-
1 avārus
avārus adj. with comp. and sup. [1 AV-], eagerly desirous, grasping: mare, H.: venter, ravenous, H.: laudis, H.: pecuniae, Ta.: avarae Spes, too ambitious, H.: praeter laudem nullius, eager only for glory, H.: Agricola, zealous, V.—Avaricious, covetous, penurious: meretrix, T.: homo minime: quantum discordet parcus avaro, H.: in rapacitate avidior?: homo avarissime: litus, V.: Troia, O.— As subst, a miser, covetous men: Semper avarus eget, H.* * *Iavara -um, avarior -or -us, avarissimus -a -um ADJavaricious, greedy; stingy, miserly, mean; covetous, hungry forIImiser; stingy/mean/greedy person -
2 cupidus
cupidus adj. with comp. and sup. [CVP-], longing, desiring, desirous, eager, zealous, wishing, loving, fond: eius videndi, T.: bellandi, Cs.: te audiendi: tui, devoted to: contentionis cupidiores quam veritatis: cupidissimus litterarum, N.: cupidissimis omnibus, eager for battle, Cs.: moriri, O.: tuas componere laudes, Tb.: in perspiciendā rerum naturā. — Excessively desirous, passionate, eager, greedy, lustful, covetous: animum cupidum inopiā incendere, T.: cupidos moderatis anteferre: emit homo: pecuniae: rerum novarum, Cs.: animi rixae, H.—Amorous, loving, longing: amantes, O.—Poet.: Eurydicem cupidis amplectitur ulnis, O. — Avaricious, covetous: homo. — Prejudiced, partisan, partial: quaestores vehementer (Verris): multi cupidi tui sunt, partisans: cupidior iudex.* * *cupida -um, cupidior -or -us, cupidissimus -a -um ADJeager/passionate; longing for/desirous of (with gen.); greedy; wanton/lecherous -
3 abstinēns
abstinēns tis, adj. [P. of abstineo], abstinent, temperate, moderate: esse abstinentem, continere cupiditates: oculos abstinentes habere: animus abstinens pecuniae, H. — Esp., chaste, continent. Hippolytem dum fugit (Peleus) abstinens, H.* * *abstinentis (gen.), abstinentior -or -us, abstinentissimus -a -um ADJabstinent, temperate; showing restraint, self restrained; not covetous; chaste -
4 avidus
avidus adj. with comp. and sup. [1 AV-], longing eagerly, desirous, eager, greedy: libidines: porca: amplexus, O.: cursūs, V.: cibi, T.: laudis: potentiae, S.: novarum rerum, L.: ad pugnam, L.: futuri, H.: avidi, wine-bibbers, H.: avidior gloriae: avidissima caedis, O.: avidi committere pugnam, O.: in pecuniis: in direptiones manus, L.: Volcanus, fiery, H.: legiones, eager for battle, Ta. —Esp., greedy of gain, avaricious, covetous: pater, T.: animus: manūs heredis, H.: ad rem avidior, T.: gens avidissima, Cu. — Voracious, ravenous, gluttonous: avidos funus Exanimat, H.: canes, O.: convivae, H.: mare, insatiable, H.: ignis, O.* * *avida -um, avidior -or -us, avidissimus -a -um ADJgreedy, eager, ardent, desirous of; avaricious, insatiable; lustful, passionate -
5 adpetens
adpentis (gen.), adpentior -or -us, adpentissimus -a -um ADJeager/greedy for (w/GEN), desirous of; avaricious, greedy, covetous -
6 adpeto
I IIadpetere, adpetivi, adpetitus V TRANSseek/grasp after, desire; assail; strive eagerly/long for; approach, near -
7 appetens
appetentis (gen.), appetentior -or -us, appetentissimus -a -um ADJeager/greedy for (w/GEN), desirous of; avaricious, greedy, covetous -
8 appeto
I IIappetere, appetivi, appetitus V TRANSseek/grasp after, desire; assail; strive eagerly/long for; approach, near -
9 apstinens
