-
1 obstricte
ob-stringo, strinxi, strictum, 3, v. a.I.To bind to or about; to bind, tie, or fasten up (rare):II.follem obstringit ob gulam,
Plaut. Aul. 2, 4, 23:quom ego Amphitruonem collo hinc obstricto traham,
id. Am. 3, 2, 72:cervice obstrictā,
Juv. 10, 88:tauros aratro,
to yoke, Val. Fl. 7, 602.—To bind, bind up, close up by binding.1.Lit. (rare):2.laqueo collum,
Plaut. Aul. 1, 2, 12. —Transf.(α).To shut in, confine:(β).ventos,
Hor. C. 1, 3, 4:viminibus,
Col. 4, 29.—To hold together by:III.purpurea vestis ingentibus obstricta gemmis,
in which precious stones were the fastenings, Flor. 4, 11, 3.—Trop., to bind, tie, fetter, hamper; to oblige, lay under obligation (the class. signif. of the word;syn.: obligo, devincio): donis aliquem obstringere,
Cic. Clu. 66, 190:civitatem jurejurando,
Caes. B. G. 1, 31:legibus,
Cic. Inv. 2, 45, 132:foedere,
id. Pis. 13, 29:aliquem aere alieno,
to bring into debt, id. Fam. 11, 10, 5:jurejurando,
to bind by an oath, Tac. A. 1, 14:animam suam,
Vulg. Num. 30, 9:quam plurimas civitates suo sibi beneficio habere obstrictas volebat,
bound, under obligation, Caes. B. G. 1, 9:Atticum officiis,
Cic. Fam. 3, 18, 2:qui se tot sceleribus obstrinxerit,
has been guilty of so many crimes, Cic. Verr. 2, 1, 3, § 8:se parricidio,
to commit, perpetrate, id. Phil. 11, 12, 29:se perjurio,
Liv. 26, 48:aliquem conscientiā,
to bind by privity, by participation, Tac. H. 4, 55: obstringi conscientiā tanti sceleris, ne, etc., to be hindered by the sense of so great a crime, from, etc., Liv. 4, 17, 5:aliquem societate scelerum,
Tac. A. 4, 57:fidem suam alicui,
to pledge one's word, to promise positively, Plin. 7, 1, 1, § 8; Plin. Ep. 4, 13, 11; cf. Just. 2, 15, 14.—Mid.: qui alienum... sustulit, furti obstringitur, makes himself guilty, becomes guilty, Sabin. ap. Gell. 11, 18, 21:eidem sceleri obstrictus est,
Lact. 3, 18, 6.—Hence, obstrictus, a, um, P. a.; according to III., bound, obliged.— Comp.:obstrictior Debitor,
Paul. Nol. Nat. Felic. 9, 145.—Hence, obstrictē, adv.; comp.: obstrictius, more stringently, Aug. Civ. Dei, 2, 24. -
2 obstringo
ob-stringo, strinxi, strictum, 3, v. a.I.To bind to or about; to bind, tie, or fasten up (rare):II.follem obstringit ob gulam,
Plaut. Aul. 2, 4, 23:quom ego Amphitruonem collo hinc obstricto traham,
id. Am. 3, 2, 72:cervice obstrictā,
Juv. 10, 88:tauros aratro,
to yoke, Val. Fl. 7, 602.—To bind, bind up, close up by binding.1.Lit. (rare):2.laqueo collum,
Plaut. Aul. 1, 2, 12. —Transf.(α).To shut in, confine:(β).ventos,
Hor. C. 1, 3, 4:viminibus,
Col. 4, 29.—To hold together by:III.purpurea vestis ingentibus obstricta gemmis,
in which precious stones were the fastenings, Flor. 4, 11, 3.—Trop., to bind, tie, fetter, hamper; to oblige, lay under obligation (the class. signif. of the word;syn.: obligo, devincio): donis aliquem obstringere,
Cic. Clu. 66, 190:civitatem jurejurando,
Caes. B. G. 1, 31:legibus,
Cic. Inv. 2, 45, 132:foedere,
id. Pis. 13, 29:aliquem aere alieno,
to bring into debt, id. Fam. 11, 10, 5:jurejurando,
to bind by an oath, Tac. A. 1, 14:animam suam,
Vulg. Num. 30, 9:quam plurimas civitates suo sibi beneficio habere obstrictas volebat,
bound, under obligation, Caes. B. G. 1, 9:Atticum officiis,
Cic. Fam. 3, 18, 2:qui se tot sceleribus obstrinxerit,
has been guilty of so many crimes, Cic. Verr. 2, 1, 3, § 8:se parricidio,
to commit, perpetrate, id. Phil. 11, 12, 29:se perjurio,
Liv. 26, 48:aliquem conscientiā,
to bind by privity, by participation, Tac. H. 4, 55: obstringi conscientiā tanti sceleris, ne, etc., to be hindered by the sense of so great a crime, from, etc., Liv. 4, 17, 5:aliquem societate scelerum,
Tac. A. 4, 57:fidem suam alicui,
to pledge one's word, to promise positively, Plin. 7, 1, 1, § 8; Plin. Ep. 4, 13, 11; cf. Just. 2, 15, 14.—Mid.: qui alienum... sustulit, furti obstringitur, makes himself guilty, becomes guilty, Sabin. ap. Gell. 11, 18, 21:eidem sceleri obstrictus est,
Lact. 3, 18, 6.—Hence, obstrictus, a, um, P. a.; according to III., bound, obliged.— Comp.:obstrictior Debitor,
Paul. Nol. Nat. Felic. 9, 145.—Hence, obstrictē, adv.; comp.: obstrictius, more stringently, Aug. Civ. Dei, 2, 24. -
3 religiō
religiō (not rell-; the first syl. lengthened in hexameter verse), ōnis, f [re-+2 LIG-], conscientiousness, sense of right, moral obligation, duty: nihil esse mihi, religiost dicere, i. e. I say on my conscience, T.: Heium a religione deducere: quid lex et religio cogat cogitare: quaeris aliquem praestantiorem virtute, religione?: iudiciorum religionem veritatemque perfringere: iudicum religiones oratione converti, the conscientious convictions.— A regard for sacred things, devoutness, piety, reverence, religious feeling: sese summā religione teneri: religio, quae deorum cultu pio continetur: sacra summā religione confici velle: omnia, quae sceleri propiora sunt quam religioni: religioni servire.