-
81 praerupium
prae-rumpo, rūpi, ruptum, 3, v. a., to break or tear off before or in front (class.):II.retinacula classis,
Ov. M. 14, 547:funes praerumpebantur,
were broken off, Caes. B. G. 3, 14:uncus praerumpitur,
Col. 3, 18, 2. —Trop., to wrench, tear to pieces (late Lat.):A.purgativa medicamina praerumpunt corpora,
Cael. Aur. Acut. 2, 21, 128.—Hence, prae-ruptus, a, um, P. a., broken or torn off; hence, of places, steep, abrupt, rugged (syn.: abscisus, abruptus).Lit.:B. 1.saxa,
Cic. Verr. 2, 5, 56, § 145:loca,
Caes. B. G. 7, 86:praeruptum atque asperum jugum,
id. B. C. 2, 24:praeruptum undique oppidum,
Hirt. B. G. 8, 40:praeruptus et difficilis descensus,
id. ib.:nemus,
Hor. S. 2, 6, 91:mons,
Verg. A. 1, 105:rupes,
Suet. Tib. 40:fossae,
Tac. H. 2, 41.— Absol.: praerupta, ōrum, n., steep or rugged places:praerupta collium,
Just. 41, 1, 11:petere,
Plin. 8, 42, 64, § 156.—In sing.:ad praeruptum petrae,
Vulg. 2 Par. 25, 12.— Comp.:praeruptior collis,
Col. 3, 13.— Sup.:omnes oppidi partes praeruptissimis saxis munitae,
Hirt. B. G. 8, 33.—Of persons:2.juvenis animo praeruptus,
Tac. A. 16, 7.—Of things:praerupta audacia, tanta temeritas ut non procul abhorreat ab insaniā,
Cic. Rosc. Am. 24, 68:dominatio,
hard, stern, Tac. A. 5, 3:praeruptum atque anceps periculum,
critical, extreme, Vell. 2, 2, 3:seditio,
dangerous, Dig. 28, 3, 6.—Hence, praerūpium, ii, n. [prae - rupes], the rocky wall, line, or wall of rocks (late Lat.):fluminis,
App. Mag. 8, p. 278 med. (dub.; al. praeripia, q. v.); Serv. Verg. A. 6, 704; sing., Tert. adv. Marc. 4, 38. -
82 praeruptus
prae-rumpo, rūpi, ruptum, 3, v. a., to break or tear off before or in front (class.):II.retinacula classis,
Ov. M. 14, 547:funes praerumpebantur,
were broken off, Caes. B. G. 3, 14:uncus praerumpitur,
Col. 3, 18, 2. —Trop., to wrench, tear to pieces (late Lat.):A.purgativa medicamina praerumpunt corpora,
Cael. Aur. Acut. 2, 21, 128.—Hence, prae-ruptus, a, um, P. a., broken or torn off; hence, of places, steep, abrupt, rugged (syn.: abscisus, abruptus).Lit.:B. 1.saxa,
Cic. Verr. 2, 5, 56, § 145:loca,
Caes. B. G. 7, 86:praeruptum atque asperum jugum,
id. B. C. 2, 24:praeruptum undique oppidum,
Hirt. B. G. 8, 40:praeruptus et difficilis descensus,
id. ib.:nemus,
Hor. S. 2, 6, 91:mons,
Verg. A. 1, 105:rupes,
Suet. Tib. 40:fossae,
Tac. H. 2, 41.— Absol.: praerupta, ōrum, n., steep or rugged places:praerupta collium,
Just. 41, 1, 11:petere,
Plin. 8, 42, 64, § 156.—In sing.:ad praeruptum petrae,
Vulg. 2 Par. 25, 12.— Comp.:praeruptior collis,
Col. 3, 13.— Sup.:omnes oppidi partes praeruptissimis saxis munitae,
Hirt. B. G. 8, 33.—Of persons:2.juvenis animo praeruptus,
Tac. A. 16, 7.—Of things:praerupta audacia, tanta temeritas ut non procul abhorreat ab insaniā,
Cic. Rosc. Am. 24, 68:dominatio,
hard, stern, Tac. A. 5, 3:praeruptum atque anceps periculum,
critical, extreme, Vell. 2, 2, 3:seditio,
dangerous, Dig. 28, 3, 6.—Hence, praerūpium, ii, n. [prae - rupes], the rocky wall, line, or wall of rocks (late Lat.):fluminis,
App. Mag. 8, p. 278 med. (dub.; al. praeripia, q. v.); Serv. Verg. A. 6, 704; sing., Tert. adv. Marc. 4, 38. -
83 profundo
prō̆-fundo, fūdi, fūsum, 3, v. a., to pour out or forth, to shed copiously, to cause to flow (class.).I.Lit.:B.sanguinem suum profundere omnem cupit, dummodo profusum hujus ante videat,