apstinentis (gen.), apstinentior -or -us, apstinentissimus -a -um ADJabstinent, temperate; showing restraint, self restrained; not covetous; chaste -
10 avens
aventis (gen.), aventior -or -us, aventissimus -a -um ADJwilling, cheerful, glad, with pleasure; eager, anxious; covetous -
11 havens
(gen.), haventis ADJwilling, eager, anxious; covetous -
12 turpilucricupidus
turpilucricupida, turpilucricupidum ADJbasely greedy/covetous of dishonest gain -
13 turpilucris
turpilucris, turpilucre ADJmaking dishonest gain/profit; basely greedy/covetous of gain (Souter) -
14 turpilucrus
turpilucra, turpilucrum ADJmaking dishonest gain/profit; basely covetous of gain (Souter) -
15 adstringo
a-stringo ( ads-, Ritschl, Baiter, Halm, Jahn, Keil; as-, Fleck., Merk., Kayser), inxi, ictum, 3, v. a., to draw close, to draw, bind, or tie together, to bind, to tighten, contract (syn.: constringo, stringo, alligo, obligo, vincio).I.Lit.:II.(hunc) adstringite ad columnam fortiter,
Plaut. Bacch. 4, 7, 25:ad statuam astrictus est,
Cic. Verr. 2, 4, 42:manus,
Plaut. Capt. 3, 5, 9:vinculorum, id est aptissimum... quod ex se atque de iis, quae adstringit quam maxume, unum efficit,
Cic. Tim. 4 fin.:astringit vincula motu,
Ov. M. 11, 75:laqueos,
Sen. Ira, 3, 16:artius atque hederā procera adstringitur ilex,
is twined around with ivy, Hor. Epod. 15, 5:adstringi funibus,
Vulg. Ezech. 27, 24:aliquem adstringere loris,
ib. Act. 22, 25:pavidum in jus Cervice adstrictā dominum trahat,
with a halter round his neck, Juv. 10, 88 (Jahn, obstrictā): aspice... Quam non adstricto percurrat pulpita socco, not drawn close, loose; poet. for a negligent style of writing, Hor. Ep. 2, 1, 174:Ipse rotam adstringit multo sufflamine consul,
checks, Juv. 8, 148:balteus haud fluxos gemmis adstrinxit amictus,
Luc. 2, 362:frontem,
to contract, knit, Mart. 11, 40; Sen. Ep. 106:labra porriguntur et scinduntur et adstringuntur,
Quint. 11, 3, 81:frondem ferro,
to cut off, clip, Col. 5, 6, 17 al.; so, alvum, to make costive (opp. solvere, q. v.), Cels. 1, 3; 2, 30.—Of the contraction produced by cold:nivibus quoque molle rotatis astringi corpus,
Ov. M. 9, 222; so id. Tr. 3, 4, 48; id. P. 3, 3, 26:ventis glacies astricta pependit,
id. M. 1, 120:Sic stat iners Scythicas adstringens Bosporus undas,
Luc. 5, 436:vis frigoris (corpora) ita adstringebat,
Curt. 7, 3, 13; 8, 4, 6.—Hence, also, to make colder, to cool, refresh:ex quo (puteo) possis rursus adstringere,
Plin. Ep. 5, 6, 25: corpus astringes brevi Salone, Mart. 1, 49, 11 (acc. to Varr. in a pass. sense in the perf., adstrinxi for adstrictus sum, Varr. L. L. Fragm. ap. Gell. 2, 25, 7).—Of colors, to deaden:ita permixtis viribus alterum altero excitatur aut adstringitur,
Plin. 9, 38, 62, § 134 (diff. from alligare, which precedes;v. alligo, I. B.).—Also of an astringent, harsh taste: radix gustu adstringit,
Plin. 27, 10, 60, § 85.—Trop., to draw together, draw closer, circumscribe; to bind, put under obligation, oblige, necessitate:A.ubi adfinitatem inter nos nostram adstrinxeris,
Plaut. Trin. 3, 2, 73: vellem, suscepisses juvenem regendum;pater enim nimis indulgens, quicquid ego adstrinxi, relaxat,
Cic. Att. 10, 6; so,mores disciplinae severitate,
Quint. 2, 2, 4 Spald.:ad adstringendam fidem,
Cic. Off. 3, 31, 111:hac lege tibi meam astringo fidem,
Ter. Eun. 1, 2, 22:quo (jure jurando) se cuncti astrinxerant,
