Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

mangled

  • 1 lacer

        lacer era, erum, adj.    [3 LAC-], mangled, lacerated, torn: corpus, L.: Deiphobum lacerum crudeliter ora, mutilated, V.: funus, mangled corpse, V.: lacerum cornu caput, i. e. deprived of a horn, O.— Rending, lacerating: morsus, O.
    * * *
    lacera, lacerum ADJ
    mangled, torn, rent, mutilated; maimed, dismembered

    Latin-English dictionary > lacer

  • 2 sēmi-lacer

        sēmi-lacer (era, erum), adj.,     half-mangled, O.

    Latin-English dictionary > sēmi-lacer

  • 3 truncus

        truncus adj.    [TARC-], maimed, mutilated, mangled, dismembered, disfigured: Trunca manu pinus regit (Polyphemum), i. e. the trunk of a pinetree, V.: frons, without its horn, O.: corpus, limbless, O.: puerum trunci corporis natum, L.: Tela, i. e. broken, V.: arbor, deprived of branches, Cu.— Poet. with gen: animalia Trunca pedum, i. e. without feet, V.— Undeveloped, imperfect, wanting: ranae pedibus, O.—Fig., maimed, mutilated: urbs trunca, sine senatu, etc., L.
    * * *

    Latin-English dictionary > truncus

  • 4 semilacer

    semilacera, semilacerum ADJ

    Latin-English dictionary > semilacer

  • 5 lacer

    torn, mangled, cut to pieces.

    Latin-English dictionary of medieval > lacer

  • 6 carnifico

    carnĭfĭco ( carnŭf-), ātus, āre, v. a. ( carnĭfĭcor, āri, v. dep., acc. to Prisc. p. 791 P.) [id.], to execute, behead:

    carnifical. (hostes) jacentes,

    to be cut in pieces, mangled, Liv. 24, 15, 5: vitam cum dolore et insigni cruciatu carnificatus amisit, Sisenn. ap. Prisc. p. 793 P.; Tert. adv. Marc. 1, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > carnifico

  • 7 carnificor

    carnĭfĭco ( carnŭf-), ātus, āre, v. a. ( carnĭfĭcor, āri, v. dep., acc. to Prisc. p. 791 P.) [id.], to execute, behead:

    carnifical. (hostes) jacentes,

    to be cut in pieces, mangled, Liv. 24, 15, 5: vitam cum dolore et insigni cruciatu carnificatus amisit, Sisenn. ap. Prisc. p. 793 P.; Tert. adv. Marc. 1, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > carnificor

  • 8 carnufico

    carnĭfĭco ( carnŭf-), ātus, āre, v. a. ( carnĭfĭcor, āri, v. dep., acc. to Prisc. p. 791 P.) [id.], to execute, behead:

    carnifical. (hostes) jacentes,

    to be cut in pieces, mangled, Liv. 24, 15, 5: vitam cum dolore et insigni cruciatu carnificatus amisit, Sisenn. ap. Prisc. p. 793 P.; Tert. adv. Marc. 1, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > carnufico

  • 9 lacer

    lăcer ( lăcĕrus quoted by Prisc. 901 [p. 1026] P.), ĕra, ĕrum, adj. [root lak-, to tear; Gr. lakeros, torn; lakkos, lake; Lat. lacero, lacus, lacuna, lāma; Irish, loch; Engl. lake], mangled, lacerated, torn to pieces.
    I.
    Lit. (not in Cic. or Cæs.):

    homo,

    Lucr. 3, 403:

    corpus,

    Liv. 1, 28; Plin. 2, 63, 63, § 156:

    corpus verberibus,

    Just. 21, 4, 7: cui quod membrum lacerum laesumve est, Masur. Sab. ap. Gell. 4, 2, 15:

    Deiphobum lacerum crudeliter ora,

    mutilated, Verg. A. 6, 495; so,

    artus avolsaque membra et funus lacerum tellus habet,

    id. ib. 9, 491.—Of the hair:

    nec modus aut pennis, laceris aut crinibus, ignem spargere,

    Stat. S. 1, 1, 133; Sil. 6, 560; Claud. Rapt. Pros. 3, 177:

    vestis,

    Tac. H. 3, 10:

    tectorum vestigia lacera et semusta,

    id. A. 15, 40:

    puppis,

    Ov. H. 2, 45:

    insignia,

    Stat. Th. 10, 8:

    lacerae unguibus venae,

    Sen. Phoen. 162.—
    B.
    Trop. (postAug. and very rare):

    sparsas, atque, ut ita dicam, laceras gentilitates colligere atque conectere,

    families rent and scattered, Plin. Pan. 39, 3.— Poet.:

    castra,

    an army that has lost its general, Sil. 15, 9:

    lacerae domus artus componere,

    Sen. Thyest. 432.—
    * II.
    Transf., act., rending, lacerating (for lacerans):

    morsus,

    Ov. M. 8, 880.

