Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

sale+con

  • 81 tontería

    f.
    1 foolish thing to say, silly thing to say, silly remark, dumb comment.
    2 foolish thing to do, dumb action, foolish act, foolish action.
    3 silliness, stupidness, foolishness, dumbheadedness.
    * * *
    1 (calidad de tonto) stupidity, silliness
    2 (dicho, hecho) silly thing, stupid thing
    4 (regalito) little something
    \
    decir tonterías to talk nonsense
    dejarse de tonterías (al hablar) to be serious 2 (al actuar) to stop messing about
    ¡déjate de tonterías! stop messing about!
    hacer tonterías to mess about, fool around
    * * *
    noun f.
    foolishness, stupidity
    * * *
    SF
    1) (=dicho)

    eso son tonterías, eso es una tontería — that's nonsense o rubbish o ( esp EEUU) garbage

    decir tonteríasto talk nonsense o rubbish o ( esp EEUU) garbage

    ¡qué tontería acabas de decir! — that was a silly thing to say!

    ¡déjate de tonterías! — don't be silly!, don't talk nonsense!

    2) (=acto)
    3) (=insignificancia) silly little thing
    4) (=remilgo)
    5) (=cualidad) silliness, foolishness
    * * *
    a) ( cosa tonta) silly o stupid thing; ( dicho tonto) silly remark
    b) ( cosa insignificante) silly thing, small thing

    oye, que cien mil pesos no son ninguna tontería — come on, a hundred thousand pesos is no small sum

    c) ( cualidad) stupidity
    * * *
    = silliness, balderdash, humbug.
    Ex. The 'Good Times' virus hoax was the precursor of this particular form of silliness.
    Ex. I am concerned with matters of consequence, I don't amuse myself with balderdash.
    Ex. That is what he does now, only now there is a lot of palaver and humbug and pretense of deliberation, which the bill proposes to continue, but which everybody can see would be a false pretense.
    ----
    * cometer una tontería = pull + stunt.
    * decir tonterías = talk + rubbish, talk + nonsense, talk through + Posesivo + hat.
    * tonterías = drivel, nonsense, baloney, blather, piffle, palaver, moonshine, claptrap, buncombe, bunkum, bunk, hogwash.
    Ex. The word 'buncombe,' often misspelled as ' bunkum,' soon came to refer to any sort of spurious or questionable statement.
    * tonterías al cuadrado = nonsense on stilts.
    * una tontería = a little something.
    * * *
    a) ( cosa tonta) silly o stupid thing; ( dicho tonto) silly remark
    b) ( cosa insignificante) silly thing, small thing

    oye, que cien mil pesos no son ninguna tontería — come on, a hundred thousand pesos is no small sum

    c) ( cualidad) stupidity
    * * *
    = silliness, balderdash, humbug.

    Ex: The 'Good Times' virus hoax was the precursor of this particular form of silliness.

    Ex: I am concerned with matters of consequence, I don't amuse myself with balderdash.
    Ex: That is what he does now, only now there is a lot of palaver and humbug and pretense of deliberation, which the bill proposes to continue, but which everybody can see would be a false pretense.
    * cometer una tontería = pull + stunt.
    * decir tonterías = talk + rubbish, talk + nonsense, talk through + Posesivo + hat.
    * tonterías = drivel, nonsense, baloney, blather, piffle, palaver, moonshine, claptrap, buncombe, bunkum, bunk, hogwash.
    Ex: The word 'buncombe,' often misspelled as ' bunkum,' soon came to refer to any sort of spurious or questionable statement.
    * tonterías al cuadrado = nonsense on stilts.
    * una tontería = a little something.

    * * *
    1 (cosa tonta) silly o stupid thing; (dicho tonto) silly o stupid o foolish remark
    ¡cuántas tonterías se cometen de joven! the (silly) things we do when we're young!
    siempre sale con alguna tontería he always comes out with some stupid remark
    fue una tontería no aceptar it was stupid not to accept
    déjate de tonterías que estamos tratando de trabajar en serio stop being silly o stop fooling around, we're trying to get some serious work done
    ¡tonterías! nonsense!
    2 (cosa insignificante) silly thing, small thing
    por cualquier tontería se enfada she gets angry over the slightest little thing
    oye, que cien mil pesos no son ninguna tontería come on, a hundred thousand pesos is no small sum
    3 (cualidad) stupidity
    * * *

     

    tontería sustantivo femenino
    a) ( cosa tonta) silly o stupid thing;

    ( dicho tonto) silly remark;
    ¡déjate de tonterías! stop fooling around;

    ¡tonterías! nonsense!



    tontería sustantivo femenino
    1 (acción, cosa) silly thing: ¡deja de decir tonterías!, stop talking nonsense!
    (cosa sin importancia) trifle, small thing: le compré una tontería, I bought her a little something
    me regañaron por una tontería, they told me off over something silly
    2 (cualidad) stupidity, foolishness, silliness
    ' tontería' also found in these entries:
    Spanish:
    admitir
    - bobada
    - caer
    - colmo
    - desatino
    - eso
    - follón
    - gilipollez
    - mayor
    - mosquearse
    - saltar
    - soberana
    - soberano
    - solemne
    - soltar
    - supina
    - supino
    - tontedad
    - tontera
    - tontuna
    - valiente
    - jalada
    - macana
    - payasada
    - pelear
    - ridiculez
    - simpleza
    English:
    absurd
    - stupidity
    * * *
    tontería, Am tontera nf
    1. [estupidez] stupid thing;
    ha sido una tontería no presentarse al examen it was stupid not to take the exam;
    decir una tontería to say something stupid;
    eso son tonterías that's nonsense;
    decir tonterías to talk nonsense;
    hacer una tontería to do something stupid;
    hizo la tontería de decírselo she was stupid enough to tell him;
    ¡cuánta tontería hay en el mundo! people can be really stupid sometimes!
    2. [cosa sin importancia o valor] trifle;
    no es ninguna tontería [va en serio] it's serious;
    [no está mal] it's not bad at all;
    ¿qué te ha pasado? – nada, una tontería what happened to you? – oh, it's nothing serious;
    por hacer cuatro tonterías me ha cobrado 1.000 pesos he charged me 1,000 pesos for doing next to nothing
    * * *
    f fig
    stupid o
    dumb fam
    thing;
    tonterías pl nonsense sg
    * * *
    1) : foolishness
    2) : stupid remark or action
    3)
    decir tonterías : to talk nonsense
    * * *
    1. (acción, dicho) silly thing
    ¡qué tontería! how silly!
    2. (cosa insignificante) little thing

    Spanish-English dictionary > tontería

  • 82 varilla

    f.
    2 haberdashery, haberdasheries, notions.
    * * *
    1 (vara) stick, rod
    2 (de paraguas, abanico) rib; (de corsé) stay
    * * *
    noun f.
    1) rod, bar
    2) rib
    * * *
    SF
    1) [de metal] (Mec) rod, bar; [de faja, abanico, paraguas] rib; [de rueda] spoke; [de corsé] rib, stay; [de gafas] sidepiece, earpiece
    2) (Anat) jawbone
    3) (Méx) (=baratijas) cheap wares [pl], trinkets [pl]
    4) (Caribe) (=vaina) nuisance, bother
    * * *
    femenino ( en general) rod; (de abanico, paraguas) rib; ( de jaula) bar; ( de rueda de bicicleta) spoke; ( para medir el aceite) dipstick
    * * *
    = needle, rod, wand, stick.
    Ex. The notched cards, representing relevant documents, will drop off the needle and fall from the bulk of the pack.
    Ex. Rods may hold the cards in the drawer and stops may prevent drawers from falling out the cabinet.
    Ex. The sweeper had 2 hand-operated blowing wands to help move the jojoba seeds from under the bushes into the sweeper's path.
    Ex. Any sport that involves a stick or racket, a ball or other projectile, or body contact presents a risk of serious eye injury.
    ----
    * varilla de incienso = joss stick, incense stick.
    * varilla pulverizadora = spray wand.
    * * *
    femenino ( en general) rod; (de abanico, paraguas) rib; ( de jaula) bar; ( de rueda de bicicleta) spoke; ( para medir el aceite) dipstick
    * * *
    = needle, rod, wand, stick.

    Ex: The notched cards, representing relevant documents, will drop off the needle and fall from the bulk of the pack.

    Ex: Rods may hold the cards in the drawer and stops may prevent drawers from falling out the cabinet.
    Ex: The sweeper had 2 hand-operated blowing wands to help move the jojoba seeds from under the bushes into the sweeper's path.
    Ex: Any sport that involves a stick or racket, a ball or other projectile, or body contact presents a risk of serious eye injury.
    * varilla de incienso = joss stick, incense stick.
    * varilla pulverizadora = spray wand.

