-
1 flāgitō
flāgitō āvī, ātum, āre, freq. [2 FLAG-], to demand urgently, require, entreat, solicit, press, importune, dun: sed flagitat tabellarius: insto, posco, atque adeo flagito crimen: consulis auxilium: ne eius sceleris in te quaestio flagitaretur: cum stipendium ab legionibus flagitaretur, Cs.: admonitum venimus te, non flagitatum: a propinquo suo socerum suum: id ex omnibus partibus ab eo flagitabatur, Cs.: id, quod ille me flagitat: amicum Largiora, H.: semper, ut convocaremur: (stomachus) pernā Flagitat refici, H.: quae sint ea numina Flagitat, V.* * *flagitare, flagitavi, flagitatus Vdemand urgently; require; entreat, solicit, press, dun, importune -
2 obsecrō
obsecrō āvī, ātus, āre [ob+sacro], to beseech, entreat, implore, supplicate, conjure: cum multis lacrimis: pro fratris salute: te per senectutem suam, conjures you: pro salute meā populum R.: hoc te obsecro, T.: illud unum vos, ne, etc.: pater, obsecro, mi ignoscas, T.: obsecro... adhibeatis inisericordiam: te ut omnia perscribas: te, Ne facias, T.: alquem, ut suis fortunis consulat, Cs. —Esp., 1 st pers., in colloq. use: Ph. Prodi, male conciliate. Do. Obsecro, I cry you mercy, T.: obsecro, an is est? I pray, T.: sed obsecro te, but I beseech you: obsecro vos, L.* * *obsecrare, obsecravi, obsecratus V TRANSentreat/beseech/implore/pray; (w/diety as object) -
3 ōrō
ōrō āvī, ātus, āre [1 os], to speak: talibus orabat Iuno, V.—To treat, argue, plead: matronis ipsis orantibus, i. e. at the mediation of: causam capitis, plead: causas melius, V.: cum eo de salute suā, treat, Cs.: ipse pro se oravit, pleaded his own cause, L.—To pray, beg, beseech, entreat, implore, supplicate: ‘me surpite morti,’ orabat, H.: orando surdas aurīs reddideras mihi, T.: socer Non orandus erat, vi sed faciendus, to be made my father-in-law, not by entreaty but by compulsion, O.: gnato uxorem, request a wife for, T.: Quod ego per hanc te dextram oro, T.: illud te, ut, etc., O.: multa deos orans, V.: te oro, ut redeat, T.: te etiam atque etiam oro, ut, etc.: oratos vos omnīs volo, Ne plus possit, etc., T.: quod ne faciatis, oro obtestorque vos: oro atque obsecro, adhibeatis misericordiam: et vocet oro, V.: istam, Oro, exue mentem, V.: Per deos oro... Este mei memores, O.: admittier orant (i. e. ut admittantur), V.: orantes primi transmittere cursum (i. e. ut primi transmitterent), V.: ut Octavius orandus sit pro salute cuiusquam civis.— Parenthet., with te or vos, I beg, prithee: dic, oro te, clarius: ne illa quidem, oro vos, movent? L.* * *Iorare, oravi, oratus Vbeg, ask for, pray; beseech, plead, entreat; worship, adoreIIorere, -, - V -
4 petō
petō īvī and iī (perf. petīt, V., O; petīstī, C., V.; petīsse, C., O.; petīssem, C., L, O.), petītus, ere [PET-], to strive for, seek, aim at, repair to, make for, travel to: summum locum, Cs.: maris oras: navīs, take refuge in, N.: Troia peteretur classibus, V.: caelum pennis, fly to, O.: Grais Phasi petite viris, visited by the Greeks, O.: ille Reginam petit, turns to, V.: campum petit amnis, V.: mons petit astra, rises to, O.— To fall upon, rush at, attack, assault, assail, fly at, aim at, thrust at: Indutiomarum, aim at, Cs.: cuius latus mucro ille petebat: non latus, sed caput, aim at: Tarquinium spiculo infeste, L.: Mālo me, throw an apple at, V.: cui petit ungue genas, O.: Vos turba saxis petens, stoning, H.—Fig., to attack, assail: me epistulā: uter ab utro petitus insidiis esset, L.— To demand, exact, require: ex iis tantum, quantum res petet, hauriemus: poenas ab optimo quoque sui doloris, i. e. exact satisfaction.