-
1 advena
advena ae, m and f [ad + BA-, VEN-], a stranger, foreigner, immigrant: advena anus, T.: possessor agelli, V.—Fig.: in nostrā patriā advenae, i. e. unskilled in our own department. — Strange, foreign, alien: exercitus, V.: grus, migratory, H.: amor, of a stranger, O.* * *foreigner, immigrant, visitor from abroad; newcomer, interloper; migrant (bird) -
2 īgnārus
īgnārus adj. [2 in+gnarus], ignorant, not knowing, unacquainted with, unskilled in, inexperienced, unaware. tu me ignaro, nec opinante, inscio notes, etc.: ubi imperium ad ignaros pervenit, etc., S.: obpressit necopinantes ignarosque omnes, L.: quisnam ignarum nostris deus appulit oris? V.: cum per ignaros errent animalia montīs, which knew them not, V.: Fors, blind, O.: harum rerum, T.: artis, T.: poliendae orationis: belli, S.: ante malorum, V.: flumina belli? H.: quid gravitas valeret: quanta invidiae immineret tempestas, L.: multos studiose contra esse dicturos: ignari venisse dictatorem, L.—Not known, strange, unknown: lingua, S.: montes, V.: proles ignara parenti, O.* * *ignara, ignarum ADJignorant; unaware, having no experience of; senseless; strange -
3 imperītus (in-p-)
imperītus (in-p-) adj. with comp. and sup, inexperienced, unversed, unfamiliar, not knowing, unacquainted with, unskilled, ignorant: homo, T.: callidum imperitus fraudasse dicitur: ne quis imperitior existimet, me, etc.: multitudo, L.: homo morum, with no experience of life: tam imperitus rerum, ut, etc., of so little experience, Cs.— Plur m. as subst: sermones imperitorum, the vulgar: cum imperitis manūs conserere, S.: contio quae ex imperitissimis constat, etc. -
4 inops
inops opis, adj. [2 in+ops], without resources, helpless, weak: inopes relicti a duce: nihil iuris humani relinquitur inopi, L.: solare inopem, V.: ab amicis: laudis conscendere carmen, unskilled, Pr.—Without possessions, poor, destitute, needy, indigent: coloni, H.: aerarium, empty: cupido, unsated, H.: domus cuiusvis inopis, N.: turba, V.: humanitatis, without: amicorum, destitute of: mentis, O.: consili, L.: paterni laris, stripped, H.— Fig., mean, wretched, contemptible, pitiful: inopis animi esse, H.: nostras inopes noluit esse vias, O.—Of speech, poor, meagre: non erat abundans, non inops: lingua: versūs rerum, H.: verbis.* * *(gen.), inopis ADJweak, poor, needy, helpless; lacking, destitute (of), meager -
5 rudis
rudis e, adj. [1 RAD-], unwrought, untilled, unformed, unused, rough, raw, wild: campus, V.: humus, O.: signa, O.: hasta, V.: textum, coarse, O.: Illa rudem cursu prima imbuit Amphitriten, inexperienced, Ct.—Fig., rude, unpolished, uncultivated, unskilled, awkward, clumsy, ignorant: forma ingeni: modus (tibicinis), O.: carmen, H.: discipulus: nescit equo rudis Haerere puer, H.: con iunx, Quae tantum lunas non sinit esse rudīs, O.: in disserendo: in re p. navali, L.: sermo nullā in re: Ennius ingenio maximus, arte rudis, O.: homines rerum omnium rudes ignarique: Graecarum litterarum: artium, L.: somni, i. e. sleepless, O.: gens ad oppugnandarum urbium artīs, L.: ad partūs, O.: natio ad voluptates, Cu.* * *rudis, rude ADJundeveloped, rough, wild; coarse -
6 advenus
advena, advenum ADJforeign, alien; migrant; recently arrived; unskilled, inexperienced, ignorant -
7 imperitus
imperita, imperitum ADJunskilled, inexperienced (in); unfamiliar, ignorant (of) (w/GEN) -
8 inscius
inscia, inscium ADJnot knowing, ignorant; unskilled -
