-
1 adstringo
a-stringo ( ads-, Ritschl, Baiter, Halm, Jahn, Keil; as-, Fleck., Merk., Kayser), inxi, ictum, 3, v. a., to draw close, to draw, bind, or tie together, to bind, to tighten, contract (syn.: constringo, stringo, alligo, obligo, vincio).I.Lit.:II.(hunc) adstringite ad columnam fortiter,
Plaut. Bacch. 4, 7, 25:ad statuam astrictus est,
Cic. Verr. 2, 4, 42:manus,
Plaut. Capt. 3, 5, 9:vinculorum, id est aptissimum... quod ex se atque de iis, quae adstringit quam maxume, unum efficit,
Cic. Tim. 4 fin.:astringit vincula motu,
Ov. M. 11, 75:laqueos,
Sen. Ira, 3, 16:artius atque hederā procera adstringitur ilex,
is twined around with ivy, Hor. Epod. 15, 5:adstringi funibus,
Vulg. Ezech. 27, 24:aliquem adstringere loris,
ib. Act. 22, 25:pavidum in jus Cervice adstrictā dominum trahat,
with a halter round his neck, Juv. 10, 88 (Jahn, obstrictā): aspice... Quam non adstricto percurrat pulpita socco, not drawn close, loose; poet. for a negligent style of writing, Hor. Ep. 2, 1, 174:Ipse rotam adstringit multo sufflamine consul,
checks, Juv. 8, 148:balteus haud fluxos gemmis adstrinxit amictus,
Luc. 2, 362:frontem,
to contract, knit, Mart. 11, 40; Sen. Ep. 106:labra porriguntur et scinduntur et adstringuntur,
Quint. 11, 3, 81:frondem ferro,
to cut off, clip, Col. 5, 6, 17 al.; so, alvum, to make costive (opp. solvere, q. v.), Cels. 1, 3; 2, 30.—Of the contraction produced by cold:nivibus quoque molle rotatis astringi corpus,
Ov. M. 9, 222; so id. Tr. 3, 4, 48; id. P. 3, 3, 26:ventis glacies astricta pependit,
id. M. 1, 120:Sic stat iners Scythicas adstringens Bosporus undas,
Luc. 5, 436:vis frigoris (corpora) ita adstringebat,
Curt. 7, 3, 13; 8, 4, 6.—Hence, also, to make colder, to cool, refresh:ex quo (puteo) possis rursus adstringere,
Plin. Ep. 5, 6, 25: corpus astringes brevi Salone, Mart. 1, 49, 11 (acc. to Varr. in a pass. sense in the perf., adstrinxi for adstrictus sum, Varr. L. L. Fragm. ap. Gell. 2, 25, 7).—Of colors, to deaden:ita permixtis viribus alterum altero excitatur aut adstringitur,
Plin. 9, 38, 62, § 134 (diff. from alligare, which precedes;v. alligo, I. B.).—Also of an astringent, harsh taste: radix gustu adstringit,
Plin. 27, 10, 60, § 85.—Trop., to draw together, draw closer, circumscribe; to bind, put under obligation, oblige, necessitate:A.ubi adfinitatem inter nos nostram adstrinxeris,
Plaut. Trin. 3, 2, 73: vellem, suscepisses juvenem regendum;pater enim nimis indulgens, quicquid ego adstrinxi, relaxat,
Cic. Att. 10, 6; so,mores disciplinae severitate,
Quint. 2, 2, 4 Spald.:ad adstringendam fidem,
Cic. Off. 3, 31, 111:hac lege tibi meam astringo fidem,
Ter. Eun. 1, 2, 22:quo (jure jurando) se cuncti astrinxerant,
Suet. Caes. 84:hujus tanti officii servitutem astringebam testimonio sempiterno,
to confirm, secure, Cic. Planc. 30 fin. Wund.:religione devinctum astrictumque,
id. Verr. 2, 4, 42:disciplina astricta legibus,
id. Brut. 10, 40; id. ad Q. Fr. 1, 1, 3:lege et quaestione,
id. Clu. 155:suis condicionibus,
id. Quinct. 5:auditor nullā ejus modi adstrictus necessitate,
id. N. D. 1, 7, 17:orationem numeris astringere,
id. de Or. 3, 44, 173 et saep.:adstringi sacris,
to be bound to maintain, id. Leg. 2, 19:inops regio, quae parsimoniā astringeret milites,
Liv. 39, 1:ad temperantiam,
Plin. Ep. 7, 1:ad servitutem juris,
Quint. 2, 16, 9:illa servitus ad certa se verba adstringendi,
id. 7, 3, 16:milites ad certam stipendiorum formulam,