Cic. Clu. 6, 18:sanguinem pro patriā,
id. Fin. 2, 19, 60; 2, 30, 97:vim lacrimarum,
id. Rep. 6, 14, 14:lacrimas oculis,
Verg. A. 12, 154; Ov. M. 9, 679; 7, 91; Sen. Med. 541:sanguinem ex oculis,
Plin. 10, 60, 79, § 164:aquam,
Plaut. Aul. 2, 4, 29:vinum,
id. Curc. 1, 1, 92:vina deo tamquam sitienti,
Lact. 2, 4, 13; 6, 1, 5:aquas sub mensas,
Plin. 28, 2, 5, § 26. —With se, to burst or gush forth:lacrimae se subito profuderunt,
Cic. Ac. 11, 7, 6.—Transf.1.To stretch at full length, to prostrate ( poet.):2.cum somnus membra profudit,
Lucr. 4, 757:praecipites profusae in terram,
id. 6, 744.—Mid.: profusus, abjectus jacens. Pacuvius: profusus gemitu, murmure, stretched at full length, Paul. ex Fest. p. 228 Müll. (Trag. Rel. v. 321 Rib.). —To pour or cast out, bring forth, produce (class.): posticā parte profudit, Lucil. ap. Non. 217, 16:3.(puerum) ex alvo matris natura profudit,
Lucr. 5, 225:sonitus,
id. 6, 401:ignes,
id. 6, 210:omnia ex ore,
id. 6, 6:pectore voces,
to pour forth, utter, Cat. 64, 202:vocem,
Cic. Tusc. 2, 23, 56:clamorem,
id. Fl. 6, 15; id. Leg. 1, 8, 25:voces,
Cat. 64, 202:vitia,
Suet. Tib. 42:dolorem,
Vop. Aur. 1:palmites,
Col. 5, 5, 17.—With se, to pour forth, rush forth or out; of bees:II.cum se nova profundent examina,
Col. 9, 3;of archers: omnis multitudo sagittariorum se profudit,
Caes. B. C. 3, 93;of luxuriant plants: ea, quae se nimium profuderunt,
have shot out, sent out shoots, Cic. de Or. 2, 21, 88:profundit se supra modum numerus palmitum,
Col. 7, 24, 4.—Trop., to cast or throw away:B.ventis verba profundere,
Lucr. 4, 931:quae si non profundere ac perdere videbor,
Cic. Fam. 5, 5, 17.—In partic.1.To throw away.a.In a bad sense, spend uselessly; to lavish, dissipate, squander:b.profundat, perdat, pereat,
Ter. Ad. 1, 2, 54; Cic. Verr. 2, 3, 67, § 155:patrimonia,
id. Cat. 2, 5, 10:pecunias in res,
id. Off. 2, 16, 55.—In a good sense, to spend, sacrifice:c.non modo pecuniam, sed vitam etiam profundere pro patriā,
Cic. Off. 1, 24, 84.—Esp., of life, to yield, give up:2.animam,
Cic. Marc. 10, 32:si pateretur natura, vel denas animas profundere praestabat in pugnā, quam, etc.,
Amm. 26, 10, 13:spiritum in acie,
Val. Max. 6, 3, 3.—To pour out, vent; to expend, exert, employ; to set forth, show, explain:3.odium in aliquem,
Cic. Pis. 7, 16:omnes profudi vires animi atque ingenii mei,
id. Att. 1, 18, 2:res universas,
to set forth, explain, id. Ac. 2, 27, 87.—With se, to pour itself forth, i. e. to rush forth, break out:A.voluptates cum inclusae diutius, subito se nonnumquam profundunt atque eiciunt universae,
Cic. Cael. 31, 75:si totum se ille in me profudisset,
had wholly poured himself out to me, had been liberal, id. Att. 7, 3, 3:in questus flebiles sese in vestibulo curiae profuderunt,
Liv. 23, 20, 5.—Hence, prŏ-fūsus, a, um, P. a.Lit., spread out, extended, hanging down (ante- and postclass.):B.cauda profusa usque ad calces,
Varr. R. R. 2, 5.— Comp.:equi coma et cauda profusior,
longer, Pall. 4, 13.—Trop.1.Lavish, extravagant, profuse (class.; cf.2. 3. 4.prodigus): perditus ac profusus nepos,
Cic. Quint. 12, 40:reus,
id. Verr. 2, 1, 7, § 20.—With gen.:alieni appetens, sui profusus,
