-
1 Cato
Căto, ōnis, m. [1. catus], a cognomen of several celebrated Romans in the gens Porcia, Valeria, Vettia al.I.M. Porcius Cato the elder, distinguished as a rigid judge of morals; hence with the appel. Censorius;B.whose most celebrated works were the Origines and De Re Rustica,
Cic. de Or. 3, 33, 135; Liv. 31, 1 sqq.; Plin. 7, 27, 28, § 100; 7, 30, 31, § 112; cf., concerning him, Bernhardy, Röm. Litt. p. 521 sq.; 650; Bähr, Lit. Gesch. p. 515; 258; 354 al.;Ellendt, Cic. Brut. p. xix.-xxv.—As appel. of a severe judge,
Mart. 1, prooem. fin.; Phaedr. 4, 7, 21.—Hence,Cătōnĭānus, a, um, adj., of Cato:II.familia,
Cic. Q. Fr. 4, 6, 5:aetas,
Sen. Tranq. 7, 5:illa (i. e. praecepta),
id. Ep. 94, 27:lingua,
i. e. of high morality, Mart. 9, 27, 14.—His descendant, M. Porcius Cato the younger, the enemy of Cœsar, who committed suicide after the battle of Pharsalia, at Utica; hence with the appel. Uticensis.—B.Cătōnīni, ōrum, m., the adherents or friends of Cato, Cic. Fam. 7, 25, 1; cf. catonium.—Concerning both, and the Porcian family in gen., v. Gell. 13, 20 Hertz, p. 19 Bip.—On account of their serious and austere character, serious, or gloomy, morose men are called Catones, Sen. Ep. 120, 19; cf. Juv. 2, 40; Phaedr. 4, 7, 21; Petr. 132.—III.Valerius Cato, a celebrated grammarian of Gaul, and poet of the time of Sulla, Cat. 56; Ov. Tr. 2, 436; Suet. Gram. 2; 4; 11.—IV.Dionysius Cato, author of the Disticha de moribus, prob. about the time of Constantine; v. the Disticha, with the Sententiae of Syrus, at the end of the Fabulae of Phaedrus, Bip. -
2 CATO
CATO, Бр chief ammunition technical officer————————CATO, computer for automatic teaching operationsEnglish-Russian dictionary of planing, cross-planing and slotting machines > CATO
-
3 Cato
-
4 Cato
1. собств. Като́н (ри́мский це́нзор, 234 - 149 гг. до н. э.);2. =, -s перен. като́н (стро́гий неподку́пный судья́) -
5 Cato
-
6 Cato
-
7 Cato [2]
2. Cato, ōnis, m., I) ein Beiname der Porcii (s. Gell. 13, 19), von denen bes. bekannt sind: A) M. Porcius Cato, der ältere, geb. 235 v. Chr., gest. 147 v. Chr., als strenger Sittenrichter bekannt, dah. mit dem Beinamen Censorius, dessen berühmteste Werke die origines u. de re rustica sind, u. dem Cicero seine Schrift Cato Maior s. de senectute widmete, s. bes. Cic. de or. 3, 135. Liv. 31, 1 sqq. Plin. 7, 100 u. 112; – Wegen seiner Strenge appell. = »strenger Richter« Phaedr. 4, 7, 21: Cato severe, Mart. epist. lib. 1. praem. extr. – Dav. Catōniānus, a, um, katonianisch, Cic. u.a.: aetas, Sen. – B) M. Porcius Cato, der jüngere, der sich aus Mißmut über den Untergang der Republik zu Utika entleibte (46 v. Chr.), dah. mit dem Beinamen Uticensis, s. bes. Sall. Cat. 53, 6. Vell. 2, 35, 1 sqq. Plin. 7, 113. Lucan. 2, 380 (außerdem oft bei Cic. u.a.). – Dav. Catōnīnī, ōrum, m., die Anhänger, Freunde des jüngern Kato, Cic. – Wegen des streng sittlichen Wesens der Katonen steht Cato und namentlich Plur. Catones appell. für: Mann od. Männer von strenger Sittlichkeit u. streng republik. Gesinnung, Muster aller Tugenden, Cic. de amic. 21; de or. 2, 290 u. 3, 56. Hor. ep. 2, 2, 117. Sen. ep. 70, 22; 97, 10; 118, 4; 120, 19. Plin. ep. 1, 17, 3. Iuven. 2, 40. Suet. Aug. 87, 1 (wo contenti simus hoc Catone, d.i. verlangen wir nichts Besseres); vgl. Catonum rigoros, Fulg. myth. 1. prol. p. 15 M. – II) Valerius Cato, aus Gallien, Freigelassener, ein berühmter Grammatiker und Dichter zur Zeit des Sulla, Catull. 56, 1 sqq. Ov. trist. 2, 436. Suet. gr. 2.