— A religious scruple, scruple of conscience, apprehension of divine anger, fear of the gods, superstitious awe: ut eam, non religio contineret: nullā mendaci religione obstrictus, superstition, Cs.: tantā religione obstricta provincia: obstrinxisti religione populum R.: parvulae causae vel terroris repentini vel obiectae religionis, Cs.: rem habere religioni, i. e. as a divine warning: ne bellum indiceretur, religio obstitit, L.: plena religione civitas, L.: liberatae religione mentes, L.: rivos deducere nulla Religio vetuit, V.: nulla mihi Religio est, H.: movendi thensauros, L.: novas sibi ex loco religiones fingunt, Cs.: religionibus impediri, Cs.: plenis religionum animis prodigia insuper nuntiata, L.— A sense of religious obligation, religious sanction, duty to the gods: viri religione potius quam veritate fides constricta: iuris iurandi.— A religious obligation, oath, pledge of faith, religious sanction: timori magis quam religioni consulere, Cs.: Achaeos religione obstringere, L.: relinquitur nova religio, ut, etc., i. e. a new view of your obligation, Cs.: ius iurandum servabat conservatā religione, N.: religioni potius vestrae quam odio parere.— Divine service, worship of the gods, religious observance, religion, worship: religione, id est cultu deorum: illa pax mater huic urbi iuris et religionis fuit: deorum.— A religion, faith, religious system, mode of worship, cult: venit mihi religionis illius in mentem: neque enim haec externa vobis est religio: expertes religionum omnium: in bello religionum et consuetudinis iura retinere: pro religionibus suis bella suscipere: religiones interpretantur, religious matters, Cs.: publicae religiones, L.— Sacredness, sanctity, holiness, claim to reverence: fanum Iunonis tantā religione semper fuit, ut, etc.: in sacerdotibus tanta offusa oculis animoque religio, i. e. such sacred majesty of expression and feeling, L.: Iam tum religio pavidos terrebat agrestīs Dira loci, V. — An object of veneration, sacred place, consecrated thing, hallowed object: religionem restituere: tantis eorum religionibus violatis: ad deorum religionem demigrasse, i. e. shrines: quae religio aut quae machina belli (the Trojan horse), V.—Of places, a claim resulting from consecration, religious liability: aram si dedicasti, sine religione loco moveri potest: liberaret religione templum, L.: locus religionum deorumque plenus, L.* * *supernatural constraint/taboo; obligation; sanction; worship; rite; sanctity; reverence/respect/awe/conscience/scruples; religion; order of monks/nuns (Bee) -
4 adstringo
a-stringo ( ads-, Ritschl, Baiter, Halm, Jahn, Keil; as-, Fleck., Merk., Kayser), inxi, ictum, 3, v. a., to draw close, to draw, bind, or tie together, to bind, to tighten, contract (syn.: constringo, stringo, alligo, obligo, vincio).I.Lit.:II.(hunc) adstringite ad columnam fortiter,
Plaut. Bacch. 4, 7, 25:ad statuam astrictus est,
Cic. Verr. 2, 4, 42:manus,
Plaut. Capt. 3, 5, 9:vinculorum, id est aptissimum... quod ex se atque de iis, quae adstringit quam maxume, unum efficit,
Cic. Tim. 4 fin.:astringit vincula motu,
Ov. M. 11, 75:laqueos,
Sen. Ira, 3, 16:artius atque hederā procera adstringitur ilex,
is twined around with ivy, Hor. Epod. 15, 5:adstringi funibus,
Vulg. Ezech. 27, 24:aliquem adstringere loris,
ib. Act. 22, 25:pavidum in jus Cervice adstrictā dominum trahat,
with a halter round his neck, Juv. 10, 88 (Jahn, obstrictā): aspice... Quam non adstricto percurrat pulpita socco, not drawn close, loose; poet. for a negligent style of writing, Hor. Ep. 2, 1, 174:Ipse rotam adstringit multo sufflamine consul,
checks, Juv. 8, 148:balteus haud fluxos gemmis adstrinxit amictus,
Luc. 2, 362:frontem,
to contract, knit, Mart. 11, 40; Sen. Ep. 106:labra porriguntur et scinduntur et adstringuntur,
Quint. 11, 3, 81:frondem ferro,
to cut off, clip, Col. 5, 6, 17 al.; so, alvum, to make costive (opp. solvere, q. v.), Cels. 1, 3; 2, 30.—Of the contraction produced by cold:nivibus quoque molle rotatis astringi corpus,
Ov. M. 9, 222; so id. Tr. 3, 4, 48; id. P. 3, 3, 26:ventis glacies astricta pependit,
id. M. 1, 120:Sic stat iners Scythicas adstringens Bosporus undas,
Luc. 5, 436:vis frigoris (corpora) ita adstringebat,
Curt. 7, 3, 13; 8, 4, 6.—Hence, also, to make colder, to cool, refresh:ex quo (puteo) possis rursus adstringere,
Plin. Ep. 5, 6, 25: corpus astringes brevi Salone, Mart. 1, 49, 11 (acc. to Varr. in a pass. sense in the perf., adstrinxi for adstrictus sum, Varr. L. L. Fragm. ap. Gell. 2, 25, 7).—Of colors, to deaden:ita permixtis viribus alterum altero excitatur aut adstringitur,
Plin. 9, 38, 62, § 134 (diff. from alligare, which precedes;v. alligo, I. B.).—Also of an astringent, harsh taste: radix gustu adstringit,
Plin. 27, 10, 60, § 85.—Trop., to draw together, draw closer, circumscribe; to bind, put under obligation, oblige, necessitate:A.ubi adfinitatem inter nos nostram adstrinxeris,
Plaut. Trin. 3, 2, 73: vellem, suscepisses juvenem regendum;pater enim nimis indulgens, quicquid ego adstrinxi, relaxat,
Cic. Att. 10, 6; so,mores disciplinae severitate,
Quint. 2, 2, 4 Spald.:ad adstringendam fidem,
Cic. Off. 3, 31, 111:hac lege tibi meam astringo fidem,
Ter. Eun. 1, 2, 22:quo (jure jurando) se cuncti astrinxerant,
Suet. Caes. 84:hujus tanti officii servitutem astringebam testimonio sempiterno,
to confirm, secure, Cic. Planc. 30 fin. Wund.:religione devinctum astrictumque,
id. Verr. 2, 4, 42:disciplina astricta legibus,
id. Brut. 10, 40; id. ad Q. Fr. 1, 1, 3:lege et quaestione,
id. Clu. 155:suis condicionibus,