Suet. Aug. 49; id. Tib. 18:me astringam verbis in sacra jura tuis,
Ov. H. 16, 320; 20, 28:magno scelere se astringeret,
Cic. Phil. 4, 4, 9; id. Sest. 50 fin.; so id. Sull. 29, 82; perh. also id. Pis. 39 fin.; instead of this abl. of class. Latin, we sometimes find in comedy apparently the gen.:et ipsum sese et illum furti adstringeret,
made guilty of, charged himself with, Plaut. Rud. 4, 7, 34:Homo furti sese adstringet,
id. Poen. 3, 4, 27 (cf.:Audin tu? hic furti se adligat,
Ter. Eun. 4, 7, 39; Draeger, Hist. Synt. I. § 209, regards this as a vulgar extension of the use of the gen. with verbs of accusing, convicting, etc., but Klotz, s. v. astringo, regards it as really an old dative, furtoi furti; cf. quoi cui).—Of reasoning or discourse, to compress, abridge, bring into short compass:Stoici breviter adstringere solent argumenta,
Cic. Tusc. 3, 6, 13 (cf. id. ib. 3, 10, 22: Haec sic dicuntur a Stoicis, concludunturque contortius); id. Fat. 14, 32:premere tumentia, luxuriantia adstringere,
Quint. 10, 4, 1 Frotsch., Halm.—Hence, astrictus ( ads-), a, um, P. a., drawn together, tight, narrow, close.Lit.:B.limen astrictum,
shut, Ov. Am. 3, 1, 50:alvus fusior aut astrictior,
Cels. 1, 3:corpus astrictum, i. e. alvus dura,
id. 3, 6:genus morbi astrictum,
costiveness, id. 1 praef.:gustu adstricto,
of a harsh, astringent taste, Plin. 27, 12, 96, § 121.—Trop.1.Sparing, parsimonious, covetous (not before the Aug. per.):2.astrictus pater,
Prop. 3, 17, 18:adstricti moris auctor,
Tac. A. 3, 55:parsimonia,
Just. 44, 2.—Of discourse, compact, brief, concise, short (opp. remissus):dialectica quasi contracta et astricta eloquentia putanda est,
Cic. Brut. 90, 309:verborum astricta comprehensio,
id. ib. 95, 327:est enim finitimus oratori poëta, numeris astrictior paulo,
id. de Or. 1, 16, 70; 1, 16, 60.— Sup. not used.— Adv.: astrictē ( ads-), concisely, briefly (only of discourse):astricte numerosa oratio,
Cic. de Or. 3, 48, 184.— Comp.:astrictius dicere,
Sen. Ep. 8 fin., and Plin. Ep. 1, 20, 20:scribere,
id. ib. 3, 18, 10:ille concludit adstrictius, hic latius,
Quint. 10, 1, 106.— Sup. not used. -
2 astringo
a-stringo ( ads-, Ritschl, Baiter, Halm, Jahn, Keil; as-, Fleck., Merk., Kayser), inxi, ictum, 3, v. a., to draw close, to draw, bind, or tie together, to bind, to tighten, contract (syn.: constringo, stringo, alligo, obligo, vincio).I.Lit.:II.(hunc) adstringite ad columnam fortiter,
Plaut. Bacch. 4, 7, 25:ad statuam astrictus est,
Cic. Verr. 2, 4, 42:manus,
Plaut. Capt. 3, 5, 9:vinculorum, id est aptissimum... quod ex se atque de iis, quae adstringit quam maxume, unum efficit,
Cic. Tim. 4 fin.:astringit vincula motu,
Ov. M. 11, 75:laqueos,
Sen. Ira, 3, 16:artius atque hederā procera adstringitur ilex,
is twined around with ivy, Hor. Epod. 15, 5:adstringi funibus,
Vulg. Ezech. 27, 24:aliquem adstringere loris,
ib. Act. 22, 25:pavidum in jus Cervice adstrictā dominum trahat,
with a halter round his neck, Juv. 10, 88 (Jahn, obstrictā): aspice... Quam non adstricto percurrat pulpita socco, not drawn close, loose; poet. for a negligent style of writing, Hor. Ep. 2, 1, 174:Ipse rotam adstringit multo sufflamine consul,
checks, Juv. 8, 148:balteus haud fluxos gemmis adstrinxit amictus,
Luc. 2, 362:frontem,
to contract, knit, Mart. 11, 40; Sen. Ep. 106:labra porriguntur et scinduntur et adstringuntur,
Quint. 11, 3, 81:frondem ferro,
