-
1 ēiciō
ēiciō (pronounced but not written ē-iiciō), iēcī, iectus, ere [ex + iacio], to cast out, thrust out, drive away, put out, eject, expel: linguam: eiecto armo, dislocated, V.: ex senatu eiectus: hunc de civitate: a suis dis penatibus: finibus, S.: cadavera cellis, H.: in exsilium Catilinam.— To drive into exile, banish: a me eiectus: revocemus eiectos: Tarquinium eiectum accipere, from exile, V.— With se, to rush out, sally forth: se ex castris, Cs.: si se eiecerit secumque suos eduxerit: se foras, L.—Of ships, etc., to bring to land, land: navīs, Cs., L.— To run aground, cast ashore, strand, wreck: navīs in litore, Cs.: classem ad insulas, L. — Of persons, P. perf., wrecked, shipwrecked: hanc eiectam recepisse, T.: commune litus eiectis: eiectum litore Excepi, V.—Fig., to expel, drive away, free oneself from: sollicitudines: amorem ex animo: memoriam ex animis, L.—With se, to break forth, break out: voluptates se eiciunt universae.— To hoot (off the stage), condemn, reject, disapprove: cantorum ipsorum vocibus eiciebatur: quod tum explosum et eiectum est.* * *Ieicere, eici, eictus Vaccomplish, perform, bring about, causeIIeicere, ejeci, ejectus V TRANScast/throw/fling/drive out/up, extract, expel, discharge, vomit; out (tongue) -
2 ē-lābor
ē-lābor elapsus, ī, dep., to slip away, glide off, fall out, get off, escape: anguis ex columnā elapsus, L.: flexu sinuoso, V.: haec elapsa de manibus nostris: elapsae manibus tabellae, O.: quicquid incidit fastigio musculi elabitur, Cs.: cuspis super galeam elapsa est, slipped, L.: ignis frondīs elapsus in altas, crept up, V.: elapsos in pravum artūs, i. e. dislocated, Ta. — To slip off, get clear, escape: ex proelio, Cs.: telis Achivom, V.: inter tumultum, L.: mediis Achivis, V. — Fig., to slip away, be lost, escape: animus elapsus est Bacchidi, i. e. became estranged, T.: rei status elapsus de manibus. — To get off, get clear, escape: ex tot criminibus: omni suspicione.—To slip, fall, glide: in servitutem, L. -
3 damnaustra
Damnaustra!; (word of charm to cure dislocated joint) -
4 dannaustra
Damnaustra!; (word of charm to cure dislocated joint) -
5 damnaustra
‡ damnaustra and ‡ dannaustra, words of a charm to cure a dislocated joint, Cato R. R. 160. -
6 dannaustra
‡ damnaustra and ‡ dannaustra, words of a charm to cure a dislocated joint, Cato R. R. 160. -
7 elabor
I. A.Lit.:b.anguilla est, elabitur,
Plaut. Ps. 2, 4, 57;so of a snake,
Liv. 1, 56; 26, 19; Verg. G. 1, 244; Ov. M. 9, 63:cum se convolvens sol elaberetur et abiret,
Cic. Div. 1, 23, 46:(animal) ex utero elapsum,
id. N. D. 2, 51, 128; cf. id. Cat. 1, 6 fin.:elapsae manibus tabellae,
Ov. M. 9, 571; cf.:gladius ei e manu,
Just. 33, 2, 3:jumentum e manibus curantium elapsum,
Liv. 44, 40:animi corporibus elapsi,
Cic. Rep. 6, 26 fin.; cf. id. Tusc. 1, 45 fin.:quicquid incidit, fastigio musculi elabitur,
Caes. B. C. 2, 11, 1:Manlii cuspis super galeam hostis elapsa est,
slipped along, Liv. 8, 7:foras elapsa corpora,
Lucr. 5, 489.—In an upward direction of fire:2.frondes elapsus in altas,
having crept, glided, upwards, Verg. G. 2, 305. —In partic.(α).Of persons, to slip off, get clear, escape:(β).ex proelio elapsi,
Caes. B. G. 5, 37 fin.:e soceri manibus ac ferro,
Cic. Att. 10, 4, 3:de caede Pyrrhi,
Verg. A. 2, 526:telis Achivum,
