-
41 censeo
1.cēnseo (on the long e, v. Corss. Ausspr. 1, p. 257 sq.), ui, censum (late Lat. censitum, Cod. Just. 11, 47 tit.; 11, 49 tit.; 11, 47, 4 al.; but not in Monum. Ancyr.; cf. Neue, Formenl. 2, 557), 2, v. a. [etym. dub.; often referred to root cas-, whence carmen, camoenus; but prob. from centum, orig. centere, to hundred or number the people; cf. Fischer, Gram. 1, p. 373].I. A.In reference to the census (v. census).1.Of the censor (v. censor).(α).Rarely act. with acc. of the persons or objects assessed or rated; but usu. pass., with subj. -nom.:(β).censores populi aevitates, suboles, familias, pecuniasque censento,
Cic. Leg. 3, 3, 7:census quom sum, juratori recte rationem dedi,
Plaut. Trin. 4, 2, 30:censor ad quojus censionem, id est arbitrium, populus censeretur,
Varr. L. L. 5, § 81 Mull.:census... indicat eum qui sit census se jam tum gessisse pro cive,
Cic. Arch. 5, 11: absentis censere jubere, P. Scipio ap. Gell. 5, 19, 16: ne absens censeare. Cic. Att. 1, 18, 8:sub lustrum censeri,
id. ib.:milia octoginta eo lustro civium censa dicuntur,
Liv. 1, 44, 2:censa civium capita centum septendecim milia trecenta undeviginti,
id. 3, 24, 10; id. Epit. lib. 11; 13; 14:censebantur ejus aetatis lustris ducena quinquagena milia capitum,
id. 9, 19, 2:cum capitum liberorum censa essent CLII. milia,
Plin. 33, 1, 5, § 16: quid se vivere, quid in parte civium censeri, si... id obtinere universi non possint? Liv 7, 18, 5.—With the amount at which the property was rated, in the acc.: or abl.:(γ).praesertim census equestrem Summam nummorum,
being assessed with the estate necessary to a Roman knight, Hor. A. P. 383:primae classis homines quicentum et viginti quinque milia aeris ampliusve censi erant... Ceterarumque omnium classium qui minore summa aeris censebantur,
Gell. 7 (6), 13, 1 sq.—Hence, capite censi, those who were assessed ac cording to their ability to labor: qui nullo [p. 312] aut perquam parvo aere censebantur capite censi vocabantur. Extremus autem census capite censorum aeris fuit trecentis septuaginta quinque, Jul. Paul. ap. Gell. 16, 10, 10; Sall. J. 86, 2; Gell. 16, 10, 11; 16, 10, 14; Val. Max. 2, 3, 1; 7, 6, 1;and in the finite verb: omnia illius (i. e. sapientis) esse dicimus, cum... capite censebitur,
Sen. Ben. 7, 8, 1. —Absol. in gerund.: censendi, censendo, ad censendum = census agendi, censui agendo, etc.: haec frequentia quae convenit ludorum censendique causa (i.e. census agendi causa, for the sake of the census), Cic. Verr. 1, 18, 54:(δ).mentio inlata apud senatum est, rem operosam... suo proprio magistratu egere... cui arbitrium formulae censendi subiceretur,
the scheme for taking the census, Liv. 4, 8, 4:quia is censendo finis factus est,
id. 1, 44, 2:civis Romanos ad censendum ex provinciis in Italiam revocarunt,
Vell. 2, 15:aetatem in censendo significare necesse est... aetas autem spectatur censendi tempore,
Dig. 50, 15, 3.—Censum censere = censum agere, only in the gerundial dat.:2.illud quaero, sintne illa praedia censui censendo, habeant jus civile,
are they subject to the census, Cic. Fl. 32, 80: censores... edixerunt, legem censui censendo dicturos esse ut, etc., that he would add a rule for the taking of the census, according to which, etc., Liv. 43, 14, 5: censui censendo agri proprie appellantur qui et emi et venire jure civili possunt, Paul. ex Fest. p. 58, 5 Mull.—Of the assessment of the provinces under provincial officers (censores, and, under the later emperors, censitores).(α).Pass., with the territory as subject-nom.: quinto quoque anno Sicilia tota censetur;(β).erat censa praetore Paeducaeo... quintus annus cum in te praetorem incidisset, censa denuo est,
Cic. Verr. 2, 2, 56, § 139:omne territorium censeatur quoties, etc.,
Cod. Just. 11, 58 (57), 4.—The persons assessed as subject:(γ).ubi (coloni) censiti atque educati natique sunt,
Cod. Just. 11, 48 (47), 6:quos in locis eisdem censitos esse constabit,
ib. 11, 48 (47), 4.—With part. as attribute:rusticos censitosque servos vendi,
Cod. Just. 11, 48 (47), 7.—To determine by the census:(δ).cum antea per singulos viros, per binas vero mulieres capitis norma sit censa,
Cod. Just. 11, 48 (47), 10:nisi forte privilegio aliquo materna origo censeatur,
Dig. 50, 1, 1, § 2.—Act. with acc.:3. (α).vos terras vestras levari censitione vultis, ego vero etiam aerem vestrum censere vellem,
Spart. Pescen. Nig. 7.—Act. with acc.:(β).in qua tribu ista praedia censuisti?
Cic. Fl. 32, 80.—Censeri, as dep. with acc.:4.census es praeterea numeratae pecuniae CXXX. Census es mancipia Amyntae... Cum te audisset servos suos esse censum, constabat inter omnes, si aliena censendo Decianus sua facere posset, etc.,
Cic. Fl. 32, 80; cf. Ov. P. 1, 2, 140; v. B. 2. c.—Hence, subst.: cēnsum, i, n.: quorum luxuries fortunata censa peperit, i.e. high estimates of property in the census, Cic. ap. Non. 202, 23 (Fragm. vol. xi. p. 134 B. and K.).B. 1.By a figure directly referring to the Roman census: aequo mendicus atque ille opulentissimus Censetur censu ad Acheruntem mortuus, will be rated by an equal census, i.e. in the same class, without considering their property, Plaut. Trin. 2, 4, 93: vos qui potestis ope vostra censerier, referring to a part of the audience, you, who may be rated according to your intelligence, analog. to capite censi (v. I. A. 1. b), id. Capt. prol. 15:2.nam argumentum hoc hic censebitur,
will be rated, its census-class will be determined here, id. Poen. prol. 56: id in quoque optimum esse debet cui nascitur, quo censetur, according to which he is rated, i.e. his worth is determined, Sen. Ep. 76, 8.—And with two acc.: quintus Phosphorus, Junonia, immo Veneris stella censetur, is ranked as the fifth, App. de Mundo, p. 710.—With direct reference to the census.a. (α).With gen. of price:(β).dic ergo quanti censes?
Plaut. Rud. 4, 8, 8.—In the pass.: si censenda nobis atque aestimanda res sit, utrum tandem pluris aestimemus pecuniam Pyrrhi? etc., if we have to weigh and estimate a thing, etc., Cic. Par. 6, 2, 48:b.anule... In quo censendum nil nisi dantis amor,
Ov. Am. 2, 15, 2:interim autem facta sola censenda dicit atque in judicium vocanda,
Gell. 7 (6), 3, 47.—= honorari, celebrari, with de aliquo, = for the sake of somebody (in Ovid):c.pro quibus ut maneat, de quo censeris, amicus, Comprecor, etc.,
the friend for the sake of whom you are celebrated, who is the cause of your renown, Ov. P. 2, 5, 73:hoc domui debes de qua censeris,
id. ib. 3, 1, 75.—Censeri, dep., = to distinguish, with acc. only once or twice in Ovid (v. I. A. 3. b):d.hanc semper... Est inter comites Marcia censa suas,
has always distinguished her, Ov. P. 1, 2, 140.—Censeri aliqua re.(α).= to be appreciated, distinguished, celebrated for some quality, as if the quality were a standard determining the census, analog. to capite censeri (v. I. A. 1. b), very freq. in post-class. writings:(β).Democritus cum divitiis censeri posset,
when he might have been celebrated for his wealth, Val. Max. 8, 7, ext. 4:Aristides quo totius Graeciae justitia censetur (quo = cujus justitia),
id. 5, 3, ext. 3 med.: te custode matronalis stola censetur ( = tua, i.e. pudicitiae, custodia), the stola, etc., is appreciated for thy custody, id. 6, 1 prooem.:una adhuc victoria Carius Metius censebatur,
Tac. Agr. 45:ut ipsi quoque qui egerunt non aliis magis orationibus censeantur,
id. Dial. 39 fin.: non vitibus tantum censeri Chium, sed et operibus Anthermi filiorum, is celebrated not only for its grapes, but, etc., Plin. 36, 5, 2, § 12:et Galliae censentur hoc reditu,
id. 19, 1, 2, § 7:quisquis paulo vetustior miles, hic te commilitone censetur,
is distinguished for the fact that you were his fellow-soldier, Plin. Pan. 15 fin.:multiplici variaque doctrina censebatur,
Suet. Gram. 10:felix quae tali censetur munere tellus,
Mart. 9, 16, 5: censetur Apona Livio suo tellus, = for the fact that Livy was born there, id. 1, 61, 3:hi duo longaevo censentur Nestore fundi,
for the fact that Nestor used them, id. 8, 6, 9:nec laude virorum censeri contenta fuit (Iberia),
Claud. Laud. Seren. 67:libri mei non alia laude carius censentur, quam quod judicio vestro comprobantur,
App. Flor. 4, 18, 3.—Hence,= to be known by something (Appuleian):(γ).hoc nomine censebatur jam meus dominus,
App. M. 8, p. 171:nomen quo tu censeris aiebat,
id. ib. 5, p. 106: pro studio bibendi quo solo censetur, either known by, or distinguished for, id. Mag. p. 499:globorum caelestium supremum esse eum qui inerrabili meatu censetur,
which is known by its unerring course, id. Phil. Nat. 1, p. 582.— And,As gram. t. t., to be marked by some peculiarity, according to which a word is classified: neque de armis et moeniis infitias eo quin figura multitudinis perpetua censeantur, that they are marked by the form of constant plurality, i. e. that they are pluralia tantum, Gell. 19, 8, 5; 10, 20, 8; 19, 13, 3.II.Of transactions in and by the Senate, to judge (in the meanings II. and III. the passive voice is not in class. use, while in I. the passive voice is by far the most freq.).A.To be of opinion, to propose, to vote, to move, referring to the votes of the senators when asked for their opinions (sententiam dicere).1.With a (passive) inf.-clause, denoting what should be decreed by the Senate (esse usu. omitted): rex his ferme verbis patres consulebat... Dic, inquit ei, quid censes? tum ille Puro pioque duello quaerendas (res) censeo, I am of the opinion ( I move, propose) that satisfaction should be sought, etc., ancient formula ap. Liv. 1, 32, 11 sq.:2.primum igitur acta Caesaris servanda censeo,
Cic. Phil. 1, 7, 16:hoc autem tempore ita censeo decernendum,
id. ib. 5, 17, 45; 5, 6, 16; 5, 12, 31; 5, 12, 34; 5, 13, 36; 5, 14, 38; 5, 19, 53; 6, 1, 2; 9, 6, 14; 11, 15, 40; 12, 7, 17; 14, 1, 1; 14, 13, 35; cf.Regulus's advice in the Senate, being represented as a vote: captivos in senatu reddendos non censuit,
Cic. Off. 1, 13, 39; 3, 31, 111:quare ita ego censeo... de confessis more majorum supplicium sumendum,
Sall. C. 52, 36; 51, 8; 52, 14:Appius imperio consulari rem agendam censebat,
Liv. 2, 23, 15:ut multi (senatores) delendam urbem censerent,
id. 9, 26, 3; 2, 29, 7; 3, 40, 13; 10, 12, 1; 34, 4, 20; 38, 54, 6: cum ejus diei senatus consulta aureis litteris figenda in curia censuisset, Tac. A. 3, 57:ut nonnulli dedendum eum hostibus censuerint,
Suet. Caes. 24; so id. ib. 14; id. Aug. 100; id. Tib. 4; id. Calig. 60; id. Claud. 26; id. Ner. 2; id. Vesp. 2. Of the emperor's vote in the Senate:commutandam censuit vocem, et pro peregrina nostratem requirendam,
Suet. Tib. 71; so id. ib. 34; id. Aug. 55.—And with the copula expressed (very rare):qui censet eos... morte esse multandos,
Cic. Cat. 4, 4, 7.—Sometimes referring to sententia as subject:sententia quae censebat reddenda bona (inst. of eorum qui censebant),
Liv. 2, 4, 3.—Sometimes with oportere for the gerundial predic. inf.:quibusdam censentibus (eum) Romulum appellari oportere,
Suet. Aug. 7.—With pres. inf., inst. of a gerundial:hac corona civica L. Gellius in senatu Ciceronem consulem donari a re publica censuit,
Gell. 5, 6, 15 (cf. II. B. 1. b.).—If the opinion of the senator does not refer to the chief question, but to incidental points, the predic. inf. may have any form:eas leges quas M. Antonius tulisse dicitur omnes censeo per vim et contra auspicia latas, eisque legibus populum non teneri,
Cic. Phil. 5, 4, 10:cum magna pars senatus... cum tyrannis bellum gerendum fuisse censerent... et urbem recipi, non capi, etc.,
Liv. 26, 32, 2.—With ut, and negatively, ut ne or ne, generally when the clause has an active predicate, but also with passives instead of the gerundial inf.-clause:3.de ea re ita censeo uti consules designati dent operam uti senatus Kal. Jan. tuto haberi possit,
Cic. Phil. 3, 15, 37:censeo ut iis qui in exercitu Antonii sunt, ne sit ea res fraudi, si, etc.,
id. ib. 5, 12, 34:censebant omnes fere (senatores) ut in Italia supplementum meis et Bibuli legionibus scriberetur,
id. Fam. 3, 3, 1:Cn. Pompeius (in senatu) dixit, sese... censere ut ad senatus auctoritatem populi quoque Romani beneficium erga me adjungeretur,
id. Sest. 34, 74:quas ob res ita censeo: eorum qui cum M. Antonio sunt, etc.... iis fraudi ne sit quod cum M. Antonio fuerint,
id. Phil. 8, 11, 33:Calidius, qui censebat ut Pompeius in suas provincias proficisceretur,
Caes. B. C. 1, 2:censuerunt quidam (senatores) ut Pannonicus, alii ut Invictus cognominaretur,
Suet. Tib. 17:iterum censente ut Trebianis... concederetur (of the emperor's vote in the Senate),
id. ib. 31.—And an inf.-clause, with neu or ut:sed ita censeo: publicandas eorum pecunias, etc.: neu quis postea de his ad senatum referat, etc.,
Sall. C. 51, 43:qui partem bonorum publicandam, pars ut liberis relinqueretur, censuerat,
Tac. A. 4, 20.—With a subj.-clause, without ut (rare in this connection;4.v. III. C. 3.): K. Fabius censuit... occuparent patres ipsi suum munus facere, captivum agrum plebi quam maxime aequaliter darent,
Liv. 2, 48, 2.— And ironically with regard to incidental points: vereamini censeo ne... nimis aliquid severe statuisse videamini, I propose you should be afraid of having decreed too severe a punishment = of course, you will not be afraid, etc., Cic. Cat. 4, 6, 13: misereamini censeo—deliquere homines adulescentuli per ambitionem—atque etiam armatos dimittatis, I propose that you pity them, etc., or I advise you to be merciful, Sall. C. 52, 26.—Ellipt., with a gerundial clause understood:5. (α).dic quid censes (i. e. decernendum),
Liv. 1, 32, 11: quod ego mea sententia censebam (i.e. decernendum), Cato ap. Cic. Fam. 15, 5, 2:senati decretum fit, sicut ille censuerat,
Sall. C. 53, 1:quas ob res ita censeo... senatui placere, etc. ( = ita decernendum censeo, etc.),
Cic. Phil. 9, 7, 15, § 17 sq.; 10, 11, 25 sq.; 11, 12, 29 sq.; 14, 14, 36 sq.—Absol.: Priscus Helvidius.. contra studium ejus (sc. Vitellii) censuerat, had voted, or had expressed an opinion against his wishes, Tac. H. 2, 91:(β).cum parum sit, in senatu breviter censere, nisi, etc.,
id. Dial. 36 fin.:sententias... prout libuisset perrogabat... ac si censendum magis quam adsentiendum esset,
Suet. Aug. 35:igitur Cn. Piso, quo, inquit, loco censebis, Caesar? si primus, etc.,
Tac. A. 1, 74.—With adjectives in the neuter, substantively used: nec quoquam reperto (in senatu) qui... referre aut censere aliquid auderet, who dared to express an opinion on any [p. 313] thing, Suet. Caes. 20:(γ).per dissensionem diversa censentium,
of the senators who expressed different opinions, id. Claud. 10.—With interrog. or rel.-clause:B.deinde ageret senatorem et censeret quid corrigi aut mutari vellet,
Tac. A. 16, 28:cum censeat aliquis (in senatu) quod ex parte mihi placeat,
Sen. Ep. 21, 9.Of the decrees or resolutions of the Senate, = decernere, placere, to resolve, decree.1.With inf.-clause.a.With gerund, without copula (v. II. A. 1.):b.eum, cujus supplicio senatus sollennes religiones expiandas saepe censuit,
Cic. Mil. 27, 73:eos senatus non censuit redimendos,
id. Off. 3, 32, 114; so id. N. D. 2, 4, 10; id. Verr. 2, 3, 6, § 15:senatus Caelium ab republica removendum censuit,
Caes. B. C. 3, 21:senatus censuit frequens coloniam Labicos deducendam,
Liv. 4, 47, 6; 5, 24, 4:cum bello persequendos Tusculanos patres censuissent,
id. 6, 25, 5; 3, 42, 6; 3, 49, 8; 7, 19, 7 et saep.—With pres. inf. pass. or act., with the force of a gerundial:2.de bonis regiis quae reddi antea censuerant ( = reddenda),
Liv. 2, 5, 1:munera mitti legatis ex binis milibus aeris censuerunt (i.e. patres),
id. 43, 5, 8; so id. 45, 44, 15 (v. 2. b.):eundem jus dicere Romae... patres censuerant,
id. 45, 12, 13:cum senatus unum consulem, nominatimque Gnaeum Pompeium fieri censuisset,
Suet. Caes. 26.—With both act. and pass. inf.:censuere patres, duas provincias Hispaniam rursus fieri... et Macedoniam Illyricumque eosdem... obtinere,
Liv. 45, 16, 1.—With both pres. pass. and gerund. inff.:haec ita movere senatum, ut non expectanda comitia consuli censerent, sed dictatorem... dici,
Liv. 27, 5, 14.—And with velle: senatus verbis nuntient, velle et censere eos ab armis discedere, etc.,
Sall. J. 21, 4.—With ut or ne.a.In the words of the Senate, according to formula: quod L. Opimius verba fecit de re publica, de ea re ita censuerunt uti L. Opimius consul rem publicam defenderet, etc., ancient S. C. ap. Cic. Phil. 8, 4, 14: quod, etc., de ea re ita censuerunt ut M. Pomponius praetor animadverteret curaretque ut si, etc., S. C. ap. Suet. Rhet. 1; Gell. 15, 4, 1.—And with gerundial inf.-clause: quod C. Julius pontifex... de ea re ita censuerunt, uti M. Antonius consul hostiis majoribus... procuraret... Ibus uti procurasset satis habendum censuerunt, S. C. ap. Gell. 4, 6, 2.—b.As related by the historians, etc.:3.quoniam senatus censuisset, uti quicunque Galliam provinciam obtineret... Aeduos defenderet,
Caes. B. G. 1, 35:patres censuerunt uti consules provincias inter se compararent,
Liv. 30, 40, 12:senatus censuit ut domus ei... publica impensa restitueretur,
Suet. Claud. 6;so with reference to the civil law,
Dig. 49, 14, 15 quater. —With ne:senatum censuisse, ne quis illo anno genitus educaretur,
Suet. Aug. 94.—And with inf -clause:filio regis Nicomedi ex ea summa munera dari censuerunt, et ut victimae... praeberentur,
Liv. 45, 44, 15.—With a subj.-clause (very rare):4.senatus consulto quo censeretur, darent operam consules, etc.,
Aur. Vict. Vir. Ill. 73, 10.—With neutr. acc. pron. in place of a clause:5.cum vero id senatus frequens censuisset (sc. faciendum),
Cic. Pis. 8, 18:ite in suffragium, et quae patres censuerunt vos jubete,
Liv. 31, 7, 14:quodcunque vos censueritis,
id. 34, 7, 15:quodpatres censuissent,
id. 28, 45, 2.—With accusative of a noun, or a noun as passive subject, to decree or vote a thing (postclass.):6.nec tamen repertum nisi ut effigies principum, aras deum, templa et arcus aliaque solita... censuere,
Tac. A. 3, 57:aram Clementiae, aram Amicitiae, effigiesque... censuere,
id. ib. 4, 74: cum censeretur clipeus auro et magnitudine insignis inter auctores eloquentiae ( to be placed among, etc.), id. ib. 2, 83.—With both acc. and dat.(α).The dat. = against:(β).bellum Samnitibus et patres censuerunt et populus jussit,
Liv. 10, 12, 3.—The dat. = in behalf of:III.censentur Ostorio triumphi insignia,
Tac. A. 12, 38.—And with ut:sententiis eorum qui supplicationes et... vestem Principi triumphalem, utque ovans urbem iniret, effigiesque ejus... censuere,
id. ib. 13, 8.Transf.A.Of the opinions and resolutions of other deliberating bodies, or of their members, to resolve, or to be of opinion.1.With inf.-clause.a.Gerundial:b.erant qui censerent de tertia vigilia in castra Cornelia recedendum (council of war),
Caes. B. C. 2, 30:erant sententiae quae conandum omnibus modis castraque Vari oppugnanda censerent,
id. ib.; so id. ib. 2, 31; id. B. G. 2, 31 fin.; 7, 21; 7, 77:pontifices, consules, patres conscripti mihi... pecunia publica aedificandam domum censuerunt,
Cic. Pis. 22, 52: nunc surgendum censeo, I move we adjourn (in a literary meeting), id. de Or. 2, 90, 367:cum... pontifices solvendum religione populum censerent,
Liv. 5, 23, 9:nunc has ruinas relinquendas non censerem (in an assembly of the people),
id. 5, 53, 3:ego ita censeo, legatos extemplo Romam mittendos (in the Carthaginian Senate),
id. 21, 10, 13:ante omnia Philippum et Macedonas in societatem belli... censeo deducendos esse (Hannibal in a council of war),
id. 36, 7, 3; 5, 36, 8; Curt. 10, 6, 22; 10, 8, 12:cum septem judices cognovissent, duo censuerunt, reum exilio multandum, duo alii pecunia, tres reliqui capite puniendum,
Gell. 9, 15, 7.—And with oportere inst. of a gerundial clause (referring to duty):neque sine gravi causa eum locum quem ceperant, dimitti censuerant oportere,
Caes. B. C. 1, 44.—With opus esse ( = expediency):Parmenio furto, non proelio opus esse censebat,
Curt. 10, 8, 12.—With ordinary pres. inf.(α).In place of a gerundial:(β).Antenor censet belli praecidere = praecidendam causam (in a council of war),
Hor. Ep. 1, 2, 9.—Denoting opinion about an existing state:2.Hasdrubal ultimam Hispaniae oram... ignaram adhuc Romanorum esse, eoque Carthaginiensibus satis fidam censebat,
Liv. 27, 20, 6:Parmenio non alium locum proelio aptiorem esse censebat,
Curt. 3, 7, 8.—With ut or ne:3.censeo ut satis diu te putes requiesse et iter reliquum conficere pergas (in a literary meeting),
Cic. de Or. 2, 71, 290:plerique censebant ut noctu iter facerent (council of war),
Caes. B. C. 1, 67:et nunc magnopere censere, ut unam anum... triginta milibus talentum auri permutet (council of war),
Curt. 4, 11, 12:censeout D. Claudius ex hac die deus fiat (council of the gods),
Sen. Lud. Mort. Claud. 9, 5: antiquos audio censuisse, ne (praenomina) cui ejusdem gentis patricio inderentur, resolved (family council), Gell. 9, 2, 11 (cf. Liv. 6, 20, 14).—With subj.-clause:4.nunc quoque arcessas censeo omnes navalis terrestrisque copias (Hannibal in council of war),
Liv. 36, 7, 17: censeo relinquamus nebulonem hunc, eamus hinc protinus Jovi Optimo Maximo gratulatum (assembly of the people), Scipio Afric. ap. Gell. 4, 18, 3.—With acc. neutr. of a pron. or adj. substantively used:5.ego pro sententia mea hoc censeo: quandoquidem, etc.,
Sen. Lud. Mort. Claud. 11, 4:nec dubitavere quin vera censeret,
that his opinion was correct, Curt. 10, 6, 18.—Ellipt.:B.sententiis quarum pars deditionem, pars eruptionem censebat (i.e. faciendam),
Caes. B. G. 7, 77 init.:ita uti censuerant Italici deditionem facit,
Sall. J. 26, 2; so Caes. B. G. 7, 75.Of the orders of persons in authority (cf. II. B.).1.Of commanders, etc., by courtesy, inst. of velle, imperare, or a direct imperative sentence.(α).With gerundial inf. - clause: non tam imperavi quam censui sumptus legatis quam maxime ad legem Corneliam decernendos, I said, not strictly as an order, but as an opinion that, etc. (Cicero as proconsul), Cic. Fam. 3, 10, 6.—(β).With subj.-clause: arma quae ad me missuri eratis, iis censeo armetis milites quos vobiscum habetis, you had better, etc., Pomp. ap. Cic. Att. 8, 12, A, 4. —2.Of an order by the people (rare;3.gen. populus jubet): ita id (foedus) ratum fore si populus censuisset (i. e. confirmandum esse),
Liv. 21, 19, 3.—Of the later emperors, in their ordinances (censemus = placet nobis, sancimus, imperamus, from the custom of the earlier emperors, who conveyed their commands in the form of an opinion in the senate; v. II. A. 1.).—With inf.clause, ut, ne, and subj.-clause:C.sex mensium spatium censemus debere servari,
Cod. Just. 11, 48 (47), 7:censemus ut, etc.,
ib. 12, 37 (38), 13:censemus ne, etc.,
ib. 12, 44 (45), 1: censemus vindicet, remaneat, ib. 11, 48 (47), 23:in commune jubes si quid censesve tenendum, Primus jussa subi,
Claud. IV. Cons. Hon. 296.Of advice, given by one person to another (further development of III. A.).1.Ante-class. formula: faciundum censeo = I advise, with ut-clause, with quid, sic, etc.: censeo faciundum ut quadringentos aliquos milites ad verrucam illam ire jubeas, etc., I advise you to order, etc., Cato ap. Gell. 3, 7, 6:2.ego Tiresiam... consulam, Quid faciundum censeat,
consult Tiresias as to what he advises, for his advice, Plaut. Am. 5, 1, 80:consulam hanc rem amicos quid faciundum censeant,
id. Men. 4, 3, 26; id. Most. 3, 1, 23:sic faciundum censeo: Da isti cistellam, etc.,
id. Cist. 4, 2, 104:ego sic faciundum censeo: me honestiu'st Quam te, etc.,
id. As. 4, 2, 11; id. Ep. 2, 2, 91:sane faciundum censeo,
id. Stich. 4, 2, 38.—With ordinary gerundial inf.-clauses:3.narrandum ego istuc militi censebo,
I advise you to let the soldier know that, Plaut. Mil. 2, 4, 42:exorando sumendam operam censeo,
id. Stich. 1, 2, 22:quid nunc consili captandum censes?
