-
1 dēmenter
dēmenter adv. [demens], foolishly, madly: res tam dementer credita: amoribus uti, O.* * *dementius, dementissime ADVmadly, crazily; foolishly (L+S) -
2 īnsipienter
-
3 puerīliter
puerīliter adv. [puerilis], like a child: ludentes, Ph.: blandiri, L.— Childishly, foolishly, sillily: facere.* * *childishly, foolishly -
4 stultē
stultē adv. with comp. and sup. [stultus], foolishly, sillily, stupidly: Factum a nobis stultest, T.: haud stulte sapis, you are no fool, T.: stultius illum quam se duxisse, L.: multa improbe fecisti, unum stultissime.* * * -
5 somnio
I.to dream /(+ acc.) to dream of, imagine foolishly.II.to dream /+ acc.to imagine foolishly -
6 Fatua
1.fătŭus, a, um, adj. [root fa, cf. for; properly, garrulous], foolish, silly, simple (class.; syn.: stultus, stolidus, insipiens, desipiens, stupidus, hebes, ineptus, insulsus, absurdus).I.Adj.: ego me ipsum stultum existimo, fatuum esse non opinor, Afran. ap. Isid. Orig. 10, 246:B.stulti, stolidi. fatui, fungi, bardi, blenni, buccones,
Plaut. Bacch. 5, 1, 2:fatuus est, insulsus,
Ter. Eun. 5, 9, 49:non modo nequam et improbus, sed etiam fatuus et amens es,
Cic. Deiot. 7, 21:monitor,
id. de Or. 2, 24, 99: homo, Poët. ap. Cic. de Or. 2, 67, 274:puer,
Cic. Att. 6, 6, 3:nisi plane fatui sint,
id. Fin. 2, 22, 70:mores,
Plaut. Trin. 2, 2, 18.—Poet. transf.1. 2. II. A.In gen., one who acts foolishly:B.paene ecfregisti, fatue, foribus cardines,
Plaut. Am. 4, 2, 6; Cat. 83, 2; Juv. 9, 8.—Esp., kept by Romans of rank for their amusement:2.Harpasten, uxoris meae fatuam, scis hereditarium onus in domo mea remansisse... si quando fatuo delectari volo, me rideo,
Sen. Ep. 50, 2; Lampr. Comm. 4, 3.—Hence, fătŭe, adv., foolishly, absurdly:plerumque studio loquendi fatue modo accedendum,
Quint. 6, 4, 8 dub. (Spald. and Zumpt, fatui); Tert. adv. Herm. 10; id. de Pat. 6. —Hence,Fātŭus, i. m., another name for the prophesying Faunus; also called Fātŭ-ellus; while his sister, Fauna, who prophesied to females, was also called Fātŭa and Fātŭella, Lact. 1, 22, 9; Arn. 5, 18; Macr. S. 1, 12; Mart. Cap. 2, § 167; Just. 43, 1; Plin. 27, 12, 83, § 117 (dub.; Jan. fatuos). -
7 Fatuella
1.fătŭus, a, um, adj. [root fa, cf. for; properly, garrulous], foolish, silly, simple (class.; syn.: stultus, stolidus, insipiens, desipiens, stupidus, hebes, ineptus, insulsus, absurdus).I.Adj.: ego me ipsum stultum existimo, fatuum esse non opinor, Afran. ap. Isid. Orig. 10, 246:B.stulti, stolidi. fatui, fungi, bardi, blenni, buccones,
Plaut. Bacch. 5, 1, 2:fatuus est, insulsus,
Ter. Eun. 5, 9, 49:non modo nequam et improbus, sed etiam fatuus et amens es,
Cic. Deiot. 7, 21:monitor,
id. de Or. 2, 24, 99: homo, Poët. ap. Cic. de Or. 2, 67, 274:puer,
Cic. Att. 6, 6, 3:nisi plane fatui sint,
id. Fin. 2, 22, 70:mores,
Plaut. Trin. 2, 2, 18.—Poet. transf.1. 2. II. A.In gen., one who acts foolishly:B.paene ecfregisti, fatue, foribus cardines,
Plaut. Am. 4, 2, 6; Cat. 83, 2; Juv. 9, 8.—Esp., kept by Romans of rank for their amusement:2.Harpasten, uxoris meae fatuam, scis hereditarium onus in domo mea remansisse... si quando fatuo delectari volo, me rideo,
