-
1 confine
con-fīnis (access. form confīnĭus, a, um, Auct. Her. 4, 11, 16 B. and K.; Schol. Juv. 14, 151; Front. Pol. p. 144 Goes.), e, adj., bordering one upon another, bordering on, adjoining, contiguous (class. in prose and poetry, but not in Cic.).I.Prop.(α).Absol.:(β).fundi,
Varr. R. R. 1, 16, 1; Dig. 10, 1, 4, § 8:in confinem agrum,
Liv. 4, 49, 4:templa,
Ov. A. A. 1, 87.—With dat.: confines erant hi Senonibus, * Caes. B. G. 6, 3:B.regio confinis Illyrico,
Liv. 45, 29, 9:uti quisque potentiori confinis erat,
Sall. J. 41, 8:gens confinis Cappadociae,
Nep. Dat. 4, 1; Curt. 6, 5, 11:Mauri Atlanti,
Plin. 13, 15, 29, § 91:caput collo,
Ov. M. 1, 718:litora prato,
id. ib. 13, 924:fons fundo,
Dig. 8, 3, 20, § 2.—Subst.1.confīnis, is, m., a neighbor, Dig. 18, 1, 35, § 8; Mart. 2, 32; Lact. 5, 2, 3.—2.confīne, is, n., that which borders upon, a boundary, border, confine, neighborhood:II.mundi labentis,
Luc. 6, 649:papillae,
Val. Fl. 6, 374.—Trop., nearly related, nearly like, similar (mostly postAug.;esp. freq. in Quint.): pervenire ad confinium genus ejus generis (orationis),
Auct. Her. 4, 11, 16 B. and K. (al. confine).— With dat.:confinia carmina studio vestro,
Ov. P. 2, 5, 71:vitia virtutibus,
Sen. Ep. 120, 8:confinia sunt his celebrata apud Graecos schemata,
Quint. 9, 2, 92; so id. 5, 11, 21; 6, 3, 88 al.; Symm. Ep. 10, 1. -
2 confine
boundary, border, border-line; confine, neighborhood (L+S) -
3 cohibeo
confine, restrain, hold back, repress. -
4 arceō
arceō cuī, —, ēre [ARC-], to shut up, enclose: alvus arcet quod recipit: famulos vinclis, confine: arcebant vincula palmas, hampered, V.—Fig., to confine, restrain: audaciam otii finibus.—To prohibit access, keep away, hold off, keep at a distance: hostium copias: somnos, O.: volgus, H.: ferro contumeliam, avert by the sword, L.: hunc a templis: a munimentis vim, L.: aliquem ab amplexu, O.: eum ab illecebris peccantium, protect, Ta.: te illis aedibus: agro, L.: Virginiam matronae sacris, L.: arceor aris, O.: patriis penatibus, to banish, O.: aliquem funesto veterno, to protect, H.: Aenean periclis, V.: progressu: hunc (oestrum) pecori, to keep off, V.: arcuit Omnipotens, averted (the blow), O.—To hinder, prevent: quae (dicta) clamor ad aures Arcuit ire meas, O.: alqm alqd ad urbīs conferre, Ta.: illos, quin ascendant, L.: collis arcebat, ne adgrederentur, L.* * *arcere, arcui, - V TRANSward/keep off/away; keep close, confine; prevent, hinder; protect; separate -
5 coërceō
coërceō cuī, citus, ēre [com- + arceo], to enclose on all sides, hold together, surround, encompass: (mundus) omnia coërcet: Vitta coercebat capillos, O.: virgā coërces turbam, H. — To restrain, confine, shut in, hold, repress, control: (amnis) nullis coërcitus ripis, L.: Bucina coërcuit (undas), O.: frenisque coërcuit ora, O.: vitem ferro amputans coërcet: (operibus) intra muros coërcetur hostis, L.: (mortuos) Styx coërcet, V.: Tantalum coërcet (Orcus), H.: Messapus primas acies, controls, V.—Fig., of discourse, to control, confine, restrain, limit: (nos) quasi extra ripas diffluentes.—To hold in check, curb, restrain, tame, correct: cupiditates: procacitatem hominis manibus, N.: suppliciis delicta, H.: in praetore coërcendo fortes: quibus rebus coërceri milites soleant, Cs.: pueros fuste, H.: animum, Ta.: coërcendi ius (in contione), of maintaining order, Ta.: carmen, quod non Multa dies coërcuit, corrected, H.* * *coercere, coercui, coercitus V TRANSenclose, confine; restrain, check, curb, repress; limit; preserve; punish -
