-
1 fatuus
fatuus adj. [fatus], speaking by inspiration ; hence, insane, foolish, silly, simple: fatuus est, insulsus, T.: fatuus et amens es: monitor: bipennis, clumsy, Iu.—As subst m.: fatuos non invenit, fools, Iu.* * *Ifatua, fatuum ADJfoolish, silly; idioticII -
2 incompositē
incompositē adv. [incompositus], without order, disorderly: veniens, L.: fugere, Cu.* * *in a clumsy/disorganized manner; awkwardly; irregularly -
3 rudis
rudis e, adj. [1 RAD-], unwrought, untilled, unformed, unused, rough, raw, wild: campus, V.: humus, O.: signa, O.: hasta, V.: textum, coarse, O.: Illa rudem cursu prima imbuit Amphitriten, inexperienced, Ct.—Fig., rude, unpolished, uncultivated, unskilled, awkward, clumsy, ignorant: forma ingeni: modus (tibicinis), O.: carmen, H.: discipulus: nescit equo rudis Haerere puer, H.: con iunx, Quae tantum lunas non sinit esse rudīs, O.: in disserendo: in re p. navali, L.: sermo nullā in re: Ennius ingenio maximus, arte rudis, O.: homines rerum omnium rudes ignarique: Graecarum litterarum: artium, L.: somni, i. e. sleepless, O.: gens ad oppugnandarum urbium artīs, L.: ad partūs, O.: natio ad voluptates, Cu.* * *rudis, rude ADJundeveloped, rough, wild; coarse -
4 incompositus
incomposita, incompositum ADJclumsy, disorganized, not in formation (troops); (good) unaffected, neutral -
5 inconcinnus
inconcinna, inconcinnum ADJawkward; clumsy -
6 inelegans
(gen.), inelegantis ADJlacking in taste; clumsy, infelicitous -
7 inconcinnus
awkward, clumsy / without elegance / absurd, laughable -
8 Crassus
1.crassus, a, um, adj. [Sanscr. kart-, to spin; cf.: crates, cartilago, etc.]; as opp. to flowing, thin, lean, delicate, etc., solid, thick, dense, fat, gross, etc. (freq. and class. in prose and poetry).I.Lit.:B.semina (opp. liquida),
Lucr. 4, 1259; cf.:crassius semen,
id. 4, 1244:corpus,
id. 6, 857:unguentum,
Hor. A. P. 375:paludes,
Verg. G. 2, 110:cruor,
id. A. 5, 469:aquae,
greatly swollen, Ov. Am. 3, 6, 8:ager,
Varr. R. R. 1, 24, 1; Cic. Fl. 29, 71; cf.:terga (agri),
Verg. G. 2, 236:homo,
Ter. Hec. 3, 4, 26:turdi,
Mart. 2, 40:toga,
Hor. S. 1, 3, 15; cf.filum,
Cic. Fam. 9, 12, 2; Ov. H. 9, 77:restis,
Plaut. Pers. 5, 2, 38:digiti crassi tres, as a measure,
Cato, R. R. 40, 4.—Esp., of the atmosphere, thick, dense, heavy:II.aër crassus et concretus,
Cic. Tusc. 1, 18, 42; cf.:crassissimus aër,
id. N. D. 2, 6, 17:caelum Thebis (opp. tenue Athenis),
id. Fat. 4, 7:Baeotum in crasso jurares aëre natum,
Hor. Ep. 2, 1, 244; Juv. 10, 50: caligo nubis, Lucr. [p. 478] 6, 461; cf.:caliginis aër Crassior,
id. 4, 350 al.:vitrum crassiore visu,
less transparent, Plin. 36, 26, 67, § 196.—Trop. (rare;1.not in Cic.): crassum infortunium,
i. e. a sound beating, Plaut. Rud. 3, 5, 53: senes, stupid, dull, Varr. ap. Non. p. 86, 24:Ofellus Rusticus abnormis sapiens crassāque Minervā,
i. e. dull, stolid, Hor. S. 2, 2, 3; cf.:crassiore ut vocant Musa,
Quint. 1, 10, 28:turba,
uncultivated, Mart. 9, 23:neglegentia,
stupid, clumsy, Dig. 22, 6, 6: crassiora nomina, more rude or barbarous, Mart. 12, 18, 12; cf. Gell. 13, 20, 15.—Hence, adv.: crassē (rare; not in Cic.), thickly.Lit.:2.picare vasa,