Sen. Ep. 50, 2; Lampr. Comm. 4, 3.—Hence, fătŭe, adv., foolishly, absurdly:plerumque studio loquendi fatue modo accedendum,
Quint. 6, 4, 8 dub. (Spald. and Zumpt, fatui); Tert. adv. Herm. 10; id. de Pat. 6. —Hence,Fātŭus, i. m., another name for the prophesying Faunus; also called Fātŭ-ellus; while his sister, Fauna, who prophesied to females, was also called Fātŭa and Fātŭella, Lact. 1, 22, 9; Arn. 5, 18; Macr. S. 1, 12; Mart. Cap. 2, § 167; Just. 43, 1; Plin. 27, 12, 83, § 117 (dub.; Jan. fatuos). -
8 Fatuus
1.fătŭus, a, um, adj. [root fa, cf. for; properly, garrulous], foolish, silly, simple (class.; syn.: stultus, stolidus, insipiens, desipiens, stupidus, hebes, ineptus, insulsus, absurdus).I.Adj.: ego me ipsum stultum existimo, fatuum esse non opinor, Afran. ap. Isid. Orig. 10, 246:B.stulti, stolidi. fatui, fungi, bardi, blenni, buccones,
Plaut. Bacch. 5, 1, 2:fatuus est, insulsus,
Ter. Eun. 5, 9, 49:non modo nequam et improbus, sed etiam fatuus et amens es,
Cic. Deiot. 7, 21:monitor,
id. de Or. 2, 24, 99: homo, Poët. ap. Cic. de Or. 2, 67, 274:puer,
Cic. Att. 6, 6, 3:nisi plane fatui sint,
id. Fin. 2, 22, 70:mores,
Plaut. Trin. 2, 2, 18.—Poet. transf.1. 2. II. A.In gen., one who acts foolishly:B.paene ecfregisti, fatue, foribus cardines,
Plaut. Am. 4, 2, 6; Cat. 83, 2; Juv. 9, 8.—Esp., kept by Romans of rank for their amusement:2.Harpasten, uxoris meae fatuam, scis hereditarium onus in domo mea remansisse... si quando fatuo delectari volo, me rideo,
Sen. Ep. 50, 2; Lampr. Comm. 4, 3.—Hence, fătŭe, adv., foolishly, absurdly:plerumque studio loquendi fatue modo accedendum,
Quint. 6, 4, 8 dub. (Spald. and Zumpt, fatui); Tert. adv. Herm. 10; id. de Pat. 6. —Hence,Fātŭus, i. m., another name for the prophesying Faunus; also called Fātŭ-ellus; while his sister, Fauna, who prophesied to females, was also called Fātŭa and Fātŭella, Lact. 1, 22, 9; Arn. 5, 18; Macr. S. 1, 12; Mart. Cap. 2, § 167; Just. 43, 1; Plin. 27, 12, 83, § 117 (dub.; Jan. fatuos). -
9 fatuus
1.fătŭus, a, um, adj. [root fa, cf. for; properly, garrulous], foolish, silly, simple (class.; syn.: stultus, stolidus, insipiens, desipiens, stupidus, hebes, ineptus, insulsus, absurdus).I.Adj.: ego me ipsum stultum existimo, fatuum esse non opinor, Afran. ap. Isid. Orig. 10, 246:B.stulti, stolidi. fatui, fungi, bardi, blenni, buccones,
Plaut. Bacch. 5, 1, 2:fatuus est, insulsus,
Ter. Eun. 5, 9, 49:non modo nequam et improbus, sed etiam fatuus et amens es,
Cic. Deiot. 7, 21:monitor,
id. de Or. 2, 24, 99: homo, Poët. ap. Cic. de Or. 2, 67, 274:puer,
Cic. Att. 6, 6, 3:nisi plane fatui sint,
id. Fin. 2, 22, 70:mores,
Plaut. Trin. 2, 2, 18.—Poet. transf.1. 2. II. A.In gen., one who acts foolishly:B.paene ecfregisti, fatue, foribus cardines,
Plaut. Am. 4, 2, 6; Cat. 83, 2; Juv. 9, 8.—Esp., kept by Romans of rank for their amusement:2.Harpasten, uxoris meae fatuam, scis hereditarium onus in domo mea remansisse... si quando fatuo delectari volo, me rideo,