to cut off, clip, Col. 5, 6, 17 al.; so, alvum, to make costive (opp. solvere, q. v.), Cels. 1, 3; 2, 30.—Of the contraction produced by cold:nivibus quoque molle rotatis astringi corpus,
Ov. M. 9, 222; so id. Tr. 3, 4, 48; id. P. 3, 3, 26:ventis glacies astricta pependit,
id. M. 1, 120:Sic stat iners Scythicas adstringens Bosporus undas,
Luc. 5, 436:vis frigoris (corpora) ita adstringebat,
Curt. 7, 3, 13; 8, 4, 6.—Hence, also, to make colder, to cool, refresh:ex quo (puteo) possis rursus adstringere,
Plin. Ep. 5, 6, 25: corpus astringes brevi Salone, Mart. 1, 49, 11 (acc. to Varr. in a pass. sense in the perf., adstrinxi for adstrictus sum, Varr. L. L. Fragm. ap. Gell. 2, 25, 7).—Of colors, to deaden:ita permixtis viribus alterum altero excitatur aut adstringitur,
Plin. 9, 38, 62, § 134 (diff. from alligare, which precedes;v. alligo, I. B.).—Also of an astringent, harsh taste: radix gustu adstringit,
Plin. 27, 10, 60, § 85.—Trop., to draw together, draw closer, circumscribe; to bind, put under obligation, oblige, necessitate:A.ubi adfinitatem inter nos nostram adstrinxeris,
Plaut. Trin. 3, 2, 73: vellem, suscepisses juvenem regendum;pater enim nimis indulgens, quicquid ego adstrinxi, relaxat,
Cic. Att. 10, 6; so,mores disciplinae severitate,
Quint. 2, 2, 4 Spald.:ad adstringendam fidem,
Cic. Off. 3, 31, 111:hac lege tibi meam astringo fidem,
Ter. Eun. 1, 2, 22:quo (jure jurando) se cuncti astrinxerant,
Suet. Caes. 84:hujus tanti officii servitutem astringebam testimonio sempiterno,
to confirm, secure, Cic. Planc. 30 fin. Wund.:religione devinctum astrictumque,
id. Verr. 2, 4, 42:disciplina astricta legibus,
id. Brut. 10, 40; id. ad Q. Fr. 1, 1, 3:lege et quaestione,
id. Clu. 155:suis condicionibus,
id. Quinct. 5:auditor nullā ejus modi adstrictus necessitate,
id. N. D. 1, 7, 17:orationem numeris astringere,
id. de Or. 3, 44, 173 et saep.:adstringi sacris,
to be bound to maintain, id. Leg. 2, 19:inops regio, quae parsimoniā astringeret milites,
Liv. 39, 1:ad temperantiam,
Plin. Ep. 7, 1:ad servitutem juris,
Quint. 2, 16, 9:illa servitus ad certa se verba adstringendi,
id. 7, 3, 16:milites ad certam stipendiorum formulam,
Suet. Aug. 49; id. Tib. 18:me astringam verbis in sacra jura tuis,
Ov. H. 16, 320; 20, 28:magno scelere se astringeret,
Cic. Phil. 4, 4, 9; id. Sest. 50 fin.; so id. Sull. 29, 82; perh. also id. Pis. 39 fin.; instead of this abl. of class. Latin, we sometimes find in comedy apparently the gen.:et ipsum sese et illum furti adstringeret,
made guilty of, charged himself with, Plaut. Rud. 4, 7, 34:Homo furti sese adstringet,
id. Poen. 3, 4, 27 (cf.:Audin tu? hic furti se adligat,
Ter. Eun. 4, 7, 39; Draeger, Hist. Synt. I. § 209, regards this as a vulgar extension of the use of the gen. with verbs of accusing, convicting, etc., but Klotz, s. v. astringo, regards it as really an old dative, furtoi furti; cf. quoi cui).—Of reasoning or discourse, to compress, abridge, bring into short compass:Stoici breviter adstringere solent argumenta,
Cic. Tusc. 3, 6, 13 (cf. id. ib. 3, 10, 22: Haec sic dicuntur a Stoicis, concludunturque contortius); id. Fat. 14, 32:premere tumentia, luxuriantia adstringere,
Quint. 10, 4, 1 Frotsch., Halm.—Hence, astrictus ( ads-), a, um, P. a., drawn together, tight, narrow, close.Lit.:B.limen astrictum,
shut, Ov. Am. 3, 1, 50:alvus fusior aut astrictior,
Cels. 1, 3:corpus astrictum, i. e. alvus dura,
id. 3, 6:genus morbi astrictum,