—To demand at law, sue for, claim: unde petitur... qui petit, the defendant... the plaintiff, T.: qui per se litem contestatur, sibi soli petit: alienos fundos.— To beg, beseech, ask, request, desire, entreat: flentes pacem petere, Cs.: Curtio tribunatum a Caesare, ask for Curtius: a te pro Ligario, intercede with you for: reus ut absolvatur: a te, ut, etc.—Of office, to solicit, be a candidate: nemo est ex iis, qui nunc petunt, qui, etc.: ambitiose regnum, L.— To woo, court, solicit: ut viros saepius peteret quam peteretur, S.: illam, O.: virgo ad libidinem petita, L.— To pursue, seek, strive after, aim at: fugā salutem, Cs.: praedam pedibus, O.: gloriam, S.: eloquentiae principatum: bene vivere, H.: conubiis natam sociare Latinis, V.: ex hostium ducibus victoriam, over, L.: imperium ex victis hostibus, L.— To fetch, bring, elicit, obtain, wrest, draw: E flammā cibum, T.: custodem in vincula, V.: a litteris doloris oblivionem: latere petitus imo spiritus, H.: gemitūs alto de corde petiti, O.— To take, betake oneself to, repair to: alium cursum, take another route: aliam in partem fugam, betake themselves to flight, Cs.— To refer to, relate to: Troianos haec monstra petunt, V.* * *petere, petivi, petitus Vattack; aim at; desire; beg, entreat, ask (for); reach towards, make for -
5 precor
precor ātus, ārī, dep. [prex], to ask, beg, entreat, pray, supplicate, request, call upon, beseech, sue: ita, ut precamini, eveniat: fata deūm flecti precando, V.: sororem dedisse Prusiae precanti, to the prayers of Prusias, L.: patris, precor, miserere, V.: Parce, precor, fasso, O.: di, ad quos precentur ac supplicent, at whose altars, L.: teque, Iuno, precor atque quaeso: quid veneramur, quid precamur deos: Nyctelium patrem precare, O.: haec precatus sum: veniam, V.: date quae precamur, H.: bona omnia populo R., L.: mortem, O.: quod precarer deos: quod deos precati eritis, L.: pro propinquo suo, Cu.: pro nobis mitte precari, O.: precor ab iis, ut patiantur, etc.: deos, ut, H.: venerunt precantes, ut a caedibus parceretur, L.: precare ne iubeant, etc., O.: quo minus ambo unā necaremini non precarere: Hoc quoque, dux operis, moneas, precor, O.: tandem venias precamur, H.: hoc a deis immortalibus precari, ut, etc., N.: a quibus bona precaremur, ab iis, etc.: numquam placidas esse precarer aquas, O.: tua esse precor, O.— To wish for, invoke upon, wish: ut sui cives salutem precentur: seram immortalitatem regi, Cu.: vobis mala: quod tibi evenit, ut omnes male precarentur, uttered curses.* * *precari, precatus sum V DEPbeg/implore/entreat; wish/pray for/to; pray, supplicate, beseech -
6 veneror
veneror ātus, ārī, dep. [VAN-], to reverence, worship, adore, revere, venerate: deos: simulacrum in precibus: eos in deorum numero: Larem Farre pio, V.—To revere, do homage to, reverence, honor: secundum deos nomen Romanum, L.: patris memoriam, Ta.: amicos, O.—To ask reverently, beseech, implore, beg, entreat, supplicate: nihil horum, H.: vos precor, veneror... uti victoriam prosperetis, etc., L.: Et venerata Ceres ita surgeret, i. e. honored with the prayer that she would spring up, etc., H.: cursūs dabit venerata secundos, V.* * *venerari, veneratus sum V DEPadore, revere, do homage to, honor, venerate; worship; beg, pray, entreat -
7 imploro
implōro ( inpl-), āvi, ātum, 1 (archaic form: endoplorato implorato, quod est cum questione inclamare: implorare namque est cum fletu rogare, quod est proprie vapulantis, Paul. ex Fest. p. 77 Müll.), v. a. [in-ploro], to invoke with tears, call to one ' s assistance, call upon for aid; to invoke, beseech, entreat, implore (freq. and class.; cf. invoco).I.With personal objects:II.quem enim alium appellem? quem obtester? quem implorem?