lavish of his own, Sall. C. 5, 4.—With in and abl.:simul ad jacturam temporis ventum est, profusissimi in eo, cujus unius honesta avaritia est,
Sen. Brev. Vit. 3, 2.—Of things abstr. and concr.:profusis sumptibus vivere,
Cic. Quint. 30, 93:profusa luxuria in aedificiis,
Vell. 2, 33, 4.—Immoderate, excessive, extravagant:1.profusa hilaritas,
Cic. Tusc. 4, 7, 15:genus jocandi,
id. Off. 1, 29, 103:cupido,
Tac. H. 1, 52.— Sup.:profusissima libido,
Suet. Claud. 53.— Adv.: prŏfūsē.Lit., lavishly, extravagantly, profusely (post-Aug.):2.aedes profuse exstructa,
at an immoderate expense, Suet. Aug. 72.— Sup.:festos et solemnes dies profusissime celebrabat,
Suet. Aug. 75.—Trop.a. b.Immoderately, excessively:profuse prolixeque laudare,
Gell. 5, 1, 2.— Comp.:eo profusius sumptui deditus erat,
Sall. C. 13, 5. -
84 ēiciō
ēiciō (pronounced but not written ē-iiciō), iēcī, iectus, ere [ex + iacio], to cast out, thrust out, drive away, put out, eject, expel: linguam: eiecto armo, dislocated, V.: ex senatu eiectus: hunc de civitate: a suis dis penatibus: finibus, S.: cadavera cellis, H.: in exsilium Catilinam.— To drive into exile, banish: a me eiectus: revocemus eiectos: Tarquinium eiectum accipere, from exile, V.— With se, to rush out, sally forth: se ex castris, Cs.: si se eiecerit secumque suos eduxerit: se foras, L.—Of ships, etc., to bring to land, land: navīs, Cs., L.— To run aground, cast ashore, strand, wreck: navīs in litore, Cs.: classem ad insulas, L. — Of persons, P. perf., wrecked, shipwrecked: hanc eiectam recepisse, T.: commune litus eiectis: eiectum litore Excepi, V.—Fig., to expel, drive away, free oneself from: sollicitudines: amorem ex animo: memoriam ex animis, L.—With se, to break forth, break out: voluptates se eiciunt universae.— To hoot (off the stage), condemn, reject, disapprove: cantorum ipsorum vocibus eiciebatur: quod tum explosum et eiectum est.* * *Ieicere, eici, eictus Vaccomplish, perform, bring about, causeIIeicere, ejeci, ejectus V TRANScast/throw/fling/drive out/up, extract, expel, discharge, vomit; out (tongue) -
85 interscindo
inter-scindo, scĭdi, scissum, 3, v. a., to tear asunder, break down; to separate, interrupt (class.).I.Lit.:II.pontem,
Caes. B. G. 2, 9; Cic. Leg. 2, 4:aggerem,
Caes. B. G. 7, 24:venas,
i. e. to open, Tac. A. 15, 35. — -
86 rescindo
rē-scindo, scĭdi, scissum, 3, v. a., to cut off, cut loose, cut or break down; to cut or tear open (freq. and class.).I.Lit.:B.pontem,
i. e. to break down, Caes. B. G. 1, 7; 4, 19 fin.; 6, 29; 7, 35; 7, 58 fin.; Nep. Milt. 3, 4; Liv. 2, 10; Flor. 3, 10, 3:vallum ac loricam falcibus,
Caes. B. G. 7, 86 fin.: pluteos, Sall. Fragm. ap. Non. 95, 22:cameras tectorum,
Front. Strat. 3, 4, 6:tecta domusque in usum novae classis,
Flor. 2, 15, 10:caelum,
Verg. G. 1, 280; id. A. 6, 583:tenuem vestem e membris,
Tib. 1, 10, 61:vestes,
Claud. B. Gild. 136:decreta,
Suet. Calig. 3:ense teli latebram penitus,
to cut open, Verg. A. 12, 390:vulnera,
Ov. Tr. 3, 11, 63; Flor. 3, 23, 4; Plin. Ep. 7, 19, 9:pectora ferro,
Stat. Th. 11, 507:rescisso palato,
Luc. 4, 328:plagam,
Flor. 4, 2, 72:venam,
to open, Col. 6, 30, 5; 7, 10, 2; and poet.:obductos annis luctus,
Ov. M. 12, 543:an male sarta Gratia nequidquam coit et rescinditur?
