-
1 uciekać
uciekać (-am) < uciec> (ucieknę, -kł) fliehen, flüchten (od G vor D) (a fig); powietrze, gaz entweichen;uciekać z więzienia aus dem Gefängnis ausbrechen;uciekać z lekcji die Schule schwänzen;uciekać z domu von zu Hause wegrennen;uciekać czas, życie vergehen;autobus mi uciekł fam. ich habe den Bus verpasst;uciekać się o pomoc Hilfe suchen (do G bei D) -
2 uciekać
I. vi\uciekać przed kimś/czymś człowiek: vor jdm/etw flüchten [ lub fliehen]2) ( unikać)\uciekać od kogoś/czegoś jdn/etw meiden, vor jdm/etw fliehen ( geh)5) (pot: odjechać)uciekł mi autobus ich habe den Bus verpasst\uciekać się do czegoś zu etw greifen -
3 uciekać
viflüchten, fliehen, davonlaufen -
4 uciec*
uciec* pf: entkommen, entrinnen; →LINK="uciekać" uciekać -
5 weglaufen
weg|laufen1) ( fortlaufen)vor jdm \weglaufen uciekać [ perf uciec] przed kimśvon zu Hause \weglaufen uciekać [ perf uciec] z domu -
6 pryskać
pryskać (-am) < prysnąć> (-nę) woda, błoto spritzen; szkło bersten, zerspringen; nastrój, czar verfliegen; (uciekać) fam. abhauen;pryskać wodą mit Wasser spritzen;pryskać pomidory AGR Tomaten spritzen -
7 prysnąć
pryskać (-am) < prysnąć> (-nę) woda, błoto spritzen; szkło bersten, zerspringen; nastrój, czar verfliegen; (uciekać) fam. abhauen;pryskać wodą mit Wasser spritzen;pryskać pomidory AGR Tomaten spritzen -
8 wiać
wieje (chłodem) es zieht -
9 wymykać się
wymykać się k-u (uciekać) jemandem entweichen; jemandem entkommen; fig jemandem entgleiten, sich jemandem entziehen;wymykać się z rąk aus der Hand gleiten; fig entgleiten;wymykać się spod kontroli außer Kontrolle geraten;tak mi się wymknęło fam. es ist mir so rausgerutscht -
10 wyrywać
wyrywać k-u jemandem entreißen;wyrywać z korzeniami entwurzeln, mit den Wurzeln ausreißen;wyrywać ze snu aus dem Schlaf reißen;wyrywać do odpowiedzi unerwartet aufrufen;wyrywać się sich losreißen (z G aus D); ausbrechen; (powiedzieć) fam. herausplatzen (z I mit D); (wyjechać) wegfahren, fam. abhauen;tak mi się wyrwało fam. es ist mir so rausgerutscht -
11 bezładnie
-
12 jąć
jąć [jɔɲʨ̑]jął uciekać er begann zu fliehen -
13 nawiewać
-
14 pieprz
\pieprz naturalny/biały \pieprz schwarzer/weißer Pfeffer\pieprz ziołowy Pfeffergewürzmischung f -
15 pierzchać
1) ( uciekać) człowiek: flüchten, weglaufen; zwierzyna: fliehen, stieben -
16 płoszyć
płoszyć [pwɔʃɨʨ̑]1) ( wpadać w popłoch) aufgescheucht werden -
17 popłoch
Panik fuciekać w \popłochu in Panik ausbrechenwpaść w \popłoch in Panik geraten -
18 pryskać
\pryskać coś czymś wodą etw mit etw bespritzen; środkiem owadobójczym etw mit etw besprühenII. vi -
19 przed
przed [pʃɛt]I. prep +instr1) ( miejsce) vor +dat\przed domem vor dem Haus2) ( hierarchia) vor +datmieć pierwszeństwo \przed innymi Priorität haben vor anderen3) ( czas) vor +dat\przed obiadem vor dem Mittagessen\przed czasem vorzeitig\przed wieloma laty vor vielen Jahren\przed upływem roku vor Jahresablauf, innerhalb eines Jahres4) ( ochrona)osłona \przed zimnem Kälteschutz mzabezpieczenie \przed chorobą Krankheitsvorsorge fuciekać \przed czymś vor etw +dat fliehen [ lub weglaufen]chronić się \przed czymś sich +akk vor etw +dat schützen5) ( wobec) vor +datstanąć \przed sądem vor Gericht stehendrżeć \przed kimś vor jdm zitternukrywać coś \przed kimś etw vor jdm verbergenwyjść \przed dom vors Haus gehenpatrzeć \przed siebie nach vorne schauen -