9 advena
advĕna, ae (acc. to Valer. Prob. 1439 and 1445 P., m., f., and n., like verna; cf.I., however,
Prisc. 677 P.: Inveniuntur quaedam ex communibus etiam neutri generi adjuncta, sed figurate per alloiotêta, ut advena, mancipium) [advenio], one who comes to a place; a foreigner, stranger, or alien; and adj., strange, foreign, alien, etc. (syn.: peregrinus, externus, exterus, alienus, alienigena; opp. indigena, native; class. both in prose and poetry).Lit.: defessus perrogitandod advenas Fuit de gnatis, Pac. ap. Prisc. p. 634 P. (Trag. Rel. p. 116 Rib.): advena anus paupercula, * Ter. Heaut. 1, 1, 44:II.volucres,
Varr. R. R. 3, 5:advenam gruem,
Hor. Epod. 2, 35:illas (ciconias) hiemis, has (grues) aestatis advenas,
Plin. 10, 23, 31, § 61:Zeno Citieus advena,
Cic. Tusc. 5, 11 fin.:advena possessor agelli,
Verg. E. 9, 2:exercitus advena,
id. A. 7, 38; id. ib. 10, 460:Tibris advena,
as flowing from Etruria into the Roman territory, Ov. F. 2, 68:amor advena,
love for a foreign maiden, id. A. A. 1, 75:advenae reges,
Liv. 4, 3; Vulg. Gen. 19, 9:advenae Romani,
ib. Act. 2, 10.—Fig., a stranger to a thing, i.e. ignorant, unskilled, inexperienced = ignarus:ne in nostra patria peregrini atque advenae esse videamur,
Cic. de Or. 1, 58, 249; cf.:non hospites, sed peregrini atque advenae nominabamur,
id. Agr. 2, 34 fin.; hence, poet. with gen.:belli,
Stat. Th. 8, 556. -
10 amusos
ămūsos, i, m., = amousos, one unskilled in music, * Vitr. 1, 1 med. -
11 imperitus
impĕrītus ( inp-), a, um, adj. [2. inperitus], inexperienced in any thing, not knowing, unacquainted with, unskilled, ignorant, without experience (class.; syn.: ignarus, rudis; opp. prudens, callidus); constr. usually with the gen. or absol., rarely with in.(α).With gen.:(β).homines adulescentulos, inperitos rerum,
Ter. And. 5, 4, 8:summi juris peritissimus, civilis non imperitus,
Cic. Rep. 5, 3:imperitus foederis, rudis exemplorum, ignarus belli,
id. Balb. 20, 47; cf. id. de Or. 3, 44, 175: homo imperitus morum, agricola et rusticus, with no experience of life, id. Rosc. Am. 49, 143:homines barbari et nostrae consuetudinis imperiti,
Caes. B. G. 4, 22, 1; cf. id. ib. 1, 44, 17:conviciorum,
Auct. Her. 4, 10, 14:lyrae,
Quint. 1, 10, 19:poëmatum quoque non imperitus,
Suet. Aug. 89.—Absol.:(γ).homine inperito numquam quicquam injustius,
Ter. Ad. 1, 2, 18:cum in theatro imperiti homines, rerum omnium rudes ignarique consederant,
Cic. Fl. 7, 16:callidum imperitus fraudasse dicitur,
id. Rosc. Com. 7, 21:sin apud indoctos imperitosque dicemus,
id. Part. 26, 92; cf. id. Rep. 1, 16:cum imperiti facile ad credendum impellerentur,
id. ib. 2, 10:uti prudentes cum imperitis manus consererent,
Sall. J. 49, 2:ne quis imperitior existimet, me, etc.,
Cic. Rosc. Am. 46, 135; so,imperitiores quidam,
Quint. 1, 10, 28:contio quae ex imperitissimis constat, etc.,
Cic. Lael. 25, 95:multitudo imperita et rudis,
Liv. 1, 19, 4.—Rarely of things:ingenium,
Plaut. Trin. 3, 2, 39:poëma imperito quodam initio fusum,
Quint. 9, 4, 114.—With in:in his non imperitus,
Vitr. 1, 1: in verbis adeo imperitus, Quint 1, 4, 27; 12, 3, 5.— Hence, adv.: impĕrītē, unskilfully, ignorantly, awkwardly:imperite absurdeque fictum,
Cic. Rep. 2, 15:dicebat Scipio non imperite,
id. Brut. 47, 175:excerpta,
Quint. 2, 15, 24.—Ellipt.: hoc imperite ( suppl. factum), Cic. Phil. 2, 32, 81.— Comp.:quid potuit dici imperitius?