Hor. Ep. 1, 3, 32;imitated by Petronius: ne inter initia coëuntis gratiae recentem cicatricem rescinderet,
Petr. 113, 8.—Meton., to open:II.vias,
Lucr. 2,406:locum praesidiis firmatum atque omni ratione obvallatum,
Cic. Agr. 2, 1, 3:ferro summum Ulceris os,
Verg. G. 3, 453; Col. 7, 5, 10; cf.:latentia vitia (corresp. to aperire),
Quint. 9, 2, 93.—Trop., to annul, abolish, abrogate, repeal, rescind a law, decree, agreement, etc.:mihi non videtur, quod sit factum legibus, Rescindi posse,
Ter. Phorm. 2, 4, 16:acta M. Antonii rescidistis, leges refixistis,
Cic. Phil. 13, 3, 5; so,acta,
id. ib. 2, 42, 109; 13, 3, 5; Liv. 26, 31; Suet. Caes. 82; id. Claud. 11; Flor. 3, 23, 2:acta deūm,
Ov. M. 14, 784:jussa Jovis,
id. ib. 2, 678:constitutiones senatūs,
Suet. Tib. 33:concilia habita,
Cic. Leg. 2, 12, 31:totam triennii praeturam,
id. Verr. 2, 2, 57, § 140:rescindere et irritas facere omnes istius injurias,
id. ib. 2, 2, 26, §63: res judicatas,
id. Sull. 22, 63; cf.judicium,
id. Planc. 4, 10:judicia,
Suet. Claud. 29:ambitiosas Centumvir. sententias,
id. Dom. 8:pactiones,
Cic. Prov. Cons. 5, 10:testamenta mortuorum,
id. Verr. 2, 1, 43, § 111; Quint. 5, 2, 1; Suet. Calig. 38:foedus turpe,
Vell. 2, 90, 3.— Poet.:aevi leges validas,
Lucr. 5, 58:beneficium suum insequenti injuriā,
Sen. Ben. 3, 13:verbum Dei,
Vulg. Marc. 7, 13. -
87 con-vellō
con-vellō vellī, volsus or vulsus, to tear away, pluck up, pull off, wrest, rend: vectibus saxa turris, Cs.: gradūs Castoris: aesculum, V.: glaebam vomere, Ct.: repagula: signa, to pluck up (in decamping), L.: simulacrum e sacrario: ab humo silvam, V.: robora suā terrā, O.: Roma convolsa sedibus suis: alqd duro ferro, cut off, V.—To tear to pieces, cleave, rend, dismember, shatter, break: dapes dente, O.: Convolsum remis aequor, V.: (naves) convolsae undis, shattered, V.—Fig., to shake, shatter, destroy, overthrow, nullify: consuetudinem: si eam (opinionem) ratio convellet: rei p. statum: acta Dolabellae: fata, O.: fidem, Ta. -
88 abscindo
abscindere, abscidi, abscissus V TRANStear (away/off) (clothing); cut off/away/short; part, break, divide, separate -
89 apscindo
apscindere, apscidi, apscissus V TRANStear (away/off) (clothing); cut off/away/short; part, break, divide, separate -
90 eicio
ē-ĭcĭo (or ejicio), jēci, jectum, 3 (eicit, dissyl., Lucr. 3, 877; 4, 1272), v. a. [jacio], to cast, thrust, or drive out; to eject, expel (class.).I.Lit.A.In gen.:2.aliquem e senatu,
Cic. de Sen. 12 fin.; Liv. 43, 15; cf.:ex oppido,
Caes. B. C. 1, 30, 3:de senatu,
Liv. 40, 51; 41, 26:de collegio,
Cic. Q. Fr. 2, 5:a suis diis penatibus,
id. Quint. 26, 83:finibus,
Sall. J. 14, 8:domo,
Plaut. As. 1, 3, 9; Caes. B. G. 4, 7, 3; cf.:aedibus foras,
Plaut. As. 1, 2, 1:omnes amasios foras,
id. Truc. 3, 1, 14:aliquem,
Cic. Rep. 1, 42; id. Mil. 38 fin.; Caes. B. G. 7, 4, 4; id. B. C. 2, 19 fin.:aliquem in exsilium,
Cic. Cat. 2, 7; cf.:o fortunatum rem publicam, si hanc sentinam hujus urbis ejecerit,
id. ib. 2, 4, 7; so,eicere alone,
Nep. Lys. 1, 5 et saep.; cf.of a rider,
to throw, Verg. A. 10, 894:vitem ex se,
to shoot forth, Varr. R. R. 1, 31, 3:sanguinem,
to throw up, to vomit, Plin. 24, 5, 10, § 15; cf. Cic. Fam. 14, 7; Cels. 1, 3; Quint. 11, 3, 27.— Absol. (sc. fetum), to miscarry, Dig. 9, 2, 27, § 22; cf. Lucr. 4, 1272:linguam,
to thrust out, Cic. de Or. 2, 66, 266: cervicem, to dislocate (luxare), Veg. Vet. 3, 41, 1; cf.armum,
id. ib. 2, 45, 7; Verg. A. 10, 984:oculum,
Vulg. Marc. 9, 46:coxas,
Hyg. Fab. 57:voces pectore ab imo,
to utter, Lucr. 3, 58:fauces, e quibus eici vocem et fundi videmus,
