-
1 rozpraszać
rozpraszać (-am) < rozproszyć> (-ę) zerstreuen, auseinander treiben; wątpliwości zerstreuen, beseitigen;rozpraszać k-o jemanden stören, jemanden ablenken;rozpraszać ciemności lit das Dunkel lichten;rozpraszać się sich zerstreuen, auseinander gehen;rozpraszać się zerstreut sein, unkonzentriert sein; fam. sich verzetteln -
2 rozpraszać
rozpraszać [rɔspraʃaʨ̑] < perf rozproszyć>I. vtnie rozpraszaj mnie! lenk mich nicht ab!, stör mich nicht!II. vr1) ( rozchodzić się) tłum: sich +akk zerstreuen, auseinander gehen2) ( być rozwiewanymi) chmury: sich +akk verziehen3) ( dekoncentrować się) sich +akk verzetteln4) chem sich +akk auflösen -
3 rozproszyć
rozproszyć pf →LINK="rozpraszać" rozpraszać -
4 rozwiewać
I. vt3) ( targać) włosy: auseinander wehen, [zer]zausenII. vr1) ( rozpraszać się) dym: abziehen; mgła: sich +akk auflösen -
5 rozdmuchać
rozdmuchać [rɔzdmuxaʨ̑], rozdmuchiwać [rɔzdmuxivaʨ̑] -
6 rozdrabniać
rozdrabniać [rɔzdrabɲaʨ̑] < perf rozdrobnić>II. vr1) ( rozpadać się) zerbröckeln, zerfallen2) (pot: rozpraszać się) sich +akk verzettelnnie rozdrabniaj się w szczegółach verzettele dich doch nicht mit [ lub in] Einzelheiten -
7 rozpędzać
I. vt -
8 rozproszyć
rozproszyć [rɔsprɔʃɨʨ̑] -
9 ablenken
-
10 verteilen
verteilen *I. vt2) ( platzieren)etw im Haus \verteilen rozstawiać [ perf po-], coś w domu, rozmieszczać [ perf rozmieścić] coś w domuII. vr1) ( auseinandergehen)sich \verteilen Personen: rozchodzić [ perf rozejść] się; Polizei, Gäste rozpraszać [ perf rozproszyć] się2) ( umgelegt werden)sich auf die Teilnehmer \verteilen Kosten: rozkładać [ perf rozłożyć] się na uczestników -
11 zerstreuen
zerstreuen *I. vtII. vrsich \zerstreuen1) ( sich amüsieren) bawić sięum sich zu \zerstreuen żeby się rozerwać
См. также в других словарях:
rozpraszać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozpraszaćam, rozpraszaća, rozpraszaćają, rozpraszaćany {{/stl 8}}– rozproszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, rozpraszaćszę, rozpraszaćszy, rozpraszaćszony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozpraszać — ndk I, rozpraszaćam, rozpraszaćasz, rozpraszaćają, rozpraszaćaj, rozpraszaćał, rozpraszaćany rozproszyć dk VIb, rozpraszaćszę, rozpraszaćszysz, rozpraszaćprosz, rozpraszaćszył, rozpraszaćszony 1. «prósząc rozsypywać, rozsiewać, rozrzucać;… … Słownik języka polskiego
rozpraszać się — I – rozproszyć się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulegać rozproszeniu, maleć, niknąć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czyjeś wątpliwości rozproszyły się. Ciemności rozproszyły się. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozproszyć — → rozpraszać … Słownik języka polskiego
rozdrabniać — ndk I, rozdrabniaćam, rozdrabniaćasz, rozdrabniaćają, rozdrabniaćaj, rozdrabniaćał, rozdrabniaćany rozdrobnić dk VIa, rozdrabniaćnię, rozdrabniaćnisz, rozdrabniaćnij, rozdrabniaćnił, rozdrabniaćniony «dzielić coś na drobne części; kruszyć, drobić … Słownik języka polskiego
rozpraszanie — n I 1. rzecz. od rozpraszać. 2. to samo, co rozpraszanie się ∆ fiz. Rozpraszanie fal «zmiana w rozkładzie przestrzennym promieniowania, które wskutek odbicia od powierzchni albo przejścia przez środowisko rozchodzi się w wielu kierunkach»… … Słownik języka polskiego
rozchodzić się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, rozchodzić siędzę się, rozchodzić siędzi się, rozchodzić sięchodź się {{/stl 8}}– rozejść się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IXd, rozchodzić sięjdę się, rozchodzić sięjdzie się, rozchodzić sięzejdź się, rozchodzić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bryzgać — ndk I, bryzgaćam, bryzgaćasz, bryzgaćają, bryzgaćaj, bryzgaćał, bryzgaćany bryznąć dk Va, bryzgaćnę, bryźniesz, bryźnij, bryzgaćnął, bryzgaćnęła, bryzgaćnęli, bryzgaćnąwszy, bryźnięty, rzad. bryzgnąć dk Va, bryzgaćnę, bryzgaćniesz, bryzgaćnij,… … Słownik języka polskiego
deglomerować — ndk IV, deglomerowaćruję, deglomerowaćrujesz, deglomerowaćruj, deglomerowaćował, deglomerowaćowany 1. ekon. «przeciwdziałać nadmiernemu skupieniu niektórych elementów przestrzennej struktury kraju (np. przenosząc zakłady poza obszar aglomeracji… … Słownik języka polskiego
dekoncentrować — ndk IV, dekoncentrowaćruję, dekoncentrowaćrujesz, dekoncentrowaćruj, dekoncentrowaćował, dekoncentrowaćowany «powodować dekoncentrację; rozpraszać» … Słownik języka polskiego
drobiazg — m III, D. u, N. drobiazggiem; lm M. i 1. «mały przedmiot służący do codziennego użytku, ozdoby itp.» Drobiazgi upominkowe, pamiątkowe. Dostała na imieniny kilka drobiazgów. przen. «krótki utwór literacki» Napisał kilka drobiazgów nowelistycznych … Słownik języka polskiego