    * * *
    A (en general) rod; (de un abanico, paraguas) rib; (de un corsé) stay; (de una jaula) bar; (de una rueda de bicicleta) spoke; (para el hormigón) reinforcing rod
    Compuesto:
    push-rod
    B ( Méx fam) (artículos de mercería) notions (pl), haberdashery ( BrE)
    C ( Ven fam euf) vaina f D. (↑ vaina)
    * * *

    varilla sustantivo femenino ( en general) rod;
    (de abanico, paraguas) rib;
    ( de jaula) bar;
    ( de rueda de bicicleta) spoke;
    ( para medir el aceite) dipstick
    varilla sustantivo femenino stick
    (de un abanico, paraguas, etc) rib
    ' varilla' also found in these entries:
    Spanish:
    brocheta
    - vara
    English:
    dipstick
    - rod
    - spit
    * * *
    varilla1 nf
    [barra delgada] rod; [de abanico, paraguas] spoke, rib; [de gafas] arm
    1. [contrariedad] pain;
    es una varilla tener que esperar it's a pain having to wait
    2. [cosa]
    3. [situación] situation;
    no aguanto más esta varilla, voy a buscar otro empleo I can't stand this situation any more, I'm going to look for another job
    4. [tontería]
    ¡deja ya de varillas! stop fooling around!
    5. [persona o cosa molesta] pain;
    Juan es una varilla, siempre quiere algo Juan's a pain, he's always after something
    6. [insulto] gibe o dig;
    es insoportable, siempre sale con alguna varilla she's unbearable, she always has to have a gibe at somebody
    * * *
    f rod; de paraguas rib; de gafas side; de sujetador wire
    * * *
    1) : rod, bar
    2) : spoke (of a wheel)
    3) : rib (of an umbrella)
    * * *
    varilla n rod

    Spanish-English dictionary > varilla

  • 83 chicoco

    - ca masculino, femenino (Chi fam) ( niño) kid (colloq); ( persona baja) short person (o man etc)
    * * *
    - ca masculino, femenino (Chi fam) ( niño) kid (colloq); ( persona baja) short person (o man etc)
    * * *
    chicoco -ca
    masculine, feminine
    ( Chi fam) (niño) kid ( colloq); (persona baja) short person ( o man etc)
    sale con una chicoca de pelo rubio he's going out with a short blonde woman ( o girl etc)

    Spanish-English dictionary > chicoco

  • 84 tía

    adj.
    name applied to persons and things from Guadalajara, Mexico.
    * * *
    1 (pariente) aunt
    2 familiar (persona) girl, woman
    ¡es una tía majísima! she's a great girl!
    ¿qué pasa, tía? what's up?
    \
    tía abuela great-aunt
    tía buena familiar a bit of all right
    * * *
    1. = tío 2. noun f.
    (see tío)
    * * *
    tía1
    1 = aunt.

    Ex: He also allows Christian names accompanied by an epithet ( aunt Jane, for example) to be used as headings for the main entry.

    * tía abuela = great-aunt.

    tía2
    2 = broad.

    Ex: She might be a ditz, you can do that with the money she makes, if she wasn't so rich she'd be just another ditzy broad.

    * mamá pija y tía buena = yummy mummy.
    * tía buena = hottie [hotty], crumpet.

    * * *

     

    tía sustantivo femenino
    1 aunt
    tía abuela, great-aunt
    2 fam (mujer) woman, girl: es una tía inteligente, she's an intelligent woman
    ♦ Locuciones: familiar cuéntaselo a tu tía, tell it to the marines
    familiar no hay tu tía, it's no use o nothing doing
    ' tía' also found in these entries:
    Spanish:
    cazo
    - dramatizar
    - educación
    - gusto
    - mensual
    - pécora
    - mustio
    - tapatío
    - tío
    English:
    aunt
    - come over
    - exclusive
    - from
    - great-aunt
    - auntie
    - consortium
    - dame
    - great
    - long
    * * *
    f
    1 aunt;
    ¡no hay tu tía! fam nothing doing!;
    cuéntaselo a tu tía come off it!, tell that to the marines!
    2 fam ( chica) girl, chick fam ;
    ¡tía buena! fam hey gorgeous! fam
    * * *
    * * *
    tía n
    1. (pariente) aunt / auntie
    2. (mujer, chica) woman / girl
    Cuando se utiliza como apelativo, tía no se traduce
    ¡oye, tía!, ¿de qué vas? hey!, who do you think you are?

    Spanish-English dictionary > tía

  • 85 siempre


    siempre adverbio 1 always; como siempre as usual; lo de siempre the usual thing; a la hora de siempre at the usual time; los conozco desde siempre I've known them for as long as I can remember; para siempre ( definitivamente) ‹regresar/quedarse for good; ( eternamente) ‹durar/vivir for ever 2 ( en todo caso) always; 3 (AmL) ( todavía) still;
    ¿siempre viven en Malvín? do they still live in Malvín?
    4 ( en locs) ( a condición de que) (+ subj) provided (that), providing (that) 5 (Méx) ( en definitiva) after all;
    siempre adverbio always: siempre ha vivido aquí, he has always lived here
    llega tarde, como siempre, he's late, as usual
    para siempre, for ever
    por siempre jamás, for ever and ever Locuciones: de siempre, (habitual) usual: ponme lo de siempre, give me my usual (desde siempre) son amigos de siempre, they are old friends
    siempre que, (en cada ocasión) whenever: siempre que te veo estás estudiando, whenever I see you, you are studying (a condición de que) as long as, provided (that) ' siempre' also found in these entries: Spanish: abusón - abusona - acudir - agradecer - alquilar - apetito - atusar - bailar - bala - bienvenida - bienvenido - brecha - cacarear - camorra - canción - cañón - cargar - casi - colmo - comida - contemporizar - contraria - contrario - copla - cotillear - decente - definitivamente - desde - desesperarse - detalle - discordante - escaquearse - escrupulosa - escrupuloso - estar - exabrupto - exaltación - exquisitez - gamberrada - grave - gustar - hogareña - hogareño - hondura - hosca - hosco - imputar - infante - instancia - jamás English: also - always - ambition - angry - antiallergenic - apron - as - astir - atrocity - back - backup - bluster - brass - careless - carp - clean up after - close down - clown around - clutter - commotion - congregate - correct - courteous - criticize - curtsey - curtsy - embarrass - escort - esquire - ever - evermore - fail - fall back on - fast - few - forced - forever - forgetful - friendly - get-rich-quick - good - gooseberry - gravy - groan - groom - grumble - herself - highlight - himself - hit back

    English-spanish dictionary > siempre

  • 86 отшутиться

    отшути́ться, отшу́чиваться
    ŝercrepliki, reŝerci.
    * * *
    сов.

    с ним говори́шь серьёзно, а он отшу́чивается — le hablas en serio y sale con chistes

    * * *
    v

    Diccionario universal ruso-español > отшутиться

  • 87 с ним говоришь серьёзно, а он отшучивается

    Diccionario universal ruso-español > с ним говоришь серьёзно, а он отшучивается

  • 88 отшучиваться

    отшути́ться, отшу́чиваться
    ŝercrepliki, reŝerci.
    * * *
    несов. разг.

    с ним говори́шь серьёзно, а он отшу́чивается — le hablas en serio y sale con chistes

    Diccionario universal ruso-español > отшучиваться

  • 89 Scheißkerl

    Scheißkerl
    Sch136e9342ei/136e9342ßkerl

    Deutsch-Französisch Wörterbuch > Scheißkerl

  • 90 scambiare

    Il nuovo dizionario italiano-russo > scambiare

  • 91 conspergo

    cōn-spergo (con u. spargo), spersī, spersum, ere, I) hinspritzen, -streuen, -sprengen, vinum, Col. 12, 39, 3: m. Dat. (auf), albas (weiße Perlen) invicem piperis piscibus et tuberibus, Lampr. Heliog. 21, 4. – II) besprengen, bespritzen, benetzen, bestreuen, A) eig.: humum ante aedes, Plaut.: vias propter pulverem, Suet.: fores vino, Plaut.: vini cyatos sapā, Cato: geniali balsamo guttatim excusso plateas, Apul.: radices candenti aquā, Col.: alqm lacrimis, Cic.: terram rore, Plin.: carnem sale, Col.: humum aestuantem alveolo ligneo (aus einer hölzernen Wanne), Phaedr.: furfuribus ignem, mit Kl. untermengen, Phaedr. – B) übtr., bestreuen, gleichs. übergießen, c. herbas floribus, Lucr.: caput Tauri stellis conspersum est, Cic. – im Bilde, ut oratio conspersa sit quasi verborum sententiarumque floribus, Cic.: quae quādam hilaritate conspersimus, einen humoristischen Anstrich gegeben haben, Cic. – / Solözist. conspargere, Apul. met. 11, 9. Plin. Val. 1, 1. Marc. Emp. 35 u. 36: conspargitur, Vitr. 7, 11, 1.