Cic. Balb. 8, 20.— Sup.:cum est illud imperitissime dictum,
Cic. Balb. 11, 27. -
12 iners
ĭners, ertis (abl. inerti, Plin. 16, 43, 83, § 227:II. A.inerte,
Ov. P. 1, 5, 8; 1, 10, 14), adj. [2. in-ars], unskilled in any art or trade, without skill, unskilful (class.): ut perhibetur iners, ars in quo non erit ulla, Lucil. ap. Serv. ad Verg. A. 4, 158:artes, quibus qui carebant, inertes a majoribus nominabantur,
Cic. Fin. 2, 34, 115: versus, artless ( = sine arte et gravitate facti), Hor. A. P. 445.—In partic., = iners dicendi, arte dicendi carens:homo non inertissimus,
Cic. Div. in Caecil. 21, 67. —Of living beings:B.linguā factiosi, inertes operā,
Plaut. Bacch. 3, 6, 13: silvicolae homines bellique inertes, Naev. ap. Macr. S. 6, 5, § 9:gerro, iners, etc.,
Ter. Heaut. 5, 4, 10:vicissent inprobos boni fortes inertes,
Cic. Sest. 19, 43:senectus,
id. de Sen. 11, 36:homo inertior, ignavior proferri non potest,
id. Verr. 2, 2, 78, § 192:pecus,
Verg. A. 4, 158; cf.:fera membris,
Plin. 8, 21, 32, § 77.—Of inanim. and abstr. things:inertissimum et desidiosissimum otium,
Cic. Agr. 2, 33:inertissima segnitia,
id. Fin. 1, 2, 5:ignavum et iners genus interrogationis,
empty, idle, id. Fat. 13, 29:aquae,
stagnant waters, Ov. H. 18, 121:stomachus,
i. e. without digestion, id. P. 1, 10, 14:glaebae,
that bear nothing, without cultivation, Verg. G. 1, 94:terra,
motionless, immovable, Hor. C. 3, 4, 45:horae,
leisure hours, id. S. 2, 6, 61:tempus,
Ov. P. 1, 15, 44:Brutus castigator lacrimarum atque inertium querellarum,
Liv. 1, 59, 4.— Of food, without flavor, insipid:caro,
Hor. S. 2, 4, 41:blitum iners videtur, ac sine sapore, aut acrimonia ulla,
Plin. 20, 22, 93, § 252:sal,
id. 31, 7, 39, § 82: [p. 941] vita, inactive, quiet, Tib. 1, 1, 5. — Poet., causative, rendering idle or inactive:frigus,
Ov. M. 8, 790:somni,
id. Am. 2, 10, 19. — Hence, adv.: ĭnerter, and sup. inertissime, Charis. 165 P. -
13 inerter
ĭners, ertis (abl. inerti, Plin. 16, 43, 83, § 227:II. A.inerte,
Ov. P. 1, 5, 8; 1, 10, 14), adj. [2. in-ars], unskilled in any art or trade, without skill, unskilful (class.): ut perhibetur iners, ars in quo non erit ulla, Lucil. ap. Serv. ad Verg. A. 4, 158:artes, quibus qui carebant, inertes a majoribus nominabantur,
Cic. Fin. 2, 34, 115: versus, artless ( = sine arte et gravitate facti), Hor. A. P. 445.—In partic., = iners dicendi, arte dicendi carens:homo non inertissimus,
Cic. Div. in Caecil. 21, 67. —Of living beings:B.linguā factiosi, inertes operā,
Plaut. Bacch. 3, 6, 13: silvicolae homines bellique inertes, Naev. ap. Macr. S. 6, 5, § 9:gerro, iners, etc.,
Ter. Heaut. 5, 4, 10:vicissent inprobos boni fortes inertes,
Cic. Sest. 19, 43:senectus,
id. de Sen. 11, 36:homo inertior, ignavior proferri non potest,
id. Verr. 2, 2, 78, § 192:pecus,
Verg. A. 4, 158; cf.:fera membris,