id. As. 2, 2, 91; id. Mil. 5, 25; id. Most. 1, 3, 115:idem tibi censeo faciendum,
Cic. Off. 10, 1, 3:quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magno opere censeo,
id. Fin. 4, 28, 79; id. Fam. 12, 28, 2.—Sometimes by aequum censere with an inf.-clause (in the comic poets):amicos consulam quo me modo Suspendere aequom censeant potissumum,
Plaut. Poen. 3, 5, 50: qui homo cum animo... depugnat suo, Utrum ita se esse mavelit ut eum animus aequom censeat, An ita potius ut parentes... velint i. e. as his mind prompts him, id. Trin. 2, 2, 29; cf. E. 1. b. 8.—With a subj.clause (so esp. with censeo in 1 st pers.): censen' hominem interrogem? do you advise me to ask the man? etc., Plaut. Poen. 3, 4, 20:4.tu, si videbitur, ita censeo facias ut... supersedeas hoc labore itineris (cf.: faciundum censeo ut, 1. supra),
Cic. Fam. 4, 2, 4:immo plane, inquam, Brute, legas (Gracchum) censeo,
id. Brut. 33, 125:tu, si forte quid erit molestiae te ad Crassum et Calidium conferas censeo,
id. Q. Fr. 1, 3, 7:tu, censeo, tamen adhibeas Vettium,
id. Att. 2, 4, 7:quae disputari de amicitia possunt, ab iis censeo petatis qui ista profitentur,
id. Lael. 5, 17: tu, censeo, Luceriam venias: nusquam eris tutius, Pomp. ap. Cic. Att. 8, 1, 1; 8, 11, A:censeo Via Appia iter facias, et celeriter Brundusium venias,
id. ib. 8, 11, C: ad Caesarem mittas censeo, et ab eo hoc petas, Anton. ib. 10, 10, 2: sed hos tamen numeros censeo videas hodou parergon, Gell. 17, 20, 5:quam scit uterque, libens censebo exerceat artem,
Hor. Ep. 1, 14, 44 (cf. Liv. 36, 7, 17, and Gell. 4, 18, 3, quoted III. A. 3.).—Of an advice given to an adversary, with irony:cetera si qua putes te occultius facere posse... magnopere censeo desistas,
I strongly advise you to give up that idea, Cic. Verr. 2, 5, 68, § 174:sed tu, Acci, consideres censeo diligenter, utrum censorum judicium grave esse velis an Egnatii,
id. Clu. 48, 135:postulant ut excipiantur haec inexplicabilia. Tribunum censeant: aliquem adeant: a me... numquam impetrabunt,
id. Ac. 2, 30, 97:ibi quaeratis socios censeo, ubi Saguntina clades ignota est,
Liv. 21, 19, 10:solvas censeo, Sexte, creditori,
Mart. 2, 13, 2.—And in jest:Treviros vites censeo, audio capitalis esse,
Cic. Fam. 7, 13, 2:hi Plebei fuerunt, quos contemnas censeo... qua re ad patres censeo revertare,
id. ib. 9, 21, 3:vites censeo porticum Philippi: si te viderit Hercules, peristi,
Mart. 5, 49, 13; so id. ib. 11, 99, 8; 12, 61, 7.—For ironical senatorial advice, by which the contrary is meant, v. Cic. Cat. 4, 6, 13; Sall. C. 52, 26, quoted II. A. 3.—With an ut-clause (with monere;5.very rare): illud tamen vel tu me monuisse vel censuisse puta... ut tu quoque animum inducas, etc.,
Cic. Fam. 4, 8, 2.—With a clause understood: quo me vortam nescio: Pa. Si deos salutas, dextrovorsum censeo (i.e. id facias or faciundum censeo), Plaut. Curc. 1, 1, 70: quo redeam? Pe. Equidem ad phrygionem censeo (i. e. redeas), id. Men. 4, 2, 53:D.quid nunc censes, Chrysale? (i. e. faciundum),
id. Bacch. 4, 8, 112:ita faciam ut frater censuit,
Ter. Phorm. 5, 2, 11:tibi igitur hoc censeo (i. e. faciendum): latendum tantisper ibidem, etc.,
Cic. Fam. 9, 2, 4: tu [p. 314] potes Kalendis spectare gladiatores, et ita censeo, id. ib. 16, 20:quid censes igitur? Ecquidnam est tui consilii ad? etc.,
id. Att. 9, 12, 4: quid igitur censet (sapientia)? What is wisdom ' s advice? id. Phil. 13, 3, 6:scribi quid placeat, quid censeas,
id. Att. 9, 19,4:ibitur igitur, et ita quidem ut censes,
id. ib. 10, 15, 3:disce, docendus adhuc, quae censet amiculus,
Hor. Ep. 1, 17, 3.Of opinions and views on general questions, to be of opinion, think, believe, hold (cf.: statuo, existimo, puto, aio, dico; freq. in class. prose; very rare in post-class. writers except Gellius; never with ut, ne, or subj.-clause).1.With inf.-clause:2.Plato mundum esse factum censet a deo sempiternum,
Cic. Ac. 2, 37, 118:Cyrenaici non omni malo aegritudinem effici censent, sed insperato,
id. Tusc. 3, 13, 28:(Hieronymus) censet summum bonum esse sine ulla molestia vivere,
id. Fin. 2, 5, 16:Aristoteles eos qui valetudinis causa furerent, censebat habere aliquid in animis praesagiens,
id. Div. 1, 38, 81:Pythagoras censuit animum esse per naturam rerum omnem intentum et commeantem,
id. ib. 1, 11, 27; so id. Ac. 1, 11, 40; 2, 42, 131; id. Fin. 1, 6, 20; 3, 15, 49; 3, 19, 64; 3, 21, 70; 4, 7, 17; 5, 7, 17; id. N. D. 1, 2, 3; 1, 2, 4; 1, 12, 29; 1, 13, 35 and 37; 1, 43, 120; 1, 44, 121; 2, 22, 57; 2, 16, 44; id. Sen. 12, 41; id. Leg. 1, 13, 36; id. Tusc. 1, 9, 18; 1, 10, 22; 1, 30, 72; 1, 45, 108; 3, 5, 11; 3, 22, 52; 4, 7, 14; id. Off. 1, 25, 88:Plato in civitate communis esse mulieres censuit,
Gell. 18, 2, 8; 14, 5, 2; 18, 1, 4; 19, 12, 6.—If the opinion refers to what should be observed, oportere or debere is used, or a gerundial predicate with esse (so in Cic., but in Gell. 7, 15, 3, without esse):oportere delubra esse in urbibus censeo,
Cic. Leg. 2, 10, 26:M. Varro aeditumum dici oportere censet,
Gell. 12, 10, 4; 14, 5, 2;so with debere,
id. 17, 5, 5; 13, 8, 4:Cyrenaici... virtutem censuerunt ob eam rem esse laudandam,
Cic. Off. 3, 33, 116:(Ennius) non censet lugendam esse mortem quam immortalitas consequatur,
id. Sen. 20, 73.—An inf.-clause understood:3.(dissensio est), a quibus temporibus scribendi capiatur initium. Ego enim ab ultimis censeo (i. e. exordiendum esse),
Cic. Leg. 1, 3, 8:si, Mimnermus uti censet, sine amore jocisque Nil est jucundum,
Hor. Ep. 1, 6, 65:sic enim censuit,
Cic. Off. 3, 33, 117.—With neutr. acc. of a pron.: hoc amplius censeo, in addition to the opinions mentioned I hold, etc., Sen. Vit. Beat. 3, 2:4.nullo (medico) idem censente,
Plin. 29, 1, 5, § 11.—With a rel.-clause:5.Aesopus quae utilia... erant, non severe neque imperiose praecepit et censuit,
he imparted his teachings and views, Gell. 2, 29, 1.—Absol.:E.non adligo me ad unum aliquem ex Stoicis proceribus. Est et mihi censendi jus,
the right to impart my opinions, Sen. Vit. Beat. 3, 2.In gen., = arbitror, puto, existimo, judico (cf.: idem enim valet censere et arbitrari, Varr. ap. Non. p. 519, 29: censere nunc significat putare, nunc suadere, nunc decernere, Paul. ex Fest. p. 54, 11 Mull.).1.To judge, think, believe, suppose (freq. in ante-class. writings; very rare in Cic. except in the particular meanings, a.—ironically—and d.; always with inf.-clause expressed or understood).a.In gen.:b.atque ego censui abs te posse hoc me impetrare,
Plaut. Cas. 2, 6, 12 sq.:satis jam delusam censeo: rem, ut est, nunc eloquamur,
id. As. 3, 3, 141:nam si honeste censeam te facere posse, suadeam,
id. Mil. 4, 8, 60:neque ego hac noctem longiorem me vidisse censeo,
id. Am. 1, 1, 126:saluti quod tibi esse censeo,
id. Merc. 1, 35; so id. Am. 4, 3, 2; id. Most. 1, 3, 127; id. Pers. 1, 1, 9; 2, 2, 8; 2, 3, 75 sq.; id. Truc. 2, 2, 60; id. As. 2, 2, 33; id. Aul. 2, 4, 30; 2, 4, 36; id. Cas. 2, 8, 38; Ter. Heaut. 3, 1, 53; id. Phorm. 2, 2, 13: aut domino, cujum id censebis esse, reddes, Cincius, Re Mil. l. iii., de ap. Gell. 16, 4, 2:eo namque omnem belli molem inclinaturam censebant (consules),
Liv. 7, 32, 3:nec facturum aequa Samnitium populum censebant, si... oppugnarent,
id. 7, 31, 7:quaeso ut ea quae dicam non a militibus imperatori dicta censeas,
id. 7, 13, 8:at illa purgare se, quod quae utilia esse censebat... suasisset,
Curt. 8, 3, 7: Alexander, tam memorabili victoria laetus, qua sibi Orientis fines apertos esse censebat, id. 9, 1, 1; so id. 10, 8, 22.—With reference to an erroneous opinion, to imagine, suppose, falsely believe:c.censebam me effugisse a vita marituma Ne navigarem, etc.,
Plaut. Bacch. 2, 3, 108:omnes eum (sc. Jovem) esse (Amphitruonem) censent servi,
id. Am. prol. 122, 134:jam hic ero, quom illic censebis esse me,
id. ib. 3, 3, 14:ardere censui aedes,
id. ib. 5, 1, 15:ego hunc censebam esse te,
id. Men. 5, 9, 13; so id. As. 5, 2, 20; id. Aul. 3, 5, 55; id. Bacch. 1, 2, 14; id. Men. 3, 3, 32; 5, 9, 76; id. Merc. 1, 2, 87; id. Poen. 1, 1, 54; 3, 1, 60; 3, 4, 25; id. Rud. 2, 4, 31; 4, 7, 35; id. Stich. 4, 2, 24; id. Truc. 1, 1, 72 et saep.: censuit se regem Porsenam occidere, Cass. Hem. ap. Non. p. 4, 88:non ipsa saxa magis sensu omni vacabant quam ille... cui se hic cruciatum censet optare,
Cic. Tusc. 1, 44, 107.—And ironically:nisi forte Diagoram aut Theodorum... censes superstitiosos fuisse,
Cic. N. D. 1, 42, 117:nisi forte etiam illi Semproniano senatus consulto me censes adfuisse, qui ne Romae quidem fui,
id. Fam. 12, 29, 2:neminem me fortiorem esse censebam,
Curt. 8, 14, 42.—Referring to what should take place.(α).With gerundial inf.-clause:(β).navis praedatoria, Abs qua cavendum nobis sane censeo,
Plaut. Men. 2, 2, 70:soli gerundum censeo morem,
id. Most. 1, 3, 69:neque vendundam censeo Quae libera est,
Ter. Ad. 2, 1, 39; so id. Eun. 4, 4, 53; 5, 8, 42; id. Hec. 4, 4, 94; id. Phorm. 2, 4, 17:ceterum ei qui consilium adferret opem quoque in eam rem adferendam censebant esse,
Liv. 25, 11, 14.—With oportere, debere, or an ordinary inf.-clause:(γ).solam illi me soli censeo esse oportere obedientem,
Plaut. Most. 1, 3, 47:quibus declaraveram, quo te animo censerem esse oportere, et quid tibi faciendum arbitrarer,
Cic. Fam. 4, 9, 1:rursus interrogatus quid ipse victorem statuere debere censeret,
Curt. 8, 14, 43: impudens postulatio visa est, censere... ipsos id (bellum) advertere in se, agrosque suos pro alienis populandos obicere, to entertain the idea that they should direct that war against themselves and their own lands, etc., Liv. 21, 20, 4:munere eum fungi prioris censet amici = eum fungi oportere,
Hor. Ep. 1, 9, 5:quae nos quoque sustinere censebat,
App. M. 11, p. 253.—By aequum censere with ordinary inf.clause, expressed or understood, either = it is fair ( right) to do something, or something ought or should be done (so very freq. in the comic poets and Livy; rare in other writers): non ego istunc me potius quam te metuere aequom censeo, I do not think it right to fear him, etc., Plaut. Capt. 2, 2, 51: quid me aequom censes pro illa tibi dare? What do you think I should give as a fair price? etc., id. As. 1, 3, 76: meum animum tibi servitutem servire aequom censui, I thought it my duty that my mind should, etc., id. Trin. 2, 2, 27: ecquis est tandem qui vestrorum... aequom censeat poenas dare ob eam rem quod arguatur male facere voluisse? Cato ap. Gell. 6 (7), 3, 36:d.quis aequum censeret... receptos in fidem non defendi?
Liv. 21, 19, 5; so id. 24, 37, 7; 5, 3, 8; 22, 32, 6.—And without emphasis upon the idea of fairness or right:si sunt ita ut ego aequom censeo,
as I think they ought to be, Plaut. Stich. 1, 2, 55; so id. Trin. 3, 2, 87; 2, 3, 1; id. Merc. 3, 3, 8; id. Aul. 4, 1, 11; id. Ep. 4, 1, 29; id. Stich. 2, 2, 20; 4, 1, 42:qui aequom esse censeant, nos jam a pueris ilico nasci senes,
who believe that we should be born as old men right from childhood, Ter. Heaut. 2, 1, 2; so id. ib. 5, 5, 11; id. Ad. 4, 3, 10:qui aequom censeant rem perniciosam utili praeponi,
Auct. Her. 2, 14, 22: (tribuni) intercedebant;senatum quaerere de pecunia non relata in publicum... aequum censebant,
Liv. 38, 54, 5:cives civibus parcere aequum censebat,
Nep. Thras. 2, 6.—Very freq., esp. in Cic., when a question, rhetorical or real, is addressed to a second person, often referring to erroneous opinions:e.an fores censebas nobis publicitus praeberier?
Plaut. Am. 4, 2, 7:clanculum istaec te flagitia facere censebas potesse?
id. Men. 4, 2, 47:hicine nos habitare censes?
id. Trin. 4, 3, 72:omnes cinaedos esse censes, tu quia es?
id. Men. 3, 2, 48; so id. As. 2, 4, 78; 5, 2, 37; id. Bacch. 4, 6, 41; 5, 2. 82; id. Capt. 4, 2, 66; 4, 2, 74; 5, 2, 16; id. Cas. 2, 6, 29; id. Men. 5, 5, 25: continuo dari Tibi verba censes? Ter. And. 3, 2, 25; so id. ib. 3, 3, 13; 4, 4, 55; id. Heaut. 4, 3, 38; id. Hec. 4, 1, 32; 4, 4, 53; id. Phorm. 5, 6, 35:adeone me delirare censes ut ista esse credam?
Cic. Tusc. 1, 6, 10:nam cum in Graeco sermone haec... non videbantur, quid censes in Latino fore?
id. Fin. 3, 4, 15:quid igitur censes? Apim illum nonne deum videri Aegyptiis?
id. N. D. 1, 29, 82:quis haec neget esse utilia? quem censes?
id. Off. 3, 26, 99:an censes me tantos labores... suscepturum fuisse, si, etc.,
id. Sen. 23, 82:an vos Hirtium pacem velle censetis?
id. Phil. 12, 4, 9; so id. Brut. 50, 186; 85, 294; id. Tusc. 1, 5, 10 fin.; 2, 4, 11; 3, 13, 27; id. Fin. 1, 10, 34; id. N. D. 1, 8, 20; 1, 28, 78; 1, 44, 122; id. Leg. 2, 10, 23; id. Div. in Caecil. 16, 54; id. Phil. 1, 6, 13; 4, 3, 7; 7, 4, 14; 11, 1, 3; 11, 5, 10; 12, 3, 7; 12, 6, 13; 12, 8, 21; 12, 9, 22; 13, 2, 4; 14, 4, 10; id. Att. 10, 11, 4:quid censes munera terrae?... quo spectanda modo, quo sensu credis et ore?
Hor. Ep. 1, 6, 5 sqq.; so id. ib. 2, 2, 65; Lucr. 1, 973 (with obj.inf.).—With conditional period inst. of an inf.-clause:num censes faceret, filium nisi sciret eadem haec velle,
Ter. And. 3, 3, 46.—Sometimes censemus? is used in the same way as censes?
Cic. Tusc. 1, 2, 4; id. Off. 2, 7, 25; id. Fam. 4, 9, 2.—With an inf.clause understood: itane tu censes? Pa. Quid ego ni ita censeam? Plaut. Mil. 4, 3, 27: quid ergo censes? Tr. Quod rogas, Censeo, id. Rud. 4, 8, 7 sq.: quid illum censes? (i. e. eo loco facere?) Ter. And. 5, 2, 12:2.quid illas censes? (i. e. posse dicere),
id. Ad. 4, 5, 22; so Plaut. Curc. 1, 1, 59; Ter. Heaut. 3, 3, 9; 5, 3, 21.—So, very freq. in the comic poets, censeo, absol., as an approving answer; also sic censeo, istuc censeo, ita censeo (Cic.) to be variously rendered: ego divinam rem intus faciam... So. Censeo, that will be right! Plaut. Am. 3, 3, 11: auscultemus quid agat: Ph. Sane censeo, so we will, indeed, id. Curc. 2, 2, 29: quid si recenti re aedis pultem? Ad. Censeo, do so! id. Poen. 3, 4, 18: quin eloquamur? Ag. Censeo, hercle, patrue, id. ib. 5, 4, 93: patri etiam gratulabor? Tr. Censeo, I think so (and after answering several questions with censeo): etiamne complectar ejus patrem? Tr. Non censeo. Pl. Nunc non censet quom volo, id. Rud. 4, 8, 6 sqq.; id. Ps. 2, 2, 69; id. Stich. 5, 4, 53; id. Truc. 2, 4, 73; id. Cas. 4, 3, 14; Ter. Eun. 2, 1, 11; id. Heaut. 3, 3, 27: male habeas! Mu. Sic censeo, Plaut. Men. 4, 1, 11: aliquem arripiamus, etc.: Ly. Hem, istuc censeo, id. Merc. 3, 3, 19 (cf.:prorsus ita censeo, referring to general questions, as in D.,
Cic. Leg. 2, 10, 23);once similarly censeas: Quid gravare? censeas!
Say yes, Plaut. Stich. 3, 2, 22.—To resolve, as a merely mental act, with gerundial inf.-clause (rare; cf. II. B.): quibus rebus cognitis, Caesar maturandum sibi censuit, resolved to hasten, lit., thought he must hasten ( = statuit, existimavit), Caes. B. G. 7, 56 init.:3.censuimus igitur amplius quaerendum,
Gell. 12, 14, 7.—To consider, i. e. after carefully weighing the circumstances, with inf.-clause (rare):4. a.sed cum censerem... me et periculum vitare posse, et temperatius dicere... ea causa mihi in Asiam proficiscendi fuit,
Cic. Brut. 91, 314.—With double acc.:b.quom dispicias tristem, frugi censeas (i.e. eum),
you would consider him thrifty, Plaut. Cas. 3, 2. 32:auxilio vos dignos censet senatus,
considers you worthy of help, Liv. 7, 31, 2:has... indagines cuppediarum majore detestatione dignas censebimus si, etc.,
Gell. 7 (6), 16, 6: cum Priscum nobilitas hostem patriae censuisset, judged, declared him the enemy, etc., Aur. Vict. Caes. 29, 4.—In the pass. with nom. and inf., = haberi (in Manil. and Gell.):5.praeter illas unam et viginti (comoedias) quae consensu omnium Plauti esse censebantur,
Gell. 3, 3, 3:quae terrena censentur sidera sorte (i. e. esse),
are considered as being of the terrestrial kind, Manil. 2, 226; so id. 2, 293; 2, 653; 2, 667; 3, 96; so, sub aliquo censeri, to be considered as being under one ' s influence, id. 4, 246; 4, 705; cf. id. 3, 598 (with per).—To wish, with subj.-clause or ne (in App.):2.de coma pretiosi velleris floccum mihi confestim adferas censeo,
App. M. 6. [p. 315] p. 117:censeo ne ulla cura os percolat,
id. Mag. p. 411.censeo, ēre, = succenseo, to be angry: ne vobis censeam, si, etc., Varr. ap. Non. p. 267, 24. -
42 in
1.in (old forms endŏ and indŭ, freq. in ante-class. poets; cf. Enn. ap. Gell. 12, 4; id. ap. Macr. S. 6, 2; Lucil. ap. Lact. 5, 9, 20; Lucr. 2, 1096; 5, 102; 6, 890 et saep.), prep. with abl. and acc. [kindr. with Sanscr. an; Greek en, en-tha, en-then, eis, i. e. en-s, ana; Goth. ana; Germ. in], denotes either rest or motion within or into a place or thing; opp. to ex; in, within, on, upon, among, at; into, to, towards.I.With abl.A.In space.1.Lit., in (with abl. of the place or thing in which):2.aliorum fructus in terra est, aliorum et extra,
Plin. 19, 4, 22, § 61:alii in corde, alii in cerebro dixerunt animi esse sedem et locum,
Cic. Tusc. 1, 9, 19:eo in rostris sedente suasit Serviliam legem Crassus,
id. Brut. 43, 161:qui sunt cives in eadem re publica,
id. Rep. 1, 32 fin.:facillimam in ea re publica esse concordiam, in qua idem conducat omnibus,
id. ib.:T. Labienus ex loco superiore, quae res in nostris castris gererentur, conspicatus,
Caes. B. G. 2, 26, 4:quod si in scaena, id est in contione verum valet, etc.,
Cic. Lael. 26, 97:in foro palam Syracusis,
id. Verr. 2, 2, 33, § 81:plures in eo loco sine vulnere quam in proelio aut fuga intereunt,
Caes. B. C. 2, 35:tulit de caede, quae in Appia via facta esset,
Cic. Mil. 6, 15:in via fornicata,
Liv. 22, 36:vigebat in illa domo mos patrius et disciplina,
Cic. de Sen. 11, 37:in domo furtum factum ab eo qui domi fuit,
Quint. 5, 10, 16:nupta in domo,
Liv. 6, 34, 9:copias in castris continent,
in, within, Caes. B. C. 1, 66:cum in angusto quodam pulpito stans diceret,
Quint. 11, 3, 130:se ac suos in vehiculo conspici,
Liv. 5, 40, 10:malo in illa tua sedecula sedere, quam in istorum sella curuli,
Cic. Att. 4, 10:sedere in solio,
id. Fin. 2, 21, 66:Albae constiterant, in urbe opportuna,
id. Phil. 4, 2, 6. —Sometimes, also, with names of places: omnes se ultro sectari in Epheso memorat mulieres,
Plaut. Mil. 3, 1, 182:heri aliquot adolescentuli coiimus in Piraeo,
Ter. Eun. 3, 4, 1:navis et in Cajeta est parata nobis et Brundisii,
Cic. Att. 8, 3, 6:complures (naves) in Hispali faciendas curavit,
Caes. B. C. 2, 18:caesos in Marathone ac Salamine,
Quint. 12, 10, 24:in Berenice urbe Troglodytarum,
Plin. 2, 73, 75, § 183.—In indicating a multitude or number, of, in, or among which a person or thing is, in, among (= gen. part.):3.in his poeta hic nomen profitetur suum,
Ter. Eun. prol. 3:Thales, qui sapientissimus in septem fuit,
Cic. Leg. 2, 11, 26:peto ut eum complectare, diligas, in tuis habeas,
id. Fam. 13, 78, 2; cf.:in perditis et desperatis,
id. ib. 13, 56, 1:omnia quae secundum naturam fiunt, sunt habenda in bonis,
id. de Sen. 19, 71:dolor in maximis malis ducitur,
id. Leg. 1, 11, 31:justissimus unus in Teucris,
Verg. A. 2, 426:cecidere in pugna ad duo milia... in his quatuor Romani centuriones,
Liv. 27, 12, 16:in diis et feminae sunt,
Lact. 1, 16, 17.—Of analogous relations of place or position:B.sedere in equo,
on horseback, id. Verr. 2, 5, 10:quid legati in equis,
id. Pis. 25, 60:sedere in leone,
Plin. 35, 10, 36, § 109:in eo flumine pons erat,
on, over, Caes. B. G. 2, 5:in herboso Apidano,
on the banks of, Prop. 1, 3, 6:in digitis,
on tiptoe, Val. Fl. 4, 267:castra in limite locat,
on the rampart, Tac. A. 1, 50:ipse coronam habebat unam in capite, alteram in collo,
on, Cic. Verr. 2, 5, 11, § 27:oleae in arbore,
Cels. 2, 24:Caesaris in barbaris erat nomen obscurius,
among, Caes. B. C. 1, 61:in ceteris nationibus, Cels. praef. 1: qui in Brutiis praeerat,
Liv. 25, 16, 7:in juvenibus,
Quint. 11, 1, 32:nutus in mutis pro sermone est,
id. 11, 3, 66.—Of dress, like cum, q. v.:in veste candida,
Liv. 45, 20, 5; 34, 7, 3:in calceis,
id. 24, 38, 2:in insignibus,
id. 5, 41, 2:in tunicis albis,
Plin. Ep. 7, 27, 13:in Persico et vulgari habitu,
Curt. 3, 3, 4:in lugubri veste,
id. 10, 5, 17:in Tyriis,
Ov. A. A. 2, 297:in Cois,
id. ib. v. 298; cf.:homines in catenis Romam mittere,
Liv. 29, 21, 12; 32, 1, 8: quis multa te in rosa urget, etc., Hor C. 1, 5, 1; so, in viola aut in rosa, Cic. Tusc. [p. 912] 5, 26, 73.—So of arms:duas legiones in armis,
Caes. B. G. 7, 11, 6; cf. Verg. A. 3, 395:in armis hostis,
under arms, Ov. M. 12,65:quae in ore atque in oculis provinciae gesta sunt (= coram),
Cic. Verr. 2, 2, 33, § 81; so,in oculis provinciae,
id. Q. Fr. 1, 1, 2:in oculis omnium,
id. ib. 1, 3, 7:divitiae, decus, gloria in oculis sita sunt,
Sall. C. 20, 14; Curt. 4, 13, 1; Liv. 22, 12, 6:Julianus in ore ejus (Vitellii) jugulatur,
Tac. H. 3, 77; Sen. Ben. 7, 19, 7.—Of a passage in any writing (but when the author is named, by meton., for his works, apud is used, Krebs, Antibarb. p. 561):in populorum institutis aut legibus,
Cic. Leg. 1, 15, 42:in illis libris qui sunt de natura deorum,
id. Fat. 1, 1:in Timaeo dicit,
id. N. D. 1, 12, 30:epistula, in qua omnia perscripta erant,
Nep. Pelop. 3, 2:perscribit in litteris, hostes ab se discessisse,
Caes. B. G. 5, 49; but in is also used with an author's name when, not a place in his book, but a feature of his style, etc., is referred to:in Thucydide orbem modo orationis desidero,
Cic. Or. 71, 234:in Herodoto omnia leniter fluunt,
Quint. 9, 4, 18.—Of books:libri oratorii diu in manibus fuerunt,
Cic. Att. 4, 13, 2; id. Lael. 25, 96; but more freq. trop.: in manibus habere, tenere, etc., to be engaged, occupied with, to have under control or within reach:philosophi quamcunque rem habent in manibus,
id. Tusc. 5, 7, 18:quam spem nunc habeat in manibus, exponam,
id. Verr. 1, 6, 16:rem habere in manibus,
id. Att. 6, 3, 1; cf.:neque mihi in manu fuit Jugurtha qualis foret,
in my power, Sall. J. 14, 4:postquam nihil esse in manu sua respondebatur,
Liv. 32, 24, 2:quod ipsorum in manu sit,... bellum an pacem malint,
Tac. A. 2, 46; but, cum tantum belli in manibus esset, was in hand, busied (cf.:inter manus),
Liv. 4, 57, 1; so,quorum epistulas in manu teneo,
Cic. Phil. 12, 4, 9; cf. id. Att. 2, 2, 2:in manu poculum tenens,
id. Tusc. 1, 29, 71:coronati et lauream in manu tenentes,
Liv. 40, 37, 3; Suet. Claud. 15 fin. —Of that which is thought of as existing in the mind, memory, character, etc.:in animo esse,
Cic. Fam. 14, 11:in animo habere,
id. Rosc. Am. 18, 52:lex est ratio insita in natura,
id. Leg. 1, 6, 18:in memoria sedere,
id. de Or. 2, 28, 122; cf.:tacito mutos volvunt in pectore questus,
Luc. 1, 247:quanta auctoritas fuit in C. Metello!
Cic. de Sen. 17, 61. —So freq. of a person's qualities of mind or character:erat in eo summa eloquentia, summa fides,
Cic. Mur. 28, 58; cf.:in omni animante est summum aliquid atque optimum, ut in equis,
id. Fin. 4, 41, 37:si quid artis in medicis est,
Curt. 3, 5, 13; cf.:nibil esse in morte timendum,
Lucr. 3, 866.— Esp., in eo loco, in that state or condition:in eo enim loco res sunt nostrae, ut, etc.,
Liv. 7, 35, 7: si vos in eo loco essetis, quid aliud fecissetis? Cat. ap. Quint. 9, 2, 21; so,quo in loco, etc.: cum ex equitum et calonum fuga, quo in loco res essent, cognovissent,
Caes. B. G. 2, 26:videtis, quo in loco res haec siet, Ter Phorm. 2, 4, 6: quod ipse, si in eodem loco esset, facturus fuerit,
Liv. 37, 14, 5.—Hence, without loco, in eo esse ut, etc., to be in such a condition, etc.:non in eo esse Carthaginiensium res, ut Galliam armis obtineant,
Liv. 30, 19, 3:cum res non in eo esset, ut Cyprum tentaret,
id. 33, 41, 9; 8, 27, 3; 2, 17, 5; Nep. Mil. 7, 3; id. Paus. 5, 1 (cf. I. C. 1. infra).—In time, indicating its duration, in, during, in the course of:b.feci ego istaec itidem in adulescentia,
in my youth, when I was young, Plaut. Bacch. 3, 3, 6:in tempore hoc,
Ter. And. 4, 5, 24:in hoc tempore,
Tac. A. 13, 47:in tali tempore,
Sall. C. 48, 5; Liv. 22, 35; 24, 28 al.:in diebus paucis,
Ter. And. 1, 1, 77:in brevi spatio,
id. Heaut. 5, 2, 2; Suet. Vesp. 4:in qua aetate,
Cic. Brut. 43 fin.:in ea aetate,
Liv. 1, 57:in omni aetate,
Cic. de Sen. 3, 9:in aetate, qua jam Alexander orbem terrarum subegisset,
Suet. Caes. 7:qua (sc. Iphigenia) nihil erat in eo quidem anno natum pulchrius,
in the course of, during the year, Cic. Off. 3, 25, 95 (al. eo quidem anno):nihil in vita se simile fecisse,
id. Verr. 2, 3, 91: nihil in vita vidit calamitatis A. Cluentius. id. Clu. 6, 18:in tota vita inconstans,
id. Tusc. 4, 13, 29.—In tempore, at the right or proper time, in time (Cic. uses only tempore; v. tempus): eccum ipsum video in tempore huc se recipere, Ter. Phorm. 2, 4, 24:c.ni pedites equitesque in tempore subvenissent,
Liv. 33, 5:spreta in tempore gloria interdum cumulatior redit,
id. 2, 47:rebellaturi,
Tac. A. 12, 50:atque adeo in ipso tempore eccum ipsum obviam,
Ter. And. 3, 2, 52: in tempore, opportune. Nos sine praepositione dicimus tempore et tempori, Don. ad Ter. And. 4, 4, 19.—In praesentia and in praesenti, at present, now, at this moment, under these circumstances:d.sic enim mihi in praesentia occurrit,
Cic. Tusc. 1, 8, 14:vestrae quidem cenae non solum in praesentia, sed etiam postero die jucundae sunt,
id. ib. 5, 35, 100:id quod unum maxime in praesentia desiderabatur,
Liv. 21, 37:haec ad te in praesenti scripsi, ut, etc.,
for the present, Cic. Fam. 2, 10, 4.—With gerunds and fut. pass. participles, to indicate duration of time, in:C.fit, ut distrahatur in deliberando animus,
Cic. Off. 1, 3, 9; id. Fam. 2, 6, 2:vitiosum esse in dividendo partem in genere numerare,
id. Fin. 2, 9, 26:quod in litteris dandis praeter consuetudinem proxima nocte vigilarat,
id. Cat. 3, 3, 6:ne in quaerendis suis pugnandi tempus dimitteret,
Caes. B. G. 2, 21:in agris vastandis incendiisque faciendis hostibus,
in laying waste, id. ib. 5, 19:in excidenda Numantia,
Cic. Off. 1, 22, 76:cum in immolanda Iphigenia tristis Calchas esset,
id. Or. 21, 74.—In other relations, where a person or thing is thought of as in a certain condition, situation, or relation, in:2.qui magno in aere alieno majores etiam possessiones habent,
Cic. Cat. 2, 8, 18:se in insperatis repentinisque pecuniis jactare,
id. Cat. 2, 9, 20:Larinum in summo timore omnium cum armatis advolavit,
id. Clu. 8, 25.—So freq., of qualities or states of mind: summa in sollicitudine ac timore Parthici belli,
Caes. B. C. 3, 31:torpescentne dextrae in amentia illa?
Liv. 23, 9, 7:hunc diem perpetuum in laetitia degere,
Ter. Ad. 4, 1, 5; Cic. Cat. 4, 1, 2:in metu,
Tac. A. 14, 43:in voluptate,
Cic. Fin. 1, 19, 62:alicui in amore esse,
beloved, id. Verr. 2, 4, 1, § 3:alicui in amoribus esse,
id. Att. 6, 1, 12:res in invidia erat,
Sall. J. 25, 5; Liv. 29, 37, 17: sum in expectatione omnium rerum, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 4, 10:num... Diogenem Stoicum coegit in suis studiis obmutescere senectus?