id. Quinct. 5:auditor nullā ejus modi adstrictus necessitate,
id. N. D. 1, 7, 17:orationem numeris astringere,
id. de Or. 3, 44, 173 et saep.:adstringi sacris,
to be bound to maintain, id. Leg. 2, 19:inops regio, quae parsimoniā astringeret milites,
Liv. 39, 1:ad temperantiam,
Plin. Ep. 7, 1:ad servitutem juris,
Quint. 2, 16, 9:illa servitus ad certa se verba adstringendi,
id. 7, 3, 16:milites ad certam stipendiorum formulam,
Suet. Aug. 49; id. Tib. 18:me astringam verbis in sacra jura tuis,
Ov. H. 16, 320; 20, 28:magno scelere se astringeret,
Cic. Phil. 4, 4, 9; id. Sest. 50 fin.; so id. Sull. 29, 82; perh. also id. Pis. 39 fin.; instead of this abl. of class. Latin, we sometimes find in comedy apparently the gen.:et ipsum sese et illum furti adstringeret,
made guilty of, charged himself with, Plaut. Rud. 4, 7, 34:Homo furti sese adstringet,
id. Poen. 3, 4, 27 (cf.:Audin tu? hic furti se adligat,
Ter. Eun. 4, 7, 39; Draeger, Hist. Synt. I. § 209, regards this as a vulgar extension of the use of the gen. with verbs of accusing, convicting, etc., but Klotz, s. v. astringo, regards it as really an old dative, furtoi furti; cf. quoi cui).—Of reasoning or discourse, to compress, abridge, bring into short compass:Stoici breviter adstringere solent argumenta,
Cic. Tusc. 3, 6, 13 (cf. id. ib. 3, 10, 22: Haec sic dicuntur a Stoicis, concludunturque contortius); id. Fat. 14, 32:premere tumentia, luxuriantia adstringere,
Quint. 10, 4, 1 Frotsch., Halm.—Hence, astrictus ( ads-), a, um, P. a., drawn together, tight, narrow, close.Lit.:B.limen astrictum,
shut, Ov. Am. 3, 1, 50:alvus fusior aut astrictior,
Cels. 1, 3:corpus astrictum, i. e. alvus dura,
id. 3, 6:genus morbi astrictum,
costiveness, id. 1 praef.:gustu adstricto,
of a harsh, astringent taste, Plin. 27, 12, 96, § 121.—Trop.1.Sparing, parsimonious, covetous (not before the Aug. per.):2.astrictus pater,
Prop. 3, 17, 18:adstricti moris auctor,
Tac. A. 3, 55:parsimonia,
Just. 44, 2.—Of discourse, compact, brief, concise, short (opp. remissus):dialectica quasi contracta et astricta eloquentia putanda est,
Cic. Brut. 90, 309:verborum astricta comprehensio,
id. ib. 95, 327:est enim finitimus oratori poëta, numeris astrictior paulo,
id. de Or. 1, 16, 70; 1, 16, 60.— Sup. not used.— Adv.: astrictē ( ads-), concisely, briefly (only of discourse):astricte numerosa oratio,
Cic. de Or. 3, 48, 184.— Comp.:astrictius dicere,
Sen. Ep. 8 fin., and Plin. Ep. 1, 20, 20:scribere,
id. ib. 3, 18, 10:ille concludit adstrictius, hic latius,
Quint. 10, 1, 106.— Sup. not used. -
5 astringo
a-stringo ( ads-, Ritschl, Baiter, Halm, Jahn, Keil; as-, Fleck., Merk., Kayser), inxi, ictum, 3, v. a., to draw close, to draw, bind, or tie together, to bind, to tighten, contract (syn.: constringo, stringo, alligo, obligo, vincio).I.Lit.:II.(hunc) adstringite ad columnam fortiter,
Plaut. Bacch. 4, 7, 25:ad statuam astrictus est,
Cic. Verr. 2, 4, 42:manus,
Plaut. Capt. 3, 5, 9:vinculorum, id est aptissimum... quod ex se atque de iis, quae adstringit quam maxume, unum efficit,
Cic. Tim. 4 fin.:astringit vincula motu,
Ov. M. 11, 75:laqueos,
Sen. Ira, 3, 16:artius atque hederā procera adstringitur ilex,
is twined around with ivy, Hor. Epod. 15, 5:adstringi funibus,
Vulg. Ezech. 27, 24:aliquem adstringere loris,
ib. Act. 22, 25:pavidum in jus Cervice adstrictā dominum trahat,
with a halter round his neck, Juv. 10, 88 (Jahn, obstrictā): aspice... Quam non adstricto percurrat pulpita socco, not drawn close, loose; poet. for a negligent style of writing, Hor. Ep. 2, 1, 174:Ipse rotam adstringit multo sufflamine consul,
checks, Juv. 8, 148:balteus haud fluxos gemmis adstrinxit amictus,
Luc. 2, 362:frontem,
to contract, knit, Mart. 11, 40; Sen. Ep. 106:labra porriguntur et scinduntur et adstringuntur,
Quint. 11, 3, 81:frondem ferro,
to cut off, clip, Col. 5, 6, 17 al.; so, alvum, to make costive (opp. solvere, q. v.), Cels. 1, 3; 2, 30.—Of the contraction produced by cold:nivibus quoque molle rotatis astringi corpus,
Ov. M. 9, 222; so id. Tr. 3, 4, 48; id. P. 3, 3, 26:ventis glacies astricta pependit,
id. M. 1, 120:Sic stat iners Scythicas adstringens Bosporus undas,
Luc. 5, 436:vis frigoris (corpora) ita adstringebat,
Curt. 7, 3, 13; 8, 4, 6.—Hence, also, to make colder, to cool, refresh:ex quo (puteo) possis rursus adstringere,
Plin. Ep. 5, 6, 25: corpus astringes brevi Salone, Mart. 1, 49, 11 (acc. to Varr. in a pass. sense in the perf., adstrinxi for adstrictus sum, Varr. L. L. Fragm. ap. Gell. 2, 25, 7).—Of colors, to deaden:ita permixtis viribus alterum altero excitatur aut adstringitur,
Plin. 9, 38, 62, § 134 (diff. from alligare, which precedes;v. alligo, I. B.).—Also of an astringent, harsh taste: radix gustu adstringit,
Plin. 27, 10, 60, § 85.—Trop., to draw together, draw closer, circumscribe; to bind, put under obligation, oblige, necessitate:A.ubi adfinitatem inter nos nostram adstrinxeris,
Plaut. Trin. 3, 2, 73: vellem, suscepisses juvenem regendum;pater enim nimis indulgens, quicquid ego adstrinxi, relaxat,
Cic. Att. 10, 6; so,mores disciplinae severitate,
Quint. 2, 2, 4 Spald.:ad adstringendam fidem,
Cic. Off. 3, 31, 111:hac lege tibi meam astringo fidem,
Ter. Eun. 1, 2, 22:quo (jure jurando) se cuncti astrinxerant,