    lateinisch-deutsches > conspergo

  • 92 conspergo

    cōn-spergo (con u. spargo), spersī, spersum, ere, I) hinspritzen, -streuen, -sprengen, vinum, Col. 12, 39, 3: m. Dat. (auf), albas (weiße Perlen) invicem piperis piscibus et tuberibus, Lampr. Heliog. 21, 4. – II) besprengen, bespritzen, benetzen, bestreuen, A) eig.: humum ante aedes, Plaut.: vias propter pulverem, Suet.: fores vino, Plaut.: vini cyatos sapā, Cato: geniali balsamo guttatim excusso plateas, Apul.: radices candenti aquā, Col.: alqm lacrimis, Cic.: terram rore, Plin.: carnem sale, Col.: humum aestuantem alveolo ligneo (aus einer hölzernen Wanne), Phaedr.: furfuribus ignem, mit Kl. untermengen, Phaedr. – B) übtr., bestreuen, gleichs. übergießen, c. herbas floribus, Lucr.: caput Tauri stellis conspersum est, Cic. – im Bilde, ut oratio conspersa sit quasi verborum sententiarumque floribus, Cic.: quae quādam hilaritate conspersimus, einen humoristischen Anstrich gegeben haben, Cic. – Solözist. conspargere, Apul. met. 11, 9. Plin. Val. 1, 1. Marc. Emp. 35 u. 36: conspargitur, Vitr. 7, 11, 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > conspergo

  • 93 conspergo

    cōn-spergo, sī, sum, ere [ spargo ]
    1) опрыскивать, обрызгивать, окроплять (terram rore PM; aras sanguine Lcr); посыпать ( carnem sale Col); осыпать, усыпать, усеивать (caput Tauri stellis conspersum C; herbas floribus Lcr)
    2) редко прыскать, лить ( vinum Col); сыпать (aliquid piscibus invicem piperis Lampr)

    Латинско-русский словарь > conspergo

  • 94 confrico

    cōn-frico, fricātum, āre, bereiben, abreiben, einreiben, alqd sale, Varr.: caput atque os suum unguento, Cic. Verr. 3, 62: dentes, Plin.: faciem sibi, Suet.: oculum, wund reiben, Veget. – genua, die Knie heftig bittend berühren, Plaut. asin. 670. – / Vulg. Perf. confricaverit, Veget. mul. 3, 20, 1. – Partiz. auch confrictus, Enn. ann. 104 (wo confricti oleo, nach Ilbergs Verbesserung).

    lateinisch-deutsches > confrico

  • 95 confrio

    cōn-frio, āre, mit etw. bebröckeln, bestreuen, alqd sale, Cato r. r. 7, 5. Varr. r. r. 1, 60.

    lateinisch-deutsches > confrio

  • 96 convenio

    con-venio, vēnī, ventum, īre, beikommen = eintreffen, sich einfinden, bes. v. mehreren = auf einem Punkte = zusammenkommen, zusammentreffen, sich zusammenfinden, sich versammeln (Ggstz. abire, discedere), I) im allg.: A) v. intr.: a) übh.: α) v. leb. Wesen u. Schiffen: convenerant duces, waren (in derselben Gegend) eingetroffen, Liv.: conveniunt duces, kommen zusammen (versammeln sich); quaeritur, quid opus sit facto, Nep.: cum maiores manus hostium adiunctis Germanis convenissent, Caes.: cum omnes in verba iuraverint conventuros se iussu consulis nec iniussu abituros, Liv. – diem ad conveniendum edicere, Liv.: nunc enim ita convenimus, ut etc., ist unsere Zusammenkunft von der Art, daß wir usw., Cic. – boni (als G.) quoniam convenimus ambo, Verg.: Eporedorix Aeduus et unā Viridomarus in equitum numero convenerant nominatim ab eo evocati, Caes.: Tyrii per (über) limina laeta frequentes convenere, Verg.: v. einem, qui ex iis novissimus convenit, wer zuletzt eintrifft, Caes. b. G. 5, 56, 2. – m. Ang. wann? ante lucem, Plin. ep. (vgl. unten »m. Ang. wohin?«). – m. Ang. woher? durch Advv. od. durch Praepp., huc undique, Caes.: undique ex Gallia, Caes.: ad certam diem frequentes undique, Liv. – ex diversis regionibus, Liv.: ex provincia, Caes.: interea et ex proximis hibernis et a Caesare conventura auxilia, Caes.: naves, quas ex Pictonibus et Santonis convenire iusserat, Caes. – m. Ang. wohin? durch Advv., od. durch Praepp. (gew. in od. ad m. Akk.), od. durch Acc. loc., c. huc, Cic.: illuc, Ov.: quo (wohin) lege communi omnes puberes armati convenire consuerant, Caes.: colloquendi tempus sumitur locusque, quo (wohin) conveniretur, Nep.: omnes etiam gravioris aetatis eo (dahin) convenerant, Caes.: eo omnes cotidie convenire (iussit), Nep. – proximā nocte in oppidum, Caes.: quem in locum convenire possimus, rescribite, Brut. in Cic. ep.: c. in eum locum, Cic.: in unum locum, Pompei. in Cic. ep.: unum in locum, Cic. u. Caes.: od. bl. in unum, Liv.: in una moenia (Ggstz. incertis sedibus vagari), Sall.: in Remos, Tac.: c. Idibus Maiis in senatum, Cic.: c. in contionem, Cic.: c. in colloquium, Nep.: mane in consilium frequentes, Cic.: in coetus scholarum laeti et alacres conveniunt (discipuli), Quint.: v. einem, in mediam praeceps convenit ursa viam, Avian. fab. 9, 6: neque quam in partem quisque conveniat, provident, Caes. b. G. 6, 37, 6. – c. ad ripam Rhodani, Caes.: ad aedes alcis noctu, Cic.: ad signa (sich bei den F. einfinden,) Caes.: ad Isthmicum spectaculum, Val. Max.: ad hoc iudicium, Cic.: ad regem, Liv.: omnem senatum ad se c. iussit, Liv.: armati cum silentio ad se convenirent, Liv.: c. luce primā in Achradinam ad curiam, Liv.: esse homines, qui novum genus disciplinae instituerunt, ad quos iuventus in ludos conveniat, Vet. edict. – c. Romam, Liv.: Cales, Liv.: qui Romam frequentissimi convenerant, Cic. – m. Ang. woher? u. wohin? zugl. durch Advv. od. Praepp., huc undique, Caes.: undique frequentes, Caes.: ex fuga in oppidum, Caes.: eodem et ab Selymbria L. Cornelius et ex Thracia paucos post dies Antiochus convenerunt, Liv. – m. Ang. wo? (wenn die sich Versammelnden sich schon an dem Orte befinden) durch Advv., durch Praepp. od. durch Genet. od. Abl. loc., zB. quanta illic multitudo convenisse dicebatur, Cic.: c. in colonia Agrippinensi in domum privatam, Tac.: Cyrri apud hiberna decumae legionis, Tac. – m. Ang. wobei? worauf? = infolge wessen? durch ad m. Akk., celeriter ad clamorem hominum circiter milia sex convenerunt, Caes.: ad nomen quoque barbari conveniunt, Curt.: ad bucinam inflatam certo tempore apros et capreas convenire ad pastum, Varro r. r. – m. Ang. zu welchem Zwecke? durch de (wegen, über), durch causā u. gratiā m. Genet. (wegen), durch ad od. in (zu) u. Akk., durch 1. Supin. (um zu), durch einen Finalsatz m. ut u. Konj., c. de communi officio (v. zwei Feldherren), Cic.: ad alqm de civitate impetranda (v. den Gesandten der Latiner), Val. Max. – uno tempore undique comitiorum ludorum censendique causā, Cic.: ex oppidis finitimis visendi causā, Cic.: visendi eius gratiā ad alqm, Vell.: spectandorum ludorum gratiā Romam, Val. Max.: ad decuriatum aut centuriatum, Liv.: in domum Calvini ad officium, Val. Max.: ad delectationem (v. Zuhörern), Quint.: c. ad auxilium, Caes.: ad eum defendendum, Nep.: ad eos defendendos, Caes.: ad prosequendum Scipionem officii causā, Liv.: funus, quo amici non conveniunt ad exsequias cohonestandas, sed etc., Cic.: c. in obsequium funeris, Sulp. Sev.: c. undique Romam gratulatum, Liv.: c. ad Caesarem gratulatum, Caes.: iussit eo omnes cotidie convenire, ut ibi de summis rebus consilia caperentur, Nep.: reguli in unum convenere, ut inter se de cunctis negotiis disceptarent, Sall. – β) v. lebl. Subjj.: conveniunt mihi munera multa huc ab amatoribus, kommen ein, Plaut.: huc convenit utrumque bivium, trifft zusammen, Plin. – v. Abstr., multa convenerunt, quae mentem exturbarent meam, Cic.: cum multae causae convenisse unum in locum atque inter se congruere videntur, Cic.: quae (bellum intestinum et externum) si in unum conveniant, vix deorum opibus, quin obruatur Romana res, resisti posse, Liv.

    b) insbes.: α) als publiz. t. t.: c. alqo, zu irgend einem Gerichtsbezirk der Provinz gehören, civitates, quae in id forum conveniunt, in diese Kreisstadt gehören, Cic. Verr. 2, 38: Carthaginem conveniunt populi LXV, Plin. 3, 25; vgl. Plin. 5, 105. – β) als jurist. t. t., v. der Frau, c. in manum, durch Heirat (usus, coëmptio, confarreatio, w. vgl.) in die Gewalt des Mannes kommen, absol., Cic. top. 14: Flacc. 84. Quint. 5, 10, 62. Gaius inst. 3, 84: viro in manum, Cic. top. 23: in manum flaminis, Tac. ann. 4, 16. – u. übh. v. der Verheiratung, c. in matrimonium alcis, Papin. dig. 45, 1, 121. § 1; od. cum alqo, Gell. 18, 6, 8: c. in nuptias, Cod. Theod. 3, 7, 11.