id. ib. 2, 318; cf.custodiae,
Tac. A. 5, 10:inter tumultum,
Liv. 28, 33:mediis Achivis,
Verg. A. 1, 242 et saep.—Of limbs or joints, to be dislocated:B.articuli,
Cels. 8, 11, 13:id quod in latus elapsum est, digitis restitui,
id. 8, 19:illi elapsos in pravum artus, etc.,
Tac. H. 4, 81.—Trop.A.In gen., to slip away, escape:B.causa e manibus,
Cic. de Or. 2, 50; cf.:rei publicae statum illum elapsum scito esse de manibus,
id. Att. 1, 16, 6; and with this cf. id. Mur. 39, 85:animus devinctus paulatim elapsus est Bacchidi,
i. e. became estranged, Ter. Hec. 1, 2, 94: libros adolescenti elapsos esse, had slipped from him, i. e. had been published prematurely, Quint. 3, 1, 20:in servitutem elapsi,
who had insensibly fallen into, Liv. 3, 37.—In partic.1.To get off, get clear, escape from condemnation, punishment:2.ex tot tantisque criminibus elapsus,
Cic. Verr. 2, 2, 58; 2, 1, 39 fin.; id. de Sen. 12 fin.; id. Q. Fr. 3, 4, 2; Quint. 2, 11, 2; 3, 6, 83; Suet. Tib. 33 al. Less freq. of things:ne quod maleficium impunitate elaberetur,
Suet. Aug. 32.—Pregn., to pass away, disappear, escape:II.imperfecta tibi elapsa est vita,
Lucr. 3, 958; so,ea spes,
Plaut. Capt. 3, 5, 101:assensio omnis illa,
Cic. Tusc. 1, 11, 24: aliquid memoriă, id. Phil. 13, 5, 11; cf. Quint. 10, 3, 33; Luc. 9, 80.—Act. like effugere, to escape from any evil or danger (post-Aug. and very rare):pugnam aut vincula,
Tac. A. 1, 61:custodias,
id. H. 3, 59; Flor. 1, 10, 7 Duker. N. cr.:vim ignium (statua),
Tac. A. 4, 64. -
8 elumbis
I.Lit.: evulso lumbo, Paul. ex Fest. p. 76, 13 Müll. (dub.). —II.Trop., of style:* III.Ciceronem male audisse a Bruto, ut ipsius verbis utar, tamquam fractum atque elumbem,
i. e. enervated, Tac. Or. 18.—Transf.: virus, i. e. that weakens, enervates, Prud. steph. 2, 216. -
9 extorqueo
I.Lit.A.In gen.:B.ferrum e manibus,
Cic. Cat. 2, 1, 2; id. Planc. 41, 98:arma e manibus,
id. Brut. 2, 7; Curt. 8, 2, 4;for which: tibi sica de manibus extorta est,
Cic. Cat. 1, 6, 16:pedem mensulae,
Petr. 136:ut inhaerentem atque incubantem Italiae extorqueret Hannibalem,
tear away, force away, Flor. 2, 6, 57.—In partic.1.Of limbs, to wrench out, put out of joint, dislocate (syn. luxo):2.articulum,
Sen. Ep. 104:omnibus membris extortus et fractus,
crippled, Plin. Ep. 8, 18, 9; cf. Sen. Ep. 66 med.; and:prava extortaque puella,
Juv. 8, 33:in servilem modum lacerati atque extorti,
i. e. dislocated by torture, tortured, Liv. 32, 38, 8; cf. absol.:extorque, nisi ita factum'st,
put me to the torture, Ter. Ad. 3, 4, 37.—To obtain by force, to extort (syn.:II.eripio, exprimo): ut pecunia omnis Stajeno extorta atque erepta sit,
Cic. Clu. 28 fin.:nihil exprimere ab egentibus, nihil ulla vi a miseris extorquere potuit,
id. Prov. Cons. 3, 5:vi et metu extortum,
id. Pis. 35, 86:a Caesare per Herodem talenta Attica quinquaginta extorsistis,
id. Att. 6, 1, 25:obsidibus summa cum contumelia extortis,
Caes. B. G. 7, 54 fin. —Trop., to wrest out or away, obtain or take away by force, to tear away, to extort (syn.: eripio, demo, aufero, etc.): hoc est vim afferre, Torquate, sensibus: extorquere ex animis cognitiones verborum, quibus imbuti sumus, Cic. Fin. 2, 5, 16; cf.:sententias de manibus judicum vi quadam orationis,
id. de Or. 2, 18, 74:suffragium populi per vim,
Liv. 25, 4, 4:extorquebat enim vitam vis morbida membris,