Suet. Caes. 84:hujus tanti officii servitutem astringebam testimonio sempiterno,
to confirm, secure, Cic. Planc. 30 fin. Wund.:religione devinctum astrictumque,
id. Verr. 2, 4, 42:disciplina astricta legibus,
id. Brut. 10, 40; id. ad Q. Fr. 1, 1, 3:lege et quaestione,
id. Clu. 155:suis condicionibus,
id. Quinct. 5:auditor nullā ejus modi adstrictus necessitate,
id. N. D. 1, 7, 17:orationem numeris astringere,
id. de Or. 3, 44, 173 et saep.:adstringi sacris,
to be bound to maintain, id. Leg. 2, 19:inops regio, quae parsimoniā astringeret milites,
Liv. 39, 1:ad temperantiam,
Plin. Ep. 7, 1:ad servitutem juris,
Quint. 2, 16, 9:illa servitus ad certa se verba adstringendi,
id. 7, 3, 16:milites ad certam stipendiorum formulam,
Suet. Aug. 49; id. Tib. 18:me astringam verbis in sacra jura tuis,
Ov. H. 16, 320; 20, 28:magno scelere se astringeret,
Cic. Phil. 4, 4, 9; id. Sest. 50 fin.; so id. Sull. 29, 82; perh. also id. Pis. 39 fin.; instead of this abl. of class. Latin, we sometimes find in comedy apparently the gen.:et ipsum sese et illum furti adstringeret,
made guilty of, charged himself with, Plaut. Rud. 4, 7, 34:Homo furti sese adstringet,
id. Poen. 3, 4, 27 (cf.:Audin tu? hic furti se adligat,
Ter. Eun. 4, 7, 39; Draeger, Hist. Synt. I. § 209, regards this as a vulgar extension of the use of the gen. with verbs of accusing, convicting, etc., but Klotz, s. v. astringo, regards it as really an old dative, furtoi furti; cf. quoi cui).—Of reasoning or discourse, to compress, abridge, bring into short compass:Stoici breviter adstringere solent argumenta,
Cic. Tusc. 3, 6, 13 (cf. id. ib. 3, 10, 22: Haec sic dicuntur a Stoicis, concludunturque contortius); id. Fat. 14, 32:premere tumentia, luxuriantia adstringere,
Quint. 10, 4, 1 Frotsch., Halm.—Hence, astrictus ( ads-), a, um, P. a., drawn together, tight, narrow, close.Lit.:B.limen astrictum,
shut, Ov. Am. 3, 1, 50:alvus fusior aut astrictior,
Cels. 1, 3:corpus astrictum, i. e. alvus dura,
id. 3, 6:genus morbi astrictum,
costiveness, id. 1 praef.:gustu adstricto,
of a harsh, astringent taste, Plin. 27, 12, 96, § 121.—Trop.1.Sparing, parsimonious, covetous (not before the Aug. per.):2.astrictus pater,
Prop. 3, 17, 18:adstricti moris auctor,
Tac. A. 3, 55:parsimonia,
Just. 44, 2.—Of discourse, compact, brief, concise, short (opp. remissus):dialectica quasi contracta et astricta eloquentia putanda est,
Cic. Brut. 90, 309:verborum astricta comprehensio,
id. ib. 95, 327:est enim finitimus oratori poëta, numeris astrictior paulo,
id. de Or. 1, 16, 70; 1, 16, 60.— Sup. not used.— Adv.: astrictē ( ads-), concisely, briefly (only of discourse):astricte numerosa oratio,
Cic. de Or. 3, 48, 184.— Comp.:astrictius dicere,
Sen. Ep. 8 fin., and Plin. Ep. 1, 20, 20:scribere,
id. ib. 3, 18, 10:ille concludit adstrictius, hic latius,
Quint. 10, 1, 106.— Sup. not used. -
16 astringo
a-stringo ( ads-, Ritschl, Baiter, Halm, Jahn, Keil; as-, Fleck., Merk., Kayser), inxi, ictum, 3, v. a., to draw close, to draw, bind, or tie together, to bind, to tighten, contract (syn.: constringo, stringo, alligo, obligo, vincio).I.Lit.:II.(hunc) adstringite ad columnam fortiter,
Plaut. Bacch. 4, 7, 25:ad statuam astrictus est,
Cic. Verr. 2, 4, 42:manus,
Plaut. Capt. 3, 5, 9:vinculorum, id est aptissimum... quod ex se atque de iis, quae adstringit quam maxume, unum efficit,