    B) v. tr. gleichs. an od. zu jmd. beikommen = jmd. treffen, zufällig oder absichtlich mit jmd. zusammentreffen, jmd. aufsuchen, besuchen, sprechen, a) übh.: α) m. Acc.: hominem, fratrem, Plaut.: c. equites, Caes.: cotidie plurimos, Cic.: Epaminondam, Nep.: adversarios eius, Nep.: conveniri nolle, Cic.: nocte conveniri et interdiu ab omnibus mortalibus posse, Sen.: nunc conveniundus Phormio est, Ter.: conveniundi patris tempus capere, Ter.: alcis conveniendi habere potestatem, Nep.: in conveniendis magistratibus et senatoribus, Cic.: sunt qui volunt te conventam, Plaut.: quod esse ambas conventas volo, Plaut.: prius P. Scipione convento, Liv.: conventis proceribus, Symm.: opus esse sibi domino eius convento, er müsse den H. sprechen, Liv.: edit nomina eorum, quibus conventis opus esset, Liv. – m. Ang. wie? (= als wen? in welchem Zustande?) durch Prädik.-Acc. od. im Passiv durch Prädik.-Nom. eines Partiz., c. Atilium spargentem semen, Cic.: cum quo forte Romam rediens ab nuntio uxoris erat conventus, auf der Rückkehr nach R. begriffen getroffen worden war, Liv. – m. Ang. durch wen? (= wessen Vermittlung) durch per u. Akk., per Gabinium ceteros, Sall.: qui antea per tres consacerdotes nostros fuerat ex multorum auctoritate conventus, Symm. ep. 10, 74. – m. Ang. wo? durch Advv., durch Praepp. od. durch Genet. od. Abl. loc., ubi eos convenit? Cic.: dic, ubi te conveniam? Mart.: Ariminum cum ea legione proficiscitur ibique tribunos plebis, qui ad eum confugerant, convenit, Caes.: cum legati eum in itinere convenissent, Caes.: ad Tempe Thessalica Philippus est conventus, Liv.: Bruti pueri Laodiceae me convenerunt, Cic.: convento Cn. Octavio Demetriade, Cic.: ubi (verst. Megarae) cum Theodorum domi convenire vellet, Val. Max.: non uno est omnis convenienda loco, Ov. art. am. 2, 394. – β) m. inter se (einander): tribuni plebis non desistebant clam inter se convenire, Cic. agr. 2, 12: nequeunt homines armenta feraeque inter sese ullam rem gignere conveniundo, Lucr. 2, 922 sq. – γ) absol. (wobei die Ang. wen? leicht aus dem Zshg. zu ergänzen): post convenero (verst. eum), Plaut.: die convenisse (verst. me), Ter.: aditum petentibus conveniundi non dabat, Nep. – b) als jurist. t. t., jmd. gerichtlich angehen, belangen, alqm, ICt. (u. so conventus debitor, Chalcid. Tim. 159): alqm de od. pro alqa re, ICt.: dah. alqd (nomen, culpam u. dgl.), wegen etw. klagbar werden, ICt.

    II) prägn.: A) beikommend-, sich anschließend in etw. hineingehen, an etw. darangehen, in od. an etw. passen, mit etw. zusammenpassen, 1) eig., m. in od. ad u. Akk., conveniebatne in vaginam tuam machaera militis? Plaut.: fistula ferrea, quae in columellam convenit et in cupam, Cato: si cothurni laus illa esset ad pedem apte convenire, Cic.: m. Dat. (wem?), dicitur Afrani toga convenisse Menandro (bildl.), Hor. – absol., noli mirari, si (corona) non convenit; caput enim magnum est, Cic.

    2) übtr., hinpassen, zusammenpassen, d.i. deutsch je nach dem Zusammenhang und nach der Konstruktion bald = passen, übereinstimmen, stimmen, zutreffen, bald = sich passen (sich reimen, sich schicken), passend-, geeignet-, anwendbar sein, zukommen, entsprechen, zusagen (vgl. Fronto de oratt. p. 159, 13 N. nam convenire et decere et aptum esse et congruere Graeci ἡρμόσθαι appellant), α) m. Subj.-Nom.: mores conveniunt, Ter.: atque ita cum et vultus similitudo et expositionis tempora et pastoris confessio convenirent, nepotem agnovit, Iustin.: nomen non convenit, Ter.: conveniet numerus quantum debui, Ter.: conveniet etiam ambulatio quaedam, Quint. – m. cum u. Abl., haec tua deliberatio non convenit cum oratione Largi, Cic.: quod quidem somnium Sisenna cum disputavisset mirifice ad verbum cum re convenisse, Cic.: qua ex coniunctione naturae... convenire potest aut fissum iecoris cum lucello meo aut meus quaesticulus cum caelo, terra rerumque natura? Cic. – m. in od. ad u. Akk., v. mater. Subjj., ceterae vites in quemvis agrum conveniunt, Cato: emplastrum viride ad podagram satis convenit, Scrib.: v. abstr. Subjj., non in omnes omnia convenire, Cic.: nec hoc in te convenit, Cic.: erat nemo, in quem ea suspicio conveniret, Cic.: quae vitia videntur in quemvis potius quam in istum convenire, Cic.: hoc maxime in Alcibiadem convenire videbatur, Nep.: poteram ego, verbum (πάθη) ipsum interpretans, morbos appellare, sed non conveniret ad omnia, Cic. – m. Dat. (wem?), v. leb. Wesen u. mater. Subjj., mulier mulieri magis convenit, Ter.: nihil autem minus perfecto duci quam festinationem temeritatemque convenire arbitrabatur, Suet. Aug. 25, 4: nervis et articulis convenit plantago trita cum sale, Plin.: v. abstr. Subjj., negavit id suae virtuti convenire, Nep.: munditias mulieribus, viris laborem convenire, Sall.: qui nihil rectum nisi quod ipsorum moribus conveniat putabunt, Nep.: quid posterius priori non convenit? Cic.: non enim hoc convenire Antigoni prudentiae, ut sic deuteretur victo, Nep. – poet. m. Acc. u. Infin. (zur Ang. wozu?), Prop. 2, 1, 41. – β) m. Infin. od. Acc. u. Infin. (s. Benecke Cic. Cat. 1, 4), quo sidere ulmis adiungere vites conveniat, Verg.: ilicone ad praetorem ire convenit? Cic.: quî convenit in minore negotio legem timere, cum eam in maiore neglexeris, Sall.: ubi sementem paraveris, glandem parari legique convenit, Cato: haud convenit unā ire cum amica imperatorem in via, Ter.: quibus de rebus nos dicere oporteat et quid vos sequi conveniat, Cic.: quo ex (infolge) senatus consulto confestim te interfectum esse convenit, Cic. – m. Dat., fundo suburbano arbustum maxime habere convenit, Cato: neque enim debet aut convenit nobis periculo ulli submittere animum nostrum, Brut. et Cass. in Cic. ep.: respondebam non convenire moribus meis aliud palam, aliud agere secreto, Plin. ep. – γ) unpers.: ad nummum convenit, es trifft auf den Heller, Cic. – videte nunc illum primum egredientem e villa, subito; cur? vesperi; quid necesse est? tarde; quî convenit, praesertim id temporis? Cic. – m. Dat., minime miror caelum et terras vim suam, si tibi ita conveniat (zusagt), dimittere, Cic.: in quam cuique feminae convenisset domum nuberet, Liv.: quam sibi conveniat, ipse viderit, Hor.: si tibi curae (est), quantae conveniat, Munatius, ob dir M. so lieb ist, wie er es verdient, Hor. – convenit, es sagt mir zu! Plaut. Cas. 272.

    B) zusammenkommend ein Ganzes bilden, sich vereinigen, sich verbinden, 1) eig., v. Atomen, Lucr. 5, 429. – v. leb. Wesen = sich begatten, inter se, Lucr. 2, 923: clunibus, Plin. 11, 85: m. Ang. wozu? in voluptatem veneriam, Apul. met. 4, 27: gignendis liberis, Arnob. 7, 9.