Col. 12, 44, 5; cf.oblinere,
Scrib. Comp. 46.—Grossly, rudely:2.crasse illepideve compositum poëma (the figure taken from a coarse web),
Hor. Ep. 2, 1, 76.—Of precious stones, not clearly, dimly ( comp.), Plin. 37, 7, 31, § 106; 37, 8, 36, § 114.—Hence of the indistinct understanding of any thing, not clearly, confusedly:crasse et summatim et obscure intellegere aliquid,
Sen. Ep. 121, 11.Crassus, i, m., a family name in the gens Licinia. The most distinguished were,I.L. Licinius Crassus, a celebrated orator, a contemporary of Cicero, Cic. Brut. 38, 143; id. Off. 1, 30, 108 et saep.; cf. id. Brut. prol. pp. 68-77 Ellendt.—II.M. Licinius Crassus, the triumvir.—Hence, Crassĭānus, a, um, adj., of or belonging to the triumvir Crassus:exercitūs clades (in the war with the Parthians),
Vell. 2, 82, 2; cf.:Crassiana clades,
Plin. 6, 16, 18, § 47; Flor. 4, 9, 7. -
9 crassus
1.crassus, a, um, adj. [Sanscr. kart-, to spin; cf.: crates, cartilago, etc.]; as opp. to flowing, thin, lean, delicate, etc., solid, thick, dense, fat, gross, etc. (freq. and class. in prose and poetry).I.Lit.:B.semina (opp. liquida),
Lucr. 4, 1259; cf.:crassius semen,
id. 4, 1244:corpus,
id. 6, 857:unguentum,
Hor. A. P. 375:paludes,
Verg. G. 2, 110:cruor,
id. A. 5, 469:aquae,
greatly swollen, Ov. Am. 3, 6, 8:ager,
Varr. R. R. 1, 24, 1; Cic. Fl. 29, 71; cf.:terga (agri),
Verg. G. 2, 236:homo,
Ter. Hec. 3, 4, 26:turdi,
Mart. 2, 40:toga,
Hor. S. 1, 3, 15; cf.filum,
Cic. Fam. 9, 12, 2; Ov. H. 9, 77:restis,
Plaut. Pers. 5, 2, 38:digiti crassi tres, as a measure,
Cato, R. R. 40, 4.—Esp., of the atmosphere, thick, dense, heavy:II.aër crassus et concretus,
Cic. Tusc. 1, 18, 42; cf.:crassissimus aër,
id. N. D. 2, 6, 17:caelum Thebis (opp. tenue Athenis),
id. Fat. 4, 7:Baeotum in crasso jurares aëre natum,
Hor. Ep. 2, 1, 244; Juv. 10, 50: caligo nubis, Lucr. [p. 478] 6, 461; cf.:caliginis aër Crassior,
id. 4, 350 al.:vitrum crassiore visu,
less transparent, Plin. 36, 26, 67, § 196.—Trop. (rare;1.not in Cic.): crassum infortunium,
i. e. a sound beating, Plaut. Rud. 3, 5, 53: senes, stupid, dull, Varr. ap. Non. p. 86, 24:Ofellus Rusticus abnormis sapiens crassāque Minervā,
i. e. dull, stolid, Hor. S. 2, 2, 3; cf.:crassiore ut vocant Musa,
Quint. 1, 10, 28:turba,
uncultivated, Mart. 9, 23:neglegentia,
stupid, clumsy, Dig. 22, 6, 6: crassiora nomina, more rude or barbarous, Mart. 12, 18, 12; cf. Gell. 13, 20, 15.—Hence, adv.: crassē (rare; not in Cic.), thickly.Lit.:2.picare vasa,
Col. 12, 44, 5; cf.oblinere,
Scrib. Comp. 46.—Grossly, rudely:2.crasse illepideve compositum poëma (the figure taken from a coarse web),
Hor. Ep. 2, 1, 76.—Of precious stones, not clearly, dimly ( comp.), Plin. 37, 7, 31, § 106; 37, 8, 36, § 114.—Hence of the indistinct understanding of any thing, not clearly, confusedly:crasse et summatim et obscure intellegere aliquid,
