-
1 frōns
frōns frontis, f the forehead, brow, front: frontem contrahere, to knit: Exporge frontem, T.: explicare, H.: ut frontem ferias, smile: ferro inter tempora frontem Dividit, V.: tenuis, a low forehead, H.: (bovis) a mediā fronte, etc., Cs.: ovis, O.: frons turgida cornibus, H.—The brow, front, countenance, expression, face, look: ex voltu et fronte amorem perspicere: verissimā fronte dicere, truthful: reliquiae pristinae frontis: laeta, V.: urbana, H.: durior, shameless, Iu.: salvā fronte, without shame, Iu.: tabella quae frontīs aperit hominum, mentīs tegit.—The forepart, front, façade, van, face: castrorum, Cs.: ianuae, O.: tabernae, Ct.: scaena ut versis discedat frontibus, V.: cohortīs, S.: unā fronte castra muniunt, only in front, Cs.: recta, the centre (of an army), L.: prima, L.: dextra, Ta.: aequā fronte ad pugnam procedebat, L.: Mille pedes in fronte, breadth, H.: inpulsa frons prima, vanguard, L.: superasse tantum itineris pulchrum ac decorum in frontem, i. e. favorable for an advance, Ta.: Fronte sub adversā scopulis pendentibus antrum, V.: a tergo, fronte, lateribus tenebitur, in front: a fronte atque ab utroque latere, Cs.: frontes geminae, i. e. the ends (of a rolled manuscript), Tb., O.: nigra, O.—Fig., the outside, exterior, external quality, appearance: Scauro studet, sed utrum fronte an mente, dubitatur: decipit Frons prima multos, Ph.* * *Ifoliage, leaves, leafy branch, green bough, frondIIforehead, brow; face; look; front; fore part of anything -
2 frōns
frōns ondis, f a leafy branch, green bough, foliage: saligna, O.: Nigra, H.: Nec saturantur fronde capellae, V.: via interclusa frondibus: Spargit tibi silva frondes, H.—A garland of leafy boughs, leafy chaplet: alqm victoria fronde coronet, H.: delubra deum festā velamus fronde, V.* * *Ifoliage, leaves, leafy branch, green bough, frondIIforehead, brow; face; look; front; fore part of anything -
3 frons
1.frons (also anciently fruns; plur. frundes, Enn. Ann. 266 Vahl.; cf. Charis. p. 105 P.—Also in nom. fros or frus, Varr. ib.; Enn. v in the foll.; cf. Prisc. p. 554 P.; and FRONDIS, acc. to Serv. Verg. G. 2, 372), dis, f. [etym. dub.], a leafy branch, green bough, foliage.I.Lit. (class.; in sing. and plur.; syn. folium).(α).Sing.: populea frus, Enn. ap. Aus. Technop. (Edyll. 5) 158 sq. (id. Ann. v. 562 Vahl.):(β).ilignea, quernea,
Cato, R. R. 37, 2:in nemoribus, ubi virgulta et frons multa,
Varr. R. R. 2, 5, 11:bobus praestabit vilicus frondem,
Col. 11, 3, 101: alta frons decidit, Varr. ap. Non. 486, 13:ne caules allii in frondem luxurient,
Plin. 19, 6, 34, § 113:perenni frunde corona,
Lucr. 1, 119:nigrae feraci frondis in Algido,
