Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

vincĭo

  • 1 vinciō

        vinciō vinxī, vinctus, īre    [VI-], to bind, bind about, fetter, tie, fasten, surround, encircle: Cura adservandum vinctum, T.: civem Romanum: trinis catenis vinctus, Cs.: Purpureo alte suras cothurno, V.: novis tempora floribus, H.: Anule, formosae digitum vincture puellae, about to encircle, O.: boves vincti cornua vittis, O.—To compress, lace: esse vincto pectore, ut gracilae sient, T.—To compass, surround, guard: vinciri praesidiis.—Fig., to bind, fetter, confine, restrain, attach: omnia severis legibus vincienda sunt: vincta numine teste fides, O.: me retinent vinctum vincla puellae, Tb.—Of sleep, to bind, bury, sink: vinctos somno trucidandos tradere, L.: inimica vinximus ora (i. e. magicis artibus), O.—In rhet., to bind, arrange, link together: membra (orationis) sunt numeris vincienda, i. e. arranged rhythmically: (poëma) nimis vinctum, i. e. too artificial.
    * * *
    vincire, vinxi, vinctus V
    bind, fetter; restrain

    Latin-English dictionary > vinciō

  • 2 vincio

    vincĭo, vinxi, vinctum ( part. vinciturus, Petr. 45, 10), 4, v. a., to bind, to bind or wind about; to fetter, tie, fasten; to surround, encircle, etc. (class., esp. in the trop. sense; syn.: ligo, necto, constringo).
    I.
    Lit.:

    illum aput te vinctum adservato domi,

    Plaut. Bacch. 4, 4, 95; 4, 4, 98; Ter. And. 5, 2, 24:

    hunc abduce, vinci, quaere rem,

    id. Ad. 3, 4, 36:

    fratres meos in vincula conjecit. Cum igitur eos vinxerit, etc.,

    Cic. Dejot. 7, 22:

    facinus est vincire civem Romanum,

    id. Verr. 2, 5, 66, § 170:

    equites Romani vincti Apronio traditi sunt,

    id. ib. 2, 3, 14, §

    37: trinis catenis vinctus,

    Caes. B. G. 1, 53:

    post terga manus,

    Verg. A. 11, 81:

    rotas ferro,

    Quint. 1, 5, 8:

    ulmum appositis vitibus,

    Ov. H. 5, 47:

    alte suras purpureo cothurno,

    Verg. A. 1, 337:

    tempora novis floribus,

    Hor. C. 4, 1, 32.—In a Greek construction:

    boves vincti cornua vittis,

    Ov. M. 7, 429:

    anule, formosae digitum vincture puellae,

    about to encircle, id. Am. 2, 15, 1.—
    B.
    In partic.
    1.
    To compress, lace:

    demissis umeris esse, vincto pectore, ut, gracilae sient,

    i. e. tightly laced, Ter. Eun. 2, 3, 23.—
    2.
    To compass, surround, guard, mid.:

    Caesarem quidem aiunt acerrime dilectum habere, loca occupare, vinciri praesidiis,

    Cic. Att. 7, 18, 2 B. and K. (al. vincire, i. e. loca).—
    3.
    To make firm, harden, fix, fasten:

    humus vincta pruinā,

    Petr. 123 (but the true reading, Ov. P. 2, 2, 96, is juncta; so Sall. C. 55, 4).—
    II.
    Trop., to bind, fetter, confine, restrain, attach:

    vi Veneris vinctus,

    Plaut. Trin. 3, 2, 32:

    religione vinctus astrictusque,

    Cic. Verr. 2, 4, 42, § 90; cf.:

    si turpissime se illa pars animi geret... si vinciatur et constringatur amicorum propinquorumque custodiis,

    id. Tusc. 2, 21, 48.—Of sleep, etc.:

    nisi vinctos somno velut pecudes trucidandos tradidero,

    Liv. 5, 44, 7:

    ut somno vincta jacebas,

    Ov. M. 11, 238:

    in plaustra somno vinctos coniciunt,

    Tac. A. 1, 65:

    mentem multo Lyaeo,

    Prop. 3, 5 (4, 4), 21:

    inimica ora (magicis artibus),

    Ov. F. 2, 581:

    lectum certo foedere,

    Prop. 3, 20, 21 (4, 19, 11):

    spadonis animum stupro,

    Tac. A. 4, 10:

    esse tuam vinctam numine teste fidem,

    Ov. H. 20, 212:

    aliquem pacto matrimonio,

    Tac. A. 6, 45.—Of speech:

    membra (orationis) sunt numeris vincienda,

    i. e. arranged rhythmically, Cic. de Or. 3, 49, 190:

    verba vincta, oratio vincta (opp. soluta),

    Quint. 11, 2, 47; 9, 4, 19.

    Lewis & Short latin dictionary > vincio

  • 3 dē-vinciō

        dē-vinciō nxī, nctus, ere,    to bind fast, tie up, fetter, clamp: aliquem fasciis: operculis plumbo devinctis, L.—Fig., to bind fast, unite closely, oblige, lay under obligation: (Italiam) omnibus vinclis devinctam tenere: ab isto donis devinciri: Hispania beneficiis devincta, Cs.: suos praemiis: se cum aliquo adfinitate: Coniugio liberali devinctus, T. aeterno devinctus amore, V.—In rhet., to comprise, condense: verba comprehensione.