Cic. Tusc. 2, 24, 57 (al. elicere, v. elicio).—Se (ex aliquo loco), to rush out, sally forth, Caes. B. G. 4, 15, 1; 5, 15, 3; 5, 21, 5; id. B. C. 3, 16, 3; Cic. Cat. 1, 12 fin. et saep.; cf.:B.sese in terram e navi,
Cic. Verr. 2, 5, 35:se in agros,
Liv. 6, 3 (also in Caes. B. G. 5, 19, 2, inst. of the vulg. reading effunderet):se foras,
id. 1, 40 fin. —In partic., as a naut. t. t., to drive a ship to land.1.To bring to land:2. (α).naves,
Caes. B. C. 3, 25, 4; cf.:navem in terram,
id. ib. 3, 28, 5:naves ad Chium,
Liv. 44, 28.—Far more freq.,Of vessels, etc.:(β).scapham,
Plaut. Rud. 1, 2, 80 sq. (v. the passage in connection):naves in litore,
Caes. B. G. 5, 10, 2; cf.:naves in litora,
Liv. 29, 18:classem ad Baleares insulas,
id. 23, 34 fin.:naves apud insulas,
Tac. A. 2, 24 et saep.—Of persons, esp. in perf. part. pass., wrecked, Plaut. Rud. 2, 7, 4; 2, 3, 78; 1, 5, 14; Ter. And. 1, 3, 18; 5, 4, 20; Cic. Rosc. Am. 26, 72; Verg. A. 4, 373; Ov. M. 13, 536; id. H. 7, 89 et saep.—Hence,b.Meton. (causa pro effectu):II.ejectus homo,
a broken, ruined man, Cic. Quint. 19 fin. (Acc. to others, an outcast, acc. to II. B.)Trop.A.In gen., to expel:b.curam ex animo,
Plaut. Cas. prol. 23; cf. Cic. Rosc. Am. 19, 53; Liv. 28, 28; 30, 13:mollitiem animi,
Ter. Eun. 2, 1, 16:superstitionis stirpes,
Cic. Div. 2, 72.— Poet.:ejectus die,
i. e. deprived of light, Stat. Th. 4, 617. —With se: voluptates subito se nonnumquam [p. 635] profundunt atque eiciunt universae, etc., rush forth, break forth or out, Cic. Cael. 31, 75.—B.In partic., like ekballein, to reject disapprovingly:Cynicorum ratio tota est eicienda,
Cic. Off. 1, 41, 148; cf. id. Clu. 31, 86; id. Fin. 5, 8, 23 (in both passages with explodere), id. de Or. 1, 32, 146; id. Att. 2, 24, 2.—Esp. of players, public speakers, etc., to hiss or hoot off, Cic. de Or. 3, 50 fin.; Auct. Her. 4, 47 (with deridere); cf.:cantorum ipsorum vocibus eiciebatur,
Cic. Sest. 55, 118. -
91 emergo
ē-mergo, si, sum, 3, v. a. and n.I.Act., to bring forth, bring to light, raise up (very rare; mostly with se, or pass. in mid. sense), to come forth, come out, to rise up, emerge (not in Plaut., Caes., Verg., or Hor.).A.Lit.:B.emersere e gurgite vultus Nereides,
Cat. 64, 14:ex undis Cancri pars sese emergit in astra,
Manil. 5, 198;se torrens imo hiatu,
Auct. Aetn. 118:se lux pelago,
Avien. Perieg. 126:tibi (somnianti) subito sum visus emersus e flumine,
Cic. Div. 2, 68; so,emersus e palude,
Liv. 1, 13:emersus paludibus,
Tac. A. 1, 65.— Poet.:cernis et emersas in lucem tendere noctes,
Ov. M. 15, 186;nox emersa,
id. F. 3, 399.—Trop., to extricate or free one's self, to raise one's self up, to rise:II. A.sese ex malis,
Ter. And. 3, 3, 30 Ruhnk.; so Nep. Att. 11, 1:homo emersus subito ex diuturnis tenebris lustrorum ac stuprorum,
Cic. Sest. 9; cf.:tu emersus e caeno,
id. Vatin. 7, 17:velut emerso ab admiratione animo,
Liv. 8, 7 fin. —Once perh. act.:ut possim rerum tantas emergere moles,
Manil. 1, 116.—Far more freq. and class.,Lit.1.In gen.:2.equus emersit e flumine,
Cic. Div. 2, 31 fin.:e vadis,
id. Cael. 21:ex alto,
id. Fin. 4, 23, 64:de paludibus,
Liv. 22, 3:ab infima ara (anguis),
Cic. Div. 1, 33, 72:sub exsistentibus glebis (pisces),
Liv. 42, 2: extra aquam Plin. 13, 18, 32, § 109; 2, 88, 89, § 203:foras (with exsilire),
Lucr. 2, 200:ad ortus,
id. 5, 697:in suam lucem (luna),
Liv. 44, 37 et saep.:ex Antiati in Appiam ad Tres Tabernas,
to get away, escape, Cic. Att. 2, 12, 2; cf.:e patrio regno (with Cappadociae latebris se occultare),
id. de Imp. Pomp. 3:aegre in apertos campos (Manlius),
Liv. 21, 25 al. — Absol.:aves, quae se in mari mergerent: quae cum emersissent, etc.,
Cic. N. D. 2, 49; cf. id. Fin. 3, 14 fin.: sol. id. Arat. 76 (also, id. N. D. 2, 44, 113); Tac. G. 45; cf.stellae,