Hor. C. 4, 4, 58:sine fronde,
Ov. Tr. 3, 10, 75:immaturam destringere,
Quint. 12, 6, 2.—Plur.: russescunt frundes, Enn. ap. Charis. p. 105 P. (Ann. v. 266 Vahl.):II.deserta via et inculta atque interclusa jam frondibus et virgultis relinquatur,
Cic. Cael. 18, 42:viminibus salices fecundi, frondibus ulmi,
Verg. G. 2, 446:frondibus teneris non adhibendam esse falcem,
Quint. 2, 4, 11:bovemque Disjunctum curas et strictis frondibus exples,
Hor. Ep. 1, 14, 28; id. C. 3, 18, 14.—Poet. transf., a garland made of leafy boughs, a garland of leaves, leafy chaplet: donec Alterutrum velox victoria fronde coronet, Hor. Ep. 1, 18, 64; so in sing., id. C. 4, 2, 36; id. Ep. 2, 1, 110:2.nos delubra deum festa velamus fronde,
Verg. A. 2, 249; 5, 661; Ov. M. 1, 449; 565; id. A. A. 1, 108.—In plur., Ov. F. 1, 711; 3, 482.frons, frontis, f. ( masc., Cato ap. Gell. 15, 9, 5; and ap. Fest. s. v. recto, p. 286, b, Müll.; Plaut. Mil. 2, 2, 46 Ritschl, N. cr.; id. ap. Non. 205, 4; Caecil. ap. Gell. 15, 9, 3; Vitr. 10, 17) [cf. Sanscr. brhū; Gr. ophrus; Germ. Braue; Engl. brow; v. Curt. Gr. Etym. p. 296], the forehead, brow, front (syn.: vultus, os, facies).I.Lit.:2.frons et aliis (animalibus), sed homini tantum tristitiae, hilaritatis, clementiae, severitatis index: in adsensu ejus supercilia homini et pariter et alterna mobilia,
Plin. 11, 37, 51, § 138:tanta erat gravitas in oculo, tanta contractio frontis, ut illo supercilio res publica, tamquam Atlante caelum, niti videretur,
Cic. Sest. 8, 19: frontem contrahere, to contract or knit the brows, id. Clu. 26, 72; Hor. S. 2, 2, 125;for which, adducere,
Sen. Ben. 1, 1:attrahere,
id. ib. 6, 7: remittere frontem, to smooth the brow, i. e. to cheer up, Plin. Ep. 2, 5, 5;for which: exporge frontem,
Ter. Ad. 5, 3, 53; cf.:primum ego te porrectiore fronte volo mecum loqui,
Plaut. Cas. 2, 4, 3:explicare,
Hor. C. 3, 29, 16;solvere,
Mart. 14, 183: ut frontem ferias, smitest thy forehead (as a sign of vexation), Cic. Att. 1, 1, 1; cf.:nulla perturbatio animi, nulla corporis, frons non percussa, non femur,
id. Brut. 80, 278:femur, pectus, frontem caedere,
Quint. 2, 12, 10:frontem sudario tergere,
id. 6, 3, 60;for which: siccare frontem sudario,
id. 11, 3, 148:capillos a fronte retroagere,
id. ib. 160:mediam ferro gemina inter tempora frontem Dividit,
Verg. A. 9, 750:quorundam capita per medium frontis et verticis mucrone distincta, in utrumque humerum pendebant,
Amm. 31, 7, 14:insignem tenui fronte Lycorida (a small forehead was regarded as a beauty by the ancients),
Hor. C. 1, 33, 5; cf. id. Ep. 1, 7, 26; Petr. 126; Mart. 4, 42, 9; Arn. 2, 72.—Of the forehead of animals:est bos cervi figura: cujus a media fronte, etc.,
