Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

fasten

  • 1 defigo

    fasten down, secure, fix firmly/ concentrate, fix upon.

    Latin-English dictionary of medieval > defigo

  • 2 pangō

        pangō pepigī or pēgī (old panxī), pāctus, ere    [PAC-], to fasten, make fast, fix, drive in: ut clavum pangat, L.—Fig., to make, compose, write, record: maxuma facta patrum, celebrate, Enn. ap. C.: poëmata, H.: de pangendo, quod me adhortaris, nihil fieri potest: Temptamenta tui, contrive, V.— To fix, settle, determine, agree upon, agree, covenant, conclude, stipulate, contract (only perf. stem): terminos, quos Socrates pegerit: quos (finīs) lex pepigerat: ne medicamento uteretur: pacem nobiscum pepigistis, ut, etc., L.: pepigere, capesserent, etc., Ta.: obsides dare, L.: fraudem ulcisci, Ta.: nec quae pepigere recusent, V.: pretium, quo pepigerant, L.: tanti enim pepigerat, L.— To promise in marriage, betroth: alquam lecto nostro, O.: quae pepigere viri, the marriage contract, Ct.
    * * *
    I
    pangere, panxi, panctus V TRANS
    compose; insert, drive in, fasten; plant; fix, settle, agree upon, stipulate
    II
    pangere, pegi, pactus V TRANS
    compose; insert, drive in, fasten; plant; fix, settle, agree upon, stipulate
    III
    pangere, pepigi, pactus V TRANS
    compose; insert, drive in, fasten; plant; fix, settle, agree upon, stipulate

    Latin-English dictionary > pangō

  • 3 defigo

    dē-fīgo, xi, xum, 3, v. a., to fasten down or in; and with especial reference to the terminus, to drive, fix, or fasten into (class.). —
    I.
    Lit.: in campo Martio crucem ad civium supplicium defigi et constitui jubes, Cic. Rab. perd. 4; so,

    tigna machinationibus immissa in flumen,

    Caes. B. G. 4, 17, 4:

    sudes sub aqua,

    id. ib. 5, 18, 3:

    asseres in terra defigebantur,

    id. B. C. 2, 2; Liv. 44, 5:

    verutum in balteo,

    Caes. B. G. 5, 44, 7:

    sicam in consulis corpore,

    to thrust, Cic. Cat. 1, 6; cf.:

    cultrum in corde,

    Liv. 1, 58 fin.:

    tellure hastas,

    Verg. A. 12, 130; cf. id. ib. 6, 652:

    gladium superne jugulo,

    Liv. 1, 25; cf. Ov. M. 13, 436 al.: cruci defiguntur, Varr. ap. Non. 221, 13:

    arborem penitus terrae,

    Verg. G. 2, 290:

    te hodie, si prehendero, defigam in terram colaphis,

    Plaut. Pers. 2, 4, 22 (for which, shortly after, cruci affigere):

    morsus in aurem,

    Plin. 8, 12, 12, § 34:

    clavum percussum malleo in cerebrum,

    Vulg. Judic. 4, 21; Eccles. 12, 11. —
    B.
    Meton. (Causa pro effectu.) To fix, fasten, render immovable (rare):

    defixa caelo sidera,

    Hor. Epod. 17, 5; cf. Ov. M. 11, 76:

    defixere aciem in his vestigiis,

    have fixed them motionless, Tac. Agr. 34; cf.:

    defixi et Neronem intuentes,

    id. A. 13, 16:

    sedeo defixus,

    Plin. Ep. 9, 34, 1:

    me defixum in ora, etc.,

    Prop. 1, 8, 15.—
    C.
    Esp. in phrase, manus defigere, to strike hands, i. e., to close a contract as surety, to pledge one's person, Vulg. Prov. 6, 1; 22, 26.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to fix, fasten; to turn intently in any direction:

    virtus est una altissimis defixa radicibus,

    Cic. Phil. 4, 5:

    oculos in vultu regis,

    Curt. 7, 8:

    iratos oculos in te,

    Ov. Am. 2, 18, 15:

    in alicujus possessiones oculos defigere,

    Cic. Phil. 11, 5, 10:

    oculos defigere in terram,

    Quint. 11, 3, 158; Curt. 9, 3.— Absol.:

    oculos,

    to let fall, cast down, Tac. A. 3, 1:

    Aeneas defixus lumina,

    Verg. A. 6, 156:

    animos in ea, quae perspicua sunt,

    Cic. Ac. 2, 15:

    disputare non vaganti oratione, sed defixa in una republica,

    id. Rep. 1, 11; cf.:

    in eo mentem orationemque defigit,

    id. de Or. 3, 8, 31:

    omnes suas curas in reip. salute,

    id. Phil. 14, 5, 13; id. Verr. 1, 3; cf. id. Prov. Cons. 4, 8.—
    B.
    In partic.
    1.
    To strike motionless, sc. with astonishment, etc.; to stupefy, astound, astonish (not freq. till after the Aug. per.):

    utraque simul objecta res oculis animisque immobiles parumper eos defixit,

    Liv. 21, 33; so,

    aliquem,

    id. 3, 47; 6, 40 al.: silentium triste ita defixit omnium animos, ut, etc., Liv. 1, 29.—In the part. perf.:

    dum stupet obtutuque haeret defixus in uno,

    Verg. A. 1, 495; 6, 156; 7, 249; Hor. Ep. 1, 6, 14; Liv. 8, 7; Tac. A. 1, 68; 13, 5 et saep.—
    2.
    Religious t. t.
    * a.
    To declare fixedly, firmly, unalterably:

    QVAE AVGVR VITIOSA, DIRA DEFIXERIT, IRRITA SVNTO,

    Cic. Leg. 2, 8 fin.
    b.
    (Because, in making imprecations, the waxen image of him for whom destruction was to be prepared, or his name written in wax, was stuck through with a needle; cf. Ov. H. 6, 91 sq., and Voss upon Verg. E. 8, 80.) To bewitch, enchant; to curse any thing:

    caput alicujus dira imprecatione,

    Sen. Ben. 6, 35:

    defigi imprecationibus,

    Plin. 28, 2, 4, § 19:

    nomina cerā,

    Ov. Am. 3, 7, 29; cf.:

    DEFIXA NOMINA,

    Inscr. Orell. 3726:

    regis animum Iolchiacis votis,

    Verg. Cir. 376.—
    3.
    To censure, reprove a thing:

    culpam,

    Pers. 5, 16.

    Lewis & Short latin dictionary > defigo

  • 4 dē-fīgō

        dē-fīgō fīxī, fīxus, ere,    to fasten, fix, set, drive, set up, plant: crucem ad civium supplicium defigi iubes: sudes sub aquā, Cs.: asseres in terrā defigebantur, Cs.: sicam in corpore: cultrum in corde, L.: telluri hastas, V.: terrae defigitur arbos, V.—To fix, fasten, render immovable: defixa caelo sidera, H.: aciem in his vestigiis, Ta.: defixa relinquit aratra, at rest, V. — Fig., to fix, fasten, centre: alqd in mentibus vestris: omnia rei p. subsidia in hoc iudicio defixa.—To turn intently, fix, direct: in cuius possessiones oculos: Aeneas defixus lumina, V.: in eo mentem: curas in rei p. salute: Libyae defixit lumina regnis, V.: defixi ora tenebant, in rapt attention, V.—To strike motionless, stupefy, astound, astonish: omnīs admi ratione, L.: omnium animos, L.: silentio defixi, L.: ob metum defixus, Ta.: Defixis oculis torpet, H. — To declare unalterably: quae augur vitiosa defixerit.—To bewitch, enchant: nomina cerā, O.

    Latin-English dictionary > dē-fīgō

  • 5 fīgō

        fīgō fīxī, fīxus, ere    [FIG-], to fix, fasten, drive, thrust in, attach, affix, post, erect, set up: mucrones in cive: clavum, L.: leges in Capitolio: fixit leges pretio atque refixit, V.: quam crucem servis fixeras, erected: domos, build, Ta.: feracīs plantas humo, set, V.: Clavos verticibus, H.: veribus trementia (frusta), fix on spits, V.: mucronem tempore, O.: virus in venas per volnera, injects: vestigia, plants, V.: arma ad postem Herculis, H.: clipeum postibus, V.: spolia fixa domi habere, L.: luteum opus celsā sub trabe, O.: sedem Cumis, to fix his abode, Iu.: in virgine voltūs, fixes, V.: fixae cibo pupulae, H.: oscula dulcia, V.— To pierce through, transfix, pierce: hunc Intorto telo, V.: Olli fixo stetit hasta cerebro, V.: aprum, Iu.: Figar a sagittā, O.—Fig., to fix, fasten, direct, set: alqd animo: nostras intra te fige querelas, Iu.: nequitiae fige modum tuae, H.: mentem omnem in Milonis consulatu: mea dicta, take to heart, V.— To sting, taunt, rally: alqm maledictis.
    * * *
    figere, fixi, fixus V
    fasten, fix; pierce, transfix; establish

    Latin-English dictionary > fīgō

  • 6 nectō

        nectō ēxuī, xus, ere    [2 NEC-], to bind, tie, fasten, join, fasten together, connect: tribus nodis ternos colores, V.: Lamiae coronam, weave, H.. sponsae laqueum, H.: flavā caput nectentur olivā, V.: bracchia, clasp, O.: comam myrto, O.—Of debtors, to detain, imprison, bind, fetter, confine: nectier (civīs) postea desitum: ita nexi soluti, cautumque in posterum, ne necterentur, L.: nexi ob aes alienum, L.—Fig., to affix, attach: ut ex alio alia nectantur.— To join, fasten together, connect, interweave: rerum causae aliae ex aliis necessitate nexae: ne cui dolus necteretur a Poeno, contrived, L.: causas inanīs, devise, V.: canoris Eloquium vocale modis, set to harmonious measures, Iu.: tecum iurgio, i. e. quarrel, O.
    * * *
    nectere, nexui, nexus V
    tie, bind

    Latin-English dictionary > nectō

  • 7 re-ligō

        re-ligō āvī, ātus, āre,    to bind back, fasten up, bind fast: (Prometheus) religatus asperis Vinctusque saxis, C. poët.: (Andromeda) ad duras religata bracchia cautes, O.: in comptum comas religata nodum, H.: religatis post tergum manibus, Cu.: navem ferreis manibus iniectis, fastened with grappling-irons, Cs.: captivus religatā ad pinnam muri reste suspensus, L.: religatos videbat Carpere gramen equos, tethered, V.: capillum in vertice, Ta.: catenā religari, O.—Of ships, to fasten, moor: navīs ad terram, Cs.: ab aggere classem, V.: religata in litore pinus, O.—To unbind, loosen: Cybele religat iuga manu, Ct.—Fig., to bind, fasten, chain, fetter: (prudentia) extrinsecus religata, bound to external things.