Lucr. 6, 1225 Lachm.:opinionem veritas extorquebit,
Cic. Clu. 2, 6:suam citius abiciet humanitatem quam extorquebit tuam,
id. Lig. 5, 16:patientiam saepe tranquillissimis pectoribus,
Sen. Clem. 1, 1; cf.:mihi hunc errorem,
Cic. de Sen. 23, 85:cui sic extorta voluptas,
Hor. Ep. 2, 2, 139; cf. ib. 57:cum extorta mihi veritas esset,
Cic. Or. 48, 160.—With ut:quoniam extorsisti, ut faterer,
id. Tusc. 1, 7, 14. -
10 inverto
I.Lit.:2. II.pingue solum Fortes invertant tauri,
to turn up, plough up, Verg. G. 1, 64:campum,
id. ib. 3, 161:Boreas invertit ornos,
upturns, overthrows, Luc. 6, 390:vinaria,
to upset, empty, Hor. S. 2, 8, 39:mare,
i. e. disturbed, rough, id. Epod. 10, 5:alveos navium inversos pro tuguriis habere,
Sall. J. 18, 5:adeo vehementer talum inverti, ut minimum affuerim quin articulum defregerim,
dislocated, App. Flor. 3, p. 134, 3:si polypus invertatur,
Plin. 9, 30, 48, § 91:invertere se,
to turn over, id. 32, 2, 5, § 13:cum in locum anulum inverterat,
Cic. Off. 3, 9, 38. —Trop., to invert, transpose; to change. alter; to pervert; to exchange:B.ut cum semel dictum sit directe, invertatur ordo, et idem quasi sursum versus retroque dicatur,
Cic. Part. 7, 24: quae in vulgus edita ejus verbis, invertere supersedeo, to alter, give in another form, Tac. A. 15, 63:virtutes,
to alter, misrepresent, Hor. S. 1, 3, 55:lanas,
to dye, color, Sil. 16, 569:Vertumnus Deus invertendarum rerum est,
i. e. of barter, trade, Ascon. ad Cic. Verr. 2, 1, 59, § 154. —Esp. of words, to pervert, misapply, use ironically (cf. inversio, I.):A.invertuntur verba, ut, etc.,
Cic. de Or. 2, 65, 262.—Hence, inversus, a, um, P. a., turned upside down, inverted.Lit.:B.vomer inversus,
Hor. Epod. 2, 63:carinae,
Plin. 9, 6, 5, § 15:manus (opp. supina),
id. 12, 25, 54, § 121:charta,
Mart. 4, 87, 11:submovere Euros Pellibus inversis,
turned inside out, Juv. 14, 187.—Trop., inverted, perverted: annus, inverted, brought back to its beginning, i. e. completed, ended, Hor. S. 1, 1, 36:pro curia, inversique mores!
perverted, corrupt, id. C. 3, 5, 7:consuetudo,
Quint. 3, 9, 9:verba,
perverted from their proper meanings, ambiguous, Ter. Heaut. 2, 3, 131; so,too, verba,
dark, obscure, Lucr. 1, 642. — Neutr. sing. as adv.: inversum, upside down:surculis inversum superpositis,
Sol. 8. -
11 luxum
1.luxus, a, um, adj. [= Gr. loxos; v. luxo], dislocated:2.luxum si quod est,
Cato, R. R. 160: luxo pede, Sall. Fragm. ap. Prob. p. 1476 P. (Hist. 5, 2); cf.: luxa membra e suis locis mota et soluta, Paul. ex Fest. p. 119, 17 Müll.— Subst.: luxum, i, n., a dislocation:emplastrum utile ad luxa, vel fracta,
Marc. Emp. 36.luxus, ūs, m. [1. luxus], a dislocation (ante- and post-class.):3.ad luxum aut fracturam alliga: sanum fiet,
Cato, R. R. 160; App. Flor. p. 354 med.; Plin. Val. 2, 49.luxus, ūs (dat. luxu, Sall. J. 6; Tac. A. 3, 34; id. H. 2, 71) [root luc-; cf. pol-luceo, pol-lucte; v. Corss. Ausspr. 1, 368 sq.].I.Excess, extravagance in eating and drinking, luxury, debauchery:II.adulescens luxu perditus,
Ter. Ad. 4, 7, 42:in vino ac luxu,
Cic. Verr. 2, 3, 25, § 62:aliquid luxu antecapere,
Sall. C. 13:luxu atque desidiā corrupta civitas,
id. ib. 57:luxu et saginae mancipatus,
Tac. H. 2, 71; 4, 14:per luxum et ignaviam aetatem agere,