Sen. Ep. 121, 11.Crassus, i, m., a family name in the gens Licinia. The most distinguished were,I.L. Licinius Crassus, a celebrated orator, a contemporary of Cicero, Cic. Brut. 38, 143; id. Off. 1, 30, 108 et saep.; cf. id. Brut. prol. pp. 68-77 Ellendt.—II.M. Licinius Crassus, the triumvir.—Hence, Crassĭānus, a, um, adj., of or belonging to the triumvir Crassus:exercitūs clades (in the war with the Parthians),
Vell. 2, 82, 2; cf.:Crassiana clades,
Plin. 6, 16, 18, § 47; Flor. 4, 9, 7. -
10 Fatua
1.fătŭus, a, um, adj. [root fa, cf. for; properly, garrulous], foolish, silly, simple (class.; syn.: stultus, stolidus, insipiens, desipiens, stupidus, hebes, ineptus, insulsus, absurdus).I.Adj.: ego me ipsum stultum existimo, fatuum esse non opinor, Afran. ap. Isid. Orig. 10, 246:B.stulti, stolidi. fatui, fungi, bardi, blenni, buccones,
Plaut. Bacch. 5, 1, 2:fatuus est, insulsus,
Ter. Eun. 5, 9, 49:non modo nequam et improbus, sed etiam fatuus et amens es,
Cic. Deiot. 7, 21:monitor,
id. de Or. 2, 24, 99: homo, Poët. ap. Cic. de Or. 2, 67, 274:puer,
Cic. Att. 6, 6, 3:nisi plane fatui sint,
id. Fin. 2, 22, 70:mores,
Plaut. Trin. 2, 2, 18.—Poet. transf.1. 2. II. A.In gen., one who acts foolishly:B.paene ecfregisti, fatue, foribus cardines,
Plaut. Am. 4, 2, 6; Cat. 83, 2; Juv. 9, 8.—Esp., kept by Romans of rank for their amusement:2.Harpasten, uxoris meae fatuam, scis hereditarium onus in domo mea remansisse... si quando fatuo delectari volo, me rideo,
Sen. Ep. 50, 2; Lampr. Comm. 4, 3.—Hence, fătŭe, adv., foolishly, absurdly:plerumque studio loquendi fatue modo accedendum,
Quint. 6, 4, 8 dub. (Spald. and Zumpt, fatui); Tert. adv. Herm. 10; id. de Pat. 6. —Hence,Fātŭus, i. m., another name for the prophesying Faunus; also called Fātŭ-ellus; while his sister, Fauna, who prophesied to females, was also called Fātŭa and Fātŭella, Lact. 1, 22, 9; Arn. 5, 18; Macr. S. 1, 12; Mart. Cap. 2, § 167; Just. 43, 1; Plin. 27, 12, 83, § 117 (dub.; Jan. fatuos). -
11 Fatuella
1.fătŭus, a, um, adj. [root fa, cf. for; properly, garrulous], foolish, silly, simple (class.; syn.: stultus, stolidus, insipiens, desipiens, stupidus, hebes, ineptus, insulsus, absurdus).I.Adj.: ego me ipsum stultum existimo, fatuum esse non opinor, Afran. ap. Isid. Orig. 10, 246:B.stulti, stolidi. fatui, fungi, bardi, blenni, buccones,
Plaut. Bacch. 5, 1, 2:fatuus est, insulsus,
Ter. Eun. 5, 9, 49:non modo nequam et improbus, sed etiam fatuus et amens es,
Cic. Deiot. 7, 21:monitor,
id. de Or. 2, 24, 99: homo, Poët. ap. Cic. de Or. 2, 67, 274:puer,
Cic. Att. 6, 6, 3:nisi plane fatui sint,
id. Fin. 2, 22, 70:mores,
Plaut. Trin. 2, 2, 18.—Poet. transf.1. 2. II. A.In gen., one who acts foolishly:B.paene ecfregisti, fatue, foribus cardines,
Plaut. Am. 4, 2, 6; Cat. 83, 2; Juv. 9, 8.—Esp., kept by Romans of rank for their amusement:2.Harpasten, uxoris meae fatuam, scis hereditarium onus in domo mea remansisse... si quando fatuo delectari volo, me rideo,
Sen. Ep. 50, 2; Lampr. Comm. 4, 3.—Hence, fătŭe, adv., foolishly, absurdly:plerumque studio loquendi fatue modo accedendum,