Plin. 8, 21, 32, § 77.—Of inanim. and abstr. things:inertissimum et desidiosissimum otium,
Cic. Agr. 2, 33:inertissima segnitia,
id. Fin. 1, 2, 5:ignavum et iners genus interrogationis,
empty, idle, id. Fat. 13, 29:aquae,
stagnant waters, Ov. H. 18, 121:stomachus,
i. e. without digestion, id. P. 1, 10, 14:glaebae,
that bear nothing, without cultivation, Verg. G. 1, 94:terra,
motionless, immovable, Hor. C. 3, 4, 45:horae,
leisure hours, id. S. 2, 6, 61:tempus,
Ov. P. 1, 15, 44:Brutus castigator lacrimarum atque inertium querellarum,
Liv. 1, 59, 4.— Of food, without flavor, insipid:caro,
Hor. S. 2, 4, 41:blitum iners videtur, ac sine sapore, aut acrimonia ulla,
Plin. 20, 22, 93, § 252:sal,
id. 31, 7, 39, § 82: [p. 941] vita, inactive, quiet, Tib. 1, 1, 5. — Poet., causative, rendering idle or inactive:frigus,
Ov. M. 8, 790:somni,
id. Am. 2, 10, 19. — Hence, adv.: ĭnerter, and sup. inertissime, Charis. 165 P. -
14 infrequens
I.Lit., of persons, that is not often at a place, that seldom does a thing, seldom, rare:II.sum et Romae et in praedio infrequens,
Cic. Q. Fr. 3, 9, 4:parcus deorum cultor et infrequens,
unfrequent, Hor. C. 1, 34, 1: exercitus, thinned by furloughs, Liv. 43, 11, 10: miles, that does not appear regularly at his standard, Paul. ex Fest. p. 112 Müll.; cf. Gell. 16, 4, 5. —Hence: pro infrequente eum mittat militia domum (meretrix), of a lover,
who makes few presents, Plaut. Truc. 2, 1, 19. —Transf., that does not often happen, that is seldom used, rare, unusual:B.cum Appius senatum infrequentem coëgisset,
Cic. Q. Fr. 2, 12:eae copiae ipsae hoc infrequentiores imponuntur,
Caes. B. C. 3, 2:interdictum,
Dig. 43, 31, 1:usus,
Gell. 9, 12, 19:vocabulum,
id. 2, 22, 2:infrequentissima urbis,
the parts least inhabited, Liv. 31, 23, 4:causa,
which is attended by few hearers, Cic. de Or. 2, 79, 320.—Usually with abl. or gen., not filled with, not well provided with, not acquainted with any thing:altera pars (urbis) infrequens aedificiis,
Liv. 37, 32:signa infrequentia armatis,
to which but few soldiers belong, id. 10, 20.—Also absol.:infrequentia signa,
Liv. 7, 8:rei militaris te reddidisti infrequentem,
inexperienced, Auct. Her. 4, 27, 37; with little knowledge of, unskilled in:vocum Latinarum,
Gell. 13, 24, 4.— Hence, adv.: infrĕquenter, rarely (late Lat.), Ambros. Ep. 35. -
15 infrequenter
I.Lit., of persons, that is not often at a place, that seldom does a thing, seldom, rare:II.sum et Romae et in praedio infrequens,
Cic. Q. Fr. 3, 9, 4:parcus deorum cultor et infrequens,
unfrequent, Hor. C. 1, 34, 1: exercitus, thinned by furloughs, Liv. 43, 11, 10: miles, that does not appear regularly at his standard, Paul. ex Fest. p. 112 Müll.; cf. Gell. 16, 4, 5. —Hence: pro infrequente eum mittat militia domum (meretrix), of a lover,