i. e. luxuriously and slothfully, Sall. J. 2:flagitiosus, Mos. et Rom. Leg. Coll. 5, 3, 2: turpi fregerunt saecula luxu divitiae molles,
Juv. 6, 299.— In plur.:nondum translatos Romana in saecula luxus,
Luc. 10, 109:combibat illapsos ductor per viscera luxus,
Sil. 11, 402.—Splendor, pomp, magnificence, state:at domus interior regali splendida luxu Instruitur,
Verg. A. 1, 637:epulaeque ante ora paratae Regifico luxu,
id. ib. 6, 604:eruditus luxus,
Tac. A. 16, 18. -
12 luxus
1.luxus, a, um, adj. [= Gr. loxos; v. luxo], dislocated:2.luxum si quod est,
Cato, R. R. 160: luxo pede, Sall. Fragm. ap. Prob. p. 1476 P. (Hist. 5, 2); cf.: luxa membra e suis locis mota et soluta, Paul. ex Fest. p. 119, 17 Müll.— Subst.: luxum, i, n., a dislocation:emplastrum utile ad luxa, vel fracta,
Marc. Emp. 36.luxus, ūs, m. [1. luxus], a dislocation (ante- and post-class.):3.ad luxum aut fracturam alliga: sanum fiet,
Cato, R. R. 160; App. Flor. p. 354 med.; Plin. Val. 2, 49.luxus, ūs (dat. luxu, Sall. J. 6; Tac. A. 3, 34; id. H. 2, 71) [root luc-; cf. pol-luceo, pol-lucte; v. Corss. Ausspr. 1, 368 sq.].I.Excess, extravagance in eating and drinking, luxury, debauchery:II.adulescens luxu perditus,
Ter. Ad. 4, 7, 42:in vino ac luxu,
Cic. Verr. 2, 3, 25, § 62:aliquid luxu antecapere,
Sall. C. 13:luxu atque desidiā corrupta civitas,
id. ib. 57:luxu et saginae mancipatus,
Tac. H. 2, 71; 4, 14:per luxum et ignaviam aetatem agere,
i. e. luxuriously and slothfully, Sall. J. 2:flagitiosus, Mos. et Rom. Leg. Coll. 5, 3, 2: turpi fregerunt saecula luxu divitiae molles,
Juv. 6, 299.— In plur.:nondum translatos Romana in saecula luxus,
Luc. 10, 109:combibat illapsos ductor per viscera luxus,
Sil. 11, 402.—Splendor, pomp, magnificence, state:at domus interior regali splendida luxu Instruitur,
Verg. A. 1, 637:epulaeque ante ora paratae Regifico luxu,
id. ib. 6, 604:eruditus luxus,
Tac. A. 16, 18. -
13 scala
scāla, ae (acc. to the ancient grammarians, not used in sing.; cf. Varr. L. L. 9, §§ 63 and 68; 10, § 54 Müll.; Quint. 1, 5, 16 Spald.; Charis. p. 20 P. p. 72 ib.; Diom. p. 315 ib. al.; but v. infra), f. [for scandla, from scando; cf. mala, from mando], mostly plur.: scālae, ārum, a flight of steps or stairs, a staircase; a ladder, scaling-ladder.I.Plur.A.Lit.:2.scalas dare alicui utendas,
Plaut. Rud. 3, 1, 10: scalarum gradus, the rounds of a ladder, Caecin. ap. Cic. Fam. 6, 7, 3: Romani scalis summă nituntur opum vi, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 168 Vahl.); Caes. B. G. 5, 43:scalas ponere,
to fix, id. B. C. 1, 28; 3, 40:scalas admovere,
id. ib. 3, 63; 3, 80; Cic. Mil. 15, 40; id. Phil. 2, 9, 121:murum scalis aggredi,
Sall. J. 57, 4; 60, 7; Verg. A. 9, 507; Hor. Ep. 2, 2, 15 et saep.:scalis habito tribus et altis,
up three flights of stairs, Mart. 1, 118, 7.—In partic.: Scalae Gemoniae, v. Gemoniae.—* B.Poet., transf., steps:II.haec per ducentas cum domum tulit scalas,
Mart. 7, 20, 20.—Sing. (post-class.).A.In gen., a ladder:B.scalam commodare ad ascendendum,
Dig. 47, 2, 55 (54), § 4; cf. Aquil. Rom. p. 181 Ruhnk.—Esp.1.Scala gallinaria, a hen-roost, i. e. a crossbar of like form, used for reducing a dislocated shoulder, Cels. 8, 15 med. —2. -
14 scalae
