, Plin. 3, 10, 15, § 95; 3, 5, 6, § 42; Cic. de Or. 2, 37, 154; 3, 34, 139; id. Lael. 4, 13; id. Tusc. 1, 16, 38; called also Mājor Graecia, Liv. 31, 7, 11; Sen. Cons. ad Helv. 6 med.; Sil. 11, 21; whereas by a Greek proper it is called Parva Graecia, Plaut. Truc. 2, 6, 55; and absol.:

    Graecia,

    Cic. Arch. 5, 10.— Poet.: Major Graecia, in gen., for Italy:

    Itala nam tellus Graecia major erat,

    Ov. F. 4, 64.—
    C.
    Graecānĭcus, a, um, adj., of Greek origin, in the Greek manner or fashion, Grecian, Greek (rare;

    not in Cic.): alia (verba) Graeca, alia Graecanica,

    i. e. words borrowed from the Greeks, Varr. L. L. 10, § 70 Müll.:

    torcula,

    Plin. 18, 31, 74, § 317:

    pavimentum,

    id. 36, 25, 63, § 188:

    color,

    id. 34, 9, 20, § 98:

    toga, i. e. pallium,

    Suet. Dom. 4: milites, living in the Greek manner, voluptuously, Vulc. Avid. Cass. 5.—Hence, adv.: Graēcānĭce, in Greek:

    dicere,

    Varr. L. L. 9, § 89 Müll.—
    D.
    Graecŭlus, a, um, adj. dim., Grecian, Greek (mostly in a depreciating, contemptuous sense): ineptum sane negotium et Graeculum, thorough Greek, Cic. Tusc. 1, 35, 86:

    motus quidam temerarius Graeculae contionis,

    id. Fl. 10, 23:

    cautio chirographi,

    i. e. not to be relied upon, id. Fam. 7, 18, 1:

    homines,

    id. de Or. 1, 11, 47:

    ferrum,

    Flor. 2, 7, 9:

    civitas Massilia,

    id. 4, 2, 24 Duk.— Subst.:
    1.
    Graecŭlus, i, m.
    (α).
    A paltry Greek, Cic. de Or. 1, 22, 102; id. Pis. 29, 70.—Prov.:

    Graeculus esuriens in caelum, jusseris, ibit,

    Juv. 3, 78.—In the form Graecŭlĭo, Petr. 76 fin.
    (β).
    Post-Aug., without any odious accessory notion, for Graecus:

    vitis,

    Col. 3, 2, 24:

    mala,

    Plin. 15, 14, 15, § 50:

    rosa,

    id. 21, 4, 10, § 18.—
    2. E.
    Graecĭensis, e, adj., Grecian (post-Aug. and very rare):

    mare,

    Plin. 4, 21, 18, § 51:

    scimpodium,

    Gell. 19, 10, 1.—
    F.
    Graecālis, e, adj., Grecian, Greek (late Lat.):

    lapides,

    inscribed with Greek letters, Front. de Col. p. 116 Goes.

    Lewis & Short latin dictionary > Graeciensis

  • 10 Graecula

    Graeci, ōrum, m., = Graikoi, the Grecians, Greeks: contendunt Graecos, Graios memorare solent sos, Enn. ap. Fest. p. 301 Müll. (Ann. v. 358 Vahl.):

    eos septem, quos Graeci sapientes nominaverunt,

    Cic. Rep. 1, 7:

    apud Graecos,

    id. ib. 1, 3, 5; id. Fl. 27, 64:

    quia Graecorum sunt antiquissima quaeque Scripta vel optima, etc.,

    Hor. Ep. 2, 1, 28.— Sing.: Graecus, i, m., a Greek:

    processit ille, et Graecus apud Graecos non de culpa sua dixit, etc.,

    Cic. Fl. 7, 17:

    ignobilis,

    Liv. 39, 8, 3:

    Graecus Graecaque,

    Plin. 28, 2, 3, § 12.—
    II.
    Derivv.
    A.
    Graecus, a, um, adj., of or belonging to the Greeks, Greek, Grecian:

    plus te operae Graecis dedisse rebus video... deinde nullam Graecarum rerum significationem daret,

    Cic. de Or. 2, 36, 152 sq.; cf.

    litterae,

    id. Brut. 20, 78.—In neutr. absol.:

    Graeca leguntur in omnibus fere gentibus,

    Cic. Arch. 10, 23:

    lingua (opp. Latina),

    id. Fin. 1, 3, 10:

    ludi,

    founded on Greek subjects, id. Fam. 7, 1, 3 (opp. Osci); id. Att. 16, 5, 1:

    homines,

    Grecian people, Greeks, id. Mil. 29, 80; id. Tusc. 2, 27, 65:

    testis,

    id. Fl. 5, 11:

    more bibere,

    i. e. to drink healths, id. Verr. 2, 1, 26, § 66:

    Graeca fide mercari,

    i. e. without credit, with ready money, Plaut. As. 1, 3, 47: nux, i. e. an almond, Cloat. ap. Macr. S. 2, 44: pantherae, from Asiatic Greece, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6, 5:

    rosa,

    a kind of rose, Plin. 21, 4, 10, § 18: ovis, perh. Tarentine, Plaut. Merc. 3, 1, 27: via, perh. to Magna Graecia, Cic. Fam. 7, 1, 3.—Prov.: ad Calendas Graecas, i. q. our next day after never (since the Greeks had no Calends), August. ap. Suet. Aug. 87.—Hence, subst.: Graecum, i, n., the Greek language, Greek (rare):

    Graeco melius usuri,

    Quint. 5, 10, 1:

    librum e Graeco in Latinum convertere,

    Cic. Off. 2, 24, 87.— Adv. in two forms,
    1.
    Graece, in the Greek language, in Greek:

    cum ea, quae legeram Graece, Latine redderem,

    Cic. de Or. 1, 34, 155:

    Acilius qui Graece scripsit historiam,

    id. Off. 2, 32, 115:

    loqui,

    id. Tusc. 1, 8, 15:

    optime scire,

    id. de Or. 2, 66, 265; cf.

    nescire,

    id. Fl. 4, 10:

    licet legatum Graece scriptum non valeat,

    Ulp. Fragm. 25, 9:

    omnia Graece,

    Juv. 6, 188.—
    2.
    Graecātim, in the Greek manner:

    amiciri,

    Tert. Pall. 4.—
    B.
    Graecĭa, ae, f., the country of the Greeks, Greece: ad Trojam cum misi ob defendendam Graeciam, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 13, 28 (Trag. v. 362 Vahl.):

    quod de Corintho dixi, id haud scio an liceat de cuncta Graecia verissime dicere,

    Cic. Rep. 2, 4, 8; id. Tusc. 2, 15, 36:

    Graecia capta ferum victorem cepit,

    Hor. Ep. 2, 1, 156:

    magna,

    Ov. H. 16, 340.—In apposition:

    terra,

    Gell. 1, 1, 2; M. Aur. ap. Fronto Ep. 2, 9 Mai.—
    2.
    Transf.: Magna Graecia, Lower Italy, inhabited by Greeks, Plin. 3, 10, 15, § 95; 3, 5, 6, § 42; Cic. de Or. 2, 37, 154; 3, 34, 139; id. Lael. 4, 13; id. Tusc. 1, 16, 38; called also Mājor Graecia, Liv. 31, 7, 11; Sen. Cons. ad Helv. 6 med.; Sil. 11, 21; whereas by a Greek proper it is called Parva Graecia, Plaut. Truc. 2, 6, 55; and absol.:

    Graecia,

    Cic. Arch. 5, 10.— Poet.: Major Graecia, in gen., for Italy:

    Itala nam tellus Graecia major erat,

    Ov. F. 4, 64.—
    C.
    Graecānĭcus, a, um, adj., of Greek origin, in the Greek manner or fashion, Grecian, Greek (rare;

    not in Cic.): alia (verba) Graeca, alia Graecanica,

    i. e. words borrowed from the Greeks, Varr. L. L. 10, § 70 Müll.:

    torcula,

    Plin. 18, 31, 74, § 317:

    pavimentum,

    id. 36, 25, 63, § 188:

    color,

    id. 34, 9, 20, § 98:

    toga, i. e. pallium,

    Suet. Dom. 4: milites, living in the Greek manner, voluptuously, Vulc. Avid. Cass. 5.—Hence, adv.: Graēcānĭce, in Greek:

    dicere,

    Varr. L. L. 9, § 89 Müll.—
    D.
    Graecŭlus, a, um, adj. dim., Grecian, Greek (mostly in a depreciating, contemptuous sense): ineptum sane negotium et Graeculum, thorough Greek, Cic. Tusc. 1, 35, 86:

    motus quidam temerarius Graeculae contionis,

    id. Fl. 10, 23:

    cautio chirographi,

    i. e. not to be relied upon, id. Fam. 7, 18, 1:

    homines,

    id. de Or. 1, 11, 47:

    ferrum,

    Flor. 2, 7, 9:

    civitas Massilia,

    id. 4, 2, 24 Duk.— Subst.:
    1.
    Graecŭlus, i, m.
    (α).
    A paltry Greek, Cic. de Or. 1, 22, 102; id. Pis. 29, 70.—Prov.:

    Graeculus esuriens in caelum, jusseris, ibit,

    Juv. 3, 78.—In the form Graecŭlĭo, Petr. 76 fin.
    (β).
    Post-Aug., without any odious accessory notion, for Graecus:

    vitis,

    Col. 3, 2, 24:

    mala,

    Plin. 15, 14, 15, § 50:

    rosa,

    id. 21, 4, 10, § 18.—
    2. E.
    Graecĭensis, e, adj., Grecian (post-Aug. and very rare):

    mare,

    Plin. 4, 21, 18, § 51:

    scimpodium,

    Gell. 19, 10, 1.—
    F.
    Graecālis, e, adj., Grecian, Greek (late Lat.):

    lapides,

    inscribed with Greek letters, Front. de Col. p. 116 Goes.