Quint. 6, 4, 8 dub. (Spald. and Zumpt, fatui); Tert. adv. Herm. 10; id. de Pat. 6. —Hence,Fātŭus, i. m., another name for the prophesying Faunus; also called Fātŭ-ellus; while his sister, Fauna, who prophesied to females, was also called Fātŭa and Fātŭella, Lact. 1, 22, 9; Arn. 5, 18; Macr. S. 1, 12; Mart. Cap. 2, § 167; Just. 43, 1; Plin. 27, 12, 83, § 117 (dub.; Jan. fatuos). -
12 Fatuus
1.fătŭus, a, um, adj. [root fa, cf. for; properly, garrulous], foolish, silly, simple (class.; syn.: stultus, stolidus, insipiens, desipiens, stupidus, hebes, ineptus, insulsus, absurdus).I.Adj.: ego me ipsum stultum existimo, fatuum esse non opinor, Afran. ap. Isid. Orig. 10, 246:B.stulti, stolidi. fatui, fungi, bardi, blenni, buccones,
Plaut. Bacch. 5, 1, 2:fatuus est, insulsus,
Ter. Eun. 5, 9, 49:non modo nequam et improbus, sed etiam fatuus et amens es,
Cic. Deiot. 7, 21:monitor,
id. de Or. 2, 24, 99: homo, Poët. ap. Cic. de Or. 2, 67, 274:puer,
Cic. Att. 6, 6, 3:nisi plane fatui sint,
id. Fin. 2, 22, 70:mores,
Plaut. Trin. 2, 2, 18.—Poet. transf.1. 2. II. A.In gen., one who acts foolishly:B.paene ecfregisti, fatue, foribus cardines,
Plaut. Am. 4, 2, 6; Cat. 83, 2; Juv. 9, 8.—Esp., kept by Romans of rank for their amusement:2.Harpasten, uxoris meae fatuam, scis hereditarium onus in domo mea remansisse... si quando fatuo delectari volo, me rideo,
Sen. Ep. 50, 2; Lampr. Comm. 4, 3.—Hence, fătŭe, adv., foolishly, absurdly:plerumque studio loquendi fatue modo accedendum,
Quint. 6, 4, 8 dub. (Spald. and Zumpt, fatui); Tert. adv. Herm. 10; id. de Pat. 6. —Hence,Fātŭus, i. m., another name for the prophesying Faunus; also called Fātŭ-ellus; while his sister, Fauna, who prophesied to females, was also called Fātŭa and Fātŭella, Lact. 1, 22, 9; Arn. 5, 18; Macr. S. 1, 12; Mart. Cap. 2, § 167; Just. 43, 1; Plin. 27, 12, 83, § 117 (dub.; Jan. fatuos). -
13 fatuus
1.fătŭus, a, um, adj. [root fa, cf. for; properly, garrulous], foolish, silly, simple (class.; syn.: stultus, stolidus, insipiens, desipiens, stupidus, hebes, ineptus, insulsus, absurdus).I.Adj.: ego me ipsum stultum existimo, fatuum esse non opinor, Afran. ap. Isid. Orig. 10, 246:B.stulti, stolidi. fatui, fungi, bardi, blenni, buccones,
Plaut. Bacch. 5, 1, 2:fatuus est, insulsus,
Ter. Eun. 5, 9, 49:non modo nequam et improbus, sed etiam fatuus et amens es,
Cic. Deiot. 7, 21:monitor,
id. de Or. 2, 24, 99: homo, Poët. ap. Cic. de Or. 2, 67, 274:puer,
Cic. Att. 6, 6, 3:nisi plane fatui sint,
id. Fin. 2, 22, 70:mores,
Plaut. Trin. 2, 2, 18.—Poet. transf.1. 2. II. A.In gen., one who acts foolishly:B.paene ecfregisti, fatue, foribus cardines,
Plaut. Am. 4, 2, 6; Cat. 83, 2; Juv. 9, 8.—Esp., kept by Romans of rank for their amusement:2.Harpasten, uxoris meae fatuam, scis hereditarium onus in domo mea remansisse... si quando fatuo delectari volo, me rideo,
Sen. Ep. 50, 2; Lampr. Comm. 4, 3.—Hence, fătŭe, adv., foolishly, absurdly:plerumque studio loquendi fatue modo accedendum,
Quint. 6, 4, 8 dub. (Spald. and Zumpt, fatui); Tert. adv. Herm. 10; id. de Pat. 6. —Hence,Fātŭus, i. m., another name for the prophesying Faunus; also called Fātŭ-ellus; while his sister, Fauna, who prophesied to females, was also called Fātŭa and Fātŭella, Lact. 1, 22, 9; Arn. 5, 18; Macr. S. 1, 12; Mart. Cap. 2, § 167; Just. 43, 1; Plin. 27, 12, 83, § 117 (dub.; Jan. fatuos). -