Suet. Caes. 84:hujus tanti officii servitutem astringebam testimonio sempiterno,
to confirm, secure, Cic. Planc. 30 fin. Wund.:religione devinctum astrictumque,
id. Verr. 2, 4, 42:disciplina astricta legibus,
id. Brut. 10, 40; id. ad Q. Fr. 1, 1, 3:lege et quaestione,
id. Clu. 155:suis condicionibus,
id. Quinct. 5:auditor nullā ejus modi adstrictus necessitate,
id. N. D. 1, 7, 17:orationem numeris astringere,
id. de Or. 3, 44, 173 et saep.:adstringi sacris,
to be bound to maintain, id. Leg. 2, 19:inops regio, quae parsimoniā astringeret milites,
Liv. 39, 1:ad temperantiam,
Plin. Ep. 7, 1:ad servitutem juris,
Quint. 2, 16, 9:illa servitus ad certa se verba adstringendi,
id. 7, 3, 16:milites ad certam stipendiorum formulam,
Suet. Aug. 49; id. Tib. 18:me astringam verbis in sacra jura tuis,
Ov. H. 16, 320; 20, 28:magno scelere se astringeret,
Cic. Phil. 4, 4, 9; id. Sest. 50 fin.; so id. Sull. 29, 82; perh. also id. Pis. 39 fin.; instead of this abl. of class. Latin, we sometimes find in comedy apparently the gen.:et ipsum sese et illum furti adstringeret,
made guilty of, charged himself with, Plaut. Rud. 4, 7, 34:Homo furti sese adstringet,
id. Poen. 3, 4, 27 (cf.:Audin tu? hic furti se adligat,
Ter. Eun. 4, 7, 39; Draeger, Hist. Synt. I. § 209, regards this as a vulgar extension of the use of the gen. with verbs of accusing, convicting, etc., but Klotz, s. v. astringo, regards it as really an old dative, furtoi furti; cf. quoi cui).—Of reasoning or discourse, to compress, abridge, bring into short compass:Stoici breviter adstringere solent argumenta,
Cic. Tusc. 3, 6, 13 (cf. id. ib. 3, 10, 22: Haec sic dicuntur a Stoicis, concludunturque contortius); id. Fat. 14, 32:premere tumentia, luxuriantia adstringere,
Quint. 10, 4, 1 Frotsch., Halm.—Hence, astrictus ( ads-), a, um, P. a., drawn together, tight, narrow, close.Lit.:B.limen astrictum,
shut, Ov. Am. 3, 1, 50:alvus fusior aut astrictior,
Cels. 1, 3:corpus astrictum, i. e. alvus dura,
id. 3, 6:genus morbi astrictum,
costiveness, id. 1 praef.:gustu adstricto,
of a harsh, astringent taste, Plin. 27, 12, 96, § 121.—Trop.1.Sparing, parsimonious, covetous (not before the Aug. per.):2.astrictus pater,
Prop. 3, 17, 18:adstricti moris auctor,
Tac. A. 3, 55:parsimonia,
Just. 44, 2.—Of discourse, compact, brief, concise, short (opp. remissus):dialectica quasi contracta et astricta eloquentia putanda est,
Cic. Brut. 90, 309:verborum astricta comprehensio,
id. ib. 95, 327:est enim finitimus oratori poëta, numeris astrictior paulo,
id. de Or. 1, 16, 70; 1, 16, 60.— Sup. not used.— Adv.: astrictē ( ads-), concisely, briefly (only of discourse):astricte numerosa oratio,
Cic. de Or. 3, 48, 184.— Comp.:astrictius dicere,
Sen. Ep. 8 fin., and Plin. Ep. 1, 20, 20:scribere,
id. ib. 3, 18, 10:ille concludit adstrictius, hic latius,
Quint. 10, 1, 106.— Sup. not used. -
6 religio
rĕlĭgĭo (in poetry also rellĭgĭo, to lengthen the first syllable), ōnis, f. [Concerning the etymology of this word, various opinions were prevalent among the ancients. Cicero (N. D. 2, 28, 72) derives it from relĕgere, an etymology favored by the verse cited ap. Gell. 4, 9, 1, religentem esse oportet, religiosum nefas; whereas Servius (ad Verg. A. 8, 349), Lactantius (4, 28), Augustine (Retract. 1, 13), al., assume religare as the primitive, and for this derivation Lactantius cites the expression of Lucretius (1, 931; 4, 7): religionum nodis animos exsolvere. Modern etymologists mostly agree with this latter view, assuming as root lig, to bind, whence also lic-tor, lex, and ligare; hence, religio sometimes means the same as obligatio; v. Corss. Aussprache, 1, 444 sq.; cf. Munro ad Lucr. 1, 109.]I.Reverence for God ( the gods), the fear of God, connected with a careful pondering of divine things; piety, religion, both pure inward piety and that which is manifested in religious rites and ceremonies;II.hence the rites and ceremonies, as well as the entire system of religion and worship, the res divinae or sacrae, were frequently called religio or religiones (cf. our use of the word religion): qui omnia, quae ad cultum deorum pertinerent, diligenter retractarent et tamquam relegerent, sunt dicti religiosi ex relegendo, ut elegantes ex elegendo, tamquam a diligendo diligentes, ex intellegendo intellegentes: his enim in verbis omnibus inest vis legendi eadem, quae in religioso,
Cic. N. D. 2, 28, 72:religione id est cultu deorum,
id. ib. 2, 3, 8:religio est, quae superioris cujusdam naturae (quam divinam vocant) curam caerimoniamque affert,
id. Inv. 2, 53, 161:(Pompilius) animos ardentes consuetudine et cupiditate bellandi religionum caeremoniis mitigavit, etc.,
id. Rep. 2, 14, 26;with which cf.: illa diuturna pax Numae mater huic urbi juris et religionis fuit,
id. ib. 5, 2, 3:de auguriis, responsis, religione denique omni,
Quint. 12, 2, 21:unde enim pietas? aut a quibus religio?
Cic. Rep. 1, 2, 2; cf. id. Leg. 2, 11, 26:aliquem a pietate, religione deducere,
id. Verr. 2, 4, 6, § 12:horum sententiae omnium non modo superstitionem tollunt, in quā inest timor inanis deorum, sed etiam religionem, quae deorum cultu pio continetur, etc.,
id. N. D. 1, 42, 117:quis enim istas (Democriti) imagines... aut cultu aut religione dignas judicare?