Sen. Ep. 50, 2; Lampr. Comm. 4, 3.—Hence, fătŭe, adv., foolishly, absurdly:plerumque studio loquendi fatue modo accedendum,
Quint. 6, 4, 8 dub. (Spald. and Zumpt, fatui); Tert. adv. Herm. 10; id. de Pat. 6. —Hence,Fātŭus, i. m., another name for the prophesying Faunus; also called Fātŭ-ellus; while his sister, Fauna, who prophesied to females, was also called Fātŭa and Fātŭella, Lact. 1, 22, 9; Arn. 5, 18; Macr. S. 1, 12; Mart. Cap. 2, § 167; Just. 43, 1; Plin. 27, 12, 83, § 117 (dub.; Jan. fatuos). -
10 stultus
stultus, a, um, adj. [root star-; v. stolidus], foolish, simple, silly, fatuous, etc. (cf.: insulsus, ineptus, insipiens, brutus).I.Lit.:II.stulti, stolidi, fatui, fungi, bardi, blenni, buccones,
Plaut. Bacch. 5, 1, 2; cf. Ter. Heaut. 5, 1, 4:inepte stultus es,
Plaut. Most. 2, 2, 64:mulier stulta atque inscita,
id. Men. 2, 3, 85:ex stultis insanos facere,
Ter. Eun. 2, 2, 23: deum qui non summum putet, stultum (existumat), Caecil. ap. Cic. Tusc. 4, 32, 68:ego vero te non stultum ut saepe, non improbum, ut semper, sed dementem et insanum, rebus vincam necessariis,
Cic. Par. 4, 1, 27:o stultos Camillos, Curios, Fabricios!
id. Pis. 24, 58:auditor,
id. Font. 6, 13: stultus est, qui cupida cupiens cupienter cupit, Enn. ap. Non. 91, 8:sicut ego feci stultus! contrivi diem,
Plaut. Cas. 3, 3, 4:ut vel non stultus quasi stulte cum sale dicat aliquid,
Cic. de Or. 2, 68, 274:quos ait Caecilius comicos, stultos senes, hos significat credulos, obliviosos, dissolutos,
id. Sen. 11, 36; cf. id. Lael. 26, 100:nisi sis stultior stultissimo,
Plaut. Am. 3, 2, 26:stultior stulto fuisti,
id. Curc. 4, 3, 19.—As subst.: stultus, i, m., a fool:stulto intellegens quid interest!
Ter. Eun. 2, 2, 1; id. Ad. 4, 7, 6:stultorum plena sunt omnia,
Cic. Fam. 9, 22, 4:lux stultorum festa,
Ov. F. 2, 513; cf.:stultorum feriae appellabantur Quirinalia, quod eo die sacrificabant hi, qui solenni die aut non potuerunt rem divinam facere aut ignoraverunt,
Fest. p. 316 Müll.—Transf., of things concrete and abstract:nulla est tam stulta civitas, etc.,
Cic. Rep. 3, 18, 28:stultā ac barbarā arrogantiā elati,
Caes. B. C. 3, 59:cogitationes,
Hirt. B. G. 8, 10, 4:laetitia,
Sall. C. 51, 31:levitas,
Phaedr. 5, 7, 3: gloria, id. 3, 17, 12:dies,
i. e. foolishly spent, Tib. 1, 4, 34; cf.vita,
Sen. Ep. 15, 10:ignes,
Ov. M. 9, 746:consilium stultissimum,
Liv. 45, 23, 11:opes,
Mart. 2, 16, 4:labor,
id. 2, 86, 10:quod cavere possis, stultum admittere est,
Ter. Eun. 4, 6, 23:quid autem stultius quam, etc.,
Cic. Lael. 15, 55; cf. id. Rab. Post. 8, 22 (v. in the foll.).—Hence, adv.: stultē, foolishly, sillily:stulte facere,
Plaut. Most. 1, 3, 30:dupliciter stulte dicunt,
Varr. L. L. 9, § 45 M¨ll.— Comp.:quid stultius, quam, etc.,
Cic. Rab. Post. 8, 22:stultius atque intemperantius,
Liv. 30, 13, 14.— Sup.:haec et dicuntur et creduntur stultissime,
Cic. N. D. 2, 28, 70. -
11 argūtō
argūtō —, —, āre, to prattle, prate: mihi ignes, Pr.* * *argutare, argutavi, argutatus V INTRANSbabble, say childishly/foolishly -
12 bālō
-
13 blaterō