who makes few presents, Plaut. Truc. 2, 1, 19. —Transf., that does not often happen, that is seldom used, rare, unusual:B.cum Appius senatum infrequentem coëgisset,
Cic. Q. Fr. 2, 12:eae copiae ipsae hoc infrequentiores imponuntur,
Caes. B. C. 3, 2:interdictum,
Dig. 43, 31, 1:usus,
Gell. 9, 12, 19:vocabulum,
id. 2, 22, 2:infrequentissima urbis,
the parts least inhabited, Liv. 31, 23, 4:causa,
which is attended by few hearers, Cic. de Or. 2, 79, 320.—Usually with abl. or gen., not filled with, not well provided with, not acquainted with any thing:altera pars (urbis) infrequens aedificiis,
Liv. 37, 32:signa infrequentia armatis,
to which but few soldiers belong, id. 10, 20.—Also absol.:infrequentia signa,
Liv. 7, 8:rei militaris te reddidisti infrequentem,
inexperienced, Auct. Her. 4, 27, 37; with little knowledge of, unskilled in:vocum Latinarum,
Gell. 13, 24, 4.— Hence, adv.: infrĕquenter, rarely (late Lat.), Ambros. Ep. 35. -
16 inperitus
impĕrītus ( inp-), a, um, adj. [2. inperitus], inexperienced in any thing, not knowing, unacquainted with, unskilled, ignorant, without experience (class.; syn.: ignarus, rudis; opp. prudens, callidus); constr. usually with the gen. or absol., rarely with in.(α).With gen.:(β).homines adulescentulos, inperitos rerum,
Ter. And. 5, 4, 8:summi juris peritissimus, civilis non imperitus,
Cic. Rep. 5, 3:imperitus foederis, rudis exemplorum, ignarus belli,
id. Balb. 20, 47; cf. id. de Or. 3, 44, 175: homo imperitus morum, agricola et rusticus, with no experience of life, id. Rosc. Am. 49, 143:homines barbari et nostrae consuetudinis imperiti,
Caes. B. G. 4, 22, 1; cf. id. ib. 1, 44, 17:conviciorum,
Auct. Her. 4, 10, 14:lyrae,
Quint. 1, 10, 19:poëmatum quoque non imperitus,
Suet. Aug. 89.—Absol.:(γ).homine inperito numquam quicquam injustius,
Ter. Ad. 1, 2, 18:cum in theatro imperiti homines, rerum omnium rudes ignarique consederant,
Cic. Fl. 7, 16:callidum imperitus fraudasse dicitur,
id. Rosc. Com. 7, 21:sin apud indoctos imperitosque dicemus,
id. Part. 26, 92; cf. id. Rep. 1, 16:cum imperiti facile ad credendum impellerentur,
id. ib. 2, 10:uti prudentes cum imperitis manus consererent,
Sall. J. 49, 2:ne quis imperitior existimet, me, etc.,
Cic. Rosc. Am. 46, 135; so,imperitiores quidam,
Quint. 1, 10, 28:contio quae ex imperitissimis constat, etc.,
Cic. Lael. 25, 95:multitudo imperita et rudis,
Liv. 1, 19, 4.—Rarely of things:ingenium,
Plaut. Trin. 3, 2, 39:poëma imperito quodam initio fusum,
Quint. 9, 4, 114.—With in:in his non imperitus,
Vitr. 1, 1: in verbis adeo imperitus, Quint 1, 4, 27; 12, 3, 5.— Hence, adv.: impĕrītē, unskilfully, ignorantly, awkwardly:imperite absurdeque fictum,
Cic. Rep. 2, 15:dicebat Scipio non imperite,
id. Brut. 47, 175:excerpta,
Quint. 2, 15, 24.—Ellipt.: hoc imperite ( suppl. factum), Cic. Phil. 2, 32, 81.— Comp.:quid potuit dici imperitius?