Cic. Fl. 2, 4; cf.: vos etiam atque etiam imploro et appello, sanctissimae deae... deos deasque omnes imploro atque obtestor, id. Verr. 2, 5, 72, § 188:deos precari, venerari, implorare debetis, ut, etc.,
id. Cat. 2, 13, 29 fin.; cf.:nomen filii, i. e. filium nomine,
id. Verr. 2, 5, 49, § 129:mulieres milites passis crinibus flentes implorabant, ne, etc.,
Caes. B. G. 1, 51 fin.:imploratus a Siculis in auxilium,
Just. 23, 3; cf.:ad cujus auxilium Hamilcar imploratus,
id. 22, 2:a Veiis exercitum Camillumque ducem implorabunt,
Liv. 9, 4, 13.—With two acc. (very rare):Romanos imploratos auxilium adversus Philippum tulisse opem,
Liv. 34, 23, 3.—With inanim. or abstr. objects, to pray earnestly for, to beseech, entreat, implore, appeal to:qui deus appellandus est? cujus hominis fides imploranda est?
Cic. Quint. 30, 94 fin.:misericordiam,
id. Mur. 40, 86; cf.:vestram fidem, dignitatem, religionem in judicando non imploro,
id. Verr. 2, 3, 62, § 146; id. Mil. 34, 92:sensus vestros,
id. Sull. 23, 64:Heracliti memoriam,
id. Ac. 2, 4, 11:implorantes jura libertatis et civitatis,
id. Verr. 2, 1, 3, § 7:mater filii nomen implorans,
repeating aloud with tears, id. ib. 2, 5, 49, §129: auxilium a populo Romano,
Caes. B. G. 1, 31, 7; so,nequicquam ejus auxilium, si postea velit, senatum imploraturum,
id. B. C. 1, 1 fin.:auxilium prope eversae urbi,
Liv. 4, 9, 1:quae (altera pars) non oratoris ingenium, sed consulis auxilium implorat et flagitat,
Cic. Rab. Perd. 3, 9; cf. id. de Or. 2, 33, 144; Caes. B. G. 1, 32, 4:unius opem,
Cic. Rep. 1, 40; cf.:poscit opem chorus et... Caelestes implorat aquas docta prece blandus,
Hor. Ep. 2, 1, 135:leges,
Liv. 3, 56, 12.— Rarely absol.:mederis erroribus, sed implorantibus,
Plin. Pan. 46, 8. -
8 inploro
implōro ( inpl-), āvi, ātum, 1 (archaic form: endoplorato implorato, quod est cum questione inclamare: implorare namque est cum fletu rogare, quod est proprie vapulantis, Paul. ex Fest. p. 77 Müll.), v. a. [in-ploro], to invoke with tears, call to one ' s assistance, call upon for aid; to invoke, beseech, entreat, implore (freq. and class.; cf. invoco).I.With personal objects:II.quem enim alium appellem? quem obtester? quem implorem?
Cic. Fl. 2, 4; cf.: vos etiam atque etiam imploro et appello, sanctissimae deae... deos deasque omnes imploro atque obtestor, id. Verr. 2, 5, 72, § 188:deos precari, venerari, implorare debetis, ut, etc.,
id. Cat. 2, 13, 29 fin.; cf.:nomen filii, i. e. filium nomine,
id. Verr. 2, 5, 49, § 129:mulieres milites passis crinibus flentes implorabant, ne, etc.,
Caes. B. G. 1, 51 fin.:imploratus a Siculis in auxilium,
Just. 23, 3; cf.:ad cujus auxilium Hamilcar imploratus,
id. 22, 2:a Veiis exercitum Camillumque ducem implorabunt,
Liv. 9, 4, 13.—With two acc. (very rare):Romanos imploratos auxilium adversus Philippum tulisse opem,
Liv. 34, 23, 3.—With inanim. or abstr. objects, to pray earnestly for, to beseech, entreat, implore, appeal to:qui deus appellandus est? cujus hominis fides imploranda est?