    2) übtr., der Ansicht, Meinung nach sich einigen, u. zwar klassisch nur res convenit od. unpers. bl. convenit, man einigt sich, wird od. ist einig (eins), man vereinbart (verständigt) sich über etw., man kommt über etw. überein, es kommt etw. durch Übereinkunft zustande, man beschließt etw. gemeinschaftlich, man behauptet etw. einstimmig (allgemein), erst bei Spät. homines conveniunt, die Leute einigen sich, a) übh. (s. über die Konstr. Spengel T. Maccius Plautus p. 40. Benecke Cic. Lig. 18 u. Iustin. 9, 5, 3. Held Caes. b. c. 1, 28, 2. Dietsch Sall. Iug. 83, 2), α) res convenit: tempus et locus convenit, Liv.: id convenerat signum, Liv.: Marcellus posse rem convenire ratus, Liv.: addebant praeterea rem conventuram, Cic. (vgl. Drak. Liv. 30, 3, 7): ubi ratio agendae rei (Operationsplan) et tempus convenit, Liv.: eo signo, quod convenerat, revocantur, Caes. – pax convenit, Sall. u. Liv., non convenit, Iustin.: si condiciones pacis non convenissent, Liv.: pax ita convenerat, ut Etruscis Latinisque fluvius Albula finis esset, Liv.: in eas condiciones cum pax conveniret, Liv.: Corinthus, ut ibi deponerentur obsides, convenit, Liv.: saepe pacem conventam frustra fuisse, Sall. Iug. 112, 2: quibus conventis, Liv. 30. 43, 7. – mit Dat., omnibus amicis idem convenit, Plaut.: saepius ultro citroque agitantibus rem conventuram, Liv.: pax, quae non ipsis civitatibus conveniret, Iustin. – m. cum u. Abl., cum his mihi nec locus nec sermo convenit, Plaut.: haec fratri mecum non conveniunt neque placent, Ter.: pax, quae cum T. Quinctio convenisset, ut rata esset petierunt, Liv.: quid nobis conveniat cum adversariis (Ggstz. quid in controversia relinquatur), Cornif. rhet.: ut notam apponam eam, quae mihi tecum convenit, Cic. – m. inter u. Akk., ratio inter nos convenit, Plaut.: si quid inter quos convenit, Cornif. rhet.: illud unum inter nos non convenit, Sen.: pactum est, quod inter aliquos convenit, Cic.: ea quae inter regem Pausaniamque convenerant, Nep.: quod tempus inter eos committendi proelii convenerat, Caes.: iudex inter adversarios convenit, Cic.: u. (m. dopp. Nom.) iudex (als R.) inter eos convenit Atilius Calatinus, Val. Max. – m. folg. quod (daß), id modo non conveniebat, quod senatus consulesque nusquam alibi spem quam in armis ponebant, plebes omnia quam bellum malebat, darin war man nicht einig, daß usw., Liv. 2, 39, 8. – β) convenit m. Acc. u. Infin., m. ut od. ne u. Konj., m. bl. Coni., m. indir. Fragesatz, Ggstz. discrepat, gew. m. Dat. od. m. cum u. Abl. od. m. inter u. Akk., interfectum esse a Clytaemnestra Agamemnonem convenit, Cic.: signum, quod ab eo dari convenerat, Suet.: convenit iam inde per consules reliqua belli perfecta (esse), Liv.: veneno quidem occisum (Claudium) convenit; ubi autem aut per quem dato discrepat, Suet.: inter omnes convenit Sibyllam tres libros attulisse, Plin. – convenisse, ut ne quid dotis mea ad te afferret filia, Plaut.: miles ea quae acta erant quaeque ut agerentur convenerat ad consulem refert, Liv.: pacto convenit, ut Himera amnis finis regni Syracusani ac Punici imperii esset, Liv.: mihi cum Deiotaro convenit, utille in meis castris esset cum suis copiis, Cic.: ita sibi cum Dolabella convenisse, ut etc., Cic.: convenit inter eos, cuius cornu prius laborare coepisset, ut is capite suo fata patriae lueret, Val. Max. – convenerat, ne interloquereris, Sen. de clem. 1, 9, 9. – u. (m. bl. Coni.) pro argento si aurum dare vellent, darent convenit, Liv. – u. (m. indir. Fragesatz) quibus consulibus interierit (Hannibal), non convenit, Nep.: cum eo sine ullo intertrimento convenerat iam, quemadmodum traderetur, Cic. – γ) convenit absol.: ita ut convenerat factum est, Liv.: ut od. uti convenerat, Hirt. b. G. u. Sall.: ita enim convenerat, Liv.: si ita conventum est, Cod. Iust. 5, 3, 7. – m. Dat. od. m. cum u. Abl., se dare operam, ut Lacedaemoniis cum rege conveniret, Nep.: sic sibi cum Caecina convenisse, Cic.: non modo inter patres, sed ne inter consules quidem satis conveniebat, Liv. – m. de u. Abl. (Ggstz. discrepat, controversia est), cum de facto conveniret, Cic.: cum de legibus conveniret, de latore tantum discreparet, Liv.: de verbo controversia est, de re quidem convenit, Sen.: mitterent ad eum, quibuscum sibi de pace conveniret, Iustin.: cum de pretio inter ementem vendentemque convenerit, Sen.: de qua (annona) inter licentem vendentemque conveniat, Plin. pan.: ea de quibus inter creditorem et debitorem conventum est, Cod. Iust. 8, 34, 3. § 1. – δ) homines conveniunt, die Leute einigen sich, cum de praeda non convenirent, Iustin. 15, 4, 23: de rebus litigiosis et convenire et transigere possumus, Paul. sent. 1, 1. § 5: quos negant inter se convenisse, Hyg. astr. 2, 4: ideo plerumque artifices convenire solent m. folg. Acc. u. Infin., Ulp. dig. 9, 2, 27. § 29.

    b) insbes., bene (optime) convenit (alci) cum alqo, es steht jmd. auf gutem Fuße-, in gutem Verhältnis od. Vernehmen mit jmd., es steht sich jmd. gut mit jmd. (Ggstz. animus alcis ab alqo alienus est), cui cum paupertate bene convenit, dives est, Sen.: sororis vir, quīcum optime convenisset, Cic.: pulchre convenit improbis cinaedis, Catull. – u. ebenso bene convenit od. bl. convenit inter aliquos, es besteht ein gutes Verhältnis zwischen usw., primo hos dies complusculos bene conveniebat sane inter eas, Ter.: nec conventurum inter nos posthac arbitror, Ter. Vgl. conveniens no. II, b. – / Archaist. synk. Präs. coveniatis, Cato oratt. 40. fr. 1: Futur. convenibo, Plaut. Cas. 548.

    lateinisch-deutsches > convenio

  • 97 confrico

    cōn-frico, fricātum, āre, bereiben, abreiben, einreiben, alqd sale, Varr.: caput atque os suum unguento, Cic. Verr. 3, 62: dentes, Plin.: faciem sibi, Suet.: oculum, wund reiben, Veget. – genua, die Knie heftig bittend berühren, Plaut. asin. 670. – Vulg. Perf. confricaverit, Veget. mul. 3, 20, 1. – Partiz. auch confrictus, Enn. ann. 104 (wo confricti oleo, nach Ilbergs Verbesserung).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > confrico

  • 98 confrio

    cōn-frio, āre, mit etw. bebröckeln, bestreuen, alqd sale, Cato r. r. 7, 5. Varr. r. r. 1, 60.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > confrio