in his studies, Cic. de Sen. 7, 21:mirificam cepi voluptatem ex tua diligentia: quod in summis tuis occupationibus mihi tamen rei publicae statum per te notum esse voluisti,
even in, notwithstanding your great occupations, id. Fam. 3, 11, 4.—So freq., of business, employment, occupations, etc.: in aliqua re versari,
Cic. Verr. 2, 4, 47, § 105:similia iis, quae in consilio dixerat,
Curt. 5, 5, 23:in certamine armorum atque in omni palaestra quid satis recte cavetur,
Quint. 9, 4, 8:agi in judiciis,
id. 11, 1, 78:tum vos mihi essetis in consilio,
Cic. Rep. 3, 18, 28:in actione... dicere,
Quint. 8, 2, 2.—Of an office, magistracy:in quo tum magistratu forte Brutus erat,
Liv. 1, 59, 7; 4, 17, 1:in eo magistratu pari diligentia se praebuit,
Nep. Han. 7, 5 (cf. B. 1. supra):in ea ipsa causa fuit eloquentissimus,
Cic. Brut, 43, 160:qui non defendit nec obsistit, si potest, injuriae, tam est in vitio, quam, etc.,
is in the wrong, acts wrongly, id. Off. 1, 7, 23:etsi hoc quidem est in vitio, dissolutionem naturae tam valde perhorrescere,
is wrong, id. Fin. 5, 11, 31:non sunt in eo genere tantae commoditates corporis,
id. ib. 4, 12, 29; cf.:an omnino nulla sit in eo genere distinctio,
id. Or. 61, 205:Drusus erat de praevaricatione absolutus in summa quatuor sententiis,
on the whole, Cic. Q. Fr. 2, 16; cf.:et in omni summa, ut mones, valde me ad otium pacemque converto,
id. ib. 3, 5, 5;but, in summa, sic maxime judex credit, etc.,
in a word, in fine, Quint. 9, 2, 72; Auct. B. Alex. 71; Just. 37, 1, 8:horum (juvenum) inductio in parte simulacrum decurrentis exercitus erat: ex parte elegantioris exercitii quam militaris artis,
in part, Liv. 44, 9, 5; cf.:quod mihi in parte verum videtur,
Quint. 2, 8, 6:patronorum in parte expeditior, in parte difficilior interrogatio est,
id. 5, 7, 22:hoc facere in eo homine consueverunt,
in the case of, Caes. B. G. 7, 21:in furibus aerarii,
Sall. C. 52, 12:Achilles talis in hoste fuit,
Verg. A. 2, 540:in hoc homine saepe a me quaeris, etc.,
in the case of, Cic. Verr. 2, 3, 3, § 6: in nominibus impiis, Sall. C. 51, 15:suspectus et in morte matris fuit,
Suet. Vit. 14:qui praesentes metuunt, in absentia hostes erunt, = absentes,
Curt. 6, 3, 8 (cf. I. B. c. supra).—Of the meaning of words, etc.:non solum in eodem sensu, sed etiam in diverso, eadem verba contra,
Quint. 9, 3, 36:aliter voces aut eaedem in diversa significatione ponuntur,
id. 9, 3, 69:Sallustius in significatione ista non superesse sed superare dicit,
Gell. 1, 22, 15:stips non dicitur in significatione trunci,
Charis. 1, 18, 39:semper in significatione ea hortus,
Plin. 19, 4, 19, § 50. —In with abl. of adjj. is used with the verbs esse and habere to express quality:II.cum exitus haud in facili essent, i. e. haud faciles,
Liv. 3, 8, 9:adeo moderatio tuendae libertatis in difficili est,
id. 3, 8, 11; 3, 65, 11; but mostly with adjj. of the first and second declension:in obscuro esse, Liv. praef. § 3: in dubio esse,
id. 2, 3, 1; 3, 19, 8; Ov. H. 19, 174:dum in dubiost animus,
Ter. And. 1, 5, 31; 2, 2, 10:in integro esse,
Cic. Fam. 15, 16, 3; id. Att. 11, 15, 4:in incerto esse,
Liv. 5, 28, 5:in obvio esse,
id. 37, 23, 1:in tuto esse,
id. 38, 4, 10; cf.:videre te in tuto,
Cat. 30, 6:in aequo esse,
Liv. 39, 37, 14; Tac. A. 2, 44:in expedito esse,
Curt. 4, 2, 22:in proximo esse,
Quint. 1, 3, 4:in aperto esse,
Sall. C. 5, 3:in promisco esse,
Liv. 7, 17, 7:in augusto esse,
Cels. 5, 27, 2:in incerto haberi,
Sall. J. 46, 8; Tac. A. 15, 17:in levi habitum,
id. H. 2, 21; cf.:in incerto relinquere,
Liv. 5, 28, 5; Tac. H. 2, 83.With acc.A.In space, with verbs of motion, into or to a place or thing (rarely with names of towns and small islands;2.v. Zumpt, Gram. § 398): influxit non tenuis quidam e Graecia rivulus in hanc urbem,
Cic. Rep. 2, 19:in Ephesum advenit,
Plaut. Mil. 2, 1, 35:in Epirum venire,
Cic. Att. 13, 25, 3:ibo in Piraeeum, visamque, ecquae advenerit in portum ex Epheso navis mercatoria,
Plaut. Bacch. 2, 3, 2: venio ad Piraeea, in quo magis reprehendendus sum, quod... Piraeea scripserim, non Piraeeum, quam in quod addiderim;non enim hoc ut oppido praeposui, sed ut loco,
Cic. Att. 7, 3, 10:se contulisse Tarquinios, in urbem Etruriae florentissimam,
id. Rep. 2, 19:remigrare in domum veterem e nova,
id. Ac. 1, 4, 13:cum in sua rura venerunt,
id. Tusc. 5, 35, 102:a te ipso missi in ultimas gentes,
id. Fam. 15, 9:in Ubios legatos mittere,
Caes. B. G. 4, 11:dein Thalam pervenit, in oppidum magnum et opulentum,
Sall. J. 75, 1:Regillum antiquam in patriam se contulerat,
Liv. 3, 58, 1:abire in exercitum,
Plaut. Am. prol. 102.— With nuntio:cum id Zmyrnam in contionem nuntiatum est,
Tac. A. 4, 56:nuntiatur in castra,
Lact. Most. Pers. 46; cf.:allatis in castra nuntiis,
Tac. H. 4, 32: in manus sumere, tradere, etc., into one's hands:iste unumquodque vas in manus sumere,
Cic. Verr. 2, 4, 27, § 63:Falerios se in manus Romanis tradidisse,
Liv. 5, 27, 3.—Rarely with the verbs ponere, collocare, etc. (pregn., i. e. to bring into... and place there):in crimen populo ponere,
Plaut. Trin. 3, 3, 10:ut liberos, uxores suaque omnia in silvas deponerent,
Caes. B. G. 4, 19:duplam pecuniam in thesauros reponi,
Liv. 29, 19, 7:prius me collocavi in arborem,
Plaut. Aul. 4, 8, 6:sororem et propinquas suas nuptum in alias civitates collocasse,
Caes. B. G. 1, 18.— Motion in any direction, up to, to, into, down to:in caelum ascendere,
Cic. Lael. 23 fin.:filium ipse paene in umeros suos extulisset,
id. de Or. 1, 53, 228:tamquam in aram confugitis ad deum,
up to the altar, id. Tusc. 3, 10, 25:Saturno tenebrosa in Tartara misso,
Ov. M. 1, 113:in flumen deicere,
Cic. Rosc. Am. 25, 70; Nep. Chab. 4, 3.—Denoting mere direction towards a place or thing, and hence sometimes joined with versus, towards:3.quid nunc supina sursum in caelum conspicis,
Plaut. Cist. 2, 3, 78:si in latus aut dextrum aut sinistrum, ut ipsi in usu est, cubat,
Cels. 2, 3:Belgae spectant in septentriones et orientem solem,
Caes. B. G. 1, 1:in orientem Germaniae, in occidentem Hispaniae obtenditur, Gallis in meridiem etiam inspicitur,
Tac. Agr. 10:in laevum prona nixus sedet Inachus urna,
Stat. Th. 2, 218.—With versus:castra ex Biturigibus movet in Arvernos versus,
towards, Caes. B. G. 7, 8 fin.:in Galliam versus movere,
Sall. C. 56, 4: in [p. 913] ltaliam versus, Front. Strat. 1, 4, 11:si in urbem versus venturi erant,
Plin. Ep. 10, 82. —So of that which is thought of as entering into the mind, memory, etc. (cf. I. A. 2. fin.):B.in memoriam reducere,
Cic. Inv 1, 52, 98:in animum inducere,
Liv. 27, 9:in mentem venire,
Cic. Fam. 7, 3:frequens imitatio transit in mores,
Quint. 1, 11, 3. —Or into a writing or speech: in illam Metellinam orationem addidi quaedam,
Cic. Att. 1, 13, 5.—In time, into, till, for:C.dormiet in lucem,
into the daylight, till broad day, Hor. Ep. 1, 18, 34:statim e somno, quem plerumque in diem extrahunt, lavantur,
Tac. G. 22: sermonem in multam noctem produximus, deep into the night, Cic. Rep. Fragm. ap. Arus. Mess. p. 239 Lindem.:in multam noctem luxit,
Suet. Tib. 74:si febris in noctem augetur,
Cels. 7, 27:dixit in noctem atque etiam nocte illatis lucernis,
Plin. Ep. 4, 9, 14:indutias in triginta annos impetraverunt,
for thirty years, Liv. 9, 37, 12; 7, 20, 8:nisi id verbum in omne tempus perdidissem,
forever, Cic. Fam. 5, 15, 1:ad cenam hominem in hortos invitavit in posterum diem,
for the following day, id. Off. 3, 14, 58:audistis auctionem constitutam in mensem Januarium,
id. Agr. 1, 2, 4:subito reliquit annum suum seque in annum proximum transtulit,
id. Mil. 9, 24:solis defectiones itemque lunae praedicuntur in multos annos,
for many years, id. Div. 2, 6, 17:postero die Romani ab sole orto in multum diei stetere in acie,
Liv. 27, 2:qui ab matutino tempore duraverunt in occasum,
Plin. 2, 31, 31, § 99:seritur (semen lini) a Kalendis Octobribus in ortum aquilae,
Col. 2, 10, 17.—With usque:neque illi didicerunt haec usque in senectutem,
Quint. 12, 11, 20:in illum usque diem servati,
id. 8, 3, 68:in serum usque patente cubiculo,
Suet. Oth. 11:regnum trahat usque in tempora fati,
Sil. 11, 392: in posterum (posteritatem) or in futurum, in future, for the future: in praesens, for the present: in perpetuum or in aeternum, forever:sancit in posterum, ne quis, etc.,
Cic. Cat. 4, 5, 10:res dilata est in posterum,
id. Fam. 10, 12, 3:video quanta tempestas invidiae nobis, si minus in praesens, at in posteritatem impendeat,
id. Cat. 1, 9, 22:id aegre et in praesentia hi passi et in futurum etiam metum ceperunt,
Liv. 34, 27, 10; cf.:ingenti omnium et in praesens laetitia et in futurum spe,
id. 30, 17, 1:effugis in futurum,
Tac. H. 1, 71:quod eum tibi quaestoris in loco constitueras, idcirco tibi amicum in perpetuum fore putasti?
Cic. Verr. 2, 1, 30; cf.:oppidum omni periculo in perpetuum liberavit,
id. Fam. 13, 4, 2:quae (leges) non in tempus aliquod, sed perpetuae utilitatis causa in aeternum latae sunt,
Liv. 34, 6, 4: in tempus, for a while, for a short time, for the occasion (postAug.):sensit miles in tempus conficta,
Tac. A. 1, 37:ne urbs sine imperio esset, in tempus deligebatur, qui jus redderet,
id. ib. 6, 11:scaena in tempus structa,
id. ib. 14, 20. —So in diem, for the day, to meet the day's want:nihil ex raptis in diem commeatibus superabat,
Liv. 22, 40, 8:rapto in diem frumento,
id. 4, 10, 1;but, cum illa fundum emisset in diem,
i. e. a fixed day of payment, Nep. Att. 9, 5: in singulos dies, or simply in dies, with comparatives and verbs denoting increase, from day to day, daily:vitium in dies crescit,
Vell. 2, 5, 2:in dies singulos breviores litteras ad te mitto,
Cic. Att. 5, 7:qui senescat in dies,
Liv. 22, 39, 15: in diem, daily:nos in diem vivimus,
Cic. Tusc. 5, 11, 33:in diem et horam,
Hor. S. 2, 6, 47;and in horas,
hourly, id. C. 2, 13, 14; id. S. 2, 7, 10.—In other relations, in which an aiming at, an inclining or striving towards a thing, is conceivable, on, about, respecting; towards, against; for, as; in, to; into:2.id, quod apud Platonem est in philosophos dictum,
about the philosophers, Cic. Off. 1, 9, 28:Callimachi epigramma in Ambraciotam Cleombrotum est,
id. Tusc. 1, 34, 84; cf.:cum cenaret Simonides apud Scopam cecinissetque id car men, quod in eum scripsisset, etc.,
id. de Or. 2, 86, 352:quo amore tandem inflammati esse debemus in ejus modi patriam,
towards, id. ib. 1, 44, 196:in liberos nostros indulgentia,
id. ib. 2, 40, 168:de suis meritis in rem publicam aggressus est dicere,
id. Or. 38, 133: ita ad impietatem in deos, in homines adjunxit injuriam, against, id. N. D. 3, 34 fin.:in dominum quaeri,
to be examined as a witness against, id. Mil. 22, 60:in eos impetum facere,
id. Att. 2, 22, 1:invehi in Thebanos,
Nep. Epam. 6, 1; id. Tim. 5, 3:quaecumque est hominis definitio, una in omnes valet,
id. Leg. 1, 10, 29:num etiam in deos immortales inauspicatam legem valuisse?
Liv. 7, 6, 11:vereor coram in os te laudare amplius,
to your face, Ter. Ad. 2, 4, 5:si in me exerciturus (pugnos), quaeso, in parietem ut primum domes,
Plaut. Am. 1, 1, 168:in puppim rediere rates,
Luc. 3, 545 Burm. (cf.:sic equi dicuntur in frena redire, pulsi in terga recedere, Sulp. ad loc.): Cumis eam vidi: venerat enim in funus: cui funeri ego quoque operam dedi,
to the funeral, to take charge of the funeral, Cic. Att. 15, 1, B:se quisque eum optabat, quem fortuna in id certamen legeret,
Liv. 21, 42, 2:quodsi in nullius mercedem negotia eant, pauciora fore,
Tac. A. 11, 6:haec civitas mulieri redimiculum praebeat, haec in collum, haec in crines,
Cic. Verr. 2, 3, 33:Rhegium quondam in praesidium missa legio,
Liv. 28, 28; so,datae in praesidium cohortes,
Tac. H. 4, 35: hoc idem significat Graecus ille in eam sententiam versus, to this effect or purport, Cic. Div. 2, 10, 25; cf. id. Fam. 9, 15, 4:haec et in eam sententiam cum multa dixisset,
id. Att. 2, 22:qui omnia sic exaequaverunt, ut in utramque partem ita paria redderent, uti nulla selectione uterentur,
id. Fin. 3, 4, 12:in utramque partem disputat,
on both sides, for and against, id. Off. 3, 23, 89: te rogo, me tibi in omnes partes defendendum putes, Vatin. ap. Cic. Fam. 5, 10 fin.:facillime et in optimam partem cognoscuntur adulescentes, qui se ad claros et sapientes viros contulerunt,
id. Off. 2, 13, 46:cives Romani servilem in modum cruciati et necati,
in the manner of slaves, Cic. Verr. 1, 5, 13; cf.:miserandum in modum milites populi Romani capti, necati sunt,
id. Prov. Cons. 3, 5:senior quidam Veiens vaticinantis in modum cecinit,
Liv. 5, 15, 4;also: domus et villae in urbium modum aedificatae,
Sall. C. 12, 3:perinde ac si in hanc formulam omnia judicia legitima sint,
Cic. Rosc. Com. 5, 15:judicium quin acciperet in ea ipsa verba quae Naevius edebat, non recusasse,
id. Quint. 20, 63; cf.:senatusconsultum in haec verba factum,
Liv. 30, 43, 9:pax data Philippo in has leges est,
id. 33, 30:Gallia omnis divisa est in partes tres,
Caes. B. G. 1, 1; cf.:quae quidem in confirmationem et reprehensionem dividuntur,
Cic. Part. Or. 9, 33: describebat censores binos in singulas civitates, i. e. for or over each state, id. Verr. 2, 2, 53; cf. id. ib. 2, 4, 26:itaque Titurium Tolosae quaternos denarios in singulas vini amphoras portorii nomine exegisse,
id. Font. 5, 9:extulit eum plebs sextantibus collatis in capita,
a head, for each person, Liv. 2, 33 fin.:Macedonibus treceni nummi in capita statutum est pretium,
id. 32, 17, 2; cf.:Thracia in Rhoemetalcen filium... inque liberos Cotyis dividitur (i. e. inter),
Tac. A. 2, 67.—Of the object or end in view, regarded also as the motive of action or effect:3.non te in me illiberalem, sed me in se neglegentem putabit,
Cic. Fam. 13, 1, 16:neglegentior in patrem,
Just. 32, 3, 1:in quem omnes intenderat curas,
Curt. 3, 1, 21:quos ardere in proelia vidi,
Verg. A. 2, 347:in bellum ardentes,
Manil. 4, 220:nutante in fugam exercitu,
Flor. 3, 10, 4:in hanc tam opimam mercedem agite ( = ut eam vobis paretis, Weissenb. ad loc.),
Liv. 21, 43, 7:certa praemia, in quorum spem pugnarent,
id. 21, 45, 4:in id sors dejecta,
id. 21, 42, 2:in id fide accepta,
id. 28, 17, 9:in spem pacis solutis animis,
id. 6, 11, 5 et saep.:ingrata misero vita ducenda est in hoc, ut, etc.,
Hor. Epod. 17, 63:nec in hoc adhibetur, ut, etc.,
Sen. Ep. 16, 3:alius non in hoc, ut offenderet, facit, id. de Ira, 2, 26, 3: in quod tum missi?
Just. 38, 3, 4.—So, like ad, with words expressing affections or inclination of the mind:in obsequium plus aequo pronus,
Hor. Ep. 1, 18, 10:paratus in res novas,
Tac. H. 4, 32:in utrumque paratus,
Verg. A. 2, 61.—Of the result of an act or effort:4.denique in familiae luctum atque in privignorum funus nupsit,
Cic. Clu. 66, 188:paratusque miles, ut ordo agminis in aciem adsisteret,
Tac. A. 2, 16: excisum Euboicae latus ingens rupis in antrum, Verg. A. 6, 42:portus ab Euroo fluctu curvatus in arcum,
id. ib. 3, 533:populum in obsequia principum formavit,
Just. 3, 2, 9:omnium partium decus in mercedem conruptum erat,
Sall. H. 1, 13 Dietsch:commutari ex veris in falsa,
Cic. Fat. 9, 17; 9, 18:in sollicitudinem versa fiducia est,
Curt. 3, 8, 20.—Esp. in the phrase: in gratiam or in honorem, alicujus, in kindness, to show favor, out of good feeling, to show honor, etc., to any one (first in Liv.; cf. Weissenb. ad Liv. 28, 21, 4;5.Krebs, Antibarb. p. 562): in gratiam levium sociorum injuriam facere,
Liv. 39, 26, 12:pugnaturi in gratiam ducis,
id. 28, 21, 4:quorum in gratiam Saguntum deleverat Hannibal,
id. 28, 39, 13; cf. id. 35, 2, 6; 26, 6, 16:oratio habita in sexus honorem,
Quint. 1, 1, 6:convivium in honorem victoriae,
id. 11, 2, 12:in honorem Quadratillae,
Plin. Ep. 7, 24, 7:in honorem tuum,
Sen. Ep. 20, 7; 79, 2; 92, 1; Vell. 2, 41 al.—In the phrase, in rem esse, to be useful, to avail (cf.: e re esse;6.opp.: contra rem esse): ut aequom est, quod in rem esse utrique arbitremur,
Plaut. Aul. 2, 1, 10:si in rem est Bacchidis,
Ter. Hec. 1, 2, 27; 2, 2, 7:hortatur, imperat, quae in rem sunt,
Liv. 26, 44, 7:cetera, quae cognosse in rem erat,
id. 22, 3, 2; 44, 19, 3:in rem fore credens universos adpellare,
Sall. C. 20, 1; cf.:in duas res magnas id usui fore,
Liv. 37, 15, 7:in hos usus,
Verg. A. 4, 647.—To form adverbial expressions:7.non nominatim, qui Capuae, sed in universum qui usquam coissent, etc.,
in general, Liv. 9, 26, 8; cf.:terra etsi aliquanto specie differt, in universum tamen aut silvis horrida aut paludibus foeda,
Tac. G. 5:in universum aestimanti, etc.,
id. ib. 6:aestate in totum, si fieri potest, abstinendum est (Venere),
wholly, entirely, Cels. 1, 3 fin.; cf. Col. 2, 1, 2:in plenum dici potest, etc.,
fully, Plin. 16, 40, 79, § 217:Marii virtutem in majus celebrare,
beyond due bounds, Sall. J. 73, 5:aliter se corpus habere atque consuevit, neque in pejus tantum, sed etiam in melius,
for the worse, for the better, Cels. 2, 2:in deterius,
Tac. A. 14, 43:in mollius,
id. ib. 14, 39:quid enim est iracundia in supervacuum tumultuante frigidius? Sen. de Ira, 2, 11: civitas saepta muris neque in barbarum corrupta (v. barbarus),
Tac. A. 6, 42; cf.:aucto in barbarum cognomento,
id. H. 5, 2:priusquam id sors cerneret, in incertum, ne quid gratia momenti faceret, in utramque provinciam decerni,
while the matter was uncertain, Liv. 43, 12, 2:nec puer Iliaca quisquam de gente Latinos In tantum spe tollet avos,
so much, Verg. A. 6, 876:in tantum suam felicitatem virtutemque enituisse,
Liv. 22, 27, 4; cf.:quaedam (aquae) fervent in tantum, ut non possint esse usui,
Sen. Q. N. 3, 24:viri in tantum boni, in quantum humana simplicitas intellegi potest,
Vell. 2, 43, 4:quippe pedum digitos, in quantum quaeque secuta est, Traxit,
Ov. M. 11, 71:meliore in omnia ingenio animoque quam fortuna usus,
in all respects, Vell. 2, 13:ut simul in omnia paremur,
Quint. 11, 3, 25:in antecessum dare,
beforehand, Sen. Ep. 118.—Sometimes with esse, habere, etc., in is followed by the acc. (constr. pregn.), to indicate a direction, aim, purpose, etc. (but v. Madvig. Gram. § 230, obs. 2, note, who regards these accusatives as originating in errors of pronunciation); so, esse in potestatem alicujus, to come into and remain in one ' s power: esse in mentem alicui, to come into and be in one ' s mind: esse in conspectum, to appear to and be in sight: esse in usum, to come into use, be used, etc.:III.quod, qui illam partem urbis tenerent, in eorum potestatem portum futurum intellegebant,
Cic. Verr. 2, 5, 38:ut portus in potestatem Locrensium esset,
Liv. 24, 1, 13; 2, 14, 4:eam optimam rem publicam esse duco, quae sit in potestatem optimorum,
Cic. Leg. 3, 17:neque enim sunt motus in nostram potestatem,
Quint. 6, 2, 29:numero mihi in mentem fuit,
Plaut. Am. 1, 1, 25; cf.:ecquid in mentem est tibi?
id. Bacch. 1, 2, 53:nec prius surrexisse ac militibus in conspectum fuisse, quam, etc.,
Suet. Aug. 16:quod satis in usum fuit, sublato, ceterum omne incensum est,
Liv. 22, 20, 6: ab hospitibus clientibusque suis, ab exteris nationibus, quae in amicitiam populi Romani dicionemque essent, injurias propulsare, Cic. Div. ap. Caecil. 20, 66: adesse in senatum [p. 914] jussit a. d. XIII. Kal. Octobr., id. Phil. 5, 7, 19.—Less freq. with habere: facito in memoriam habeas tuam majorem filiam mihi te despondisse, call or bring to mind, Plaut. Poen. 5, 4, 108:M. Minucium magistrum equitum, ne quid rei bellicae gereret, prope in custodiam habitum,
put in prison, kept in prison, Liv. 22, 25, 6:reliquos in custodiam habitos,
Tac. H. 1, 87.—So rarely with other verbs:pollicetur se provinciam Galliam retenturum in senatus populique Romani potestatem,
Cic. Phil. 3, 4, 8. —In composition, n regularly becomes assimilated to a foll. l, m, or r, and is changed before the labials into m: illabor, immitto, irrumpo, imbibo, impello.—As to its meaning, according as it is connected with a verb of rest or motion, it conveys the idea of existence in a place or thing, or of motion, direction, or inclination into or to a place or thing: inesse; inhibere, inferre, impellere, etc. See Hand, Turs. III. pp. 243- 356.2.in (before b and p, im; before l, m, and r, the n assimilates itself to these consonants), an inseparable particle [kindred with Sanscr. a-, an-; Gr. a-, an; Goth. and Germ. un-], which negatives the meaning of the noun or participle with which it is connected; Engl. un-, in-, not: impar, unequal: intolerabilis, unbearable, intolerable: immitis, not mild, rude, etc. -
43 obeo
ŏb-ĕo, īvi or ĭi (obivi, Verg. A. 6, 801; Aus. Epit. 32, 4; Anthol. Lat. 4, 97, 1;I.contr. obit for obiit,
Lucr. 3, 1042; Luc. 9, 189; Juv. 6, 559), ĭtum, 4 (lengthened form, obinunt obeunt, Paul. ex Fest. p. 189 Müll.), v. n. and a.Neutr., to go or come to or towards, to come in, to go to meet, go against (mostly poet. and in post-Aug. prose).A.In gen.:B.donec vis obiit,
until force intervene, Lucr. 1, 222:dum acris vis obeat,
id. 1, 247:obit infera Perseus in loca,
Cic. Arat. 465 (Grot. 718):ad omnes hostium conatus,
to go to meet, to oppose, Liv. 31, 21. —In partic.1.Of constellations, to go down, to set:2.abditur Orion, obit et Lepus abditus umbrā,
Cic. Arat. 46, 3 (Grot. 716); Stat. S. 2, 1, 210:an sidera obirent, nascerenturve,
Plin. 2, 26, 24, § 95.—Of the sun:in reliquis orientis aut obeuntis solis partibus,
Cic. Rep. 6, 20, 22:in undis Sol fit uti videatur obire et condere lumen,
Lucr. 4, 433.—Hence, to pass by:tres noctes,
Plaut. Truc. 1, 1, 11.—Pregn., to fall, perish (syn.:II. A.occido, pereo, occumbo). —Of cities: et Agamede obiit et Hiera,
Plin. 5, 31, 39, § 139; id. 5, 29, 31, § 117.— —Hence, to die:malo cruciatu ut pereas atque obeas cito,
Plaut. Ep. 3, 4, 76; Lucr. 3, 1045;tecum vivere amem, tecum obeam libens,
Hor. C. 3, 9, 24:simul se cum illis obituros,
Liv. 5, 39, 13:gaudio,
to die of joy, Plin. 7, 53, 54, § 180:morbo,
of a disease, id. 11, 37, 71, § 187; Vell. 2, 47, 2; 2, 102, 1; Tac. A. 3, 6; Suet. Aug. 63; id. Tib. 39; id. Ner. 3; Plin. Ep. 3, 7, 10; 6, 2, 5:voluntariā morte obiit,
Suet. Galb. 3 fin.; Vell. 2, 8, 7; Eutr. 7, 17:morte subitā,
id. 8, 15:repentinā morte,
id. 10, 17; Ambros. Ep. 53, 3.—In gen.:B.Acherontem nunc obibo, Enn. ap. Paul. ex Fest. s. v. ob, p. 201 Müll. (Trag. v. 278 Vahl.): tantum restitisset urbis, quantum flamma obire non potuisset,
to reach, Cic. Cat. 3, 10, 25.—In partic.1.To travel over or through; to wander through, traverse, visit:2.nec vero Alcides tantum telluris obivit,
Verg. A. 6, 801:tantas regiones barbarorum pedibus obiit,
Cic. Fin. 5, 29, 87:villas,
to visit, id. Fam. 7, 1, 5:comitia,
id. Att. 1, 4, 1:cenas,
id. ib. 9, 13, 6. —To run over with the eyes, to survey, review:3.oculis exercitum,
to survey, Plin. Ep. 3, 7, 13:omnia visu,
Verg. A. 10, 447.—In speaking, to go over, mention, recount:oratione omnes civitates,
to enumerate, Cic. Verr. 2, 2, 51, § 125.—To go around, surround, overspread, envelop ( poet.):4.chlamydem limbus obibat Aureus,
Ov. M. 5, 51:clipeum,
Verg. A. 10, 482.—To apply [p. 1234] one's self to, to engage in, attend to any business or undertaking; to enter upon an office; to discharge, perform, execute, accomplish any thing:5.obeundi negotii studio tot loca adire,
Cic. Imp. Pomp. 12, 34:hereditatum obeundarum causā,
to enter upon, take possession of, id. Agr. 1, 3, 8:facinus,
id. Cat. 1, 10, 26:pugnas,
to engage in battle, Verg. A. 6, 167; Val. Fl. 3, 710:judicia,
Cic. de Or. 1, 38, 173:legationem,
to enter upon, undertake, id. Att. 15, 7; Nep. Dion. 1, 4:consularia munera,
Liv. 2, 8:munus vigiliarum,
id. 3, 6:publica ac privata officia,
Just. 41, 3, 4:neque privatam rem... neque publicam,
Cic. Imp. Pomp. 17, 53:ne ad omnia simul obire unus non possit,
Liv. 10, 25, 14:rusticum opus,
Col. 12, 3:bella,
Liv. 4, 7:sacra,
id. 1, 20:imperia,
to perform, execute, Stat. Achill. 1, 149.—To meet:vadimonium,
to meet one's bail, appear at the appointed time, Cic. Quint. 17, 54:diem,
to appear on the day appointed, id. Lael. 2, 7; id. Phil. 3, 8, 29; id. Att. 13, 14, 1:annum petitiones tuae,
i. e. to be a candidate the first year the law permits, id. Fam. 10, 25.—Hence, diem suum obire, to die:ea diem suom obiit,
Plaut. Cist. 1, 3, 27; Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 12, 2; Gell. 6, 8, 6; so,diem supremum,
Nep. Milt. 7, 6;and simply, diem,
Suet. Vesp. 1:mortem,
Plaut. Aul. prol. 15; Cic. Phil. 5, 17, 48; hence, in the pass.:morte obitā (sc. ob rem publicam),
id. Sest. 38, 83.—Hence, P. a. (anteand post-class.): ŏbĭtus, a, um, for mortuus, dead, Liv. Andron. ap. Prisc. p. 869 P.: obiti, the dead:obitis libatione profunditur,
App. de Mund. p. 68:OBITAE,
Inscr. Orell. 2673. -
44 умирать
[umirát'] v.t. impf. (pf. умереть - умру, умрёшь; pass. умер, умерла, умерло, умерли; от + gen.)1.1) morire diон умирает — sta morendo (sta per morire, è in punto di morte, è in fin di vita)
2) sparire"Они никогда не умрут в моей памяти" (Л. Толстой) — "Rimarranno sempre nella mia memoria" (L. Tolstoj)
2.◆я умираю с голоду — (a) non ci vedo dalla fame; (b) faccio la fame
-
45 AVERE
I см. тж. AVERE IIv-A1374 —— см. -A16— см. -A138— см. -A139— см. -A282— см. -A140avere agio di (+ inf.)
— см. -A357— см. -A391— см. -A411avere le ali {или l'ali) basse (или stanche, flosce)
— см. -A412— см. -A413— см. -A411— см. -A464— см. -A536— см. - M1239— см. - C724— см. -A560— см. -A560— см. - T96— см. - T517— см. -A583— см. -A586— см. -A587— см. -A648— см. -A736— см. -A776— см. -A777— см. -A837avere l'animo a...
— см. -A838avere l'animo di (+inf.)
— см. -A839— см. -A898avere gli anni di Matusalemme (или di Noè, di primo topo)
— см. -A899— см. -A941— см. - C725— см. -A962— см. -A995— см. -A996— см. -A1015— см. -A1063— см. -A1064— см. -A1097— см. -A1098— см. -A1131— см. -A1168— см. -A1275— см. -A1276— см. - D57— см. -A1345— см. -A1384— см. - B24— см. - B23— см. - B28— см. - B45avere il baco di...
— см. - B46— см. - B47— см. - B48— см. - B95— см. - B175— см. - B193— см. - B208avere il bandolo della matassa
— см. - B212— см. - B219— см. - B237avere la barba di (или a) (+ inf.)
— см. - B238— см. - B239— см. - B266averne basta (di...)
— см. - B314— см. - B373— см. - B390avere un bel (+ inf.)
— см. - B445— см. - F184— см. - C1522avere una bella età rispettabile
— см. - E250— см. - G481— см. - L615— см. - M5— см. - S1018— см. - B436— см. - T246— см. - V393— см. - B437— см. - B483-A1375 —avere qd per bene [per male]
— см. - D773— см. - B588— см. - R548— см. -A1180— см. - O673non aver bisogno di svegliarino
— см. - S2116— см. - B866— см. - B794avere la bocca buona [cattiva]
— см. - B867avere la bocca chiusa (или cucita, tappata)
— см. - B799— см. - B868— см. - B869avere qc per un boccone di pane
— см. - B967— см. - B1033— см. - B1034— см. - N38— см. - B1154— см. - B1155— см. - B1155— см. - B1210avere la briglia di qc in mano
— см. - B1225— см. - B1269avere un bruscolo in un occhio (или nell'occhio, negli occhi)
— см. - B1275— см. - C1522— см. - Q44— см. - B1316— см. - B1359avere le budelle legate insieme
— см. - B1360— см. - B1361— см. - B1377— см. - B1444— см. - B1445— см. -A102— см. - C86— см. - C1069— см. - C1522— см. - C2392— см. - C2808— см. - D238— см. - G481— см. - L435— см. - L780— см. - M538avere buona mano a (+ inf.)
— см. - M539— см. - M540— см. - M1202— см. - M1205— см. - N39— см. - N583— см. - O92a— см. - O355— см. - P687— см. - S147— см. - S1245— см. - S1610avere buono stomaco per...
— см. - S1769— см. - T246— см. - C9avere il calabrone nell'orciolo
— см. - C74— см. - C113— см. - C122— см. - C173avere nel (или sul) calendario
— см. - C174non avere qd nel suo calendario
— см. - C175— см. - C185non avere un callo a (+inf.)
— см. - C192— см. - C212— см. - C235— см. - C265— см. - C272avere campo di (или a) (+ inf.)
— см. - C375— см. - C2739— см. - C631— см. - C637— см. - C638— см. - C664— см. - C726— см. - C727— см. - C728— см. - C729— см. - C730— см. - C731averla tra (il) capo e il collo
— см. - C701— см. - C732— см. - C733— см. - C735— см. - G1059— см. - S580— см. - C736— см. - C861— см. - C876avere capriccio di...
— см. - C889— см. - C911— см. - C2982— см. - C928aver caro di (+ inf.)
— см. - C998— см. - C999aver caro meno d'una medagliata
— см. - M1024— см. - C1067— см. - C1063— см. - C1068— см. - C1155— см. - C1154— см. - T628— см. - C1272— см. - C1289— см. - C1522— см. - C2392— см. - Q44— см. - S147— см. - S1610— см. - V557— см. - C1304avere il cece (dentro le orecchie) (или all'orecchio, nell'orecchio, negli orecchi, agli orecchi)
— см. - C1437— см. - C1438— см. - G119— см. - C1490— см. - C1521— см. - C1514— см. - C1540— см. - E258— см. - S732avere il cervello a...
— см. - C1564— см. - C1567— см. - C1568— см. - C1569— см. - C1578— см. - C1566— см. - C1571— см. - G240— см. - C1566— см. - C1573avere il cervello nella lingua
— см. - C1574— см. - C1575avere il cervello nelle nuvole
— см. - C1566— см. - O8— см. - C1576— см. - C1577— см. - C1578— см. - C1579— см. - S580— см. - C1580— см. - C1569— см. - C1683avere la chiave rii...
— см. - C1700— см. - C1739— см. - C1740— см. - C1741avere una ciabatta di Machiavelli
— см. - M25— см. - C1782— см. - R551— см. - C1954avere in cocca frecce (или riardi, strali)
— см. - C1999— см. - C2025— см. - C2026— см. - C2027— см. - C2029— см. - C2027avere i coglioni gonfi (или pieni) di...
— см. - C2075— см. - C2103— см. - C2152— см. - C2183— см. - C2220— см. - C2272— см. - C2307— см. - C2308— см. - C2323— см. - C2334— см. - C2353avere (di) comune con...
— см. - C2373— см. - C2417— см. - C2459— см. - C2478— см. - C2484— см. - C2525— см. - C2605— см. - C2631— см. - C2637— см. - C2642— см. - C2674avere per le (или sulle) corna
— см. - C2689avere le corna (e sette palchi) (тж. avere le corna in testa)
— см. - C2691— см. - C2740— см. - C2809— см. - C2810— см. - C2811— см. - C2938— см. - C2939— см. - C2940— см. - C2972— см. - C3011— см. - C3084— см. - C3107— см. - C3122— см. - C3123— см. - C3146— см. - C3166— см. - C3224avere (il) cuore di (+ inf.)
— см. - C3225— см. - C3226— см. - C3227— см. - C3228— см. - C3229avere qd nel cuore (тж. aver cuore per qd)
— см. - C3230— см. - C3231— см. - C3232— см. - C3234— см. - G1060avere il cuor sulle labbra (или sulla lingua, in mano)
— см. - C3236— см. - C3237— см. - C3239— см. - C3310— см. - C3311— см. - D20— см. - F45— см. -A900— см. - D57avere debiti fin sopra i capelli
— см. - D64— см. - D87— см. - C2741a— см. - D89— см. - D98— см. - D99— см. - Q57— см. - D157— см. - D158— см. - D273— см. - D274— см. - D323— см. - D327avere il diavolo nelle braccia
— см. - B1157— см. - D323— см. - C2741a— см. - D324— см. - D325— см. - D323— см. - D327— см. - D380— см. - L996avere che (или a che, da) dire con... (или contro.., su...)
— см. - D504— см. - D550— см. - D616— см. - D622— см. - D624— см. - F237a— см. - D723— см. - D773— см. - D853— см. - D881non avere né dritto né rovescio
— см. - D568— см. - B1158— см. - C2941— см. - C3086non avere due dita di cervello
— см. - D686— см. - P1375— см. - E10avere effetto di (+ Znf.)
— см. - E26avere un emporio di cognizioni
— см. - E65— см. - E77— см. - E81— см. - E175— см. - E229— см. - E265— см. - F6— см. - G849avere (la) faccia di (+ inf.)
— см. - F46avere faccia di...
— см. - F47avere (la) faccia tosta di (+ inf.)
— см. - F46— см. - F48— см. - F142avere da (или af a che, che) fare con qd
— см. - F185— non avere (niente или nulla) a che fare con...