    Lewis & Short latin dictionary > Graecula

  • 11 Graecum

    Graeci, ōrum, m., = Graikoi, the Grecians, Greeks: contendunt Graecos, Graios memorare solent sos, Enn. ap. Fest. p. 301 Müll. (Ann. v. 358 Vahl.):

    eos septem, quos Graeci sapientes nominaverunt,

    Cic. Rep. 1, 7:

    apud Graecos,

    id. ib. 1, 3, 5; id. Fl. 27, 64:

    quia Graecorum sunt antiquissima quaeque Scripta vel optima, etc.,

    Hor. Ep. 2, 1, 28.— Sing.: Graecus, i, m., a Greek:

    processit ille, et Graecus apud Graecos non de culpa sua dixit, etc.,

    Cic. Fl. 7, 17:

    ignobilis,

    Liv. 39, 8, 3:

    Graecus Graecaque,

    Plin. 28, 2, 3, § 12.—
    II.
    Derivv.
    A.
    Graecus, a, um, adj., of or belonging to the Greeks, Greek, Grecian:

    plus te operae Graecis dedisse rebus video... deinde nullam Graecarum rerum significationem daret,

    Cic. de Or. 2, 36, 152 sq.; cf.

    litterae,

    id. Brut. 20, 78.—In neutr. absol.:

    Graeca leguntur in omnibus fere gentibus,

    Cic. Arch. 10, 23:

    lingua (opp. Latina),

    id. Fin. 1, 3, 10:

    ludi,

    founded on Greek subjects, id. Fam. 7, 1, 3 (opp. Osci); id. Att. 16, 5, 1:

    homines,

    Grecian people, Greeks, id. Mil. 29, 80; id. Tusc. 2, 27, 65:

    testis,

    id. Fl. 5, 11:

    more bibere,

    i. e. to drink healths, id. Verr. 2, 1, 26, § 66:

    Graeca fide mercari,

    i. e. without credit, with ready money, Plaut. As. 1, 3, 47: nux, i. e. an almond, Cloat. ap. Macr. S. 2, 44: pantherae, from Asiatic Greece, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6, 5:

    rosa,

    a kind of rose, Plin. 21, 4, 10, § 18: ovis, perh. Tarentine, Plaut. Merc. 3, 1, 27: via, perh. to Magna Graecia, Cic. Fam. 7, 1, 3.—Prov.: ad Calendas Graecas, i. q. our next day after never (since the Greeks had no Calends), August. ap. Suet. Aug. 87.—Hence, subst.: Graecum, i, n., the Greek language, Greek (rare):

    Graeco melius usuri,

    Quint. 5, 10, 1:

    librum e Graeco in Latinum convertere,

    Cic. Off. 2, 24, 87.— Adv. in two forms,
    1.
    Graece, in the Greek language, in Greek:

    cum ea, quae legeram Graece, Latine redderem,

    Cic. de Or. 1, 34, 155:

    Acilius qui Graece scripsit historiam,

    id. Off. 2, 32, 115:

    loqui,

    id. Tusc. 1, 8, 15:

    optime scire,

    id. de Or. 2, 66, 265; cf.

    nescire,

    id. Fl. 4, 10:

    licet legatum Graece scriptum non valeat,

    Ulp. Fragm. 25, 9:

    omnia Graece,

    Juv. 6, 188.—
    2.
    Graecātim, in the Greek manner:

    amiciri,

    Tert. Pall. 4.—
    B.
    Graecĭa, ae, f., the country of the Greeks, Greece: ad Trojam cum misi ob defendendam Graeciam, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 13, 28 (Trag. v. 362 Vahl.):

    quod de Corintho dixi, id haud scio an liceat de cuncta Graecia verissime dicere,

    Cic. Rep. 2, 4, 8; id. Tusc. 2, 15, 36:

    Graecia capta ferum victorem cepit,

    Hor. Ep. 2, 1, 156:

    magna,

    Ov. H. 16, 340.—In apposition:

    terra,

    Gell. 1, 1, 2; M. Aur. ap. Fronto Ep. 2, 9 Mai.—
    2.
    Transf.: Magna Graecia, Lower Italy, inhabited by Greeks, Plin. 3, 10, 15, § 95; 3, 5, 6, § 42; Cic. de Or. 2, 37, 154; 3, 34, 139; id. Lael. 4, 13; id. Tusc. 1, 16, 38; called also Mājor Graecia, Liv. 31, 7, 11; Sen. Cons. ad Helv. 6 med.; Sil. 11, 21; whereas by a Greek proper it is called Parva Graecia, Plaut. Truc. 2, 6, 55; and absol.:

    Graecia,

    Cic. Arch. 5, 10.— Poet.: Major Graecia, in gen., for Italy:

    Itala nam tellus Graecia major erat,

    Ov. F. 4, 64.—
    C.
    Graecānĭcus, a, um, adj., of Greek origin, in the Greek manner or fashion, Grecian, Greek (rare;

    not in Cic.): alia (verba) Graeca, alia Graecanica,

    i. e. words borrowed from the Greeks, Varr. L. L. 10, § 70 Müll.:

    torcula,

    Plin. 18, 31, 74, § 317:

    pavimentum,

    id. 36, 25, 63, § 188:

    color,

    id. 34, 9, 20, § 98:

    toga, i. e. pallium,

    Suet. Dom. 4: milites, living in the Greek manner, voluptuously, Vulc. Avid. Cass. 5.—Hence, adv.: Graēcānĭce, in Greek:

    dicere,

    Varr. L. L. 9, § 89 Müll.—
    D.
    Graecŭlus, a, um, adj. dim., Grecian, Greek (mostly in a depreciating, contemptuous sense): ineptum sane negotium et Graeculum, thorough Greek, Cic. Tusc. 1, 35, 86:

    motus quidam temerarius Graeculae contionis,

    id. Fl. 10, 23:

    cautio chirographi,

    i. e. not to be relied upon, id. Fam. 7, 18, 1:

    homines,

    id. de Or. 1, 11, 47:

    ferrum,

    Flor. 2, 7, 9:

    civitas Massilia,

    id. 4, 2, 24 Duk.— Subst.:
    1.
    Graecŭlus, i, m.
    (α).
    A paltry Greek, Cic. de Or. 1, 22, 102; id. Pis. 29, 70.—Prov.:

    Graeculus esuriens in caelum, jusseris, ibit,

    Juv. 3, 78.—In the form Graecŭlĭo, Petr. 76 fin.
    (β).
    Post-Aug., without any odious accessory notion, for Graecus:

    vitis,

    Col. 3, 2, 24:

    mala,

    Plin. 15, 14, 15, § 50:

    rosa,

    id. 21, 4, 10, § 18.—
    2. E.
    Graecĭensis, e, adj., Grecian (post-Aug. and very rare):

    mare,

    Plin. 4, 21, 18, § 51:

    scimpodium,

    Gell. 19, 10, 1.—
    F.
    Graecālis, e, adj., Grecian, Greek (late Lat.):

    lapides,

    inscribed with Greek letters, Front. de Col. p. 116 Goes.

    Lewis & Short latin dictionary > Graecum

  • 12 in

    1.
    in (old forms endŏ and indŭ, freq. in ante-class. poets; cf. Enn. ap. Gell. 12, 4; id. ap. Macr. S. 6, 2; Lucil. ap. Lact. 5, 9, 20; Lucr. 2, 1096; 5, 102; 6, 890 et saep.), prep. with abl. and acc. [kindr. with Sanscr. an; Greek en, en-tha, en-then, eis, i. e. en-s, ana; Goth. ana; Germ. in], denotes either rest or motion within or into a place or thing; opp. to ex; in, within, on, upon, among, at; into, to, towards.
    I.
    With abl.
    A.
    In space.
    1.
    Lit., in (with abl. of the place or thing in which):

    aliorum fructus in terra est, aliorum et extra,

    Plin. 19, 4, 22, § 61:

    alii in corde, alii in cerebro dixerunt animi esse sedem et locum,

    Cic. Tusc. 1, 9, 19:

    eo in rostris sedente suasit Serviliam legem Crassus,

    id. Brut. 43, 161:

    qui sunt cives in eadem re publica,

    id. Rep. 1, 32 fin.:

    facillimam in ea re publica esse concordiam, in qua idem conducat omnibus,

    id. ib.:

    T. Labienus ex loco superiore, quae res in nostris castris gererentur, conspicatus,

    Caes. B. G. 2, 26, 4:

    quod si in scaena, id est in contione verum valet, etc.,

    Cic. Lael. 26, 97:

    in foro palam Syracusis,

    id. Verr. 2, 2, 33, § 81:

    plures in eo loco sine vulnere quam in proelio aut fuga intereunt,

    Caes. B. C. 2, 35:

    tulit de caede, quae in Appia via facta esset,

    Cic. Mil. 6, 15:

    in via fornicata,

    Liv. 22, 36:

    vigebat in illa domo mos patrius et disciplina,

    Cic. de Sen. 11, 37:

    in domo furtum factum ab eo qui domi fuit,

    Quint. 5, 10, 16:

    nupta in domo,

    Liv. 6, 34, 9:

    copias in castris continent,

    in, within, Caes. B. C. 1, 66:

    cum in angusto quodam pulpito stans diceret,

    Quint. 11, 3, 130:

    se ac suos in vehiculo conspici,

    Liv. 5, 40, 10:

    malo in illa tua sedecula sedere, quam in istorum sella curuli,

    Cic. Att. 4, 10:

    sedere in solio,

    id. Fin. 2, 21, 66:

    Albae constiterant, in urbe opportuna,

    id. Phil. 4, 2, 6. —

    Sometimes, also, with names of places: omnes se ultro sectari in Epheso memorat mulieres,

    Plaut. Mil. 3, 1, 182:

    heri aliquot adolescentuli coiimus in Piraeo,

    Ter. Eun. 3, 4, 1:

    navis et in Cajeta est parata nobis et Brundisii,

    Cic. Att. 8, 3, 6:

    complures (naves) in Hispali faciendas curavit,

    Caes. B. C. 2, 18:

    caesos in Marathone ac Salamine,

    Quint. 12, 10, 24:

    in Berenice urbe Troglodytarum,

    Plin. 2, 73, 75, § 183.—
    2.
    In indicating a multitude or number, of, in, or among which a person or thing is, in, among (= gen. part.):

    in his poeta hic nomen profitetur suum,

    Ter. Eun. prol. 3:

    Thales, qui sapientissimus in septem fuit,

    Cic. Leg. 2, 11, 26:

    peto ut eum complectare, diligas, in tuis habeas,

    id. Fam. 13, 78, 2; cf.:

    in perditis et desperatis,

    id. ib. 13, 56, 1:

    omnia quae secundum naturam fiunt, sunt habenda in bonis,

    id. de Sen. 19, 71:

    dolor in maximis malis ducitur,

    id. Leg. 1, 11, 31:

    justissimus unus in Teucris,

    Verg. A. 2, 426:

    cecidere in pugna ad duo milia... in his quatuor Romani centuriones,

    Liv. 27, 12, 16:

    in diis et feminae sunt,

    Lact. 1, 16, 17.—
    3.
    Of analogous relations of place or position:

    sedere in equo,

    on horseback, id. Verr. 2, 5, 10:

    quid legati in equis,

    id. Pis. 25, 60:

    sedere in leone,

    Plin. 35, 10, 36, § 109:

    in eo flumine pons erat,

    on, over, Caes. B. G. 2, 5:

    in herboso Apidano,

    on the banks of, Prop. 1, 3, 6:

    in digitis,

    on tiptoe, Val. Fl. 4, 267:

    castra in limite locat,

    on the rampart, Tac. A. 1, 50:

    ipse coronam habebat unam in capite, alteram in collo,

    on, Cic. Verr. 2, 5, 11, § 27:

    oleae in arbore,

    Cels. 2, 24:

    Caesaris in barbaris erat nomen obscurius,

    among, Caes. B. C. 1, 61:

    in ceteris nationibus, Cels. praef. 1: qui in Brutiis praeerat,

    Liv. 25, 16, 7:

    in juvenibus,

    Quint. 11, 1, 32:

    nutus in mutis pro sermone est,

    id. 11, 3, 66.—Of dress, like cum, q. v.:

    in veste candida,

    Liv. 45, 20, 5; 34, 7, 3:

    in calceis,

    id. 24, 38, 2:

    in insignibus,

    id. 5, 41, 2:

    in tunicis albis,

    Plin. Ep. 7, 27, 13:

    in Persico et vulgari habitu,

    Curt. 3, 3, 4:

    in lugubri veste,

    id. 10, 5, 17:

    in Tyriis,

    Ov. A. A. 2, 297:

    in Cois,

    id. ib. v. 298; cf.:

    homines in catenis Romam mittere,

    Liv. 29, 21, 12; 32, 1, 8: quis multa te in rosa urget, etc., Hor C. 1, 5, 1; so, in viola aut in rosa, Cic. Tusc. [p. 912] 5, 26, 73.—So of arms:

    duas legiones in armis,

    Caes. B. G. 7, 11, 6; cf. Verg. A. 3, 395:

    in armis hostis,

    under arms, Ov. M. 12,65:

    quae in ore atque in oculis provinciae gesta sunt (= coram),

    Cic. Verr. 2, 2, 33, § 81; so,

    in oculis provinciae,

    id. Q. Fr. 1, 1, 2:

    in oculis omnium,

    id. ib. 1, 3, 7:

    divitiae, decus, gloria in oculis sita sunt,

    Sall. C. 20, 14; Curt. 4, 13, 1; Liv. 22, 12, 6:

    Julianus in ore ejus (Vitellii) jugulatur,

    Tac. H. 3, 77; Sen. Ben. 7, 19, 7.—Of a passage in any writing (but when the author is named, by meton., for his works, apud is used, Krebs, Antibarb. p. 561):

    in populorum institutis aut legibus,

    Cic. Leg. 1, 15, 42:

    in illis libris qui sunt de natura deorum,

    id. Fat. 1, 1:

    in Timaeo dicit,

    id. N. D. 1, 12, 30:

    epistula, in qua omnia perscripta erant,

    Nep. Pelop. 3, 2:

    perscribit in litteris, hostes ab se discessisse,

    Caes. B. G. 5, 49; but in is also used with an author's name when, not a place in his book, but a feature of his style, etc., is referred to:

    in Thucydide orbem modo orationis desidero,

    Cic. Or. 71, 234:

    in Herodoto omnia leniter fluunt,

    Quint. 9, 4, 18.—Of books:

    libri oratorii diu in manibus fuerunt,

    Cic. Att. 4, 13, 2; id. Lael. 25, 96; but more freq. trop.: in manibus habere, tenere, etc., to be engaged, occupied with, to have under control or within reach:

    philosophi quamcunque rem habent in manibus,

    id. Tusc. 5, 7, 18:

    quam spem nunc habeat in manibus, exponam,

    id. Verr. 1, 6, 16:

    rem habere in manibus,

    id. Att. 6, 3, 1; cf.:

    neque mihi in manu fuit Jugurtha qualis foret,

    in my power, Sall. J. 14, 4:

    postquam nihil esse in manu sua respondebatur,

    Liv. 32, 24, 2:

    quod ipsorum in manu sit,... bellum an pacem malint,

    Tac. A. 2, 46; but, cum tantum belli in manibus esset, was in hand, busied (cf.:

    inter manus),

    Liv. 4, 57, 1; so,

    quorum epistulas in manu teneo,

    Cic. Phil. 12, 4, 9; cf. id. Att. 2, 2, 2:

    in manu poculum tenens,

    id. Tusc. 1, 29, 71:

    coronati et lauream in manu tenentes,

    Liv. 40, 37, 3; Suet. Claud. 15 fin. —Of that which is thought of as existing in the mind, memory, character, etc.:

    in animo esse,

    Cic. Fam. 14, 11:

    in animo habere,

    id. Rosc. Am. 18, 52:

    lex est ratio insita in natura,

    id. Leg. 1, 6, 18:

    in memoria sedere,

    id. de Or. 2, 28, 122; cf.:

    tacito mutos volvunt in pectore questus,

    Luc. 1, 247:

    quanta auctoritas fuit in C. Metello!

    Cic. de Sen. 17, 61. —So freq. of a person's qualities of mind or character:

    erat in eo summa eloquentia, summa fides,

    Cic. Mur. 28, 58; cf.:

    in omni animante est summum aliquid atque optimum, ut in equis,

    id. Fin. 4, 41, 37:

    si quid artis in medicis est,

    Curt. 3, 5, 13; cf.:

    nibil esse in morte timendum,

    Lucr. 3, 866.— Esp., in eo loco, in that state or condition:

    in eo enim loco res sunt nostrae, ut, etc.,

    Liv. 7, 35, 7: si vos in eo loco essetis, quid aliud fecissetis? Cat. ap. Quint. 9, 2, 21; so,

    quo in loco, etc.: cum ex equitum et calonum fuga, quo in loco res essent, cognovissent,

    Caes. B. G. 2, 26:

    videtis, quo in loco res haec siet, Ter Phorm. 2, 4, 6: quod ipse, si in eodem loco esset, facturus fuerit,

    Liv. 37, 14, 5.—Hence, without loco, in eo esse ut, etc., to be in such a condition, etc.:

    non in eo esse Carthaginiensium res, ut Galliam armis obtineant,

    Liv. 30, 19, 3:

    cum res non in eo esset, ut Cyprum tentaret,

    id. 33, 41, 9; 8, 27, 3; 2, 17, 5; Nep. Mil. 7, 3; id. Paus. 5, 1 (cf. I. C. 1. infra).—
    B.
    In time, indicating its duration, in, during, in the course of:

    feci ego istaec itidem in adulescentia,

    in my youth, when I was young, Plaut. Bacch. 3, 3, 6:

    in tempore hoc,

    Ter. And. 4, 5, 24:

    in hoc tempore,

    Tac. A. 13, 47:

    in tali tempore,

    Sall. C. 48, 5; Liv. 22, 35; 24, 28 al.:

    in diebus paucis,

    Ter. And. 1, 1, 77:

    in brevi spatio,

    id. Heaut. 5, 2, 2; Suet. Vesp. 4:

    in qua aetate,

    Cic. Brut. 43 fin.:

    in ea aetate,

    Liv. 1, 57:

    in omni aetate,

    Cic. de Sen. 3, 9:

    in aetate, qua jam Alexander orbem terrarum subegisset,

    Suet. Caes. 7:

    qua (sc. Iphigenia) nihil erat in eo quidem anno natum pulchrius,

    in the course of, during the year, Cic. Off. 3, 25, 95 (al. eo quidem anno):

    nihil in vita se simile fecisse,

    id. Verr. 2, 3, 91: nihil in vita vidit calamitatis A. Cluentius. id. Clu. 6, 18:

    in tota vita inconstans,

    id. Tusc. 4, 13, 29.—
    b.
    In tempore, at the right or proper time, in time (Cic. uses only tempore; v. tempus): eccum ipsum video in tempore huc se recipere, Ter. Phorm. 2, 4, 24:

    ni pedites equitesque in tempore subvenissent,

    Liv. 33, 5:

    spreta in tempore gloria interdum cumulatior redit,

    id. 2, 47:

    rebellaturi,

    Tac. A. 12, 50:

    atque adeo in ipso tempore eccum ipsum obviam,

    Ter. And. 3, 2, 52: in tempore, opportune. Nos sine praepositione dicimus tempore et tempori, Don. ad Ter. And. 4, 4, 19.—
    c.
    In praesentia and in praesenti, at present, now, at this moment, under these circumstances:

    sic enim mihi in praesentia occurrit,

    Cic. Tusc. 1, 8, 14:

    vestrae quidem cenae non solum in praesentia, sed etiam postero die jucundae sunt,

    id. ib. 5, 35, 100:

    id quod unum maxime in praesentia desiderabatur,

    Liv. 21, 37:

    haec ad te in praesenti scripsi, ut, etc.,

    for the present, Cic. Fam. 2, 10, 4.—
    d.
    With gerunds and fut. pass. participles, to indicate duration of time, in:

    fit, ut distrahatur in deliberando animus,

    Cic. Off. 1, 3, 9; id. Fam. 2, 6, 2:

    vitiosum esse in dividendo partem in genere numerare,

    id. Fin. 2, 9, 26:

    quod in litteris dandis praeter consuetudinem proxima nocte vigilarat,

    id. Cat. 3, 3, 6:

    ne in quaerendis suis pugnandi tempus dimitteret,

    Caes. B. G. 2, 21:

    in agris vastandis incendiisque faciendis hostibus,

    in laying waste, id. ib. 5, 19:

    in excidenda Numantia,

    Cic. Off. 1, 22, 76:

    cum in immolanda Iphigenia tristis Calchas esset,

    id. Or. 21, 74.—
    C.
    In other relations, where a person or thing is thought of as in a certain condition, situation, or relation, in:

    qui magno in aere alieno majores etiam possessiones habent,

    Cic. Cat. 2, 8, 18:

    se in insperatis repentinisque pecuniis jactare,

    id. Cat. 2, 9, 20:

    Larinum in summo timore omnium cum armatis advolavit,

    id. Clu. 8, 25.—

    So freq., of qualities or states of mind: summa in sollicitudine ac timore Parthici belli,

    Caes. B. C. 3, 31:

    torpescentne dextrae in amentia illa?