    Latin-English dictionary > re-ligō

  • 8 necto

    necto, xŭi, sometimes xi (cf. Neue, Formenl. 2, 494 sq.), xum ( inf. pass. nectier, Cic. Rep. 2, 34, 59), 3, v. a. [with neo, kindr. to Sanscr. nah, ligare, nectere, and Gr. neô, nêthô], to bind, tie, fasten; to join, bind, or fasten together, connect.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.: nectere ligare significat, Paul. ex Fest. p. 165 Müll.:

    necte tribus nodis ternos, Amarylli, colores,

    Verg. E. 8, 77:

    catenas,

    Hor. C. 1, 29, 5:

    necte meo La miae coronam,

    weave, make, id. ib. 1, 26, 8, so, coronas, id. ib. 4, 11, 3; id. Ep. 2, 2, 96; id. Epod. 17, 22:

    laqueum alicui,

    id. Ep. 1, 19, 31:

    pedibus talaria,

    Verg. A. 4, 239:

    flavàque caput nectentur olivā,

    id. ib. 5, 309:

    nodum informis leti trabe nectit ab alta,

    id. ib. 12, 603:

    bracchia,

    to fold in each other, entwine, clasp, Ov. F. 6, 329; cf.:

    collo bracchia meo,

    id. H. 5, 48:

    comam myrto,

    id. Am. 1, 2, 23:

    mille venit variis florum dea nexa coronis,

    id. F. 4, 495:

    venit odoratos Elegeïa nexa capillos,

    id. Am. 3, 1, 7; id. P. 3, 1, 124:

    retia,

    Prop. 3, 8, 27 (4, 7, 37):

    alicui compedes,

    Plin. Ep. 9, 28, 4;

    Africus in glaciem frigore nectit aquas,

    Prop. 4 (5), 3, 48.—
    B.
    In partic., to bind, fetter, confine, esp. for debt:

    liber, qui suas operas in servitute pro pecuniā quādam debebat, dum solveret, nexus vocatur ut ab aere obaeratus,

    enslaved for debt, Varr. L L. 7, § 105 Müll.:

    cum sint propter unius libidinem omnia nexa civium liberata, nectierque postea desitum,

    Cic. Rep. 2, 34, 59; cf.:

    ita nexi soluti cautumque in posterum, ne necterentur,

    Liv. 8, 28 fin.:

    eo anno plebi Romanae velut aliud initium libertatis factum est, quod necti desierant: mutatum autem jus ob unius feneratoris simul libidinem, simul crudelitatem insignem,

    id. 8, 28, 1; v. also 2. nexus, II.; Liv. 2, 27; 23:

    nec carcerem nexis, sed caedibus civitatem replet,

    Just. 21, 2; cf. id. 21, 1.—
    II.
    Trop.
    A.
    To affix, attach:

    ut ex alio alia nectantur,

    Cic. Leg. 1, 19, 52:

    ex hoc genere causarum ex aeternitate pendentium fatum a Stoicis nectitur,

    id. Top. 15, 59.—
    B.
    To bind by an obligation, to oblige, make liable, bind, etc.:

    sacramento nexi,

    Just. 20, 4:

    res pignori nexa,

    i. e. pledged, pawned, Dig. 49, 14, 22, § 1.—
    C.
    To join or fasten together, to connect, Cic. Or. 41, 140:

    rerum causae aliae ex aliis aptae et necessitate nexae,

    id. Tusc. 5, 25, 70; cf.:

    omnes virtutes inter se nexae et jugatae sunt,

    id. ib. 3, 8, 17:

    nectere dolum,

    to contrive, Liv. 27, 28:

    causas inanes,

    to frame, invent, bring forward, Verg. A. 9, 219:

    canoris Eloquium vocale modis,

    to set to harmonious measures, Juv. 7, 18:

    numeris verba,

    Ov. P. 4, 2, 30:

    cum aliquo jurgia,

    i. e. to quarrel, id. Am. 2, 2, 35:

    moras,

    to make, contrive, Tac. A. 12, 14:

    insidias,

    Val. Max. 3, 8, 5:

    talia nectebant,

    they thus conversed, Stat. Th. 8, 637.