Cic. Tim. 4 fin.:astringit vincula motu,
Ov. M. 11, 75:laqueos,
Sen. Ira, 3, 16:artius atque hederā procera adstringitur ilex,
is twined around with ivy, Hor. Epod. 15, 5:adstringi funibus,
Vulg. Ezech. 27, 24:aliquem adstringere loris,
ib. Act. 22, 25:pavidum in jus Cervice adstrictā dominum trahat,
with a halter round his neck, Juv. 10, 88 (Jahn, obstrictā): aspice... Quam non adstricto percurrat pulpita socco, not drawn close, loose; poet. for a negligent style of writing, Hor. Ep. 2, 1, 174:Ipse rotam adstringit multo sufflamine consul,
checks, Juv. 8, 148:balteus haud fluxos gemmis adstrinxit amictus,
Luc. 2, 362:frontem,
to contract, knit, Mart. 11, 40; Sen. Ep. 106:labra porriguntur et scinduntur et adstringuntur,
Quint. 11, 3, 81:frondem ferro,
to cut off, clip, Col. 5, 6, 17 al.; so, alvum, to make costive (opp. solvere, q. v.), Cels. 1, 3; 2, 30.—Of the contraction produced by cold:nivibus quoque molle rotatis astringi corpus,
Ov. M. 9, 222; so id. Tr. 3, 4, 48; id. P. 3, 3, 26:ventis glacies astricta pependit,
id. M. 1, 120:Sic stat iners Scythicas adstringens Bosporus undas,
Luc. 5, 436:vis frigoris (corpora) ita adstringebat,
Curt. 7, 3, 13; 8, 4, 6.—Hence, also, to make colder, to cool, refresh:ex quo (puteo) possis rursus adstringere,
Plin. Ep. 5, 6, 25: corpus astringes brevi Salone, Mart. 1, 49, 11 (acc. to Varr. in a pass. sense in the perf., adstrinxi for adstrictus sum, Varr. L. L. Fragm. ap. Gell. 2, 25, 7).—Of colors, to deaden:ita permixtis viribus alterum altero excitatur aut adstringitur,
Plin. 9, 38, 62, § 134 (diff. from alligare, which precedes;v. alligo, I. B.).—Also of an astringent, harsh taste: radix gustu adstringit,
Plin. 27, 10, 60, § 85.—Trop., to draw together, draw closer, circumscribe; to bind, put under obligation, oblige, necessitate:A.ubi adfinitatem inter nos nostram adstrinxeris,
Plaut. Trin. 3, 2, 73: vellem, suscepisses juvenem regendum;pater enim nimis indulgens, quicquid ego adstrinxi, relaxat,
Cic. Att. 10, 6; so,mores disciplinae severitate,
Quint. 2, 2, 4 Spald.:ad adstringendam fidem,
Cic. Off. 3, 31, 111:hac lege tibi meam astringo fidem,
Ter. Eun. 1, 2, 22:quo (jure jurando) se cuncti astrinxerant,
Suet. Caes. 84:hujus tanti officii servitutem astringebam testimonio sempiterno,
to confirm, secure, Cic. Planc. 30 fin. Wund.:religione devinctum astrictumque,
id. Verr. 2, 4, 42:disciplina astricta legibus,
id. Brut. 10, 40; id. ad Q. Fr. 1, 1, 3:lege et quaestione,
id. Clu. 155:suis condicionibus,
id. Quinct. 5:auditor nullā ejus modi adstrictus necessitate,
id. N. D. 1, 7, 17:orationem numeris astringere,
id. de Or. 3, 44, 173 et saep.:adstringi sacris,
to be bound to maintain, id. Leg. 2, 19:inops regio, quae parsimoniā astringeret milites,
Liv. 39, 1:ad temperantiam,
Plin. Ep. 7, 1:ad servitutem juris,
Quint. 2, 16, 9:illa servitus ad certa se verba adstringendi,
id. 7, 3, 16:milites ad certam stipendiorum formulam,
Suet. Aug. 49; id. Tib. 18:me astringam verbis in sacra jura tuis,
Ov. H. 16, 320; 20, 28:magno scelere se astringeret,
Cic. Phil. 4, 4, 9; id. Sest. 50 fin.; so id. Sull. 29, 82; perh. also id. Pis. 39 fin.; instead of this abl. of class. Latin, we sometimes find in comedy apparently the gen.:et ipsum sese et illum furti adstringeret,
made guilty of, charged himself with, Plaut. Rud. 4, 7, 34:Homo furti sese adstringet,