    Liv. 23, 9, 7:

    hunc diem perpetuum in laetitia degere,

    Ter. Ad. 4, 1, 5; Cic. Cat. 4, 1, 2:

    in metu,

    Tac. A. 14, 43:

    in voluptate,

    Cic. Fin. 1, 19, 62:

    alicui in amore esse,

    beloved, id. Verr. 2, 4, 1, § 3:

    alicui in amoribus esse,

    id. Att. 6, 1, 12:

    res in invidia erat,

    Sall. J. 25, 5; Liv. 29, 37, 17: sum in expectatione omnium rerum, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 4, 10:

    num... Diogenem Stoicum coegit in suis studiis obmutescere senectus?

    in his studies, Cic. de Sen. 7, 21:

    mirificam cepi voluptatem ex tua diligentia: quod in summis tuis occupationibus mihi tamen rei publicae statum per te notum esse voluisti,

    even in, notwithstanding your great occupations, id. Fam. 3, 11, 4.—

    So freq., of business, employment, occupations, etc.: in aliqua re versari,

    Cic. Verr. 2, 4, 47, § 105:

    similia iis, quae in consilio dixerat,

    Curt. 5, 5, 23:

    in certamine armorum atque in omni palaestra quid satis recte cavetur,

    Quint. 9, 4, 8:

    agi in judiciis,

    id. 11, 1, 78:

    tum vos mihi essetis in consilio,

    Cic. Rep. 3, 18, 28:

    in actione... dicere,

    Quint. 8, 2, 2.—Of an office, magistracy:

    in quo tum magistratu forte Brutus erat,

    Liv. 1, 59, 7; 4, 17, 1:

    in eo magistratu pari diligentia se praebuit,

    Nep. Han. 7, 5 (cf. B. 1. supra):

    in ea ipsa causa fuit eloquentissimus,

    Cic. Brut, 43, 160:

    qui non defendit nec obsistit, si potest, injuriae, tam est in vitio, quam, etc.,

    is in the wrong, acts wrongly, id. Off. 1, 7, 23:

    etsi hoc quidem est in vitio, dissolutionem naturae tam valde perhorrescere,

    is wrong, id. Fin. 5, 11, 31:

    non sunt in eo genere tantae commoditates corporis,

    id. ib. 4, 12, 29; cf.:

    an omnino nulla sit in eo genere distinctio,

    id. Or. 61, 205:

    Drusus erat de praevaricatione absolutus in summa quatuor sententiis,

    on the whole, Cic. Q. Fr. 2, 16; cf.:

    et in omni summa, ut mones, valde me ad otium pacemque converto,

    id. ib. 3, 5, 5;

    but, in summa, sic maxime judex credit, etc.,

    in a word, in fine, Quint. 9, 2, 72; Auct. B. Alex. 71; Just. 37, 1, 8:

    horum (juvenum) inductio in parte simulacrum decurrentis exercitus erat: ex parte elegantioris exercitii quam militaris artis,

    in part, Liv. 44, 9, 5; cf.:

    quod mihi in parte verum videtur,

    Quint. 2, 8, 6:

    patronorum in parte expeditior, in parte difficilior interrogatio est,

    id. 5, 7, 22:

    hoc facere in eo homine consueverunt,

    in the case of, Caes. B. G. 7, 21:

    in furibus aerarii,

    Sall. C. 52, 12:

    Achilles talis in hoste fuit,

    Verg. A. 2, 540:

    in hoc homine saepe a me quaeris, etc.,

    in the case of, Cic. Verr. 2, 3, 3, § 6: in nominibus impiis, Sall. C. 51, 15:

    suspectus et in morte matris fuit,

    Suet. Vit. 14:

    qui praesentes metuunt, in absentia hostes erunt, = absentes,

    Curt. 6, 3, 8 (cf. I. B. c. supra).—Of the meaning of words, etc.:

    non solum in eodem sensu, sed etiam in diverso, eadem verba contra,

    Quint. 9, 3, 36:

    aliter voces aut eaedem in diversa significatione ponuntur,

    id. 9, 3, 69:

    Sallustius in significatione ista non superesse sed superare dicit,

    Gell. 1, 22, 15:

    stips non dicitur in significatione trunci,

    Charis. 1, 18, 39:

    semper in significatione ea hortus,

    Plin. 19, 4, 19, § 50. —
    2.
    In with abl. of adjj. is used with the verbs esse and habere to express quality:

    cum exitus haud in facili essent, i. e. haud faciles,

    Liv. 3, 8, 9:

    adeo moderatio tuendae libertatis in difficili est,

    id. 3, 8, 11; 3, 65, 11; but mostly with adjj. of the first and second declension:

    in obscuro esse, Liv. praef. § 3: in dubio esse,

    id. 2, 3, 1; 3, 19, 8; Ov. H. 19, 174:

    dum in dubiost animus,

    Ter. And. 1, 5, 31; 2, 2, 10:

    in integro esse,

    Cic. Fam. 15, 16, 3; id. Att. 11, 15, 4:

    in incerto esse,

    Liv. 5, 28, 5:

    in obvio esse,

    id. 37, 23, 1:

    in tuto esse,

    id. 38, 4, 10; cf.:

    videre te in tuto,

    Cat. 30, 6:

    in aequo esse,

    Liv. 39, 37, 14; Tac. A. 2, 44:

    in expedito esse,

    Curt. 4, 2, 22:

    in proximo esse,

    Quint. 1, 3, 4:

    in aperto esse,

    Sall. C. 5, 3:

    in promisco esse,

    Liv. 7, 17, 7:

    in augusto esse,

    Cels. 5, 27, 2:

    in incerto haberi,

    Sall. J. 46, 8; Tac. A. 15, 17:

    in levi habitum,

    id. H. 2, 21; cf.:

    in incerto relinquere,

    Liv. 5, 28, 5; Tac. H. 2, 83.
    II.
    With acc.
    A.
    In space, with verbs of motion, into or to a place or thing (rarely with names of towns and small islands;

    v. Zumpt, Gram. § 398): influxit non tenuis quidam e Graecia rivulus in hanc urbem,

    Cic. Rep. 2, 19:

    in Ephesum advenit,

    Plaut. Mil. 2, 1, 35:

    in Epirum venire,

    Cic. Att. 13, 25, 3:

    ibo in Piraeeum, visamque, ecquae advenerit in portum ex Epheso navis mercatoria,

    Plaut. Bacch. 2, 3, 2: venio ad Piraeea, in quo magis reprehendendus sum, quod... Piraeea scripserim, non Piraeeum, quam in quod addiderim;

    non enim hoc ut oppido praeposui, sed ut loco,

    Cic. Att. 7, 3, 10:

    se contulisse Tarquinios, in urbem Etruriae florentissimam,

    id. Rep. 2, 19:

    remigrare in domum veterem e nova,

    id. Ac. 1, 4, 13:

    cum in sua rura venerunt,

    id. Tusc. 5, 35, 102:

    a te ipso missi in ultimas gentes,

    id. Fam. 15, 9:

    in Ubios legatos mittere,

    Caes. B. G. 4, 11:

    dein Thalam pervenit, in oppidum magnum et opulentum,

    Sall. J. 75, 1:

    Regillum antiquam in patriam se contulerat,

    Liv. 3, 58, 1:

    abire in exercitum,

    Plaut. Am. prol. 102.— With nuntio:

    cum id Zmyrnam in contionem nuntiatum est,

    Tac. A. 4, 56:

    nuntiatur in castra,

    Lact. Most. Pers. 46; cf.:

    allatis in castra nuntiis,

    Tac. H. 4, 32: in manus sumere, tradere, etc., into one's hands:

    iste unumquodque vas in manus sumere,

    Cic. Verr. 2, 4, 27, § 63:

    Falerios se in manus Romanis tradidisse,

    Liv. 5, 27, 3.—Rarely with the verbs ponere, collocare, etc. (pregn., i. e. to bring into... and place there):

    in crimen populo ponere,

    Plaut. Trin. 3, 3, 10:

    ut liberos, uxores suaque omnia in silvas deponerent,

    Caes. B. G. 4, 19:

    duplam pecuniam in thesauros reponi,

    Liv. 29, 19, 7:

    prius me collocavi in arborem,

    Plaut. Aul. 4, 8, 6:

    sororem et propinquas suas nuptum in alias civitates collocasse,

    Caes. B. G. 1, 18.— Motion in any direction, up to, to, into, down to:

    in caelum ascendere,

    Cic. Lael. 23 fin.:

    filium ipse paene in umeros suos extulisset,

    id. de Or. 1, 53, 228:

    tamquam in aram confugitis ad deum,

    up to the altar, id. Tusc. 3, 10, 25:

    Saturno tenebrosa in Tartara misso,

    Ov. M. 1, 113:

    in flumen deicere,

    Cic. Rosc. Am. 25, 70; Nep. Chab. 4, 3.—
    2.
    Denoting mere direction towards a place or thing, and hence sometimes joined with versus, towards:

    quid nunc supina sursum in caelum conspicis,

    Plaut. Cist. 2, 3, 78:

    si in latus aut dextrum aut sinistrum, ut ipsi in usu est, cubat,

    Cels. 2, 3:

    Belgae spectant in septentriones et orientem solem,

    Caes. B. G. 1, 1:

    in orientem Germaniae, in occidentem Hispaniae obtenditur, Gallis in meridiem etiam inspicitur,