6 cohibeō
cohibeō uī, (itus), ēre [com- + habeo], to hold together, hold, contain, confine, embrace, comprise: omnīs naturas: Scyllam caecis cohibet spelunca latebris, V.: nodo crinem, H.: marem cohibent (ova) vitellum, H.: auro lacertos, to encircle, O.: bracchium togā: parietibus deos, Ta. — To hold, keep, keep back, hinder, stay, restrain, stop: muris Turnum, V.: ventos in antris, O.: cervos arcu, i. e. to kill, H.: nec Stygiā cohibebor undā, H.: ab aliquā re, L.: cohiberi quo minus, etc., Ta.—Fig., to stop, to hold in check, restrain, limit, confine, control, keep back, repress, tame, subdue: motūs animi: eius furorem: iras, V.: bellum, L.: non tu te cohibes? control yourself, T.: manūs, animum ab auro: suas libidines a liberis.* * *cohibere, cohibui, cohibitus V TRANShold together, contain; hold back, restrain, curb, hinder; confine; repress -
7 confinis
con-fīnis (access. form confīnĭus, a, um, Auct. Her. 4, 11, 16 B. and K.; Schol. Juv. 14, 151; Front. Pol. p. 144 Goes.), e, adj., bordering one upon another, bordering on, adjoining, contiguous (class. in prose and poetry, but not in Cic.).I.Prop.(α).Absol.:(β).fundi,
Varr. R. R. 1, 16, 1; Dig. 10, 1, 4, § 8:in confinem agrum,
Liv. 4, 49, 4:templa,
Ov. A. A. 1, 87.—With dat.: confines erant hi Senonibus, * Caes. B. G. 6, 3:B.regio confinis Illyrico,
Liv. 45, 29, 9:uti quisque potentiori confinis erat,
Sall. J. 41, 8:gens confinis Cappadociae,
Nep. Dat. 4, 1; Curt. 6, 5, 11:Mauri Atlanti,
Plin. 13, 15, 29, § 91:caput collo,
Ov. M. 1, 718:litora prato,
id. ib. 13, 924:fons fundo,
Dig. 8, 3, 20, § 2.—Subst.1.confīnis, is, m., a neighbor, Dig. 18, 1, 35, § 8; Mart. 2, 32; Lact. 5, 2, 3.—2.confīne, is, n., that which borders upon, a boundary, border, confine, neighborhood:II.mundi labentis,
Luc. 6, 649:papillae,
Val. Fl. 6, 374.—Trop., nearly related, nearly like, similar (mostly postAug.;esp. freq. in Quint.): pervenire ad confinium genus ejus generis (orationis),
Auct. Her. 4, 11, 16 B. and K. (al. confine).— With dat.:confinia carmina studio vestro,
Ov. P. 2, 5, 71:vitia virtutibus,
Sen. Ep. 120, 8:confinia sunt his celebrata apud Graecos schemata,
Quint. 9, 2, 92; so id. 5, 11, 21; 6, 3, 88 al.; Symm. Ep. 10, 1. -
8 compescō
compescō pescuī, —, ere [PARC-], to confine, hold in check, repress, curb, restrain: equum freno, Tb.: ramos fluentes, i. e. to prune, V.: bracchia, O.: mare, H.—Fig., to suppress, repress, restrain, check, subdue: sitim undā, O.: clamorem, H.: risum, H.: animum frenis, H.: vim suam ardoremque, Ta.: mores dissolutos vi, Ph.: culpam ferro, i. e. by killing diseased members of the flock, V.* * *compescere, compescui, - V TRANSrestrain, check; quench; curb, confine, imprison; hold in check; block, close -
9 conclūdō