id. Poen. 3, 4, 27 (cf.:Audin tu? hic furti se adligat,
Ter. Eun. 4, 7, 39; Draeger, Hist. Synt. I. § 209, regards this as a vulgar extension of the use of the gen. with verbs of accusing, convicting, etc., but Klotz, s. v. astringo, regards it as really an old dative, furtoi furti; cf. quoi cui).—Of reasoning or discourse, to compress, abridge, bring into short compass:Stoici breviter adstringere solent argumenta,
Cic. Tusc. 3, 6, 13 (cf. id. ib. 3, 10, 22: Haec sic dicuntur a Stoicis, concludunturque contortius); id. Fat. 14, 32:premere tumentia, luxuriantia adstringere,
Quint. 10, 4, 1 Frotsch., Halm.—Hence, astrictus ( ads-), a, um, P. a., drawn together, tight, narrow, close.Lit.:B.limen astrictum,
shut, Ov. Am. 3, 1, 50:alvus fusior aut astrictior,
Cels. 1, 3:corpus astrictum, i. e. alvus dura,
id. 3, 6:genus morbi astrictum,
costiveness, id. 1 praef.:gustu adstricto,
of a harsh, astringent taste, Plin. 27, 12, 96, § 121.—Trop.1.Sparing, parsimonious, covetous (not before the Aug. per.):2.astrictus pater,
Prop. 3, 17, 18:adstricti moris auctor,
Tac. A. 3, 55:parsimonia,
Just. 44, 2.—Of discourse, compact, brief, concise, short (opp. remissus):dialectica quasi contracta et astricta eloquentia putanda est,
Cic. Brut. 90, 309:verborum astricta comprehensio,
id. ib. 95, 327:est enim finitimus oratori poëta, numeris astrictior paulo,
id. de Or. 1, 16, 70; 1, 16, 60.— Sup. not used.— Adv.: astrictē ( ads-), concisely, briefly (only of discourse):astricte numerosa oratio,
Cic. de Or. 3, 48, 184.— Comp.:astrictius dicere,
Sen. Ep. 8 fin., and Plin. Ep. 1, 20, 20:scribere,
id. ib. 3, 18, 10:ille concludit adstrictius, hic latius,
Quint. 10, 1, 106.— Sup. not used. -
17 avarus
ăvārus, a, um, adj. ( gen. plur. fem. avarūm, Plaut. Truc. 2, 8, 9 dub.; Speng., aurum) [1. aveo, Gell. 10, 5, 13], eagerly desirous of something, esp. of possessions, avaricious, covetous, greedy (opp. largus, Quadrig. ap. Non. p. 510, 20: avarum et avidum ita discernuntur: avarum semper in reprehensione est;I.avidum autem malis aliquando, aliquando bonis adjungitur,
Non. p. 442, 12 sq.; v. II.; syn.: avidus, cupidus, tenax, sordidus).Lit.:II.meretrix,
Ter. Eun. 5, 4, 5, and Cat. 110, 7; cf.:Carmine formosae, pretio capiuntur avarae,
Tib. 3, 1, 7:leno,
Ter. Heaut. prol. 39:avarus et furax homo,
Cic. de Or. 2, 66, 268:semper avarus eget,
Hor. Ep. 1, 2, 56:quantum discordet parcus avaro,
id. ib. 2, 2, 194.—With gen.:publicae pecuniae,
Tac. H. 1, 49:caedis,
Claud. B. Get. 606 et saep.— Poet. transf. to inanimate things:fuge litus avarum,
Verg. A. 3, 44 ( = avarorum, Serv.):Troja, i. e. with reference to the perjured avarice of Laomedon,
Ov. M. 11, 208 (cf.:perjura Troja,
Verg. A. 5, 811; Ov. M. 11, 215):fraus,
Hor. C. 4, 9, 37:spes,
id. ib. 4, 11, 25:venter,
id. Ep. 1, 15, 32:mare,
id. C. 3, 29, 61: Acheron. Verg. G. 2, 492:ignis,
Prop. 3, 26, 10 al. —Transf., in the poets sometimes without the access. idea of reproach: Graiis praeter laudem nullius avaris, eager only for glory, Hor.A.P.324:a.agricola,
Verg. G. 1, 48.— Comp.:avariores magistratus,
Cic. Verr. 2, 3, 82:ruberes, Viveret in terris te si quis avarior uno,
Hor. Ep. 2, 2, 157. — Sup.:homo avarissime et spurcissime,
Cic. Verr. 2, 1, 37.— Adv., covetously, greedily, avariciously, etc.Ante-class. form ăvārĭter, Cato and Quadrig. ap. Non. p. 510, 17:b.ingurgitare,