    Latin-English dictionary > dē-vinciō

  • 4 ē-vinciō

        ē-vinciō nxī, nctus, īre,    to bind up, wind around: diademate caput, Ta. — Usu. P. pass.: evincti bracchia duces, fettered: viridi olivā, garlanded, V.: Puniceo suras cothurno, V.: vittā crinīs, O.: palmae, bound with the caestus, V.

    Latin-English dictionary > ē-vinciō

  • 5 re-vinciō

        re-vinciō vinxī, vinctus, īre,    to bind back, tie behind: manūs iuvenem post terga revinctum trahebant, with his hands tied behind him, V.—To bind around, bind fast, fasten: ancorae pro funibus catenis revinctae, Cs.: stipites ab infimo revincti, Cs.: (filia) ad saxa revincta, O.: Errantem Mycono celsā Gyaroque revinxit, V.

    Latin-English dictionary > re-vinciō

  • 6 vinctus

    1.
    vinctus, a, um, Part. of vincio.
    2.
    vinctus, ūs, m. [vincio], a binding:

    vinctu, quod antiqui vocabant cestum,

    Varr. R. R. 1, 8, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > vinctus

  • 7 ēvinctus

        ēvinctus    P. of e-vincio.

    Latin-English dictionary > ēvinctus

  • 8 vinctus

        vinctus    P. of vincio.

    Latin-English dictionary > vinctus

  • 9 vinculum or vinclum

        vinculum or vinclum ī, n    [vincio], a means of binding, fastening, band, bond, rope, cord, fetter, tie: corpora constricta vinculis: vincula rupit, V.: quamvis Charta sit a vinclis non labefacta suis, i. e. the seal, O.: vincula epistulae laxavit, N.: Tyrrhena pedum circumdat vincula plantis, i. e. sandals, V.— Plur, fetters, bonds, prison: mitto vincla, mitto carcerem: in vincula coniectus, Cs.: in vincula duci, L.: ex vinculis causam dicere, i. e. to plead in chains, Cs.—Fig., a bond, fetter, restraint: e corporum vinculis tamquam e carcere evolare: vinculum ingens immodicae cupiditati iniectum est, L.—A bond, tie, band: omnes artes habent quoddam commune vinculum: fidei, L.: vincula revellit iudiciorum: accedit maximum vinculum, quod ita rem p. geris, ut, etc.: Ne cui me vinclo sociare iugali, V.; cf. vinclo tecum propiore ligari, O.: Excusare mercenaria vincla, H.

    Latin-English dictionary > vinculum or vinclum

  • 10 adstringo

    a-stringo ( ads-, Ritschl, Baiter, Halm, Jahn, Keil; as-, Fleck., Merk., Kayser), inxi, ictum, 3, v. a., to draw close, to draw, bind, or tie together, to bind, to tighten, contract (syn.: constringo, stringo, alligo, obligo, vincio).
    I.
    Lit.:

    (hunc) adstringite ad columnam fortiter,

    Plaut. Bacch. 4, 7, 25:

    ad statuam astrictus est,

    Cic. Verr. 2, 4, 42:

    manus,

    Plaut. Capt. 3, 5, 9:

    vinculorum, id est aptissimum... quod ex se atque de iis, quae adstringit quam maxume, unum efficit,

    Cic. Tim. 4 fin.:

    astringit vincula motu,

    Ov. M. 11, 75:

    laqueos,

    Sen. Ira, 3, 16:

    artius atque hederā procera adstringitur ilex,

    is twined around with ivy, Hor. Epod. 15, 5:

    adstringi funibus,

    Vulg. Ezech. 27, 24:

    aliquem adstringere loris,

    ib. Act. 22, 25:

    pavidum in jus Cervice adstrictā dominum trahat,

    with a halter round his neck, Juv. 10, 88 (Jahn, obstrictā): aspice... Quam non adstricto percurrat pulpita socco, not drawn close, loose; poet. for a negligent style of writing, Hor. Ep. 2, 1, 174:

    Ipse rotam adstringit multo sufflamine consul,

    checks, Juv. 8, 148:

    balteus haud fluxos gemmis adstrinxit amictus,

    Luc. 2, 362:

    frontem,

    to contract, knit, Mart. 11, 40; Sen. Ep. 106:

    labra porriguntur et scinduntur et adstringuntur,

    Quint. 11, 3, 81:

    frondem ferro,

    to cut off, clip, Col. 5, 6, 17 al.; so, alvum, to make costive (opp. solvere, q. v.), Cels. 1, 3; 2, 30.—Of the contraction produced by cold:

    nivibus quoque molle rotatis astringi corpus,

    Ov. M. 9, 222; so id. Tr. 3, 4, 48; id. P. 3, 3, 26:

    ventis glacies astricta pependit,

    id. M. 1, 120:

    Sic stat iners Scythicas adstringens Bosporus undas,

    Luc. 5, 436:

    vis frigoris (corpora) ita adstringebat,

    Curt. 7, 3, 13; 8, 4, 6.—Hence, also, to make colder, to cool, refresh:

    ex quo (puteo) possis rursus adstringere,

    Plin. Ep. 5, 6, 25: corpus astringes brevi Salone, Mart. 1, 49, 11 (acc. to Varr. in a pass. sense in the perf., adstrinxi for adstrictus sum, Varr. L. L. Fragm. ap. Gell. 2, 25, 7).—Of colors, to deaden:

    ita permixtis viribus alterum altero excitatur aut adstringitur,

    Plin. 9, 38, 62, § 134 (diff. from alligare, which precedes;

    v. alligo, I. B.).—Also of an astringent, harsh taste: radix gustu adstringit,

    Plin. 27, 10, 60, § 85.—
    II.
    Trop., to draw together, draw closer, circumscribe; to bind, put under obligation, oblige, necessitate:

    ubi adfinitatem inter nos nostram adstrinxeris,

    Plaut. Trin. 3, 2, 73: vellem, suscepisses juvenem regendum;

    pater enim nimis indulgens, quicquid ego adstrinxi, relaxat,

    Cic. Att. 10, 6; so,

    mores disciplinae severitate,

    Quint. 2, 2, 4 Spald.:

    ad adstringendam fidem,

    Cic. Off. 3, 31, 111:

    hac lege tibi meam astringo fidem,

    Ter. Eun. 1, 2, 22:

    quo (jure jurando) se cuncti astrinxerant,

    Suet. Caes. 84:

    hujus tanti officii servitutem astringebam testimonio sempiterno,

    to confirm, secure, Cic. Planc. 30 fin. Wund.:

    religione devinctum astrictumque,

    id. Verr. 2, 4, 42:

    disciplina astricta legibus,

    id. Brut. 10, 40; id. ad Q. Fr. 1, 1, 3:

    lege et quaestione,

    id. Clu. 155:

    suis condicionibus,

    id. Quinct. 5:

    auditor nullā ejus modi adstrictus necessitate,

    id. N. D. 1, 7, 17:

    orationem numeris astringere,

    id. de Or. 3, 44, 173 et saep.:

    adstringi sacris,

    to be bound to maintain, id. Leg. 2, 19:

    inops regio, quae parsimoniā astringeret milites,

    Liv. 39, 1:

    ad temperantiam,

    Plin. Ep. 7, 1:

    ad servitutem juris,

    Quint. 2, 16, 9:

    illa servitus ad certa se verba adstringendi,

    id. 7, 3, 16:

    milites ad certam stipendiorum formulam,

    Suet. Aug. 49; id. Tib. 18:

    me astringam verbis in sacra jura tuis,

    Ov. H. 16, 320; 20, 28:

    magno scelere se astringeret,

    Cic. Phil. 4, 4, 9; id. Sest. 50 fin.; so id. Sull. 29, 82; perh. also id. Pis. 39 fin.; instead of this abl. of class. Latin, we sometimes find in comedy apparently the gen.:

    et ipsum sese et illum furti adstringeret,

    made guilty of, charged himself with, Plaut. Rud. 4, 7, 34:

    Homo furti sese adstringet,

    id. Poen. 3, 4, 27 (cf.:

    Audin tu? hic furti se adligat,

    Ter. Eun. 4, 7, 39; Draeger, Hist. Synt. I. § 209, regards this as a vulgar extension of the use of the gen. with verbs of accusing, convicting, etc., but Klotz, s. v. astringo, regards it as really an old dative, furtoi furti; cf. quoi cui).—Of reasoning or discourse, to compress, abridge, bring into short compass:

    Stoici breviter adstringere solent argumenta,

    Cic. Tusc. 3, 6, 13 (cf. id. ib. 3, 10, 22: Haec sic dicuntur a Stoicis, concludunturque contortius); id. Fat. 14, 32:

    premere tumentia, luxuriantia adstringere,

    Quint. 10, 4, 1 Frotsch., Halm.—Hence, astrictus ( ads-), a, um, P. a., drawn together, tight, narrow, close.
    A.
    Lit.:

    limen astrictum,

    shut, Ov. Am. 3, 1, 50:

    alvus fusior aut astrictior,

    Cels. 1, 3:

    corpus astrictum, i. e. alvus dura,

    id. 3, 6:

    genus morbi astrictum,

    costiveness, id. 1 praef.:

    gustu adstricto,

    of a harsh, astringent taste, Plin. 27, 12, 96, § 121.—
    B.
    Trop.
    1.
    Sparing, parsimonious, covetous (not before the Aug. per.):

    astrictus pater,

    Prop. 3, 17, 18:

    adstricti moris auctor,

    Tac. A. 3, 55:

    parsimonia,

    Just. 44, 2.—
    2.
    Of discourse, compact, brief, concise, short (opp. remissus):

    dialectica quasi contracta et astricta eloquentia putanda est,

    Cic. Brut. 90, 309:

    verborum astricta comprehensio,

    id. ib. 95, 327:

    est enim finitimus oratori poëta, numeris astrictior paulo,

    id. de Or. 1, 16, 70; 1, 16, 60.— Sup. not used.— Adv.: astrictē ( ads-), concisely, briefly (only of discourse):

    astricte numerosa oratio,

    Cic. de Or. 3, 48, 184.— Comp.:

    astrictius dicere,

    Sen. Ep. 8 fin., and Plin. Ep. 1, 20, 20:

    scribere,

    id. ib. 3, 18, 10:

    ille concludit adstrictius, hic latius,

    Quint. 10, 1, 106.— Sup. not used.