costiveness, id. 1 praef.:gustu adstricto,
of a harsh, astringent taste, Plin. 27, 12, 96, § 121.—Trop.1.Sparing, parsimonious, covetous (not before the Aug. per.):2.astrictus pater,
Prop. 3, 17, 18:adstricti moris auctor,
Tac. A. 3, 55:parsimonia,
Just. 44, 2.—Of discourse, compact, brief, concise, short (opp. remissus):dialectica quasi contracta et astricta eloquentia putanda est,
Cic. Brut. 90, 309:verborum astricta comprehensio,
id. ib. 95, 327:est enim finitimus oratori poëta, numeris astrictior paulo,
id. de Or. 1, 16, 70; 1, 16, 60.— Sup. not used.— Adv.: astrictē ( ads-), concisely, briefly (only of discourse):astricte numerosa oratio,
Cic. de Or. 3, 48, 184.— Comp.:astrictius dicere,
Sen. Ep. 8 fin., and Plin. Ep. 1, 20, 20:scribere,
id. ib. 3, 18, 10:ille concludit adstrictius, hic latius,
Quint. 10, 1, 106.— Sup. not used. -
3 comprimo
com-prĭmo ( conp-), pressi, pressum, 3, v. a. [premo], to press or squeeze together, compress (very freq and class.).I.In gen.:II.(corpora) inter se compressa teneri,
Lucr. 6, 454:dentis,
Plaut. Ps. 3, 1, 21:cum plane (digitos) compresserat pugnumque fecerat,
Cic. Ac. 2, 47, 145; cf.:compressa in pugnum manus,
Quint. 2, 20, 7; 11, 3, 104:(oculos) opertos compressosque,
id. 11, 3, 76:compressā palmā,
with the clinched hand, Plaut. Cas. 2, 6, 53:compressam forcipe lingua,
Ov. M. 6, 556: labra, * Hor. S. 1, 4, 138:tamquam compressa manu sit (terra),
Lucr. 6, 866:manibus dorsum boum,
Col. 2, 3, 1:murem,
Phaedr. 4, 2, 14:ordines (aciei),
to make more dense, Liv. 8, 8, 12:versus ordinibus,
to write closely, Ov. Am. 1, 11, 21:mulierem,
to lie with, Plaut. Aul. prol. 30; Ter. Hec. 4, 1, 57; 5, 3, 30; id. Phorm. 5, 9, 29; Liv. 1, 4, 2 al.—Hence the equivocation in Plaut. Am. 1, 1, 192; id. Rud. 4, 4, 29 sq.; id. Truc. 2, 2, 6.—Also of the treading of a peacock, Col. 8, 11, 5.— Prov.: compressis manibus sedere, with the hands folded, i. e. to be unemployed, at leisure, Liv. 7, 13, 7; cf.:compressas tenuisse manus,
Luc. 2, 292.—Esp. with the access. idea of restraining free motion.A.To hold back, hold, keep in, restrain; prop.:B.animam,
to hold one's breath, Ter. Phorm. 5, 6, 28:manum,
to keep off, id. Heaut. 3, 3, 29:linguam alicui,
to silence him, Plaut. Am. 1, 1, 192; cf. I. supra, and id. Mil. 2, 6, 88:aquam (opp. inmittere),
Dig. 39, 3, 1, § 1:tela manu,
Stat. Th. 11, 33:alvum,
to check a diarrhœa, Cels. 1, 10; 6, 18, 7; so,stomachum,
to bind, make costive, id. 4, 5 fin.; and transf. to the person: si morbus [p. 395] aliquem compresserit, id. praef.—Trop.1.Of passions, dispositions, intentions, actions, etc., to restrain, hinder, check, repress, curb (very freq.):2.vocem et orationem,
Plaut. Ps. 1, 4, 16:gressum,
Verg. A. 6, 389:consilium,
Plaut. Merc. 2, 3, 6:comprimere atque restinguere incensam illius cupiditatem,
Cic. Pis. 25, 59; cf. id. Cael. 31, 25:conatum atque audaciam furentis hominis,
id. Phil. 10, 5, 11:Clodii conatus furoresque,
id. Off. 2, 17, 58; cf. Liv. 3, 38, 7:amor compressus edendi,
Verg. A. 8, 184:tribunicios furores,
Cic. Mur. 11, 24:ferocitatem tuam istam,
id. Vatin. 1, 2:seditionem,
Liv. 2, 23, 10:motus,
id. 1, 60, 1:multi temere excitati tumultus sunt compressique,
id. 26, 10, 10:plausum,
Cic. Deiot. 12, 34:exsultantem laetitiam,
id. Top. 22, 86:voce manuque Murmura,
Ov. M. 1, 206:conscientiam,
to silence, Cic. Fin. 2, 17, 54 et saep. —Transf. to the person:C.non ego te conprimere possum sine malo?