Plin. 2, 14, 11, § 58 al. — Impers. tot res repente circumvallant, unde emergi non potest, Ter. Ad. 3, 2, 4.—In partic., to come forth, come up, break forth, as a plant or animal, when it springs up or is born:B.viriditas e vaginis emergit, etc.,
Cic. de Sen. 15, 51; cf.:flos ex caule,
Plin. 21, 17, 66, § 106:totus infans utero,
id. 11, 51, 112, § 270:ova,
id. 10, 52, 74, § 145:ventus,
id. 2, 82, 84, § 198.—Trop., to extricate one's self from, to raise one's self up, to emerge, get clear:ex sermone emersit,
Cic. Cael. 31, 75:ex miserrimis naturae tuae sordibus,
id. Pis. 12, 27:ex peculatus judicio,
id. Verr. 2, 1, 5:ex paternis probris ac vitiis,
id. ib. 2, 3, 69:ex mendicitate,
id. Vatin. 9 fin.:vixdum e naufragiis prioris culpae cladisque,
Liv. 5, 52, 1:ex obnoxia pace,
id. 9, 10:ex omni saevitia fortunae (virtus),
id. 25, 38; Dig. 47, 10, 5 fin.: cum tam multa ex illo mari (sc. Ponto) bella emerserint, have arisen, [p. 642] broken out, Cic. Verr. 2, 4, 58:equidem multos vidi emersisse aliquando, et se ad frugem bonam, ut dicitur, recepisse,
have raised themselves up, have risen, Cic. Cael. 12:hac autem re incredibile est quantum civitates emerserint,
have raised themselves up, elevated themselves, id. Att. 6, 2, 4; cf.:ad summas opes,
Lucr. 2, 13; 3, 63:in quod fastigium,
Vell. 2, 65; Juv. 3, 164:quamvis enim demersae sint leges, emergunt tamen haec aliquando,
Cic. Off. 2, 7, 24; cf. id. Clu. 65, 183:nunc emergit amor,
id. Att. 9, 10, 2; cf.dolor,
id. ib. 9, 6, 5:ex quo magis emergit, quale sit decorum illud, etc.,
appears, is evident, id. Off. 1, 31; cf.:tanti sceleris indicium per Fulviam emersit,
Flor. 4, 1, 6. -
92 migro
mī̆gro, āvi, ātum, 1 (migrassit for migraverit, Cic. Leg. 3, 4, 11), v. n. and a. [etym. dub.; cf. Sanscr. root mā, exchange; also meo].I.Neutr., to remove from one place to another, to depart, flit, migrate (class.).A.Lit.:B.migrare e fano foras,
Plaut. Curc. 2, 1, 1:ex urbe tu rus habitatum migres?
Ter. Hec. 4, 2, 13:ad integra omnia,
Liv. 5, 53:ad generum,
Cic. Verr. 2, 2, 36, § 89:in tabernas,
Hor. A. P. 229:Veios,
Liv. 5, 53:Alexandriam vel Ilium,
Suet. Caes. 79:finibus,
Plin. 6, 17, 21, § 59: Verres domo ejus emigrat atque adeo exit: nam jam ante migrārat, he quits his house (leaves it himself without taking any thing with him); for he had already removed (had taken away his furniture), Cic. Verr. 2, 2, 36, § 89:consilium migrandi a Tarquiniis cepit,
Liv. 1, 34, 5:itaque non solum inquilini, sed etiam mures migraverunt,
Cic. Att. 14, 9, 1: cum tota Karthagine migra, be off! Juv. 6, 171.— Impers. pass.:in alium quendam locum ex his locis morte migretur,
Cic. Tusc. 1, 41, 97:Romam inde frequenter migratum est a propinquis,
Liv. 1, 11, 4.—Trop., to go away, depart, to pass over, change, turn:II.scio ipse quid agam, neque mens officio migrat,
Plaut. Trin. 3, 2, 13:mea ut migrare dicta possint, quo volo,
id. Ps. 1, 5, 54:ex hac vitā,
Cic. Rep. 6, 9, 9; cf. id. ib. 6, 15, 15:de vitā,
i. e. to die, id. Fin. 1, 19, 62:equitis migravit ab aure voluptas ad oculos,
Hor. Ep. 2, 1, 187:haec medicina migrabat in Graeciae linguas,
Plin. 25, 2, 6, § 16:omnia migrant, Omnia commutat natura,
change, Lucr. 5, 831:caerula quae sunt Numquam in marmoreum possunt migrare colorem,
id. 2, 774:in varias migrare figuras,
Ov. M. 15, 172:cornua in mucronem migrantia,
running out into, ending in, Plin. 11, 37, 45, § 125:ad aliud matrimonium,
Dig. 24, 2, 6.—Act.A.To carry away, transport, transfer (rare):B.cassita nidum migravit,
Gell. 2, 29, 16:relicta quae migratu difficilia essent,
Liv. 10, 34:num migrantur Rhoeteia regna In Libyam Superis?