conclūdō sī, sus, ere [com- + claudo], to shut up, close, imprison, enclose, confine: bestias: multitudinem: me in cellam cum illā, T.: illum aliquo, T.: locum sulco, V.: Suave locus voci resonat conclusus, H.: conclusum mare, Cs.—Fig., to include, compress, restrain, limit, restrict: tot res in unum diem, T.: omnia fere, quae sunt conclusa nunc artibus, dispersa et dissipata quondam fuerunt: Ut huc concludar, be shut up to this (marriage), T.: me miserum, T.: (orator) concludatur in ea, quae, etc.—Of language, to compress, include, condense, comprise: uno volumine vitam virorum complurium, N.: ea (vis) verbis interdicti non concluditur.—To end, close, conclude: facinus crudelitate perfectum atque conclusum — In discourse, to end, finish, conclude, complete: huius generis orationem: crimen (the discussion of) the charge: sententias, to round off: versum. — In philos., to conclude, infer, make an inference, argue, demonstrate: ex rebus concessis quod velis: argumentum: quo modo concludatur ratio: summum malum esse dolorem, etc.: hoc modo.* * *concludere, conclusi, conclusus V TRANSshut up, confine; contain, limit; close; include (limit); conceal, keep secret; conclude/finish; define; construct/compose (sentence); infer, deduce, imply -
10 cōnfīnium
cōnfīnium ī, n [confinis], a confine, common boundary, limit, border: Treverorum, Cs.: Germaniae Raetiaeque, Ta.: in vicinitatibus et confiniis aequus, in questions of: triplicis confinia mundi, O.—Fig., a confine, boundary: breve artis et falsi, Ta.—Usu. plur: lucis, noctis, dawn, O.: cum luce dubiae noctis, i. e. twilight, O.: mensum, O.: mortis, Tb.* * *common boundary (area); border, limit; proximity/nearness/neighborhood -
11 confinis
Iconfinis, confine ADJpertaining to boundaries; boundary-, border-IIconfinis, confine ADJadjoining, contiguous/having a common boundary; closely connected, allied, akin -
12 sepio
Isepire, sepivi, sepitus V TRANSsurround/envelop/enfold/encircle; clothe/cover/protect; close/seal off; shut in; hedge/fence in, surround (w/hedge/wall/fence/barrier/troops); enclose; confineIIsepire, sepsi, septus V TRANSsurround/envelop/enfold/encircle; clothe/cover/protect; close/seal off; shut in; hedge/fence in, surround (w/hedge/wall/fence/barrier/troops); enclose; confine -
13 coerceo
cŏ-ercĕo, cui, cĭtum, 2, v. a. [arceo], to enclose something on all sides or wholly, to hold together, to surround, encompass:B.qui (mundus) omnia complexu suo coërcet et continet,
Cic. N. D. 2, 22, 58; cf. id. ib. 2, 40, 101; Ov. M. 1, 31:quā circum Galli lorica coërcet,
where the Gallic coat of mail encloses, Lucr. 6, 954; cf.of a band holding the hair together,
Ov. M. 1, 477; 2, 413; Hor. C. 2, 19, 19; 1, 10, 18:est animus vitaï claustra coërcens,
holding together the bands of life, Lucr. 3, 396.—Esp. with the access. idea of hindering free motion by surrounding; to restrain, confine, shut in, hold in confinement, repress (freq. and class.):II.(amnis) nullis coërcitus ripis,
Liv. 21, 31, 11; cf. Ov. M. 1, 342:(aqua) jubetur ab arbitro coërceri,