Cic. Quint. 30, 94 fin.:misericordiam,
id. Mur. 40, 86; cf.:vestram fidem, dignitatem, religionem in judicando non imploro,
id. Verr. 2, 3, 62, § 146; id. Mil. 34, 92:sensus vestros,
id. Sull. 23, 64:Heracliti memoriam,
id. Ac. 2, 4, 11:implorantes jura libertatis et civitatis,
id. Verr. 2, 1, 3, § 7:mater filii nomen implorans,
repeating aloud with tears, id. ib. 2, 5, 49, §129: auxilium a populo Romano,
Caes. B. G. 1, 31, 7; so,nequicquam ejus auxilium, si postea velit, senatum imploraturum,
id. B. C. 1, 1 fin.:auxilium prope eversae urbi,
Liv. 4, 9, 1:quae (altera pars) non oratoris ingenium, sed consulis auxilium implorat et flagitat,
Cic. Rab. Perd. 3, 9; cf. id. de Or. 2, 33, 144; Caes. B. G. 1, 32, 4:unius opem,
Cic. Rep. 1, 40; cf.:poscit opem chorus et... Caelestes implorat aquas docta prece blandus,
Hor. Ep. 2, 1, 135:leges,
Liv. 3, 56, 12.— Rarely absol.:mederis erroribus, sed implorantibus,
Plin. Pan. 46, 8. -
9 ad-ōrō
ad-ōrō āvī, ātus, āre, to call upon, entreat, supplicate, implore: prece numen, V.: adorati di, ut bene eveniret, L.: maneat, adoro, Pr.: pacem deum, i. e. the favor of the gods, L.—To reverence, honor, worship: Phoebum, O.: sanctum sidus, V. -
10 ambiō
ambiō (imperf. ambibat, O., L., Ta.), īvī and iī, ītus, īre [ambi + eo], to go round, go about: terram lunae cursus: Siculae fundamina terrae, O.—To surround, encircle, encompass: ambitae litora terrae, O.: Thracam ambiat Hebrus, H.: moenia, Quae flammis ambit amnis, V.: vallum armis, Ta. —Fig., to canvass for votes: singulos ex senatu, S.: ambiuntur, rogantur cives.—To secure by canvassing, win by solicitation, entreat, solicit, court: senis amicos, T.: connubiis Latinum, V.: te prece, H.: nuptiis ambiri, to be sought in marriage, Ta.* * *ambire, ambivi, ambitus Vgo round, visit in rotation, inspect; solicit, canvass; circle, embrace -
11 amō
amō āvī, ātus, āre [AM-], to love: magis te, quam oculos, T.: unice patriam: dignus amari, V.: non diligi solum, verum etiam amari: a suis et amari et diligi: nescio, ita me di ament, so help me the gods, T.: sic me di amabunt, ut, etc., T.: quam se ipse amans sine rivali! in love with himself: nisi nosmet ipsos valde amabimus. — To be in love, have an amour: meum gnatum rumor est Amare, T.: insuevit exercitus amare, S. — Fig., to love, be fond of, find pleasure in: voltum, incessum alicuius: litteras, N.: ea, quae res secundae amant, S.: nemus, H.: amat ianua limen, i. e. is constantly closed, H.: focos, i. e. to make homes, V.: Litus ama, keep close to, V. — With infin: Hic ames dici pater atque princeps, H. — Amare aliquem, to be obliged to, be under obligation, have to thank: ecquid nos amas de fidicinā istac? T.: et in Attilii negotio te amavi: bene facis, merito te amo, T.—Colloq., amabo or amabo te (never vos, etc.), I shall be under obligation to you, and in entreaties, be so good, I pray, I entreat you: id, amabo, adiuta me, T.: cura, amabo te, Ciceronem nostrum: amabo ut illuc transeas, T.: amabo te, ne improbitati meae adsignes, etc.: ego me amavi, was well satisfied with myself. — Meton., amare with inf, to be fond, be wont, be accustomed: clamore, voltu, aliis omnibus, quae ira fieri amat, S.: Aurum perrumpere amat saxa, H.* * *Iamare, additional forms Vlove, like; fall in love with; be fond of; have a tendency toIIamare, amavi, amatus Vlove, like; fall in love with; be fond of; have a tendency to -
12 appellō (adp-)