    Lewis & Short latin dictionary > adstringo

  • 11 astringo

    a-stringo ( ads-, Ritschl, Baiter, Halm, Jahn, Keil; as-, Fleck., Merk., Kayser), inxi, ictum, 3, v. a., to draw close, to draw, bind, or tie together, to bind, to tighten, contract (syn.: constringo, stringo, alligo, obligo, vincio).
    I.
    Lit.:

    (hunc) adstringite ad columnam fortiter,

    Plaut. Bacch. 4, 7, 25:

    ad statuam astrictus est,

    Cic. Verr. 2, 4, 42:

    manus,

    Plaut. Capt. 3, 5, 9:

    vinculorum, id est aptissimum... quod ex se atque de iis, quae adstringit quam maxume, unum efficit,

    Cic. Tim. 4 fin.:

    astringit vincula motu,

    Ov. M. 11, 75:

    laqueos,

    Sen. Ira, 3, 16:

    artius atque hederā procera adstringitur ilex,

    is twined around with ivy, Hor. Epod. 15, 5:

    adstringi funibus,

    Vulg. Ezech. 27, 24:

    aliquem adstringere loris,

    ib. Act. 22, 25:

    pavidum in jus Cervice adstrictā dominum trahat,

    with a halter round his neck, Juv. 10, 88 (Jahn, obstrictā): aspice... Quam non adstricto percurrat pulpita socco, not drawn close, loose; poet. for a negligent style of writing, Hor. Ep. 2, 1, 174:

    Ipse rotam adstringit multo sufflamine consul,

    checks, Juv. 8, 148:

    balteus haud fluxos gemmis adstrinxit amictus,

    Luc. 2, 362:

    frontem,

    to contract, knit, Mart. 11, 40; Sen. Ep. 106:

    labra porriguntur et scinduntur et adstringuntur,

    Quint. 11, 3, 81:

    frondem ferro,

    to cut off, clip, Col. 5, 6, 17 al.; so, alvum, to make costive (opp. solvere, q. v.), Cels. 1, 3; 2, 30.—Of the contraction produced by cold:

    nivibus quoque molle rotatis astringi corpus,

    Ov. M. 9, 222; so id. Tr. 3, 4, 48; id. P. 3, 3, 26:

    ventis glacies astricta pependit,

    id. M. 1, 120:

    Sic stat iners Scythicas adstringens Bosporus undas,

    Luc. 5, 436:

    vis frigoris (corpora) ita adstringebat,

    Curt. 7, 3, 13; 8, 4, 6.—Hence, also, to make colder, to cool, refresh:

    ex quo (puteo) possis rursus adstringere,

    Plin. Ep. 5, 6, 25: corpus astringes brevi Salone, Mart. 1, 49, 11 (acc. to Varr. in a pass. sense in the perf., adstrinxi for adstrictus sum, Varr. L. L. Fragm. ap. Gell. 2, 25, 7).—Of colors, to deaden:

    ita permixtis viribus alterum altero excitatur aut adstringitur,

    Plin. 9, 38, 62, § 134 (diff. from alligare, which precedes;

    v. alligo, I. B.).—Also of an astringent, harsh taste: radix gustu adstringit,

    Plin. 27, 10, 60, § 85.—
    II.
    Trop., to draw together, draw closer, circumscribe; to bind, put under obligation, oblige, necessitate:

    ubi adfinitatem inter nos nostram adstrinxeris,

    Plaut. Trin. 3, 2, 73: vellem, suscepisses juvenem regendum;

    pater enim nimis indulgens, quicquid ego adstrinxi, relaxat,

    Cic. Att. 10, 6; so,

    mores disciplinae severitate,

    Quint. 2, 2, 4 Spald.:

    ad adstringendam fidem,

    Cic. Off. 3, 31, 111:

    hac lege tibi meam astringo fidem,

    Ter. Eun. 1, 2, 22:

    quo (jure jurando) se cuncti astrinxerant,

    Suet. Caes. 84:

    hujus tanti officii servitutem astringebam testimonio sempiterno,

    to confirm, secure, Cic. Planc. 30 fin. Wund.:

    religione devinctum astrictumque,

    id. Verr. 2, 4, 42:

    disciplina astricta legibus,

    id. Brut. 10, 40; id. ad Q. Fr. 1, 1, 3:

    lege et quaestione,

    id. Clu. 155:

    suis condicionibus,

    id. Quinct. 5:

    auditor nullā ejus modi adstrictus necessitate,

    id. N. D. 1, 7, 17:

    orationem numeris astringere,

    id. de Or. 3, 44, 173 et saep.:

    adstringi sacris,

    to be bound to maintain, id. Leg. 2, 19:

    inops regio, quae parsimoniā astringeret milites,

    Liv. 39, 1:

    ad temperantiam,

    Plin. Ep. 7, 1:

    ad servitutem juris,

    Quint. 2, 16, 9:

    illa servitus ad certa se verba adstringendi,

    id. 7, 3, 16:

    milites ad certam stipendiorum formulam,

    Suet. Aug. 49; id. Tib. 18:

    me astringam verbis in sacra jura tuis,

    Ov. H. 16, 320; 20, 28:

    magno scelere se astringeret,

    Cic. Phil. 4, 4, 9; id. Sest. 50 fin.; so id. Sull. 29, 82; perh. also id. Pis. 39 fin.; instead of this abl. of class. Latin, we sometimes find in comedy apparently the gen.:

    et ipsum sese et illum furti adstringeret,

    made guilty of, charged himself with, Plaut. Rud. 4, 7, 34:

    Homo furti sese adstringet,

    id. Poen. 3, 4, 27 (cf.:

    Audin tu? hic furti se adligat,

    Ter. Eun. 4, 7, 39; Draeger, Hist. Synt. I. § 209, regards this as a vulgar extension of the use of the gen. with verbs of accusing, convicting, etc., but Klotz, s. v. astringo, regards it as really an old dative, furtoi furti; cf. quoi cui).—Of reasoning or discourse, to compress, abridge, bring into short compass:

    Stoici breviter adstringere solent argumenta,

    Cic. Tusc. 3, 6, 13 (cf. id. ib. 3, 10, 22: Haec sic dicuntur a Stoicis, concludunturque contortius); id. Fat. 14, 32:

    premere tumentia, luxuriantia adstringere,

    Quint. 10, 4, 1 Frotsch., Halm.—Hence, astrictus ( ads-), a, um, P. a., drawn together, tight, narrow, close.
    A.
    Lit.:

    limen astrictum,

    shut, Ov. Am. 3, 1, 50:

    alvus fusior aut astrictior,

    Cels. 1, 3:

    corpus astrictum, i. e. alvus dura,

    id. 3, 6:

    genus morbi astrictum,

    costiveness, id. 1 praef.:

    gustu adstricto,

    of a harsh, astringent taste, Plin. 27, 12, 96, § 121.—
    B.
    Trop.
    1.
    Sparing, parsimonious, covetous (not before the Aug. per.):

    astrictus pater,

    Prop. 3, 17, 18:

    adstricti moris auctor,

    Tac. A. 3, 55:

    parsimonia,

    Just. 44, 2.—
    2.
    Of discourse, compact, brief, concise, short (opp. remissus):

    dialectica quasi contracta et astricta eloquentia putanda est,

    Cic. Brut. 90, 309:

    verborum astricta comprehensio,

    id. ib. 95, 327:

    est enim finitimus oratori poëta, numeris astrictior paulo,

    id. de Or. 1, 16, 70; 1, 16, 60.— Sup. not used.— Adv.: astrictē ( ads-), concisely, briefly (only of discourse):

    astricte numerosa oratio,

    Cic. de Or. 3, 48, 184.— Comp.:

    astrictius dicere,

    Sen. Ep. 8 fin., and Plin. Ep. 1, 20, 20:

    scribere,

    id. ib. 3, 18, 10:

    ille concludit adstrictius, hic latius,

    Quint. 10, 1, 106.— Sup. not used.

    Lewis & Short latin dictionary > astringo

  • 12 cervix

    cervix, īcis ( gen. plur. cervicum, Cic. Or. 18, 59; Plin. 23, 2, 33, § 68: cervicium, acc. to Charis. p. 100), f. [cer-vix; cf. Sanscr. s)iras, caput, and vincio, Bopp, Gloss. 348 b], the neck, including the back of the neck, the nape (in ante-Aug. prose usu. in plur.; so always in Cic. and Sall.; acc. to Varr. L. L. 8, § 14; 10, § 78 Müll.; and Quint. 8, 3, 35, Hortensius first used the sing.; it is, however, found even in Ennius and Pacuvius; v. the foll.).
    1.
    Sing.: caput a cervice revolsum, Enn. ap. Serv. ad Verg. A. 10, 396: quadrupes capite brevi, cervice anguinā, Pac. ap. Cic. Div. 2, 64, 133; Lucr. 1, 36; 6, 745; * Cat. 62, 83; * Tib. 3, 4, 27; Prop. 3 (4), 17, 31; Verg. G. 3, 52; 3, 524; 4, 523; id. A. 1, 402; 2, 707; 10, 137; Hor. C. 1, 13, 2; 2, 5, 2; Liv. 8, 7, 21; 22, 51, 7 Fabri ad loc.; 26, 13, 18; 27, 49, 1; 31, 34, 4; 35, 11, 8; Vell. 2, 4, 5; Hortens. ap. Varr. l. l., and Quint. l. l.; id. 1, 11, 9; 11, 3, 82; 11, 3, 83; 4, 2, 39 Spald.; Plin. 11, 37, 67, § 177.—
    2.
    Plur.:

    eversae cervices tuae,

    Ter. Heaut. 2, 3, 131 (cf. versa, Ov. H. 16, 231):

    ut gladius impenderet illius beati cervicibus,

    Cic. Tusc. 5, 21, 62; id. N. D. 1, 35, 99; 2, 63, 159:

    aliquo praesidio caput et cervices et jugulum tutari,

    id. Sest. 42, 90:

    frangere,

    id. Verr. 2, 5, 42, § 110; 2, 5, 57, § 147; cf. id. Phil. 11, 2, 5; Hor. C. 2, 13, 6:

    cervices crassae longae,

    Varr. R. R. 2, 5, 8; 2, 9, 4:

    altae,

    Verg. A. 2, 219:

    tumor cervicum,

    Plin. 23, 2, 33, § 68; Suet. Galb. 11; id. Vit. 17.—Esp. in several proverbial expressions, as the vital part of a person:

    cervices securi subicere,

    Cic. Phil. 2, 21, 51; cf.:

    offerre cervicem percussoribus,

    Tac. A. 1, 53:

    cervices Roscio dare,

    i. e. to the executioner, Cic. Rosc. Am. 11, 30:

    praebere cervicem gladio,

    Juv. 10, 345. —
    B.
    Trop.
    1.
    (The figure taken from bearing the yoke; cf. Liv. 9, 6, 12.) Imposuistis in cervicibus nostris sempiternum dominum, Cic. N. D. 1, 20, 54; cf. Liv. 42, 50, 6: qui suis cervicibus tanta munia atque rem publicam sustinent, Cic. Sest. 66, 138; so id. Verr. 2, 5, 42, § 108; id. Mil. 28, 77. —Hence, of any great burden or danger:

    dandae cervice erant crudelitati nefariae,

    to submit to, Cic. Phil. 5, 16, 42:

    a cervicibus nostris avertere Antonium,

    id. Ep. ad Brut. 1, 15, 7; id. Phil. 3, 4, 8:

    non facile hanc tantam molem mali a cervicibus vestris depulissem,

    id. Cat. 3, 7, 17:

    legiones in cervicibus nostris conlocare,

    id. Fam. 12, 23, 2:

    in cervicibus alicujus esse, of too great or dangerous proximity: cum in cervicibus sumus (opp. cum procul abessemus),

    Liv. 44, 39, 7: etsi bellum ingens in cervicibus erat, on hand, as an oppressive burden, id. 22, 33, 6:

    sed nec Romani, tametsi Poeni et Hannibal in cervicibus erant,

    Just. 29, 4, 7; cf.:

    rex ratus eam urbem... suis inpositam esse cervicibus,

    Curt. 7, 7, 1.—
    2.
    For boldness:

    qui tantis erunt cervicibus recuperatores, qui audeant, etc.,

    Cic. Verr. 2, 3, 59, § 135.—
    II.
    Transf., of things, the neck:

    amphorae,

    Petr. 34, 6; Mart. 12, 32:

    fistularum,

    Vitr. 10, 13:

    cupressi,

    Stat. Th. 6, 855; cf. Col. 4, 7, 3:

    Peloponnesi, i.e. Isthmus,

    Plin. 4, 3, 4, § 8; cf. id. 6, 29, 34, § 170.

    Lewis & Short latin dictionary > cervix

  • 13 circumvincio

    circum-vincĭo, no perf., vinctum, 4, v. a., to bind around:

    juncis murteta, aliquem virgis,

    Plaut. Rud. 3, 4, 27; Avien. Perieg. 331.

    Lewis & Short latin dictionary > circumvincio

  • 14 convinctio

    con-vinctĭo, ōnis, f. [vincio], gram. t. t., a connective particle, conjunction: veteres verba modo et nomina et convinctiones tradiderunt... in convinctionibus complexus eorum esse judicaverunt; quas conjunctiones a plerisque dici scio, sed haec videtur ex sundesmôi magis propria translatio, Quint. 1, 4, 18.

    Lewis & Short latin dictionary > convinctio

  • 15 devincio

    dē-vincĭo, nxi, nctum, 4 ( perf. sync. devinxti, Plaut. As. 5, 1, 21), v. a., to bind fast, tie up (class.; esp. freq. in trop. signif.).
    I.
    Lit.:

    servum,

    Plaut. Men. 5, 2, 92; cf.

    leonem,

    Plin. 8, 16, 21, § 54:

    Dircam ad taurum,

    Plaut. Ps. 1, 2, 65:

    aliquem fasciis,

    Cic. Brut. 60, 217; cf.:

    opercula plumbo,

    Liv. 40, 29.—In Greek constr.:

    devinctus tempora lauro,

    encircled, crowned, Tib. 2, 5, 5 et saep.—
    II.
    Trop., to bind together, to unite closely; to engage, to oblige, lay under obligation:

    totam Italiam omnibus vinclis devinctam et constrictam teneretis,

    Cic. Agr. 1, 5, 16:

    illud vinculum, quod primum homines inter se rei publicae societate devinxit,

    id. Rep. 1, 26; cf.:

    eloquentia nos juris, legum, urbium societate devinxit,

    id. N. D. 2, 59, 148:

    nec acervatim multa frequentans una complexione devinciet,

    id. Or. 25, 85; cf. id. Brut. 37, 140; Quint. 7 prooem. §

    1: istoc me facto tibi devinxti,

    Plaut. As. 5, 1, 21;

    so of laying under an obligation by kindness, beneficence, etc.: ambo nobis sint obnoxii, nostri devincti beneficio,

    id. ib. 2, 2, 19; Ter. Heaut. 2, 4, 14; Cic. Verr. 2, 5, 31; id. Fam. 13, 7 fin.; Caes. B. C. 1, 29, 3 et saep.; cf.:

    suos praemiis, adversarios clementiae specie,

    Cic. Phil. 2, 45 fin.:

    homines benevolentia et caritate,

    id. Off. 1, 17, 54:

    virum sibi praestanti in eum liberalitate,

    id. Fam. 1, 7, 3:

    animos centurionum pignore,

    Caes. B. C. 1, 39 fin. et saep.:

    aliquem omni cautione, foedere, exsecratione,

    Cic. Sest. 7, 15:

    se cum aliquo affinitate,

    id. Brut. 26, 98; cf. Ter. And. 3, 3, 29:

    ubi animus semel se cupiditate devinxit mala,

    id. Heaut. 1, 2, 34; cf.:

    animum misericordia,

    id. Hec. 1, 2, 93: devinctus Domitiae nuptiis, Suet. Dom. 22:

    se vino,

    Plaut. Ps. 1, 2, 85; cf.:

    animum ebrietate,

    Sen. Ep. 83 med.:

    membra sopore,

    Lucr. 4, 453; cf. ib. 1027.—Hence, dē-vinctus, a, um, P. a., devoted, greatly attached to (very rare):

    quibus (studiis) uterque nostrum devinctus est,

    Cic. Fam. 3, 13, 2:

    studiis a pueritia dediti ac devincti,

    id. ib. 15, 4, 16:

    uxori devinctus,

    Tac. A. 11, 28:

    devinctior alicui,

    Hor. S. 1, 5, 42.