Caes. B. G. 6, 26, 1:tauri torva fronte,
Plin. 8, 45, 70, § 181:equi,
Ov. Tr. 5, 9, 30:ovis,
id. F. 4, 102:cui (haedo) frons turgida cornibus Primis,
Hor. C. 3, 13, 4:(vitulus) Fronte curvatos imitatus ignes lunae,
id. ib. 4, 2, 57.—In plur., Lucr. 5, 1034. —The brow as a mirror of the feelings:3.non solum ex oratione, sed etiam ex vultu et oculis et fronte, ut aiunt, meum erga te amorem perspicere potuisses,
Cic. Att. 14, 13, B, 1; cf. Q. Cic. Petit. Cons. 11, 44; and:homines fronte et oratione magis, quam ipso beneficio reque capiuntur,
expression of countenance, id. ib. 12, 46:si verum tum, cum verissima fronte, dixerunt, nunc mentiuntur,
Cic. Rab. Post. 12, 35:haec ipsa fero equidem fronte et vultu bellissime, sed angor intimis sensibus,
id. Att. 5, 10, 3: frons, oculi, vultus persaepe mentiuntur;oratio vero saepissime,
id. Q. F. 1, 1, 5, § 15; cf.:oculi, supercilia, frons, vultus denique totus, qui sermo quidam tacitus mentis est, hic in fraudem homines impulit,
id. Pis. 1, 1; id. Fam. 1, 9, 17:fronte occultare sententiam,
id. Lael. 18, 65:tranquilla et serena,
id. Tusc. 3, 15, 31; cf.:reliquiae pristinae frontis,
id. Fam. 9, 10, 2:laeta,
Verg. A. 6, 862:sollicita,
Hor. C. 3, 29, 16:tristis,
Tib. 2, 3, 33:gravis,
Plin. Pan. 41, 3:humana, lenis, placida,
Sen. Ben. 2, 13:inverecunda,
Quint. 2, 4, 16:proterva,
Hor. C. 2, 5, 16:urbana (i. e. impudens),
id. Ep. 1, 9, 11:impudens, proterva, Aug. Op. imperf. c. Jul. 6, 21: impudentissima,
id. ib. 26; cf.:impudentia frontis,
Hier. adv. Rufin. 1, 7:fronte inverecunda nummos captare,
Val. Max. 8, 2, 2.—In plur.:si populo grata est tabella, quae frontes aperit hominum, mentes tegat,
Cic. Planc. 6, 16.—Prov.:B.frons occipitio prior est,
i. e. better work before the master's face than behind his back, Cato, R. R. 4; Plin. 18, 5, 6, § 31.—Transf1.The forepart of any thing, the front, façade, van (opp. tergum and latus):2.copias ante frontem castrorum struit,
Caes. B. C. 3, 37, 1:aedium,
Vitr. 3, 2:parietum,
id. 2, 8:januae,
Ov. F. 1, 135:scena,
Verg. G. 3, 24:(navium),
id. A. 5, 158:pontis,
Hirt. B. G. 8, 9, 4:collis ex utraque parte lateris dejectus habebat, et in frontem leniter fastigatus, etc.,
Caes. B. G. 2, 8; 7, 23: intervallum justum arborum quadrageni pedes in terga frontemque, in latera viceni, Plin. 17, 23, 35, § 202; cf. Quint. 1, 10, 43:octo cohortes in fronte constituit,
Sall. C. 59, 2:quatuor legionum aquilae per frontem,
Tac. H. 2, 89:una fronte contra hostem castra muniunt,
only in front, Caes. B. C. 1, 80, 2 Herz.:aequa fronte ad pugnam procedebat,
Liv. 36, 44, 1:nec tamen aequari frontes poterant, cum extenuando infirmam mediam aciem haberent,