appellō (adp-) āvī (perf. subj. appellāssis for appellāveris, T.), ātus, āre, to address, speak to, apply to, accost: patrem, T.: virum, O.: milites alius alium laeti appellant, S.: a Viridomaro appellatus, Cs.: ne appellato quidem eo, without speaking to him, Ta.: nomine sponsum, L.: hominem verbo graviore: crebris nos litteris, write to often: legatos superbius: centuriones nominatim, Cs. — To call upon, apply to, entreat, request, beg, advise: vos: qui deus appellandus est?: quem appellet, habebat neminem: quos appellem? S.: de proditione alqm, approach, tamper with, L.: appellatus est a Flavio, ut... vellet, N.—In law, to call upon, appeal to: a praetore tribunos: regem, L.: praetor appellatur: de aestimatione appellare, Cs.—To make a demand upon, dun, press: me ut sponsorem: appellatus es de pecuniā: mercedem, claim, Iu.—To sue, complain of, accuse, summon: ne alii plectantur, alii ne appellentur quidem. — To call by name, term, name, entitle: me istoc nomine, T.: multi appellandi, called by name: alquos hoc loco, mention: te patrem, T.: unum te sapientem: quem nautae adpellant Lichan, O.: victorem Achaten, V.: id ab re interregnum appellatum, L.: rex ab suis appellatur, Cs.: appellata est ex viro virtus.—To utter, pronounce: nomen: litteras. -
13 con-tendō
con-tendō dī, tus, ere, to stretch, bend, draw tight, strain: arcum, V.: tormenta: vincla, V.: ilia risu, O.—To aim, draw, make ready: nervo equino telum, V.—To aim, shoot, hurl, dart, throw: Mago hastam (i. e. in Magum), V.: telum in auras, V.—Fig., to strain, stretch, exert: nervos aetatis meae: animum in curas, O.: ad hunc cursum (i. e. ad huius imperium), follow zealously, V.—To strive for, press, pursue, prosecute, hasten, exert oneself: id sibi contendendum existimabat, Cs.: hunc (locum) oppugnare contendit, zealously lays siege to, Cs.: summā vi transcendere in hostium navīs, Cs.: in Britanniam proficisci, Cs.: litora cursu petere, V.: voce ut populus hoc exaudiat: remis, ut eam partem insulae caperet, Cs.: ne patiamini imperatorem eripi: quantum maxime possem, contenderem: oculo quantum Lynceus, reach with the sight, H.—To march, press on, seek, journey hastily, hasten: in Italiam magnis itineribus, Cs.: huc magno cursu, Cs.: ad castra, Cs.: Lacedaemonem, N.: ad summam laudem maximis laboribus: quo contendimus, pervenire: nocte unā tantum itineris.—To measure together, compare, contrast: causas ipsas: leges: id cum defensione nostrā: ostro vellera, H.—To measure strength, strive, dispute, fight, contend, vie: proelio, Cs.: magis virtute quam dolo, Cs.: rapido cursu, V.: Moribus, H.: frustra, V.: iactu aleae de libertate, play for, Ta.: is liceri non destitit; illi contenderunt, kept bidding (at an auction): tecum de honore: cum magnis legionibus parvā manu, S.: cum victore, H.: humilitas cum dignitate: Nec cellis contende Falernis, compete with, V.: contra populum R. armis, Cs.: contra vim morbi: de potentatu inter se, Cs.: non iam de vitā Sullae contenditur, the dispute is: proelio equestri inter duas acies contendebatur, Cs.—To demand, ask, solicit, entreat, seek: a me (ut dicerem), qui, etc.: a Pythio ut venderet: a militibus ne, etc., Cs.: hic magistratus a populo summā ambitione contenditur: ne quid contra aequitatem.—To assert, affirm, insist, protest, maintain, contend: hoc contra Hortensium: hoc ex contrario: contendam, eum damnari oportere: audebo hoc contendere, numquam esse, etc.: illud nihil nos... scientes fuisse, L.: quae contendere possis Facta manu, you might swear, O. -
14 ex-pōscō
ex-pōscō popōscī, —, ere, to ask earnestly, beg, request, entreat, implore: quam (misericordiam): signum proeli, Cs.: pacem precibus, L.: pacem Teucris (dat.), V.: alqd deos, L.: Aenean acciri, V.: audire labores, V.: precibus plebem, sibi civem donarent, L.—To demand, require the surrender of, claim (as a prisoner, or for punishment): ad exposcendos eos missi, L.: ab Atheniensibus exposci publice, N.: alqm ad poenam, Ta. -
