-
1 odkrywać
odkrywać (-am) < odkryć> (-yję) entdecken; tajemnicę enthüllen; spisek aufdecken; ramiona entblößen;odkrywać na nowo Amerykę das Rad neu erfinden;odkrywać się sich aufdecken -
2 odkrywać
1. vtaufdecken, abdecken2. vr: odkrywać się -
3 odkrywać
-
4 aufdecken
auf|deckenvt -
5 odkryć
vt pf→ odkrywać -
6 znajdować
znajdować (-uję) < znaleźć> (znajdę) finden; zgubioną rzecz wieder finden; (odkrywać) entdecken, finden;znajdować powód einen Grund finden;znajdować rozwiązanie eine Lösung finden;znajdować pracę eine Arbeit finden;znajdować mieszkanie eine Wohnung finden;znajdować uznanie Anerkennung finden;znajdować spokój seine Ruhe finden;znajdować czas dla k-o sich für jemanden Zeit nehmen, für jemanden Zeit finden;znajdować się sich befinden;będzie jak znalazł fam. es wird gerade richtig sein, du wirst dich darüber noch freuen;znajdować się zgubiona rzecz sich wieder finden -
7 odkryć
-
8 odsłaniać
-
9 wyszukiwać
-
10 entblößen
-
11 Seite
Seite ['zaɪtə] <-, -n> fjdm nicht von der \Seite weichen nie odstępować kogoś na kroketw auf die \Seite legen kłaść [ perf położyć] coś na boku2) (Buch\Seite, Zeitungs\Seite) strona fGelbe \Seiten® branżowy katalog m [o spis m ] firmneue \Seiten an jdm entdecken odkrywać [ perf odkryć] czyjeś nowe stronydas Problem von einer anderen \Seite betrachten rozpatrywać [ perf rozpatrzyć] problem z innego punktu widzeniavon \Seiten der Regierung ze strony rządunach allen \Seiten we wszystkich kierunkachzur \Seite gehen iść [ perf pójść] na stronęauf der einen \Seite..., auf der anderen \Seite... z jednej strony..., z drugiej strony...\Seite an \Seite ramię w ramię
См. также в других словарях:
odkrywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odkrywaćam, odkrywaća, odkrywaćają, odkrywaćany {{/stl 8}}– odkryć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, odkrywaćkryję, odkrywaćkryje, odkrywaćkryty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odkrywać – odkryć karty — {{/stl 13}}{{stl 7}} przedstawiać sprawę szczerze i jasno; wyjawiać swoje plany, zamiary, niczego nie ukrywając : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nigdy nie odkrywał wszystkich swoich kart. Odkryli karty. W firmie będzie reorganizacja. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odkrywać – odkryć (na nowo) Amerykę — {{/stl 13}}{{stl 7}} mówić, twierdzić coś oczywistego, o czym wszyscy wiedzą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie mamy pieniędzy! To dopiero Amerykę odkryłeś! {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odkrywać się – odkryć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} usuwać z siebie przykrycie, osłonę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie odkrywaj się co chwilę, bo zmarzniesz. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} pozbawiać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odkrywać — Odkryć Amerykę zob. Ameryka. Odkryć karty; zagrać, grać w odkryte karty zob. karta 6. Odkryć przed kimś duszę zob. dusza 13 … Słownik frazeologiczny
odkrywać — → odkryć … Słownik języka polskiego
odkryć — dk Xa, odkryćkryję, odkryćkryjesz, odkryćkryj, odkryćkrył, odkryćkryty odkrywać ndk I, odkryćam, odkryćasz, odkryćają, odkryćaj, odkryćał, odkryćany 1. «odsłonić to, co było zakryte; uczynić coś widocznym» Odkryć twarz. Odkryć garnek, pudełko,… … Słownik języka polskiego
chwytać — ndk I, chwytaćam, chwytaćasz, chwytaćają, chwytaćaj, chwytaćał, chwytaćany chwycić dk VIa, chwytaćcę, chwytaćcisz, chwyć, chwytaćcił, chwytaćcony 1. «brać, ujmować kogoś, coś szybko (np. rękami, pazurami, zębami, dziobem, narzędziem); łapać»… … Słownik języka polskiego
demaskować — ndk IV, demaskowaćkuję, demaskowaćkujesz, demaskowaćkuj, demaskowaćował, demaskowaćowany «odkrywać, ujawniać jakieś szkodliwe, niebezpieczne zjawisko, czyjeś ujemne cechy charakteru; przedstawiać we właściwym świetle czyjeś postępowanie»… … Słownik języka polskiego
karta — ż IV, CMs. kartarcie; lm D. kart 1. «luźny kawałek papieru, różnego kształtu i różnej wielkości (często druczek, formularz, dokument); także: część składowa książki, zeszytu, czasopisma itp., obejmująca dwie stronice» Czysta, zapisana karta.… … Słownik języka polskiego
obnażać — ndk I, obnażaćam, obnażaćasz, obnażaćają, obnażaćaj, obnażaćał, obnażaćany obnażyć dk VIb, obnażaćżę, obnażaćżysz, obnażaćnaż, obnażaćżył, obnażaćżony 1. «rozbierać do naga; czynić nagim» Obnażyć ciało, tors. 2. «pozbawiać coś osłony, odsłaniać,… … Słownik języka polskiego