id. 5, 38, 2:recta fronte concurrere hosti (opp. in dextrum cornu),
Curt. 4, 13 med.; cf.:directa fronte pugnandum est,
Quint. 5, 13, 11:veritus ne simul in frontem simul et latera suorum pugnaretur,
Tac. Agr. 35:transisse aestuaria pulchrum ac decorum in frontem (i. e. fronti),
for the front, the van, id. ib. 33: dextra fronte prima legio incessit, on the right front, i. e. on the right wing, id. H. 2, 24 fin.:laeva,
Claud. in Ruf. 2, 174; cf.:frons laevi cornu haec erat,
Curt. 4, 13 fin. — Poet. transf., of clouds:ut non tam concurrere nubes Frontibus adversis possint quam de latere ire,
Lucr. 6, 117;of a precipice: Fronte sub adversa scopulis pendentibus antrum,
Verg. A. 1, 166.—Esp. freq.: a fronte, in front, before (opp. a tergo and a latere):a tergo, a fronte, a lateribus tenebitur, si in Galliam venerit,
Cic. Phil. 3, 13, 32:a fronte atque ab utroque latere cratibus ac pluteis protegebat,
Caes. B. C. 1, 25 fin.:totis fere a fronte et ab sinistra parte nudatis castris,
id. B. G. 2, 23, 4. —The outer end of a book-roll or volume, Tib. 3, 1, 13; Ov. Tr. 1, 1, 11.—3.The circumference of a wheel, Vitr. 10, 4.—4.In measuring land = latitudo, the breadth:II.mille pedes in fronte, trecentos cippus in agrum Hic dabat,
Hor. S. 1, 8, 12; Inscr. Orell. 4558; 4560.—Trop.A.The outside, exterior, external quality, appearance (cf. species and facies;B.mostly post-Aug.): Pompeius Scauro studet: sed utrum fronte an mente, dubitatur,
Cic. Att. 4, 15, 7:plus habet in recessu, quam fronte promittat,
Quint. 1, 4, 2; 11, 1, 61; cf.:frons causae non satis honesta,
id. 4, 1, 42 Spald.:decipit Frons prima multos,
the first appearance, Phaedr. 4, 2, 6; cf.:dura primā fronte quaestio,
Quint. 7, 1, 56:ex prima statim fronte dijudicare imprudentium est,
id. 12, 7, 8.—The character or feelings expressed by the brow.1.Poet. in partic., shame:2.exclamet perisse Frontem de rebus,
Pers. 5, 104 (for which:clament periisse pudorem,
Hor. Ep. 2, 1, 80).— -
4 frons
forehead, brow, front. -
5 bi-frōns
bi-frōns ontis, adj., with two foreheads, with two faces: Ianus, V. -
6 Lavia frons
ENG African yellow-winged batNLD geelvleugelvleermuisGER gelbflugliche GroßblattnaseFRA megaderme a ailes orangees -
7 redimio
rĕdĭmĭo, ĭi, ītum, 4 ( imperf. redimibat, Verg. A. 10, 538; Aus. Epigr. 94), v. a. [etym. dub.], to bind round, wreathe round, encircle, gird, crown, etc. (mostly poet.; syn.: cingo, circumdo).(α).In the verb finit.:(β).caput atque umeros plexis redimire coronis,
Lucr. 5, 1399:cui tempora vittā,
Verg. A. 10, 538:mitrā capillos,
Ov. H. 9, 63:crinem corymbis,
Stat. S. 1, 5, 16:chelyn,
id. ib. 4, 8, 38:frontem coronā,
Mart. 8, 70, 5 al.:sertis redimiri jubebis et rosā?