    Lewis & Short latin dictionary > necto

  • 9 religo

    rĕ-lĭgo, āvi, ātum, 1, v. a.
    I.
    To bind back or behind, to bind or fasten up, to bind fast (freq. and class.).
    A.
    Lit.: aspicite (Prometheum) religatum asperis Vinctumque saxis, Cic. poët. Tusc. 2, 10, 23; cf.:

    trahit Hectorem ad currum religatum Achillis,

    id. ib. 1, 44, 105; and:

    (Andromedam) ad duras religatam bracchia cautes Vidit,

    Ov. M. 4, 671; 683:

    manus post terga,

    Suet. Vit. 17:

    aliquem inter duos currus,

    Flor. 1, 3, 8: remos struppis, Liv. Andron. ap. Isid. 19, 4, 9:

    flavam comam,

    Hor. C. 1, 5, 4; cf.:

    religata comas in nodum,

    id. ib. 2, 11, 24:

    religata crines,

    id. ib. 4, 11, 5:

    navem ferreis manibus injectis,

    fastened with grapplingirons, grappled, Caes. B. C. 2, 6:

    transversas trabes axibus,

    id. ib. 2, 9, 2; cf. id. ib. § 5;

    2, 10: restim ad pinnam muri,

    Liv. 8, 16:

    religato pro foribus cane,

    Suet. Vit. 16:

    religatos rite videbat Carpere gramen equos,

    Verg. A. 9, 352:

    capillum in vertice,

    Tac. G. 38:

    desectam herbam,

    to bind together, tie up, Col. 2, 18, 5; cf.:

    folia lactucae,

    Plin. 19, 8, 39, § 131:

    robora catenis,

    Luc. 2, 671:

    catenā religari,

    Ov. H. 10, 89:

    catenā aliquem,

    id. Am. 1, 6, 1; Flor. 3, 19:

    religavit (Raphael) illud (daemonium) in deserto,

    Vulg. Tob. 8, 3. —
    2.
    In partic., nautical t. t., to fasten or moor a ship to the shore:

    naves ad terram religare,

    Caes. B. C. 3, 15; Plin. Pan. 82, 2 (with revincire):

    ab aggere classem,

    Verg. A. 7, 106:

    litore Threïcio classem,

    Ov. M. 13, 439:

    religata in litore pinus,

    id. ib. 14, 248; Hor. C. 1, 32, 7; id. S. 1, 5, 19; cf.:

    funem (navis) in Cretam,

    Cat. 64, 174:

    ab Emathio litore funem,

    Luc. 7, 860:

    funes ex arboribus ripae,

    Dig. 1, 8, 5 pr.—
    B.
    Trop., to bind, fasten, chain, fetter:

    quae (prudentia) si extrinsecus religata pendeat, etc.,

    bound to external things, Cic. Tusc. 3, 17, 37:

    hoc vinculo pietatis obstricti Deo et religati,

    Lact. 4, 28, 3; cf. id. 4, 28, 12:

    dapibusque simul religataque somno agmina,

    Claud. VI. Cons. Hon. 472.—
    II.
    To unbind (only poet. and in post-class. prose):

    Cybele religat juga manu,

    Cat. 63, 84 (for which id. 63, 76:

    resolvens juga): vitem resolvere ac religare,

    Pall. 3, 13, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > religo

  • 10 obserō

        obserō āvī, ātus, āre    [1 SER-], to bolt, bar, fasten, shut up: ostium intus, T.: aedificia, L.: aurīs, H.
    * * *
    I
    obserare, obseravi, obseratus V TRANS
    bolt, fasten, place a bar across; bar, prohibit access to; shot off, enclose
    II
    obserere, obsevi, obsitus V
    sow, plant; cover

    Latin-English dictionary > obserō

  • 11 suffīgō

        suffīgō —, fīxus, ere    [sub+figo], to fasten beneath, attach, affix: cruci suffixus, crucified: servum In cruce, H.
    * * *
    suffigere, suffixi, suffixus V TRANS
    fix/fasten/attach/affix (to top); (as punishment); crucify; fix/insert below

    Latin-English dictionary > suffīgō

  • 12 consero

    I
    conserere, conserui, consertus V TRANS
    connect/link, fasten/press/put together; construct/compose; join, engage (in)
    II
    conserere, conservi, consertus V TRANS
    connect/link, fasten/press/put together; construct/compose; join, engage (in)
    III
    conserere, consevi, consatus V TRANS
    sow, plant (field/crops/seeds/tree), set; breed; sow/strew plentifully/thickly
    IV
    conserere, consevi, consitus V TRANS
    sow, plant (field/crops/seeds/tree), set; breed; sow/strew plentifully/thickly

    Latin-English dictionary > consero

  • 13 figo

    fīgo, xi, xum, 3 (archaic part. perf. ficta, Lucr. 3, 4; Varr. R. R. 3, 7, 4), v. a. [Gr. sphing-ô, to bind fast; sphigmos, phimos, muzzle; cf. fīlum, for figlum. Curt. Gr. Etym. p. 186; Germ. dick. dicht; Engl. thick. etc., Corss. Krit. Nachtr. p. 233], to fix, fasten, drive or thrust in, attach, affix (class.; cf.: pango, configo, defigo).
    I.
    Lit., constr. aliquid, aliquid in with abl. ( poet. also in with acc., or aliquid with abl. only):

    imbrices medias clavulis,

    Cato, R. R. 21, 3:

    palum in parietem,

    Plaut. Mil. 4, 4, 4:

    mucrones in cive an in hoste,

    Cic. Phil. 14, 3, 6:

    tabulam decreti Caesaris aut beneficii,

    to post up, id. ib. 1, 1, 3; cf. id. ib. 12, 5 fin.:

    Antonius accepta grandi pecunia fixit legem a dictatore comitiis latam,

    i. e. posted it up as having been carried, id. Att. 14, 12, 1; cf.:

    adsentiri, ne qua tabula ullius decreti Caesaris figeretur,

    id. Phil. 1, 1, 3:

    fixit leges pretio atque refixit,

    Verg. A. 6, 622:

    quique aera legum vetustate delapsa, noscerent figerentque,

    Tac. H. 4, 40:

    nec verba minacia aere fixo legebantur,

    Ov. M. 1, 91:

    quam damnatis crucem servis fixeras,

    hadst fixed in the ground, erected, Cic. Verr. 2, 5, 6, § 12:

    feraces plantas humo,

    to plant, set, Verg. G. 4, 115:

    clavos verticibus,

    Hor. C. 3, 24, 5:

    cuneos,

    Plin. 17, 14, 24, § 109 (dub.):

    veribus trementia (frusta),

    to fix on spits, Verg. A. 1, 212:

    spicula pectore,

    Prop. 2, 13, 2 (3, 4, 2 M.);

    for which: harundo in vertice fixa,

    Hor. S. 1, 8, 7:

    cristas vertice,

    Verg. A. 10, 701:

    fumantes taedas sub pectore,

    id. ib. 7, 457:

    notas in collo dente,

    to impress, Tib. 1, 8, 38:

    virus in venas per vulnera,

    injects, Cic. Arat. 432: vestigia, plants his steps, i. e. moves on, Verg. A. 6, 159:

    arma quae fixa in parietibus fuerant,

    fastened up, hung up, Cic. Div. 1, 34, 74; cf.:

    scuta sublime fixa,

    id. ib. 2, 31, 67:

    arma ad postem Herculis,

    Hor. Ep. 1, 1, 5:

    arma thalamo,

    Verg. A. 4, 495:

    arma Troïa hic,

    id. ib. 1, 248:

    clipeum postibus,

    id. ib. 3, 287:

    dona Laurenti Divo,

    id. ib. 12, 768: ID AES AD STATVAM LORICATAM DIVI IVLII, S. C. ap. Plin. Ep. 8, 6, 13:

    qui spolia ex hoste fixa domi haberent,

    Liv. 23, 23, 6; 38, 43, 11:

    navalem coronam fastigio Palatinae domus,

    Suet. Claud. 17:

    luteum opus celsā sub trabe (hirundo),

    Ov. F. 1, 158: ipse summis saxis fixus asperis, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 44, 107, and id. Pis. 19, 43 (Trag. v. 413 ed. Vahl.):

    aliquem cruci,

    nail, Quint. 7, 1, 30; Suet. Dom. 10:

    corpus lacerum in crucem (al. cruce),

    Just. 21, 4 fin.:

    figit in virgine vultus,

    fixes, Verg. A. 12, 70:

    oculos solo,

    id. ib. 1, 482:

    oculos in terram,

    Sen. Ep. 11: in poet. transf.:

    oculos horrenda in virgine fixus,

    Verg. A. 11, 507 (cf.:

    defixus lumina vultu,

    id. ib. 6, 156; Tac. A. 3, 1):

    Caesar in silentium fixus,

    Tac. A. 6, 50 (56):

    obstipo capite et figentes lumine terram,

    Pers. 3, 80:

    foribus miser oscula figit,

    kisses, Lucr. 4, 1179:

    oscula dulcia,

    Verg. A. 1, 687:

    sedem Cumis,

    to fix his abode, Juv. 3, 2:

    domos,

    Tac. A. 13, 54.—
    B.
    Transf., to fix by piercing through, to transfix, pierce (cf. configo, II.):

    hunc intorto figit telo,

    Verg. A. 10, 382:

    hunc jaculo acuto,

    Ov. M. 10, 131: hostes telis, Auct. B. Alex. 30 fin.:

    fixisse puellas gestit (Cupido),

    Tib. 2, 1, 71:

    cervos,

    Verg. E. 2, 29:

    dammas,

    id. G. 1, 308; id. A. 5, 515; Sil. 1, 305:

    cutem (clavi),

    Sen. Prov. 3:

    olli per galeam fixo stetit hasta cerebro,

    Verg. A. 12, 537:

    aprum,

    Juv. 1, 23:

    figar a sagitta,

    Ov. H. 16, 278:

    vulnus,

    to inflict, Mart. 1, 61, 4.
    II.
    Trop.
    A.
    To fix, fasten, direct.
    1.
    With in and abl.: ego omnia mea studia, omnem operam, curam, industriam, cogitationem, [p. 749] mentem denique omnem in Milonis consulatu fixi et locavi, Cic. Fam. 2, 6, 3.—
    2.
    With in and acc. (rare):

    fixus in silentium,

    Tac. A. 6, 50.—
    3.
    In other constructions:

    beneficium, quemadmodum dicitur, trabali clavo,

    Cic. Verr. 2, 5, 21, § 53:

    nostras intra te fige querelas,

    Juv. 9, 94:

    penitus hoc se malum fixit,

    Sen. Tranq. 15:

    nequitiae fige modum tuae,

    Hor. C. 3, 15, 2. —
    B.
    (Acc. to I. B.) Of speech, to sting; taunt, rally a person:

    aliquem maledictis,

    Cic. N. D. 1, 34, 93:

    adversarios,

    id. Or. 26, 89.—Hence, fixus, a, um, P. a., fixed, fast, immovable.
    A.
    Lit. (very rare):

    illud maneat et fixum sit,

    Cic. Rab. Post. 9, 25:

    inque tuis nunc Fixa pedum pono pressis vestigia signis,

    i. e. firmly fixed in, Lucr. 3, 4; cf.