Plaut. Curc. 1, 2, 35. —Of gluttony:si quis avidus poscit escam avariter,
Plaut. Rud. 4, 7, 12; cf. avaritia, II.—Class. form ăvārē:avare pretium statui arti meae,
Ter. Heaut. prol. 48:aliquid facere,
Cic. Off. 3, 8, 37; Nep. Lys. 4, 1:superbe avareque imperitare victis,
Liv. 21, 1, 3; cf. Curt. 4, 7.— Comp., more eagerly, more greedily:avarius exigere opus,
Col. 1, 7, 1.— Sup.:avarissime horas suas servare,
Sen. Ot. Sap. 32. -
18 avidus
ăvĭdus, a, um, adj. [1. aveo], longing eagerly for something (either lawful or unlawful), desirous, eager, earnest, greedy (diff. from avarus, q. v.).I.In gen., constr. with gen., in with acc., dat., or absol.(α).With gen.:(β).cibi,
Ter. Eun. 5, 4, 16:Romani semper appetentes gloriae praeter ceteras gentes atque avidi laudis,
Cic. Imp. Pomp. 3, 7:festinatio victoriae avida,
id. Phil. 3, 1; so,potentiae, honoris, divitiarum,
Sall. J. 15, 4:avidissimus privatae gratiae, id. H. Fr. (Orat. Cottae ad Popul. p. 245 Gerl.): turba avida novarum rerum,
Liv. 1, 8, 6:avidus poenae (sc. sumendae),
id. 8, 30, 13:libidinum,
Hor. C. 1, 18, 11:futuri,
id. A. P. 172 et saep.:belli gerundi,
Sall. J. 35, 3: malefaciundi, id. H. Fr. ap. Serv. ad Verg. A. 9, 343 (p. 251, n. 116 Gerl.):avidior properandi,
id. H. Fr. 4, 30 Gerl.:videndi,
Ov. M. 10, 56 et saep.— Poet. with inf. (inst. of gen. of gerund.):avidi committere pugnam,
Ov. M. 5, 75:cognoscere amantem,
id. ib. 10, 472:Chaos innumeros avidum confundere mundos,
Luc. 6, 696 al. —A. more remote gen. relation is found in Lucr.:Humanum genus est avidum nimis auricularum,
in respect of, Lucr. 4, 594.—With in with acc.:* (γ).avida in novas res ingenia,
Liv. 22, 21, 2:avidae in direptiones manus,
id. 5, 20, 6.—With dat.:(δ).servorum manus subitis avidae,
Tac. H. 1, 7.—Absol. and transf. to inanimate things:II.ita sunt avidae (aures meae), etc.,
Cic. Or. 29, 104:avidi cursus frena retentat equi,
Ov. P. 3, 9, 26:avidae libidines,
Cic. Sen. 12, 39:amor,
Cat. 68, 83:cor,
Ov. Tr. 3, 11, 58:pectus,
id. H. 9, 161:amplexus,
id. M. 7, 143.—EspA.Eager for gain, avaricious, covetous, greedy of money, = avarus:B.me dices avidum esse hominem,
Plaut. Ps. 5, 2, 34; id. Aul. prol. 9; 3, 5, 12; id. Bacch. 2, 3, 43:Sed habet patrem quendam avidum, miserum atque aridum,
Ter. Heaut, 3, 2, 15:divitiasque Conduplicant avidi,
Lucr. 3, 71:aliquantum ad rem avidior,
Ter. Eun. 1, 2, 51:grati animi, non appetentis, non avidi signa proferri perutile est,
Cic. de Or. 2, 43, 182; id. Rosc. Com. 7 fin.:avidae manus heredis,
Hor. C. 4, 7, 19 al. —Eager for food, hungry, greedy, voracious, gluttonous:C.Avidos vicinum funus et aegros Exanimat,
Hor. S. 1, 4, 126:convivae,
id. ib. 1, 5, 75: Noli avidus esse in omni epulatione, * Vulg. Eccli. 37, 32.— Poet.:Efficit ut largis avidum mare fluminis undis,
insatiable, Lucr. 1, 1031:Exitio est avidum mare nautis,
Hor. C. 1, 28, 18:morbus,
Lucr. 6, 1236:manus Mortis,
Tib. 1, 3, 4:ignis,
Ov. M. 9, 234; 12, 280:flammae,
id. ib. 9, 172:morsus,
id. ib. 4, 724 et saep.—In Lucr. of space as swallowing up objects, wide, large, vast:a.Inde avidei partem montes silvaeque ferarum Possedere,