Cic. Tusc. 3, 18, 43:lauro tabellas,
Ov. Am. 1, 11, 25; cf.:fastigium aedis tintinnabulis,
Suet. Aug. 91: hortum floribus, Col. poët. 10, 286. — Poet.:nec sic innumeros arcu mutante colores Incipiens redimitur hiems,
is girt round, environed, Claud. Rapt. Pros. 2, 99.—In part. perf.:sertis redimiti,
Cic. Cat. 2, 5, 10; cf.:redimitus coronis,
id. Rep. 4, 5, 10:anguineo redimita capillo Frons,
Cat. 64, 193:frons corymbis,
Tib. 1, 7, 45:frons regium in morem,
Flor. 3, 19, 10; Cic. Rep. 6, 20, 21; cf.:domus floridis corollis,
Cat. 63, 66:navigia variarum coronarum genere,
Suet. Vit. 10; Plin. 37, 6, 23, § 87; v. Sillig ad h. l.: loca silvis, girt round, surrounded, Cat. 63, 3; cf.:Naxos Aegaeo ponto,
Sen. Oedip. 487.— Absol.:missile,
the wreathed thyrsus, Stat. Achill. 1, 612:cervix,
Claud. Rapt. Pros. 3, 246.— In a poet. construction:redimitus tempora lauro, quercu, mitrā, etc.,
Tib. 3, 4, 23; Verg. G. 1, 349; Ov. M. 14, 654; 9, 3; id. F. 3, 269; 669; 4, 661; cf.:caput harundine redimitus,
Vell. 2, 83, 2 al. -
8 occipitium
occĭpĭtĭum, ii, n. [ob-caput], the back part of the head, the poll, the occiput:in occipitio quoque habet oculos, pessima,
Plaut. Aul. 1, 1, 25:umeris ad occipitium ductis,
Quint. 11, 3, 160; Cels. 4, 2; Suet. Tib. 68: ne post occipitium exercitus relinqueret, behind his back, Varr. ap. Non. 245, 15.—Of animals, Plin. 11, 29, 35, § 107.— Prov.: frons occipitio prior est; v. frons; cf.:frontemque domini plus prodesse quam occipitium,
Plin. 18, 5, 6, § 31. -
9 aesculeus
aesculeus adj. [aesculus], of the oak: frons, O.* * *aesculea, aesculeum ADJof a variety of oak tree/wood, perhaps durmast or Hungarian or Italian oak -
10 appulsus (ad-p-)
appulsus (ad-p-) ūs, m [1 appello].—Of ships, etc., a landing, bringing to land, approach: litorum, L.: parata adpulsui frons, Ta. — Plur: faciles, Ta.—In gen., an approach, action, influence: adpulsu solis: frigoris. -
11 asper
asper era, erum (poet., abl plur. aspris, V.), adj. with comp. and sup. [ab + spes], without hope, adverse, calamitous, troublesome, cruel, perilous: tempora: oppugnatio, Cs.: mala res, spes multo asperior, S.: venatus, V.: fata, V. — As subst: aspera multa pertulit, hardships, H. — Of nature and character, rough, harsh, hard, violent, unkind, cruel: homo naturā: Iuno, V.: iuvenis monitoribus, H.: asperrimi ad condicionem pacis, L.: rebus non asper egenis, V.: cladibus asper, exasperated, O.: doctrina asperior: fores, i. e. of a cruel mistress, H.: Asperior tribulis (Galatea). more unfeeling, O. — Wild, savage, fierce: (anguis) siti, V.: tactu leo, H.: facetiae.—Of climate, harsh, severe: caelo Germania, Ta.: hiemps, S.: asperrimo hiemis, in the depth, Ta. — Of style, harsh: oratio. — Rough, uneven: regio: loca, Cs.: rura dumis, V.: rubus, prickly, V.: aequora ventis, H.: pocula signis, i. e. wrought in relief, V.: frons cornu, O.: capilli (i. e. hirsuti), H.: maria, stormy, V.: vinum, harsh, T.: pronuntiationis genus, rough: littera, i. e. the letter r, O.* * *Iaspera -um, asperior -or -us, asperrimus -a -um ADJrude/unrefined; cruel/violent/savage/raging/drastic; stern/severe/bitter; hard; rough/uneven/shaggy, coarse, harsh; embossed/encrusted; (mint condition coins); sharp/pointed, jagged/irregular, rugged/severe; sour, pungent, grating, keenIIaspra -um, asprior -or -us, asprissimus -a -um ADJrough/uneven, coarse/harsh; sharp/pointed; rude; savage; pungent; keen; bitter -
12 attrītus (adt-)