    in the foll.: astra,

    the fixed stars, Manil. 2, 35; so,

    flammae,

    Ov. Tr. 4, 3, 15.— Far more freq.,
    B.
    Trop.:

    vestigia (integritatis) non pressa leviter, sed fixa ad memoriam illius provinciae sempiternam,

    Cic. Sest. 5, 13:

    non ita fixum, ut convelli non liceret,

    id. Clu. 45, 126: fixum et statutum, id. Mur., 30, 62; cf.:

    consilium fixum,

    id. Att. 6, 14, 2:

    animo fixum immotumque sedere, ne, etc.,

    Verg. A, 4, 15: fixum est, with a subj.-clause, it is fixed, determined, Sil. 2, 364; 3, 114:

    decretum stabile, fixum, ratum,

    Cic. Ac. 2, 9, 27; cf.:

    ratum, fixum, firmum,

    permanent, id. ib. 2, 46, 141:

    illud fixum in animis vestris tenetote,

    fixed, impressed, id. Balb. 28, 64: quae perpetuo animo meo fixa manebunt, Lepid. ap. Cic. Fam. 10, 34, 3.— Adv.: fixe, fixedly (late Lat.):

    ubi tenacius habitabit et fixius,

    Aug. Ep. 6 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > figo

  • 14 innecto

    in-necto, nexŭi, nexum, 3 (innectier for innecti, Prud. Psych. 375), v. a., to tie, join, bind, attach, connect, or fasten to, together, or about.
    I.
    Lit.:

    paribus palmas amborum innexuit armis,

    Verg. A. 5, 425:

    colla auro,

    id. ib. 8, 661:

    tempora sertis,

    to deck, garland, Ov. Tr. 5, 3, 3:

    fauces laqueo,

    to encircle, id. M. 10, 378:

    colla lacertis,

    id. ib. 11, 240:

    bracchia collo,

    Stat. Th. 4, 26:

    ambos innectens manibus,

    id. ib. 1, 511:

    mancipia compedibus,

    Col. 11, 1, 22: innecti cervicibus, to fasten upon, cling to, or embrace the neck, Tac. H. 4, 46; cf.:

    tunc placuit caesis innectere vincula silvis,

    Luc. 2, 670; v. Orelli ad Hor. Epod. 17, 72.— With acc.:

    nodos et vincula rupit, Queis innexa pedem malo pendebat ab alto,

    Verg. A. 5, 511:

    vipereum crinem vittis innexa cruentis,

    id. ib. 6, 281.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to connect one thing with another, adduce or devise successively, weave, frame, contrive:

    causas innecte morandi,

    Verg. A. 4, 51:

    moras,

    Stat. Th. 5, 743:

    fraudem clienti,

    Verg. A. 6, 609.—
    B.
    In partic.
    1.
    To entangle, implicate:

    innexus conscientiae alicujus,

    Tac. A. 3, 10.—
    2.
    To join, connect:

    Hyrcanis per affinitatem innexus erat,

    Tac. A. 6, 36:

    motus animi innexi implicatique vigoribus quibusdam mentium,

    Gell. 19, 2, 3:

    mentem, i. e. veneficio illigare,

    Sen. Hipp. 416.

    Lewis & Short latin dictionary > innecto

  • 15 revincio

    rĕ-vincĭo, vinxi, vinctum, 4, v. a.
    I.
    To bind back or backwards; to bind around, bind fast, fasten (class.; not in Cic.).
    A.
    Lit.:

    nisi esset (terra) caelo revincta,

    Lucr. 5, 553:

    ancorae pro funibus ferreis catenis revinctae,

    Caes. B. G. 3, 13:

    tignis in contrariam partem revinctis,

    id. ib. 4, 17; cf.:

    trabes introrsus,

    id. ib. 7, 23:

    stipites demissi et ab infimo revincti,

    id. ib. 7, 73:

    navigium (with religare),

    Plin. Pan. 82, 2:

    aliquem ad saxa,

    to bind fast, Ov. M. 11, 212; cf.:

    zonam de poste,

    id. ib. 10, 379:

    errantem Mycono e celsā Gyaroque revinxit,

    Verg. A. 3, 76: caput tortā angue, bound around, Varr. Atacin. ap. Charis. p. 70 P.; cf.:

    latus ense,

    to gird, Prop. 3, 14 (4, 13), 11:

    templum Velleribus niveis et festā fronde revinctum,

    Verg. A. 4, 459.—

    In a Greek construction: ecce manūs juvenem interea post terga revinctum trahebant,

    with his hands tied behind him, Verg. A. 2, 57:

    qui recitat lanā fauces et colla revinctus,

    wrapped up, Mart. 6, 41, 1.— Poet.:

    latices in glaciem revincti,

    bound, stiffened, Claud. in Rufin. 1, 167.—
    B.
    Trop., to bind, fasten, etc.:

    mentem amore,

    Cat. 61, 33:

    urbes legibus,

    Claud. B. Gild. 47:

    te sibi generum fraternā prole, id. Nupt. Honor. et Mar. 36: miserā in peste revinctos confodiunt,

    Val. Fl. 6, 418; 4, 708.—
    * II.
    To unbind, loose:

    quempiam (opp. alligare, and = resolvere),

    Col. 1, 8, 16.