id. ib. 1, 43, 121; cf.:cum animus cultum deorum et puram religionem susceperit,
id. Leg. 1, 23, 60:sacra Cereris summa majores nostri religione confici caerimoniaque voluerunt,
id. Balb. 24, 55; cf. id. Leg. 2, 22, 55:in quibus erant omnia, quae sceleri propiora sunt quam religioni,
id. Verr. 2, 4, 50, § 112:nec vero superstitione tollenda religio tollitur,
id. Div. 2, 72, 148; cf. id. Part. 23, 31:medemini religioni sociorum, judices, conservate vestram. Neque enim haec externa vobis est religio (sc. Cereris) neque aliena, etc.,
id. Verr. 2, 4, 51, § 114:istorum religio sacrorum,
id. Fl. 28, 69; id. Verr. 2, 4, 6, § 12; cf. id. ib. 2, 4, 8, §18: religio deorum immortalium,
id. Lael. 25, 96; cf.:per deos immortales! eos ipsos, de quorum religione jam diu dicimus,
id. Verr. 2, 4, 47, § 105:religio divum,
Lucr. 6, 1276:mira quaedam totā Siciliā privatim ac publice religio est Cereris Hennensis... quantam esse religionem convenit eorum, apud quos eam (Cererem) natam esse constat?... tanta erit enim auctoritas illius religionis, ut, etc.,
Cic. Verr. 2, 4, 49, § 107; cf. id. ib. 2, 4, 45, §99: qui (Mercurius) apud eos summā religione coleretur,
id. ib. 2, 4, 39, § 84; cf. id. ib. 2, 4, 39, § 85;2, 4, 44, § 96: (simulacrum Dianae) translatum Carthaginem locum tantum hominesque mutarat: religionem quidem pristinam conservabat,
id. ib. 2, 4, 33, § 72; cf., of the same,
id. ib. 2, 4, 35, §78: fanum Junonis tantā religione semper fuit, ut... semper inviolatum sanctumque fuit,
enjoyed such honor, was held in such reverence, id. ib. 2, 4, 46, § 103;2, 4, 58, § 129: hac (panacea) evulsā scrobem repleri vario genere frugum religio est,
is a religious custom, Plin. 25, 4, 11, § 30; cf.:et obrui tales religio est,
id. 30, 5, 14, § 42:hi (barbari) ignari totius negotii ac religionis,
of religious belief, of religion, Cic. Verr. 2, 4, 35, § 77; cf.:venit mihi fani, loci, religionis illius in mentem,
id. ib. 2, 4, 50, §110: de religione queri,
id. ib. 2, 4, 51, § 113.—In late and eccl. Lat., a religious ordinance, ceremony, rite:quae est ista religio?
Vulg. Exod. 12, 26:ista est religio victimae,
id. Num. 19, 2.—In plur.:expertes religionum omnium,
Cic. N. D. 1, 42, 119:qui in bello religionum et consuetudinis jura continent,
id. Verr. 2, 4, 55, § 122; cf.:a quibus (rebus) etiam oculos cohibere te religionum jura cogebant,
id. ib. 2, 4, 45, §101: religiones expiare,
id. Mil. 27, 73:ceterae (nationes) pro religionibus suis bella suscipiunt, istae contra omnium religiones,
id. Font. 9, 30: Druides religiones interpretantur, religious matters, religion, Caes. B. G. 6, 13:scientia morum ac religionum ejus rei publicae,
Quint. 12, 3, 1:civitas religionibus dedita,
Plin. Pan. 74, 5:liberum a religionibus matutinum,
Col. 6, 2, 3.Transf.A.Subject., conscientiousness, scrupulousness arising from religion, religious scruples, scruples of conscience, religious awe, etc. (cf. sanctimonia):b.refrenatus religione,
Lucr. 5, 1114:oppressa gravi sub religione vita,
id. 1, 64:sese cum summā religione, tum summo metu legum et judiciorum teneri,
Cic. Verr. 2, 4, 34, § 75; cf.:ut eam non metus, non religio contineret,
id. ib. 2, 4, 45, §101: memini perturbari exercitum nostrum religione et metu, quod serenā nocte subito candens et plena luna defecisset,
id. Rep. 1, 15, 23:tantā religione obstricta tota provincia est, tanta superstitio ex istius facto mentes omnium Siculorum occupavit, ut, etc.,
id. Verr. 2, 4, 51, § 113; cf.:obstrinxisti religione populum Romanum,
id. Phil. 2, 33, 83:recitatis litteris oblata religio Cornuto est, etc.,
id. Fam. 10, 12, 3:ad oblatam aliquam religionem,
id. Agr. 1, 2, 5:non recordabantur, quam parvulae saepe causae vel falsae suspicionis vel terroris repentini vel objectae religionis magna detrimenta intulissent,
Caes. B. C. 3, 72:obicere religionem,
Plaut. Merc. 5, 2, 40; cf.:inicere religionem alicui,
Cic. Caecin. 33, 97:vide ne quid Catulus attulerit religionis,
id. de Or. 2, 90, 367:Gracchus cum rem illam in religionem populo venisse sentiret, ad senatum retulit,
id. N. D. 2, 4, 10:nec eam rem habuit religioni,
id. Div. 1, 35, 77:ut quae religio C. Mario non fuerat, quo minus C. Glauciam praetorem occideret, eā nos religione in privato P. Lentulo puniendo liberaremur,
id. Cat. 3, 6, 15:tunc quoque, ne confestim bellum indiceretur, religio obstitit,
Liv. 4, 30:cum ibi quoque religio obstaret, ne, etc... augures consulti eam religionem eximere,
id. 4, 31:cum plenā religione civitas esset,
id. 7, 28; 21, 62:nihil esse mihi, religio'st dicere,
Ter. Heaut. 2, 1, 16; cf.:ut velut numine aliquo defensa castra oppugnare iterum, religio fuerit,
Liv. 2, 62; 6, 27:rivos deducere nulla Religio vetuit (with fas et jura sinunt),
Verg. G. 1, 270:nulla mihi Religio est,
Hor. S. 1, 9, 71:nullā religione, ut scelus tegat, posse constrin gi,
Curt. 6, 7, 7:quosdam religio ceperit ulterius quicquam eo die conandi,
Liv. 28, 15; cf.:movendi inde thesauros incussa erat religio,
id. 29, 18:religio fuit, denegare nolui,
Plaut. Curc. 2, 3, 71.—In plur.: non demunt animis curas ac religiones Persarum montes, Varr. ap. Non. 379, 11:artis Religionum animum nodis exsolvere,
Lucr. 1, 932; 4, 7:religionibus atque minis obsistere vatum,
id. 1, 109:plerique novas sibi ex loco religiones fingunt,
Caes. B. G. 6, 37:natio est omnis Gallorum admodum dedita religionibus,
id. ib. 6, 16:religionibus impediri,
id. ib. 5, 6; Auct. B. Alex. 74; Phaedr. 4, 10, 4:plenis religionum animis, prodigia insuper nunciata,
Liv. 41, 16:nullus locus non religionum deorumque est plenus,