  • 99 convenio

    con-venio, vēnī, ventum, īre, beikommen = eintreffen, sich einfinden, bes. v. mehreren = auf einem Punkte = zusammenkommen, zusammentreffen, sich zusammenfinden, sich versammeln (Ggstz. abire, discedere), I) im allg.: A) v. intr.: a) übh.: α) v. leb. Wesen u. Schiffen: convenerant duces, waren (in derselben Gegend) eingetroffen, Liv.: conveniunt duces, kommen zusammen (versammeln sich); quaeritur, quid opus sit facto, Nep.: cum maiores manus hostium adiunctis Germanis convenissent, Caes.: cum omnes in verba iuraverint conventuros se iussu consulis nec iniussu abituros, Liv. – diem ad conveniendum edicere, Liv.: nunc enim ita convenimus, ut etc., ist unsere Zusammenkunft von der Art, daß wir usw., Cic. – boni (als G.) quoniam convenimus ambo, Verg.: Eporedorix Aeduus et unā Viridomarus in equitum numero convenerant nominatim ab eo evocati, Caes.: Tyrii per (über) limina laeta frequentes convenere, Verg.: v. einem, qui ex iis novissimus convenit, wer zuletzt eintrifft, Caes. b. G. 5, 56, 2. – m. Ang. wann? ante lucem, Plin. ep. (vgl. unten »m. Ang. wohin?«). – m. Ang. woher? durch Advv. od. durch Praepp., huc undique, Caes.: undique ex Gallia, Caes.: ad certam diem frequentes undique, Liv. – ex diversis regionibus, Liv.: ex provincia, Caes.: interea et ex proximis hibernis et a Caesare conventura
    ————
    auxilia, Caes.: naves, quas ex Pictonibus et Santonis convenire iusserat, Caes. – m. Ang. wohin? durch Advv., od. durch Praepp. (gew. in od. ad m. Akk.), od. durch Acc. loc., c. huc, Cic.: illuc, Ov.: quo (wohin) lege communi omnes puberes armati convenire consuerant, Caes.: colloquendi tempus sumitur locusque, quo (wohin) conveniretur, Nep.: omnes etiam gravioris aetatis eo (dahin) convenerant, Caes.: eo omnes cotidie convenire (iussit), Nep. – proximā nocte in oppidum, Caes.: quem in locum convenire possimus, rescribite, Brut. in Cic. ep.: c. in eum locum, Cic.: in unum locum, Pompei. in Cic. ep.: unum in locum, Cic. u. Caes.: od. bl. in unum, Liv.: in una moenia (Ggstz. incertis sedibus vagari), Sall.: in Remos, Tac.: c. Idibus Maiis in senatum, Cic.: c. in contionem, Cic.: c. in colloquium, Nep.: mane in consilium frequentes, Cic.: in coetus scholarum laeti et alacres conveniunt (discipuli), Quint.: v. einem, in mediam praeceps convenit ursa viam, Avian. fab. 9, 6: neque quam in partem quisque conveniat, provident, Caes. b. G. 6, 37, 6. – c. ad ripam Rhodani, Caes.: ad aedes alcis noctu, Cic.: ad signa (sich bei den F. einfinden,) Caes.: ad Isthmicum spectaculum, Val. Max.: ad hoc iudicium, Cic.: ad regem, Liv.: omnem senatum ad se c. iussit, Liv.: armati cum silentio ad se convenirent, Liv.: c. luce primā in Achradinam ad curiam, Liv.: esse homines, qui novum
    ————
    genus disciplinae instituerunt, ad quos iuventus in ludos conveniat, Vet. edict. – c. Romam, Liv.: Cales, Liv.: qui Romam frequentissimi convenerant, Cic. – m. Ang. woher? u. wohin? zugl. durch Advv. od. Praepp., huc undique, Caes.: undique frequentes, Caes.: ex fuga in oppidum, Caes.: eodem et ab Selymbria L. Cornelius et ex Thracia paucos post dies Antiochus convenerunt, Liv. – m. Ang. wo? (wenn die sich Versammelnden sich schon an dem Orte befinden) durch Advv., durch Praepp. od. durch Genet. od. Abl. loc., zB. quanta illic multitudo convenisse dicebatur, Cic.: c. in colonia Agrippinensi in domum privatam, Tac.: Cyrri apud hiberna decumae legionis, Tac. – m. Ang. wobei? worauf? = infolge wessen? durch ad m. Akk., celeriter ad clamorem hominum circiter milia sex convenerunt, Caes.: ad nomen quoque barbari conveniunt, Curt.: ad bucinam inflatam certo tempore apros et capreas convenire ad pastum, Varro r. r. – m. Ang. zu welchem Zwecke? durch de (wegen, über), durch causā u. gratiā m. Genet. (wegen), durch ad od. in (zu) u. Akk., durch 1. Supin. (um zu), durch einen Finalsatz m. ut u. Konj., c. de communi officio (v. zwei Feldherren), Cic.: ad alqm de civitate impetranda (v. den Gesandten der Latiner), Val. Max. – uno tempore undique comitiorum ludorum censendique causā, Cic.: ex oppidis finitimis visendi causā, Cic.: visendi eius gratiā ad alqm,
    ————
    Vell.: spectandorum ludorum gratiā Romam, Val. Max.: ad decuriatum aut centuriatum, Liv.: in domum Calvini ad officium, Val. Max.: ad delectationem (v. Zuhörern), Quint.: c. ad auxilium, Caes.: ad eum defendendum, Nep.: ad eos defendendos, Caes.: ad prosequendum Scipionem officii causā, Liv.: funus, quo amici non conveniunt ad exsequias cohonestandas, sed etc., Cic.: c. in obsequium funeris, Sulp. Sev.: c. undique Romam gratulatum, Liv.: c. ad Caesarem gratulatum, Caes.: iussit eo omnes cotidie convenire, ut ibi de summis rebus consilia caperentur, Nep.: reguli in unum convenere, ut inter se de cunctis negotiis disceptarent, Sall. – β) v. lebl. Subjj.: conveniunt mihi munera multa huc ab amatoribus, kommen ein, Plaut.: huc convenit utrumque bivium, trifft zusammen, Plin. – v. Abstr., multa convenerunt, quae mentem exturbarent meam, Cic.: cum multae causae convenisse unum in locum atque inter se congruere videntur, Cic.: quae (bellum intestinum et externum) si in unum conveniant, vix deorum opibus, quin obruatur Romana res, resisti posse, Liv.
    b) insbes.: α) als publiz. t. t.: c. alqo, zu irgend einem Gerichtsbezirk der Provinz gehören, civitates, quae in id forum conveniunt, in diese Kreisstadt gehören, Cic. Verr. 2, 38: Carthaginem conveniunt populi LXV, Plin. 3, 25; vgl. Plin. 5, 105. – β) als jurist. t. t., v. der Frau, c. in manum, durch Heirat
    ————
    (usus, coëmptio, confarreatio, w. vgl.) in die Gewalt des Mannes kommen, absol., Cic. top. 14: Flacc. 84. Quint. 5, 10, 62. Gaius inst. 3, 84: viro in manum, Cic. top. 23: in manum flaminis, Tac. ann. 4, 16. – u. übh. v. der Verheiratung, c. in matrimonium alcis, Papin. dig. 45, 1, 121. § 1; od. cum alqo, Gell. 18, 6, 8: c. in nuptias, Cod. Theod. 3, 7, 11.
    B) v. tr. gleichs. an od. zu jmd. beikommen = jmd. treffen, zufällig oder absichtlich mit jmd. zusammentreffen, jmd. aufsuchen, besuchen, sprechen, a) übh.: α) m. Acc.: hominem, fratrem, Plaut.: c. equites, Caes.: cotidie plurimos, Cic.: Epaminondam, Nep.: adversarios eius, Nep.: conveniri nolle, Cic.: nocte conveniri et interdiu ab omnibus mortalibus posse, Sen.: nunc conveniundus Phormio est, Ter.: conveniundi patris tempus capere, Ter.: alcis conveniendi habere potestatem, Nep.: in conveniendis magistratibus et senatoribus, Cic.: sunt qui volunt te conventam, Plaut.: quod esse ambas conventas volo, Plaut.: prius P. Scipione convento, Liv.: conventis proceribus, Symm.: opus esse sibi domino eius convento, er müsse den H. sprechen, Liv.: edit nomina eorum, quibus conventis opus esset, Liv. – m. Ang. wie? (= als wen? in welchem Zustande?) durch Prädik.-Acc. od. im Passiv durch Prädik.-Nom. eines Partiz., c. Atilium spargentem semen, Cic.: cum quo forte Romam rediens ab nuntio uxoris erat conventus, auf
    ————
    der Rückkehr nach R. begriffen getroffen worden war, Liv. – m. Ang. durch wen? (= wessen Vermittlung) durch per u. Akk., per Gabinium ceteros, Sall.: qui antea per tres consacerdotes nostros fuerat ex multorum auctoritate conventus, Symm. ep. 10, 74. – m. Ang. wo? durch Advv., durch Praepp. od. durch Genet. od. Abl. loc., ubi eos convenit? Cic.: dic, ubi te conveniam? Mart.: Ariminum cum ea legione proficiscitur ibique tribunos plebis, qui ad eum confugerant, convenit, Caes.: cum legati eum in itinere convenissent, Caes.: ad Tempe Thessalica Philippus est conventus, Liv.: Bruti pueri Laodiceae me convenerunt, Cic.: convento Cn. Octavio Demetriade, Cic.: ubi (verst. Megarae) cum Theodorum domi convenire vellet, Val. Max.: non uno est omnis convenienda loco, Ov. art. am. 2, 394. – β) m. inter se (einander): tribuni plebis non desistebant clam inter se convenire, Cic. agr. 2, 12: nequeunt homines armenta feraeque inter sese ullam rem gignere conveniundo, Lucr. 2, 922 sq. – γ) absol. (wobei die Ang. wen? leicht aus dem Zshg. zu ergänzen): post convenero (verst. eum), Plaut.: die convenisse (verst. me), Ter.: aditum petentibus conveniundi non dabat, Nep. – b) als jurist. t. t., jmd. gerichtlich angehen, belangen, alqm, ICt. (u. so conventus debitor, Chalcid. Tim. 159): alqm de od. pro alqa re, ICt.: dah. alqd (nomen, culpam u. dgl.), wegen etw. klagbar werden, ICt.
    ————
    II) prägn.: A) beikommend-, sich anschließend in etw. hineingehen, an etw. darangehen, in od. an etw. passen, mit etw. zusammenpassen, 1) eig., m. in od. ad u. Akk., conveniebatne in vaginam tuam machaera militis? Plaut.: fistula ferrea, quae in columellam convenit et in cupam, Cato: si cothurni laus illa esset ad pedem apte convenire, Cic.: m. Dat. (wem?), dicitur Afrani toga convenisse Menandro (bildl.), Hor. – absol., noli mirari, si (corona) non convenit; caput enim magnum est, Cic.