Lucr. 5, 202: avido complexu quem tenet aether id. 2, 1066; so id. 5, 470.— Adv., eagerly, greedily, etc.Anteclass. form ăvĭdĭter: invadere pocula, Val. Antias ap. Arn. 5, p. 155; so App.: merum ventri ingurgitare, Met. 4, p. 145, 27.—b.Class. form ăvĭdē: ab ludis animus atque aures avent avide exspectantes mentium, Enn. ap. Varr. L. L. 6, § 83 Müll. (Trag. v. 71 Vahl.); Lucr. 4, 1108:adripere Graecas litteras,
Cic. Sen. 8, 26:adpetere aliquid,
id. ib. 20, 72:exspectare aliquid,
id. Att. 12, 40; 16, 10:jam bibit avide,
Suet. Tib. 59:pransus,
Hor. S. 1, 6, 127 al. — Comp.:avidius se in voluptates mergere,
Liv. 23, 18, 11:procurrere,
id. 34, 15, 4:avidius vino ciboque corpora onerant,
id. 41, 2, 13:vesci,
Suet. Calig. 18.— Sup.:avidissime exspectare aliquid,
Cic. Phil. 14, 1:credere aliquid,
Plin. 5, 1, 1, § 4:adprehendere palmam,
id. 14, 22, 28, § 147. -
19 cupidus
cŭpĭdus, a, um, adj. [cupio], longing, desiring, desirous, eager, in a good and bad sense, wishing, loving, fond, etc. (very freq. and class.); constr. with gen., abl., inf., in, or absol.I.In a good sense.1.Of persons.(α).With gen.:(β).ejus videndi cupidus,
Ter. Hec. 3, 3, 12; so,huc redeundi, abeundi a milite, Vosque hic videndi,
id. ib. 1, 2, 16:redeundi domum,
id. ib. 3, 1, 3:bellandi,
Caes. B. G. 1, 2:te audiendi,
Cic. de Or. 2, 4, 16:valde spectandi,
id. ib. 1, 35, 162: satis faciendi rei publicae, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 18, 1 et saep.:vitae,
Lucr. 6, 1238; Cic. Fam. 14, 4, 1:mortis,
Hor. S. 2, [p. 499] 2, 98:liberorum,
Quint. 4, 2, 42:sententiarum,
id. 5, 13, 31:pacis,
Hor. S. 2, 1, 44 et saep.— Comp.:contentionis quam veritatis,
Cic. de Or. 1, 11, 47.— Sup.:litterarum,
Nep. Cato, 3, 1:nostri,
Cic. de Or. 1, 22, 104. —With inf.:* (γ).attingere,
Prop. 1, 19, 9:moriri,
Ov. M. 14, 215.—With in and abl.:(δ).cupidus in perspiciendā cognoscendāque rerum naturā,
Cic. Off. 1, 43, 154.—Absol.:2.si quicquam cupido optantique obtigit,
Cat. 107, 1:cupidum vires Deficiunt,
Hor. S. 2, 1, 12.—Of things:II.equorum Vis cupida,
Lucr. 2, 265.—In a bad sense, passionately desiring or longing for, eager, greedy, lustful, passionate.A.In gen.1.Of persons.(α).With gen.:(β).auri,
Plaut. Poen. 1, 1, 51; cf.pecuniae,
Cic. Verr. 1, 3, 8:damni,
Plaut. Ps. 4, 7, 34:vini,
id. ib. 1, 2, 50 (not vino, v. Ritschl ad h. l.):rerum novarum, imperii,
Caes. B. G. 5, 6; cf.:rerum novarum,
id. ib. 1, 18:cujuscumque motūs novi,
Tac. H. 1, 80; and:nullius rei nisi imperii,
Nep. Reg. 2, 2:laedendi,
Quint. 5, 7, 16:maledicendi,
id. 6, 2, 16 et saep.—Absol.:2.cupidos moderatis anteferre,
Cic. Font. 14, 32 (10, 22):non esse mirandum, qui in illā re turpis aut cupidus aut petulans fuerit, hāc quoque in re eum deliquisse,
id. Inv. 2, 10, 33:emit homo cupidus (for which, just before, cupiditate incensus),
eager to purchase, id. Off. 3, 14, 59:stultus cupidusque,
Hor. Ep. 1, 2, 24:cupidusque et amata relinquere pernix,
id. A. P. 165 al. —Of things:B.cor,
Lucr. 4, 1138; Prop. 1, 8, 29; Hor. C. 3, 14, 26 al.—In partic.1.Longing from love, pining, languishing for, loving.a.Of persons:b.neu me cupidum eo (sc. ad uxorem ducendam) impulisset,
Ter. Phorm. 1, 3, 6:maritus,
Cat. 64, 375; Tib. 1, 8, 74; Ov. M. 4, 679:cupidi nomen amantis habe,
id. H. 3, 26.—Of things:2.simul ac cupidae mentis satiata libido est,
Cat. 64, 147; Ov. M. 11, 63; id. Am. 3, 7, 9 al.—Desirous of money, avaricious, covetous, Quint. 11, 1, 88:3.multitudo cupidorum hominum,
Cic. Imp. Pomp. 22, 64:homo castus ac non cupidus,