14 praegravis
prae-grăvis, e, adj., very heavy (mostly poet. and in post-Aug. prose).I.Lit.:II.praegrave onus,
Ov. H. 9, 98:caput,
Plin. 8, 21, 32, § 77:unda,
Mart. 4, 18, 4:perdix feta praegravem aut delumbem esse simulans,
heavy, clumsy, Plin. 10, 33, 51, § 103:praegravis corpore,
Liv. 44, 4, 10:cibo vinoque praegraves,
Tac. H. 2, 21.—Trop., very heavy, oppressive, burdensome: praegraves pavonum greges, i. e. very expensive, Varr. ap. Non. 440, 14 (al. graves):tertium consulatum ut praegravem recusare,
Plin. Pan. 57, 4:servitium,
id. 7, 8, 6, § 46.—Of persons, very wearisome (Tacitean):delatores,
Tac. A. 4, 71:vir principi praegravis,
id. ib. 11, 19; 14, 3. -
15 rudis
1.rŭdis, e, adj. [cf. crudus], unwrought, untilled, unformed, unused, rough, raw, wild (cf. crudus): omnis fere materia non deformata, rudis appellatur, sicut vestimentum rude, non perpolitum: sic aes infectum rudusculum, Cincius ap. Fest. p. 265 Müll. (class.; esp. freq. in the trop. signif.).I.Lit.:B.terra (opp. restibilis),
Varr. R. R. 1, 44, 2; so,terra,
id. ib. 1, 27, 2:ager,
Col. 3, 11, 1:campus,
Verg. G. 2, 211:humus,
Ov. M. 5, 646:rudis atque infecta materies,
Petr. 114, 13; cf.:rudis indigestaque moles (Chaos),
Ov. M. 1, 7:marmor,
Quint. 2, 19, 3:saxum,
id. 9, 4, 27; cf.:signa (de marmore coepto),
Ov. M. 1, 406:aes (opp. signatum),
Plin. 33, 3, 13:hasta,
rudely finished, ill-made, Verg. A. 9, 743; cf.:novacula (with retusa),
Petr. 94, 14:circumjectus parietum,
Plin. 11, 51, 112, § 270:caementum,
Tac. Or. 20 (with informes tegulae):lana,
Ov. M. 6, 19:textum,
rough, coarse, id. ib. 8, 640; so,vestis,
id. F. 4, 659:herba,
wild, Mart. 2, 90, 8: cf.uva,
unripe, green, hard, id. 13, 68.— Neutr. plur. as subst.: detrahit doctrina aliquid, ut lima rudibus et cotes hebetibus, Quint. 2, 12, 8. —Poet., transf., young, new (cf. integer):II.illa (carina, sc. Argo) rudem cursu prima imbuit Amphitriten,
untried, not yet sailed on, Cat. 64, 11;hence, also, Argo,
Luc. 3, 193:agna,
Mart. 9, 71, 6:filia,
id. 7, 95, 8:dextram cruore regio imbuit,
Sen. Troad. 217:pannas,
new, Vulg. Matt. 9, 16. —Trop., rude, unpolished, uncultivated, unskilled, awkward, clumsy, ignorant; hence (like ignarus), with gen., unacquainted with, inexperienced in, etc. (cf. imperitus).(α).Absol.:(β).consilium,
Plaut. Poen. 1, 1, 61; cf.:forma ingenii impolita et plane rudis,
Cic. Brut. 85, 294:incohata ac rudia,
id. de Or. 1, 2, 5:quae rudia atque imperfecta adhuc erant,
Quint. 3, 1, 7:rudia et incomposita,
id. 9, 4, 17:vox surda, rudis, immanis, dura, etc.,
id. 11, 3, 32:modulatio,
id. 1, 10, 16; cf.:modus (tibicinis),
Ov. A. A. 1, 111:rude et Graecis intactum carmen,
Hor. S. 1, 10, 66:stilus (with confusus),
Quint. 1, 1, 28; 12, 10, 3:animi,
id. 1, 10, 9 (with agrestes);1, 1, 36: adhuc ingenia,
id. 1, 2, 27; cf.ingenium,
Hor. A. P. 410:rudis fuit vita priscorum et sine litteris,
Plin. 18, 29, 69, § 284:saeculum,
Quint. 2, 5, 23; 12, 11, 23; Tac. H. 1, 86:anni,