    Lewis & Short latin dictionary > lacer

  • 10 lacerus

    lăcer ( lăcĕrus quoted by Prisc. 901 [p. 1026] P.), ĕra, ĕrum, adj. [root lak-, to tear; Gr. lakeros, torn; lakkos, lake; Lat. lacero, lacus, lacuna, lāma; Irish, loch; Engl. lake], mangled, lacerated, torn to pieces.
    I.
    Lit. (not in Cic. or Cæs.):

    homo,

    Lucr. 3, 403:

    corpus,

    Liv. 1, 28; Plin. 2, 63, 63, § 156:

    corpus verberibus,

    Just. 21, 4, 7: cui quod membrum lacerum laesumve est, Masur. Sab. ap. Gell. 4, 2, 15:

    Deiphobum lacerum crudeliter ora,

    mutilated, Verg. A. 6, 495; so,

    artus avolsaque membra et funus lacerum tellus habet,

    id. ib. 9, 491.—Of the hair:

    nec modus aut pennis, laceris aut crinibus, ignem spargere,

    Stat. S. 1, 1, 133; Sil. 6, 560; Claud. Rapt. Pros. 3, 177:

    vestis,

    Tac. H. 3, 10:

    tectorum vestigia lacera et semusta,

    id. A. 15, 40:

    puppis,

    Ov. H. 2, 45:

    insignia,

    Stat. Th. 10, 8:

    lacerae unguibus venae,

    Sen. Phoen. 162.—
    B.
    Trop. (postAug. and very rare):

    sparsas, atque, ut ita dicam, laceras gentilitates colligere atque conectere,

    families rent and scattered, Plin. Pan. 39, 3.— Poet.:

    castra,

    an army that has lost its general, Sil. 15, 9:

    lacerae domus artus componere,

    Sen. Thyest. 432.—
    * II.
    Transf., act., rending, lacerating (for lacerans):

    morsus,

    Ov. M. 8, 880.

    Lewis & Short latin dictionary > lacerus

  • 11 semilacer

    sēmĭ-lăcer, ĕra, ĕrum, adj., half-lacerated, half-mangled, Ov. M. 7, 344.

    Lewis & Short latin dictionary > semilacer

  • 12 truncus

    1.
    truncus, a, um, adj [root tark-, truc-, to break, tear; cf. torqueo], maimed, mutilated, mangled, dismembered, disfigured, deprived of some of its parts (mostly poet. and perh. not ante-Aug.; syn.: mutilus, mancus).
    I.
    Lit.:

    trunca manu pinus regit (Polyphemum),

    i. e. the trunk of a pinetree, Verg. A. 3, 659:

    trunca illa et retorrida manus Mucii,

    Sen. Ep. 66, 51:

    nemora,

    i. e. trees stripped of their branches, Stat. Th. 4, 455:

    truncas mhonesto vulnere nares,

    Verg. A. 6, 497:

    vultus naribus auribusque,

    Mart. 2, 83, 3:

    frons,

    deprived of its horn, Ov. M. 9, 1; 9, 86; Sil. 3, 42:

    frontem lumina truncam,

    deprived of its eyes, id. 9, 400:

    bracchia non habuit, truncoque repandus in undas Corpore desiluit,

    deprived of its limbs, Ov. M. 3, 680; cf. Just. 2, 9, 19:

    puerum trunci corporis in agro Romano natum,

    Liv. 41, 9, 5:

    varie ex integris truncos gigni, ex truncis integros,

    Plin. 7, 11, 10, § 50:

    tela,

    i.e. broken in pieces, Verg. A. 11, 9; cf.:

    trunci enses et fractae hastae,

    Stat. Th. 2, 711:

    truncum lignum, i. e. hasta fracta,

    Val. Fl. 6, 251: membra carmae, Ov M. 11, 560; cf.

    alnus,

    without oars, Val. Fl. 2, 300:

    truncae atque mutilae litterae,

    Gell. 17, 9, 12:

    exta,

    Val. Max. 1, 6, 9.—
    (β).
    Poet., with gen.:

    animalia trunca pedum,

    without feet, Verg. G. 4, 310: truncus capitis, Sil 10, 311.—
    B.
    Transf.
    1.
    Of things, not developed, imperfect, or wanting in their parts:

    quaedam imperfecta (animalia) suisque Trunca vident numeris,

    Ov. M. 1, 428:

    ranae pedibus,

    id. ib. 15, 376:

    ipse (nanus) jactabat truncas manus,

    Prop. 4 (5), 8, 42—
    2.
    Of members cut off:

    bracchia,

    Val. Fl. 4, 181:

    manus,

    Sen. Contr 1, 4.—
    II.
    Trop., maimed, mutilated:

    (Capua) urbs trunca, sine senatu, sine plebe, sine magistratibus,

    Liv. 31, 29, 11:

    pecus,

    without a leader, Stat. Th. 5, 333:

    manus vero, sine quibus trunca esset actio ac debilis, vix dici potest, quot motus habeant,