— см. - F186avere che fare in...
— см. - F188— см. - F237a— см. - F274— см. - F275— см. - F307— см. - F346— см. - F363— см. - F387— см. - F475— см. - F476— см. - F536— см. - F543— см. - F577avere fiato di (или da) (+ inf.)
— см. - F578— см. - F579— см. - F566— см. - F580— см. - F620— см. - F648— см. - F649— см. - F660avere fifa (или la fifa addosso)
— см. - F674— см. - F712— см. - F769— см. - R551— см. - F816— см. - F905— см. - F936— см. - F937— см. - O685— см. - F957— см. - F966— см. - F1041— см. - F1084— см. - F1117— см. - F1118— см. - F1119— см. - F1167— см. - F1223— см. - F1241— см. - F1288— см. - F1317— см. - F1356— см. - F1342— см. - F1441— см. - F1467avere il fuoco di...
— см. - F1517— см. - F1500— см. - F1501— см. - F1502— см. - G139— см. - G143avere una gamba in un posto, una in un altro
— см. - G140— см. - G141— см. - G295— см. - G348avere ghigna di (+ inf.)
— см. - G398— см. - G438— см. - G480— см. - N202— см. - G577— см. - G646— см. - G731— см. - G754— см. - G766— см. - G850— см. -A1187— см. - G901— см. - G911— см. - G929— см. - G948avere il granchio alla borsa (или al borsellino, alla scarsella, alle mani)
— см. - G957avere grane con...
— см. - G942— см. - C1660— см. - C1793— см. - F307avere una gran fiaccona addosso
— см. - F522— см. - M1205avere una gran sosta di debiti
— см. - D64avere grande stato (presso qd)
— см. - S1655— см. - G1019— см. - G1044avere la grinta di...
— см. - G1072— см. - G1081avere una grossa carta in mano
— см. - C1069— см. - P1029— см. - G1212— см. - G1211— см. - H1— см. - H3avere (l')idea di...
— см. - I16— см. -A930non averci l'imboccatura a...
— см. - I59avere il suo impiccato e le sue corna (тж. avere il suo impiccato all'uscio)
— см. - I118— см. - I181— см. - I331— см. - R57— см. -A438— см. - L224— см. - F363avere il leone per il ciuffetto
— см. - L379— см. - V475— см. - L568— см. - L664— см. - L665— см. - L666a— см. - L667non aver lingua, né occhi, né orecchi
— см. - L668— см. - L733— см. - L838— см. - L844avere la luna (или le lune; тж. aver la luna matta или storta, di traverso; aver le lune rovesce или a rovescio)
— см. - L897— см. - L977— см. - L992— см. - M5— см. - M44— см. - M209avere (или aversi, aversela, aversene) a male (тж. aversela per male)
— см. - M210— см. -A1375— см. - C325— см. - M211— см. - M185— см. - M541— см. - M293— см. - M322avere qc nella (или in) manica
— см. - M393— см. - M394— см. - M404— см. - M405— см. - M428— см. - M542avere mano a (+ inf.)
— см. - M539— см. - M543— см. - M544avere a mano (или alle mani, fra le mani, in mano, nelle mani, per mano, per la mano, per le mani, sotto mano)
— см. - M546avere le mani nei capelli a qd (тж. avere le mani in capo a qd или nella chioma di qd)
— см. - M486— см. - M547— см. - F237a— см. - M548— см. - M549— см. - M550— см. - M551— см. - M552— см. - M553— см. - M445— см. - M554— см. - M465— см. - M466— см. - M549— см. - V327avere un mattone sullo stomaco
— см. - M981— см. - M996aver la medaglia di San Venanzio
— см. - V208— см. - M1047— см. - M1072— см. - M1077— см. - M1111— см. - M1129— см. - M1130— см. - M1131— см. - M1132— см. - M1218aver mestieri (реже mestiere) di...
— см. - M1297non avere da mettersi le scarpe
— см. - S335— см. - I12— см. - M1399avere il miele in bocca, e il rasoio a cintola
— см. - M1400— см. - M1439— см. - M1521aver (la) mira a... (тж. aver in mira di..; aver di mira)
— см. - M1522— см. - M1533— см. - M1575— см. - M1574avere il modo di...
— см. - M1656— см. - M1657aver molti anni addosso (или di cavalletto, sul gallone, sul groppone, sulla groppa, sulla schiena, sulle spalle)
— см. -A901— см. - C243avere molta carne al fuoco (или a bollire, a cuocere)
— см. - C954— см. - C1661— см. - C1805— см. - D238— см. - G792aver molti inverni sul groppone
— см. - I365— см. - M1776— см. - P1461— см. - M1887— см. - M1888— см. - M1949— см. - G851— см. - M1958— см. - M2032— см. - M2118— см. - M2235avere (il) muso di...
— см. - M2234— см. - N39— см. - N40— см. - R552— см. - R553— см. - N228— см. - N229avere i nervi scoperti (или tesi, in pezzi, a fior di pelle)
— см. - N230— см. - N238non aver niente a che fare con...
— см. - F186non aver(ci) niente a che vedere con...
— см. - V114— см. - N321— см. - N344— см. - N393— см. - N474— см. - V530non aver nulla a che fare con...
— см. - F186— см. - S942non aver(ci) nulla a che vedere con...
— см. - V114— см. - N582— см. - N583— см. - N584— см. - O92a— см. - O94— см. - O95avere occhi per...
— см. - O96— см. - O98— см. - O99— см. - O100— см. - O102— см. - O37— см. - O101— см. - O103— см. - O104— см. - O105— см. - O100— см. - O109avere gli occhi alle inani a qd
— см. - O111non avere né occhi, né orecchi
— см. - O113— см. - O114— см. - O117— см. - O99 c)— см. - O119— см. - Q55non avere un'oncia di...
— см. - O359— см. - O373— см. - O390— см. - O374— см. - O375— см. - O515avere l'orecchio di...
— см. - O532— см. - O533— см. - O535avere gli orecchi foderati (di prosciutto или di salame, di panno)
— см. - O536— см. - O537— см. - O533— см. - O541avere origine da...
— см. - O599— см. - O642— см. - O685— см. - O686— см. - O687— см. - O688— см. - O689— см. - O690— см. - P1— см. - P84— см. - M2254— см. - P123— см. - P122— см. - P145— см. - P168— см. - P184— см. - P206avere del pancotto nel cervello
— см. - P216— см. - P321— см. - P351avere pappa nel cervello (тж. avere della pappa frullata nella testa)
— см. - P376— см. - P414— см. - P504— см. - P505— см. - P506— см. - P507— см. - P614— см. - P624— см. - P623— см. - P672— см. - P680— см. - P724— см. - P783— см. - P896— см. -A1035— см. - P897avere la pazienza di Giobbe (или d'un santo, d'un certosino, d'un benedettino)
— см. - P912— см. - P954a— см. - P998— см. - P1030— см. - P1014— см. - P1098— см. - P1099— см. - P1203aver pensiero a...
— см. - P1204aver il pensiero a...
— см. - P1205— см. - L948anon avere un pensiero al mondo
— см. - P1206— см. - P1232— см. - P1233— см. - P1266— см. - Q44— см. - P1406— см. - P1420— см. - P1421— см. - P1422— см. - P1565— см. - P1579— см. - P1585— см. - F1189avere il "piede sulla buccia di un cocomero
— см. - P1630— см. - P1631avere i piedi a (или in) terra
— см. - P1708— см. - B1033— см. - G910— см. - O120— см. - S363— см. - T97— см. - P1837— см. - P1840— см. -A902— см. - V17— см. - C271— см. - C2691avere più debiti della lepre (или che lepre, che peli)
— см. - D64— см. - G143— см. - G216— см. - N88— см. - D161avere più segreti d'un magnano
— см. - M116— см. - P1884— см. -A7— см. - M980— см. - M1133— см. - O121— см. - O293— см. - P945— см. - S1029— см. - P2062— см. - C737— см. - P2154— см. - P2206aver pratica di...
— см. - P2214aver le pratiche con...
— см. - P2215— см. - P2216— см. - P2249— см. - P2256non avere né principio né fine
— см. - F816— см. - C3312— см. - D625— см. - G481— см. - P2394— см. - N38— см. - P2396— см. - P2419— см. - P2513— см. - P2515avere un punto più del diavolo
— см. - P2514— см. - Q4— см. - C2889aver qualche linea (di febbre)
— см. - L616avere qualche santo in paradiso
— см. - S211— см. - Q19— см. - Q20avere (dei) quattrini a palate (тж. avere quattrini a glumelle)
— см. - Q57— см. - R4— см. - R54— см. - R55— см. - R56— см. - R57— см. - R114— см. - R172non avere regola, né modo
— см. - R200— см. - R274— см. - R268aver da ricoprire il melarancio
— см. - M1070— см. - R329— см. - R358avere riguardo (или riguardi) a...
— см. - R367— см. - R368non avere riguardo (da... a...)
— см. - R369— см. - R414aver rispetto di...
— см. - R431— см. - C2742— см. - S10— см. - R525— см. - R526— см. - R614— см. - R645— см. - S24— см. - S13— см. - S45— см. - S46— см. - S47— см. - S90— см. - F49— см. - S152— см. - S148— см. - S149— см. - S150— см. - S151— см. - S152— см. - S209non averci il suo santo a (+ inf.)
— см. - S210— см. - S211— см. - S298— см. - S335— см. - S409avere schifo a...
— см. - S426— см. - S445— см. - S468— см. - M1026— см. - B296— см. -A373— см. - M44— см. - S640— см. - S646— см. - S691— см. -A778— см. - S880— см. - P624— см. - S1031— см. - S1030— см. - S1082— см. - S1229— см. - S1233— см. - S1246— см. - S1247— см. - S1249— см. - S1245— см. - S1250— см. - S1239— см. - S1250— см. - S1283— см. - S1301— см. - S1324— см. - S1341— см. - S1362— см. - S1387— см. - S1407— см. - S1429avere Io spirito di...
— см. - S1466— см. - S1524— см. - S1734— см. - S1751avere la stoffa di...
— см. - S1752— см. - S1753— см. - S1756— см. - S1759avere stomaco per...
— см. - S1769— см. - S1770— см. - S1771— см. - S1772— см. - S1788— см. - S1913— см. - S1941— см. - S2058— см. - S2059— см. - S2060— см. - S2113— см. - T1— см. - T8avere tanti anni sul gallone (или sulla groppa, sul groppone или sulla schiena, sulle spalle)
— см. -A901— см. - B239avere tante fatiche sul groppone
— см. - F242— см. - L669— см. - O122avere tanta roba sullo stomaco
— см. - S1774— см. - T81avere il (или del) tarlo con qd
— см. - T91— см. - T98— см. - T99— см. - T100— см. - T105— см. - T101— см. - T104— см. - T102— см. - T103— см. - T97— см. - T104— см. - T105— см. - T131— см. - T248— см. - T249— см. - T250— см. - T348— см. - T408— см. - T444— см. - T519— см. - T520— см. - T523— см. - T526— см. - T521— см. - T524— см. - T518— см. - T525— см. - T526— см. - P959avere la testa piena di grilli
— см. - G1059avere la testa piena di segatura
— см. - T529— см. - T518— см. - T530— см. - T531— см. - T522— см. - S580— см. - T533— см. - T518— см. - T534— см. - T628— см. - M555— см. - T669— см. - T719— см. - T784— см. - T785— см. - T786— см. - T894— см. - C3086— см. - M980— см. - P248— см. - G142avere troppa carne al fuoco (или a bollire, a cuocere)
— см. - C954— см. - S781— см. - T964— см. - C3284— см. -A8— см. -A779— см. -A1277— см. - G578— см. - M1246avere tutti i quarti di nobiltà
— см. - Q47— см. - T784anon avere tutti i suoi venerdì
— см. - V216— см. - U39— см. - U68avere qd nelle (или sotto le, tra le) unghie
— см. - U77— см. - U73— см. - U97— см. - D915— см. - U181— см. - V38— см. - V67— см. - V70aver il vanto di...
— см. - V71— см. - V113non avere che vedere con...
— см. - V114— см. - V138— см. - V169— см. - V204— см. - S922aver venticinque soldi per lira
— см. - S923avere vento di...
— см. - V250avere il vento (della fortuna) in (или alla) poppa (тж. avere il vento in fil di ruota; avere il vento per sé)
— см. - V238— см. - V318— см. - V362— см. - V364— см. - V394— см. - V395— см. - V444avere via il capo dietro...
— см. - C738— см. - V475— см. - V570— см. - V654aver viso da (или di) (+ inf.)
— см. - V655— см. - V319— см. - V686— см. - V687— см. - M986— см. - V841— см. - C548— см. - V842— см. - V870non avere volto da (+m/.)
— см. - V960— см. - V961— см. - Z38— см. - Z76— см. - Z93— см. - T966— см. - G462mostrare di avere il cavallo di denari, poi avere la fantesca di coppe
— см. - C1368non sapere dove si ha la testa
— см. - T592— см. - C798abbi donna di te minore, se vuoi essere signore
— см. - D793— см. - F1134— см. - M1172abbi pur fiorini, che troverai cugini
— см. - F921avuta la grazia, gabbato lo santo
— см. - F507— см. - L318le bugie hanno coda corta (или le gambe corte, il naso lungo)
— см. - B1400casa che ha buon vicino, vai più qualche fiorino
— см. - C1191chi abbisogna non abbia vergogna
— см. - V333— см. - T793-A1376 —(è come la fiera di Sinigaglia) chi ha avuto, ha avuto
chi ha dell'amaro in corpo (или chi ha dentro amaro), non può sputar dolce
— см. -A585chi ha degli anni, ha dei malanni
— см. -A912chi ha arte, ha parte
— см. -A1172chi ha ad aver bene, dormendo gli viene
— см. - B498chi ha (buon) cavallo in stalla non si vergogna di andare (или può andare) a piedi
— см. - C1389chi ha buona lingua, ha buone spalle
— см. - L701chi ha il buon vicino, ha il buon mattutino
— см. - V559chi ha il capo di cera, non vada al sole
— см. - C816— см. - C882chi ha carità, carità aspetti
— см. - C932chi ha cinquanta carnevali, si può mettere gli stivali
— см. - C995chi ha denari e prati, non sono mai impiccati
— см. - D121chi ha denti non ha pane, e chi ha pane non ha denti
— см. - D206chi ha difetto e non tace, ode sovente quel che gli (di)spiace
— см. - D408a chi ha fame è buono ogni pane
— см. - F121— см. - F122chi ha fortuna in amor, non giuochi a carte
— см. - F1137chi ha fretta, indugi
— см. - F1321chi ha la gobba non se la vede
— см. - G819chi ha il grano non ha le sacca
— см. - G988chi ha il lupo nella bocca, l'ha sulla groppa
— см. - L1003chi ha il lupo per compare, porti (или tenga) il can sotto il mantello
— см. - L1004chi se l'ha a male, s'allenti
— см. - M231chi ha il mal vicino, ha il mal mattutino
— см. - V559— см. - M318— см. - M374chi ha moglie, ha doglie
— см. - M1684chi ha da morir di forca, può ballar sul fiume
— см. - F1058chi ha il neo, e non se Io vede, ha la fortuna, e non se lo crede
— см. - N164chi ha gli onori ne porta i pesi
— см. - O393chi ha orecchi, intenda (chi ha denaro spenda)
— см. - O591— см. - P901chi ha paura d'ogni figura, spesso inciampa nell'ombra
— см. - P903chi ha paura di passere, non semini panico
— см. - P904chi ha pazienza, ha i tordi grassi a un quattrin l'uno
— см. - P915chi ha del pepe, ne mette anche sul cavolo
— см. - P1260chi ha più cervello, più ne adoperi
— см. - C1621chi ha poco panno, porti il vestito corto
— см. - P340chi ha poca vergogna, tutto il mondo è suo
— см. - V334chi ha polli, ha pipite
— см. - P1972— см. - P2384chi ha ragione teme, chi ha torto spera
— см. - R84chi ha della roba, ha de' parenti
— см. - R476— см. - R499chi ha a rompere il collo, trova la scala al buio
— см. - C2133chi ha tegoli di vetro, non tiri sassi a] vicino
— см. - T167chi ha tempo, ha vita
— см. - T300chi ha tempo non aspetti (или non perda tempo; тж. chi ha tempo e aspetta tempo, perde tempo; chi ha tempo e tempo aspetta, tempo perde)
— см. - T299chi ha terra, ha guerra
— см. - T435chi ha ventura, poco senno gli basta
— см. - V300chi ha vigna, ha tigna
— см. - V569chi ha vin dolce, non imbotti agresto
— см. - V603chi lingua ha, a Roma va
— см. - L702chi lingua ha, se la caverà
— см. - L703chi moglie non ha, mogli mantiene
— см. - M1685chi moglie non ha, moglie si trova
— см. - M1686chi n'ha cento le marita; chi n'ha una l'affoga
— см. - C1501-A1377 —chi non ha cervello abbia gambe
— см. - G185chi non ha cervello, suo danno
— см. - C1622chi non ha dazio, non teme i dazini
— см. - D62chi non ha debiti non ha credito
— см. - D69chi non ha denari, scarta bella
— см. - D122chi non ha da fare, Dio gliene manda
— см. - D465chi non ha giudizio abbia gambe
— см. - G185— см. - I112chi non ha letto e desco, mangi in terra e dorma al fresco
— см. - L500— см. - P1483chi non ha poveri o matti nel parentado, è nato o di lampo o di tuono
— см. - P2192chi non ha quattrini, non abbia voglie
— см. - Q81chi non ha la testa, abbia gambe
— см. - G185chi non ha travagli, tenga de' cavalli
— см. - T884chi non l'ha all'uscio, l'ha alla finestra
— см. - U235— см. - T794-A1378 —chi più ha, [più desidera | più vuole]; chi più n'ha, più ne vorrebbe
-A1379 —chi più ne ha, più ne metta
chi poco ha, caro tiene
— см. - P1920chi tempo ha e tempo aspetta, perde l'amico e denari non ha mai
— см. - T301chi da venti non n'ha, di trenta non n'aspetti
— см. - V231— см. - C3098come fai, cosi avrai
— см. - F204-A1380 —come l'ho avuta, così l'ho data
— см. - P292— см. - G805è come la fiera di Sinigaglia chi ha avuto, ha avuto
— см. -A1376— см. - E160— см. - L318— см. - F608finché uno ha i denti in bocca, non sa quel che gli tocca
— см. - D210— см. - F1579— см. - G642ha ancora il latte alla (или sulla, in) bocca (или sui denti, sulle labbra)
— см. - L239-A1381 —— см. - N605— см. - G789— см. - G1208ha il malanno e l'uscio addosso
— см. - M155ha qualche freccia in suo arco
— см. - F1262il leone ebbe bisogno del topo
— см. - L383— см. - M1181i muli hanno forza nelle gambe
— см. - M2162— см. - N26ne ho pochi de'santi in camera
— см. - S220— см. - L318— см. -A1174— см. - N440— см. - O491— см. - F832— см. - M1484— см. - S1615— см. - S1334— см. - I201— см. - Z30— см. - C2928ogni diritto ha il suo rovescio
— см. - R593— см. - G962— см. - M255— см. - M1875— см. - M2061— см. - P1127— см. - P1360— см. - P1513— см. - R593— см. - S102— см. - S676— см. - C3098ognuno ha opinione, ma non discrezione
— см. - O420— см. - R102— см. - R500— см. - P1335— см. - P2196quando ha (da) andar male, vada cosi
— см. - M292quando s'ha a rompere il collo, si trova la scala
— см. - C2133quando puoi aver del bene, pigliane
— см. - B505— см. - E216— см. - R536il sapere ha un piede in terra, e l'altro in mare
— см. - S234se t'arrabbi, hai torto
— см. -A1138— см. - M1670se le rane avessero i denti...
— см. - R110se se n'avvede me l'abbo, se non se n'avvede me la gabbo
— см. - G7— см. - C2710i soldi hanno paura a star soli
— см. - S936superbia senz'avere, mala via suol tenere
— см. - S2099— см. - V55— см. - V382 -
46 fatality
[fə'tælətɪ]nome (person killed) morto m. (-a)* * *[fə'tæləti]- plural fatalities - noun ((an accident causing) death: fatalities on the roads.) incidente mortale, fatalità* * *fatality /fəˈtælətɪ/n.1 [cu] morte (violenta): to minimize the risk of fatality, ridurre il rischio di morte; Road accidents cause many fatalities, gli incidenti stradali sono la causa di molte morti; pedestrian fatalities, investimenti mortali di pedoni; incidenti con morte di pedoni4 [u] fatalità; destino contrario.* * *[fə'tælətɪ]nome (person killed) morto m. (-a) -
47 finio
I.Lit.A.In gen.:B.populi Romani imperium Rhenum finire,
Caes. B. G. 4, 16, 4:quo (jugo) Cappadocia finitur ab Armenia, Auct. B. Alex. 35, 5: Tmolus Sardibus hinc, illinc parvis finitur Hypaepis,
Ov. M. 11, 152; Vell. 2, 126, 3:rem res finire videtur (followed by terminare),
Lucr. 1, 998:riparum clausas margine finit aquas,
Ov. F. 2, 222:signum animo,
Liv. 1, 18, 8:in ore sita lingua est, finita dentibus,
Cic. N. D. 2, 59, 149.—In partic.: finiens orbis or circulus, the horizon: illi orbes, qui aspectum nostrum definiunt, qui a Graecis horizontes nominantur, a nobis finientes rectissime nominari possunt, Cic. Div. 2, 44, 92:II.circulus,
Sen. Q. N. 5, 17, 2.Trop.A.To set bounds to, restrain, check:B.equidem illud ipsum non nimium probo, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis: an potest cupiditas finiri?
Cic. Fin. 2, 9, 27; cf.:cupiditates satietate,
id. ib. 2, 20, 64:deliberativas miror a quibusdam sola utilitate finitas,
Quint. 3, 8, 1.—For definio, to prescribe, determine, fix, appoint, assign:C.sepulcris novis finivit modum,
Cic. Leg, 2, 26, 66:AD EAM REM RATIONE CVRSVS ANNVOS SACERDOTES FINIVNTO,
id. ib. 2, 8, 20:spatia omnis temporis numero noctium,
Caes. B. G. 6, 18, 2; cf.: Hercyniae silvae latitudo novem dierum iter patet;non enim aliter finiri potest,
i. e. its extent cannot be described more accurately, id. ib. 6, 25, 1; so too is to be explained the disputed passage: hoc autem sphaerae genus, in quo solis et lunae motus inessent... in illa sphaera solida non potuisse finiri, this sort of (movable) celestial globe... could not be defined, marked out, on that solid globe (of Thales), Cic. Rep. 1, 14:locum, in quo dimicaturi essent,
Liv. 42, 47, 5:ut si finias equum, genus est animal, species mortale, etc.,
Quint. 7, 3, 3; cf.:rhetorice finitur varie,
id. 2, 15, 1:sit nobis orator is, qui a M. Catone finitur,
id. 12, 1, 1; 12, 3, 40.— Pass. impers.:de pecunia finitur, Ne major causa ludorum consumeretur quam, etc.,
Liv. 40, 44, 10.—To put an end to, to finish, terminate:2.bellum,
Caes. B. C. 3, 51, 3; Curt. 3, 1, 9; Tac. A. 15, 17; Just. 16, 2, 8; Vell. 2, 17, 1:prandia nigris moris,
Hor. S. 2, 4, 23: graves labores morte, Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 48, 115 (transl. from Eurip. ponôn pepaumenon):dolores morte,
id. Fin. 1, 15, 49:tristitiam vitaeque labores molli mero,
Hor. C. 1, 7, 17:labores,
id. ib. 3, 4, 39; id. S. 1, 1, 93:dolores,
id. ib. 2, 3, 263:studia,
id. Ep. 2, 2, 104:amores,
id. C. 1, 19, 4:sitim,
id. Ep. 2, 2, 146:honores aequo animo,
Vell. 2, 33, 3:vitam mihi ense,
Ov. Tr. 3, 7, 49:vitam voluntariā morte, inediā, etc.,
Plin. 6, 19, 22, § 66; 8, 42, 64, § 157;so very rarely of a natural death: Valerianus in illo dedecore vitam finivit,
Lact. Mort. Pers. 5, 6; cf. Tac. A. 1, 9; Sen. Ep. 66, 43:praecipitare te et finire,
Sen. Cons. ad Marc. 3, 3:(Burrus) impedito meatu spiritum finiebat,
Tac. A. 14, 51:animam,
Ov. M. 7, 591:(distinctiones) interest sermonem finiant an sensum,
Quint. 11, 3, 37; cf.:ut verbum acuto sono finiant,
to pronounce with the accent on the last syllable, id. 1, 5, 25.— Pass., to come to an end, close, be ended, terminate:ut senten tiae verbis finiantur,
end, close with verbs, Cic. de Or. 3, 49, 191; cf.:nec solum componentur verba ratione, sed etiam finientur,
id. Or. 49, 164:Latinum (verbum), quod o et n litteris finiretur, non reperiebant,
Quint. 1, 5, 60; cf. id. 1, 6, 14.—In partic. ( poet. and in post-Aug. prose), to come to an end, to cease.a.To finish speaking, draw to a close, end:b.finierat Paean,
Ov. M. 1, 566; 13, 123; 14, 441; cf.:finiturus eram, sed, etc.,
id. A. A. 1, 755:ut semel finiam,
Quint. 1, 12, 6; 8, 3, 55; cf.:denique, ut semel finiam,
id. 9, 4, 138: 5, 13, 3; 11, 3, 59.—To come to one's end, to die:* 1. * 2.sic fuit utilius finiri ipsi, Cic. poët. Tusc. 1, 48, 115: sic Tiberius finivit octavo et septuagesimo aetatis anno,
Tac. A. 6, 50 fin.; for which, in pass.:qui morbo finiuntur,
Plin. Ep. 1, 12, 2:Seleucus quoque iisdem ferme diebus finitur,
Just. 27, 3, 12; cf.:finita Juliorum domo,
become extinct, Tac. H. 1, 16.—Hence, fīnītus, a, um, P. a. In rhetor., of words, that terminate properly, well-rounded, rhythmical:et ipsi infracta et amputata loquuntur et eos vituperant, qui apta et finita pronuntiant,
Cic. Or. 51, 170.— Sup.:finitissimus,
Prisc. 1076 P.— Adv.: fīnītē.(Acc. to II. B.) Definitely, specifically:referri oportere ad senatum aut infinite de re publica, aut de singulis rebus finite,
Gell. 14, 7, 9. -
48 finite
I.Lit.A.In gen.:B.populi Romani imperium Rhenum finire,
Caes. B. G. 4, 16, 4:quo (jugo) Cappadocia finitur ab Armenia, Auct. B. Alex. 35, 5: Tmolus Sardibus hinc, illinc parvis finitur Hypaepis,
Ov. M. 11, 152; Vell. 2, 126, 3:rem res finire videtur (followed by terminare),
Lucr. 1, 998:riparum clausas margine finit aquas,
Ov. F. 2, 222:signum animo,
Liv. 1, 18, 8:in ore sita lingua est, finita dentibus,
Cic. N. D. 2, 59, 149.—In partic.: finiens orbis or circulus, the horizon: illi orbes, qui aspectum nostrum definiunt, qui a Graecis horizontes nominantur, a nobis finientes rectissime nominari possunt, Cic. Div. 2, 44, 92:II.circulus,
Sen. Q. N. 5, 17, 2.Trop.A.To set bounds to, restrain, check:B.equidem illud ipsum non nimium probo, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis: an potest cupiditas finiri?