blaterō —, —, āre [BAL-, BAR-], to talk foolishly, babble, prate: cum magno clamore, H.* * *Iblaterare, blateravi, blateratus Vprate, babble; utter in a babbling way; (applied to sounds of certain animals)IIprater, babbler -
14 dē-mēns
dē-mēns entis, adj. with comp. and sup, out of one's senses, insane, demented, mad, raving, foolish, distracted: Adeon est demens? T.: num quis est igitur tam demens, qui, etc.: quid est enim dementius, quam, etc.?: Athamante dementior: demens Iudicio volgi, sanus tuo, H.: in tranquillo tempestatem adversam optare dementis est: non tacui demens, V.: omnia demens Credis, foolishly, O.: manus, Tb. — Distracting, wild, foolish, reckless: discordia, V.: strepitus, H.: ruinae, H.: ratio, N.: causa sui dementissimi consili. -
15 dēsipiō
-
16 effūtiō
effūtiō —, ītus, īre [FV-], to blab, babble, prate, chatter: ista: levīs versūs, H.: de mundo: ex tempore: foris, to tell tales out of school, T.* * *effutire, effutivi, effutitus V TRANSblurt out; blab, babble, prate, chatter; utter foolishly/irresponsibly -
17 hariolor (ar-)
hariolor (ar-) ārī, ātus, dep. [hariolus], to foretell, prophesy, divine: non hariolans, sed coniecturā prospiciens: quaestūs causā.— To speak foolishly, talk nonsense: hariolare, T.: hoc hariolor, am dreaming, T. -
18 īnsulsē
īnsulsē adv. [insulsus], tastelessly, insipidly, foolishly, absurdly: omnia fieri: non insulse interpretari, not without wit. -
19 belivus
beliva, belivum ADJbleating; baa-ing; talking foolishly -
20 belo
belare, belavi, belatus V INTRANSbleat, baa (like a sheep); talk foolishly
См. также в других словарях:
Foolishly — Fool ish*ly, adv. In a foolish manner. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
foolishly — [adv] idiotic, without due consideration absurdly, ill advisedly, imprudently, incautiously, indiscreetly, injudiciously, mistakenly, short sightedly, stupidly, unwisely; concepts 401,542,544 Ant. carefully, cautiously, sensibly, thoughtfully,… … New thesaurus
foolishly — adverb a) In a foolish manner. He dressed foolishly to entertain the children. b) Without good judgment. Foolishly, he had decided that, because a home was the best investment, two homes were even better … Wiktionary
foolishly — adv. Foolishly is used with these verbs: ↑believe … Collocations dictionary
foolishly — foolish ► ADJECTIVE ▪ lacking good sense or judgement; silly or unwise. DERIVATIVES foolishly adverb foolishness noun … English terms dictionary
foolishly — adverb without good sense or judgment He acted foolishly when he agreed to come • Syn: ↑unwisely • Ant: ↑wisely • Derived from adjective: ↑foolish … Useful english dictionary
foolishly — adverb see foolish … New Collegiate Dictionary
foolishly — See foolish. * * * … Universalium
foolishly — (Roget s IV) modif. Syn. stupidly, irrationally, idiotically, senselessly, witlessly, fatuously, inanely, injudiciously, imprudently, unwisely, weakmindedly, unintelligently, uncomprehendingly, mistakenly, illogically, ill advisedly, insanely,… … English dictionary for students
foolishly — adv. stupidly, in a silly manner … English contemporary dictionary
foolishly — fool·ish·ly … English syllables