-
8 Cato
2. Cato, ōnis, m., I) ein Beiname der Porcii (s. Gell. 13, 19), von denen bes. bekannt sind: A) M. Porcius Cato, der ältere, geb. 235 v. Chr., gest. 147 v. Chr., als strenger Sittenrichter bekannt, dah. mit dem Beinamen Censorius, dessen berühmteste Werke die origines u. de re rustica sind, u. dem Cicero seine Schrift Cato Maior s. de senectute widmete, s. bes. Cic. de or. 3, 135. Liv. 31, 1 sqq. Plin. 7, 100 u. 112; – Wegen seiner Strenge appell. = »strenger Richter« Phaedr. 4, 7, 21: Cato severe, Mart. epist. lib. 1. praem. extr. – Dav. Catōniānus, a, um, katonianisch, Cic. u.a.: aetas, Sen. – B) M. Porcius Cato, der jüngere, der sich aus Mißmut über den Untergang der Republik zu Utika entleibte (46 v. Chr.), dah. mit dem Beinamen Uticensis, s. bes. Sall. Cat. 53, 6. Vell. 2, 35, 1 sqq. Plin. 7, 113. Lucan. 2, 380 (außerdem oft bei Cic. u.a.). – Dav. Catōnīnī, ōrum, m., die Anhänger, Freunde des jüngern Kato, Cic. – Wegen des streng sittlichen Wesens der Katonen steht Cato und namentlich Plur. Catones appell. für: Mann od. Männer von strenger Sittlichkeit u. streng republik. Gesinnung, Muster aller Tugenden, Cic. de amic. 21; de or. 2, 290 u. 3, 56. Hor. ep. 2, 2, 117. Sen. ep. 70, 22; 97, 10; 118, 4; 120, 19. Plin. ep. 1, 17, 3. Iuven. 2, 40. Suet. Aug. 87, 1 (wo contenti simus hoc Catone, d.i. verlangen wir nichts Besse-————res); vgl. Catonum rigoros, Fulg. myth. 1. prol. p. 15 M. – II) Valerius Cato, aus Gallien, Freigelassener, ein berühmter Grammatiker und Dichter zur Zeit des Sulla, Catull. 56, 1 sqq. Ov. trist. 2, 436. Suet. gr. 2. -
9 Cato
n. Cato, familienaam; Cato de Oudere, Marcus Porcius Cato (234 vChr - 149 vChr), Romeins staatsman en befaamde soldaat, schrijver die de eerste geschiedenis van Rome beschreef; Cato de Jongere, Marcus Porcius Cato Uticencis (95 vChr-46vChr), staatsman in late Romeinse Republiek, kleinzoon van Cato de Oudere; dorp in staat New York (VS) -
10 cato
Cato; (Roman cognomen); (M. Porcius Cato, Censor) -
11 Cato
M. Portius Cato (Censor, Priscus) 234-149 до н. э. -
12 cato [1]
1. cato, āre (vulgär), sehen, Isid. 12, 2, 38.
-
13 cato
1. cato, āre (vulgär), sehen, Isid. 12, 2, 38. -
14 Cato
s.Catón, Cato. -
15 CATO
[N]CATO (-ONIS) (M) -
16 Cato
m1) -s собств. Катон (римский цензор, 234 -149 гг. до н. э.) -
17 Cato
ōnis m.Катон, cognomen в роде Порциев; наиболее известны1) M. Porcius C. Старший (Superior, Prisais, Censorius или Major), род. в 234 г. до н. э. в Тускуле, консул в 195 г. до н. э.; в 194 г. до н. э., будучи проконсулом, покорил Испанию; в 191 г. до н. э. одержал победу при Фермопилах; в 184 г. до н. э. цензор (за проявленную при этом строгость получил cognomen Censorius); известен своей враждой ко всяким новшествам; непреклонный враг Карфагена; автор «De re rustica» и «Origines»; умер в 149 г. до н. э. C, M, Su2) M. Porcius C. Младший ( по месту смерти — Uticensis), род. в 95 г. до н. э., правнук предыдущего, консерватор-республиканец, противник Цезаря; после поражения Помпея при Tance в 46 г. до н. э. покончил с собой в Утике Sl, C, VP, Lcn etc.3) M. Porcius C., сын предыдущего, пал в сражении при Филиппах (42 г. до н. э.) C4) Valerius C., родом галл, вольноотпущенник, грамматик и поэт Ctl, O, Su5) Dionysius C.— см. Dionysius -
18 CATO
-
19 CATO
computer for automatic teaching operations - обучающая ЭВМ -