Cic. Fin. 2, 9, 27; cf.:cupiditates satietate,
id. ib. 2, 20, 64:deliberativas miror a quibusdam sola utilitate finitas,
Quint. 3, 8, 1.—For definio, to prescribe, determine, fix, appoint, assign:C.sepulcris novis finivit modum,
Cic. Leg, 2, 26, 66:AD EAM REM RATIONE CVRSVS ANNVOS SACERDOTES FINIVNTO,
id. ib. 2, 8, 20:spatia omnis temporis numero noctium,
Caes. B. G. 6, 18, 2; cf.: Hercyniae silvae latitudo novem dierum iter patet;non enim aliter finiri potest,
i. e. its extent cannot be described more accurately, id. ib. 6, 25, 1; so too is to be explained the disputed passage: hoc autem sphaerae genus, in quo solis et lunae motus inessent... in illa sphaera solida non potuisse finiri, this sort of (movable) celestial globe... could not be defined, marked out, on that solid globe (of Thales), Cic. Rep. 1, 14:locum, in quo dimicaturi essent,
Liv. 42, 47, 5:ut si finias equum, genus est animal, species mortale, etc.,
Quint. 7, 3, 3; cf.:rhetorice finitur varie,
id. 2, 15, 1:sit nobis orator is, qui a M. Catone finitur,
id. 12, 1, 1; 12, 3, 40.— Pass. impers.:de pecunia finitur, Ne major causa ludorum consumeretur quam, etc.,
Liv. 40, 44, 10.—To put an end to, to finish, terminate:2.bellum,
Caes. B. C. 3, 51, 3; Curt. 3, 1, 9; Tac. A. 15, 17; Just. 16, 2, 8; Vell. 2, 17, 1:prandia nigris moris,
Hor. S. 2, 4, 23: graves labores morte, Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 48, 115 (transl. from Eurip. ponôn pepaumenon):dolores morte,
id. Fin. 1, 15, 49:tristitiam vitaeque labores molli mero,
Hor. C. 1, 7, 17:labores,
id. ib. 3, 4, 39; id. S. 1, 1, 93:dolores,
id. ib. 2, 3, 263:studia,
id. Ep. 2, 2, 104:amores,
id. C. 1, 19, 4:sitim,
id. Ep. 2, 2, 146:honores aequo animo,
Vell. 2, 33, 3:vitam mihi ense,
Ov. Tr. 3, 7, 49:vitam voluntariā morte, inediā, etc.,
Plin. 6, 19, 22, § 66; 8, 42, 64, § 157;so very rarely of a natural death: Valerianus in illo dedecore vitam finivit,
Lact. Mort. Pers. 5, 6; cf. Tac. A. 1, 9; Sen. Ep. 66, 43:praecipitare te et finire,
Sen. Cons. ad Marc. 3, 3:(Burrus) impedito meatu spiritum finiebat,
Tac. A. 14, 51:animam,
Ov. M. 7, 591:(distinctiones) interest sermonem finiant an sensum,
Quint. 11, 3, 37; cf.:ut verbum acuto sono finiant,
to pronounce with the accent on the last syllable, id. 1, 5, 25.— Pass., to come to an end, close, be ended, terminate:ut senten tiae verbis finiantur,
end, close with verbs, Cic. de Or. 3, 49, 191; cf.:nec solum componentur verba ratione, sed etiam finientur,
id. Or. 49, 164:Latinum (verbum), quod o et n litteris finiretur, non reperiebant,
Quint. 1, 5, 60; cf. id. 1, 6, 14.—In partic. ( poet. and in post-Aug. prose), to come to an end, to cease.a.To finish speaking, draw to a close, end:b.finierat Paean,
Ov. M. 1, 566; 13, 123; 14, 441; cf.:finiturus eram, sed, etc.,
id. A. A. 1, 755:ut semel finiam,
Quint. 1, 12, 6; 8, 3, 55; cf.:denique, ut semel finiam,
id. 9, 4, 138: 5, 13, 3; 11, 3, 59.—To come to one's end, to die:* 1. * 2.sic fuit utilius finiri ipsi, Cic. poët. Tusc. 1, 48, 115: sic Tiberius finivit octavo et septuagesimo aetatis anno,
Tac. A. 6, 50 fin.; for which, in pass.:qui morbo finiuntur,
Plin. Ep. 1, 12, 2:Seleucus quoque iisdem ferme diebus finitur,
Just. 27, 3, 12; cf.:finita Juliorum domo,
become extinct, Tac. H. 1, 16.—Hence, fīnītus, a, um, P. a. In rhetor., of words, that terminate properly, well-rounded, rhythmical:et ipsi infracta et amputata loquuntur et eos vituperant, qui apta et finita pronuntiant,
Cic. Or. 51, 170.— Sup.:finitissimus,
Prisc. 1076 P.— Adv.: fīnītē.(Acc. to II. B.) Definitely, specifically:referri oportere ad senatum aut infinite de re publica, aut de singulis rebus finite,
Gell. 14, 7, 9. -
49 simplex
simplex, ĭcis (abl., regul. simplici;I.simplice,
Lucr. 1, 1013), adj. [sim-; cf. Sanscr. sam, Gr. hama, with Lat. sin-guli, semel, sem-per; and plico].In gen., simple, plain, uncompounded, unmixed, = haplous (cf.:II.sincerus, purus): aut simplex est natura animantis, ut vel terrena sit, vel ignea, etc.... aut concreta est ex pluribus naturis,
Cic. N. D. 3, 14, 34:natura (opp. mixta, conexa, etc.),
Lucr. 3, 231; Cic. N. D. 2, 11, 29; id. Sen. 21, 78:si unum ac simplex (genus inperii) probandum sit, regium probem,
id. Rep. 1, 35, 54; cf. id. ib. 2, 23, 43:finis bonorum, qui simplex esse debet, ex dissimillimis rebus misceri et temperari potest,
id. Off. 3, 33, 119:(comoedia) Duplex quae ex argumento facta'st simplici,
Ter. Heaut. prol. 6:(auditus) iter simplex et directum (opp. flexuosum),
Cic. N. D. 2, 57, 144:simplex est manere, illud (in Hispaniam ire) anceps,
free from risk, id. Att. 12, 7, 1:unum est et simplex aurium judicium,
free from complication, id. Font. 10, 22 (6, 12):necessitudines,
unqualified, absolute, id. Inv. 2, 57, 171; cf.:simplex officium atque una est bonorum omnium causa,
id. Sull. 3, 9:nihil simplici in genere omnibus ex partibus perfectum natura expolivit,
id. Inv. 2, 1, 3:res aperta ac simplex,
id. Caecin. 2, 5:ratio veritatis,
id. de Or. 1, 53, 229; Quint. 8, 3, 87:decem regii lembi simplici ordine intrarunt urbem,
i. e. one by one, Liv. 44, 12, 6; Tac. H. 5, 23; cf.: simplici directā acie, simplicibus ordinibus, single, Auct. B. Alex. 37, 3 sq.:acies,
id. B. Afr. 13, 2:simplex acies media, cornibus duplex,
id. ib. 59, 2:simplici caule,
Plin. 25, 7, 36, § 74: cum in eo ne simplici quidem genere mortis contenti inimici fuissent, i. e. not with his simple death, but must have torture, Liv. 40, 24, 8:qui necem suam per venenum inimicis promiserat, non gravius quam simplici morte puniit,
Suet. Caes. 74:qui proculcari nepotem, quam simplici morte interfici maluit,
Just. 44, 4, 4 al.:nec via mortis erat simplex,
they died in various ways, Verg. G. 3, 482; cf.:ne simplici quidem morte moriebantur, Sall. ap. Serv. ad Verg. l. l. (H. 3, 25 Dietsch ad loc.): nec modus inserere atque oculos inponere simplex,
Verg. G. 2, 73:vulnus,
Ov. M. 6, 254:(tibia) tenuis simplexque foramine pauco,
Hor. A. P. 203:simplici myrto nihil allabores,
id. C. 1, 38, 5:esca,
id. S. 2, 2, 73:jus,
id. ib. 2, 4, 64:cibus,
Plin. 11, 53, 117, § 282:aqua,
Ov. Am. 2, 6, 32; Tac. G. 23:arces dejecit plus vice simplici,
more than once, Hor. C. 4, 14, 13:verba,
uncompounded, Quint. 1, 5, 3:voces,
id. 1, 5, 65; but: ornatus verborum duplex, unus simplicium, alius conlocatorum, single, Cic. Or. 24, 80; cf.:quaedam sunt in rebus simplicia, quaedam complicata,
id. Fat. 13, 30.— Comp.:quantitas simplicior,
Quint. 11, 3, 15.— Sup.:ex simplicissimā quāque materiā (opp. multiplex),
Quint. 10, 5, 10:res,
id. 10, 2, 10.—In partic., simple in a moral sense, without dissimulation, open, frank, straightforward, direct, guileless, artless, honest, sincere, ingenuous, etc. (cf. candidus).—Of persons:2.cum de viro bono quaeritur, quem apertum et simplicem volumus esse, non sunt in disputando vafri, non veteratores, non malitiosi,
Cic. Rep. 3, 16, 26; id. Off. 1, 19, 63:simplicem et communem et consentientem... eligi par est (opp. multiplex ingenium et tortuosum),
id. Lael. 18, 65; id. Ac. 2, 35, 112:tuum hominis simplicis pectus vidimus,
id. Phil. 2, 43, 111; Liv. 24, 10; Hor. S. 1, 3, 52; 2, 2, 68; id. C. 2, 8, 14; Ov. H. 12, 90; 16, 285:credebant simplices ac religiosi homines,
Liv. 24, 10, 6.—Of things:fidelis et simplex et fautrix suorum regio,
Cic. Planc. 9, 22:animal sine fraude dolisque, Innocuum, simplex,
Ov. M. 15, 121: animus, Matius ap. Cic. Fam. 11, 28, 8:nihil simplex, nihil sincerum,
Cic. Att. 10, 6, 2:virtus,
Vell. 2, 129, 1:verba,
Suet. Tib. 61:cogitationes,
Tac. G. 22.— Comp.:simplicior quis,
too straightforward, too blunt, Hor. S. 1, 3, 63.— Sup.:simplicissimi omnium habentur iracundi,
Sen. Ira, 2, 16, 3:dux,
Vell. 2, 116, 4:mens,
Petr. 101, 3.—Hence, adv.: simplĭcĭter (acc. to I.), simply, plainly, straightforwardly, naturally, directly, utterly, without reserve, = haplôs:quorum (verborum) primum nobis ratio simpliciter videnda est, deinde conjuncte,
Cic. de Or. 3, 37, 149:quaedam genera causarum simpliciter ex suā vi considerantur,
id. Inv. 2, 33, 102:ipsa inventa exponentur simpliciter sine ullā exornatione,
id. ib. 2, 3, 11:locuti sunt simpliciter et splendide,
id. de Or. 2, 16, 68:aut simpliciter quaeritur aut comparate,
id. Top. 22, 84:si est simpliciter breviterque dicendum,
id. Off. 2, 9, 31; so (with breviter) id. Arch. 12, 32:illud nomen simpliciter positum, hoc ad aliquid esse,
Quint. 1, 6, 13:frondes Simpliciter positae, scaena sine arte fuit,
Ov. A. A. 1, 106; Tac. G. 5; cf. comp.:brevius ac simplicius tradi,
Quint. 8, prooem. §1: ignorare se dixit, quidnam perplexi sua legatio haberet, cum simpliciter ad amicitiam petendam venissent,
simply, purely, only, Liv. 34, 57, 6:quidam ludere eum simpliciter, quidam haud dubie insanire, aiebant,
merely, only, id. 41, 20, 4:Cyrenaica philosophia, quam ille et ejus posteri simpliciter defenderunt,
Cic. de Or. 3, 17, 62:in sententiā simpliciter e re publicā ferendā,
id. Red. ad Quir. 10, 24 B. and K.— Comp.:molluscum simplicius sparsum,
Plin. 16, 16, 27, § 68.—(Acc. to II.) Plainly, openly, frankly, artlessly, ingenuously, uprightly, honestly, candidly: simpliciter et candide, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6, 1:3.simpliciter scripserat quae sentiebat,
Curt. 7, 2, 36:simpliciter et libere (opp. dissimulanter et furtim),
Plin. Ep. 1, 13, 2:simpliciter et palam lusit,
Suet. Aug. 71:me amice simpliciterque reprehenderent,
Plin. Ep. 5, 3, 1:qui se simpliciter credunt amicis,
id. ib. 6, 22, 1.— Comp.:simultates simplicius nutrire (opp. callide),
Tac. H. 3, 53 fin.:quo simplicius tibi confitebor,
Plin. Ep. 5, 19, 1; Quint. 1, 13, 2; Tac. H. 3, 53. — Sup.:simplicissime loqui,
Tac. H. 1, 15 fin. — -
50 sollicitus
sollicitus, a, um (sollus [= totus] u. cio), stark bewegt, -erregt, aufgeregt, I) eig., physisch: motus, Lucr. 1, 343; 6,1036 (1038): mare, Verg. georg. 4, 262 (in einem viell. unechten Verse). – II) übtr.: A) politisch beunruhigt, Hispaniae armis (durch Waffengetöse) sollicitae, Sall. hist. fr. 1, 48 (51), 8. – B) gemütlich, in unruhiger Spannung = befangen, beunruhigt, unruhig, besorgt, bekümmert, a) v. Gemüt usw.: animus soll., Cic.: anxius animus aut sollicitus, Cic.: suspensus animus et sollicitus, Cic.: animi solliciti, Hor.: mens soll., Curt.: mentes soll., Ov.: cor soll., Afran. com. fr.: pectus soll., Ov.: amor omnis sollicitus atque anxius, Cic. ad Att. 2, 24, 1 (versch. von unten no. c, β): omnis expers curae, quae scribentis animum etsi non flectere a vero, sollicitum tamen efficere posset, Liv. 1. praef. § 5. – b) v. leb. Wesen: α) v. Pers. (Ggstz. securus): vehementer sollicitum esse, Cic.: ante sollicitus eram atque angebar, Cic.: alqm sollicitum habere, teils = jmd. in Unruhe versetzen, jmdm. Unruhe-, jmdm. zu schaffen machen, Komik, (s. Wagner, Ter. heaut. 461), teils = jmd. bekümmern, betrüben, Cic.: sollicitum hostem ad lucem tenere, in unruhiger Spannung halten, Liv.: communicato enim imperio sollicitior tu, ille securior factus est, Plin. pan.: primum adspice, quanto maior pars sit pauperum, quos nihilo notabis tristiores sollicitioresque divitibus, Sen.: sollicitiorem hominem neminem puto fuisse, Planc. in Cic. ep.: hoc est, quod sollicitissimum facit, Quint. – mit Genet., sollicitus futuri (um die Zukunft), Sen. ad Marc. 19, 6. – mit causā u. Genet., meā solius causā, Ter. heaut. 129: vestri causā, Apul. met. 7, 9. – m. Dat., corpori vestro, Vulg. Matth. 6, 25. – m. Praepp. od. m. Akk. vicem (wegen), ex hoc (dolore) sollicita est, Ter.: sollicitum esse de alcis valetudine, de rebus urbanis, Cic.: sollicitum esse de verbis, Quint.: nec sum in hoc sollicitus, Quint.: sollicitior circa lites, Quint.: pro Aetolis sollicitus, Liv.: non magnopere sollicitus pro anima, Gell.: ne necesse sit unum sollicitum esse pro pluribus, Cic.: aut pro vobis sollicitior aut pro me securior, Tac.: sollicitus propter difficultatem locorum, Liv.: propter Iudaeos, Vulg.: sollicitus consul et propter itineris difficultatem et eorum vicem, quos praemiserat, Liv.: solliciti vicem imperatoris milites, wegen des F., Liv.: meam quoque vicem sollicitus, Liv. – mit Abl. (durch, über), maestus ac sollicitus morte Tigelli, Hor.: sollicita civitas suspicione, suspensa metu, perturbata seditionibus, Cic. – m. folg. indir. Fragesatz, quam sum sollicitus, quidnam futurum sit! Cic.: mirifice sum sollicitus, quidnam de provinciis decernatur, Cic. – m. folg. Infin., tempora sollicitus litis servasse, Sil. 7, 442: venenum praesentarium comparare sollicitus (ängstlich darauf bedacht), Apul. met. 10, 9. – mit folg. ut u. Konj., Sen. ep. 98, 6. – mit folg. ne u. Konj., quae (mater) cruciatur et sollicita est, ne eundem paulo post spoliatum omni dignitate conspiciat, Cic. Mur. 88: u. so Liv. 35, 31, 1. Iustin. 2, 7, 9. – β) von Tieren: pecus, Mart.: equi, lepus, Ov.: canes, besorgte, wachsame, Ov.: u. so canes, sollicitum animal ad (bei) nocturnos strepitus, Liv. 5, 47, 3. – c) v. Lebl.: α) passiv, voll unruhiger Spannung, unruhig, beunruhigt, bekümmert, sorgenvoll, in vita omnia semper suspecta atque sollicita, Cic.: sollicitumque aliquid laetis intervenit, Ov.: soll. nox, Liv.: pax, Liv.: via, Ov.: ratis, Ov.: senecta, Ov.: vita, Hor.: sollicitā prece, Hor. u. Ov.: sollicitam hiemem agere, Liv.: illorum brevissima et sollicitissima aetas est, qui etc., Sen. – m. in u. Akk., eloquentia non in verba sollicita, Sen. de ben. 7, 8, 2. – β) aktiv, in unruhige Spannung versetzend, beunruhigend, amor Ov.: amores, Verg.: cura, Ov.: cura sollicitior, Amm.: dolor, metus, timor, Ov. – spätlat. = unsicher, verdächtig, solutio, Cael. Aur. de morb. acut. 2, 21, 128: iniectio, Cael. Aur. de morb. chron. 4, 3, 37.
-
51 ex
[ABCU]A - ex (e, souvent devant une consonne), prép.: [st1]1 [-] en sortant de, après, venant de, de, hors de. - ex urbe exire: sortir de la ville. - e vita exire: mourir. - ex vinculis: [de dedans ses chaînes] = enchaîné. - moribus suis Orgetoricem ex vinculis causam dicere coegerunt, Caes. BG. 1: selon leurs coutumes, ils obligèrent Orgétorix à répondre enchaîné à l'accusation. - ex praetura: après sa préture. - album ex ovo, Cels.: blanc d'oeuf. [st1]2 [-] à partir de, depuis; de la part de. - ex eo tempore: à partir de ce moment. - ex equo pugnare, Plin.: combattre à cheval. - ex ante diem tertium kalendas: depuis le troisième jour avant les calendes. - e me ne quid metuas, Plaut.: ne crains rien de ma part. [st1]3 [-] par suite de. - ex quo fit ut: d'où il résulte que. - ex vulneribus mori: mourir de ses blessures. [st1]4 [-] en (matière). - vas ex auro: vase en or. [st1]5 [-] d'après, selon. - ex omnium sententia: de l'avis de tous. - ex consuetudine: selon la coutume. - ex usu esse: [être selon l'utilité] = être utile. - e re sua agere: agir selon son intérêt. - e re consulere: prendre une décision d'après les circonstances. [st1]6 [-] dans l'intérêt de. - e re publica aliquid facere: faire qqch dans l'intérêt de l'Etat. [st1]7 [-] locutions diverses: - ex animo, Ter. Ov.: du fond du coeur. - e regione, Cic.: en face. - ex re, Hor.: à propos. - ex tempore, Cic.: sur-le-champ; à la hâte. - ex improviso, Cic.: à l'improviste. - ex insidiis, Cic.: par trahison. [ABCU]B - ex-, e-, ec-(devant f), ef-, préfixes: [st1]1 [-] mouvement vers le dehors, enlèvement, éloignement: - e-gredi → ex + gradior: sortir. - e-jicere: chasser de. - ef-fugere: s'enfuir. - ex-cusare → ex + causa: excuser, éloigner de la cause. - ex-onerare: décharger. [st1]2 [-] mouvement vers le haut: - ex-tollere: élever. - ex-crescere: croître. [st1]3 [-] privation, valeur négative: - e-gelidus: tiède, qui n'est plus gelé. - e-rudire → ex + rudis: dégrossir. - ex-heredere: priver d'héritage, déshériter. [st1]4 [-] achèvement: - ex-aedificare: achever de bâtir. - ex-sequi: suivre jusqu'au bout. - ex-plere: remplir complètement, combler. - ef-ficere: achever. [st1]5 [-] valeur intensive: - ex-clamare: élever fortement la voix, crier. - ex-petere: désirer ardemment. - e-durus: très dur, insensible. - ex-optatus: vivement désiré. - ex-spoliare: dépouiller entièrement.* * *[ABCU]A - ex (e, souvent devant une consonne), prép.: [st1]1 [-] en sortant de, après, venant de, de, hors de. - ex urbe exire: sortir de la ville. - e vita exire: mourir. - ex vinculis: [de dedans ses chaînes] = enchaîné. - moribus suis Orgetoricem ex vinculis causam dicere coegerunt, Caes. BG. 1: selon leurs coutumes, ils obligèrent Orgétorix à répondre enchaîné à l'accusation. - ex praetura: après sa préture. - album ex ovo, Cels.: blanc d'oeuf. [st1]2 [-] à partir de, depuis; de la part de. - ex eo tempore: à partir de ce moment. - ex equo pugnare, Plin.: combattre à cheval. - ex ante diem tertium kalendas: depuis le troisième jour avant les calendes. - e me ne quid metuas, Plaut.: ne crains rien de ma part. [st1]3 [-] par suite de. - ex quo fit ut: d'où il résulte que. - ex vulneribus mori: mourir de ses blessures. [st1]4 [-] en (matière). - vas ex auro: vase en or. [st1]5 [-] d'après, selon. - ex omnium sententia: de l'avis de tous. - ex consuetudine: selon la coutume. - ex usu esse: [être selon l'utilité] = être utile. - e re sua agere: agir selon son intérêt. - e re consulere: prendre une décision d'après les circonstances. [st1]6 [-] dans l'intérêt de. - e re publica aliquid facere: faire qqch dans l'intérêt de l'Etat. [st1]7 [-] locutions diverses: - ex animo, Ter. Ov.: du fond du coeur. - e regione, Cic.: en face. - ex re, Hor.: à propos. - ex tempore, Cic.: sur-le-champ; à la hâte. - ex improviso, Cic.: à l'improviste. - ex insidiis, Cic.: par trahison. [ABCU]B - ex-, e-, ec-(devant f), ef-, préfixes: [st1]1 [-] mouvement vers le dehors, enlèvement, éloignement: - e-gredi → ex + gradior: sortir. - e-jicere: chasser de. - ef-fugere: s'enfuir. - ex-cusare → ex + causa: excuser, éloigner de la cause. - ex-onerare: décharger. [st1]2 [-] mouvement vers le haut: - ex-tollere: élever. - ex-crescere: croître. [st1]3 [-] privation, valeur négative: - e-gelidus: tiède, qui n'est plus gelé. - e-rudire → ex + rudis: dégrossir. - ex-heredere: priver d'héritage, déshériter. [st1]4 [-] achèvement: - ex-aedificare: achever de bâtir. - ex-sequi: suivre jusqu'au bout. - ex-plere: remplir complètement, combler. - ef-ficere: achever. [st1]5 [-] valeur intensive: - ex-clamare: élever fortement la voix, crier. - ex-petere: désirer ardemment. - e-durus: très dur, insensible. - ex-optatus: vivement désiré. - ex-spoliare: dépouiller entièrement.* * *Ex diuitiis iuuentutem luxuria atque auaritia vna cunsuperbia inuasere. Sallust. A cause des richesses, ou Par les richesses.\Resinam ex melle AEgyptiam vorato. Plaut. Avec du miel.\Ei ex aliis Gallis maximam fidem habebat. Caesar. Entre tous, etc. ou Plus que à tous les autres.\Ex abundanti. Quintil. D'abondant.\Ex_aduersum ei loco tonstrina erat quaedam. Terent. De l'autre costé, Vis à vis.\Ex aequo. Liu. Selon equité, Equitablement.\Partiri discrimen ac periculum ex aequo. Tacit. Egualement.\Ex aequo et bono non fit. Terent. A la vraye equité et raison.\Ex aequo fertilis. Plin. Aussi fertile que l'autre.\Ex aequo viuere cum aliquo, Id est, aequa conditione. Plin. Per à compaignon.\Ex alto repetere aliquid. Sallust. Cercher un propos de bien loing, de bien hault.\Ex animo miser. Plaut. Fasché et travaillé en son esprit.\Ex animo amicus. Cic. De cueur.\Ex animo solicitus. Plaut. Chagrin en soymesme.\Ex animo dicere. Terent. De cueur, Sans faintise, naifvement.\Ex animo velle factum. Terent. De bon cueur.\Ex animo amare. Cic. Du bon du cueur, Sans fiction, Cordialement.\Ex animo facere. Terent. De bon cueur, De courage.\Ex animi sententia. Cic. A ma conscience, Selon que je le pense.\Ex ante. Liu. Annona ex ante conuecta copia nihil mutauit. Qui avoit esté apporté devant.\Ex ante diem Nonarum Iuniarum. hoc est, ex Nonis Iuniis. Cic. Depuis le cinquiesme jour de Juing.\Ex aperto. Liu. A descouvert.\Ex argumento. Plin. Pour raison de ce, en signifiance de ce.\Ex arte dicere. Cic. Par art, Selon l'art.\Audiui te ex hoc. Plaut. Je t'ay desja ouy dire cela.\Audiui ex eo. Plaut. Je luy ay ouy dire.\Ex Aulide Philocrates. Plaut. Qui est de ce pays là.\Ex authoritate Pontificum. Plin. iunior. Par l'ordonnance des prelats.\Ex bono et aequo. Iulianus. Selon l'equité, et sans garder la rigueur.\Ex ea causa. Plin. Pour ceste cause.\Ex commodo mandere. Colum. Manger à loisir.\Ex_compacto. Suet. De faict a pensé, Ainsi qu'ils avoyent accordé, Par complot, Selon qu'ils estoyent convenuz.\Capere dolorem ex aliquo. Terent. D'aucun.\Ex_malo principio, magna familiaritas conflata est. Terent. D'un mauvais commencement.\Condemnatus ex inuidia. Plin. iunior. Par envie.\Ex aliis cognoscere aliquem. Cic. Par le recit et rapport des autres.\Ex literis alicuius aliquid cognoscere. Cice. Par les lettres d'aucun.\Comparare sua commoda ex incommodis alterius. Terent. Faire son prouffit en dommageant autruy.\Coniicitur in morbum ex aegritudine. Plaut. D'ennuy il est devenu malade.\Ex consilio iurisperitorum. Cic. Par le conseil.\Ex consuetudine. Cic. Selon la coustume.\Ex copia piscaria consulere licebit quod emam. Plaut. Selon l'abondance de poisson que je voiray qu'il y aura.\Ex continenti, pro Statim. Iustinus. Incontinent.\Ex contrario, pro Econtrario. Caesar. Au contraire.\Corruptus ex adolescente optimo. Plaut. Qui est devenu de bon mauvais.\Corruptus ex amore. Plaut. Gasté par amour.\Demens ex peregrina. Terent. D'amour qu'il ha en, etc.\Ex denuntiato. Seneca. Apres denontiation faicte et advertissement.\Ex destinato. Sueton. De propos deliberé.\Ex dignitate visum est. Liu. Il a semblé estre plus honneste.\Ex diuerso, et Dissimile. Plin. iunior. Contraire.\Ex die hoc. Plaut. Dés aujourdhuy.\Datus aduocatus ex iudicibus. Plin. iunior. Du nombre des juges.\Quae ex periculo eius tantum discrimen adierunt. Plin. iunior. Par son danger.\Excedere ex pueris. Cic. Sortir hors d'enfance.\Ex dignitate tribuere alicui. Cic. Ayant regard à son estat et dignité.\Ex ea re est in culpa. Terent. Pour raison de cela, Touchant cela, C'est sa faulte de cela.\Ex eo die. Plin. iunior. Depuis ce temps là.\Ex eo fit vt, etc. Cic. De cela advient que, etc.\Multa sunt ex eodem genere. Cic. Il y en a beaucoup de mesme sorte et facon.\Ex equo pugnare. Plin. A cheval.\Euasit ex aqua. Plaut. De l'eaue.\Ex eueutu rerum. Tacit. Selon que les choses adviendroyent.\Exire ex vrbe. Cic. Sortir de la ville.\Eximere ex reis. Cic. Declairer une accusation et delation faicte d'aucun crime à l'encontre d'aucun non recevable, Donner congé à la partie accusee contre l'accusateur et delateur à faulte de comparoir.\Diem ex die expectabam, vt statuerem quid esset faciendum. Cic. De jour en jour.\Exponere ex memoria. Cic. Par coeur.\Factus ex Oratore arator. Cic. D'un orateur laboureur.\Facere ex more. Plin. iunior. Selon la coustume.\Facere ex necessitate, vel abolere, pro Necessario: cui opponitur Sponte. Plin. iunior. Par necessité et contraincte.\Ex facili, pro Facile. Plin. Facilement.\Illud non fit ex vera vita. Terent. Cela ne se faict pas pour raison que tu faces ton debvoir.\Haeres ex besse relictus. Plin. iunior. Laissé heritier pour les deux tiers.\Ex hac re. Terent. De ceci.\Ex hoc solicita. Terent. Pour ce.\Ex illo: Sub. tempore. Virgil. Depuis ce temps là.\Impressa exannulo imago. Plaut. Avec un anneau, De son anneau et cachet.\Ex_improuiso. Cic. Contre esperance, Soubdain, Contre l'attente, Sans y avoir pensé, A despourveu, A pied levé, En sursault, A l'impourveu.\Incendium ex amore. Plaut. D'amour.\Ex_industria. Liu. Tout à espreu, Tout de gré.\Insanire ex iniuria. Terent. Enrager du tort qu'on nous fait.\Ex insidiis aucupari quam rem agat quis. Plaut. Guetter, S'embuscher, Se mettre en embusche pour guetter que fait aucun.\Ex insidiis verba dare. Plaut. Tascher, ou Guetter à tromper aucun.\Ex insidiis interire. Cic. Estre tué par embusches.\Ex insolentia. Liu. Pour ne l'avoir pas accoustumé.\Ex insperato. Liu. Sans y avoir pensé, A despourveu, A pied levé.\Ex_integro aliquid agere. Plin. iunior. Derechef, Tout de nouveau.\Ex interuallo. Liu. Cic. Par, ou Apres longue espace de temps.\Iudicare aliquem ex aliorum ingeniis. Terent. Selon la nature des autres.\Ex iure manu consertum vocare, Id est, ad conserendum. Varro. Sommer en jugement un defendeur en matiere petitoire d'aller sur le lieu contentieux pour y debatre chascun son droict de parolle, et ce faict, en prendre une motte de terre, et la porter en jugement: et sur icelle instituer son action et former sa demande, tout ainsi comme si le Preteur eust esté sur le lieu contentieux.\Non ex iure manu consertum, sed magis ferro rem repetunt. Cic. Ils veulent ravoir les choses par voye de faict, et non par justice.\Laborare ex pedibus. Cic. Avoir la goutte aux pieds.\Lar ex hac familia. Plaut. De ceste famille.\Ex lege repetere ab aliquo pecuniam. Cic. Faire poursuyte de quelque somme suyvant certaine loy.\Ex legibus omnes Respublicae optime administrantur. Cic. Par les loix.\Lorica ex aere. Virgil. D'arain.\Reuenire ex longinquo. Tacit. Revenir de loingtain pays.\Ex longo: Sub tempore. Virgil. De long temps.\Mors consequuta est ex aegritudine. Terent. Elle est morte d'ennuy.\Ex more. Liu. Selon la coustume.\Miser ex amore. Plaut. D'amour.\Noscere potes ex me. Terent. Par moy.\Ex natura aliquid gerere. Sueton. Suyvant sa nature.\Ex natura auidus. Plin. De nature.\Ex numero disertorum homo. Cic. Du nombre.\Ex obliquo. Plin. De costé.\Ex occasione ementium. Plin. Selon que les acheteurs viennent, où en ont affaire.\Ex occulto latrocinari. Plin. En cachette.\Euanuit ex oculis. Virgil. De devant les yeulx.\Vnus ex omnibus ciuibus probus. Plaut. De tous les citoyens, Entre tous.\Ex omnibus seculis. Cic. Depuis que le monde est monde.\Nec ex_opinato aduersum hostem inuadat. Liu. Contre toute esperance, A despourveu.\Ex opinione hominum atque fama aliquid scribere. Cic. Suyvant le commun bruit.\Ex ordine. Virgil. Tout de suite, D'ordre, Par ordre.\Ortum ex me, ex te. Plaut. C'est de par moy, J'en suis cause.\Ex parte maiore. Plin. Pour la plus grande partie.\Ex parte. Liu. En partie.\Ex pari gratia atruli tibi eam. Plaut. Pour la pareille, Pour te rendre le plaisir.\Ex praecepto. Plin. Suyvant le commandement qui leur avoit esté faict. \ Ex poenitentia. Sueton. Par repentance.\Ex praeparato. Liu. De guet a pensé.\Ex praescripto. Columel. Selon qu'autruy nous a commandé et monstré, et limité.\Ex_praeterito. Liu. Du passé.\Procul ex occulto. Terent. De loing estant caché.\Ex propinquo praeliari. Liu. De pres.\Ex professo. Quintil. Apertement, Sans desguiser ou dissimuler.\Ex prouocatione dimicare. Plin. Combatre à l'encontre de celuy qui nous a desfié et appelé.\Nemo accersitor ex proximo. Plin. iunior. D'ici pres, De chez noz prochains voisins.\Ex quo fit vt animosior, etc. Cic. Dont advient.\Ex quo: Sub. tempore. Liu. Duodequadragesimo ferme anno ex quo regnare coeperat. Depuis le temps qu'il avoit commencé à regner.\Ex quo nominata amicitia. Cic. Dont.\Ex quo manifestum est, principum disciplinam capere etiam vulgus. Plin. iunior. Dont il appert que, etc.\Quaerere ex aliquo, pro Interrogare. Cic. Demander à aucun.\Ex re tua fuerit. Plaut. Ce sera ton prouffit.\Ex Republica facere. Cic. Au prouffit et utilité de la Republique.\Ex re et ex tempore constituere aliquid. Cic. Selon que l'affaire et le temps se porteront.\Sanus non est ex amore. Plaut. D'amour qu'il ha en elle.\Scire ex aliquo. Terent. De par aucun.\Ex scripto. Liu. Par escript, Par livre.\Ex mea sententia. Plaut. Selon mon vouloir et desir, Comme je vouloye, A mon gré.\Ex sententia non sum hero. Plaut. Je ne suis point au gré de mon maistre, Je ne luy play point.\Ex sententia seruire hero. Plaut. A son gré.\Ex sententia seruus. Plaut. Aggreable.\Ex se nimium exhibet negotii. Plaut. De soymesme.\Ex se hunc reliquit filium. Plaut. Yssu de son corps.\Ex sese aliud magis habet. Terent. Il ha quelque chose qui luy touche de plus pres.\Ex sua quisque parte. Cic. Chascun pour sa part.\Ex somno timere. Cels. Apres avoir dormi.\Ex superuacuo. Liu. Superfluement, Inutilement.\Ex ipsa re mihi incidit suspicio. Terent. Il me veint en souspecon, voyant la chose comme elle alloit.\Ex_tempore parare. Sallust. Sur le champ, Tout à coup, Sans y penser, Tout à l'heure mesme, Selon le temps, Selon que l'affaire le requiert.\Audiuimus alium non ab initio fecisse, sed ex tempore aliquo confecisse. Cic. On nous raconte d'un autre qui au commencement ne souloit point faire de papier journal, qui neantmoins dés quelque temps apres en feit.\Ex illo tempore. Virgil. Depuis ce temps là.\In quibus officium ex tempore quaeritur. Cic. Selon le temps.\Ex_templo. Liu. Soubdainement, Incontinent, Tantost.\Ex toto. Plin. Du tout, Totalement.\Ex_transuerso quidam adortus transfigit. Liu. De costé, De travers, A la traverse. \ Ex tuto. Liu. Seurement, En seureté.\Ex vano. Liu. En vain.\Ex verbis tuis. Plaut. Selon que tu dis, A te ouir parler.\Celebrare facta alicuius ex veritate. Tacit. Au vray, Selon la verité.\Ex vero nomine vocor Robertus. Plautus. Mon vray nom est Robert.\Venire ex gratia in inuidiam. Plin. iunior. Venir de grace et credit à estre hay.\Ex summis opibus, viribusque vsque experire, nitere. Plaut. Tasche de tout ton povoir, et de toute ta force.\Illud accidit valde ex voluntate. Cic. Selon mon vouloir.\Ingredi aliquid ex voluntate alterius. Quintil. Du vouloir.\Vocare panem ex iure hesterno. Terent. Mouillé et trempé au brouet du jour de devant.\Ex voto. Plaut. Suyvant le veu, Par le veu.\Ex vino vacillantes. Quintil. D'avoir trop beu.\Ex vtero. Plaut. Dés qu'il estoit encore au ventre de sa mere.\Ex vsu tuo est. Plaut. C'est pour ton prouffit. -
52 sollicitus