i. e. young, early, Quint. 1, 1, 5; Tac. A. 13, 16 fin.; cf.:adhuc aetas,
id. ib. 4, 8:rudem me et integrum discipulum accipe et ea, quae requiro, doce,
Cic. N. D. 3, 3, 7; Quint. 2, 3, 3; 3, 6, 83:Aeschylus rudis in plerisque et incompositus,
id. 10, 1, 66:tam eram rudis? tam ignarus rerum? etc.,
Cic. Sest. 21, 47; so (with ignarus) Quint. 1, 8, 4:rudis ac stultus,
id. 11, 3, 76:illi rudes homines primique,
id. 8, 3, 36; 10, 2, 5:illi rudes ac bellicosi,
id. 1, 10, 20:nescit equo rudis Haerere ingenuus puer,
Hor. C. 3, 24, 54.—With in and abl.:(γ).cum superiores alii fuissent in disputationibus perpoliti, alii in disserendo rudes,
Cic. Rep. 1, 8, 13:(oratorem) nullā in re tironem ac rudem esse debere,
id. de Or. 1, 50, 218; (with hebes) id. ib. 1, 58, 248:rudis in re publicā,
id. Phil. 6, 6, 17:in causā,
id. Fam. 4, 1, 1:in jure civili,
id. de Or. 1, 10, 40:in minoribus navigiis,
id. ib. 1, 38, 174:omnino in nostris poëtis,
id. Fin. 1, 2, 5:sermo nullā in re,
id. de Or. 1, 8, 32.—With simple abl. (very rare):Ennius ingenio maximus, arte rudis,
Ov. Tr. 2, 424:arte,
Stat. Th. 6, 437:studiis,
Vell. 2, 73, 1.—With gen.:(δ).imperiti homines rerum omnium rudes ignarique,
Cic. Fl. 7, 16:dicat se non imperitum foederis, non rudem exemplorum, non ignarum belli fuisse,
id. Balb. 20, 47:provinciae rudis,
id. Verr. 2, 2, 6, § 17:Graecarum litterarum,
id. Off. 1, 1, 1; Nep. Pelop. 1, 1:rei militaris,
Cic. Ac. 2, 1, 2:harum rerum,
id. Verr. 2, 2, 35, § 87:artium,
Liv. 1, 7:bonarum artium,
Tac. A. 1, 3:facinorum,
id. ib. 12, 51:agminum,
Hor. C. 3, 2, 9:civilis belli,
id. Ep. 2, 2, 47; cf.:bellorum (elephanti),
Flor. 4, 2, 67:operum conjugiique,
Ov. F. 4, 336:somni,
i. e. sleepless, id. M. 7, 213:dicendi,
Tac. A. 1, 29.—With ad (very rare):(ε).rudem ad pedestria bella Numidarum gentem esse,
Liv. 24, 48, 5:ad quae (spectacula) rudes tum Romani erant,
id. 45, 32, 10; 10, 22, 6; 21, 25, 6:ad partus,
Ov. H. 11, 48:ad mala,
id. P. 3, 7, 18:rudes adhuc ad resistendum populos,
Just. 1, 1, 5:rudis natio ad voluptates,
Curt. 6, 21, 9; 8, 8, 24.—With dat. (very rare):(ζ).fontes rudes puellis,
i. e. strange, Mart. 6, 42, 4.—With inf.:2. I.nec ferre rudis medicamina,
Sil. 6, 90:Martem rudis versare,
id. 8, 262.— Comp., sup., and adv. do not occur.To stir with in cooking; a stirring-stick, spatula:II.versato crebro duabus rudibus,
Cato, R. R. 79; so,ferreae,
Plin. 34, 18, 50, § 170; cf. rudicula.—A staff used by soldiers and gladiators in their exercises (perh. a wooden sword), answering to a quarter-staff, a foil (freq. and class.):(milites) rudibus inter se in modum justae pugnae concurrerunt,
Liv. 26, 51; 40, 6 and 9 Drak. N. cr. (al. sudibus); Ov. Am. 2, 9, 22; id. A. A. 3, 515:rudibus batuere,
Suet. Calig. 32.—Hence, transf.: PRIMA or SVMMA RVDIS (also in one word, SVMMARVDIS), the first or head fencer, the fencing-master, Inscr. Orell. 2575; 2584: SECVNDA RVDIS, the second fencer, the fencing-master ' s assistant, ib. 2573 sq.—A gladiator received such a rudis when honorably discharged (whence he was called rudiarius):tam bonus gladiator rudem tam cito accepisti?