scāla, ae (acc. to the ancient grammarians, not used in sing.; cf. Varr. L. L. 9, §§ 63 and 68; 10, § 54 Müll.; Quint. 1, 5, 16 Spald.; Charis. p. 20 P. p. 72 ib.; Diom. p. 315 ib. al.; but v. infra), f. [for scandla, from scando; cf. mala, from mando], mostly plur.: scālae, ārum, a flight of steps or stairs, a staircase; a ladder, scaling-ladder.I.Plur.A.Lit.:2.scalas dare alicui utendas,
Plaut. Rud. 3, 1, 10: scalarum gradus, the rounds of a ladder, Caecin. ap. Cic. Fam. 6, 7, 3: Romani scalis summă nituntur opum vi, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 168 Vahl.); Caes. B. G. 5, 43:scalas ponere,
to fix, id. B. C. 1, 28; 3, 40:scalas admovere,
id. ib. 3, 63; 3, 80; Cic. Mil. 15, 40; id. Phil. 2, 9, 121:murum scalis aggredi,
Sall. J. 57, 4; 60, 7; Verg. A. 9, 507; Hor. Ep. 2, 2, 15 et saep.:scalis habito tribus et altis,
up three flights of stairs, Mart. 1, 118, 7.—In partic.: Scalae Gemoniae, v. Gemoniae.—* B.Poet., transf., steps:II.haec per ducentas cum domum tulit scalas,
Mart. 7, 20, 20.—Sing. (post-class.).A.In gen., a ladder:B.scalam commodare ad ascendendum,
Dig. 47, 2, 55 (54), § 4; cf. Aquil. Rom. p. 181 Ruhnk.—Esp.1.Scala gallinaria, a hen-roost, i. e. a crossbar of like form, used for reducing a dislocated shoulder, Cels. 8, 15 med. —2.
См. также в других словарях:
dislocated — adj. separated at the joint; used especially of limbs; as, a dislocated knee. Syn: disjointed, separated. [WordNet 1.5] … The Collaborative International Dictionary of English
dislocated — index anomalous, deranged, disordered Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Dislocated — Dislocate Dis lo*cate, v. t. [imp. & p. p. {Dislocated}; p. pr. & vb. n. {Dislocating}.] [LL. dislocatus, p. p. of dislocare; dis + locare to place, fr. locus place. See {Locus}.] To displace; to put out of its proper place. Especially, of a bone … The Collaborative International Dictionary of English
dislocated — dislocation UK US /ˌdɪsləʊˈkeɪʃən/ noun [C or U] ECONOMICS ► a situation in which a person or thing, such as an industry or economy, is no longer working in the usual way or place: »There is a lot of dislocation, and we have increasing numbers of … Financial and business terms
dislocated — adj. Dislocated is used with these nouns: ↑elbow, ↑finger, ↑hip, ↑jaw, ↑shoulder … Collocations dictionary
dislocated — Hemo, uai. ♦ Dislocated knee, kuli hemo … English-Hawaiian dictionary
dislocated — adjective separated at the joint a dislocated knee a separated shoulder • Syn: ↑disjointed, ↑separated • Similar to: ↑injured … Useful english dictionary
Dislocated shoulder — Classification and external resources The left shoulder and acromioclavicular joints, and the proper ligaments of the scapula. ICD 10 S … Wikipedia
dislocated — Synonyms and related words: alienated, amiss, askew, awry, cockeyed, convulsed, deranged, detached, disarranged, disarticulated, discomfited, discomposed, disconcerted, disconnected, disengaged, disjoined, disjoint, disjointed, disjunct,… … Moby Thesaurus
dislocated — dis·lo·cate || dɪsləʊkeɪt v. pull a joint out of its socket; remove, disrupt … English contemporary dictionary
dislocated civilian — A broad term that includes a displaced person, an evacuee, an expellee, an internally displaced person, a migrant, a refugee, or a stateless person. Also called DC. See also displaced person; evacuee; expellee; internally displaced person;… … Military dictionary