to be kept in, repressed, Cic. Top. 9, 39 (cf., just before, the more usual arcere, v. arceo, II.); Dig. 43, 22, 1, §§ 6 and 8;47, 11, 10: impetum aquarum,
Curt. 8, 13, 9.—Of pruning plants:vitem serpentem multiplici lapsu et erratico, ferro amputans coërcet ars agricolarum,
Cic. Sen. 15, 52;so of the vine,
Col. 3, 21, 7; 4, 1, 5; Quint. 9, 4, 5; cf. id. 8, 3, 10.—Hence, sacrum (lucum), to trim, clip, Cato, R. R. 139:quibus (operibus) intra muros coërcetur hostis,
Liv. 5, 5, 2:(mortuos) noviens Styx interfusa coërcet,
Verg. A. 6, 439; cf.:Tantalum atque Tantali Genus coërcet (Orcus),
Hor. C. 2, 18, 38:carcere coërcere animalia,
Plin. 10, 50, 72, § 141:Hypermnestra... gravibus coërcita vinclis,
Ov. H. 14, 3; cf.: eos morte, exsilio, vinclis, damno coërcent, [p. 360] Cic. Off. 3, 5, 23:aliquem custodiā,
Dig. 41, 1, 3, § 2:Galliae Alpibus coërcitae,
Plin. 12, 1, 2, § 5:miles coërcitus in tot receptis ex potestate hostium urbibus,
Liv. 36, 24, 7.— Poet.: Messapus primas acies, postrema coërcent Tyrrhidae juvenes, hold together, i. e. command, lead on, Verg. A. 9, 27.—Trop.,A.Of discourse, to keep within limits, control, confine, restrain, limit (syn.:B.contineo, cohibeo): ut (nos) quasi extra ripas diffluentes coërceret,
Cic. Brut. 91, 316; cf. id. Fin. 2, 1, 3; Quint. 12, 1, 20; 9, 2, 76; 10, 4, 1;and, the figure taken from bridling or curbing horses (cf.: frenisque coërcuit ora,
Ov. M. 5, 643; and:spumantiaque ora coërcet,
id. ib. 6, 226):exsultantia,
Quint. 10, 4, 1; cf. id. 10, 3, 10:Augustus addiderat consilium coercendi intra terminos imperii,
Tac. A. 1, 11.—Of words bound by measure:numeris verba coërcere,
Ov. P. 4, 8, 73.—But most freq.,Morally, to hold some fault, some passion, etc., or the erring or passionate person in check, to curb, restrain, tame, correct, etc. (syn.:contineo, cohibeo, refreno, reprimo, domo): cupiditates,
Cic. de Or. 1, 43, 194; Quint. 12, 2, 28:temeritatem,
Cic. Tusc. 2, 21, 47:improbitatem,
id. Verr. 2, 3, 89, § 208:rabiem gentis,
Liv. 41, 27, 4:faenus,
id. 32, 27, 3:procacitatem hominis manibus,
Nep. Timol. 5, 2:suppliciis delicta,
Hor. S. 1, 3, 79 al.:aliquid poenae aut infamiae metu,
Cic. Fin. 2, 22, 73:omnibus modis socios atque cives,
Sall. C. 29 fin.:genus hominum neque beneficio, neque metu coërcitum,
id. J. 91, 7:duabus coërcitis gentibus,
Liv. 31, 43, 4; 39, 32, 11; Caes. B. C. 1, 67:verberibus potius quam verbis,
Varr. R. R. 1, 17, 5; so Cic. Cat. 1, 1, 3; id. Off. 3, 5, 23;v. A. supra: pueros fuste,
Hor. S. 1, 3, 134; Tac. G. 25:incensum ac flagrantem animum,
id. Agr. 4:licentiam,
id. H. 1, 35.— Poet.:carmen, quod non Multa dies et multa litura coërcuit,
corrected, finished, Hor. A. P. 293. -
14 cohibeo
cŏ-hĭbĕo, ui ( perf. subj. cohibessit, Lucr. 3, 444 Lachm.), ĭtum, 2, v. a. [habeo].I.To hold together, to hold, contain, confine, embrace, comprise (class.;B.syn. contineo): omnes naturas ipsa (universa natura) cohibet et continet,
Cic. N. D. 2, 13, 35; Lucr. 3, 441 sq.; 1, 517; 1, 536:(nubes) ut fumus constare nequirent, Nec cohibere nives gelidas et grandinis imbres,
id. 6, 107:aliquid in se,
id. 2, 1031; cf. Cic. Fat. 9, 19:at Scyllam caecis cohibet spelunca latebris,
Verg. A. 3, 424:semen occaecatum,