sollicitus, a, um (sollus [= totus] u. cio), stark bewegt, -erregt, aufgeregt, I) eig., physisch: motus, Lucr. 1, 343; 6,1036 (1038): mare, Verg. georg. 4, 262 (in einem viell. unechten Verse). – II) übtr.: A) politisch beunruhigt, Hispaniae armis (durch Waffengetöse) sollicitae, Sall. hist. fr. 1, 48 (51), 8. – B) gemütlich, in unruhiger Spannung = befangen, beunruhigt, unruhig, besorgt, bekümmert, a) v. Gemüt usw.: animus soll., Cic.: anxius animus aut sollicitus, Cic.: suspensus animus et sollicitus, Cic.: animi solliciti, Hor.: mens soll., Curt.: mentes soll., Ov.: cor soll., Afran. com. fr.: pectus soll., Ov.: amor omnis sollicitus atque anxius, Cic. ad Att. 2, 24, 1 (versch. von unten no. c, β): omnis expers curae, quae scribentis animum etsi non flectere a vero, sollicitum tamen efficere posset, Liv. 1. praef. § 5. – b) v. leb. Wesen: α) v. Pers. (Ggstz. securus): vehementer sollicitum esse, Cic.: ante sollicitus eram atque angebar, Cic.: alqm sollicitum habere, teils = jmd. in Unruhe versetzen, jmdm. Unruhe-, jmdm. zu schaffen machen, Komik, (s. Wagner, Ter. heaut. 461), teils = jmd. bekümmern, betrüben, Cic.: sollicitum hostem ad lucem tenere, in unruhiger Spannung halten, Liv.: communicato enim imperio sollicitior tu, ille securior factus est, Plin. pan.: primum adspice, quanto maior pars sit pauperum, quos nihilo notabis tristiores solli-————citioresque divitibus, Sen.: sollicitiorem hominem neminem puto fuisse, Planc. in Cic. ep.: hoc est, quod sollicitissimum facit, Quint. – mit Genet., sollicitus futuri (um die Zukunft), Sen. ad Marc. 19, 6. – mit causā u. Genet., meā solius causā, Ter. heaut. 129: vestri causā, Apul. met. 7, 9. – m. Dat., corpori vestro, Vulg. Matth. 6, 25. – m. Praepp. od. m. Akk. vicem (wegen), ex hoc (dolore) sollicita est, Ter.: sollicitum esse de alcis valetudine, de rebus urbanis, Cic.: sollicitum esse de verbis, Quint.: nec sum in hoc sollicitus, Quint.: sollicitior circa lites, Quint.: pro Aetolis sollicitus, Liv.: non magnopere sollicitus pro anima, Gell.: ne necesse sit unum sollicitum esse pro pluribus, Cic.: aut pro vobis sollicitior aut pro me securior, Tac.: sollicitus propter difficultatem locorum, Liv.: propter Iudaeos, Vulg.: sollicitus consul et propter itineris difficultatem et eorum vicem, quos praemiserat, Liv.: solliciti vicem imperatoris milites, wegen des F., Liv.: meam quoque vicem sollicitus, Liv. – mit Abl. (durch, über), maestus ac sollicitus morte Tigelli, Hor.: sollicita civitas suspicione, suspensa metu, perturbata seditionibus, Cic. – m. folg. indir. Fragesatz, quam sum sollicitus, quidnam futurum sit! Cic.: mirifice sum sollicitus, quidnam de provinciis decernatur, Cic. – m. folg. Infin., tempora sollicitus litis servasse, Sil. 7, 442: venenum praesentarium comparare sollicitus (ängstlich darauf bedacht),————Apul. met. 10, 9. – mit folg. ut u. Konj., Sen. ep. 98, 6. – mit folg. ne u. Konj., quae (mater) cruciatur et sollicita est, ne eundem paulo post spoliatum omni dignitate conspiciat, Cic. Mur. 88: u. so Liv. 35, 31, 1. Iustin. 2, 7, 9. – β) von Tieren: pecus, Mart.: equi, lepus, Ov.: canes, besorgte, wachsame, Ov.: u. so canes, sollicitum animal ad (bei) nocturnos strepitus, Liv. 5, 47, 3. – c) v. Lebl.: α) passiv, voll unruhiger Spannung, unruhig, beunruhigt, bekümmert, sorgenvoll, in vita omnia semper suspecta atque sollicita, Cic.: sollicitumque aliquid laetis intervenit, Ov.: soll. nox, Liv.: pax, Liv.: via, Ov.: ratis, Ov.: senecta, Ov.: vita, Hor.: sollicitā prece, Hor. u. Ov.: sollicitam hiemem agere, Liv.: illorum brevissima et sollicitissima aetas est, qui etc., Sen. – m. in u. Akk., eloquentia non in verba sollicita, Sen. de ben. 7, 8, 2. – β) aktiv, in unruhige Spannung versetzend, beunruhigend, amor Ov.: amores, Verg.: cura, Ov.: cura sollicitior, Amm.: dolor, metus, timor, Ov. – spätlat. = unsicher, verdächtig, solutio, Cael. Aur. de morb. acut. 2, 21, 128: iniectio, Cael. Aur. de morb. chron. 4, 3, 37.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sollicitus
-
53 contributory
[kən'trɪbjʊtərɪ] [AE -tɔːrɪ]* * *contributory /kənˈtrɪbjʊtrɪ/A a.1 che contribuisce, che concorre; accessorio, secondario: (demogr.) contributory causes of death, cause secondarie di morte3 (fin.) contributivo; basato su contributi: contributory pension scheme, piano di pensionamento che prevede contributi da parte sia del datore di lavoro sia dei dipendenti4 (fisc.) contributivo; soggetto a imposizioneB n.(leg.) ► contributor, def. 4● (leg.) contributory liability, responsabilità di concorso di colpa □ (ass., naut.) contributory mass, massa debitoria; massa passiva □ (leg.) contributory negligence, concorso di colpa □ (ass., naut.) contributory value, valore contributivo (o di contribuzione) □ contributory values = contributory mass ► sopra.* * *[kən'trɪbjʊtərɪ] [AE -tɔːrɪ] -
54 cado
cădo, cĕcĭdi, cāsum, 3 ( part. pres. gen. plur. cadentūm, Verg. A. 10, 674; 12, 410), v. n. [cf. Sanscr. çad-, to fall away].I.Lit.A.In an extended sense, to be driven or carried by one ' s weight from a higher to a lower point, to fall down, be precipitated, sink down, go down, sink, fall (so mostly poet.; in prose, in place of it, the compounds decĭdo, occĭdo, excĭdo, etc.; cf. also ruo, labor;2.opp. surgo, sto): tum arbores in te cadent,
Plaut. Men. 2, 3, 25: (aves) praecipites cadunt in terram aut in aquam, fall headlong to the earth or into the water, Lucr. 6, 745; cf. id. 6, 828;imitated by Verg.: (apes) praecipites cadunt,
Verg. G. 4, 80:nimbus, Ut picis e caelo demissum flumen, in undas Sic cadit, etc.,
Lucr. 6, 258:cadit in terras vis flammea,
id. 2, 215; so with in, id. 2, 209; 4, 1282; 6, 1006; 6, 1125; Prop. 4 (5), 4, 64:in patrios pedes,
Ov. F. 2, 832.—With a different meaning:omnes plerumque cadunt in vulnus,
in the direction of, towards their wound, Lucr. 4, 1049; cf.:prolapsa in vulnus moribunda cecidit,
Liv. 1, 58, 11:cadit in vultus,
Ov. M. 5, 292:in pectus,
id. ib. 4, 579.—Less freq. with ad:ad terras,
Plin. 2, 97, 99, § 216:ad terram,
Quint. 5, 10, 84.—The place from which is designated by ab, ex, de:a summo cadere,
Plaut. Mil. 4, 4, 15:a mento cadit manus,
Ov. F. 3, 20:aves ab alto,
Plin. 10, 38, 54, § 112:ut cadat (avis) e regione loci,
Lucr. 6, 824:ex arbore,
Plin. 17, 20, 34, § 148; Dig. 50, 16, 30, § 4; 18, 1, 80, § 2:cecidisse de equo dicitur,
Cic. Clu. 62, 175:cadere de equo,
Plaut. Mil. 3, 1, 125 (for which Cæsar, Nepos, and Pliny employ decidere):de manibus arma cecidissent,
Cic. Phil. 14, 7, 21; cf.:de manibus civium delapsa arma ipsa ceciderunt,
id. Off. 1, 22, 77:cadunt altis de montibus umbrae,
Verg. E. 1, 84:de caelo,
Lucr. 5, 791; Ov. M. 2, 322:de matre (i. e. nasci),
Claud. in Rufin. 1, 92.—With per:per inane profundum,
Lucr. 2, 222:per aquas,
id. 2, 230:per salebras altaque saxa,
Mart. 11, 91; cf.:imbre per indignas usque cadente genas,
Ov. Tr. 1, 3, 18.—With the adverb altius: altius atque cadant summotis nubibus imbres, and poured forth from a greater height, etc., Verg. E. 6, 38.—And absol.:folia nunc cadunt,
Plaut. Men. 2, 3, 24; Ter. Ad. 1, 1, 12; Lucr. 6, 297:ut pluere in multis regionibus et cadere imbres,
id. 6, 415:cadens nix,
id. 3, 21; 3, 402:velut si prolapsus cecidisset,
Liv. 1, 56, 12: quaeque ita concus [p. 259] sa est, ut jam casura putetur, Ov. P. 2, 3, 59:cadentem Sustinuisse,
id. M. 8, 148:saepius, of epileptics,
Plin. Val. 12, 58:casuri, si leviter excutiantur, flosculi,
Quint. 12, 10, 73.—Esp.a.Of heavenly bodies, to decline, set (opp. orior), Ov. F. 1, 295:b.oceani finem juxta solemque cadentem,
Verg. A. 4, 480; 8, 59; Tac. G. 45:soli subjecta cadenti arva,
Avien. Descr. Orb. 273; cf. Tac. Agr. 12:quā (nocte) tristis Orion cadit,
Hor. Epod. 10, 10:Arcturus cadens,
id. C. 3, 1, 27.—To separate from something by falling, to fall off or away, fall out, to drop off, be shed, etc.:c.nam tum dentes mihi cadebant primulum,
Plaut. Men. 5, 9, 57:dentes cadere imperat aetas,
Lucr. 5, 671; Sen. Ep. 12, 3; 83, 3:pueri qui primus ceciderit dens,
Plin. 28, 4, 9, § 41:barba,
Verg. E. 1, 29:quam multa in silvis autumni frigore primo Lapsa cadunt folia,
id. A. 6, 310; cf. Cat. 11, 22; Hor. A. P. 61:lanigeris gregibus Sponte suā lanae cadunt,
Ov. M. 7, 541:saetae,
id. ib. 14, 303:quadrupedibus pilum cadere,
Plin. 11, 39, 94, § 231:poma,
Ov. M. 7, 586:cecidere manu quas legerat, herbae,
id. ib. 14, 350:elapsae manibus cecidere tabellae,
id. ib. 9, 571:et colus et fusus digitis cecidere remissis,
id. ib. 4, 229.—Of a stream, to fall, empty itself:d.amnis Aretho cadit in sinum maris,
Liv. 38, 4, 3; 38, 13, 6; 44, 31, 4:flumina in pontum cadent,
Sen. Med. 406:flumina in Hebrum cadentia,
Plin. 4, 11, 18, § 50:tandem in alterum amnem cadit,
Curt. 6, 4, 6.—Of dice, to be thrown or cast; to turn up:e.illud, quod cecidit forte,
Ter. Ad. 4, 7, 23 sq.; Liv. 2, 12, 16.—Alicui (alicujus) ad pedes, to fall at one ' s feet in supplication, etc. (post-class. for abicio, proicio), Sen. Contr. 1, 1, 19; Eutr. 4, 7; Aug. Serm. 143, 4; Vulg. Joan. 11, 32 al.—f.Super collum allcujus, to embrace (late Lat.), Vulg. Luc. 15, 20.—B.In a more restricted sense.1.To fall, to fall down, drop, fall to, be precipitated, etc.; to sink down, to sink, settle (the usual class. signif. in prose and poetry):2.cadere in plano,
Ov. Tr. 3, 4, 17 sq.:deorsum,
Plaut. Rud. 1, 2, 89:uspiam,
Ter. Ad. 1, 1, 12:Brutus, velut si prolapsus cecidisset,
Liv. 1, 56, 12; cf. id. 5, 21, 16; 1, 58, 12:dum timent, ne aliquando cadant, semper jacent,
Quint. 8, 5, 32:sinistrā manu sinum ad ima crura deduxit (Caesar), quo honestius caderet,
Suet. Caes. 82:cadere supinus,
id. Aug. 43 fin.:in pectus pronus,
Ov. M. 4, 579:cadunt toti montes,
Lucr. 6, 546:radicitus exturbata (pinus) prona cadit,
Cat. 64, 109:concussae cadunt urbes,
Lucr. 5, 1236:casura moenia Troum,
Ov. M. 13, 375; id. H. 13, 71:multaque praeterea ceciderunt moenia magnis motibus in terris,
Lucr. 6, 588: languescunt omnia membra;bracchia palpebraeque cadunt,
their arms and eyelids fall, id. 4, 953; 3, 596; so,ceciderunt artus,
id. 3, 453:sed tibi tamen oculi, voltus, verba cecidissent,
Cic. Dom. 52, 133; cf.:oculos vigiliā fatigatos cadentesque in opere detineo,
Sen. Ep. 8, 1:patriae cecidere manus,
Verg. A. 6, 33:cur facunda parum decoro Inter verba cadit lingua silentio?
Hor. C. 4, 1, 36:cecidere illis animique manusque,
Ov. M. 7, 347; Val. Fl. 1, 300; cf. II. F. infra.—In a pregn. signif. (as in most langg., to fall in battle, to die), to fall so as to be unable to rise, to fall dead, to fall, die (opp. vivere), Prop. 2 (3), 28, 42 (usu. of those who die in battle;b.hence most freq. in the histt.): hostes crebri cadunt,
Plaut. Am. 1, 1, 79 sq.:aut in acie cadendum fuit aut in aliquas insidias incidendum,
Cic. Fam. 7, 3, 3; Curt. 4, 1, 28; Ov. M. 7, 142:ut cum dignitate potius cadamus quam cum ignominiā serviamus,
Cic. Phil. 3, 14, 35:pauci de nostris cadunt,
Caes. B. G. 1, 15; id. B. C. 3, 53:optimus quisque cadere aut sauciari,
Sall. J. 92, 8; so id. C. 60, 6; id. J. 54, 10; Nep. Paus. 1, 2; id. Thras. 2, 7; id. Dat. 1, 2; 6, 1; 8, 3; Liv. 10, 35, 15 and 19; 21, 7, 10; 23, 21, 7; 29, 14, 8; Tac. G. 33; Hor. Ep. 1, 12, 27; Ov. M. 7, 142:per acies,
Tac. A. 1, 2:pro patriā,
Quint. 2, 15, 29:ante diem,
Verg. A. 4, 620:bipenni,
Ov. M. 12, 611:ense,
Val. Fl. 1, 812.—Not in battle:inque pio cadit officio,
Ov. M. 6, 250.—With abl. of means or instrument:suoque Marte (i. e. suā manu) cadunt,
Ov. M. 3, 123; cf. Tac. A. 3, 42 fin.:suā manu cecidit,
fell by his own hand, id. ib. 15, 71:exitu voluntario,
id. H. 1, 40:muliebri fraude cadere,
id. A. 2, 71: cecidere justā Morte Centauri, cecidit tremendae Flamma Chimaerae, Hor. C. 4, 2, 14 sq.:manu femineā,
Sen. Herc. Oet. 1179:femineo Marte,
Ov. M. 12, 610.—With abl. of agent with ab:torqueor, infesto ne vir ab hoste cadat,
should be slain by, Ov. H. 9, 36; so id. M. 5, 192; Suet. Oth. 5:a centurione volneribus adversis tamquam in pugnā,
Tac. A. 16, 9.—And without ab:barbarae postquam cecidere turmae Thessalo victore,
Hor. C. 2, 4, 9; imitated by Claudian, IV. Cons. Hon. 89; Grat. Cyn. 315.—Of victims, to be slain or offered, to be sacrificed, to fall ( poet.):3.multa tibi ante aras nostrā cadet hostia dextrā,
Verg. A. 1, 334:si tener pleno cadit haedus anno,
Hor. C. 3, 18, 5; Tib. 1, 1, 23; 4, 1, 15; Ov. M. 7, 162; 13, 615; id. F. 4, 653.—In mal. part., = succumbo, to yield to, Plaut. Pers. 4, 4, 104; Tib. 4, 10, 2; Sen. Contr. 1, 3, 7.—4.Matre cadens, just born ( poet.), Val. Fl. 1, 355; cf. of the custom of laying the new-born child at the father's feet: tellure cadens. Stat. S. 1, 2, 209; 5, 5, 69.II.Trop.A.To come or fall under, to fall, to be subject or exposed to something (more rare than its compound incidere, but class.); constr. usually with sub or in, sometimes with ad:B.sub sensus cadere nostros,
i. e. to be perceived by the senses, Lucr. 1, 448:sub sensum,
Cic. Inv. 1, 30, 48: in cernendi sensum. id. Tim. 3:sub oculos,
id. Or. 3, 9:in conspectum,
to become visible, id. Tusc. 1, 22, 50:sub aurium mensuram,
id. Or. 20, 67:sponte suā (genus humanum) cecidit sub leges artaque jura,
subjected itself to law and the force of right, Lucr. 5, 1146; so id. 3, 848:ad servitia,
Liv. 1, 40, 3:utrorum ad regna,
Lucr. 3, 836; so,sub imperium dicionemque Romanorum,
Cic. Font. 5, 12 (1, 2):in potestatem unius,
id. Att. 8, 3, 2:in cogitationem,
to suggest itself to the thoughts, id. N. D. 1, 9, 21:in hominum disceptationem,
id. de Or. 2, 2, 5:in deliberationem,
id. Off. 1, 3, 9:in offensionem alicujus,
id. N. D. 1, 30, 85:in morbum,
id. Tusc. 1, 32, 79:in suspitionem alicujus,
Nep. Paus. 2, 6:in calumniam,
Quint. 9, 4, 57:abrupte cadere in narrationem,
id. 4, 1, 79:in peccatum,
Aug. in Psa. 65, 13.—In gen.: in or sub aliquem or aliquid, to belong to any object, to be in accordance with, agree with, refer to, be suitable to, to fit, suit, become (so esp. freq. in philos. and rhet. lang.):C.non cadit in hos mores, non in hunc pudorem, non in hanc vitam, non in hunc hominem ista suspitio,
Cic. Sull. 27, 75:cadit ergo in bonum virum mentiri, emolumenti sui causā?
id. Off. 3, 20, 81; so id. Cael. 29, 69; id. Har. Resp. 26, 56:haec Academica... in personas non cadebant,
id. Att. 13, 19, 5:qui pedes in orationem non cadere quī possunt?
id. Or. 56, 188:neque in unam formam cadunt omnia,
id. ib. 11, 37; 57, 191; 27, 95; id. de Or. 3, 47, 182; Quint. 3, 7, 6; 4, 2, 37; 4, 2, 93; 6, prooem. § 5; 7, 2, 30 and 31; Plin. 35, 10, 36, § 82:heu, cadit in quemquam tantum scelus?
Verg. E. 9, 17; Cic. Or. 27, 95; 11, 37; Quint. 3, 5, 16; 3, 6, 91; 5, 10, 30; 6, 3, 52; 7, 2, 31; 9, 1, 7;9, 3, 92: hoc quoque in rerum naturam cadit, ut, etc.,
id. 2, 17, 32:in iis rebus, quae sub eandem rationem cadunt,
Cic. Inv. 1, 30, 47; Quint. 8, 3, 56.—To fall upon a definite time (rare):D.considera, ne in alienissimum tempus cadat adventus tuus,
Cic. Fam. 15, 14, 4:in id saeculum Romuli cecidit aetas, cum, etc.,
id. Rep. 2, 10, 18.—Hence, in mercantile lang., of payments, to fall due: in eam diem cadere ( were due) nummos, qui a Quinto debentur, Cic. Att. 15, 20, 4.—(Acc. to I. 1. e.) Alicui, to fall to one (as by lot), fall to one ' s lot, happen to one, befall; and absol. (for accidere), to happen, come to pass, occur, result, turn out, fall out (esp. in an unexpected manner; cf. accido; very freq. in prose and poetry).1.Alicui:2.nihil ipsis jure incommodi cadere possit,
Cic. Quint. 16, 51:hoc cecidit mihi peropportune, quod, etc.,
id. de Or. 2, 4, 15; id. Att. 3, 1:insperanti mihi, cecidit, ut, etc.,
id. de Or. 1, 21, 96; id. Att. 8, 3, 6; id. Mil. 30, 81:mihi omnia semper honesta et jucunda ceciderunt,
id. Q. Fr. 1, 3, 1:sunt, quibus ad portas cecidit custodia sorti,
Verg. G. 4, 165:haec aliis maledicta cadant,
Tib. 1, 6, 85:neu tibi pro vano verba benigna cadunt,
Prop. 1, 10, 24:ut illis... voluptas cadat dura inter saepe pericla,
Hor. S. 1, 2, 40: verba cadentia, uttered at random, id. Ep. 1, 18, 12.—Ab sol., Afran. ap. Charis. p. 195 P.;3.Cic. Leg.2, 13, 33: verebar quorsum id casurum esset,
how it would turn out, id. Att. 3, 24:aliorsum vota ceciderunt,
Flor. 2, 4, 5:cum aliter res cecidisset ac putasses,
had turned out differently from what was expected, Cic. Fam. 5, 19, 1:sane ita cadebat ut vellem,
id. Att. 3, 7, 1; id. Div. 2, 52, 107; Cael. ap. Cic. Fam. 8, 12, 3; Cic. Verr. 1, 2, 5; Caes. B. C. 3, 73, Nep. Milt. 2, 5 Dähne:cum, quae tum maxime acciderant, casura praemonens, a furioso incepto eos deterreret,
Liv. 36, 34, 3; 22, 40, 3; 35, 13, 9; 38, 46, 6; Plin. Pan. 31, 1; Tac. A. 2, 80; 6, 8; Suet. Tib. 14 al.; Verg. A. 2, 709:ut omnia fortiter fiant, feliciter cadant,
Sen. Suas. 2, p. 14:multa. fortuito in melius casura,
Tac. A. 2, 77.—With adj.:si non omnia caderent secunda,
Caes. B. C. 3, 73:vota cadunt, i.e. rata sunt,
are fulfilled, realized, Tib. 2, 2, 17 (diff. from Prop. 1, 17, 4; v. under F.).—With in and acc.: nimia illa libertas et populis et privatis in nimiam servitutem cadit (cf. metaballei), Cic. Rep. 1, 44, 68.—Esp.: in (ad) irritum or cassum, to be frustrated, fail, be or remain fruitless:E.omnia in cassum cadunt,
Plaut. Poen. 1, 2, 147; Lucr. 2, 1166:ad irritum cadens spes,
Liv. 2, 6, 1; so Tac. H. 3, 26:in irritum,
id. A. 15, 39; cf. with irritus, adj.:ut irrita promissa ejus caderent,
Liv. 2, 31, 5:haud irritae cecidere minae,
id. 6, 35, 10.—To fall, to become less (in strength, power, worth, etc.), to decrease, diminish, lessen:F. 1.cadunt vires,
Lucr. 5, 410:mercenarii milites pretia militiae casura in pace aegre ferebant,
Liv. 34, 36, 7.—More freq. in an extended signif. (acc. to I. B. 2.),In gen.: pellis item cecidit, vestis contempta ferina. declined in value, Lucr. 5, 1417:2.turpius est enim privatim cadere (i. e. fortunis everti) quam publice,
Cic. Att. 16, 15, 6; so id. Fam. 6, 10, 2:atque ea quidem tua laus pariter cum re publicā cecidit,
id. Off. 2, 13, 45:tanta civitas, si cadet,
id. Har. Resp. 20, 42:huc cecidisse Germanici exercitus gloriam, ut, etc.,
Tac. H. 3, 13:non tibi ingredienti fines ira cecidit?
Liv. 2, 40, 7; Pers. 5, 91:amicitia nec debilitari animos aut cadere patitur,
Cic. Lael. 7, 23:animus,
to fail, Liv. 1, 11, 3; Ov. M. 11, 537; cf. id. ib. 7, 347:non debemus ita cadere animis, etc.,
to lose courage, be disheartened, Cic. Fam. 6, 1, 4:tam graviter,
id. Off. 1, 21, 73; cf. Sen. Ep. 8, 3.—Esp., to fail in speaking:magnus orator est... minimeque in lubrico versabitur, et si semel constiterit numquam cadet,
Cic. Or. 28, 98:alte enim cadere non potest,
id. ib. —So in the lang. of the jurists, causā or formulā, to lose one ' s cause or suit:causā cadere,
Cic. Inv. 2, 19, 57; so id. de Or. 1, 36, 166 sq.; id. Fam. 7, 14, 1; Quint. 7, 3, 17; Luc. 2, 554; Suet. Calig. 39:formulā cadere,
Sen. Ep. 48, 10; Quint. 3, 6, 69.—With in:ita quemquam cadere in judicio, ut, etc.,
Cic. Mur. 28, 58.—Also absol.:cadere,
Tac. H. 4, 6; and:criminibus repetundarum,
id. ib. 1, 77:conjurationis crimine,
id. A. 6, 14:ut cecidit Fortuna Phrygum,
Ov. M. 13, 435:omniaque ingrato litore vota cadunt, i. e. irrita sunt,
remain unfulfilled, unaccomplished, Prop. 1, 17, 4 (diff. from Tib. 2, 2, 17; v. above, D. 2.); cf.:at mea nocturno verba cadunt zephyro,
Prop. 1, 16, 34:multa renascentur, quae jam cecidere, cadentque Quae nunc sunt in honore vocabula,
to fall into disuse, grow out of date, Hor. A. P. 70 —Hence of theatrical representations, to fall through, to fail, be condemned (opp. stare, to win applause;the fig. derived from combatants): securus cadat an recto stet fabula talo,
Hor. Ep. 2, 1, 176.— Impers.. periculum est, ne cadatur, Aug. Don. Persev. 1.—Esp. of the wind (opp. surgo), to abate, subside, die away, etc.:G.cadit Eurus et umida surgunt Nubila,
Ov. M. 8, 2:ventus premente nebulā cecidit,
Liv. 29, 27, 10:cadente jam Euro,
id. 25, 27, 11:venti vis omnis cecidit,
id. 26, 39, 8:ubi primum aquilones ceciderunt,
id. 36, 43, 11; cf.:sic cunctus pelagi cecidit fragor,
Verg. A. 1, 154:ventosi ceciderunt murmuris aurae,
id. E. 9, 58; id. G. 1, 354 Serv. and Wagn.—Rhet. and gram. t. t. of words, syllables, clauses, etc., to be terminated, end, close:verba melius in syllabas longiores cadunt,
Cic. Or. 57, 194; 67, 223: qua (littera [p. 260] sc. m) nullum Graece verbum cadit, Quint. 12, 10, 31:plerique censent cadere tantum numerose oportere terminarique sententiam,
Cic. Or. 59, 199; so id. Brut. 8, 34:apto cadens oratio,
Quint. 9, 4, 32:numerus opportune cadens,
id. 9, 4, 27:ultima syllaba in gravem vel duas graves cadit semper,
id. 12, 10, 33 Spald.: similiter cadentia = omoioptôta, the ending of words with the same cases or verbal forms, diff. from similiter desinentia = omoioteleuta, similar endings of any kind, Cic. de Or. 3, 54, 206; id. Or. 34, 135; Auct. Her. 4, 20, 28; Quint. 9, 4, 42; cf. id. 9, 4, 18; 9, 3, 78; 9, 3, 79; 1, 7, 23; Aquil. Rom. Figur. §§ 25 and 26. -
55 committo
I.Of two or more objects, to bring, join, combine into one whole; to join or put together, to connect, unite.A.In gen. (rare; not in Cic.), constr. inter se, cum aliquā re, alicui, with in and acc., and with acc. only.(α).Inter se:(β).res in ordinem digestae atque inter se commissae,
Quint. 7, prooem. §1: per nondum commissa inter se munimenta urbem intravit,
Liv. 38, 4, 8; cf. thus with inter se:oras vulneris suturis,
Cels. 7, 19:duo verba,
Quint. 9, 4, 33:easdem litteras,
id. ib.:duo comparativa,
id. 9, 3, 19.—With cum:(γ).costae committuntur cum osse pectoris,
Cels. 8, 1.—With dat.:(δ).viam a Placentiā ut Flaminiae committeret,
Liv. 39, 2, 10:quā naris fronti committitur,
is joined to, Ov. M. 12, 315:quā vir equo commissus erat,
id. ib. 12, 478 (of a Centaur); cf.of Scylla: delphinum caudas utero commissa luporum,
Verg. A. 3, 428:commissa dextera dextrae,
Ov. H. 2, 31:medulla spinae commissa cerebro,
Cels. 8, 1:moles, quae urbem continenti committeret,
Curt. 4, 2, 16; Flor. 1, 4, 2 Duker.—With in and acc.:(ε).commissa in unum crura,
Ov. M. 4, 580:committuntur suturae in unguem,
Cels. 8, 1.—With acc. only: barbaricam pestem navibus obtulit, commissam infabre, Pac. ap. Non. p. 40, 31 (Trag. Rel. v. 271 Rib.):B.commissis operibus,
Liv. 38, 7, 10:fidibusque mei commissa mariti moenia,
Ov. M. 6, 178:(terra) maria committeret,
Curt. 3, 1, 13; 7, 7, 14:noctes duas,
Ov. Am. 1, 13, 46; cf.: nocte commissā. Sen. Herc. Oet. 1698:commissa corpore toto,
Ov. M. 4, 369; Lucil. ap. Non. p. 248, 25: cervix committitur primo [p. 380] artu, Val. Fl. 4, 310:domus plumbo commissa,
patched, Juv. 14, 310.—In partic., to set or bring men or animals together in a contest or fight, as competitors, etc., to set together, set on (freq. in Suet.;b.elsewhere rare): pugiles Latinos cum Graecis,
Suet. Aug. 45:quingenis peditibus, elephantis vicenis, tricenis equitibus hinc et inde commissis,
id. Caes. 39; id. Claud. 34:camelorum quadrigas,
id. Ner. 11; Luc. 1, 97:victores committe,
Mart. 8, 43, 3; cf. id. Spect. 28, 1:licet Aenean Rutulumque ferocem Committas,
i.e. you describe their contest in your poem, you bring them in contact with each other, Juv. 1, 162:eunucho Bromium committere noli,
id. 6, 378:inter se omnes,
Suet. Calig. 56:aequales inter se,
id. Gram. 17.—Trop., to bring together for comparison, to compare, put together, match:2.committit vates et comparat, inde Maronem, Atque aliā parte in trutinā suspendit Homerum,
Juv. 6, 436; cf. Prop. 2, 3, 21; Mart. 7, 24, 1.—Transf., of a battle, war: proelium, certamen, bellum, etc.a.To arrange a battle or contest, to enter upon, engage in, begin, join, commence, Cic. Div. 1, 35, 77:b.proelii committendi signum dare,
Caes. B. G. 2, 21:cum proelium commissum audissent,
id. ib. 7, 62:commisso ab equitibus proelio,
id. B. C. 1, 40:in aciem exercitum eduxit proeliumque commisit,
Nep. Eum. 3 fin.; id. Hann. 11, 3; id. Milt. 6, 3; Just. 2, 12, 7; 15, 4, 22; 22, 6, 6:postquam eo ventum est, ut a ferentariis proelium committi posset,
Sall. C. 60, 2:commisso proelio, diutius nostrorum militum impetum hostes ferre non potuerunt,
Caes. B. G. 4, 35; id. B. C. 1, 13; 2, 6 Kraner ad loc.:Caesar cohortatus suos proelium commisit,
id. ib. 1, 25:utrum proelium committi ex usu esset, necne,
id. ib. 1, 50; 1, 52; 2, 19; Nep. Milt. 5, 3:pridie quam Siciliensem pugnam classe committeret,
Suet. Aug. 96:avidus committere pugnam,
Sil. 8, 619:pugnas,
Stat. Th. 6, 143:rixae committendae causā,
Liv. 5, 25, 2:cum vates monere eum (regem) coepit, ne committeret, aut certe differret obsidionem,
Curt. 9, 4, 27.—Of a drinking contest for a wager:a summo septenis cyathis committe hos ludos,
Plaut. Pers. 5, 1, 19:nondum commisso spectaculo,
Liv. 2, 36, 1:musicum agona,
Suet. Ner. 23:aciem,
Flor. 4, 2, 46:commissum (bellum) ac profligatum conficere,
Liv. 21, 40, 11; 8, 25, 5; 31, 28, 1 al.; cf.:si quis trium temporum momenta consideret, primo commissum bellum, profligatum secundo, tertio vero confectum est,
Flor. 2, 15, 2:committere Martem,
Sil. 13, 155:quo die ludi committebantur,
Cic. Q. Fr. 3, 4, 6:ludos dedicationis,
Suet. Claud. 21:ludos,
Verg. A. 5, 113.—In gen., to maintain a contest, etc., to fight a battle, to hold, celebrate games, etc. (rare):(β).illam pugnam navalem... mediocri certamine commissam arbitraris?
Cic. Mur. 15, 33:levia inde proelia per quatriduum commissa,
Liv. 34, 37, 7:commisso modico certamine,
id. 23, 44, 5.—Absol. (post-Aug. and rare):3.contra quem Sulla iterum commisit,
Eutr. 5, 6; 9, 24; Dig. 9, 1, 1:priusquam committeretur,
before the contest began, Suet. Vesp. 5.—In gen.: committere aliquid, to begin any course of action, to undertake, carry on, hold (rare):4.tribuni sanguine commissa proscriptio,
Vell. 2, 64 fin.:judicium inter sicarios committitur,
Cic. Rosc. Am. 5, 11. —In part. perf.:egregie ad ultimum in audacter commisso perseveravit,
Liv. 44, 4, 11; cf. id. ib. § 8; 44, 6, 14.—In partic., to practise or perpetrate wrong, do injustice; to commit a crime (very freq. and class.).(α).With acc.:(β).ut neque timeant, qui nihil commiserint, et poenam semper ante oculos versari putent, qui peccaverint,
Cic. Mil. 23, 61; cf. Quint. 7, 2, 30:commississe cavet quod mox mutare laboret,
Hor. A. P. 168:ego etiam quae tu sine Verre commisisti, Verri crimini daturus sum,
Cic. Div. in Caecil. 11, 35:quantum flagitii,
id. Brut. 61, 219:tantum facinus,
id. Rosc. Am. 23, 65:virilis audaciae facinora,
Sall. C. 25, 1:majus delictum,
Caes. B. G. 7, 4:nil nefandum,
Ov. M. 9, 626:nefarias res,
Cic. Phil. 6, 1, 2:scelus,
id. Sull. 2, 6; Dig. 48, 9, 7:adulterium,
Quint. 7, 2, 11; 7, 3, 1:incestum cum filio,
id. 5, 10, 19:parricidium,
id. 7, 2, 2:caedem,
id. 7, 4, 43; 10, 1, 12; 5, 12, 3:sacrilegium,
id. 7, 2, 18:fraudem,
Hor. C. 1, 28, 31.— Aliquid adversus, in, erga:committere multa et in deos et in homines impie nefarieque,
Cic. Verr. 2, 1, 2, § 6; cf.:in te,
Verg. A. 1, 231:aliquid adversus populum Romanum,
Liv. 42, 38, 3:aliquid erga te,
Cic. Att. 3, 20, 3.—Committere contra legem, in legem, lege, to offend, sin, commit an offence:(γ).quasi committeret contra legem,
Cic. Brut. 12, 48:in legem Juliam de adulteriis,
Dig. 48, 5, 39; 48, 10, 13:adversus testamentum,
ib. 34, 3, 8, § 2:ne lege censoriā committant,
Varr. R. R. 2, 1, 16:lege de sicariis,
Quint. 7, 1, 9. —Absol.:(δ).hoc si in posterum edixisses, minus esset nefarium... nemo enim committeret,
Cic. Verr. 2, 1, 43, § 110.—With ut, to be guilty or be in fault, so that, to give occasion or cause, that, to act so as that:(ε).id me commissurum ut patiar fieri,
Plaut. Trin. 3, 2, 78:non committet hodie iterum ut vapulet,
Ter. Ad. 2, 1, 5:ego nolo quemquam civem committere, ut morte multandus sit: tu, etiam si commiserit, conservandum putas,
Cic. Phil. 8, 5, 15:committere ut accusator nominere,
id. Off. 2, 14, 50; so Liv. 25, 6, 17:non committam, ut tibi ipse insanire videar,
Cic. Fam. 5, 5, 3; 3, 7, 3; id. Att. 1, 6, 1; 1, 20, 3; id. de Or. 2, 57, 233; id. Off. 3, 2, 6; Brut. ap. Cic. Fam. 11, 20, 1, Quint. 1, 10, 30; 5, 13, 27; Cic. Leg. 1, 13, 37.—More rare in a like sense,With cur or quare:(ζ).Caedicius negare se commissurum, cur sibi quisquam imperium finiret,
Liv. 5, 46, 6:neque commissum a se, quare timeret,
Caes. B. G. 1, 14.—With inf.:b.non committunt scamna facere,
Col. 2, 4, 3:infelix committit saepe repelli,
Ov. M. 9, 632.—Poenam, multam, etc., jurid. t. t., to bring punishment upon one ' s self by an error or fault, to incur, make one ' s self liable to it:(β).poenam,
Cic. Verr. 2, 3, 12, § 30; cf. Quint. 7, 4, 20; and:committere in poenam edicti,
Dig. 2, 2, 4:ut illam multam non commiserit,
Cic. Clu. 37, 103; Dig. 35, 1, 6 pr.—Committi, with a definite object, to be forfeited or confiscated, as a penalty:c.hereditas Veneri Erycinae commissa,
Cic. Verr. 2, 1, 10, § 27; 2, 2, 14, § 36; so,commissae hypothecae,
id. Fam. 13, 56, 2:commissa tibi fiducia,
id. Fl. 21, 51:merces,
Dig. 39, 4, 11, § 2:mancipium,
ib. 39, 14, 6:praedia in publicum,
ib. 3, 5, 12:hanc devotionem capitis esse commissam,
incurred, Cic. Dom. 57, 145.—Also (mostly in jurid. Lat.) of laws, judicial regulations, promises, etc., that become binding in consequence of the fulfilment of a condition as the commission of a crime, etc.:II.in civitatem obligatam sponsione commissa iratis omnibus diis,
a promise the condition of which has been fulfilled, Liv. 9, 11, 10 Weissenb. ad loc.; cf.:hanc ego devotionem capitis mei... convictam esse et commissam putabo,
Cic. Dom. 57, 145:si alius committat edictum,
transgresses, incurs its penalty, makes himself liable to, Dig. 37, 4, 3, § 11; cf.:commisso edicto ab alio filio, ib. lex 8, § 4: commisso per alium edicto, ib. lex 10, § 1 al.: statim atque commissa lex est,
ib. 18, 3, 4, § 2:committetur stipulatio,
ib. 24, 3, 56.To place a thing somewhere for preservation, protection, care, etc.; to give, intrust, commit to, to give up or resign to, to trust (syn.: commendo, trado, credo; very freq. and class.); constr. with aliquid ( aliquem) alicui, in aliquid, or absol.(α).Aliquid ( aliquem, se) alicui:(β).honor non solum datus sed etiam creditus ac commissus,
Cic. Verr. 2, 5, 14, § 35:nec illi (Catoni) committendum illud negotium, sed inponendum putaverunt,
id. Sest. 28, 60:qui capita vestra non dubitatis credere, cui calceandos nemo commisit pedes?