20 Cato
◙ n. קאטו, שם משפחה; "קאטו הזקן", מארקוס פורקיוס קאטו (234- 149 לפנה''ס), מדינאי וסופר רומאי; "קאטו הצעיר", מרקוס פורקיוס קאטו אוטיקנסיס (95-46 לפנה"ס), פוליטיקאי רומי, נינו של קאטו הזקן* * *◙ ןקזה וטאק לש ונינ,ימור יאקיטילופ,(ס"הנפל 64-59) סיסנקיטוא וטאק סויקרופ סוקרמ,"ריעצה וטאק" ;יאמור רפוסו יאנידמ,(ס''הנפל 941 -432) וטאק סויקרופ סוקראמ,"ןקזה וטאק" ;החפשמ םש,וטאק◄
См. также в других словарях:
Cato — may refer to: Literature * Cato s Letters, a series of libertarian essays written in the 1720s * Distichs of Cato or simply Cato , a medieval Latin language schoolbook moral guide * Cato , 18th century drama by Joseph Addison, based on the life… … Wikipedia
Cato — bezeichnet Cato (Cognomen), römisches Cognomen das Cato Institute, amerikanische Denkfabrik Orte in den Vereinigten Staaten Cato (Arkansas) Cato (Indiana) Cato (Kansas) Cato (Mississippi) Cato (Missouri) Cato (New York) Cato (Oklahoma) Cato… … Deutsch Wikipedia
Cato — Cato, 1) Marcus Pọrcius Cato Censorius, später Cato Maior (»der Ältere«) genannt, römischer Staatsmann und Schriftsteller, * Tusculum (beim heutigen Frascati) 234 v. Chr. als Sohn eines römischen Ritters, ✝ Rom 149 v. Chr. Obwohl keiner… … Universal-Lexikon
CATO — Huius nominis celebres aliquot fuerunt: ut M. Porcius Cato, cui postea a Censurae dignitate Censorii nomen inditum est. Ex Tusculano municipio ortum traxit, indeque persuasione atque amicitiâ Val. Flacci adductus primus ex ea familia se Romam… … Hofmann J. Lexicon universale
CATO — Saltar a navegación, búsqueda Un Grumman F 14D Tomcat enganchado a la catapulta del portaaviones estadounidense USS John C. Stennis (CVN 74) … Wikipedia Español
Cato [2] — Cato, 1) M. Porcius, später zum Unterschied von seinem Urenkel Cato 2), Priscus und Maior (der ältere), auch von seiner strengen Verwaltung der Zensur Censorius genannt, geb. 234 v. Chr. in Tusculum, gest. 149, verlebte seine Jugend unter… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
cato — cáto s. m. Trimis de siveco, 13.01.2009. Sursa: Dicţionar ortografic CÁTO s.m. (Rar) Om de o virtute severă. [var. caton s.m. / < it. catone, cf. Cato – cenzor al Romei, celebru prin austeritatea şi principiile lui severe]. Trimis de… … Dicționar Român
Cato — Cato, NY U.S. village in New York Population (2000): 601 Housing Units (2000): 253 Land area (2000): 0.988156 sq. miles (2.559311 sq. km) Water area (2000): 0.025533 sq. miles (0.066131 sq. km) Total area (2000): 1.013689 sq. miles (2.625442 sq.… … StarDict's U.S. Gazetteer Places
Cato, NY — U.S. village in New York Population (2000): 601 Housing Units (2000): 253 Land area (2000): 0.988156 sq. miles (2.559311 sq. km) Water area (2000): 0.025533 sq. miles (0.066131 sq. km) Total area (2000): 1.013689 sq. miles (2.625442 sq. km) FIPS… … StarDict's U.S. Gazetteer Places
ćato — ćáto (ćáta) m <G ē> DEFINICIJA 1. reg. pov. pisar 2. pren. pejor. onaj koji radi jednostavan administrativni posao; pisar ONOMASTIKA pr. (prema zanimanju ili nadimačka): Čáta (Kijevo), Čatípović (100, Zagora, sred. Dalmacija), Čáto (Sinj),… … Hrvatski jezični portal
cato — |át| s. m. [Botânica] Gênero de plantas cactáceas que compreende espécies muito diversas. ♦ Grafia no Brasil: cacto. cato s. m. 1. Extrato do lenho de uma árvore indiana. 2. Terra japônica. 3. Catechu … Dicionário da Língua Portuguesa