Cic. de Sen. 15, 51:nodo crinem,
Hor. C. 3, 14, 22:namque marem cohibent callosa (ova) vitellum,
id. S. 2, 4, 14:auro lacertos,
to encircle, Ov. H. 9, 59:bracchium togā,
Cic. Cael. 5, 11:deos parietibus,
Tac. G. 9.—Trop. (very rare): sed interest inter causas fortuito antegressas, et inter causas cohibentis in se efficientiam naturalem, Cic. Fat. 9, 19.—II.With the access. idea of hindering free motion, to hold, keep, keep back, hinder, stay, restrain, stop, etc. (in a lit. sense in prose rare, but trop. very freq.).A.Prop.:B.cohibete intra limen etiam vos parumper,
Plaut. Mil. 3, 1, 1:nec muris cohibet patriis media Ardea Turnum,
Verg. A. 9, 738:carcere ventos,
Ov. M. 14, 224:ventos in antris,
id. ib. 15, 346: cervos arcu, to stop, poet. for to kill, Hor. C. 4, 6, 34:nec Stygiā cohibebor undā,
id. ib. 2, 20, 8:tempestatibus in portibus cohiberi, Auct. B. Afr. 98: cohiberi in vinculis,
Curt. 6, 2, 11:Pirithoum cohibent catenae,
Hor. C. 3, 4, 80:claustra cohibentia Janum,
id. Ep. 2, 1, 255:ab aliquā re,
Liv. 22, 3, 9; Tac. A. 1, 56:sanguis spongiā in aceto tinctā cohibendus est,
Cels. 8, 4; cf. Plin. 27, 11, 69, § 93:alvum,
id. 29, 3, 11, § 49:milites intra castra,
Curt. 10, 3, 6:aquilones jugis montium,
id. 8, 9, 12.—Trop.1.Cohibere aliquid or cohibere se, to stop something (or one ' s self), to hold in check, to restrain, limit, confine, keep back, repress, tame, subdue (syn.:(β).contineo, refreno, arceo, coerceo): motus animi perturbatos,
Cic. Off. 2, 5, 18:furentis impetus crudelissimosque conatus,
id. Phil. 3, 2, 5; cf.:furorem alicujus,
id. ib. 5, 13, 37:temeritatem,
id. Ac. 1, 12, 45:gaudia clausa in sinu tacito,
Prop. 2 (3), 25, 30:iras,
Verg. A. 12, 314:pravas aliorum spes,
Tac. A. 3, 56:ac premeret sensus suos,
id. ib. 3, 11:bellum,
Liv. 9, 29, 5:malum,
Tac. A. 6, 16:sumptus,
Arn. 2, p. 91:violentias effrenati doloris,
Gell. 12, 5, 3:altitudinem aedificiorum,
Tac. A. 15, 43:(provinciae) quae procuratoribus cohibentur,
i. e. are ruled, id. H. 1, 11: non tu te cohibes? be moderate in grief, * Ter. Heaut. 5, 1, 46; so Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 4; Gell. 4, 9, 3.—With quominus:(γ).vix cohibuere amici, quominus eodem mari oppeteret,
Tac. A. 2, 24.— Pass.:ne flumine quidem interjecto, cohiberi quominus, etc.,
Tac. A. 2, 10.—With inf., Calp. Ecl. 4, 20 (but in Cic. Tusc. 3, 25, 60; id. Caecin. 23, 66; Auct. B. G. 8, 23, prohibere is the true reading).—2.Aliquid ab aliquā re or aliquo, to keep something from something (or somebody), to ward off:manus ab alieno,
Plaut. Trin. 4, 3, 12:manus, oculos, animum ab auro gazāque regiā,
Cic. Imp. Pomp. 23, 66:effrenatas suas libidines a liberis et a conjugibus vestris,
id. Mil. 28, 76:adsensionem a rebus incertis,
id. N. D. 1, 1, 1.—Hence, cŏhĭbĭtus, a, um, P. a., confined, limited, moderate:dicendi genus,
Gell. 7, 14, 7.— Comp.:habitudo cohibitior,
Aus. Grat. Act. 27, 2. -
15 astringō (ad-st-)