Phaedr. 1, 14, 16:ego me tuae commendo et committo fidei,
Ter. Eun. 5, 2, 47 (cf. id. And. 1, 5, 61):ne quid committam tibi,
Plaut. Most. 3, 3, 21; Ter. Hec. 2, 1, 15; id. And. 3, 5, 3; cf.:his salutem nostram, his fortunas, his liberos rectissime committi arbitramur,
Cic. Off. 2, 9, 33; id. Att. 1, 13, 1; cf. id. ib. §4: tibi rem magnam,
id. Fam. 13, 5, 1; id. Mil. 25, 68:quia commissi sunt eis magistratus,
id. Planc. 25, 61:summum imperium potestatemque omnium rerum alicui,
Nep. Lys. 1 fin.:domino rem omnem,
Hor. S. 2, 7, 67:caput tonsori,
id. A. P. 301:ratem pelago,
id. C. 1, 3, 11:sulcis semina (corresp. with spem credere terrae),
Verg. G. 1, 223; cf.:committere semen sitienti solo,
Col. 2, 8, 4:ulcus frigori,
Cels. 6, 18, n. 2:aliquid litteris,
Cic. Att. 4, 1, 8; so,verba tabellis,
Ov. M. 9, 587:vivunt commissi calores Aeoliae fidibus puellae,
Hor. C. 4, 9, 11 al.:committere se populo, senatui, publicis praesidiis et armis (corresp. with se tradere),
Cic. Mil. 23, 61; so,se urbi,
id. Att. 15, 11, 1:se theatro populoque Romano,
id. Sest. 54, 116:se proelio,
Liv. 4, 59, 2:se pugnae,
id. 5, 32, 4:se publico,
to venture into the streets, Suet. Ner. 26:se neque navigationi, neque viae,
Cic. Fam. 16, 8, 1; cf. id. Phil. 12, 10, 25; id. Imp. Pomp. 11, 31:se timidius fortunae,
id. Att. 9, 6, 4:civilibus fluctibus,
Nep. Att. 6, 1 al. —Prov.: ovem lupo (Gr. kataleipein oïn en lukoisi), Ter. Eun. 5, 1, 16.—Aliquid ( aliquem, se) in aliquid (so esp. freq. in Liv.):(γ).aliquid in alicujus fidem committere,
Ter. Hec. 1, 2, 34; cf. Liv. 30, 14, 4:se in id conclave,
Cic. Rosc. Am. 23, 64:se in conspectum populi Romani,
id. Verr. 2, 4, 11, § 26; cf. Pompei. ap. Cic. Att. 8, 12, C, 2:se in senatum,
Cic. Q. Fr. 3, 2, 2; id. Ac. 2, 21, 68:summae fuisse dementiae dubiā spe impulsum certum in periculum se committere,
id. Inv. 2, 8, 27:rem in casum ancipitis eventus,
Liv. 4, 27, 6; cf.:duos filios in aleam ejus casus,
id. 40, 21, 6:rem in aciem,
id. 3, 2, 12; cf.:se in aciem,
id. 7, 26, 11; 23, 11, 10;rempublicam in discrimen,
id. 8, 32, 4; cf.:rerum summam in discrimen,
id. 33, 7, 10. —Simply alicui, or entirely absol.:A.sanan' es, Quae isti committas?
in trusting to him, Plaut. Curc. 5, 2, 55:ei commisi et credidi, Ter, Heaut. 5, 2, 13: haec cum scirem et cogitarem, commisi tamen, judices, Heio,
Cic. Verr. 2, 4, 7, § 16:universo populo neque ipse committit neque illi horum consiliorum auctores committi recte putant posse,
id. Agr. 2, 8, 20:venti, quibus necessario committendum existimabat,
Caes. B. C. 3, 25:sed quoniam non es veritus concredere nobis, accipe commissae munera laetitiae,
intrusted, Prop. 1, 10, 12:instant enim (adversarii) et saepe discrimen omne committunt, quod deesse nobis putant,
often hazard the most important advantage, Quint. 6, 4, 17:cum senatus ei commiserit, ut videret, ne quid res publica detrimenti caperet,
Cic. Mil. 26, 70.—With de:iste negat se de existimatione suā cuiquam nisi suis commissurum,
Cic. Verr. 2, 3, 60, § 137. —Hence, P. a. as subst.: commissum, i, n.(Acc. to I. 3.) An undertaking, enterprise:B.nec aliud restabat quam audacter commissum corrigere,
Liv. 44, 4, 8:supererat nihil aliud in temere commisso, quam, etc.,
id. 44, 6, 14.—(Acc. to I. 4.) A transgression, offence, fault, crime:2.sacrum,
Cic. Leg. 2, 9, 22:nisi aut quid commissi aut est causa jurgi,
Plaut. Men. 5, 2, 21:ecquod hujus factum aut commissum non dicam audacius, sed quod, etc.,
Cic. Sull. 26, 72; cf.turpe,
Hor. C. 3, 27, 39:commissi praemia,
Ov. F. 4, 590.—In plur.:post mihi non simili poenā commissa luetis,
offences, Verg. A. 1, 136; so,fateri,
Stat. S. 5, 5, 5:improba,
Claud. Rapt. Pros. 2, 304.—Jurid. Lat., an incurring of fines, a confiscation or confiscated property, Suet. Calig. 41:C.in commissum cadere,
Dig. 39, 4, 16:causa commissi,
ib. 39, 4, 16 al.; 19, 2, 61 fin.:aliquid pro commisso tenetur,
Quint. Decl. 341.—(Acc. to II.) That which is intrusted, a secret, trust:enuntiare commissa,
Cic. Tusc. 2, 13, 31:commissa celare,
Nep. Epam. 3, 2; cf. Juv. 9, 93:commissa tacere,
Hor. S. 1, 4, 84:prodere,
id. ib. 1, 3, 95:retinent commissa fideliter aures,
id. Ep. 1, 18, 70:commissum teges (corresp. with arcanum scrutaberis),
id. ib. 1, 18, 38; cf. id. A. P. 200. -
56 conmitto
I.Of two or more objects, to bring, join, combine into one whole; to join or put together, to connect, unite.A.In gen. (rare; not in Cic.), constr. inter se, cum aliquā re, alicui, with in and acc., and with acc. only.(α).Inter se:(β).res in ordinem digestae atque inter se commissae,
Quint. 7, prooem. §1: per nondum commissa inter se munimenta urbem intravit,
Liv. 38, 4, 8; cf. thus with inter se:oras vulneris suturis,
Cels. 7, 19:duo verba,
Quint. 9, 4, 33:easdem litteras,
id. ib.:duo comparativa,
id. 9, 3, 19.—With cum:(γ).costae committuntur cum osse pectoris,
Cels. 8, 1.—With dat.:(δ).viam a Placentiā ut Flaminiae committeret,
Liv. 39, 2, 10:quā naris fronti committitur,
is joined to, Ov. M. 12, 315:quā vir equo commissus erat,
id. ib. 12, 478 (of a Centaur); cf.of Scylla: delphinum caudas utero commissa luporum,
Verg. A. 3, 428:commissa dextera dextrae,
Ov. H. 2, 31:medulla spinae commissa cerebro,
Cels. 8, 1:moles, quae urbem continenti committeret,
Curt. 4, 2, 16; Flor. 1, 4, 2 Duker.—With in and acc.:(ε).commissa in unum crura,
Ov. M. 4, 580:committuntur suturae in unguem,
Cels. 8, 1.—With acc. only: barbaricam pestem navibus obtulit, commissam infabre, Pac. ap. Non. p. 40, 31 (Trag. Rel. v. 271 Rib.):B.commissis operibus,
Liv. 38, 7, 10:fidibusque mei commissa mariti moenia,
Ov. M. 6, 178:(terra) maria committeret,
Curt. 3, 1, 13; 7, 7, 14:noctes duas,
Ov. Am. 1, 13, 46; cf.: nocte commissā. Sen. Herc. Oet. 1698:commissa corpore toto,
Ov. M. 4, 369; Lucil. ap. Non. p. 248, 25: cervix committitur primo [p. 380] artu, Val. Fl. 4, 310:domus plumbo commissa,
patched, Juv. 14, 310.—In partic., to set or bring men or animals together in a contest or fight, as competitors, etc., to set together, set on (freq. in Suet.;b.elsewhere rare): pugiles Latinos cum Graecis,
Suet. Aug. 45:quingenis peditibus, elephantis vicenis, tricenis equitibus hinc et inde commissis,
id. Caes. 39; id. Claud. 34:camelorum quadrigas,
id. Ner. 11; Luc. 1, 97:victores committe,
Mart. 8, 43, 3; cf. id. Spect. 28, 1:licet Aenean Rutulumque ferocem Committas,
i.e. you describe their contest in your poem, you bring them in contact with each other, Juv. 1, 162:eunucho Bromium committere noli,
id. 6, 378:inter se omnes,
Suet. Calig. 56:aequales inter se,
id. Gram. 17.—Trop., to bring together for comparison, to compare, put together, match:2.committit vates et comparat, inde Maronem, Atque aliā parte in trutinā suspendit Homerum,
Juv. 6, 436; cf. Prop. 2, 3, 21; Mart. 7, 24, 1.—Transf., of a battle, war: proelium, certamen, bellum, etc.a.To arrange a battle or contest, to enter upon, engage in, begin, join, commence, Cic. Div. 1, 35, 77:b.proelii committendi signum dare,
Caes. B. G. 2, 21:cum proelium commissum audissent,
id. ib. 7, 62:commisso ab equitibus proelio,
id. B. C. 1, 40:in aciem exercitum eduxit proeliumque commisit,
Nep. Eum. 3 fin.; id. Hann. 11, 3; id. Milt. 6, 3; Just. 2, 12, 7; 15, 4, 22; 22, 6, 6:postquam eo ventum est, ut a ferentariis proelium committi posset,
Sall. C. 60, 2:commisso proelio, diutius nostrorum militum impetum hostes ferre non potuerunt,
Caes. B. G. 4, 35; id. B. C. 1, 13; 2, 6 Kraner ad loc.:Caesar cohortatus suos proelium commisit,
id. ib. 1, 25:utrum proelium committi ex usu esset, necne,
id. ib. 1, 50; 1, 52; 2, 19; Nep. Milt. 5, 3:pridie quam Siciliensem pugnam classe committeret,
Suet. Aug. 96:avidus committere pugnam,
Sil. 8, 619:pugnas,
Stat. Th. 6, 143:rixae committendae causā,
Liv. 5, 25, 2:cum vates monere eum (regem) coepit, ne committeret, aut certe differret obsidionem,
Curt. 9, 4, 27.—Of a drinking contest for a wager:a summo septenis cyathis committe hos ludos,
Plaut. Pers. 5, 1, 19:nondum commisso spectaculo,
Liv. 2, 36, 1:musicum agona,
Suet. Ner. 23:aciem,
Flor. 4, 2, 46:commissum (bellum) ac profligatum conficere,
Liv. 21, 40, 11; 8, 25, 5; 31, 28, 1 al.; cf.:si quis trium temporum momenta consideret, primo commissum bellum, profligatum secundo, tertio vero confectum est,
Flor. 2, 15, 2:committere Martem,
Sil. 13, 155:quo die ludi committebantur,
Cic. Q. Fr. 3, 4, 6:ludos dedicationis,
Suet. Claud. 21:ludos,
Verg. A. 5, 113.—In gen., to maintain a contest, etc., to fight a battle, to hold, celebrate games, etc. (rare):(β).illam pugnam navalem... mediocri certamine commissam arbitraris?
Cic. Mur. 15, 33:levia inde proelia per quatriduum commissa,
Liv. 34, 37, 7:commisso modico certamine,
id. 23, 44, 5.—Absol. (post-Aug. and rare):3.contra quem Sulla iterum commisit,
Eutr. 5, 6; 9, 24; Dig. 9, 1, 1:priusquam committeretur,
before the contest began, Suet. Vesp. 5.—In gen.: committere aliquid, to begin any course of action, to undertake, carry on, hold (rare):4.tribuni sanguine commissa proscriptio,
Vell. 2, 64 fin.:judicium inter sicarios committitur,
Cic. Rosc. Am. 5, 11. —In part. perf.:egregie ad ultimum in audacter commisso perseveravit,
Liv. 44, 4, 11; cf. id. ib. § 8; 44, 6, 14.—In partic., to practise or perpetrate wrong, do injustice; to commit a crime (very freq. and class.).(α).With acc.:(β).ut neque timeant, qui nihil commiserint, et poenam semper ante oculos versari putent, qui peccaverint,
Cic. Mil. 23, 61; cf. Quint. 7, 2, 30:commississe cavet quod mox mutare laboret,
Hor. A. P. 168:ego etiam quae tu sine Verre commisisti, Verri crimini daturus sum,
Cic. Div. in Caecil. 11, 35:quantum flagitii,
id. Brut. 61, 219:tantum facinus,
id. Rosc. Am. 23, 65:virilis audaciae facinora,
Sall. C. 25, 1:majus delictum,
Caes. B. G. 7, 4:nil nefandum,
Ov. M. 9, 626:nefarias res,
Cic. Phil. 6, 1, 2:scelus,
id. Sull. 2, 6; Dig. 48, 9, 7:adulterium,
Quint. 7, 2, 11; 7, 3, 1:incestum cum filio,
id. 5, 10, 19:parricidium,
id. 7, 2, 2:caedem,
id. 7, 4, 43; 10, 1, 12; 5, 12, 3:sacrilegium,
id. 7, 2, 18:fraudem,
Hor. C. 1, 28, 31.— Aliquid adversus, in, erga:committere multa et in deos et in homines impie nefarieque,
Cic. Verr. 2, 1, 2, § 6; cf.:in te,
Verg. A. 1, 231:aliquid adversus populum Romanum,
Liv. 42, 38, 3:aliquid erga te,
Cic. Att. 3, 20, 3.—Committere contra legem, in legem, lege, to offend, sin, commit an offence:(γ).quasi committeret contra legem,
Cic. Brut. 12, 48:in legem Juliam de adulteriis,
Dig. 48, 5, 39; 48, 10, 13:adversus testamentum,
ib. 34, 3, 8, § 2:ne lege censoriā committant,
Varr. R. R. 2, 1, 16:lege de sicariis,
Quint. 7, 1, 9. —Absol.:(δ).hoc si in posterum edixisses, minus esset nefarium... nemo enim committeret,
Cic. Verr. 2, 1, 43, § 110.—With ut, to be guilty or be in fault, so that, to give occasion or cause, that, to act so as that:(ε).id me commissurum ut patiar fieri,
Plaut. Trin. 3, 2, 78:non committet hodie iterum ut vapulet,
Ter. Ad. 2, 1, 5:ego nolo quemquam civem committere, ut morte multandus sit: tu, etiam si commiserit, conservandum putas,
Cic. Phil. 8, 5, 15:committere ut accusator nominere,
id. Off. 2, 14, 50; so Liv. 25, 6, 17:non committam, ut tibi ipse insanire videar,
Cic. Fam. 5, 5, 3; 3, 7, 3; id. Att. 1, 6, 1; 1, 20, 3; id. de Or. 2, 57, 233; id. Off. 3, 2, 6; Brut. ap. Cic. Fam. 11, 20, 1, Quint. 1, 10, 30; 5, 13, 27; Cic. Leg. 1, 13, 37.—More rare in a like sense,With cur or quare:(ζ).Caedicius negare se commissurum, cur sibi quisquam imperium finiret,
Liv. 5, 46, 6:neque commissum a se, quare timeret,
Caes. B. G. 1, 14.—With inf.:b.non committunt scamna facere,
Col. 2, 4, 3:infelix committit saepe repelli,
Ov. M. 9, 632.—Poenam, multam, etc., jurid. t. t., to bring punishment upon one ' s self by an error or fault, to incur, make one ' s self liable to it:(β).poenam,
Cic. Verr. 2, 3, 12, § 30; cf. Quint. 7, 4, 20; and:committere in poenam edicti,
Dig. 2, 2, 4:ut illam multam non commiserit,
Cic. Clu. 37, 103; Dig. 35, 1, 6 pr.—Committi, with a definite object, to be forfeited or confiscated, as a penalty:c.hereditas Veneri Erycinae commissa,
Cic. Verr. 2, 1, 10, § 27; 2, 2, 14, § 36; so,commissae hypothecae,
id. Fam. 13, 56, 2:commissa tibi fiducia,
id. Fl. 21, 51:merces,
Dig. 39, 4, 11, § 2:mancipium,
ib. 39, 14, 6:praedia in publicum,
ib. 3, 5, 12:hanc devotionem capitis esse commissam,
incurred, Cic. Dom. 57, 145.—Also (mostly in jurid. Lat.) of laws, judicial regulations, promises, etc., that become binding in consequence of the fulfilment of a condition as the commission of a crime, etc.:II.in civitatem obligatam sponsione commissa iratis omnibus diis,
a promise the condition of which has been fulfilled, Liv. 9, 11, 10 Weissenb. ad loc.; cf.:hanc ego devotionem capitis mei... convictam esse et commissam putabo,
Cic. Dom. 57, 145:si alius committat edictum,
transgresses, incurs its penalty, makes himself liable to, Dig. 37, 4, 3, § 11; cf.:commisso edicto ab alio filio, ib. lex 8, § 4: commisso per alium edicto, ib. lex 10, § 1 al.: statim atque commissa lex est,
ib. 18, 3, 4, § 2:committetur stipulatio,
ib. 24, 3, 56.To place a thing somewhere for preservation, protection, care, etc.; to give, intrust, commit to, to give up or resign to, to trust (syn.: commendo, trado, credo; very freq. and class.); constr. with aliquid ( aliquem) alicui, in aliquid, or absol.(α).Aliquid ( aliquem, se) alicui:(β).honor non solum datus sed etiam creditus ac commissus,
Cic. Verr. 2, 5, 14, § 35:nec illi (Catoni) committendum illud negotium, sed inponendum putaverunt,
id. Sest. 28, 60:qui capita vestra non dubitatis credere, cui calceandos nemo commisit pedes?
Phaedr. 1, 14, 16:ego me tuae commendo et committo fidei,
Ter. Eun. 5, 2, 47 (cf. id. And. 1, 5, 61):ne quid committam tibi,
Plaut. Most. 3, 3, 21; Ter. Hec. 2, 1, 15; id. And. 3, 5, 3; cf.:his salutem nostram, his fortunas, his liberos rectissime committi arbitramur,
Cic. Off. 2, 9, 33; id. Att. 1, 13, 1; cf. id. ib. §4: tibi rem magnam,
id. Fam. 13, 5, 1; id. Mil. 25, 68:quia commissi sunt eis magistratus,
id. Planc. 25, 61:summum imperium potestatemque omnium rerum alicui,
Nep. Lys. 1 fin.:domino rem omnem,
Hor. S. 2, 7, 67:caput tonsori,
id. A. P. 301:ratem pelago,
id. C. 1, 3, 11:sulcis semina (corresp. with spem credere terrae),
Verg. G. 1, 223; cf.:committere semen sitienti solo,
Col. 2, 8, 4:ulcus frigori,
Cels. 6, 18, n. 2:aliquid litteris,
Cic. Att. 4, 1, 8; so,verba tabellis,
Ov. M. 9, 587:vivunt commissi calores Aeoliae fidibus puellae,
Hor. C. 4, 9, 11 al.:committere se populo, senatui, publicis praesidiis et armis (corresp. with se tradere),
Cic. Mil. 23, 61; so,se urbi,
id. Att. 15, 11, 1:se theatro populoque Romano,
id. Sest. 54, 116:se proelio,
Liv. 4, 59, 2:se pugnae,
id. 5, 32, 4:se publico,
to venture into the streets, Suet. Ner. 26:se neque navigationi, neque viae,
Cic. Fam. 16, 8, 1; cf. id. Phil. 12, 10, 25; id. Imp. Pomp. 11, 31:se timidius fortunae,
id. Att. 9, 6, 4:civilibus fluctibus,
Nep. Att. 6, 1 al. —Prov.: ovem lupo (Gr. kataleipein oïn en lukoisi), Ter. Eun. 5, 1, 16.—Aliquid ( aliquem, se) in aliquid (so esp. freq. in Liv.):(γ).aliquid in alicujus fidem committere,
Ter. Hec. 1, 2, 34; cf. Liv. 30, 14, 4:se in id conclave,
Cic. Rosc. Am. 23, 64:se in conspectum populi Romani,
id. Verr. 2, 4, 11, § 26; cf. Pompei. ap. Cic. Att. 8, 12, C, 2:se in senatum,
Cic. Q. Fr. 3, 2, 2; id. Ac. 2, 21, 68:summae fuisse dementiae dubiā spe impulsum certum in periculum se committere,
id. Inv. 2, 8, 27:rem in casum ancipitis eventus,
Liv. 4, 27, 6; cf.:duos filios in aleam ejus casus,
id. 40, 21, 6:rem in aciem,
id. 3, 2, 12; cf.:se in aciem,
id. 7, 26, 11; 23, 11, 10;rempublicam in discrimen,
id. 8, 32, 4; cf.:rerum summam in discrimen,
id. 33, 7, 10. —Simply alicui, or entirely absol.:A.sanan' es, Quae isti committas?
in trusting to him, Plaut. Curc. 5, 2, 55:ei commisi et credidi, Ter, Heaut. 5, 2, 13: haec cum scirem et cogitarem, commisi tamen, judices, Heio,
Cic. Verr. 2, 4, 7, § 16:universo populo neque ipse committit neque illi horum consiliorum auctores committi recte putant posse,
id. Agr. 2, 8, 20:venti, quibus necessario committendum existimabat,
Caes. B. C. 3, 25:sed quoniam non es veritus concredere nobis, accipe commissae munera laetitiae,
intrusted, Prop. 1, 10, 12:instant enim (adversarii) et saepe discrimen omne committunt, quod deesse nobis putant,
often hazard the most important advantage, Quint. 6, 4, 17:cum senatus ei commiserit, ut videret, ne quid res publica detrimenti caperet,
Cic. Mil. 26, 70.—With de:iste negat se de existimatione suā cuiquam nisi suis commissurum,
Cic. Verr. 2, 3, 60, § 137. —Hence, P. a. as subst.: commissum, i, n.(Acc. to I. 3.) An undertaking, enterprise:B.nec aliud restabat quam audacter commissum corrigere,
Liv. 44, 4, 8:supererat nihil aliud in temere commisso, quam, etc.,
id. 44, 6, 14.—(Acc. to I. 4.) A transgression, offence, fault, crime:2.sacrum,
Cic. Leg. 2, 9, 22:nisi aut quid commissi aut est causa jurgi,
Plaut. Men. 5, 2, 21:ecquod hujus factum aut commissum non dicam audacius, sed quod, etc.,
Cic. Sull. 26, 72; cf.turpe,
Hor. C. 3, 27, 39:commissi praemia,
Ov. F. 4, 590.—In plur.:post mihi non simili poenā commissa luetis,
offences, Verg. A. 1, 136; so,fateri,
Stat. S. 5, 5, 5:improba,
Claud. Rapt. Pros. 2, 304.—Jurid. Lat., an incurring of fines, a confiscation or confiscated property, Suet. Calig. 41:C.in commissum cadere,
Dig. 39, 4, 16:causa commissi,
ib. 39, 4, 16 al.; 19, 2, 61 fin.:aliquid pro commisso tenetur,
Quint. Decl. 341.—(Acc. to II.) That which is intrusted, a secret, trust:enuntiare commissa,
Cic. Tusc. 2, 13, 31:commissa celare,
Nep. Epam. 3, 2; cf. Juv. 9, 93:commissa tacere,
Hor. S. 1, 4, 84:prodere,
id. ib. 1, 3, 95:retinent commissa fideliter aures,
id. Ep. 1, 18, 70:commissum teges (corresp. with arcanum scrutaberis),
id. ib. 1, 18, 38; cf. id. A. P. 200. -
57 de
I dē praep. cum abl.1) сdecedere de foro Nep — уйти с форума (т. е. оставить политическую деятельность)de viā lassus Pl (fessus Cs) — усталый (устав) с дорогиpendĕre de aliquā re O etc. — свисать с чего-л., т. е. висеть на чём-л.2) изaliquis de ponte J — кто-л. из стоящих на мосту (т. е. нищих)signum factum de marmore O — статуя, сделанная из мрамора3) от, уemere de aliquo Cato — покупать у кого-л.quaerere (audire) de aliquo C — спрашивать у кого-л., слышать от кого-л.4) оloqui de re aliqua C — говорить о чём-л.5) по поводу, по вопросу о, касательноRegulus de captivis commutandis Romam missus est C — Регул был послан в Рим по вопросу об обмене пленнымиde cetero Sen, QC и de ceteris Sl — что касается остального6) согласно, поeā de re, eā de causa C, Cs etc. — по этой причине7) в, во время, в течениеII dē-приставка, выражающая преим.2) устранение, лишение ( dearmare)3) движение вниз ( decidere)4) недостаток, отсутствие (deesse, dementia)5) завершение действия ( debellare) -
58 quaero
sīvī (iī), sītum, ere1) искать, разыскивать (aliquem Enn, Ter, Cs etc.; occasionem Cs)q. causam alicujus rei C — искать случая (повода) к чему-л.quicquid quaerĭtur, optimum videtur Pt — что в спросе, то и кажется самым лучшимne et vetera et externa quaeram C — чтобы не искать мне примеров ни в древности, ни среди иноземцев2) требовать, нуждаться (illud quaerit eloquentiam C; salictum humidum locum quaerit Vr)3) напрасно искать, не находить ( Siciliam in uberrimā Siciliae parte C)4) стараться приобрести, домогаться, добиваться ( immortalitatem sibi morte C); приобретать, стяжать (amorem sibi Eutr; gloriam armis Sl; superbia quaesīta merĭtis H)q. aliquid alicui C etc. — стараться доставить кому-л. что-л.laudari q. M — добиваться похвалыq. invidiam in aliquem C — стараться возбудить ненависть к кому-л.5)а) зарабатывать (nummos manu C; denique sit finis quaerendi H)б) приобретать (imperium flagitio quaesitum T)6) стараться узнать, разузнавать, расспрашивать ( iracundiae causam Pt)q. aliquid ab (de, ex) aliquo C, Cs etc. — расспрашивать кого-л. о чём-л.si verum quaerĭmus C — если мы хотим знать правду, т. е. по правде говоряquid quaeris? или noli q. C — о чём (тут) спрашивать, т. е. коротко говоряreservemus ista tune quaesituri, quum... Sen — отложим обсуждение этого до того, как...quaerĭtur belli exitus, non causa SenT — дело в исходе войны, а не в (её) причине -
59 animus
animus, ī, m. (griech. ἄνεμος, Wind, Hauch, vgl. altind. āniti, atmet, got. us-anan, ausatmen), I) die Seele, als Prinzip des geistigen Lebens, der Geist (Ggstz. corpus, der Körper, od. anima, die physische od. auch seelische Lebenskraft), animi corporisque vires, Liv.: unde anima atque animi constet natura, Lucr.: alci germanum esse pariter animo ac corpore, Ter.: credo deos immortales sparsisse animos in corpora humana, Cic.: difficile est animum perducere ad contemptionem animae, Sen. – seltener v. Tieren, animantia quaedam animum habent, quaedam tantum animam, Sen.: u. so bestiae, quarum animi sunt rationis expertes, Cic.
II) die menschliche Seele als Inbegriff aller Seelenkräfte oder als Prinzip des Empfindens, Begehrens u. Denkens, der Geist, s. Cic. de div. 1, 61; Tusc. 2, 47. – bes. das Gemüt, Herz, d.i. das Empfindende, Begehrende (Ggstz. mens, d.i. das Denkende, der Verstand); vgl. Ochsner Cic. ecl. p. 113 f. – auch häufig (als pars pro toto) für homo od. st. des bl. pronom. pers., wenn von den Gefühlen jmds. die Rede ist, s. Kritz Sall. Iug. 39, 5. Zumpt § 678.
Dah. A) die Seele als Gefühlsvermögen, 1) im allg.: a) übh., die Seele, das Herz, Gemüt, auch das Gefühl, die Empfindung (griech. θυμός), meus fac sis postremo animus, quando ego sum tuus, Ter.: mala mens, malus animus, schlechter Sinn, schlechtes Herz, Ter.: animo aegra, seelenkrank = liebekrank, Enn. fr., wie animus aegrotus, Ter.: otiosus ab animo, sorgenlos, Ter.: uno animo, einmütig, Liv.: animo aequo, iniquo, s. aequus u. iniquus: animus alius ad alia vitia propensior, Cic.: (Aristides Thebanus) omnium primus animum pinxit et sensus hominis expressit, quae vocant Graeci ἤθη, legte zuerst Seele in seine Gemälde und drückte die menschlichen Gefühle aus, wofür die Griechen den Ausdruck ἤθη (Stimmungen u. Gefühle) haben, Plin. 35, 98. – u. Genet. animi auch fast pleonast. bei Adjj. u. Substst., die einen Gemütszustand bezeichnen, wie aeger animi, Liv.: dubius animi, Verg.: incertus animi, Ter., Sall. fr. u.a.: suspensi u. stupentes animi, Liv.: animi metus, Herzensangst, Cic.: u. so animi timor, Sall.: lubido animi sui, die Leidenschaftlichkeit, Sall.; vgl. Kritz Sall. Cat. 58, 2. – u. animo od. animi bei Verben des Empfindens, wie im Griech. θυμω, angere se animi, Plaut.: pendēre animi, Ter.: animo excrucior, Ter.: animo tremere, Cic.: animi u. animis pendēre, Cic.: animi victus, Claudian. 3, 170. Vgl. Wagner Plaut. aul. 145 u. Ter. heaut. – b) das Herz, Gemüt = die Gemütsart, Sinnesart, Denk- u. Handlungsweise, die Gesinnung, der Sinn, Charakter, die Grundsätze (vgl. Bremi Suet. Tib. 52), iracundus, Plaut.: magnus et excelsus, Cic.: altus, Cic.: apertus et simplex (offen u. ohne Falsch), Cic.: belli ingens, domi modicus, hochfahrender, bescheidener Sinn, Sall.: u. animo ingenti, von heroischem Charakter, Sall.: fluxus, lockere Grundsätze, Sall.: esse angusti animi atque demissi, Cic.: pusilli animi est, zeugt von niedriger Sinnesart, Cic.: ebenso sordidus atque animi parvi, Hor. – poet. übtr. von der Natur, Art der Bäume, exuerint silvestrem animum, legen dir ab die wildernde Art, Verg. georg. 2, 51.