    Tac. Agr. 10:

    in laevum prona nixus sedet Inachus urna,

    Stat. Th. 2, 218.—With versus:

    castra ex Biturigibus movet in Arvernos versus,

    towards, Caes. B. G. 7, 8 fin.:

    in Galliam versus movere,

    Sall. C. 56, 4: in [p. 913] ltaliam versus, Front. Strat. 1, 4, 11:

    si in urbem versus venturi erant,

    Plin. Ep. 10, 82. —
    3.
    So of that which is thought of as entering into the mind, memory, etc. (cf. I. A. 2. fin.):

    in memoriam reducere,

    Cic. Inv 1, 52, 98:

    in animum inducere,

    Liv. 27, 9:

    in mentem venire,

    Cic. Fam. 7, 3:

    frequens imitatio transit in mores,

    Quint. 1, 11, 3. —

    Or into a writing or speech: in illam Metellinam orationem addidi quaedam,

    Cic. Att. 1, 13, 5.—
    B.
    In time, into, till, for:

    dormiet in lucem,

    into the daylight, till broad day, Hor. Ep. 1, 18, 34:

    statim e somno, quem plerumque in diem extrahunt, lavantur,

    Tac. G. 22: sermonem in multam noctem produximus, deep into the night, Cic. Rep. Fragm. ap. Arus. Mess. p. 239 Lindem.:

    in multam noctem luxit,

    Suet. Tib. 74:

    si febris in noctem augetur,

    Cels. 7, 27:

    dixit in noctem atque etiam nocte illatis lucernis,

    Plin. Ep. 4, 9, 14:

    indutias in triginta annos impetraverunt,

    for thirty years, Liv. 9, 37, 12; 7, 20, 8:

    nisi id verbum in omne tempus perdidissem,

    forever, Cic. Fam. 5, 15, 1:

    ad cenam hominem in hortos invitavit in posterum diem,

    for the following day, id. Off. 3, 14, 58:

    audistis auctionem constitutam in mensem Januarium,

    id. Agr. 1, 2, 4:

    subito reliquit annum suum seque in annum proximum transtulit,

    id. Mil. 9, 24:

    solis defectiones itemque lunae praedicuntur in multos annos,

    for many years, id. Div. 2, 6, 17:

    postero die Romani ab sole orto in multum diei stetere in acie,

    Liv. 27, 2:

    qui ab matutino tempore duraverunt in occasum,

    Plin. 2, 31, 31, § 99:

    seritur (semen lini) a Kalendis Octobribus in ortum aquilae,

    Col. 2, 10, 17.—With usque:

    neque illi didicerunt haec usque in senectutem,

    Quint. 12, 11, 20:

    in illum usque diem servati,

    id. 8, 3, 68:

    in serum usque patente cubiculo,

    Suet. Oth. 11:

    regnum trahat usque in tempora fati,

    Sil. 11, 392: in posterum (posteritatem) or in futurum, in future, for the future: in praesens, for the present: in perpetuum or in aeternum, forever:

    sancit in posterum, ne quis, etc.,

    Cic. Cat. 4, 5, 10:

    res dilata est in posterum,

    id. Fam. 10, 12, 3:

    video quanta tempestas invidiae nobis, si minus in praesens, at in posteritatem impendeat,

    id. Cat. 1, 9, 22:

    id aegre et in praesentia hi passi et in futurum etiam metum ceperunt,

    Liv. 34, 27, 10; cf.:

    ingenti omnium et in praesens laetitia et in futurum spe,

    id. 30, 17, 1:

    effugis in futurum,

    Tac. H. 1, 71:

    quod eum tibi quaestoris in loco constitueras, idcirco tibi amicum in perpetuum fore putasti?

    Cic. Verr. 2, 1, 30; cf.:

    oppidum omni periculo in perpetuum liberavit,

    id. Fam. 13, 4, 2:

    quae (leges) non in tempus aliquod, sed perpetuae utilitatis causa in aeternum latae sunt,

    Liv. 34, 6, 4: in tempus, for a while, for a short time, for the occasion (postAug.):

    sensit miles in tempus conficta,

    Tac. A. 1, 37:

    ne urbs sine imperio esset, in tempus deligebatur, qui jus redderet,

    id. ib. 6, 11:

    scaena in tempus structa,

    id. ib. 14, 20. —So in diem, for the day, to meet the day's want:

    nihil ex raptis in diem commeatibus superabat,

    Liv. 22, 40, 8:

    rapto in diem frumento,

    id. 4, 10, 1;

    but, cum illa fundum emisset in diem,

    i. e. a fixed day of payment, Nep. Att. 9, 5: in singulos dies, or simply in dies, with comparatives and verbs denoting increase, from day to day, daily:

    vitium in dies crescit,

    Vell. 2, 5, 2:

    in dies singulos breviores litteras ad te mitto,

    Cic. Att. 5, 7:

    qui senescat in dies,

    Liv. 22, 39, 15: in diem, daily:

    nos in diem vivimus,

    Cic. Tusc. 5, 11, 33:

    in diem et horam,

    Hor. S. 2, 6, 47;

    and in horas,

    hourly, id. C. 2, 13, 14; id. S. 2, 7, 10.—
    C.
    In other relations, in which an aiming at, an inclining or striving towards a thing, is conceivable, on, about, respecting; towards, against; for, as; in, to; into:

    id, quod apud Platonem est in philosophos dictum,

    about the philosophers, Cic. Off. 1, 9, 28:

    Callimachi epigramma in Ambraciotam Cleombrotum est,

    id. Tusc. 1, 34, 84; cf.:

    cum cenaret Simonides apud Scopam cecinissetque id car men, quod in eum scripsisset, etc.,

    id. de Or. 2, 86, 352:

    quo amore tandem inflammati esse debemus in ejus modi patriam,

    towards, id. ib. 1, 44, 196:

    in liberos nostros indulgentia,

    id. ib. 2, 40, 168:

    de suis meritis in rem publicam aggressus est dicere,

    id. Or. 38, 133: ita ad impietatem in deos, in homines adjunxit injuriam, against, id. N. D. 3, 34 fin.:

    in dominum quaeri,

    to be examined as a witness against, id. Mil. 22, 60:

    in eos impetum facere,

    id. Att. 2, 22, 1:

    invehi in Thebanos,

    Nep. Epam. 6, 1; id. Tim. 5, 3:

    quaecumque est hominis definitio, una in omnes valet,

    id. Leg. 1, 10, 29:

    num etiam in deos immortales inauspicatam legem valuisse?

    Liv. 7, 6, 11:

    vereor coram in os te laudare amplius,

    to your face, Ter. Ad. 2, 4, 5:

    si in me exerciturus (pugnos), quaeso, in parietem ut primum domes,

    Plaut. Am. 1, 1, 168:

    in puppim rediere rates,

    Luc. 3, 545 Burm. (cf.:

    sic equi dicuntur in frena redire, pulsi in terga recedere, Sulp. ad loc.): Cumis eam vidi: venerat enim in funus: cui funeri ego quoque operam dedi,

    to the funeral, to take charge of the funeral, Cic. Att. 15, 1, B:

    se quisque eum optabat, quem fortuna in id certamen legeret,

    Liv. 21, 42, 2:

    quodsi in nullius mercedem negotia eant, pauciora fore,

    Tac. A. 11, 6:

    haec civitas mulieri redimiculum praebeat, haec in collum, haec in crines,

    Cic. Verr. 2, 3, 33:

    Rhegium quondam in praesidium missa legio,

    Liv. 28, 28; so,

    datae in praesidium cohortes,

    Tac. H. 4, 35: hoc idem significat Graecus ille in eam sententiam versus, to this effect or purport, Cic. Div. 2, 10, 25; cf. id. Fam. 9, 15, 4:

    haec et in eam sententiam cum multa dixisset,

    id. Att. 2, 22:

    qui omnia sic exaequaverunt, ut in utramque partem ita paria redderent, uti nulla selectione uterentur,

    id. Fin. 3, 4, 12:

    in utramque partem disputat,

    on both sides, for and against, id. Off. 3, 23, 89: te rogo, me tibi in omnes partes defendendum putes, Vatin. ap. Cic. Fam. 5, 10 fin.:

    facillime et in optimam partem cognoscuntur adulescentes, qui se ad claros et sapientes viros contulerunt,

    id. Off. 2, 13, 46:

    cives Romani servilem in modum cruciati et necati,

    in the manner of slaves, Cic. Verr. 1, 5, 13; cf.:

    miserandum in modum milites populi Romani capti, necati sunt,

    id. Prov. Cons. 3, 5:

    senior quidam Veiens vaticinantis in modum cecinit,

    Liv. 5, 15, 4;

    also: domus et villae in urbium modum aedificatae,

    Sall. C. 12, 3:

    perinde ac si in hanc formulam omnia judicia legitima sint,

    Cic. Rosc. Com. 5, 15:

    judicium quin acciperet in ea ipsa verba quae Naevius edebat, non recusasse,

    id. Quint. 20, 63; cf.:

    senatusconsultum in haec verba factum,

    Liv. 30, 43, 9:

    pax data Philippo in has leges est,

    id. 33, 30:

    Gallia omnis divisa est in partes tres,

    Caes. B. G. 1, 1; cf.:

    quae quidem in confirmationem et reprehensionem dividuntur,

    Cic. Part. Or. 9, 33: describebat censores binos in singulas civitates, i. e. for or over each state, id. Verr. 2, 2, 53; cf. id. ib. 2, 4, 26:

    itaque Titurium Tolosae quaternos denarios in singulas vini amphoras portorii nomine exegisse,

    id. Font. 5, 9:

    extulit eum plebs sextantibus collatis in capita,

    a head, for each person, Liv. 2, 33 fin.:

    Macedonibus treceni nummi in capita statutum est pretium,

    id. 32, 17, 2; cf.:

    Thracia in Rhoemetalcen filium... inque liberos Cotyis dividitur (i. e. inter),

    Tac. A. 2, 67.—
    2.
    Of the object or end in view, regarded also as the motive of action or effect:

    non te in me illiberalem, sed me in se neglegentem putabit,

    Cic. Fam. 13, 1, 16:

    neglegentior in patrem,

    Just. 32, 3, 1:

    in quem omnes intenderat curas,

    Curt. 3, 1, 21:

    quos ardere in proelia vidi,

    Verg. A. 2, 347:

    in bellum ardentes,

    Manil. 4, 220:

    nutante in fugam exercitu,

    Flor. 3, 10, 4:

    in hanc tam opimam mercedem agite ( = ut eam vobis paretis, Weissenb. ad loc.),

    Liv. 21, 43, 7:

    certa praemia, in quorum spem pugnarent,

    id. 21, 45, 4:

    in id sors dejecta,

    id. 21, 42, 2:

    in id fide accepta,

    id. 28, 17, 9:

    in spem pacis solutis animis,

    id. 6, 11, 5 et saep.:

    ingrata misero vita ducenda est in hoc, ut, etc.,

    Hor. Epod. 17, 63:

    nec in hoc adhibetur, ut, etc.,

    Sen. Ep. 16, 3:

    alius non in hoc, ut offenderet, facit, id. de Ira, 2, 26, 3: in quod tum missi?