Cic. Phil. 2, 29, 74:acceptā rude,
Juv. 6, 113:essedario rudem indulgere,
Suet. Claud. 21.—And hence transf. to other persons who receive an honorable discharge:tardā vires minuente senectā, Me quoque donari jam rude tempus erat,
i. e. to dismiss, discharge, Ov. Tr. 4, 8, 24; id. Am. 2, 9, 22; cf.:spectatum satis et donatum jam rude,
Hor. Ep. 1, 1, 2 (v. Orell. ad h. l.):ergo sibi dabit ipse rudem,
Juv. 7, 171; Mart. 3, 36, 10.
См. также в других словарях:
Clumsy — ist ein Popsong mit Hip Hop Elementen der US amerikanischen Sängerin und Rapperin Fergie. Clumsy wurde für Fergies Solo Debütalbum The Dutchess aufgenommen. Inhaltsverzeichnis 1 Daten 2 Musikvideo 3 … Deutsch Wikipedia
Clumsy — «Clumsy» Sencillo de Fergie del álbum The Dutchess Formato CD Single Descarga Digital Airplay Grabación 2006 Género(s) Pop, R B … Wikipedia Español
Clumsy — «Clumsy» Сингл Ферги из альбома The Dutchess Выпущен 25 сентября 2007 Формат CD Записан 2006 Жанр … Википедия
Clumsy — Clum sy, a. [Compar. {Clumsier}; superl. {Clumsiest}.] [OE. clumsed benumbed, fr. clumsen to be benumbed; cf. Icel. klumsa lockjaw, dial. Sw. klummsen benumbed with cold. Cf. 1st {Clam}, and 1st {Clamp}.] 1. Stiff or benumbed, as with cold.… … The Collaborative International Dictionary of English
Clumsy — (or clumsiness) may refer to: Behaviour Accident proneness, the likelihood that certain people suffer accidents Dyspraxia, a disorder which brings about clumsiness A euphemism for someone with Motor skills disorder Music Clumsy (Our Lady Peace… … Wikipedia
clumsy — [klum′zē] adj. clumsier, clumsiest [ME clumsid, numb with cold, pp. of clumsen, to benumb < ON base akin to Swed dial klummsen, to benumb with the cold; akin to CLAM: for IE base see CLIMB] 1. lacking grace or skill in movement; awkward 2.… … English World dictionary
clumsy — index incompetent, inept (incompetent), ponderous, uncouth, unpolitic Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
clumsy — (adj.) 1590s, from M.E. clumsid numb with cold (14c.), pp. of clumsen to benumb, from O.N. klumsa, intensive of kluma to make motionless. Related: Clumsily; clumsiness … Etymology dictionary
clumsy — *awkward, gauche, maladroit, inept Analogous words: *rude, rough, green, callow, uncouth: loutish, clownish, boorish (see under BOOR): *stiff, wooden, tense, rigid Antonyms: dexterous, adroit: facile Contrasted words: deft (see DEXTEROUS):… … New Dictionary of Synonyms
clumsy — [adj] not agile; awkward all thumbs*, blundering, blunderous, bulky, bumbling, bungling, butterfingered*, clownish, crude, elephantine, gauche, gawkish, gawky, graceless, ham handed*, heavy, heavy handed, helpless, hulking, ill shaped,… … New thesaurus
clumsy — ► ADJECTIVE (clumsier, clumsiest) 1) awkward in movement or performance. 2) difficult to use; unwieldy. 3) tactless. DERIVATIVES clumsily adverb clumsiness noun. ORIGI … English terms dictionary