Cic. Balb. 8, 20.— Sup.:cum est illud imperitissime dictum,
Cic. Balb. 11, 27. -
17 rudis
1.rŭdis, e, adj. [cf. crudus], unwrought, untilled, unformed, unused, rough, raw, wild (cf. crudus): omnis fere materia non deformata, rudis appellatur, sicut vestimentum rude, non perpolitum: sic aes infectum rudusculum, Cincius ap. Fest. p. 265 Müll. (class.; esp. freq. in the trop. signif.).I.Lit.:B.terra (opp. restibilis),
Varr. R. R. 1, 44, 2; so,terra,
id. ib. 1, 27, 2:ager,
Col. 3, 11, 1:campus,
Verg. G. 2, 211:humus,
Ov. M. 5, 646:rudis atque infecta materies,
Petr. 114, 13; cf.:rudis indigestaque moles (Chaos),
Ov. M. 1, 7:marmor,
Quint. 2, 19, 3:saxum,
id. 9, 4, 27; cf.:signa (de marmore coepto),
Ov. M. 1, 406:aes (opp. signatum),
Plin. 33, 3, 13:hasta,
rudely finished, ill-made, Verg. A. 9, 743; cf.:novacula (with retusa),
Petr. 94, 14:circumjectus parietum,
Plin. 11, 51, 112, § 270:caementum,
Tac. Or. 20 (with informes tegulae):lana,
Ov. M. 6, 19:textum,
rough, coarse, id. ib. 8, 640; so,vestis,
id. F. 4, 659:herba,
wild, Mart. 2, 90, 8: cf.uva,
unripe, green, hard, id. 13, 68.— Neutr. plur. as subst.: detrahit doctrina aliquid, ut lima rudibus et cotes hebetibus, Quint. 2, 12, 8. —Poet., transf., young, new (cf. integer):II.illa (carina, sc. Argo) rudem cursu prima imbuit Amphitriten,
untried, not yet sailed on, Cat. 64, 11;hence, also, Argo,
Luc. 3, 193:agna,
Mart. 9, 71, 6:filia,
id. 7, 95, 8:dextram cruore regio imbuit,
Sen. Troad. 217:pannas,
new, Vulg. Matt. 9, 16. —Trop., rude, unpolished, uncultivated, unskilled, awkward, clumsy, ignorant; hence (like ignarus), with gen., unacquainted with, inexperienced in, etc. (cf. imperitus).(α).Absol.:(β).consilium,
Plaut. Poen. 1, 1, 61; cf.:forma ingenii impolita et plane rudis,
Cic. Brut. 85, 294:incohata ac rudia,
id. de Or. 1, 2, 5:quae rudia atque imperfecta adhuc erant,
Quint. 3, 1, 7:rudia et incomposita,
id. 9, 4, 17:vox surda, rudis, immanis, dura, etc.,
id. 11, 3, 32:modulatio,
id. 1, 10, 16; cf.:modus (tibicinis),
Ov. A. A. 1, 111:rude et Graecis intactum carmen,
Hor. S. 1, 10, 66:stilus (with confusus),
Quint. 1, 1, 28; 12, 10, 3:animi,
id. 1, 10, 9 (with agrestes);1, 1, 36: adhuc ingenia,
id. 1, 2, 27; cf.ingenium,
Hor. A. P. 410:rudis fuit vita priscorum et sine litteris,
Plin. 18, 29, 69, § 284:saeculum,
Quint. 2, 5, 23; 12, 11, 23; Tac. H. 1, 86:anni,
i. e. young, early, Quint. 1, 1, 5; Tac. A. 13, 16 fin.; cf.:adhuc aetas,
id. ib. 4, 8:rudem me et integrum discipulum accipe et ea, quae requiro, doce,
Cic. N. D. 3, 3, 7; Quint. 2, 3, 3; 3, 6, 83:Aeschylus rudis in plerisque et incompositus,
id. 10, 1, 66:tam eram rudis? tam ignarus rerum? etc.,
Cic. Sest. 21, 47; so (with ignarus) Quint. 1, 8, 4:rudis ac stultus,