    Just. 38, 3, 4.—So, like ad, with words expressing affections or inclination of the mind:

    in obsequium plus aequo pronus,

    Hor. Ep. 1, 18, 10:

    paratus in res novas,

    Tac. H. 4, 32:

    in utrumque paratus,

    Verg. A. 2, 61.—
    3.
    Of the result of an act or effort:

    denique in familiae luctum atque in privignorum funus nupsit,

    Cic. Clu. 66, 188:

    paratusque miles, ut ordo agminis in aciem adsisteret,

    Tac. A. 2, 16: excisum Euboicae latus ingens rupis in antrum, Verg. A. 6, 42:

    portus ab Euroo fluctu curvatus in arcum,

    id. ib. 3, 533:

    populum in obsequia principum formavit,

    Just. 3, 2, 9:

    omnium partium decus in mercedem conruptum erat,

    Sall. H. 1, 13 Dietsch:

    commutari ex veris in falsa,

    Cic. Fat. 9, 17; 9, 18:

    in sollicitudinem versa fiducia est,

    Curt. 3, 8, 20.—
    4.
    Esp. in the phrase: in gratiam or in honorem, alicujus, in kindness, to show favor, out of good feeling, to show honor, etc., to any one (first in Liv.; cf. Weissenb. ad Liv. 28, 21, 4;

    Krebs, Antibarb. p. 562): in gratiam levium sociorum injuriam facere,

    Liv. 39, 26, 12:

    pugnaturi in gratiam ducis,

    id. 28, 21, 4:

    quorum in gratiam Saguntum deleverat Hannibal,

    id. 28, 39, 13; cf. id. 35, 2, 6; 26, 6, 16:

    oratio habita in sexus honorem,

    Quint. 1, 1, 6:

    convivium in honorem victoriae,

    id. 11, 2, 12:

    in honorem Quadratillae,

    Plin. Ep. 7, 24, 7:

    in honorem tuum,

    Sen. Ep. 20, 7; 79, 2; 92, 1; Vell. 2, 41 al.—
    5.
    In the phrase, in rem esse, to be useful, to avail (cf.: e re esse;

    opp.: contra rem esse): ut aequom est, quod in rem esse utrique arbitremur,

    Plaut. Aul. 2, 1, 10:

    si in rem est Bacchidis,

    Ter. Hec. 1, 2, 27; 2, 2, 7:

    hortatur, imperat, quae in rem sunt,

    Liv. 26, 44, 7:

    cetera, quae cognosse in rem erat,

    id. 22, 3, 2; 44, 19, 3:

    in rem fore credens universos adpellare,

    Sall. C. 20, 1; cf.:

    in duas res magnas id usui fore,

    Liv. 37, 15, 7:

    in hos usus,

    Verg. A. 4, 647.—
    6.
    To form adverbial expressions:

    non nominatim, qui Capuae, sed in universum qui usquam coissent, etc.,

    in general, Liv. 9, 26, 8; cf.:

    terra etsi aliquanto specie differt, in universum tamen aut silvis horrida aut paludibus foeda,

    Tac. G. 5:

    in universum aestimanti, etc.,

    id. ib. 6:

    aestate in totum, si fieri potest, abstinendum est (Venere),

    wholly, entirely, Cels. 1, 3 fin.; cf. Col. 2, 1, 2:

    in plenum dici potest, etc.,

    fully, Plin. 16, 40, 79, § 217:

    Marii virtutem in majus celebrare,

    beyond due bounds, Sall. J. 73, 5:

    aliter se corpus habere atque consuevit, neque in pejus tantum, sed etiam in melius,

    for the worse, for the better, Cels. 2, 2:

    in deterius,

    Tac. A. 14, 43:

    in mollius,

    id. ib. 14, 39:

    quid enim est iracundia in supervacuum tumultuante frigidius? Sen. de Ira, 2, 11: civitas saepta muris neque in barbarum corrupta (v. barbarus),

    Tac. A. 6, 42; cf.:

    aucto in barbarum cognomento,

    id. H. 5, 2:

    priusquam id sors cerneret, in incertum, ne quid gratia momenti faceret, in utramque provinciam decerni,

    while the matter was uncertain, Liv. 43, 12, 2:

    nec puer Iliaca quisquam de gente Latinos In tantum spe tollet avos,

    so much, Verg. A. 6, 876:

    in tantum suam felicitatem virtutemque enituisse,

    Liv. 22, 27, 4; cf.:

    quaedam (aquae) fervent in tantum, ut non possint esse usui,

    Sen. Q. N. 3, 24:

    viri in tantum boni, in quantum humana simplicitas intellegi potest,

    Vell. 2, 43, 4:

    quippe pedum digitos, in quantum quaeque secuta est, Traxit,

    Ov. M. 11, 71:

    meliore in omnia ingenio animoque quam fortuna usus,

    in all respects, Vell. 2, 13:

    ut simul in omnia paremur,

    Quint. 11, 3, 25:

    in antecessum dare,

    beforehand, Sen. Ep. 118.—
    7.
    Sometimes with esse, habere, etc., in is followed by the acc. (constr. pregn.), to indicate a direction, aim, purpose, etc. (but v. Madvig. Gram. § 230, obs. 2, note, who regards these accusatives as originating in errors of pronunciation); so, esse in potestatem alicujus, to come into and remain in one ' s power: esse in mentem alicui, to come into and be in one ' s mind: esse in conspectum, to appear to and be in sight: esse in usum, to come into use, be used, etc.:

    quod, qui illam partem urbis tenerent, in eorum potestatem portum futurum intellegebant,

    Cic. Verr. 2, 5, 38:

    ut portus in potestatem Locrensium esset,

    Liv. 24, 1, 13; 2, 14, 4:

    eam optimam rem publicam esse duco, quae sit in potestatem optimorum,

    Cic. Leg. 3, 17:

    neque enim sunt motus in nostram potestatem,

    Quint. 6, 2, 29:

    numero mihi in mentem fuit,

    Plaut. Am. 1, 1, 25; cf.:

    ecquid in mentem est tibi?

    id. Bacch. 1, 2, 53:

    nec prius surrexisse ac militibus in conspectum fuisse, quam, etc.,

    Suet. Aug. 16:

    quod satis in usum fuit, sublato, ceterum omne incensum est,

    Liv. 22, 20, 6: ab hospitibus clientibusque suis, ab exteris nationibus, quae in amicitiam populi Romani dicionemque essent, injurias propulsare, Cic. Div. ap. Caecil. 20, 66: adesse in senatum [p. 914] jussit a. d. XIII. Kal. Octobr., id. Phil. 5, 7, 19.—Less freq. with habere: facito in memoriam habeas tuam majorem filiam mihi te despondisse, call or bring to mind, Plaut. Poen. 5, 4, 108:

    M. Minucium magistrum equitum, ne quid rei bellicae gereret, prope in custodiam habitum,

    put in prison, kept in prison, Liv. 22, 25, 6:

    reliquos in custodiam habitos,

    Tac. H. 1, 87.—So rarely with other verbs:

    pollicetur se provinciam Galliam retenturum in senatus populique Romani potestatem,

    Cic. Phil. 3, 4, 8. —
    III.
    In composition, n regularly becomes assimilated to a foll. l, m, or r, and is changed before the labials into m: illabor, immitto, irrumpo, imbibo, impello.—As to its meaning, according as it is connected with a verb of rest or motion, it conveys the idea of existence in a place or thing, or of motion, direction, or inclination into or to a place or thing: inesse; inhibere, inferre, impellere, etc. See Hand, Turs. III. pp. 243- 356.
    2.
    in (before b and p, im; before l, m, and r, the n assimilates itself to these consonants), an inseparable particle [kindred with Sanscr. a-, an-; Gr. a-, an; Goth. and Germ. un-], which negatives the meaning of the noun or participle with which it is connected; Engl. un-, in-, not: impar, unequal: intolerabilis, unbearable, intolerable: immitis, not mild, rude, etc.

    Lewis & Short latin dictionary > in

  • 13 Major Graecia

    Graeci, ōrum, m., = Graikoi, the Grecians, Greeks: contendunt Graecos, Graios memorare solent sos, Enn. ap. Fest. p. 301 Müll. (Ann. v. 358 Vahl.):

    eos septem, quos Graeci sapientes nominaverunt,

    Cic. Rep. 1, 7:

    apud Graecos,

    id. ib. 1, 3, 5; id. Fl. 27, 64:

    quia Graecorum sunt antiquissima quaeque Scripta vel optima, etc.,

    Hor. Ep. 2, 1, 28.— Sing.: Graecus, i, m., a Greek:

    processit ille, et Graecus apud Graecos non de culpa sua dixit, etc.,

    Cic. Fl. 7, 17:

    ignobilis,

    Liv. 39, 8, 3:

    Graecus Graecaque,

    Plin. 28, 2, 3, § 12.—
    II.
    Derivv.
    A.
    Graecus, a, um, adj., of or belonging to the Greeks, Greek, Grecian:

    plus te operae Graecis dedisse rebus video... deinde nullam Graecarum rerum significationem daret,

    Cic. de Or. 2, 36, 152 sq.; cf.

    litterae,

    id. Brut. 20, 78.—In neutr. absol.:

    Graeca leguntur in omnibus fere gentibus,

    Cic. Arch. 10, 23:

    lingua (opp. Latina),

    id. Fin. 1, 3, 10:

    ludi,

    founded on Greek subjects, id. Fam. 7, 1, 3 (opp. Osci); id. Att. 16, 5, 1:

    homines,

    Grecian people, Greeks, id. Mil. 29, 80; id. Tusc. 2, 27, 65:

    testis,

    id. Fl. 5, 11:

    more bibere,

    i. e. to drink healths, id. Verr. 2, 1, 26, § 66:

    Graeca fide mercari,

    i. e. without credit, with ready money, Plaut. As. 1, 3, 47: nux, i. e. an almond, Cloat. ap. Macr. S. 2, 44: pantherae, from Asiatic Greece, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6, 5:

    rosa,

    a kind of rose, Plin. 21, 4, 10, § 18: ovis, perh. Tarentine, Plaut. Merc. 3, 1, 27: via, perh. to Magna Graecia, Cic. Fam. 7, 1, 3.—Prov.: ad Calendas Graecas, i. q. our next day after never (since the Greeks had no Calends), August. ap. Suet. Aug. 87.—Hence, subst.: Graecum, i, n., the Greek language, Greek (rare):

    Graeco melius usuri,

    Quint. 5, 10, 1:

    librum e Graeco in Latinum convertere,

    Cic. Off. 2, 24, 87.— Adv. in two forms,
    1.
    Graece, in the Greek language, in Greek:

    cum ea, quae legeram Graece, Latine redderem,

    Cic. de Or. 1, 34, 155:

    Acilius qui Graece scripsit historiam,

    id. Off. 2, 32, 115:

    loqui,

    id. Tusc. 1, 8, 15:

    optime scire,

    id. de Or. 2, 66, 265; cf.

    nescire,

    id. Fl. 4, 10:

    licet legatum Graece scriptum non valeat,

    Ulp. Fragm. 25, 9:

    omnia Graece,

    Juv. 6, 188.—
    2.
    Graecātim, in the Greek manner:

    amiciri,

    Tert. Pall. 4.—
    B.
    Graecĭa, ae, f., the country of the Greeks, Greece: ad Trojam cum misi ob defendendam Graeciam, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 13, 28 (Trag. v. 362 Vahl.):

    quod de Corintho dixi, id haud scio an liceat de cuncta Graecia verissime dicere,

    Cic. Rep. 2, 4, 8; id. Tusc. 2, 15, 36:

    Graecia capta ferum victorem cepit,

    Hor. Ep. 2, 1, 156:

    magna,

    Ov. H. 16, 340.—In apposition:

    terra,

    Gell. 1, 1, 2; M. Aur. ap. Fronto Ep. 2, 9 Mai.—
    2.
    Transf.: Magna Graecia, Lower Italy, inhabited by Greeks, Plin. 3, 10, 15, § 95; 3, 5, 6, § 42; Cic. de Or. 2, 37, 154; 3, 34, 139; id. Lael. 4, 13; id. Tusc. 1, 16, 38; called also Mājor Graecia, Liv. 31, 7, 11; Sen. Cons. ad Helv. 6 med.; Sil. 11, 21; whereas by a Greek proper it is called Parva Graecia, Plaut. Truc. 2, 6, 55; and absol.:

    Graecia,

    Cic. Arch. 5, 10.— Poet.: Major Graecia, in gen., for Italy:

    Itala nam tellus Graecia major erat,

    Ov. F. 4, 64.—
    C.
    Graecānĭcus, a, um, adj., of Greek origin, in the Greek manner or fashion, Grecian, Greek (rare;

    not in Cic.): alia (verba) Graeca, alia Graecanica,

    i. e. words borrowed from the Greeks, Varr. L. L. 10, § 70 Müll.:

    torcula,

    Plin. 18, 31, 74, § 317:

    pavimentum,

    id. 36, 25, 63, § 188:

    color,

    id. 34, 9, 20, § 98:

    toga, i. e. pallium,

    Suet. Dom. 4: milites, living in the Greek manner, voluptuously, Vulc. Avid. Cass. 5.—Hence, adv.: Graēcānĭce, in Greek:

    dicere,

    Varr. L. L. 9, § 89 Müll.—
    D.
    Graecŭlus, a, um, adj. dim., Grecian, Greek (mostly in a depreciating, contemptuous sense): ineptum sane negotium et Graeculum, thorough Greek, Cic. Tusc. 1, 35, 86:

    motus quidam temerarius Graeculae contionis,

    id. Fl. 10, 23:

    cautio chirographi,

    i. e. not to be relied upon, id. Fam. 7, 18, 1:

    homines,

    id. de Or. 1, 11, 47:

    ferrum,

    Flor. 2, 7, 9:

    civitas Massilia,

    id. 4, 2, 24 Duk.— Subst.:
    1.
    Graecŭlus, i, m.
    (α).
    A paltry Greek, Cic. de Or. 1, 22, 102; id. Pis. 29, 70.—Prov.:

    Graeculus esuriens in caelum, jusseris, ibit,

    Juv. 3, 78.—In the form Graecŭlĭo, Petr. 76 fin.
    (β).
    Post-Aug., without any odious accessory notion, for Graecus:

    vitis,

    Col. 3, 2, 24:

    mala,

    Plin. 15, 14, 15, § 50:

    rosa,

    id. 21, 4, 10, § 18.—
    2. E.
    Graecĭensis, e, adj., Grecian (post-Aug. and very rare):

    mare,

    Plin. 4, 21, 18, § 51:

    scimpodium,

    Gell. 19, 10, 1.—
    F.
    Graecālis, e, adj., Grecian, Greek (late Lat.):

    lapides,

    inscribed with Greek letters, Front. de Col. p. 116 Goes.

    Lewis & Short latin dictionary > Major Graecia

  • 14 Parva Graecia

    Graeci, ōrum, m., = Graikoi, the Grecians, Greeks: contendunt Graecos, Graios memorare solent sos, Enn. ap. Fest. p. 301 Müll. (Ann. v. 358 Vahl.):

    eos septem, quos Graeci sapientes nominaverunt,

    Cic. Rep. 1, 7:

    apud Graecos,

    id. ib. 1, 3, 5; id. Fl. 27, 64:

    quia Graecorum sunt antiquissima quaeque Scripta vel optima, etc.,

    Hor. Ep. 2, 1, 28.— Sing.: Graecus, i, m., a Greek:

    processit ille, et Graecus apud Graecos non de culpa sua dixit, etc.,

    Cic. Fl. 7, 17:

    ignobilis,

    Liv. 39, 8, 3:

    Graecus Graecaque,

    Plin. 28, 2, 3, § 12.—
    II.
    Derivv.
    A.
    Graecus, a, um, adj., of or belonging to the Greeks, Greek, Grecian:

    plus te operae Graecis dedisse rebus video... deinde nullam Graecarum rerum significationem daret,

    Cic. de Or. 2, 36, 152 sq.; cf.

    litterae,

    id. Brut. 20, 78.—In neutr. absol.:

    Graeca leguntur in omnibus fere gentibus,

    Cic. Arch. 10, 23:

    lingua (opp. Latina),

    id. Fin. 1, 3, 10:

    ludi,

    founded on Greek subjects, id. Fam. 7, 1, 3 (opp. Osci); id. Att. 16, 5, 1:

    homines,

    Grecian people, Greeks, id. Mil. 29, 80; id. Tusc. 2, 27, 65:

    testis,

    id. Fl. 5, 11:

    more bibere,

    i. e. to drink healths, id. Verr. 2, 1, 26, § 66:

    Graeca fide mercari,

    i. e. without credit, with ready money, Plaut. As. 1, 3, 47: nux, i. e. an almond, Cloat. ap. Macr. S. 2, 44: pantherae, from Asiatic Greece, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6, 5:

    rosa,

    a kind of rose, Plin. 21, 4, 10, § 18: ovis, perh. Tarentine, Plaut. Merc. 3, 1, 27: via, perh. to Magna Graecia, Cic. Fam. 7, 1, 3.—Prov.: ad Calendas Graecas, i. q. our next day after never (since the Greeks had no Calends), August. ap. Suet. Aug. 87.—Hence, subst.: Graecum, i, n., the Greek language, Greek (rare):

    Graeco melius usuri,

    Quint. 5, 10, 1:

    librum e Graeco in Latinum convertere,

    Cic. Off. 2, 24, 87.— Adv. in two forms,
    1.
    Graece, in the Greek language, in Greek:

    cum ea, quae legeram Graece, Latine redderem,

    Cic. de Or. 1, 34, 155:

    Acilius qui Graece scripsit historiam,

    id. Off. 2, 32, 115:

    loqui,

    id. Tusc. 1, 8, 15:

    optime scire,

    id. de Or. 2, 66, 265; cf.

    nescire,

    id. Fl. 4, 10:

    licet legatum Graece scriptum non valeat,

    Ulp. Fragm. 25, 9:

    omnia Graece,

    Juv. 6, 188.—
    2.
    Graecātim, in the Greek manner:

    amiciri,

    Tert. Pall. 4.—
    B.
    Graecĭa, ae, f., the country of the Greeks, Greece: ad Trojam cum misi ob defendendam Graeciam, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 13, 28 (Trag. v. 362 Vahl.):

    quod de Corintho dixi, id haud scio an liceat de cuncta Graecia verissime dicere,

    Cic. Rep. 2, 4, 8; id. Tusc. 2, 15, 36:

    Graecia capta ferum victorem cepit,

    Hor. Ep. 2, 1, 156:

    magna,

    Ov. H. 16, 340.—In apposition:

    terra,

    Gell. 1, 1, 2; M. Aur. ap. Fronto Ep. 2, 9 Mai.—
    2.
    Transf.: Magna Graecia, Lower Italy, inhabited by Greeks, Plin. 3, 10, 15, § 95; 3, 5, 6, § 42; Cic. de Or. 2, 37, 154; 3, 34, 139; id. Lael. 4, 13; id. Tusc. 1, 16, 38; called also Mājor Graecia, Liv. 31, 7, 11; Sen. Cons. ad Helv. 6 med.; Sil. 11, 21; whereas by a Greek proper it is called Parva Graecia, Plaut. Truc. 2, 6, 55; and absol.:

    Graecia,

    Cic. Arch. 5, 10.— Poet.: Major Graecia, in gen., for Italy:

    Itala nam tellus Graecia major erat,

    Ov. F. 4, 64.—
    C.
    Graecānĭcus, a, um, adj., of Greek origin, in the Greek manner or fashion, Grecian, Greek (rare;

    not in Cic.): alia (verba) Graeca, alia Graecanica,

    i. e. words borrowed from the Greeks, Varr. L. L. 10, § 70 Müll.:

    torcula,

    Plin. 18, 31, 74, § 317:

    pavimentum,

    id. 36, 25, 63, § 188:

    color,

    id. 34, 9, 20, § 98:

    toga, i. e. pallium,

    Suet. Dom. 4: milites, living in the Greek manner, voluptuously, Vulc. Avid. Cass. 5.—Hence, adv.: Graēcānĭce, in Greek:

    dicere,

    Varr. L. L. 9, § 89 Müll.—
    D.
    Graecŭlus, a, um, adj. dim., Grecian, Greek (mostly in a depreciating, contemptuous sense): ineptum sane negotium et Graeculum, thorough Greek, Cic. Tusc. 1, 35, 86:

    motus quidam temerarius Graeculae contionis,

    id. Fl. 10, 23:

    cautio chirographi,

    i. e. not to be relied upon, id. Fam. 7, 18, 1:

    homines,

    id. de Or. 1, 11, 47:

    ferrum,

    Flor. 2, 7, 9:

    civitas Massilia,

    id. 4, 2, 24 Duk.— Subst.:
    1.
    Graecŭlus, i, m.
    (α).
    A paltry Greek, Cic. de Or. 1, 22, 102; id. Pis. 29, 70.—Prov.:

    Graeculus esuriens in caelum, jusseris, ibit,

    Juv. 3, 78.—In the form Graecŭlĭo, Petr. 76 fin.
    (β).
    Post-Aug., without any odious accessory notion, for Graecus:

    vitis,

    Col. 3, 2, 24:

    mala,

    Plin. 15, 14, 15, § 50:

    rosa,

    id. 21, 4, 10, § 18.—
    2. E.
    Graecĭensis, e, adj., Grecian (post-Aug. and very rare):

    mare,

    Plin. 4, 21, 18, § 51:

    scimpodium,

    Gell. 19, 10, 1.—
    F.
    Graecālis, e, adj., Grecian, Greek (late Lat.):

    lapides,

    inscribed with Greek letters, Front. de Col. p. 116 Goes.