    Lewis & Short latin dictionary > devincio

  • 16 evincio

    ē-vincĭo, nxi, nctum, 4, v. a., to bind up, to bind or wind round with something (not ante-Aug., and mostly poet.):

    simul diademate caput Tiridatis evinxit,

    Tac. A. 15, 2; cf. id. ib. 6, 43.—More freq. in the part. perf.:

    viridi Mnestheus evinctus oliva,

    Verg. A. 5, 494; cf.

    palmae,

    i. e. wound round with the cestus, id. ib. 5, 364:

    comae (sc. vittā),

    Ov. Am. 3, 6, 56:

    evincta pudicā Fronde manus,

    crowned with laurel, Stat. Th. 1, 554.—With acc. respectiv.:

    puniceo stabis suras evincta cothurno,

    Verg. E. 7, 32; id. A. 5, 269; 774; 8, 286; Ov. M. 15, 676.—
    II.
    To bind:

    evincta lacerandum traditi dextra,

    Sil. 2, 48 (dub.; al. victa).

    Lewis & Short latin dictionary > evincio

  • 17 invinctus

    invinctus, a, um, adj. [1. in-vincio], fettered (post-class.):

    aliquem invinctum habere (al. in vinculis),

    Dig. 48, 15, 6, § 2.

    Lewis & Short latin dictionary > invinctus

  • 18 ligatus

    1.
    lĭgo, āvi, ātum, 1, v. a. [Gr. root lugin lugos, lugoô], to tie, bind, bind together, [p. 1065] bind up, bandage, bind fast, etc. (syn.: vincio, destino; perh. only poet. and post-Aug. prose).
    I.
    Lit.:

    manus post terga ligatae,

    Ov. M. 3, 575:

    ligare et vincire crura et manus,

    Gell. 12, 3, 1:

    crus fasciā,

    Phaedr. 5, 7, 36:

    laqueo guttura,

    to tie up, Ov. M. 6, 134:

    vulnera veste,

    to bind up, bandage, id. ib. 7, 849:

    dum mula ligatur,

    is harnessed, Hor. S. 1, 5, 13:

    funem litoribus,

    Luc. 8, 61:

    sudarium circum collum,

    to bind around, Suet. Ner. 51:

    pisces in glacie ligatos,

    i. e. frozen fast, Ov. Tr. 5, 10, 49:

    nimbi ligati,

    i. e. ice, Petr. 123.—
    B.
    Transf., to wind round, to surround:

    balteus loricam ligat,

    Val. Fl. 4, 94:

    digitosque ligat junctura,

    Ov. M. 2, 375; Sil. 7, 589.—
    2.
    To fix or fasten in:

    igne cremato lapide caementa in tectis ligantur,

    Plin. 36, 27, 68, § 200.—
    II.
    Trop., to bind up, bind together, unite:

    dissociata locis concordi pace ligavit,

    Ov. M. 1, 25:

    vinclo propiore cum aliquo ligari,

    id. ib. 9, 548:

    laqueo colla,

    id. P. 1, 6, 39.—
    B.
    To ratify, confirm:

    pacta,

    Prop. 4 (5), 4, 82:

    conjugia artibus magicis,

    Sen. Herc. Oet. 452: argumenta in catenas, * Quint. 5, 14, 32.—Hence, P. a.: lĭgātus, a, um, connected with, adjoining:

    Tartari ripis ligatos squalidae mortis specus,

    Sen. Med. 742.
    2.
    lĭgo, ōnis, m., a mattock, grub-axe, hoe.
    I.
    Lit.:

    longis purgare ligonibus arva,

    Ov. P. 1, 8, 59:

    ligonibus duris humum Exhaurire,

    Hor. Epod. 5, 30:

    ligonibus Versare glebas,

    id. C. 3, 6, 38; Ov. Am. 3, 10, 31:

    centeno ligone domare arva,

    Mart. 4, 64, 32:

    fractus, so called from the bent form of the iron, Col. poët. 10, 88: erectum domito referens a monte ligonem,

    Juv. 11, 89.—
    II.
    Poet.:

    defluit aetas Et pelagi patiens et cassidis atque ligonis,

    i. e. tillage, agriculture, Juv. 7, 33.

    Lewis & Short latin dictionary > ligatus

  • 19 ligo

    1.
    lĭgo, āvi, ātum, 1, v. a. [Gr. root lugin lugos, lugoô], to tie, bind, bind together, [p. 1065] bind up, bandage, bind fast, etc. (syn.: vincio, destino; perh. only poet. and post-Aug. prose).
    I.
    Lit.:

    manus post terga ligatae,

    Ov. M. 3, 575:

    ligare et vincire crura et manus,

    Gell. 12, 3, 1:

    crus fasciā,

    Phaedr. 5, 7, 36:

    laqueo guttura,

    to tie up, Ov. M. 6, 134:

    vulnera veste,

    to bind up, bandage, id. ib. 7, 849:

    dum mula ligatur,

    is harnessed, Hor. S. 1, 5, 13:

    funem litoribus,

    Luc. 8, 61:

    sudarium circum collum,

    to bind around, Suet. Ner. 51:

    pisces in glacie ligatos,

    i. e. frozen fast, Ov. Tr. 5, 10, 49:

    nimbi ligati,

    i. e. ice, Petr. 123.—
    B.
    Transf., to wind round, to surround:

    balteus loricam ligat,

    Val. Fl. 4, 94:

    digitosque ligat junctura,

    Ov. M. 2, 375; Sil. 7, 589.—
    2.
    To fix or fasten in:

    igne cremato lapide caementa in tectis ligantur,

    Plin. 36, 27, 68, § 200.—
    II.
    Trop., to bind up, bind together, unite:

    dissociata locis concordi pace ligavit,

    Ov. M. 1, 25:

    vinclo propiore cum aliquo ligari,

    id. ib. 9, 548:

    laqueo colla,

    id. P. 1, 6, 39.—
    B.
    To ratify, confirm:

    pacta,

    Prop. 4 (5), 4, 82:

    conjugia artibus magicis,

    Sen. Herc. Oet. 452: argumenta in catenas, * Quint. 5, 14, 32.—Hence, P. a.: lĭgātus, a, um, connected with, adjoining:

    Tartari ripis ligatos squalidae mortis specus,

    Sen. Med. 742.
    2.
    lĭgo, ōnis, m., a mattock, grub-axe, hoe.
    I.
    Lit.:

    longis purgare ligonibus arva,

    Ov. P. 1, 8, 59:

    ligonibus duris humum Exhaurire,

    Hor. Epod. 5, 30:

    ligonibus Versare glebas,

    id. C. 3, 6, 38; Ov. Am. 3, 10, 31:

    centeno ligone domare arva,

    Mart. 4, 64, 32:

    fractus, so called from the bent form of the iron, Col. poët. 10, 88: erectum domito referens a monte ligonem,

    Juv. 11, 89.—
    II.
    Poet.:

    defluit aetas Et pelagi patiens et cassidis atque ligonis,

    i. e. tillage, agriculture, Juv. 7, 33.

    Lewis & Short latin dictionary > ligo

  • 20 praevincio

    prae-vincio, nxi, nctum, 4, v. a. (postclass.).
    I.
    Lit., to bind before or in front, to fetter:

    laqueo praevinctus,

    Gell. 15, 10, 2. —
    II.
    Trop.:

    ferinis voluptatibus praevinctus,

    Gell. 19, 2, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > praevincio

См. также в других словарях:

  • Festival De Cannes 1970 — La vingt troisième édition du Festival de Cannes s est déroulée du 2 au 16 mai 1970. Sommaire 1 Jury longs métrages 2 Jury courts métrages 3 Palmarès …   Wikipédia en Français

  • Festival de cannes 1970 — La vingt troisième édition du Festival de Cannes s est déroulée du 2 au 16 mai 1970. Sommaire 1 Jury longs métrages 2 Jury courts métrages 3 Palmarès …   Wikipédia en Français

  • Queens Community Board 1 — The Queens Community Board 1 is a local advisory group in New York City, encompassing the neighborhoods of Astoria, Old Astoria, Long Island City, Queensbridge, Ditmars, Ravenswood, Steinway, Garden Bay, and Woodside, in the Borough of Queens. [… …   Wikipedia

  • Diocese of Caiazzo — The Diocese of Caiazzo is a former Roman Catholic ecclesiastical territory in the province of Caserta, southern Italy, abolished in 1986, when it was united into the Diocese of Alife Caiazzo. It was a suffragan of the archdiocese of Capua.… …   Wikipedia

  • Bondage — Modell gefesselt mit Hüftkette, Hand und Daumenschellen Der aus dem Englischen stammende Begriff Bondage [ˈbɒndɪdʒ] bedeutet unter anderem Unfreiheit oder Knechtschaft und bezeichnet innerhalb der BDSM Szene Praktiken zur Fesselung …   Deutsch Wikipedia

  • Fesselungsspiel — Modell gefesselt mit Hüftkette, Hand und Daumenschellen Der aus dem Englischen stammende Begriff Bondage [ˈbɒndɪdʒ] bedeutet unter anderem Unfreiheit oder Knechtschaft und bezeichnet innerhalb der BDSM Szene Praktiken zur Fesselung oder… …   Deutsch Wikipedia

  • Hängebondage — Modell gefesselt mit Hüftkette, Hand und Daumenschellen Der aus dem Englischen stammende Begriff Bondage [ˈbɒndɪdʒ] bedeutet unter anderem Unfreiheit oder Knechtschaft und bezeichnet innerhalb der BDSM Szene Praktiken zur Fesselung oder… …   Deutsch Wikipedia

  • Adam Ondra — Pour les articles homonymes, voir Ondra. Adam Ondra …   Wikipédia en Français

  • Alpins — du 2ème régiment en parade le 2 juin 2007 Période 15 octobre 1872 Pays …   Wikipédia en Français

  • Bartók / Beethoven / Schönberg Repertory Evening — est un ballet de danse contemporaine de la chorégraphe belge Anne Teresa De Keersmaeker, créé en 2006 pour la compagnie Rosas dans le cadre d une soirée répertoire. Sommaire 1 Historique 2 Structure …   Wikipédia en Français

  • Benquet — 43° 49′ 51″ N 0° 30′ 02″ W / 43.8308333333, 0.500555555556 …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»