id. 5, 52, 2:pontifices flaminesque neglegentiores publicarum religionum esse,
id. 5, 52, 5.—Meton. ( effect. pro causā), a religious offence, giving rise to scruples of conscience:c.ut si profectus non esset, nullā tamen mendacii religione obstrictus videretur,
Caes. B. C. 1, 11:liberaret religione templum,
Liv. 45, 5:se domumque religione exsolvere,
id. 5, 23.—In plur.:inexpiabiles religiones in rem publicam inducere,
Cic. Phil. 1, 6, 13.—In partic.: religio jurisjurandi, or absol., scrupulousness in the fulfilment of an oath, the obligation of an oath, plighted faith:2.religione jurisjurandi ac metu deorum in testimoniis dicendis commoveri,
Cic. Font. 9, 20; so,jurisjurandi,
Caes. B. C. 1, 76 fin.; 3, 28; cf.:nec Achaeos religione obstringerent,
Liv. 39, 37; Just. 1, 9, 18; 18, 6, 11. — Absol., Caes. B. C. 2, 32:nocturna proelia esse vitanda, quod perterritus miles in civili dissensione timori magis quam religioni consulere consuerit,
id. ib. 1, 67:religionem servare,
Nep. Ages. 2, 5.—In gen., a strict scrupulousness, anxiety, punctiliousness, conscientiousness, exactness, etc.: Atheniensium semper fuit prudens sincerumque judicium, nihil ut possent nisi incorruptum audire et elegans. Eorum religioni cum serviret orator, nullum verbum insolens, [p. 1557] nullum odiosum ponere audebat, Cic. Or. 8, 25; cf. id. ib. 11, 36; id. Brut. 82, 283:B.fide et religione vitae defendi,
id. Deiot. 6, 16; cf.:propter fidem et religionem judicis,
id. Rosc. Com. 15, 45; and:testimoniorum religionem et fidem,
id. Fl. 4, 9:homo sine ullā religione ac fide,
Nep. Chabr. 8, 2:sin est in me ratio rei publicae, religio privati officii, etc.,
Cic. Sull. 3, 10; so,officii,
id. Verr. 2, 3, 1, § 2:religio in consilio dando,
id. Fam. 11, 29, 1:alicujus facta ad antiquae religionis rationem exquirere,
id. Verr. 2, 4, 5, § 10; so,antiqua,
id. Caecin. 10, 28:nefas est religionem decipi judicantis,
Amm. 30, 4, 10.—In plur.:judicum religiones,
Cic. de Or. 1, 8, 31.—Object.1.Abstr., the holiness, sacredness, sanctity inhering in any religious object (a deity, temple, utensils, etc.; cf.2.sanctitas): quae (fortissimorum civium mentes) mihi videntur ex hominum vitā ad deorum religionem et sanctimoniam demigrasse,
Cic. Rab. Perd. 10, 30:propter singularem ejus fani religionem,
id. Verr. 2, 4, 44, § 96:in sacerdotibus tanta offusa oculis animoque religio,
Liv. 2, 40, 3; so,fani,
Cic. Verr. 2, 4, 50, § 110; id. Inv. 2, 1, 1:sacrarii,
id. Verr. 2, 4, 3, § 5:templorum,
Tac. H. 1, 40:signi,
Cic. Verr. 2, 4, 57, § 127:jam tum religio pavidos terrebat agrestes Dira loci,
Verg. A. 8, 349.—Concr., an object of religious veneration, a sacred place or thing:(β).uno tempore Agrigentini beneficium Africani (sc. signum Apollinis), religionem domesticam, ornamentum urbis, etc.... requirebant,
Cic. Verr. 2, 4, 43, § 93; cf.:religionem restituere,
id. ib. 2, 4, 36, §80: sacrorum omnium et religionum hostis praedoque,
id. ib.; cf.:praedo religionum,
id. ib. 2, 4, 43, §95: quem tibi deum tantis eorum religionibus violatis auxilio futurum putas?
id. ib. 2, 4, 35, § 78; cf.:est sceleris, quod religiones maximas violavit,
id. ib. 2, 4, 41, § 88.— Poet.:quae religio aut quae machina belli, of the Trojan horse,
Verg. A. 2, 151.—A system of religious belief, a religion (late Lat.):Christiana,
Christianity, Eutr. 10, 16 fin.; Leo M. Serm. 66, 2 init.:Christianam religionem absolutam et simplicem anili superstitione confundens,
Amm. 21, 16, 18; Lact. 5, 2, 8. -
7 relligio
rĕlĭgĭo (in poetry also rellĭgĭo, to lengthen the first syllable), ōnis, f. [Concerning the etymology of this word, various opinions were prevalent among the ancients. Cicero (N. D. 2, 28, 72) derives it from relĕgere, an etymology favored by the verse cited ap. Gell. 4, 9, 1, religentem esse oportet, religiosum nefas; whereas Servius (ad Verg. A. 8, 349), Lactantius (4, 28), Augustine (Retract. 1, 13), al., assume religare as the primitive, and for this derivation Lactantius cites the expression of Lucretius (1, 931; 4, 7): religionum nodis animos exsolvere. Modern etymologists mostly agree with this latter view, assuming as root lig, to bind, whence also lic-tor, lex, and ligare; hence, religio sometimes means the same as obligatio; v. Corss. Aussprache, 1, 444 sq.; cf. Munro ad Lucr. 1, 109.]I.Reverence for God ( the gods), the fear of God, connected with a careful pondering of divine things; piety, religion, both pure inward piety and that which is manifested in religious rites and ceremonies;II.hence the rites and ceremonies, as well as the entire system of religion and worship, the res divinae or sacrae, were frequently called religio or religiones (cf. our use of the word religion): qui omnia, quae ad cultum deorum pertinerent, diligenter retractarent et tamquam relegerent, sunt dicti religiosi ex relegendo, ut elegantes ex elegendo, tamquam a diligendo diligentes, ex intellegendo intellegentes: his enim in verbis omnibus inest vis legendi eadem, quae in religioso,
Cic. N. D. 2, 28, 72:religione id est cultu deorum,
id. ib. 2, 3, 8:religio est, quae superioris cujusdam naturae (quam divinam vocant) curam caerimoniamque affert,
id. Inv. 2, 53, 161:(Pompilius) animos ardentes consuetudine et cupiditate bellandi religionum caeremoniis mitigavit, etc.,
id. Rep. 2, 14, 26;with which cf.: illa diuturna pax Numae mater huic urbi juris et religionis fuit,
id. ib. 5, 2, 3:de auguriis, responsis, religione denique omni,
Quint. 12, 2, 21:unde enim pietas? aut a quibus religio?