    Lewis & Short latin dictionary > Parva Graecia

  • 15 clanculum

        clanculum adv. and praep.    [clam].    I. Adv, secretly, privately: mordere, T.: id agere inter se, T. —    II. Praep. with acc: clanculum Patres, in secret from, T.
    * * *
    I
    secretly, by stealth; sub rosa; privately (L+S)
    II
    without knowledge of, secret from

    Latin-English dictionary > clanculum

  • 16 farciō

        farciō —, fartus, īre    [FARC-], to stuff, cram: pulvinus rosā fartus.
    * * *
    farcire, farsi, fartus V
    stuff, fill up/completely; gorge oneself; insert as stuffing, cram (into)

    Latin-English dictionary > farciō

  • 17 Melitēnsis

        Melitēnsis e, adj.    [Melita], of Malta, Maltese: vestis: rosa.— Plur n. as subst. (sc. vestimenta), Melitan garments.

    Latin-English dictionary > Melitēnsis

  • 18 mittō

        mittō mīsī (mīstī, for mīsistī, Ct.), missus, ere    [MIT-], to cause to go, let go, send, send off, despatch: ad Troiam ob defendendam Graeciam, Enn. ap. C.: alquem ad hoc negotium, S.: illum pro consule mittere: legatos de deditione ad eum, Cs.: Tanaim neci, V.: in possessionem, put in possession: filium foras ad propinquum mittit ad cenam, sends out: sub iugum, send under the yoke, Cs.: sub iugo, L.: legatos qui dicerent, esse, etc., Cs.: miserunt qui emerent, etc.: legatos rogatum auxilium, Cs.: Delphos consultum, N.: legati missi postulantes, etc., L.: Eurypylum scitantem oracula Mittimus, V.: in Oceanum me quaerere gemmas, Pr.: misit orare, ut venirem, T.— To send word, announce, tell, report, advise, send orders: tibi salutem, send greeting, O.: nuntios ad eum, velle, etc., S.: legatos ad me, se venturum, send me word that: ad conlegam mittit, opus esse exercitu, L.: in Siciliam misit, ut equitatus mitteretur, Cs.: Curio misi, ut medico honos haberetur: mitti ad principes placuit, ut secernerent se ab Etruscis, L.— To send as a compliment, dedicate, inscribe: liber ab eo ad Balbum missus: librum ad te de senectute.— To send, yield, produce, furnish, export: India mittit ebur, V.: (Padus) electra nuribus mittit gestanda Latinis, O.— To dismiss, forget, put away: odium, L.: levīs spes, H.: missam iram facere, T.: certamen, end, V.—In speaking, to pass over, pass by, dismiss, omit, give over, cease, forbear: mitte id quod scio, dic quod rogo, never mind what, etc., T.: mitto proelia: mitto ea, quae, etc., V.: mitte sectari, etc., do not, H.: Cetera mitte loqui, H.: illud dicere: pro nobis mitte precari, O.: mitto, quid tum sit actum: mitto, quod fueris, etc.: mitto de amissā maximā parte exercitūs (sc. dicere): missos facere quaestūs trienni. — To let go, let loose, quit, release, dismiss: carceribus missi currūs, H.: cutem, H.: mitte me, let me alone, T.: nos missos face, have done with us, T.: missus abibis, scot-free, H.: misso senatu, Cs.: ex oppido mitti, be let out, Cs.: missum fieri, be set at liberty, N.: amicos in negotium, to set up in business: sub titulum lares, put a bill on the house, i. e. offer for sale, O.: in consilium, i. e. send the judges to make their verdict: se in foedera, enter into, V.: me in iambos, drive, H.: missos faciant honores, renounce.—To let out, put forth, send out, emit: sanguinem provinciae, bleed, i. e. exhaust: serpens sibila misit, O.: vocem pro me nemo mittit, speaks a word: vocem liberam, speak with freedom, L.: Thyesteas preces, H.: Afranianos sui timoris signa misisse, showed signs of fear, Cs. — To send, throw, hurl, cast, launch: tanta caelo missa vis aquae, S.: pila, Cs.: fulmina, H.: se saxo ab alto, cast down, O.: se in aquas, O.: retia misit, cast, Iu.: talos in phimum, H.: panem cani, Ph.: panem, throw away, Cs.: aquas, sprinkle, O.: rosa missa, let fall, O.— To attend, guide, escort: (animas) sub Tartara, V.
    * * *
    I
    mittere, additional forms V
    send, throw, hurl, cast; let out, release, dismiss; disregard
    II
    mittere, misi, missus V
    send, throw, hurl, cast; let out, release, dismiss; disregard

    Latin-English dictionary > mittō

  • 19 moror

        moror ātus, ārī, dep.    [mora], to delay, tarry, stay, wait, remain, linger, loiter: Eamus... Ubi vis; non moror, i. e. I have no objection, T.: Brundisi: amplius morando, S.: apud oppidum, Cs.: in quā (commemoratione) diutius non morabor: faciem capere morando, i. e. by slow degrees, O.: quid moror? H.: quid multis moror? why make a long story? T.: ne multis morer, to be brief: haud multa moratus, i. e. without long delay, V.: paulum lacrimis et mente morata, in tearful thought, V.: rosa quo locorum Sera moretur, may linger, H.: nec morati sunt quin decurrerent ad castra, L.: nihil ego moror quo minus decemviratu abeam, i. e. I will immediately, L.: cui bellum moremur inferre: in conubio natae, brood, V.— To delay, retard, impede, detain, cause to wait, hinder: impetum hostium, Cs.: eum: ab itinere hostem, L.: absiste morari, detain (me) not, V.: convivas, keep waiting, T.— To fix the attention of, delight, delay, amuse, entertain: Fabula populum moratur, H.: oculos aurīsque Caesaris, arrest, H.— P. pass.: novitate morandus spectator, H.— To hinder, prevent, impede: non moror quo minus in civitatem redeant, L.: moratus sit nemo, quo minus abeant, L.—In the phrase, nihil morari, with acc. of person, not to detain, let go, dismiss, release: C. Sempronium nihil moror, i. e. withdraw my accusation against, L.: negavit, se Gracchum morari, said he had nothing against, L.—In the phrase, nihil morari, with acc. of thing, or an obj clause, to let go, not value, disregard, care nothing for, have nothing to say against: profecto non plus biduom aut— Ph. Aut? nil moror, I don't care for that, T.: nam vina nihil moror illius orae, H.: nihil moror, eos salvos esse: invisum quem tibi esse Nil moror, I care not, V.: ut multum (sc. scripserit), nil moror, attach no value to quantity, H.
    * * *
    morari, moratus sum V DEP
    delay; stay, stay behind; devote attention to

    Latin-English dictionary > moror

  • 20 odōrātus

        odōrātus adj.    [P. of odoro], that has a smell, odorous, scented, sweet-smelling, fragrant: lignum, V.: odoratis ignibus, O.: rosā capillos, H.: dux, i. e. of the Assyrians, Pr.
    * * *
    odorata, odoratum ADJ
    perfumed, fragrant

    Latin-English dictionary > odōrātus

См. также в других словарях:

  • rosa — rosa …   Dictionnaire des rimes

  • Rosa — (latein. „die Rose“) bezeichnet: Rosa (Farbe), eine Mischfarbe aus Weiß und Rot Rosa (Vorname); siehe dort Etymologie, Varianten, Namensträger (223) Rosa, einen Himmelskörper des Asteroiden Hauptgürtels Rosa (Fluss), einen Fluss im Süden von… …   Deutsch Wikipedia

  • rosa — (Del lat. rosa). 1. f. Flor del rosal, notable por su belleza, la suavidad de su fragancia y su color, generalmente encarnado poco subido. Con el cultivo se consigue aumentar el número de sus pétalos y dar variedad a sus colores. Suele llevar el… …   Diccionario de la lengua española

  • rosa — adjetivo,sustantivo masculino 1. [Color] que resulta de mezclar el rojo y el blanco: Tradicionalmente el rosa ha sido el color de las niñas y el azul el de los niños. Pinté de rosa pálido mi habitación. maillot rosa. sustantivo femenino 1. Flor… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • Rösa — Gemeinde Muldestausee Koordinaten …   Deutsch Wikipedia

  • rosa — / rɔza/ [dal lat. rŏsa ]. ■ s.f. 1. (bot.) a. [pianta della famiglia rosacee con aculei e fiori grandi di vario colore]. b. [fiore della pianta di rosa] ● Espressioni: fig., rosa dei venti ➨ ❑; rosa del Giappone ▶◀ camelia; r …   Enciclopedia Italiana

  • RÖSA — wird die regional ökologische Sachunterrichts Lernwerkstatt an der Carl von Ossietzky Universität Oldenburg genannt. Die RÖSA wurde im Herbst 1995 gegründet. Inhaltsverzeichnis 1 Lernwerkstatt 2 Oldenburger Konzept 3 Siehe auch …   Deutsch Wikipedia

  • Rosà — Rosà …   Deutsch Wikipedia

  • Rosà — Administration Pays  Italie Région …   Wikipédia en Français

  • rosa — ròsa ž DEFINICIJA meteor. kondenzirana vodena para koja se noću nahvata u kapljicama na lišću, travi itd.; nastaje kad temperatura zraka padne ispod temperature rosišta zbog noćnog hlađenja tla FRAZEOLOGIJA mlad kao rosa odiše mladalačkom… …   Hrvatski jezični portal

  • rosa — |ó| s. f. 1.  [Botânica] Flor da roseira mais ou menos vermelha, amarela ou branca e odorífera. 2.  [Botânica] O mesmo que roseira. 3. Cor avermelhada das faces. = ROSÁCEA, ROSETA 4.  [Arquitetura] Pequeno ornato em forma de rosa. = ROSÁCEA 5. … …   Dicionário da Língua Portuguesa

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»