    Lewis & Short latin dictionary > revincio

  • 16 subfigo

    suf-fīgo ( subf-), xi, xum, 3, v. a., to fasten beneath or below, to fasten or fix on, to affix (rare but class.):

    ecce aedificat: columnam mento suffigit suo,

    Plaut. Mil. 2, 2, 54 Ritschl N. cr.:

    antennae suffixit lintea,

    Luc. 9, 328:

    aureis clavis crepidas,

    Plin. 33, 3, 14, § 50:

    janua suffixa tigillo,

    Cat. 67, 39:

    trabes multo auro,

    Sen. Hippol. 497: cruci suffixus, * Cic. Pis. 18, 42:

    aliquem cruci,

    Vell. 2, 42 fin.; Suet. Caes. 74; Paul. Sent. 5, 23, 15:

    patibulo,

    Just. 22, 7, 8:

    patibulis,

    id. 30, 2, 7; App. M. 10, p. 244, 18:

    aliquem in cruce,

    Cat. 99, 4; Hor. S. 1, 3, 82;

    Auct. B. Afr. 66: aliquem in crucem,

    Just. 18, 7, 15:

    caput Galbae hastā suffixum,

    stuck upon a spear, Suet. Galb. 20; cf. Tac. H. 1, 49:

    spolia in suggestu fori,

    Flor. 1, 11:

    dona postibus,

    App. M. 6, p. 174.— Trop.:

    novos stimulos dolori,

    Sen. Phoen. 206.

    Lewis & Short latin dictionary > subfigo

  • 17 suffigo

    suf-fīgo ( subf-), xi, xum, 3, v. a., to fasten beneath or below, to fasten or fix on, to affix (rare but class.):

    ecce aedificat: columnam mento suffigit suo,

    Plaut. Mil. 2, 2, 54 Ritschl N. cr.:

    antennae suffixit lintea,

    Luc. 9, 328:

    aureis clavis crepidas,

    Plin. 33, 3, 14, § 50:

    janua suffixa tigillo,

    Cat. 67, 39:

    trabes multo auro,

    Sen. Hippol. 497: cruci suffixus, * Cic. Pis. 18, 42:

    aliquem cruci,

    Vell. 2, 42 fin.; Suet. Caes. 74; Paul. Sent. 5, 23, 15:

    patibulo,

    Just. 22, 7, 8:

    patibulis,

    id. 30, 2, 7; App. M. 10, p. 244, 18:

    aliquem in cruce,

    Cat. 99, 4; Hor. S. 1, 3, 82;

    Auct. B. Afr. 66: aliquem in crucem,

    Just. 18, 7, 15:

    caput Galbae hastā suffixum,

    stuck upon a spear, Suet. Galb. 20; cf. Tac. H. 1, 49:

    spolia in suggestu fori,

    Flor. 1, 11:

    dona postibus,

    App. M. 6, p. 174.— Trop.:

    novos stimulos dolori,

    Sen. Phoen. 206.

    Lewis & Short latin dictionary > suffigo

  • 18 superfigo

    sŭper-fīgo, ĕre, fixus, 3, v. n., to fasten up, fasten thereupon:

    superfixa capita hostium portantes redierunt,

    Liv. 42, 60, 2; Treb. Pol. Claud. 3, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > superfigo

  • 19 vincio

    vincĭo, vinxi, vinctum ( part. vinciturus, Petr. 45, 10), 4, v. a., to bind, to bind or wind about; to fetter, tie, fasten; to surround, encircle, etc. (class., esp. in the trop. sense; syn.: ligo, necto, constringo).
    I.
    Lit.:

    illum aput te vinctum adservato domi,

    Plaut. Bacch. 4, 4, 95; 4, 4, 98; Ter. And. 5, 2, 24:

    hunc abduce, vinci, quaere rem,

    id. Ad. 3, 4, 36:

    fratres meos in vincula conjecit. Cum igitur eos vinxerit, etc.,

    Cic. Dejot. 7, 22:

    facinus est vincire civem Romanum,

    id. Verr. 2, 5, 66, § 170:

    equites Romani vincti Apronio traditi sunt,

    id. ib. 2, 3, 14, §

    37: trinis catenis vinctus,

    Caes. B. G. 1, 53:

    post terga manus,

    Verg. A. 11, 81:

    rotas ferro,

    Quint. 1, 5, 8:

    ulmum appositis vitibus,

    Ov. H. 5, 47:

    alte suras purpureo cothurno,

    Verg. A. 1, 337:

    tempora novis floribus,

    Hor. C. 4, 1, 32.—In a Greek construction:

    boves vincti cornua vittis,

    Ov. M. 7, 429:

    anule, formosae digitum vincture puellae,

    about to encircle, id. Am. 2, 15, 1.—
    B.
    In partic.
    1.
    To compress, lace:

    demissis umeris esse, vincto pectore, ut, gracilae sient,

    i. e. tightly laced, Ter. Eun. 2, 3, 23.—
    2.
    To compass, surround, guard, mid.:

    Caesarem quidem aiunt acerrime dilectum habere, loca occupare, vinciri praesidiis,