15 implōrō (in-pl-)
implōrō (in-pl-) āvī, ātus, āre [in+ploro], to invoke with tears: nomen filii (i. e. filium nomine). —To call to help, call for aid, appeal to, invoke, beseech, entreat, implore: alqm: deos deasque omnīs: milites, ne, etc., Cs.: fidem vostram, T.: cuius hominis fides imploranda est?: iura libertatis.—To pray for, beg earnestly, implore: auxilium a populo R., Cs.: auxilium urbi, L.: Caelestīs aquas doctā prece, H.: Romanos imploratos auxilium, etc., L.: cum me res p. implorarit. -
16 iubeō
iubeō iussī (iūsti, for iussistī, T.; iūssō, for iusserō, V.; iūsse, for iussisse, T.), iūssus, ēre, to order, give an order, bid, tell, command: iubesne? iubeo, cogo, T.: non iubeo: defessa iubendo, O.: sic iubeo, stat pro ratione voluntas, Iu.: reverti iubet: Flores ferre iube, give orders, H.: iubes renovare dolorem, V.: hunc iubet sine curā esse: eos suum adventum exspectare, Cs.: alquem necari, S.: pontem rescindi, Cs.: ut haec quoque referret, etc.: ut classem traiceret, L.: senatus decrevit populusque iussit, ut, etc.: iube, mihi denuo Respondeat, T.: iubentes in Africam traiceret, L.: litterae non quae te aliquid iuberent, sed, etc.: Nero iussit scelera, Ta.: Illud ad haec iubeo, H.: Iunoni iussos adolemus honores, V.: uti iussi erant, S.: quod iussi sunt faciunt, Cs.: pendere poenas iussi, V.: Stellae sponte suā iussaene vagentur, H.—To wish, desire, entreat, bid: sperare nos amici iubent: Dionysium iube salvere, salute him for me: iubeo Chremetem (sc. salvere), T.— Of a proposed law, to order, decree, ratify, approve, enact: quae scisceret plebs aut quae populus iuberet: dicere de legibus iubendis aut vetandis: cives prava iubentes, H.: rogationem promulgavit, ‘vellent, iuberent Philippo regi bellum indici,’ etc., put it to vote, did they decree, etc.—To designate, appoint, assign: Tullum regem populus iussit, L.: alquem imperatorem, S.: ei provinciam Numidiam, allot, S.: Iussa mori, as a sacrifice, V.: perire iussus, H.: si volucres habuissem regna iubentes, O. —In medicine, to prescribe, order: Quod iussi ei dari bibere, date, T.: aegrotus, qui iussus sit vinum sumere. -
17 iubeō
iubeō iussī (iūsti, for iussistī, T.; iūssō, for iusserō, V.; iūsse, for iussisse, T.), iūssus, ēre, to order, give an order, bid, tell, command: iubesne? iubeo, cogo, T.: non iubeo: defessa iubendo, O.: sic iubeo, stat pro ratione voluntas, Iu.: reverti iubet: Flores ferre iube, give orders, H.: iubes renovare dolorem, V.: hunc iubet sine curā esse: eos suum adventum exspectare, Cs.: alquem necari, S.: pontem rescindi, Cs.: ut haec quoque referret, etc.: ut classem traiceret, L.: senatus decrevit populusque iussit, ut, etc.: iube, mihi denuo Respondeat, T.: iubentes in Africam traiceret, L.: litterae non quae te aliquid iuberent, sed, etc.: Nero iussit scelera, Ta.: Illud ad haec iubeo, H.: Iunoni iussos adolemus honores, V.: uti iussi erant, S.: quod iussi sunt faciunt, Cs.: pendere poenas iussi, V.: Stellae sponte suā iussaene vagentur, H.—To wish, desire, entreat, bid: sperare nos amici iubent: Dionysium iube salvere, salute him for me: iubeo Chremetem (sc. salvere), T.— Of a proposed law, to order, decree, ratify, approve, enact: quae scisceret plebs aut quae populus iuberet: dicere de legibus iubendis aut vetandis: cives prava iubentes, H.: rogationem promulgavit, ‘vellent, iuberent Philippo regi bellum indici,’ etc., put it to vote, did they decree, etc.—To designate, appoint, assign: Tullum regem populus iussit, L.: alquem imperatorem, S.: ei provinciam Numidiam, allot, S.: Iussa mori, as a sacrifice, V.: perire iussus, H.: si volucres habuissem regna iubentes, O. —In medicine, to prescribe, order: Quod iussi ei dari bibere, date, T.: aegrotus, qui iussus sit vinum sumere. -