id. Sest. 43, 93; Vitr. 1, 1, 7; so in sup., Suet. Vesp. 16.—Devoted to a party, favoring any one, partial:quaestores vehementer (Verris),
Cic. Verr. 2, 2, 4, § 12:cupidi et irati et conjurati testes,
id. Font. 10, 21 (6, 11):judices (with infesti, invidentes),
Tac. Or. 31; cf. comp.:judex,
Cic. Caecin. 3, 8;and auctor,
id. Clu. 24, 66.—Hence, cŭ-pĭdē, adv., eagerly, in a good and bad sense, zealously, passionately, vehemently, ardently, warmly, partially, etc. (freq. and class.), Plaut. Stich. 2, 1, 11; Ter. Ad. 2, 2, 1; Cic. Att. 6, 3, 3; id. Rosc. Am. 18, 50; id. Phil. 2, 21, 52; Nep. Arist. 1, 4; Quint. 1, 3, 13; Cat. 63, 2; Hor. Ep. 2, 1, 100 et saep.— Comp., Caes. B. G. 1, 15; 5, 15; Liv. 3, 32, 3 al.— Sup., Caes. B. G. 1, 40; id. B. C. 2, 20; Sall. C. 40, 4 al. -
20 trahax
trăhax, ācis, adj. [traho], that draws every thing to himself, greedy, covetous:procax, rapax, trahax,
Plaut. Pers. 3, 3, 6.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
covetous — covetous, greedy, acquisitive, grasping, avaricious mean having or manifesting a strong desire for possessions, especially material possessions. Covetous implies inordinateness of desire; very often, with allusion to the Ten Commandments, it… … New Dictionary of Synonyms
Covetous — Cov et*ous (k?v ?t ?s), a. [OF. coveitos, F. convoiteux. See {Covet}, v. t.] 1. Very desirous; eager to obtain; used in a good sense. [Archaic] [1913 Webster] Covetous of wisdom and fair virtue. Shak. [1913 Webster] Covetous death bereaved us all … The Collaborative International Dictionary of English
covetous — mid 13c., from O.Fr. coveitos (12c., Mod.Fr. convoiteux) desirous, covetous, from V.L. *cupiditosus, from L. cupiditas (see COVET (Cf. covet)). Related: Covetousness … Etymology dictionary
covetous — index eager, illiberal, insatiable, jealous, mercenary Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
covetous — [adj] greedy; very desirous acquisitive, avaricious, avid, close fisted, eager, ensurient, envious, gluttonous, grabby, grasping, green eyed*, grudging, hogging, itchy*, jealous, keen, mercenary, piggish*, prehensile, rapacious, ravenous, selfish … New thesaurus
covetous — ► ADJECTIVE ▪ longing to possess something. DERIVATIVES covetously adverb covetousness noun … English terms dictionary
covetous — [kuv′ət əs] adj. [ME coveitous < OFr] tending to covet; greedy; avaricious SYN. GREEDY covetously adv. covetousness n … English World dictionary
covetous — adjective Date: 13th century 1. marked by inordinate desire for wealth or possessions or for another s possessions 2. having a craving for possession < covetous of power > • covetously adverb • covetousness noun Synonyms … New Collegiate Dictionary
covetous — [[t]kʌ̱vɪtəs[/t]] ADJ GRADED (disapproval) A covetous person has a strong desire to possess something, especially something that belongs to another person. [FORMAL] Even here a red Lamborghini Diablo sports car attracts covetous stares … English dictionary
covetous — adj. covetous of * * * [ kʌvɪtəs] covetousof … Combinatory dictionary
covetous — cov|et|ous [ˈkʌvıtəs] adj formal having a very strong desire to have something that someone else has ▪ They began to cast covetous eyes on their neighbours fields. >covetously adv >covetousness n [U] … Dictionary of contemporary English