    2) übtr., hinpassen, zusammenpassen, d.i. deutsch je nach dem Zusammenhang und nach der Konstruktion bald = passen, übereinstimmen, stimmen, zutreffen, bald = sich passen (sich reimen, sich schicken), passend-, geeignet-, anwendbar sein, zukommen, entsprechen, zusagen (vgl. Fronto de oratt. p. 159, 13 N. nam convenire et decere et aptum esse et congruere Graeci ἡρμόσθαι appellant), α) m. Subj.-Nom.: mores conveniunt, Ter.: atque ita cum et vultus similitudo et expositionis tempora et pastoris confessio convenirent, nepotem agnovit, Iustin.: nomen non convenit, Ter.: conveniet numerus quantum debui, Ter.: conveniet etiam ambulatio quaedam, Quint. – m. cum u. Abl., haec tua deliberatio non convenit cum oratione Largi, Cic.: quod quidem somnium Sisenna cum disputavisset mirifice ad verbum cum re convenisse, Cic.: qua ex coniunctione na-
    ————
    turae... convenire potest aut fissum iecoris cum lucello meo aut meus quaesticulus cum caelo, terra rerumque natura? Cic. – m. in od. ad u. Akk., v. mater. Subjj., ceterae vites in quemvis agrum conveniunt, Cato: emplastrum viride ad podagram satis convenit, Scrib.: v. abstr. Subjj., non in omnes omnia convenire, Cic.: nec hoc in te convenit, Cic.: erat nemo, in quem ea suspicio conveniret, Cic.: quae vitia videntur in quemvis potius quam in istum convenire, Cic.: hoc maxime in Alcibiadem convenire videbatur, Nep.: poteram ego, verbum (πάθη) ipsum interpretans, morbos appellare, sed non conveniret ad omnia, Cic. – m. Dat. (wem?), v. leb. Wesen u. mater. Subjj., mulier mulieri magis convenit, Ter.: nihil autem minus perfecto duci quam festinationem temeritatemque convenire arbitrabatur, Suet. Aug. 25, 4: nervis et articulis convenit plantago trita cum sale, Plin.: v. abstr. Subjj., negavit id suae virtuti convenire, Nep.: munditias mulieribus, viris laborem convenire, Sall.: qui nihil rectum nisi quod ipsorum moribus conveniat putabunt, Nep.: quid posterius priori non convenit? Cic.: non enim hoc convenire Antigoni prudentiae, ut sic deuteretur victo, Nep. – poet. m. Acc. u. Infin. (zur Ang. wozu?), Prop. 2, 1, 41. – β) m. Infin. od. Acc. u. Infin. (s. Benecke Cic. Cat. 1, 4), quo sidere ulmis adiungere vites conveniat, Verg.: ilicone ad praetorem ire convenit? Cic.: quî convenit in minore
    ————
    negotio legem timere, cum eam in maiore neglexeris, Sall.: ubi sementem paraveris, glandem parari legique convenit, Cato: haud convenit unā ire cum amica imperatorem in via, Ter.: quibus de rebus nos dicere oporteat et quid vos sequi conveniat, Cic.: quo ex (infolge) senatus consulto confestim te interfectum esse convenit, Cic. – m. Dat., fundo suburbano arbustum maxime habere convenit, Cato: neque enim debet aut convenit nobis periculo ulli submittere animum nostrum, Brut. et Cass. in Cic. ep.: respondebam non convenire moribus meis aliud palam, aliud agere secreto, Plin. ep. – γ) unpers.: ad nummum convenit, es trifft auf den Heller, Cic. – videte nunc illum primum egredientem e villa, subito; cur? vesperi; quid necesse est? tarde; quî convenit, praesertim id temporis? Cic. – m. Dat., minime miror caelum et terras vim suam, si tibi ita conveniat (zusagt), dimittere, Cic.: in quam cuique feminae convenisset domum nuberet, Liv.: quam sibi conveniat, ipse viderit, Hor.: si tibi curae (est), quantae conveniat, Munatius, ob dir M. so lieb ist, wie er es verdient, Hor. – convenit, es sagt mir zu! Plaut. Cas. 272.
    B) zusammenkommend ein Ganzes bilden, sich vereinigen, sich verbinden, 1) eig., v. Atomen, Lucr. 5, 429. – v. leb. Wesen = sich begatten, inter se, Lucr. 2, 923: clunibus, Plin. 11, 85: m. Ang. wozu? in voluptatem veneriam, Apul. met. 4, 27: gignendis
    ————
    liberis, Arnob. 7, 9.
    2) übtr., der Ansicht, Meinung nach sich einigen, u. zwar klassisch nur res convenit od. unpers. bl. convenit, man einigt sich, wird od. ist einig (eins), man vereinbart (verständigt) sich über etw., man kommt über etw. überein, es kommt etw. durch Übereinkunft zustande, man beschließt etw. gemeinschaftlich, man behauptet etw. einstimmig (allgemein), erst bei Spät. homines conveniunt, die Leute einigen sich, a) übh. (s. über die Konstr. Spengel T. Maccius Plautus p. 40. Benecke Cic. Lig. 18 u. Iustin. 9, 5, 3. Held Caes. b. c. 1, 28, 2. Dietsch Sall. Iug. 83, 2), α) res convenit: tempus et locus convenit, Liv.: id convenerat signum, Liv.: Marcellus posse rem convenire ratus, Liv.: addebant praeterea rem conventuram, Cic. (vgl. Drak. Liv. 30, 3, 7): ubi ratio agendae rei (Operationsplan) et tempus convenit, Liv.: eo signo, quod convenerat, revocantur, Caes. – pax convenit, Sall. u. Liv., non convenit, Iustin.: si condiciones pacis non convenissent, Liv.: pax ita convenerat, ut Etruscis Latinisque fluvius Albula finis esset, Liv.: in eas condiciones cum pax conveniret, Liv.: Corinthus, ut ibi deponerentur obsides, convenit, Liv.: saepe pacem conventam frustra fuisse, Sall. Iug. 112, 2: quibus conventis, Liv. 30. 43, 7. – mit Dat., omnibus amicis idem convenit, Plaut.: saepius ultro citroque agitantibus rem conventuram,
    ————
    Liv.: pax, quae non ipsis civitatibus conveniret, Iustin. – m. cum u. Abl., cum his mihi nec locus nec sermo convenit, Plaut.: haec fratri mecum non conveniunt neque placent, Ter.: pax, quae cum T. Quinctio convenisset, ut rata esset petierunt, Liv.: quid nobis conveniat cum adversariis (Ggstz. quid in controversia relinquatur), Cornif. rhet.: ut notam apponam eam, quae mihi tecum convenit, Cic. – m. inter u. Akk., ratio inter nos convenit, Plaut.: si quid inter quos convenit, Cornif. rhet.: illud unum inter nos non convenit, Sen.: pactum est, quod inter aliquos convenit, Cic.: ea quae inter regem Pausaniamque convenerant, Nep.: quod tempus inter eos committendi proelii convenerat, Caes.: iudex inter adversarios convenit, Cic.: u. (m. dopp. Nom.) iudex (als R.) inter eos convenit Atilius Calatinus, Val. Max. – m. folg. quod (daß), id modo non conveniebat, quod senatus consulesque nusquam alibi spem quam in armis ponebant, plebes omnia quam bellum malebat, darin war man nicht einig, daß usw., Liv. 2, 39, 8. – β) convenit m. Acc. u. Infin., m. ut od. ne u. Konj., m. bl. Coni., m. indir. Fragesatz, Ggstz. discrepat, gew. m. Dat. od. m. cum u. Abl. od. m. inter u. Akk., interfectum esse a Clytaemnestra Agamemnonem convenit, Cic.: signum, quod ab eo dari convenerat, Suet.: convenit iam inde per consules reliqua belli perfecta (esse), Liv.: veneno quidem occisum (Claudium) convenit; ubi autem aut
    ————
    per quem dato discrepat, Suet.: inter omnes convenit Sibyllam tres libros attulisse, Plin. – convenisse, ut ne quid dotis mea ad te afferret filia, Plaut.: miles ea quae acta erant quaeque ut agerentur convenerat ad consulem refert, Liv.: pacto convenit, ut Himera amnis finis regni Syracusani ac Punici imperii esset, Liv.: mihi cum Deiotaro convenit, utille in meis castris esset cum suis copiis, Cic.: ita sibi cum Dolabella convenisse, ut etc., Cic.: convenit inter eos, cuius cornu prius laborare coepisset, ut is capite suo fata patriae lueret, Val. Max. – convenerat, ne interloquereris, Sen. de clem. 1, 9, 9. – u. (m. bl. Coni.) pro argento si aurum dare vellent, darent convenit, Liv. – u. (m. indir. Fragesatz) quibus consulibus interierit (Hannibal), non convenit, Nep.: cum eo sine ullo intertrimento convenerat iam, quemadmodum traderetur, Cic. – γ) convenit absol.: ita ut convenerat factum est, Liv.: ut od. uti convenerat, Hirt. b. G. u. Sall.: ita enim convenerat, Liv.: si ita conventum est, Cod. Iust. 5, 3, 7. – m. Dat. od. m. cum u. Abl., se dare operam, ut Lacedaemoniis cum rege conveniret, Nep.: sic sibi cum Caecina convenisse, Cic.: non modo inter patres, sed ne inter consules quidem satis conveniebat, Liv. – m. de u. Abl. (Ggstz. discrepat, controversia est), cum de facto conveniret, Cic.: cum de legibus conveniret, de latore tantum discreparet, Liv.: de verbo controversia est, de re quidem convenit, Sen.: mitterent ad eum,
    ————
    quibuscum sibi de pace conveniret, Iustin.: cum de pretio inter ementem vendentemque convenerit, Sen.: de qua (annona) inter licentem vendentemque conveniat, Plin. pan.: ea de quibus inter creditorem et debitorem conventum est, Cod. Iust. 8, 34, 3. § 1. – δ) homines conveniunt, die Leute einigen sich, cum de praeda non convenirent, Iustin. 15, 4, 23: de rebus litigiosis et convenire et transigere possumus, Paul. sent. 1, 1. § 5: quos negant inter se convenisse, Hyg. astr. 2, 4: ideo plerumque artifices convenire solent m. folg. Acc. u. Infin., Ulp. dig. 9, 2, 27. § 29.
    b) insbes., bene (optime) convenit (alci) cum alqo, es steht jmd. auf gutem Fuße-, in gutem Verhältnis od. Vernehmen mit jmd., es steht sich jmd. gut mit jmd. (Ggstz. animus alcis ab alqo alienus est), cui cum paupertate bene convenit, dives est, Sen.: sororis vir, quīcum optime convenisset, Cic.: pulchre convenit improbis cinaedis, Catull. – u. ebenso bene convenit od. bl. convenit inter aliquos, es besteht ein gutes Verhältnis zwischen usw., primo hos dies complusculos bene conveniebat sane inter eas, Ter.: nec conventurum inter nos posthac arbitror, Ter. Vgl. conveniens no. II, b. – Archaist. synk. Präs. coveniatis, Cato oratt. 40. fr. 1: Futur. convenibo, Plaut. Cas. 548.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > convenio