are transferred, Sil. 7, 431.—To transgress, break, violate, opp. to servare:jus civile migrare (opp. conservare),
Cic. Fin. 3, 20, 67:ea migrare et non servare,
id. Off. 1, 10, 31. -
93 truncus
1.truncus, a, um, adj [root tark-, truc-, to break, tear; cf. torqueo], maimed, mutilated, mangled, dismembered, disfigured, deprived of some of its parts (mostly poet. and perh. not ante-Aug.; syn.: mutilus, mancus).I.Lit.:(β).trunca manu pinus regit (Polyphemum),
i. e. the trunk of a pinetree, Verg. A. 3, 659:trunca illa et retorrida manus Mucii,
Sen. Ep. 66, 51:nemora,
i. e. trees stripped of their branches, Stat. Th. 4, 455:truncas mhonesto vulnere nares,
Verg. A. 6, 497:vultus naribus auribusque,
Mart. 2, 83, 3:frons,
deprived of its horn, Ov. M. 9, 1; 9, 86; Sil. 3, 42:frontem lumina truncam,
deprived of its eyes, id. 9, 400:bracchia non habuit, truncoque repandus in undas Corpore desiluit,
deprived of its limbs, Ov. M. 3, 680; cf. Just. 2, 9, 19:puerum trunci corporis in agro Romano natum,
Liv. 41, 9, 5:varie ex integris truncos gigni, ex truncis integros,
Plin. 7, 11, 10, § 50:tela,
i.e. broken in pieces, Verg. A. 11, 9; cf.:trunci enses et fractae hastae,
Stat. Th. 2, 711:truncum lignum, i. e. hasta fracta,
Val. Fl. 6, 251: membra carmae, Ov M. 11, 560; cf.alnus,
without oars, Val. Fl. 2, 300:truncae atque mutilae litterae,
Gell. 17, 9, 12:exta,
Val. Max. 1, 6, 9.—Poet., with gen.:B.animalia trunca pedum,
without feet, Verg. G. 4, 310: truncus capitis, Sil 10, 311.—Transf.1.Of things, not developed, imperfect, or wanting in their parts:2. II.quaedam imperfecta (animalia) suisque Trunca vident numeris,
Ov. M. 1, 428:ranae pedibus,
id. ib. 15, 376:ipse (nanus) jactabat truncas manus,
Prop. 4 (5), 8, 42—Trop., maimed, mutilated:2. I.(Capua) urbs trunca, sine senatu, sine plebe, sine magistratibus,
Liv. 31, 29, 11:pecus,
without a leader, Stat. Th. 5, 333:manus vero, sine quibus trunca esset actio ac debilis, vix dici potest, quot motus habeant,
Quint. 11, 3, 85:trunca et debilis medicina (sine rerum naturae cognitione), Cels. praef.: sermo (volucrum),
Stat. Th. 12, 478:trunca quaedam ex Menandro,
fragments, Gell. 2, 23, 21.—Hence, subst.:Lit.:B.cibus... Per truncos ac per ramos diffunditur omnes,
Lucr. 1, 353:quid? in arboribus, in quibus non truncus, non rami, non folia sunt denique, nisi, etc.,
Cic. de Or. 3, 46, 179; cf. id. Sen. 15, 52; id. N. D. 2, 47, 120; id. Lael. 13, 48; Caes. B. G. 4, 17; 7, 73, Verg. G. 2, 78; 3, 233; Hor S. 1, 8, 1; id. C. 2, 17, 27; 3, 4, 55; Ov. M. 2, 358; 8, 346; id. H. 9, 93; Col. Arb. 17, 1; Sen. Ep. 86, 17.—Transf.1.Of the human body, the trunk, the body, apart from the limbs:2.status erectus et celsus, nullā mollitiā cervicum: trunco magis toto se ipse moderans,
Cic. Or. 18, 59:nemo illum ex trunco corporis spectabat,
id. Rosc. Com. 10, 28:recto pugnat se attollere trunco,
Ov. M. 2, 822; cf. id. ib. 7, 640:et caput abscisum calido viventeque trunco,
Lucr. 3, 654: jacet litore truncus. Verg. A. 2, 557.—Of a column.(α).The shaft, Vitr. 4, 1 med. —(β). 3.A piece cut off, as a branch of a tree for an our:4. * II.frondentes,
Val. Fl. 8, 287;a piece of flesh for smoking (cf. trunculus),
Verg. M. 57.— -
94 dīsiciō or dissiciō
dīsiciō or dissiciō (disiicio), iēcī, iectus, ere [dis + iacio], to throw asunder, drive asunder, scatter, disperse, break up, tear to pieces: late disiectis moenibus, L.: disiecta spatio urbs, L.: nubīs, O.: ostendens disiectis volnera membris, i. e. the wounded body with limbs torn off, O.: disice corpora ponto, V.: ratīs, V.: passim navīs, L.: disiecti membra poëtae, H.— To rout, disperse, scatter: eā (phalange) disiectā, Cs.: quos medios cohors disiecerat, S.: barbarorum copiis disiectis, N.: pulsos in fugam, Ta.— To dash to pieces, ruin, destroy: arcem a fundamentis, N.: moenia urbium disiecta, dilapidated, N.: dide, dissice, Caecil. ap. C.—Fig., to thwart, overthrow, frustrate, bring to naught: pacem, V.: consilia ducis, L. -