Cic. Rep. 1, 2, 2; cf. id. Leg. 2, 11, 26:aliquem a pietate, religione deducere,
id. Verr. 2, 4, 6, § 12:horum sententiae omnium non modo superstitionem tollunt, in quā inest timor inanis deorum, sed etiam religionem, quae deorum cultu pio continetur, etc.,
id. N. D. 1, 42, 117:quis enim istas (Democriti) imagines... aut cultu aut religione dignas judicare?
id. ib. 1, 43, 121; cf.:cum animus cultum deorum et puram religionem susceperit,
id. Leg. 1, 23, 60:sacra Cereris summa majores nostri religione confici caerimoniaque voluerunt,
id. Balb. 24, 55; cf. id. Leg. 2, 22, 55:in quibus erant omnia, quae sceleri propiora sunt quam religioni,
id. Verr. 2, 4, 50, § 112:nec vero superstitione tollenda religio tollitur,
id. Div. 2, 72, 148; cf. id. Part. 23, 31:medemini religioni sociorum, judices, conservate vestram. Neque enim haec externa vobis est religio (sc. Cereris) neque aliena, etc.,
id. Verr. 2, 4, 51, § 114:istorum religio sacrorum,
id. Fl. 28, 69; id. Verr. 2, 4, 6, § 12; cf. id. ib. 2, 4, 8, §18: religio deorum immortalium,
id. Lael. 25, 96; cf.:per deos immortales! eos ipsos, de quorum religione jam diu dicimus,
id. Verr. 2, 4, 47, § 105:religio divum,
Lucr. 6, 1276:mira quaedam totā Siciliā privatim ac publice religio est Cereris Hennensis... quantam esse religionem convenit eorum, apud quos eam (Cererem) natam esse constat?... tanta erit enim auctoritas illius religionis, ut, etc.,
Cic. Verr. 2, 4, 49, § 107; cf. id. ib. 2, 4, 45, §99: qui (Mercurius) apud eos summā religione coleretur,
id. ib. 2, 4, 39, § 84; cf. id. ib. 2, 4, 39, § 85;2, 4, 44, § 96: (simulacrum Dianae) translatum Carthaginem locum tantum hominesque mutarat: religionem quidem pristinam conservabat,
id. ib. 2, 4, 33, § 72; cf., of the same,
id. ib. 2, 4, 35, §78: fanum Junonis tantā religione semper fuit, ut... semper inviolatum sanctumque fuit,
enjoyed such honor, was held in such reverence, id. ib. 2, 4, 46, § 103;2, 4, 58, § 129: hac (panacea) evulsā scrobem repleri vario genere frugum religio est,
is a religious custom, Plin. 25, 4, 11, § 30; cf.:et obrui tales religio est,
id. 30, 5, 14, § 42:hi (barbari) ignari totius negotii ac religionis,
of religious belief, of religion, Cic. Verr. 2, 4, 35, § 77; cf.:venit mihi fani, loci, religionis illius in mentem,
id. ib. 2, 4, 50, §110: de religione queri,
id. ib. 2, 4, 51, § 113.—In late and eccl. Lat., a religious ordinance, ceremony, rite:quae est ista religio?
Vulg. Exod. 12, 26:ista est religio victimae,
id. Num. 19, 2.—In plur.:expertes religionum omnium,
Cic. N. D. 1, 42, 119:qui in bello religionum et consuetudinis jura continent,
id. Verr. 2, 4, 55, § 122; cf.:a quibus (rebus) etiam oculos cohibere te religionum jura cogebant,
id. ib. 2, 4, 45, §101: religiones expiare,
id. Mil. 27, 73:ceterae (nationes) pro religionibus suis bella suscipiunt, istae contra omnium religiones,
id. Font. 9, 30: Druides religiones interpretantur, religious matters, religion, Caes. B. G. 6, 13:scientia morum ac religionum ejus rei publicae,
Quint. 12, 3, 1:civitas religionibus dedita,
Plin. Pan. 74, 5:liberum a religionibus matutinum,
Col. 6, 2, 3.Transf.A.Subject., conscientiousness, scrupulousness arising from religion, religious scruples, scruples of conscience, religious awe, etc. (cf. sanctimonia):b.refrenatus religione,
Lucr. 5, 1114:oppressa gravi sub religione vita,
id. 1, 64:sese cum summā religione, tum summo metu legum et judiciorum teneri,
Cic. Verr. 2, 4, 34, § 75; cf.:ut eam non metus, non religio contineret,
id. ib. 2, 4, 45, §101: memini perturbari exercitum nostrum religione et metu, quod serenā nocte subito candens et plena luna defecisset,
id. Rep. 1, 15, 23:tantā religione obstricta tota provincia est, tanta superstitio ex istius facto mentes omnium Siculorum occupavit, ut, etc.,
id. Verr. 2, 4, 51, § 113; cf.:obstrinxisti religione populum Romanum,
id. Phil. 2, 33, 83:recitatis litteris oblata religio Cornuto est, etc.,
id. Fam. 10, 12, 3:ad oblatam aliquam religionem,
id. Agr. 1, 2, 5:non recordabantur, quam parvulae saepe causae vel falsae suspicionis vel terroris repentini vel objectae religionis magna detrimenta intulissent,
Caes. B. C. 3, 72:obicere religionem,
Plaut. Merc. 5, 2, 40; cf.:inicere religionem alicui,
Cic. Caecin. 33, 97:vide ne quid Catulus attulerit religionis,
id. de Or. 2, 90, 367:Gracchus cum rem illam in religionem populo venisse sentiret, ad senatum retulit,
id. N. D. 2, 4, 10:nec eam rem habuit religioni,
id. Div. 1, 35, 77:ut quae religio C. Mario non fuerat, quo minus C. Glauciam praetorem occideret, eā nos religione in privato P. Lentulo puniendo liberaremur,
id. Cat. 3, 6, 15:tunc quoque, ne confestim bellum indiceretur, religio obstitit,
Liv. 4, 30:cum ibi quoque religio obstaret, ne, etc... augures consulti eam religionem eximere,
id. 4, 31:cum plenā religione civitas esset,
id. 7, 28; 21, 62:nihil esse mihi, religio'st dicere,
Ter. Heaut. 2, 1, 16; cf.:ut velut numine aliquo defensa castra oppugnare iterum, religio fuerit,
Liv. 2, 62; 6, 27:rivos deducere nulla Religio vetuit (with fas et jura sinunt),
Verg. G. 1, 270:nulla mihi Religio est,
Hor. S. 1, 9, 71:nullā religione, ut scelus tegat, posse constrin gi,
Curt. 6, 7, 7:quosdam religio ceperit ulterius quicquam eo die conandi,
Liv. 28, 15; cf.:movendi inde thesauros incussa erat religio,
id. 29, 18:religio fuit, denegare nolui,
Plaut. Curc. 2, 3, 71.—In plur.: non demunt animis curas ac religiones Persarum montes, Varr. ap. Non. 379, 11:artis Religionum animum nodis exsolvere,
Lucr. 1, 932; 4, 7:religionibus atque minis obsistere vatum,