Plaut. Rud. 4, 4, 81:ac sedare exasperatos Ligures,
Liv. 42, 26, 1; cf. id. 5, 45, 7:cujus adventus Pompeianos compressit,
Caes. B. C. 3, 65:comprime te, nimium tinnis,
Plaut. Cas. 2, 3, 32:vix comprimor, quin involem illi in oculos,
id. Most. 1, 3, 46.—With the access. idea of withholding evidence or knowledge ( = supprimo), to keep to one's self, keep back, withhold, suppress, conceal (rare, but in good prose;2.most freq. in Cic.): frumentum,
Cic. Att. 5, 21, 8:annonam,
Liv. 38, 35, 5:multa, magna delicta,
Cic. Att. 10, 4, 6:orationem illam,
id. ib. 3, 12, 2:famam captae Carthaginis ex industriā,
Liv. 26, 51, 11.—Hence, compressus, a, um, P. a., pressed together, i. e. close, strait, narrow:calculus oris compressioris,
Cels. 2, 11; so in comp., Plin. 16, 10, 19, § 49; 17, 11, 16, § 80.—Costive:1.venter,
Cels. 1, 3:alvus,
id. 3, 6: morbi, connected with costiveness, id. praef.— Adv.: compressē.In a compressed manner, briefly, succinctly:2.compressius loqui (opp. latius),
Cic. Fin. 2, 6, 17.—Pressingly, urgently:compressius violentiusque quaerere,
Gell. 1, 23, 7; cf. Macr. S. 1, 6. -
4 conprimo
com-prĭmo ( conp-), pressi, pressum, 3, v. a. [premo], to press or squeeze together, compress (very freq and class.).I.In gen.:II.(corpora) inter se compressa teneri,
Lucr. 6, 454:dentis,
Plaut. Ps. 3, 1, 21:cum plane (digitos) compresserat pugnumque fecerat,
Cic. Ac. 2, 47, 145; cf.:compressa in pugnum manus,
Quint. 2, 20, 7; 11, 3, 104:(oculos) opertos compressosque,
id. 11, 3, 76:compressā palmā,
with the clinched hand, Plaut. Cas. 2, 6, 53:compressam forcipe lingua,
Ov. M. 6, 556: labra, * Hor. S. 1, 4, 138:tamquam compressa manu sit (terra),
Lucr. 6, 866:manibus dorsum boum,
Col. 2, 3, 1:murem,
Phaedr. 4, 2, 14:ordines (aciei),
to make more dense, Liv. 8, 8, 12:versus ordinibus,
to write closely, Ov. Am. 1, 11, 21:mulierem,
to lie with, Plaut. Aul. prol. 30; Ter. Hec. 4, 1, 57; 5, 3, 30; id. Phorm. 5, 9, 29; Liv. 1, 4, 2 al.—Hence the equivocation in Plaut. Am. 1, 1, 192; id. Rud. 4, 4, 29 sq.; id. Truc. 2, 2, 6.—Also of the treading of a peacock, Col. 8, 11, 5.— Prov.: compressis manibus sedere, with the hands folded, i. e. to be unemployed, at leisure, Liv. 7, 13, 7; cf.:compressas tenuisse manus,
Luc. 2, 292.—Esp. with the access. idea of restraining free motion.A.To hold back, hold, keep in, restrain; prop.:B.animam,
to hold one's breath, Ter. Phorm. 5, 6, 28:manum,
to keep off, id. Heaut. 3, 3, 29:linguam alicui,
to silence him, Plaut. Am. 1, 1, 192; cf. I. supra, and id. Mil. 2, 6, 88:aquam (opp. inmittere),
Dig. 39, 3, 1, § 1:tela manu,
Stat. Th. 11, 33:alvum,
to check a diarrhœa, Cels. 1, 10; 6, 18, 7; so,stomachum,
to bind, make costive, id. 4, 5 fin.; and transf. to the person: si morbus [p. 395] aliquem compresserit, id. praef.—Trop.1.Of passions, dispositions, intentions, actions, etc., to restrain, hinder, check, repress, curb (very freq.):2.vocem et orationem,
Plaut. Ps. 1, 4, 16:gressum,
Verg. A. 6, 389:consilium,
Plaut. Merc. 2, 3, 6:comprimere atque restinguere incensam illius cupiditatem,
