-
1 ēvinctus
ēvinctus P. of e-vincio. -
2 evinctus
ēvinctus, a, um, Part., from evincio. -
3 evincio
evincere, evinxi, evinctus Vbind, bind up/around; wind around; wreathe round -
4 evincio
ē-vincĭo, nxi, nctum, 4, v. a., to bind up, to bind or wind round with something (not ante-Aug., and mostly poet.):II.simul diademate caput Tiridatis evinxit,
Tac. A. 15, 2; cf. id. ib. 6, 43.—More freq. in the part. perf.:viridi Mnestheus evinctus oliva,
Verg. A. 5, 494; cf.palmae,
i. e. wound round with the cestus, id. ib. 5, 364:comae (sc. vittā),
Ov. Am. 3, 6, 56:evincta pudicā Fronde manus,
crowned with laurel, Stat. Th. 1, 554.—With acc. respectiv.:puniceo stabis suras evincta cothurno,
Verg. E. 7, 32; id. A. 5, 269; 774; 8, 286; Ov. M. 15, 676.—To bind:evincta lacerandum traditi dextra,
Sil. 2, 48 (dub.; al. victa).
См. также в других словарях:
TIRIDATES — I. TIRIDATES Armeniae Rex. Horat. l. 1. Carm. Od. 26. v. 5. Quid Tiridaten terreat, unice Securus. Meminit quoque Tiridatis Armeniae regis, eiusdemque in urbem Rom. introitûs Tranquillus in Neron. c. 3. Item nomen magi cuiusdam apud Plin. l. 30.… … Hofmann J. Lexicon universale