attrītus (adt-) adj. with comp. [P. of attero], rubbed, worn away: ansa, V.: mentum paulo attritius.—Fig., hardened, impudent: frons, Iu. -
13 bellus
bellus adj. with sup dim. [for *bonulus, from bonus].—Of persons, pretty, handsome, neat, pleasant, fine, agreeable: puella bellissima: fac bellus revertare, in good spirits: homines, gentlemen.— Of things, choice, fine, nice, charming: pietatis simulatio: pueris locum esse bellissimum: non bella fama, undesirable, H.: quam sit bellum, cavere malum, what a fine thing: frons ac voltus, cheerful: epistula: fama, H.* * *bella -um, bellior -or -us, bellissimus -a -um ADJpretty, handsome, charming, pleasant, agreeable, polite; nice, fine, excellent -
14 comōsus
comōsus adj. [coma], with long hair: frons, Ph.* * *comosa, comosum ADJhaving long or abundant hair; having many leaves (plant), leafy -
15 contrāctus
contrāctus adj. with comp. [P. of contraho], drawn together, compressed, contracted, short, narrow, restricted, limited: nares contractiores habent introitūs: cuticula, wrinkled, Iu.: frons, H.: vestigia vatum, the narrow path, H.: ipsos in usūs locus, too narrow, V. — Fig.: ambitus verborum, brief: studia contractiora, more limited: paupertas, stinted, H.: Contractus leget, in retirement, H.* * *Icontracta, contractum ADJclose/narrow/restricted/pinched; short (time); abridged, terse; restrainedIIcontracta, contractum ADJviolated; dishonored; touched carnally; stolen, purloined, taken by stealthIIIshrinking/narrowing; undertaking; legal/commercial agreement/contract -
16 dēficiō
dēficiō fēcī, fectus, ere ( fut perf. defexit, old form. in L.—Pass., usu. deficior; dēfit, T., Enn. ap. C., V.; dēfierī, T.; dēfīet, L.) [de + facio].— Intrans, to withdraw, revolt, desert, fall off: civitates quae defecerant, Cs.: milites ne deficerent, S.: ab Aeduis, Cs.: a re p.: a patribus ad plebem, to go over, L.: ad Poenos, desert, L. — Of things, to be wanting, be absent, fail, cease, disappear, be lost, run out: non frumentum deficere poterat, Cs.: ex arboribus frons, Cs.: ne (mihi) vox viresque deficerent: non deficiente crumenā, H.: ne Deficeret navis, be overwhelmed, V.: quod plena luna defecisset, was eclipsed: ignem Deficere videbat, dying out, V.: quā deficit ignis, ceases to destroy, V.: Deficit ars, is exhausted, O.: nil apud me tibi defieri patiar, T.: Lac mihi non aestate novum defit, V.: nunquamne causa defiet, cur, etc.? L. — Of persons, to fail, sink, faint, be insufficient, be missing: quod multi Gallicis tot bellis defecerant, had been lost, Cs.: siquid deficias, i. e. need aid, T.: deficientibus animis, L.: O dubiis ne defice rebus, fail (me) in perplexity, V.— To fail, be bankrupt: Matho deficit, Iu.: te memorare, cease, Tb.—Fig., to withdraw, depart, forsake, be parted, abandon, desert: a virtute: si utilitas ab amicitiā defecerit.— To fail, be wanting, fall short: animo, be disheartened, Cs.: ne unā plagā acceptā patres deficerent: in limine primo, V.: illis legibus populus R. prior non deficiet, si prior defexit, etc., prove false, violate, L. (old form.): neque comminus pugnando deficiebant, Cs.— Trans, to leave, desert, fail, abandon (of things): cum vires nostros deficerent, Cs.: me Leontina civitas: me vox, latera deficiant, si, etc.: cum deficit orbom (Sol), is eclipsed, O.: sol defectus lumine, Tb.: si quem proles defecerit omnis, i. e. perish, V.: cum aquilifer a viribus deficeretur, Cs.: mulier ratione deficitur: animo defici, Cu.: defecta vigore cervix, O.: nec me deficiet rogitare, etc., nor will I fail, Pr.* * *Ideficere, defeci, defectus V INTRANSfail/falter; run short/out; grow weak/faint; come to end; revolt/rebel, defect; pass away; become extinct, die/fade out; subside/sink; suffer eclipse, waneIIdeficere, defeci, defectus V TRANSfail, disappoint, let down; leave without a sufficiency; cease to be available; (PASS) be left without/wanting, lack; have shortcomings; L:come to nothing -