Cic. Pis. 25, 59; cf. id. Cael. 31, 25:conatum atque audaciam furentis hominis,
id. Phil. 10, 5, 11:Clodii conatus furoresque,
id. Off. 2, 17, 58; cf. Liv. 3, 38, 7:amor compressus edendi,
Verg. A. 8, 184:tribunicios furores,
Cic. Mur. 11, 24:ferocitatem tuam istam,
id. Vatin. 1, 2:seditionem,
Liv. 2, 23, 10:motus,
id. 1, 60, 1:multi temere excitati tumultus sunt compressique,
id. 26, 10, 10:plausum,
Cic. Deiot. 12, 34:exsultantem laetitiam,
id. Top. 22, 86:voce manuque Murmura,
Ov. M. 1, 206:conscientiam,
to silence, Cic. Fin. 2, 17, 54 et saep. —Transf. to the person:C.non ego te conprimere possum sine malo?
Plaut. Rud. 4, 4, 81:ac sedare exasperatos Ligures,
Liv. 42, 26, 1; cf. id. 5, 45, 7:cujus adventus Pompeianos compressit,
Caes. B. C. 3, 65:comprime te, nimium tinnis,
Plaut. Cas. 2, 3, 32:vix comprimor, quin involem illi in oculos,
id. Most. 1, 3, 46.—With the access. idea of withholding evidence or knowledge ( = supprimo), to keep to one's self, keep back, withhold, suppress, conceal (rare, but in good prose;2.most freq. in Cic.): frumentum,
Cic. Att. 5, 21, 8:annonam,
Liv. 38, 35, 5:multa, magna delicta,
Cic. Att. 10, 4, 6:orationem illam,
id. ib. 3, 12, 2:famam captae Carthaginis ex industriā,
Liv. 26, 51, 11.—Hence, compressus, a, um, P. a., pressed together, i. e. close, strait, narrow:calculus oris compressioris,
Cels. 2, 11; so in comp., Plin. 16, 10, 19, § 49; 17, 11, 16, § 80.—Costive:1.venter,
Cels. 1, 3:alvus,
id. 3, 6: morbi, connected with costiveness, id. praef.— Adv.: compressē.In a compressed manner, briefly, succinctly:2.compressius loqui (opp. latius),
Cic. Fin. 2, 6, 17.—Pressingly, urgently:compressius violentiusque quaerere,
Gell. 1, 23, 7; cf. Macr. S. 1, 6. -
5 farciminum
farcīmĭnum, i, n. [farcio], a disease in horses and other animals, perh. costiveness, Veg. Vet. 1, 7.
См. также в других словарях:
Costiveness — Cos tive*ness, n. 1. An unnatural retention of the fecal matter of the bowels; constipation. [1913 Webster] 2. Inability to express one s self; stiffness. [Obs.] [1913 Webster] A reverend disputant of the same costiveness in public elocution with … The Collaborative International Dictionary of English
costiveness — costive ► ADJECTIVE ▪ constipated. DERIVATIVES costiveness noun. ORIGIN Old French, from Latin constipare press together … English terms dictionary
costiveness — noun see costive … New Collegiate Dictionary
costiveness — See costively. * * * … Universalium
costiveness — noun /ˈkɒstɪvnəs/ The state or quality of being costive; constipation … Wiktionary
costiveness — SYN: constipation … Medical dictionary
costiveness — cos·tive·ness || kÉ‘stɪvnɪs / kÉ’s n. constipation, blockage … English contemporary dictionary
costiveness — n. Constipation … New dictionary of synonyms
costiveness — cos·tive·ness … English syllables
costiveness — nə̇s noun ( es) Etymology: Middle English costyfnes, from costyf, costif costive + nes ness : constipation … Useful english dictionary
Constipation — in a young child as seen by X ray. Circles represent areas of fecal matter (stool is opaque white surrounded by black bowel gas) … Wikipedia