id. 1, 109:plerique novas sibi ex loco religiones fingunt,
Caes. B. G. 6, 37:natio est omnis Gallorum admodum dedita religionibus,
id. ib. 6, 16:religionibus impediri,
id. ib. 5, 6; Auct. B. Alex. 74; Phaedr. 4, 10, 4:plenis religionum animis, prodigia insuper nunciata,
Liv. 41, 16:nullus locus non religionum deorumque est plenus,
id. 5, 52, 2:pontifices flaminesque neglegentiores publicarum religionum esse,
id. 5, 52, 5.—Meton. ( effect. pro causā), a religious offence, giving rise to scruples of conscience:c.ut si profectus non esset, nullā tamen mendacii religione obstrictus videretur,
Caes. B. C. 1, 11:liberaret religione templum,
Liv. 45, 5:se domumque religione exsolvere,
id. 5, 23.—In plur.:inexpiabiles religiones in rem publicam inducere,
Cic. Phil. 1, 6, 13.—In partic.: religio jurisjurandi, or absol., scrupulousness in the fulfilment of an oath, the obligation of an oath, plighted faith:2.religione jurisjurandi ac metu deorum in testimoniis dicendis commoveri,
Cic. Font. 9, 20; so,jurisjurandi,
Caes. B. C. 1, 76 fin.; 3, 28; cf.:nec Achaeos religione obstringerent,
Liv. 39, 37; Just. 1, 9, 18; 18, 6, 11. — Absol., Caes. B. C. 2, 32:nocturna proelia esse vitanda, quod perterritus miles in civili dissensione timori magis quam religioni consulere consuerit,
id. ib. 1, 67:religionem servare,
Nep. Ages. 2, 5.—In gen., a strict scrupulousness, anxiety, punctiliousness, conscientiousness, exactness, etc.: Atheniensium semper fuit prudens sincerumque judicium, nihil ut possent nisi incorruptum audire et elegans. Eorum religioni cum serviret orator, nullum verbum insolens, [p. 1557] nullum odiosum ponere audebat, Cic. Or. 8, 25; cf. id. ib. 11, 36; id. Brut. 82, 283:B.fide et religione vitae defendi,
id. Deiot. 6, 16; cf.:propter fidem et religionem judicis,
id. Rosc. Com. 15, 45; and:testimoniorum religionem et fidem,
id. Fl. 4, 9:homo sine ullā religione ac fide,
Nep. Chabr. 8, 2:sin est in me ratio rei publicae, religio privati officii, etc.,
Cic. Sull. 3, 10; so,officii,
id. Verr. 2, 3, 1, § 2:religio in consilio dando,
id. Fam. 11, 29, 1:alicujus facta ad antiquae religionis rationem exquirere,
id. Verr. 2, 4, 5, § 10; so,antiqua,
id. Caecin. 10, 28:nefas est religionem decipi judicantis,
Amm. 30, 4, 10.—In plur.:judicum religiones,
Cic. de Or. 1, 8, 31.—Object.1.Abstr., the holiness, sacredness, sanctity inhering in any religious object (a deity, temple, utensils, etc.; cf.2.sanctitas): quae (fortissimorum civium mentes) mihi videntur ex hominum vitā ad deorum religionem et sanctimoniam demigrasse,
Cic. Rab. Perd. 10, 30:propter singularem ejus fani religionem,
id. Verr. 2, 4, 44, § 96:in sacerdotibus tanta offusa oculis animoque religio,
Liv. 2, 40, 3; so,fani,
Cic. Verr. 2, 4, 50, § 110; id. Inv. 2, 1, 1:sacrarii,
id. Verr. 2, 4, 3, § 5:templorum,
Tac. H. 1, 40:signi,
Cic. Verr. 2, 4, 57, § 127:jam tum religio pavidos terrebat agrestes Dira loci,
Verg. A. 8, 349.—Concr., an object of religious veneration, a sacred place or thing:(β).uno tempore Agrigentini beneficium Africani (sc. signum Apollinis), religionem domesticam, ornamentum urbis, etc.... requirebant,
Cic. Verr. 2, 4, 43, § 93; cf.:religionem restituere,
id. ib. 2, 4, 36, §80: sacrorum omnium et religionum hostis praedoque,
id. ib.; cf.:praedo religionum,
id. ib. 2, 4, 43, §95: quem tibi deum tantis eorum religionibus violatis auxilio futurum putas?
id. ib. 2, 4, 35, § 78; cf.:est sceleris, quod religiones maximas violavit,
id. ib. 2, 4, 41, § 88.— Poet.:quae religio aut quae machina belli, of the Trojan horse,
Verg. A. 2, 151.—A system of religious belief, a religion (late Lat.):Christiana,
Christianity, Eutr. 10, 16 fin.; Leo M. Serm. 66, 2 init.:Christianam religionem absolutam et simplicem anili superstitione confundens,
Amm. 21, 16, 18; Lact. 5, 2, 8.
См. также в других словарях:
Xolotrema — Taxobox name = Xolotrema image width = 200px image caption = Xolotrema notata from W. G. Binney, 1878 [Binney, William G. (1878). The Terrestrial Air Breathing Mollusks of the United States and Adjacent Territories of North America. Vol. 5… … Wikipedia
HIRSFELDIA — Abbatia Germ. cum tit. Principatus: cuius Praesules cum ab aliquot iam saeculis, ad depellendas vicinorum Nobilium iniurias, quas a Buchenaviis, Goerziis, aliisque varias pertulêre, aliena ope indigerent; Friderico Misniae Marchioni ab Ludovico V … Hofmann J. Lexicon universale
OPORINUS Johannes — Basileensis Germanice Herbster, ex angustiis inopis iuventae aegre eluctatus, in Academia patria Latinae primum et Graecae Linguae Professor, exin, quod examini pro Magisterio se, iam 30. annorum exsistens, subicere verecundaretur, cathedrâ… … Hofmann J. Lexicon universale
OPPIGNORARE Creditoribus arma — aratrum, aliaque operi faciundo, non licebat veter. Graeciae Legislatorum instituto, apud Diodor. Sic. l. 1. cum tamen ipsos, qui iis uti debebant, permitterent nectendos, usque ad Solonis tempora, ut vidimus supra voce Nexi. Agri vero et… … Hofmann J. Lexicon universale
RYSVICUM i. e. RYSWYK — RYSVICUM, i. e. RYSWYK pagus celebris, et peramoenus Hollandiae, suburbanus Hagae Comitum, Potentissimi, Augustissimi, Felicissini, Serenissimi VILHELMI III. Magnae Britanniae Regis, Castro sumptuosissimo, magnificentissimo nobilitatus; in cuius… … Hofmann J. Lexicon universale
TABULA — I. TABULA ab inusitato taba, et hoc a Graeco τάζω, quod tabulata in aedibus et ulmis planitiem extendebant: de pluribus rebus dicitur, uti ex parte videre est supra ubi de Tabellis. Apud Festum, ubi de igne aeterno, si quando defecerat, a… … Hofmann J. Lexicon universale