astringō (ad-st-) inxī, ictus, ere, to bind on, tie fast, fasten to, bind up: ad statuam astrictus: vincula, O.: hederā adstringitur ilex, twined with, H.: cortex astrictus pice, fastened, H.: Cervice adstrictā, with a halter round his neck, Iu.: non astricto socco, loose (i. e. in style), H.: rotam multo sufflamine, checks, Iu.: comae astrictae, O.: ferrum Astrictum morā, i. e. rusted, O.: ventis glacies astricta, frozen, O.: (calor) venas (terrae), V.—Fig., to bind, put under obligation, oblige: populum lege: alqm religione: alqm condicionibus: milites ad formulam, Cs.: ad adstringendam fidem: tibi fidem, T.: fraus astringit, non dissolvit periurium, fixes the guilt.—To occupy, confine (the attention): illis studio suorum astrictis, S.: Iugurtha maioribus astrictus, S.—To check, repress: lingua astricta mercede.—To fix, confirm: offici servitutem testimonio.—To embarrass, bring into straits: milites, L. — Of language, to bind, limit: orationem numeris.—To compress, abridge: breviter argumenta. -
16 circum-scrībō
circum-scrībō īpsī, īptus, ere, to encircle, circumscribe, enclose in a ring: orbem: virgulā stantem: virgā regem, L. — Fig., to define, encompass, enclose, limit, bound, circumscribe: nullis terminis ius suum: genus brevi circumscribi potest: uno genere genus hoc aratorum, to comprehend in one class. — To contract, hem in, circumscribe, hinder, restrain, confine, limit: praetorem: de circumscribendo adulescente sententia: insolentia in circumscribendis tribunis plebis, Cs. — To deceive, cheat, circumvent, entrap, ensnare, defraud: interrogationibus circumscripti: adulescentulos, overreach: Pupillos, Iu.—To cancel, annul, invalidate, make void, set aside: omni tempore Sullano circumscripto: circumscriptis iis sententiis, quas posui. -
17 claudō (clūdō)
claudō (clūdō) sī, sus, ere [CLAV-], to shut, close, shut up: forem cubiculi: portas, Cs.: rivos, to dam up, V.: clausae fores, Tb.: ostia, Ct.: ocellos, Pr.: clausae hieme Alpes, L.: pupulas: lumina, V.—Fig., to shut, close: domus clausa pudori: aurīs ad voces: fugam hostibus, to cut off, L.: clausa consilia habere, i. e. to conceal: deum clausum pectore habere, O.: animam laqueo, i. e. to end one's life, O. — To close, end, conclude: lustrum, H.: opus, O.: epistulam, O.: agmen, to bring up the rear, Cs.—To shut in, enclose, encompass, surround, imprison, hide, confine: quae (urbs) loci naturā clauderetur: stabulis armenta, V.: claudens textis cratibus pecus, H.: rivus clausus ripis, L.: nemus claudit Silva, O.: (apes) in arbore inani, O.—To encompass, invest, besiege, blockade: portūs custodiā clausos teneri, Cs.: urbem obsidione, N.: multitudine, N. — To shut in, hem in: hinc Tusco claudimur amni, are hemmed in, V.: nemorum saltūs, V.: tibi clauduntur rete capreae, O.—To close, limit, restrict: Nolo tibi ullum commodum in me claudier, i. e. that you be deprived of, T.: nec ita claudenda est res familiaris, ut, etc.: numeris sententias, to express in poetical form: pedibus verba, i. e. to compose verses, H. -
18 claudō
claudō —, —, ēre [CLAV-]. — Prop., to limp; hence, fig., to falter, hesitate, stumble: etiam si (vita) ex aliquā parte clauderet: quid est cur claudere orationem malint?: si alterā parte claudet res p., L.* * *Iclaudere, clausi, clausus V INTRANSlimp, stumble/falter/hesitate; be weak/imperfect, fall short; be lame, hobbleIIclaudere, clausi, clausus V TRANSclose, shut, block up; conclude, finish; blockade, besiege; enclose; confine -