id. 11, 3, 76:illi rudes homines primique,
id. 8, 3, 36; 10, 2, 5:illi rudes ac bellicosi,
id. 1, 10, 20:nescit equo rudis Haerere ingenuus puer,
Hor. C. 3, 24, 54.—With in and abl.:(γ).cum superiores alii fuissent in disputationibus perpoliti, alii in disserendo rudes,
Cic. Rep. 1, 8, 13:(oratorem) nullā in re tironem ac rudem esse debere,
id. de Or. 1, 50, 218; (with hebes) id. ib. 1, 58, 248:rudis in re publicā,
id. Phil. 6, 6, 17:in causā,
id. Fam. 4, 1, 1:in jure civili,
id. de Or. 1, 10, 40:in minoribus navigiis,
id. ib. 1, 38, 174:omnino in nostris poëtis,
id. Fin. 1, 2, 5:sermo nullā in re,
id. de Or. 1, 8, 32.—With simple abl. (very rare):Ennius ingenio maximus, arte rudis,
Ov. Tr. 2, 424:arte,
Stat. Th. 6, 437:studiis,
Vell. 2, 73, 1.—With gen.:(δ).imperiti homines rerum omnium rudes ignarique,
Cic. Fl. 7, 16:dicat se non imperitum foederis, non rudem exemplorum, non ignarum belli fuisse,
id. Balb. 20, 47:provinciae rudis,
id. Verr. 2, 2, 6, § 17:Graecarum litterarum,
id. Off. 1, 1, 1; Nep. Pelop. 1, 1:rei militaris,
Cic. Ac. 2, 1, 2:harum rerum,
id. Verr. 2, 2, 35, § 87:artium,
Liv. 1, 7:bonarum artium,
Tac. A. 1, 3:facinorum,
id. ib. 12, 51:agminum,
Hor. C. 3, 2, 9:civilis belli,
id. Ep. 2, 2, 47; cf.:bellorum (elephanti),
Flor. 4, 2, 67:operum conjugiique,
Ov. F. 4, 336:somni,
i. e. sleepless, id. M. 7, 213:dicendi,
Tac. A. 1, 29.—With ad (very rare):(ε).rudem ad pedestria bella Numidarum gentem esse,
Liv. 24, 48, 5:ad quae (spectacula) rudes tum Romani erant,
id. 45, 32, 10; 10, 22, 6; 21, 25, 6:ad partus,
Ov. H. 11, 48:ad mala,
id. P. 3, 7, 18:rudes adhuc ad resistendum populos,
Just. 1, 1, 5:rudis natio ad voluptates,
Curt. 6, 21, 9; 8, 8, 24.—With dat. (very rare):(ζ).fontes rudes puellis,
i. e. strange, Mart. 6, 42, 4.—With inf.:2. I.nec ferre rudis medicamina,
Sil. 6, 90:Martem rudis versare,
id. 8, 262.— Comp., sup., and adv. do not occur.To stir with in cooking; a stirring-stick, spatula:II.versato crebro duabus rudibus,
Cato, R. R. 79; so,ferreae,
Plin. 34, 18, 50, § 170; cf. rudicula.—A staff used by soldiers and gladiators in their exercises (perh. a wooden sword), answering to a quarter-staff, a foil (freq. and class.):(milites) rudibus inter se in modum justae pugnae concurrerunt,
Liv. 26, 51; 40, 6 and 9 Drak. N. cr. (al. sudibus); Ov. Am. 2, 9, 22; id. A. A. 3, 515:rudibus batuere,
Suet. Calig. 32.—Hence, transf.: PRIMA or SVMMA RVDIS (also in one word, SVMMARVDIS), the first or head fencer, the fencing-master, Inscr. Orell. 2575; 2584: SECVNDA RVDIS, the second fencer, the fencing-master ' s assistant, ib. 2573 sq.—A gladiator received such a rudis when honorably discharged (whence he was called rudiarius):tam bonus gladiator rudem tam cito accepisti?