  • 100 confercio

    con-fercĭo, no perf., fertum, 4, v. a. [farcio], to stuff or cram together, to press close together (in verb. finit. very rare; in part. perf. and P. a. class.).
    (α).
    Verb. finit.:

    ventus cum confercit, franguntur montes nimborum,

    Lucr. 6, 158:

    se (apes),

    Varr. R. R. 3, 16, 35:

    myrrham in follis,

    Plin. 12, 15, 35, § 68.—
    (β).
    Part. perf.:

    viā sibi inter confertas naves factā,

    Liv. 37, 11, 13:

    quo magis astu Confertos ita acervatim mors accumulabat,

    Lucr. 6, 1263; cf.:

    agrestem in arta tecta,

    Liv. 3, 6, 3.—Hence, confer-tus, a, um, P. a.; lit., pressed together; hence,
    A.
    Pressed close, crowded, thick, dense (opp. rarus): caeruleum spumat sale confertā rate pulsum, Enn. ap. Prisc. 5, p. 659 P. (Ann. v. 379 Vahl.):

    tune inane quicquam putes esse, cum ita completa et conferta sint omnia, ut, etc.,

    Cic. Ac. 2, 40, 125:

    plures simul conferti,

    Liv. 29, 34, 12: in confertā multitudine, * Suet. Tib. 2:

    agmen,

    Verg. G. 3, 369 (conjunctum, Serv.):

    moles,

    Tac. A. 4, 62.—Esp.,
    2.
    In milit. lang., of the close, compact order of battle:

    ut numquam conferti, sed rari magnisque intervallis proeliarentur,

    Caes. B. G. 5, 16: acies, Auct. B. Afr. 13; Liv. 10, 29, 6; 42, 59, 5; Tac. A. 6, 35; 14, 36; Verg. A. 2, 347.— Comp., Liv. 9, 27, 9.— Sup., Caes. B. G. 1, 24; 2, 23:

    hostes,

    Sall. C. 60, 7:

    turba,

    Liv. 2, 12, 6; Sall. J. 98, 1:

    turmatim et quam maxume confertis equis Mauros invadunt,

    id. ib. 101, 4:

    conferto gradu inrupere,

    Tac. A. 12, 35.—
    B.
    With abl., stuffed, filled full, full:

    ingenti turbā conferta deorum templa,

    Liv. 45, 2, 7.— Trop.:

    otiosa vita, plena et conferta voluptatibus,

    Cic. Sest. 10, 23; so id. Tusc. 3, 19, 44; id. Fin. 2, 20, 64:

    cibo,

    id. Cat. 2, 5, 10; * Quint. 5, 14, 27:

    legio conferta maniplis,

    Sil. 7, 390.—
    * Adv.: confertē, in acc. with A. 2. (for the more usual confertim, q. v.), in a compact body; only comp.:

    confertius resistentes,

    Amm. 24, 7, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > confercio

См. также в других словарях:

  • si sale con barbas, San Antón, y si no — Con esta curiosa frase damos a entender que nos da igual el desenlace de algo, que aceptaremos el resultado, sea el que sea. . El dicho alude a un cuentecillo popular que tiene como protagonista a un mal pintor, poco decidido a la hora de elegir… …   Diccionario de dichos y refranes

  • con — con, conne [ kɔ̃, kɔn ] n. et adj. • XIIIe; lat. cunnus I ♦ N. m. (voc. érotique) Sexe de la femme. ⇒ sexe; vagin, vulve. Pubis de la femme. ⇒ chatte. « Ces cons rasés font un drôle d effet » (Flaubert). II ♦ Fam. 1 ♦ CON …   Encyclopédie Universelle

  • Salé — (en árabe, سلا Salā o Slā en pronunciación marroquí) es una ciudad de Marruecos situada en la costa atlántica, en la orilla sur de la desembocadura del río Bu Regreg, que la separa de la ciudad de Rabat. Tiene unos 400.000 habitantes (2003).… …   Enciclopedia Universal

  • SALÉ — La ville marocaine de Salé (Sl ) est située sur la côte atlantique, à l’embouchure de l’oued Bou Regreg, face à Rabat. Les origines de la ville sont mal connues et se situent sans doute au XIe siècle. Très active au XIIIe siècle, elle est alors… …   Encyclopédie Universelle

  • Con los ojos encima — Saltar a navegación, búsqueda Con los ojos encima Episodio de Casi ángeles Episodio nº Temporada Tercera Episodio 26 Fecha emisión 27 de mayo de 2009 a las 19:00 …   Wikipedia Español

  • Con — Pour les articles homonymes, voir CON. « Con » est un substantif trivial[1] …   Wikipédia en Français

  • sale — s.m. [lat. sal salis sale (e anche mare ) e, in senso fig., arguzia ]. 1. (chim.) [composto generalm. cristallino derivante da un acido per sostituzione totale o parziale degli atomi di idrogeno ionizzabili con atomi di metallo]. 2. (estens.)… …   Enciclopedia Italiana

  • Salé — Saltar a navegación, búsqueda Salé (34°2.4′N 6°49′O / 34.04, 6.817) (en árabe, سلا Salā …   Wikipedia Español

  • con — 1 Element de compunere însemnând împreună cu , care serveşte la formarea unor substantive (conşcolar, coreferent), a unor verbe (conlocui, convieţui etc.) sau a unor adjective (conaţional). [var.: co ] – Din fr. co(n) (lat. cum ). Trimis de dante …   Dicționar Român

  • Sale el Sol (chanson) — Sale el Sol Single par Shakira extrait de l’album Sale el Sol The Sun Comes Out Sortie 4 janvier 2011 (Téléchargement légal …   Wikipédia en Français

  • Con Air — Título Con Air: convictos en el aire (España) Riesgo en el aire (Hispanoamerica) Ficha técnica Dirección Simon West Guion Scott Rosenberg …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»