20 rosnąć
vi\rosnąć jak na drożdżach sehr schnell wachsen, jdn/etw förmlich wachsen sehen\rosnąć jak grzyby po deszczu wie Pilze aus der Erde [ lub dem [Erd]Boden] schießencoś rośnie komuś w ustach jd kann [ lub will] etw nicht herunterschlucken
- 1
- 2
См. также в других словарях:
uciekać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uciekaćam, uciekaća, uciekaćają {{/stl 8}}– uciec {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, ucieknę, ucieknie, ucieknij, uciekł, uciekła, uciekli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} opuszczając… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uciekać — 1. Dusza, życie z kogoś ucieka «ktoś jest umierający»: Uciekające z niej życie skupiło się w oczach, czujnych, chociaż półprzytomnych. Z. Kossak, Przymierze. 2. Podłoga ucieka komuś spod nóg «ktoś nie może ustać, chwieje się lub upada»:… … Słownik frazeologiczny
uciekać się – uciec się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} korzystać z czegoś, posunąć się do czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uciekać się do starych, sprawdzonych metod. Uciec się do podłości, kłamstwa. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uciekać – uciec [i syn.], gdzie pieprz rośnie — {{/stl 13}}{{stl 7}} uciekać bardzo daleko : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś ucieka (zmyka, wieje), gdzie pieprz rośnie. Zwiał, uciekł przed nimi, gdzie pieprz rośnie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uciekać – uciec oczami [i syn.] — {{/stl 13}}{{stl 7}} okazywać skrępowanie, zakłopotanie, lęk itp., szybko, ukradkiem przenosząc spojrzenie na coś innego, odwracając wzrok od kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Za każdym razem, gdy ktoś go o coś spytał, uciekał wzrokiem. Uciec oczami,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uciekać — → uciec … Słownik języka polskiego
okręt — Uciekać jak szczury z tonącego okrętu zob. szczur 2 … Słownik frazeologiczny
uciec — dk Vc, ucieknę, uciekniesz, ucieknij, uciekł, uciekłszy uciekać ndk I, uciecam, uciecasz, uciecają, uciecaj, uciecał 1. «oddalić się biegiem z jakiegoś miejsca (głównie w obawie przed pogonią), szybko odjechać, ujść» Uciec przed pogonią. Uciekać… … Słownik języka polskiego
uciec — 1. Dusza, życie z kogoś ucieka «ktoś jest umierający»: Uciekające z niej życie skupiło się w oczach, czujnych, chociaż półprzytomnych. Z. Kossak, Przymierze. 2. Podłoga ucieka komuś spod nóg «ktoś nie może ustać, chwieje się lub upada»:… … Słownik frazeologiczny
łeb — 1. pot. Biec, gnać, lecieć, pędzić, uciekać itp. na łeb na szyję, na złamanie karku «biec, uciekać itp. bardzo szybko, co tchu, w wielkim pośpiechu, nie zwracając uwagi na przeszkody i niebezpieczeństwo»: (...) wdział swoje połatane buty i,… … Słownik frazeologiczny
gnać — ndk I, gnam, gnasz, gnają, gnaj, gnał, gnany 1. «pędzić, biec, lecieć, mknąć» Gnać co sił, bez wytchnienia. ◊ Gnać na oślep «pędzić, uciekać nie patrząc dokąd» ◊ Gnać na złamanie karku, na łeb na szyję «pędzić, uciekać nie zważając na… … Słownik języka polskiego