17 ex-secō or execō
ex-secō or execō cuī, ctus, āre, to cut out, cut away, remove: vitiosas partīs: linguam: cornu exsecto frons, H.: nervis urbis exsectis: Lichan iam matre peremptā, V.—To cut, castrate: alqm. —To deduct, take out, extort: quinas hic capiti mercedes, H. -
18 fāgineus
fāgineus adj. [fagus], of beech, beechen: frons, O.* * *faginea, fagineum ADJof the beech tree; of beech-wood, beechen -
19 femur
femur oris or inis, n the thigh, upper part of the thigh: frons non percussa, non femur: utrumque femur tragulā traicitur, Cs.: Et corpus quaerens femorum, O.: stipites feminis crassitudine, Cs.: ocius ensem Eripit a femine, V.* * *Ithigh (human/animal); flat vertical band on triglyphIIthigh (human/animal); flat vertical band on triglyph -
20 fēstus
fēstus adj. [FES-], of holidays, festive, festal, solemn, joyful, merry: dies: tempus, H.: sabbata, Iu.: corona, O.: frons, V.: dapes, H.: loca, Ta.* * *festa, festum ADJfestive, joyous; holiday; feast day; merry; solemn
См. также в других словарях:
FRONS — Genio olim sacra, teste Serv. qui addit Virg. Ecl. 6. v. 22. et 7. v. 27. Aen. l. 5. v. 567. Unde quoties Deum veneramur, frontem tangimus: Plin. sic describitur l. 11. c. 37. Frons et aliis (animantibus) sed homini tantum tristitiae, hilaritatis … Hofmann J. Lexicon universale
Frons — Frons, n. [L., front.] (Anal.) The forehead; the part of the cranium between the orbits and the vertex. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Frons — (lat. = Stirn) bezeichnet die Stirn des Menschen und anderer Wirbeltiere die Stirnregion auf der Kopfkapsel der Insekten, siehe Frons (Insekt). Diese Seite ist eine Begriffsklärung zur Unterscheidung mehrerer mit demselben W … Deutsch Wikipedia
Frons — die; , Frọntes [...te:s] <aus lat. frons, Gen. frontis »Stirn«> Stirn, Stirnbein (Anat., Med.) … Das große Fremdwörterbuch
Frons — (singular) is the term used to describe the frontal area of an insect s head. It covers the upper part of the face above the clypeus and below and between the antennae. It supports the pharyngeal dilator muscles and usually bears an ocellus… … Wikipedia
Frons [1] — Frons (lat.), 1) Stirn; 2) Vorderseite … Pierer's Universal-Lexikon
Frons [2] — Frons (lat.), 1) Belaubung; 2) Stamm der Palmen; 3) Belaubung der Palmen; 4) der Wedel der Kryptogamen … Pierer's Universal-Lexikon
Frons [3] — Frons, Falkenkrankheit, s.u. Falkenjagd … Pierer's Universal-Lexikon
Frons — (lat.), Laub der Bäume etc., speziell blattähnlich gestaltete Thallusformen, namentlich die der Tange; auch die flachen, blattartig gelappten, kriechenden und auf der Unterseite Wurzelhaare tragenden, blattlosen Stämmchen vieler Lebermoose… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Frons — (lat.), Laub; in der Botanik die blatt oder bandartigen Vegetationskörper der frondosen Lebermoose; auch der Thallus der Laubflechten … Kleines Konversations-Lexikon
frons — [fränz] n. pl. frontes [frän′tēz] [L: see FRONT1] the upper front portion of the head of an insect, human, etc.; forehead … English World dictionary