19 clūdō
-
20 coangustō
coangustō —, —, āre [com- +angustus], to limit, restrict: legem.* * *coangustare, coangustavi, coangustatus V TRANSconfine to narrow space, cramp; make narrower; narrow/limit scope/application
См. также в других словарях:
confiné — confiné, ée [ kɔ̃fine ] adj. • de confiner 1 ♦ Enfermé. Vivre confiné chez soi. 2 ♦ (1842) Air confiné, non renouvelé. ⇒ renfermé. Atmosphère confinée. confiné, ée adj. d1./d Enfermé. Un malade confiné dans sa chambre. Fig. Un esprit confiné dans … Encyclopédie Universelle
confine — con·fine vt con·fined, con·fin·ing: to hold within a location; specif: imprison Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996. confine … Law dictionary
Confine — Country … Wikipedia
confiné — confiné, ée (kon fi né, née) part. passé. Relégué. Confiné dans un lieu solitaire. • Obscurément confiné au fond de sa province, D ALEMB. Éloges, Trublet … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
Confine — Con fine (? or ?); 277), v. i. To have a common boundary; to border; to lie contiguous; to touch; followed by on or with. [Obs.] [1913 Webster] Where your gloomy bounds Confine with heaven. Milton. [1913 Webster] Bewixt heaven and earth and skies … The Collaborative International Dictionary of English
Confine — Con fine, n. 1. Common boundary; border; limit; used chiefly in the plural. [1913 Webster] Events that came to pass within the confines of Judea. Locke. [1913 Webster] And now in little space The confines met of empyrean heaven, And of this world … The Collaborative International Dictionary of English
Confine — Con*fine (k[o^]n*f[imac]n ), v. t. [imp. & p. p. {Confined}; p. pr. & vb. n. {Confining}.] [F. confiner to border upon, LL. confinare to set bounds to; con + finis boundary, end. See {Final}, {Finish}.] To restrain within limits; to restrict; to… … The Collaborative International Dictionary of English
confine — s.m. [dal lat. confine, neutro dell agg. confinis confinante ]. 1. (geogr.) [linea che delimita un territorio o un terreno da un altro] ▶◀ delimitazione, demarcazione, limite, termine, [di regione geografica o di stato] frontiera. 2. (estens.)… … Enciclopedia Italiana
confine — (n.) c.1400, boundary, limit (usually as confines), from O.Fr. confins boundaries, from M.L. confines, from L. confinium (pl. confinia) boundary, limit, from confine, neut. of confinis bordering on, having the same boundaries, from com with (see… … Etymology dictionary
confine — vb circumscribe, *limit, restrict Analogous words: bind, *tie: *restrain, curb, inhibit, check: *hamper, trammel, fetter, shackle, hog tie, manacle: *imprison, incarcerate, immure, intern, jail confine n bound, * … New Dictionary of Synonyms
confine — ► VERB 1) (confine to) restrict (someone or something) within certain limits of (space, scope, or time). 2) (be confined to) be unable to leave (one s bed, home, etc.) due to illness or disability. 3) (be confined) dated (of a woman) remain in… … English terms dictionary