2) im einzelnen, irgend eine Beschaffenheit, Stimmung, Bewegung des Gemüts, u. zwar: a) das Herz, das man für jmd. hat, die Stimmung, Gesinnung für od. gegen jmd., hoc animo in nos esse debetis, Cic.: bono od. alieno animo esse in alqm, Caes.: inimico animo esse, Caes.: qui quo animo inter nos simus, ignorant, Cic.: pro mutuo inter nos animo, Cic.: in animo principis, in der Gunst des Fürsten, s. Nipperd. Tac. ann. 15, 50. – dah. meton. in der Umgangsspr. als zärtliche Anrede an den Geliebten od. die Geliebte, mi anime od. anime mi, »mein Herz, liebe Seele«, Komik. (s. Lorenz Plaut. Pseud. 30 ff. Spengel Ter. Andr. 685): so auch animus meus, Fronto ep. ad M. Caes. 2, 13 p. 36, 20 N. – b) die höhere Stimmung, wie unser Herz = die Herzhaftigkeit, Energie, der Mut, das Selbstvertrauen, die Zuversicht (auch oft von einem im Plur. von der Fülle des Mutes, u. umgekehrt der Sing. von mehreren, s. Kraner Caes. b.c. 2, 34, 6. Müller Liv. 1, 25, 3. Weißenb. Liv. 30, 28, 1), femina ingens animi, voll hohen Mutes, hochherzige, Tac.: fac animo magno fortique sis, Cic.: magnum animum ostendere, Cic.: animum addere, Mut machen, Ter.: reddere animum, animus mihi redit, Ter.: animum sumere (fassen), Vell.: animum od. animos tollere, s. tollo: animus alci accedit, Cic.: crevit extemplo Romanis animus, Liv.: neutris animus est ad pugnandum, Liv.: circum fusus exercitus animos ad non parendum addebat, machte Mut zum Nichtgehorchen, Liv.: animos ad spem certaminis od. ad temptandum de integro certamen facere, Liv. (vgl. Weißenb. Liv. 37, 37, 9): magnus mihi animus est m. folg. Acc. u. Infin., ich habe die Zuversicht, Tac. Agr. 30 in. – u. ebenso im Plur., animi iis accedunt, Cic.: cum hostium opes animique crevissent, Cic.: morte Africani crevere inimicorum animi, Liv. (vgl. Drak. Liv. 28, 19, 16): cum ipsa cunctatio et his animos minuisset et auxisset hosti, Liv.: ducibus plebis accendit magis certamine animos quam minuit, Liv.: animi cadunt (sinkt), Cic. – bono es animo, Ter., Varr. u. Apul., od. bono sis (fac sis) animo, Komik.: animum bonum habe, Plaut., Sall. u.a.: in re mala animo bono uti, gute Miene zum bösen Spiel machen, Plaut.: fac animo praesenti hoc dicas, herzhaft, Ter.: satis animi, Muts genug, Ov.: si ad haec parum est animi, wenn du dazu nicht Mut genug hast, Liv.: cum Poeno recens victoria animo esset, Mut machte, Liv. – übtr., von der »Lebhaftigkeit, Lebendigkeit«, dem »Feuer« der Rede, et consilii et animi satis, Quint.: actio plena animi, Cic.: quae vis, qui animus, quae dignitas illi oratori defuit, Cic.: poet., von der Bewegung des Kreisels, dant animos plagae, Verg. Aen. 7, 383: der Gewässer, Stat. Theb. 3, 671; 5, 468: der Winde, Verg. Aen. 10, 357. – Dah. α) der hoffende Mut, magnus mihi animus est m. folg. Acc. u. Infin., ich habe die große Zuversicht, es werde usw., Tac. Agr. 30. – u. so β) (bes. im Plur.) der aus der Fülle des Mutes hervorgegangene hochstrebende Sinn, die Ansprüche, hochfahrenden Wünsche, das hochfahrende, anspruchsvolle Wesen, der Hochmut, Stolz, Übermut, Trotz (s. Fabri Liv. 22, 26, 1. Ruhnken Ter. Hec. 3, 5, 57), cui inerat contemptor animus et superbia, Sall.: ne super fortunam animum gereret; non omnia omnibus cupiunda, Sall. – Damarata uxor, filia Hieronis, inflata adhuc regiis animis ac muliebri spiritu, Liv.: haec natis habens sublimes animos, voll Stolz wegen der Kinder, Ov.: cum divitiae iam animos facerent, Liv.: ubi pecunia animos ad spem liberioris fortunae fecit, als das Geld die stolze Hoffnung sich höher zu schwingen einflößte, Liv.: remittant spiritus, comprimant animos suos, sedent arrogantiam, Cic.: iam ínsolentiam noratis hominis, noratis animos eius et spiritus tribunicios, Cic.: pone animos, Verg. – c) die gereizte Stimmung, das heftige-, reizbare Wesen, die Heftigkeit, Hitze, der Zorn (gew. im Plur.), animum vincere, iracundiam cohibere, Cic.: vince animos iramque tuam, Ov.: alcis animos atque impetus (Ungestüm) retardare, Cic.: u. poet. vom Windgott Äolus, mollit animos et temperat iras, mildert seine Wildheit u. besänftigt den Zorn, Verg. Aen. 1, 57. – d) das Gelüsten des sinnl. Triebes, des Herzens Gelüsten, die Neigung, u. meton. die Lust, das Vergnügen, vincam animum meum, will mein Herz, d.i. mich selbst (meinen Widerwillen) besiegen, Plaut.: animo obsequi od. morem gerere, seine Lust befriedigen, Komik.: animum suum explere, seine Lust büßen, Ter.: exple iis animum, stelle sie zufrieden, Ter.: militum animis expletis, Liv.: amico quae dederis animo, dem lieben Ich, Hor. – bes. animi causā, des Gelüstens halber, d.i. »aus Lust, zum Vergnügen, zur Erholung, zum Spaß, aus Liebhaberei«, Plaut., Cic. u.a. (vgl. Görenz Cic. de fin. 2, 56): so auch animi gratiā, Plaut.: verb. animi voluptatisque causā, zur Lust u. zum Vergnügen, Caes.
B) die Seele als Begehrungs-, Willensvermögen, das Herz = der Wille, Wunsch, die Neigung, das Verlangen, die Lust, das Vorhaben, der Vorsatz, die Absicht, Gesinnung (vgl. ex animi voluntate, Lucr.; u. pro animi mei voluntate, Cic.), istic animus meus est, all mein Sinnen u. Denken, mein Dichten u. Trachten, Plaut.: quoniam nobis di immortales animum ostenderunt suum, ihren Willen, Plaut.: sin aliter animus vester est, Ter.: ad omnia et animo et consilio paratus, Cic.: cuneatim constiterunt hoc animo, ut etc., in der Absicht, daß usw., Caes.: u. so eo ad te animo venimus, ut etc., Cic. – m. folg. ad u. Akk., tuus animus (Lust) ad nuptias, Ter. Andr. 377. – m. folg. Genet. Gerund., parcendi victis filio animus et promptior et honestior, Iustin. 9, 8, 20: animum nubendi finitimis omittere, Iustin. 2, 4, 5: animum vincendi capere, Iustin. 7, 2, 10: occupandae reipublicae animum habere, Vell. 2, 4, 4. – habeo in animo m. Infin. = »ich habe im Sinne, bin willens, bin entschlossen, beabsichtige, habe Lust, es regt sich die Lust, es gelüstet mich«, Cic. Rosc. Am. 52; Verr. 4, 68; ep. 4, 12, 2. Caes. b.G. 6, 7, 5. Pomp. beim Auct. b. Hisp. 26, 7. Liv. 1, 48, 9; 44, 25, 1: ebenso in animum habeo, Liv. 33, 10, 4: u. dass. est (mihi) in animo, Cic. Rosc. Am. 91; Verr. 4, 137; ad Att. 6, 8, 2. Caes. b.G. 1, 7, 3; b.c. 1, 1, 4. Liv. praef. § 6; 1, 28, 7. Tac. Germ. 3: dass. est animus (mihi) m. folg. Infin., Curt. 9, 3 (12), 5. Suet. Caes. 82, 3. Verg. Aen. 4, 639. Ov. met. 5, 150: u. fert animus m. Infin., Suet. Oth. 6, 1. Ov. met. 1, 1 u.a. Dichter (s. Drak. Sil. 16, 294): u. avet animus m. Infin., Cic. Phil. 5, 13: u. inclinat animus (ich bin geneigt) m. folg. ut u. Konj., Liv. 1, 24, 1; 7, 9, 5. – animum od. in animum induco, s. in-dūcoinduco. – u. ex animo, »von Herzen« = »gern, freiwillig, ungezwungen«, u. dah. auch »im Ernst, ernstlich, aufrichtig« (Ggstz. simulate), oft b. Ter., Cic. u.a. – u. bono animo, in guter Absicht, Cic. de imp. Pomp. 56. Nep. Ages. 6, 2.
C) die Seele als Denkvermögen, vernünftiges Prinzip, 1) im allg., der Geist im engern Sinne, die Gedanken (koordiniert der mens, dem »Verstand«, der »Vernunft«), omnium mentes animosque perturbare, aller Sinne u. Gedanken, Caes.: sic semper in animo habui (habe immer gedacht) te in meo aere esse, Cic. ep. 13, 62: sic in animo habeto, ut ne cupide emas, Cato r.r. 1, 1.
2) insbes.: a) die Gedanken = das Bewußtsein, die Besinnung, mihi animus etiam nunc abest, Plaut.: animus alqm relinquit, Caes.: linqui animo, Curt.: linquente animo, Curt.: deficientibus animis, Liv.: animus rediit, Ov. – b) die Gedanken = das Gedächtnis, ex animo effluere (aus dem G. entschwinden), Cic.: u. so excidere ex animo, Cic., ex omnium animis, Liv.: memor in bene meritos animus, Cic.: omnia fert aetas, animum quoque, Verg.: haberet in animo amicum solā necessitudinis gloriā usurum, den Fr. im Gedächtnis behalten, auf den Fr. Bedacht nehmen, Tac. ann. 4, 39. – c) die Gedanken, meton. = das Urteil, die Überzeugung, ut animus meus est (Plaut. truc. 775), u. gew. meo animo od. meo quidem animo, »meinen Gedanken nach« = »meines Erachtens od. Bedünkens, nach meiner Ansicht od. Überzeugung«, Plaut. u. Cic. – / Vulg. Abl. Sing. animu, Corp. inscr. Lat. 8, 2182 u. 2190.
-
60 cado
cado, cecidī, cāsūrus, ere (altind. çad-, Perf. çaçáda, Fut. çatsyanti, »abfallen, ausfallen«), fallen, sinken, zuw. auch sich senken, I) im allg.: A) eig.: a) v. lebl. Subjj., absol.: quare calix, si cecidit, frangitur; spongia, si cecidit, non frangitur, Sen.: bis patriae cecidere manus, Verg.: articulus ad numerum cadens, der nach dem Takte sich senkende Finger, Cic. – a mento cadit manus, Ov.: arma alci cadunt de manibus, Cic. (u. arma de manibus alcis delapsa cadunt, Cic.): cadere ex muro, Liv.: ex arbore, Plin.: e celsiore scopulo, von einer steilen Höhe herabstürzen (bildl.), Amm.: de tertio cenaculo deorsum, ulg.: tum arbores in te cadent, Plaut.: caelo u. de caelo (v. Meteorsteinen), Liv.: sinu, Ov. – in terram, Cic., od. ad terram, Quint.: in sinum, Ov.: in alqm, Plaut.: supra caput alcis, Lucr. – in Euboico litore saxea pila cadit, Verg. – deorsum, Plaut.: gravatim, Lucr. So nun bes.: α) v. Geschossen, fallen, cadunt tela retusa, Ov.: in hostem, Curt.: in humum, Curt. – frustra, Sen.: ut tela in vanum cadant, Sen.: levius, auffallen, Caes. – so auch v. Blitzen, cadentia (einschlagende) fulmina, Curt.: quaecumque cadent, in te fulmina missa putes, Ov.: caelo cadunt fulmina, Petr.: fulmina paucorum periculo cadunt, omnium metu, Sen. – β) v. Würfel u. Wurf, fallen, ut (talus) cadat rectus, Cic. Tusc. 3, 54: u. (im Bilde) iudice fortunā cadat alea, Petr. poët. 122. v. 174; vgl. auch Ter. adelph. 741. – u. v. Lose, im Bilde, Liv. 2, 12, 16. – γ) v. Segeln, eingezogen werden, vela cadunt, Verg. Aen. 3, 207. Ov. fast. 3, 585. Gloss. IV, 468, 28. u. (bildl. = der Zorn legt sich) Ov. art. am. 1, 373. – δ) v. Gewändern, pallium interdum cadit, ut candidos nudet umeros, Hieron. ep. 117, 7 extr. – ε) v. Flüssigkeiten (v. Regen, Schnee, Tau, Wassertropfen, Wellen, Gewässern, Tränen usw.), fallen, sich ergießen, cadere imbres, Lucr.: imbres cadentes, Mela: nix cadens, Lucr.: cadentes assidue nives, Mela: ad cenam non ibo, si nives cadent, Sen. (vgl. nix): guttae cadentes, Cic.: ros cadit, Plaut., rores cadunt, Plin.: lacrimae tam iuste cadentes, Sen.: ha lacrimae per elisionem cadunt nolentibus nobis, Sen.: sine fine cadentes aquae (Regengüsse), Sen.: haemorrhoides cadere cogit, Scribon.: e capillis ros cadit, Ov.: cadunt toto de corpore guttae, Ov.: u. (im Bilde) Graeco fonte cadent (verba), Hor.: ut (Athos) aestimetur altior, quam unde imbres cadunt, Solin. – in ora, per genas (von Tränen), Ov.: in petram (v. einer Quelle), Curt.: in sinum maris (v. einem Flusse), Liv.: u. so in mare (v. einem Sumpfe), Curt.: in Maeandrum (v. einem Flusse), Liv.: ex India in Hyrcaniam (v. Meere), Curt. – silanus iuxta cadens (plätschernder), Cels. – ζ) v. Schatten, fallen, altis de montibus, Verg.: umbra modo brevior modo longior hāc vel illā cadit, Sen.: arboris antiquae quā levis umbra cadit, Tibull.: in ea India umbrae in meridiem cadunt, Plin.: ne umbrae in corpora cadant (auf einem Gemälde), Quint.: longius cadentes umbrae, die sich verlängernden (der Menschen), Flor. – η) v. dem, was auf natürlichem Wege von selbst od. künstlich sich trennt, sich loslöst u. abfällt, fallen, ab-, ausfallen, ausgehen, priora (medicamenta) fasciā deliganda sunt, ne per somnum cadant, Cels. – an od. von Bäumen od. Pflanzen, folia nunc cadunt, Plaut.: arbori od. ex arbore folia cadunt, Plin.: u. casuri flosculi, Quint.: motis poma cadunt ramis, Ov.: u. folia de arboribus cadunt, Mythogr. Lat. – am od. vom tier. Körper, donec crustae cadant, Cels.: vitiosi ungues cadunt, Cels.: cadunt capilli, Petr.: cadit pilus quadrupedibus, Plin.: a fronte (am Vorderhaupt) cadunt pili, Vulg.: tondenti barba cadit, Verg.: cadit dens, Cels.: dentes cadunt, Plaut. u. Plin.: cadunt alci dentes, Sen. – θ) v. der Sonne u.a. Gestirnen, v. Tage, v. Jahreszeiten, sinken, sich neigen, untergehen (Ggstz. oriri), in densam umbram, Curt., od. in mare, Flor. (v. der Sonne): in Oceanum (v. Gestirnen), Prop.: Delia (Mond) exoriens simul atque cadens, Manil. – infra caelum et sidera nox cadit, die Nacht erhebt sich nicht bis zum Himmel u. bis zu den Sternen, Tac.: quā (wo) tristis Orion cadit, Hor. – hiems cecidit (ist dahin), referent illam sui menses, Sen. ep. 36, 11. – dah. sol cadens, poet. = Abend, Westen, iuxta solem cadentem, Verg. Aen. 4, 480: soli subiecta cadenti arva, Avien. descr. orb. 273. – ι) v. Winden, Stürmen, Orkanen, sich legen (Ggstz. surgere; vgl. Drak. Liv. 26, 39, 8 u. 29, 27, 10), ventus premente nebulā cecidit, Liv.: ubi primum aquilones (ii namque per aliquot dies tenuerunt) cecidere, Liv.: cadente iam euro, Liv.: sic cunctus cecidit pelagi fragor, Verg. – κ) v. Worten usw., dem Munde entfallen, sic iterat voces et verba cadentia tollit, Hor.: haec aliis male dicta cadant, Tibull.: neu tibi pro vano verba benigna cadant, Prop.: haud irritae cecidere minae, Liv. – λ) (als gramm. u. rhet. t. t.) v. Wort- u. Tonfall, abfallen, verlaufen, enden, quod verba melius in syllabas longiores cadunt, Cic.: quā (litterā m) nullum Graecum verbum cadit, Quint.: quae cadunt similiter, gleiche Abfälle (ὁμοιόπτωτα; dagegen quae similiter desinunt, gleiche Ausgänge [wie unsere Reime], ὁμοιοτέλευτα), Cic. de or. 3, 206: similiter cadens (Gleichheit des Falles) exornatio appellatur, cum etc., Cornif. rhet. 4, 28: ultima syllaba in gravem cadit, Quint. – cadere numerose, aptissime, Cic.: numerus opportune cadens, Quint.
b) v. leb. Wesen, α) übh.: ubi circumvortor (mich im Tanze herumdrehe), cado, Plaut.: et labaris oportet et arietes et cadas, Sen.: cecidit coxamque fregit, Plin. ep.: sanis pedibus suis cecidit, pedem fregit, Augustin.: fratrem suum pugno ictum a Kaesone cecidisse, Liv.: si prolapsus cecidisset, Liv.: cadere solere u. saepius cadere (v. Fallsüchtigen), Cels. u. Plin. Val.: u. (im Bilde) magnus orator minime in lubrico versabitur, et si semel constiterit, numquam cadet, Cic.: u. (im Bilde), securus cadat an recto stet fabula talo, Hor. – ab alto (v. Vögeln), Plin.: de equo, Plaut. u. Cic.: de sella, Augustin. – alci ad pedes, Eutr.: in terram, in die Erde sinken (v. Körper), Cic.: alte in terram, Varr. fr.: in pedes alcis, Sen. rhet.: in patrios pedes, Ov.: in vulnus, Liv.: in vultus, Ov.: in transtra, sich ganz auf die Ruderbänke niederbeugen (= mit voller Kraft rudern), Lucan.: alci ad pedes, Eutr. 4, 7. Augustin. serm. 143, 4: alcis ad pedes, Vulg. Luc. 8, 41 u. Ioann. 11, 32: super collum alcis (jmdm. um den Hals), Vulg. Luc. 15, 20. – praecipitem, Verg.: pronum, Ov.: supinum, Suet.: honestius, Suet. – β) vom Weibe = sich einem Manne hingeben (Ggstz. demitti), Plaut. Pers. 656. Tibull. 4, 10, 2. Sen. contr. 1, 3, 7. – γ) v. Neugeborenen, de matre cadens, Stat. Theb. 1, 60: matre cadens, Val. Flacc. 1, 355. – u. v. der Sitte, Neugeborene vor die Füße des Vaters zu legen, tellure cadens, Stat. silv. 1, 2, 209 u. 5, 5, 69.
B) übtr.: a) wohin fallen = kommen, geraten, α) übh.: abrupte in narrationem, in die E. wie mit der Tür ins Haus fallen (v. Redner), Quint. 4, 1, 79. – β) in od. auf eine Zeit fallen, in ihr eintreten, in id saeculum Romuli cecidit aetas, Cic.: considera, ne in alienissimum tempus cadat adventus tuus, Cic. – bes. v. Zahlungen, fällig werden, einkommen, in eam diem cadere nummos, qui a Quinto debentur, Cic.: sed ei ex praediis, ut cadet, ita solvetur, Cic. – γ) in die Sinne od. geistige Anschauung fallen, kommen, ihr anheimfallen, unterworfen werden, sub sensum aliquem, Cic.: sub sensum cernendi, Cic.: sub oculos, sub aspectum, in conspectum, Cic.: sub aspectum et tactum, Cic.: sub aurium mensuram aliquam, Cic.: sub iudicium sapientis et delectum, Cic.: sub intellegentiam, Cic.: in deliberationem, in nostram intellegentiam, Cic.: ne in cogitationem quidem, nicht einmal gedacht werden können, Cic. – δ) in eine gewisse Klasse usw. fallen, ihr zufallen, anheimfallen, zu ihr gehören, in idem genus orationis, Cic.: u. sub eandem rationem, Cic.: in unam quaestionem (v. mehreren), Quint.: sub nullam regulam cadere posse, unter keine Regel gebracht werden können, Sen.: ultra medicinae professionem, Scrib. – ε) in einen Zustand, in ein Verhältnis fallen, verfallen, geraten, ihm anheimfallen, von Pers., in morbum, Cic.: in unius potestatem, Cic.: sub populi Romani imperium ditionemque, Cic.: in offensionem alcis, Cic.: in suspicionem alcis, Nep.: u. in aliquam vituperationem, Cic.: in peccatum, der S. verfallen, Augustin. in psalm. 65, 13. – ζ) an jmd. fallen, jmdm. zufallen, anheimfallen = zuteil werden, m. Ang. an wen? durch ad m. Akk., regnum praeceps ad servitia (die Sklaven) cadit, Liv.: ad regna alcis, Lucr. – u. durch Dat., quibus ad portas cecidit custodia sorti (Abl.), Verg. – η) auf jmd. fallen, d.i. jmd. treffen, auf jmd. od. etw. Anwendung finden, auf od. für jmd. od. etw. passen, jmdm. beigelegt-, zugemutet werden können, mit etw. stimmen, non cadit in hos mores, non in hunc hominem ista suspicio, Cic.: hoc verbum, hoc nomen cadit in alqm, Cic.: non cadit in te superbia, Curt.: cadit ergo in bonum virum mentiri emolumenti sui causā, criminari etc.? Cic.: cadit igitur in eundem et misereri et invidere, Cic.: in consuetudinem nostram non caderet, es würde mit unserem Sprachgebrauche nicht übereinstimmen, Cic.
b) seinem Verlaufe od. Erfolge nach fallen = eintreten, sich ereignen, sich zutragen, so u. so ausfallen, ablaufen, von Ereignissen, Versprechen u. dgl., quae tum maxime acciderant, casura praemonens, Liv.: si quid adversi casurum foret, Liv.: quid, si hostem habuissemus, casurum fuisset, Liv.: vota cadunt, treten ein, d.i. gehen in Erfüllung, Tibull. 2, 2, 17 (versch. von omnia ingrato litore vota cadunt, im Bilde = bleiben unerfüllt, Prop. 1, 17, 4). – c. fortuito, Cic.: c. feliciter, Sen. rhet.: c. male, Caes.: hoc adhuc percommode cadit, quod (daß usw.), Cic.: quod melius caderet nihil vidi, Cic.: res cecidit praeter opinionem, Nep., od. aliter ac putaram, Cic.: cecidit ut volumus et optamus (ganz erwünscht), Cic.: commodius cadere non potuit, Cic.: durius et contra praedicta cadentibus rebus, Suet. – si non omnia caderent secunda, Caes.: ut irrita promissa eius caderent, Liv. – res quocunque cadent etc., Verg.: leviter curare videtur, quo promissa cadant, Hor.: etsi verebar, quorsum id casurum esset, Cic.: aliorsum vota ceciderunt, Flor. – ni misericordia in perniciem casura esset, Cic.: cadere ad od. in irritum, fehlschlagen, vereitelt werden, fruchtlos bleiben (v. Hoffnung usw.), Liv. u. Tac.: so auch in cassum, Plaut. u. Lucr., u. frustra, Tac. – m. Ang. wem? etw. eintritt, sich ereignet, begegnet, durch Dat., ut nihil ipsis iure incommodi cadere possit, Cic.: insperanti mihi cecidit, ut etc., Cic.: hoc cecidit mihi peropportune, quod etc., Cic.: nihil mihi optatius cadere potest, quam ut etc., Cic.: qua in re mihi videtur illud perquam venuste (ganz allerliebst) cecidisse, ut (daß) etc., Cael. in Cic. ep.: sed certe a te mihi omnia semper honesta et iucunda ceciderunt, Cic. – nimia illa libertas et populis et privatis in nimiam servitutem cadit, schlägt um in usw. (wie μεταβάλλει), Cic. de rep. 1, 68.
c) gleichs. zu Boden fallen, sinken, α) v. Pers., αα) durch Verlust der Macht, des Ansehens, des Kredits im Staats- u. Privatleben, turpius est enim privatim cadere quam publice, Cic.: tam graviter c., Cic.: eminentis vitae exitus est cadere, Sen. – ββ) durch Verlust des Prozesses, fallen = den Prozeß verlieren, verurteilt werden, absol., Tac. hist. 4, 6: in iudicio, Cic.: causā, Cic. u. ICt., od. formulā, Sen. u. Quint., infolge eines Formfehlers den Prozeß verlieren (s. Piderit Cic. de or. 1, 166. Halm Cic. Mur. 9): coniurationis crimine, Tac.: ore impudico (accusatoris), Tac. – γγ) durch Verlust des moralischen Haltes, Mutes, frangi repente et ita cadere, ut nulla res te ad aequitatem animi possit postea extollere, Cic.: non debemus ita cadere animis (den Mut verlieren), quasi etc., Cic. ep. 6, 1, 4. – β) v. Lebl., αα) durch Abnahme der extensiven od. intensiven Stärke, sinken, schwinden, cadunt vires, Lucr.: cadit vis venti, Liv. – cadit alci ira, Liv., u. (poet.) cadit ira fulminis, Prop.: cadit ira metu, Ov. – ββ) durch Abnahme des moral. Haltes, sinken, entsinken, nec debilitari animos aut cadere patitur (amicitia), Cic.: castris amissis od. alienis cladibus ceciderant animi, Liv. (s. Drak. Liv. 1, 11, 3): cecidere illis animique manusque, Ov. – γγ) durch Abnahme od. Verlust der Geltung, Macht, fallen, sinken, an Geltung-, an Bedeutung-, an Ansehen verlieren, pretia militiae casura in pace, Liv.: tua laus pariter cum re publica cecidit, Cic.: tanta civitas si cadet, Cic.: auctoritas principum cecidit, Cic.: multa renascentur, quae cecidere, cadentque quae nunc sunt in honore vocabula, Hor.: si magnus vir cecidit, magnus iacuit, Sen. – huc cecidisse Germani exercitus gloriam, ut etc., so weit (so tief) sei der R. des germ. H. gesunken, daß usw., Tac. – Unpers., periculum est, ne cadatur, Augustin. de dono persev. 1.
II) prägn., fallen = hinsinken, zusammensinken, a) v. lebl. Subjj.: α) fallen = einfallen, einsinken, zusammenfallen, -sinken, verfallen, versinken, cadunt toti montes, Lucr.: at mundus aliquando est casurus? Ps. Quint. decl. – v. menschl. Gliedmaßen, cadunt alci oculi, fallen zu, Cic.: cadentes in ipso opere oculi, Sen.: cadentes iam oculos ad meum nomen erexit, Sen. rhet.: venas cadentes vino fulcire od. reficere, Sen. – β) fallen = erobert u. zerstört werden, von Städten, non tota cadet Troia, Ov.: cadere Argolico sub milite Troiam, Ov.
b) v. leb. Wesen, fallen, sinken = tot hinsinken, α) von Menschen, teils gewaltsam, sowohl durch fremde Hand, im Kampfe, Kriege, od. durch Gift, durch das Henkerschwert usw., hinterlistig usw., pauci de nostris cadunt, Caes.: pauci utrimque cecidere, Liv.: ante signa circaque omnes ceciderant, Liv.: adversum femur tragulā graviter ictus cecidit, Liv.: confossi ceciderunt, Liv. – cadere in acie, Cic., in proelio, in eo bello, Nep.: acie civili, Ov.: pugnā Cannensi, Liv.: inter signa Samnitium, Liv.: in Hispania, Liv. – in pio officio, Ov. – telis, Tac.: iaculo eminus, Ov.: u. Marte suo per mutua vulnera, Ov.: u. per alqm iustā morte, Hor.: per acies aut proscriptione, Tac.: fraude muliebri, Tac.: poenali gladio (unter dem Henkerschwert), Amm. 27, 12, 3. – pro patria, Quint.: pro optimatibus, Tac. – neque illius interest, quemadmodum aut ubi cadam, Iustin.: in pugna acceptis a forti adversario vulneribus honeste cadere, Cic.: super LX milia non armis telisque Romanorum, sed... oblectationi oculisque ceciderunt, Tac.: cadere cum dignitate, Cic.: iure belli, Tac. – m. Ang. von wem? durch ab m. Abl. (s. Burm. Ov. met. 5, 192. Nipp. Tac. ann. 16, 9. Ruhnk. Suet. Oth. 5, 1): a tanto viro, Ov.: a centurione advorsis vulneribus tamquam in pugna, Tac.: nihil referre an ab hoste in acie an in foro sub creditoribus caderet, Suet.: poet. durch bl. Abl., Thessalo victore, Hor. – m. Ang. wem zuliebe? durch Dat., illud rogo, legi potius quam scorto cadat (hingerichtet werde), Sen. contr. 9 (4), 25. § 8. – als durch eigene Hand, suā manu, Tac.: exitu voluntario, Tac. – teils durch Schicksals Hand, in den Tod-, ins Grab sinken, vivam, si vivet; si cadet illa, cadam, Prop. – cadere ferrove fatove, Ov. – β) v. Opfertieren, fallen = als Opfer geschlachtet werden, geopfert werden, si tener pleno cadit haedus anno, Hor.: hostia cadit ante aras, Verg.: quae prima hostia ante foculum cecidit, Val. Max. – m. Ang. wem? durch Dat., agna cadet vobis, Tibull.: ovis cadit deo, Ov.: u. (im Bilde) nostrae cadens ferus Hannibal irae, Corn. Sever. (poët.) bei Sen. suas. 6, 26. – / Abl. Partiz. Präs. cadenti, Lucr. 3, 466: Genet. Plur. cadentum, Verg. Aen. 10, 674 u. 12, 410. Sil. 4, 424.
См. также в других словарях:
morte — s. f. 1. Ato de morrer. 2. O fim da vida. 3. Cessação da vida (animal ou vegetal). 4. Destruição. 5. Causa de ruína. 6. Termo, fim. 7. Homicídio, assassínio. 8. Pena capital. 9. Esqueleto nu ou envolto em mortalha, armado de foice, que simboliza… … Dicionário da Língua Portuguesa
HOMICIDII Causa — Athanis in Areopago disceptari olim solita est, ex lege, Δικάζειν δὲ την` βουλην` εν Α᾿ρείῳ πάγῳ φόνου καὶ τραύματος ἐκ προνοίας καὶ πυρκαίας καὶ φαρμάκων ἐάν τις ἀποκτείνῃ δοὺς, Senatus Areopagiticus ius dicito de caede, aut vulnere, non casu,… … Hofmann J. Lexicon universale
mortale — [dal lat. mortalis, der. di mors mortis morte ]. ■ agg. 1. a. [che è soggetto a morte: gli uomini sono m. ] ▶◀ (lett.) perituro. ◀▶ eterno, immortale, (lett.) imperituro. b. (estens.) [che è proprio dell uomo: le gioie m. ] ▶◀ umano. 2 … Enciclopedia Italiana
ammazzare — /am:a ts:are/ [der. di mazza, propr. colpire con una mazza , col pref. a 1]. ■ v. tr. 1. a. [provocare la morte con violenza] ▶◀ assassinare, (fam.) fare fuori, freddare. ‖ uccidere. ● Espressioni: iperb., ammazzare di botte ▶◀ conciare (o… … Enciclopedia Italiana
letal — adj. 2 g. 1. Relativo à morte. 2. Mortal: Sono letal. 3. Lúgubre. 4. Fatídico. 5. [Genética] Diz se de um gene que, no estado homozigótico, provoca a morte mais ou menos precoce do portador. 6. [Medicina] Diz se de qualquer causa que provoca a… … Dicionário da Língua Portuguesa
mortifero — mor·tì·fe·ro agg. 1. CO che è causa di morte: veleno mortifero 2. BU che è presagio di morte: il mortifero verso della civetta 3. BU mortale, letale {{line}} {{/line}} DATA: 1348 53. ETIMO: dal lat. mortĭfĕru(m), comp. di mors, mortis morte e fer … Dizionario italiano
lutto — s.m. [lat. luctus us, der. del tema di lugēre piangere, essere in lutto ]. 1. [sentimento di profondo dolore che si prova per la morte di una persona cara e sim.: l. di famiglia, cittadino, nazionale ] ▶◀ cordoglio. ‖ compianto, pianto. 2.… … Enciclopedia Italiana
mortifero — /mor tifero/ agg. [dal lat. mortĭfer (o mortifĕrus ) ĕri ], lett. 1. a. [che è causa di morte o può costituire pericolo di morte] ▶◀ e ◀▶ [➨ mortale agg. (2. a)]. b. (estens.) [che produce grave danno: abitudini m. ] ▶◀ … Enciclopedia Italiana
perdita — / pɛrdita/ s.f. [dal lat. perdĭta, femm. di perdĭtus, part. pass. di perdĕre perdere ]. 1. (eufem.) a. [il rimanere privo della presenza, della compagnia di una persona per causa di morte: la p. di un caro amico ] ▶◀ decesso, (lett.) dipartita,… … Enciclopedia Italiana
Cibele Dorsa — Born October 14, 1974(1974 10 14) São Paulo, Brazil Died March 26, 2011(2011 03 26) (aged 36) São Paulo, Brazil … Wikipedia
calcino — 1cal·cì·no s.m. 1. TS vet. malattia del baco da seta provocata da un fungo parassita che causa la morte della larva Sinonimi: calcinaccio. 2. TS bot. il fungo del genere Beauveria (Beauveria bassiana) che provoca tale malattia {{line}} {{/line}}… … Dizionario italiano