    Quint. 11, 3, 85:

    trunca et debilis medicina (sine rerum naturae cognitione), Cels. praef.: sermo (volucrum),

    Stat. Th. 12, 478:

    trunca quaedam ex Menandro,

    fragments, Gell. 2, 23, 21.—Hence, subst.:
    2.
    truncus, i, m., the stem, stock, bole, or trunk of a tree (without regard to its branches).
    I.
    Lit.:

    cibus... Per truncos ac per ramos diffunditur omnes,

    Lucr. 1, 353:

    quid? in arboribus, in quibus non truncus, non rami, non folia sunt denique, nisi, etc.,

    Cic. de Or. 3, 46, 179; cf. id. Sen. 15, 52; id. N. D. 2, 47, 120; id. Lael. 13, 48; Caes. B. G. 4, 17; 7, 73, Verg. G. 2, 78; 3, 233; Hor S. 1, 8, 1; id. C. 2, 17, 27; 3, 4, 55; Ov. M. 2, 358; 8, 346; id. H. 9, 93; Col. Arb. 17, 1; Sen. Ep. 86, 17.—
    B.
    Transf.
    1.
    Of the human body, the trunk, the body, apart from the limbs:

    status erectus et celsus, nullā mollitiā cervicum: trunco magis toto se ipse moderans,

    Cic. Or. 18, 59:

    nemo illum ex trunco corporis spectabat,

    id. Rosc. Com. 10, 28:

    recto pugnat se attollere trunco,

    Ov. M. 2, 822; cf. id. ib. 7, 640:

    et caput abscisum calido viventeque trunco,

    Lucr. 3, 654: jacet litore truncus. Verg. A. 2, 557.—
    2.
    Of a column.
    (α).
    The shaft, Vitr. 4, 1 med.
    (β).
    The cubical trunk of a pedestal, the die or dado, Vitr. 3, 3; cf. Plin. 16, 40, 76, § 201.—
    3.
    A piece cut off, as a branch of a tree for an our:

    frondentes,

    Val. Fl. 8, 287;

    a piece of flesh for smoking (cf. trunculus),

    Verg. M. 57.—
    4.
    Like caudex, stipes, and the Engl. stock, for blockhead, dunce, dolt:

    quī potest esse in ejusmodi trunco sapientia?

    Cic. N. D. 1, 30, 84:

    tamquam truncus atque stipes,

    id. Pis. 9, 19. —
    * II.
    Trop., a trunk, stem:

    quae (stirpes aegritudinis) ipso trunco everso omnes eligendae (elidendae, Kühn.) sunt,

    Cic. Tusc. 3, 34, 83.

    Lewis & Short latin dictionary > truncus

См. также в других словарях:

  • mangled — index broken (fractured), marred Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Mangled — Mangle Man gle, v. t. [imp. & p. p. {Mangled}; p. pr. & vb. n. {Mangling}.] [A frequentative fr. OE. manken to main, AS. mancian, in bemancian to mutilate, fr. L. mancus maimed; perh. akin to G. mangeln to be wanting.] 1. To cut or bruise with… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • mangled — adj. Mangled is used with these nouns: ↑body, ↑corpse, ↑remains, ↑wreckage …   Collocations dictionary

  • Mangled demos 1983 — Mangled Demos from 1983 Mangled Demos from 1983 Album par Melvins Sortie Le 31 mai 2005 Enregistrement 1983 Durée 43 38 Genre(s) Punk hardcore Producteur(s) …   Wikipédia en Français

  • Mangled demos from 1983 — Album par Melvins Sortie Le 31 mai 2005 Enregistrement 1983 Durée 43 38 Genre(s) Punk hardcore Producteur(s) …   Wikipédia en Français

  • Mangled Demos from 1983 — Compilation album by The Melvins Released May 31, 2005 …   Wikipedia

  • Mangled After Dinner (band) — Mangled After Dinner Also known as M.A.D., Those From The Grave Origin England Genres Goth Rock Instruments guitar, bass, drums and synthesizers Years active 1981 …   Wikipedia

  • Mangled Remains — Studio album by Desecration Released 1993 Genre Death metal Black metal P …   Wikipedia

  • Mangled Demos from 1983 — Album par Melvins Sortie Le 31 mai 2005 Enregistrement 1983 Durée 43 38 Genre Punk hardcore Producteur …   Wikipédia en Français

  • Mangled After Dinner (Band) — Infobox musical artist Name = Mangled After Dinner Img capt = Img size = Landscape = Background = Birth name = Alias = M.A.D., Those From The Grave Born = Died = Origin = England Instrument = Genre = Goth Rock Occupation = Years active = 1981 88… …   Wikipedia

  • Mangled packet — In computer networking, a mangled or invalid packet is a packet especially IP packet that either lacks order or self coherence, or contains code aimed to confuse or disrupt computers, firewalls, routers, or any service present on the network.… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»