    Cic. Att. 7, 18, 2 B. and K. (al. vincire, i. e. loca).—
    3.
    To make firm, harden, fix, fasten:

    humus vincta pruinā,

    Petr. 123 (but the true reading, Ov. P. 2, 2, 96, is juncta; so Sall. C. 55, 4).—
    II.
    Trop., to bind, fetter, confine, restrain, attach:

    vi Veneris vinctus,

    Plaut. Trin. 3, 2, 32:

    religione vinctus astrictusque,

    Cic. Verr. 2, 4, 42, § 90; cf.:

    si turpissime se illa pars animi geret... si vinciatur et constringatur amicorum propinquorumque custodiis,

    id. Tusc. 2, 21, 48.—Of sleep, etc.:

    nisi vinctos somno velut pecudes trucidandos tradidero,

    Liv. 5, 44, 7:

    ut somno vincta jacebas,

    Ov. M. 11, 238:

    in plaustra somno vinctos coniciunt,

    Tac. A. 1, 65:

    mentem multo Lyaeo,

    Prop. 3, 5 (4, 4), 21:

    inimica ora (magicis artibus),

    Ov. F. 2, 581:

    lectum certo foedere,

    Prop. 3, 20, 21 (4, 19, 11):

    spadonis animum stupro,

    Tac. A. 4, 10:

    esse tuam vinctam numine teste fidem,

    Ov. H. 20, 212:

    aliquem pacto matrimonio,

    Tac. A. 6, 45.—Of speech:

    membra (orationis) sunt numeris vincienda,

    i. e. arranged rhythmically, Cic. de Or. 3, 49, 190:

    verba vincta, oratio vincta (opp. soluta),

    Quint. 11, 2, 47; 9, 4, 19.

    Lewis & Short latin dictionary > vincio

  • 20 ad-fīgō (aff-)

        ad-fīgō (aff-) fīxī, fīxus, ere,    to fasten, attach, affix, annex: litteram ad caput: alqm cuspide ad terram, L.: Minervae talaria: Prometheus adfixus Caucaso: alqm terrae, L.: lecto te adfixit, confined, H.: flammam lateri turris, V.: (apes) adfixae venis, attached (by their stings), V.: adfixa est cum fronte manus, pinned fast, O.: clavum adfixus et haerens Nusquam amittebat, clung firmly to the helm, V.

    Latin-English dictionary > ad-fīgō (aff-)

См. также в других словарях:

  • fasten — fasten …   Deutsch Wörterbuch

  • Fasten — ist die willentliche, völlige oder teilweise Enthaltung von Speisen, Getränken und Genussmitteln. Unter striktem Fasten versteht man den völligen Verzicht auf Speisen und Getränke über einen bestimmten Zeitraum hinweg, üblicherweise für einen… …   Deutsch Wikipedia

  • fastēn — *fastēn, *fastæ̅n germ., schwach. Verb: nhd. festhalten, fasten; ne. hold, fast (Verb); Rekontruktionsbasis: got., ae., afries., anfrk., as., ahd.; Etymologie: Lüs.?, Lbd.? …   Germanisches Wörterbuch

  • fasten — Vsw std. (9. Jh.), mhd. vasten, ahd. fastēn Stammwort. Aus g. * fast ǣ Vsw. fasten , auch in gt. fastan, anord. fasta, ae. fæstan. Vorchristliche Wörter für fasten in den alten Sprachen bezeichnen entweder einfach das Nicht Essen (gr. nẽstis… …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • fasten — fasten, fix, attach, affix mean to make something stay firmly in place or in an assigned place. All but fix (and that sometimes) imply a uniting or joining of one thing to another or of two things together. Fasten implies an attempt to keep a… …   New Dictionary of Synonyms

  • Fasten — Fas ten, v. t. [imp. & p. p. {Fastened}; p. pr. & vb. n. {Fastening}.] [AS. f[ae]stnian; akin to OHG. festin[=o]n. See {Fast}, a.] 1. To fix firmly; to make fast; to secure, as by a knot, lock, bolt, etc.; as, to fasten a chain to the feet; to… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Fasten — Fasten, verb. reg. neutr. welches das Hülfswort haben erfordert, sich aller Speise enthalten. Ich habe den ganzen Tag gefastet. Lange fasten ist kein Brot sparen. Ein Fasten anordnen. In engerer, und besonders der in der Römischen und… …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

  • Fasten — Fasten, 1) die gänzliche Enthaltung vom Genuß von Nahrungsmitteln, ist in leichten Unpäßlichkeiten, bes. solchen mit Störung der Verdauung, oft ein Hauptmittel, um diese zu beseitigen. Ein längeres F. verträgt der Körper nicht, sondern geräth… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • fasten up — ˌfasten ˈup [transitive] [present tense I/you/we/they fasten up he/she/it fastens up present participle fastening up past tense …   Useful english dictionary

  • Fasten — Fasten. Da die Enthaltung von kräftigen Nahrungsmitteln, besonders Fleischspeisen, ein Förderungsmittel für geistige Thätigkeit ist, und sonach wesentlich zur Erhebung des Gemüthes beiträgt, so trafen weise Gesetzgeber die Verordnung der Fasten,… …   Damen Conversations Lexikon

  • Fasten — Fasten, das, lat. jejunium, frz. jeûne, engl. fasting, Beschränkung sinnlicher Genüsse besonders der Nahrungsmittel od. Verzichtleistung auf dieselben. F. ist in krankhaften Zuständen, namentlich in Verdauungskrankheiten, häufig das einfachste… …   Herders Conversations-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»