Cic. Phil. 2, 29, 74:acceptā rude,
Juv. 6, 113:essedario rudem indulgere,
Suet. Claud. 21.—And hence transf. to other persons who receive an honorable discharge:tardā vires minuente senectā, Me quoque donari jam rude tempus erat,
i. e. to dismiss, discharge, Ov. Tr. 4, 8, 24; id. Am. 2, 9, 22; cf.:spectatum satis et donatum jam rude,
Hor. Ep. 1, 1, 2 (v. Orell. ad h. l.):ergo sibi dabit ipse rudem,
Juv. 7, 171; Mart. 3, 36, 10.
См. также в других словарях:
unskilled — un‧skilled [ˌʌnˈskɪld◂] adjective HUMAN RESOURCES 1. an unskilled worker has not been trained for any job that needs special skills: • Half the plant s unskilled workers risk losing their jobs. • Unskilled labour costs four times as much in… … Financial and business terms
unskilled — [unskild′] adj. not skilled; specif., a) having no special skill or training b) requiring or using no special skill or training [unskilled labor] c) showing a lack of skill … English World dictionary
unskilled — index amateur, incompetent, inexperienced, unaccustomed, unversed Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
unskilled — 1580s, from UN (Cf. un ) (1) not + pp. of SKILL (Cf. skill) … Etymology dictionary
unskilled — [adj] untrained awkward, green*, inadequate, incompetent, inept, inexperienced, inexpert, inproficient, not up to*, raw*, unable, undeveloped, uneducated, unequipped, unhandy, unqualified, unschooled, untalented; concept 527 … New thesaurus
unskilled — ► ADJECTIVE ▪ not having or requiring special skill or training … English terms dictionary
unskilled — [[t]ʌ̱nskɪ̱ld[/t]] 1) ADJ People who are unskilled do not have any special training for a job. He went to Paris in search of work as an unskilled labourer... Most of those who left the province to work abroad were unskilled. 2) ADJ: usu ADJ n… … English dictionary
unskilled — /un skild /, adj. 1. of or pertaining to workers who lack technical training or skill. 2. not demanding special training or skill: unskilled occupations. 3. exhibiting a marked lack of skill or competence: an unskilled painting; an unskilled… … Universalium
unskilled — adjective Date: 1559 1. not skilled in a branch of work ; lacking technical training < an unskilled worker > 2. not requiring skill < unskilled jobs > 3. marked by lack of skill < produced unskilled poems > … New Collegiate Dictionary
unskilled — un|skilled [ˌʌnˈskıld] adj 1.) an unskilled worker has not been trained for a particular type of job ▪ companies employing unskilled labour (=people who have no special training) 2.) unskilled work, jobs etc do not need people with special skills … Dictionary of contemporary English
unskilled — un|skilled [ ,ʌn skıld ] adjective working at a job that does not need much education, training, or experience: unskilled workers a. used about jobs that unskilled people do: unskilled labor b. unable to do a job that needs skill … Usage of the words and phrases in modern English