18 ob-testor
ob-testor ātus, ārī, dep., to call as a witness, protest, make appeal to: vestram fidem: Iovem, ut testis adesset, S.: summam rem p. agi obtestans, Ta.: se moriturum, Ta.—To conjure, entreat, beseech, supplicate, implore: Per tuam fidem... Te, T.: obtestans deum fidem testabatur, nequiquam eos fugere, L.: vos per Penatīs, V.: vos, ut, etc.: id sibi ne eripiatis, vos: multa de salute suā Pomptinum, S.: illud te Pro Latio obtestor, Ne, etc., V.: te et senatum, consulatis, etc., S. -
19 quaesō
quaesō —, — (ere) [QVAES-].—Only 1st pers. indic. praes., sing. and plur, to beg, pray, beseech, entreat: quaeso, ut eum diem memoriae mandetis: quaeso a vobis, ut, in hac causā, etc.: id uti permittatis, quaesumus, L.: quaeso obtestorque, ne: Decium quaeso mecum consulem faciatis, L.: deos quaeso, ut istaec prohibeant, T.: te precor et quaeso, ut liceret, etc.: hoc quaeso, Svre, Ut, etc., T.—Parenthet., I beg, I pray, prithee, please: ubinam est, quaeso? prithee, T.: tu, quaeso, crebro ad me scribe: quam ob rem aggredere, quaesumus, etc.* * *quaesere, -, - Vbeg, ask, ask for, seek -
20 adjuro
adjurare, adjuravi, adjuratus V TRANSswear by/solemnly; affirm with oath; charge/entreat/urge (as under oath/curse)
См. также в других словарях:
Entreat — En*treat , v. t. [imp. & p. p. {Entreated}; p. pr. & vb. n. {Entreating}.] [OE. entreten to treat, request, OF. entraiter to treat of; pref. en (L. in) + traitier to treat. See {Treat}.] 1. To treat, or conduct toward; to deal with; to use.… … The Collaborative International Dictionary of English
Entreat — Концертный альбом The Cure Дата выпуска 25 марта, 1991 Записан Июль 1989 … Википедия
Entreat — Album par The Cure Sortie 11 septembre 1990 Enregistrement Wembley Arena, juillet 1989 Durée 47 22 Genre … Wikipédia en Français
Entreat — En*treat , v. i. 1. To treat or discourse; hence, to enter into negotiations, as for a treaty. [Obs.] [1913 Webster] Of which I shall have further occasion to entreat. Hakewill. [1913 Webster] Alexander . . . was first that entreated of true… … The Collaborative International Dictionary of English
Entreat — En*treat , n. Entreaty. [Obs.] Ford. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
entreat — index bait (lure), call (appeal to), desire, exhort, invoke, petition, plead ( … Law dictionary
entreat — mid 14c., to enter into negotiations; early 15c., to treat (someone) in a certain way, also to plead for (someone), from Anglo Fr. entretier, from O.Fr. entraiter to treat, from en make (see EN (Cf. en ) (1)) + traiter treat (see TREAT (Cf. tre … Etymology dictionary
entreat — *beg, beseech, implore, supplicate, importune, adjure Analogous words: *ask, request, solicit: pray, appeal, plead, petition, sue (see under PRAYER) Contrasted words: withstand, *resist, oppose: dare, *face, brave, challenge … New Dictionary of Synonyms
entreat — [v] plead with appeal to, ask, beg, beseech, blandish, coax, conjure, crave, enjoin, exhort, implore, importune, invoke, pester, petition, plague, pray, press, request, supplicate, urge, wheedle; concepts 48,53 Ant. answer, command, demand … New thesaurus
entreat — ► VERB 1) ask (someone) earnestly or anxiously. 2) ask earnestly or anxiously for. ORIGIN Old French entraitier, from Latin tractare to handle … English terms dictionary
entreat — [en trēt′, intrēt′] vt. [ME entreten, to treat, deal with, beseech < Anglo Fr entretier < OFr entraiter < en , in + traiter: see TREAT] 1. Archaic to behave toward; treat 2. to ask earnestly; beg; beseech; implore vi. 1. to make an… … English World dictionary