95 inter-scindō
inter-scindō scidī, scissus, ere, to tear asunder, break down, divide, interrupt: pontem: aggerem, Cs.—To cut off, separate, part: Chalcis arto interscinditur freto, L. -
96 re-scindō
re-scindō scidī, scissus, ere, to cut off, cut loose, cut down, tear open: pontem, i. e. break down, Cs.: Ense teli latebram penitus, to cut open, V.: obductos annis luctūs, O.: an male sarta Gratia <*>uiquam coit et rescinditur? H.—To open: locum praesidiis firmatum: ferro summum Ulceris os, V.—Fig., to tear open, renew, expose: crimina, O.—To annul, abolish, abrogate, repeal, rescind: quod sit factum legibus, T.: Iussa Iovis, O.: ordinum gesta: totam trienni praeturam: res iudicatas: testamenta. -
97 dirrumpo
dirrumpere, dirrupi, dirruptus V TRANScause to break apart/off, shatter/burst/split, disrupt/sever; (PASS) get broken -
98 dirumpo
dirumpere, dirupi, diruptus V TRANScause to break apart/off, shatter/burst/split, disrupt/sever; (PASS) get broken -
99 disrumpo
disrumpere, disrupi, disruptus V TRANScause to break apart/off, shatter/burst/split, disrupt/sever; (PASS) get broken -
100 ecfundo
ecfundere, ecfudi, ecfusus V TRANSpour out/away/off; allow to drain; shower; volley (missles); send/stream forth; shed (blood/tears); discharge (vomit/urine), debouch, emit; flow out, overflow; break out; bear/yield/bring forth; expend/use up; unseat, eject/drop/discard; stretch/spread out, extend; spread (sail); loosen/slacken/fling, give rein
См. также в других словарях:
break off — [v1] snap off something detach, disassemble, divide, part, pull off, separate, sever, splinter, take apart; concept 211 Ant. combine, join, mend break off [v2] end activity cease, desist, discontinue, end, finish, halt, pause, stop, suspend,… … New thesaurus
break off something — break off (something) to end something suddenly. Our third meeting broke off after an hour, but our fourth lasted three days. I just broke off with a guy I ve been going out with for eight months … New idioms dictionary
break off — (something) to end something suddenly. Our third meeting broke off after an hour, but our fourth lasted three days. I just broke off with a guy I ve been going out with for eight months … New idioms dictionary
break off — index alienate (estrange), close (terminate), conclude (complete), detach, discontinue (abando … Law dictionary
break off — ► break off abruptly end or discontinue. Main Entry: ↑break … English terms dictionary
break|off — «BRAYK F, OF», noun. 1. stoppage: »the breakoff of negotiations. 2. detachment or secession; separation: »the breakoff of Singapore from Malaysia … Useful english dictionary
break off — verb 1. interrupt before its natural or planned end (Freq. 2) We had to cut short our vacation • Syn: ↑cut short, ↑break short • Hypernyms: ↑interrupt, ↑break … Useful english dictionary
break off — phrasal verb Word forms break off : present tense I/you/we/they break off he/she/it breaks off present participle breaking off past tense broke off past participle broken off 1) [intransitive/transitive] to stop doing something, especially… … English dictionary
break off phrasal — verb 1 (I, T) to suddenly stop doing something, especially talking to someone: Fay told her story, breaking off now and then to wipe the tears from her eyes. (break sth off): I broke off the conversation and answered the phone. 2 (transitive… … Longman dictionary of contemporary English
break off — 1) PHR V ERG If part of something breaks off or if you break it off, it comes off or is removed by force. [V P] The two wings of the aircraft broke off on impact... [V P n (not pron)] Grace broke off a large piece of the clay... [V n P … English dictionary
break off — verb Date: 14th century intransitive verb 1. to stop abruptly < break off in the middle of a sentence > 2. to become detached < branches that broke off in the storm > 3. to end a relationship … New Collegiate Dictionary