-
1 profūsus
profūsus adj. [P. of profundo].—Of persons, lavish, extravagant, profuse: nepos: alieni appetens, sui profusus, lavish of his own, S.—Of things, extravagant, excessive, profuse: profusis sumptibus vivere: epulae: genus iocandi.* * *profusa, profusum ADJexcessive; lavish; extravagant -
2 immodicus
immŏdĭcus ( inm-), a, um, adj. [in modicus], beyond bounds, beyond measure, excessive, unrestrained, unruly, immoderate (perh. not ante-Aug.).I.Lit. (very rare):II.prominet immodicum pro longa cuspide rostrum,
Ov. M. 6, 673:tuber,
id. ib. 8, 808:fluctus,
id. H. 18, 137:frigus,
id. P. 3, 1, 14; cf.:continuae et immodicae tempestates,
Suet. Aug. 47.—Far more freq.,Trop., excessive, unrestrained, extravagant, immoderate, etc.:(β).immodicus in numero augendo esse solet,
is in the habit of exaggerating numbers, Liv. 38, 23, 8:in appetendis honoribus immodicus,
Vell. 2, 33, 3:immodicus linguā,
Liv. 22, 12, 11:animi,
Sall. H. 1, 114 Dietsch:tum verbis tum rebus immodicus,
extravagant in words and deeds, Suet. Dom. 12:Gracchi legibus (ferendis),
Luc. 6, 796:assiduus potius quam immodicus (praeceptor),
Quint. 2, 2, 5:imperia,
Liv. 21, 3, 5; so,licentia crudelitatis,
Vell. 2, 28, 2:decreta ad honores sociorum,
Liv. 31, 45, 2:libido possidendi,
Col. 1, 3, 11:fastus,
Ov. A. A. 3, 511:populi acclamationes,
Suet. Caes. 79:oratio,
too long, Plin. Ep. 9, 4, 1:periodus,
Quint. 9, 4, 125.—With gen.:gloriae,
Vell. 2, 11:irae,
Stat. Th. 1, 41:libidinis,
Col. 7, 6, 3:laetitiae et maeroris,
Tac. A. 15, 23:fugae,
Sil. 12, 268:animi,
Tac. H. 1, 53.—As subst.:immodica cupere,
Sen. Ben. 1, 9, 2.—Hence, adv.: immŏ-dĭcē, beyond measure, excessively, immoderately:si sanguis ex vulnere immodice fluat,
Plin. 30, 13, 38, § 112:fucata formam,
Luc. 10, 137:frequenter id potius quam immodice facere,
Col. 2, 16, 2:opportunae positae (figurae) cum immodice petantur,
Quint. 9, 3, 100:immodesteque gloriari,
Liv. 22, 27, 2:sibi arrogare eloquentiam,
Quint. 11, 1, 19:ferocire,
Gell. 1, 11, 2:capere voluptatem ex aliqua re,
id. 19, 2, 1. -
3 inmodicus
immŏdĭcus ( inm-), a, um, adj. [in modicus], beyond bounds, beyond measure, excessive, unrestrained, unruly, immoderate (perh. not ante-Aug.).I.Lit. (very rare):II.prominet immodicum pro longa cuspide rostrum,
Ov. M. 6, 673:tuber,
id. ib. 8, 808:fluctus,
id. H. 18, 137:frigus,
id. P. 3, 1, 14; cf.:continuae et immodicae tempestates,
Suet. Aug. 47.—Far more freq.,Trop., excessive, unrestrained, extravagant, immoderate, etc.:(β).immodicus in numero augendo esse solet,
is in the habit of exaggerating numbers, Liv. 38, 23, 8:in appetendis honoribus immodicus,
Vell. 2, 33, 3:immodicus linguā,
Liv. 22, 12, 11:animi,
Sall. H. 1, 114 Dietsch:tum verbis tum rebus immodicus,
extravagant in words and deeds, Suet. Dom. 12:Gracchi legibus (ferendis),
Luc. 6, 796:assiduus potius quam immodicus (praeceptor),
Quint. 2, 2, 5:imperia,
Liv. 21, 3, 5; so,licentia crudelitatis,
Vell. 2, 28, 2:decreta ad honores sociorum,
Liv. 31, 45, 2:libido possidendi,
Col. 1, 3, 11:fastus,
Ov. A. A. 3, 511:populi acclamationes,
Suet. Caes. 79:oratio,
too long, Plin. Ep. 9, 4, 1:periodus,
Quint. 9, 4, 125.—With gen.:gloriae,
Vell. 2, 11:irae,
Stat. Th. 1, 41:libidinis,
Col. 7, 6, 3:laetitiae et maeroris,
Tac. A. 15, 23:fugae,
Sil. 12, 268:animi,
Tac. H. 1, 53.—As subst.:immodica cupere,
Sen. Ben. 1, 9, 2.—Hence, adv.: immŏ-dĭcē, beyond measure, excessively, immoderately:si sanguis ex vulnere immodice fluat,
Plin. 30, 13, 38, § 112:fucata formam,
Luc. 10, 137:frequenter id potius quam immodice facere,
Col. 2, 16, 2:opportunae positae (figurae) cum immodice petantur,
Quint. 9, 3, 100:immodesteque gloriari,
Liv. 22, 27, 2:sibi arrogare eloquentiam,
Quint. 11, 1, 19:ferocire,
Gell. 1, 11, 2:capere voluptatem ex aliqua re,
id. 19, 2, 1. -
4 profundo
prō̆-fundo, fūdi, fūsum, 3, v. a., to pour out or forth, to shed copiously, to cause to flow (class.).I.Lit.:B.sanguinem suum profundere omnem cupit, dummodo profusum hujus ante videat,
Cic. Clu. 6, 18:sanguinem pro patriā,
id. Fin. 2, 19, 60; 2, 30, 97:vim lacrimarum,
id. Rep. 6, 14, 14:lacrimas oculis,
Verg. A. 12, 154; Ov. M. 9, 679; 7, 91; Sen. Med. 541:sanguinem ex oculis,
Plin. 10, 60, 79, § 164:aquam,
Plaut. Aul. 2, 4, 29:vinum,
id. Curc. 1, 1, 92:vina deo tamquam sitienti,
Lact. 2, 4, 13; 6, 1, 5:aquas sub mensas,
Plin. 28, 2, 5, § 26. —With se, to burst or gush forth:lacrimae se subito profuderunt,
Cic. Ac. 11, 7, 6.—Transf.1.To stretch at full length, to prostrate ( poet.):2.cum somnus membra profudit,
Lucr. 4, 757:praecipites profusae in terram,
id. 6, 744.—Mid.: profusus, abjectus jacens. Pacuvius: profusus gemitu, murmure, stretched at full length, Paul. ex Fest. p. 228 Müll. (Trag. Rel. v. 321 Rib.). —To pour or cast out, bring forth, produce (class.): posticā parte profudit, Lucil. ap. Non. 217, 16:3.(puerum) ex alvo matris natura profudit,
Lucr. 5, 225:sonitus,
id. 6, 401:ignes,
id. 6, 210:omnia ex ore,
id. 6, 6:pectore voces,
to pour forth, utter, Cat. 64, 202:vocem,
Cic. Tusc. 2, 23, 56:clamorem,
id. Fl. 6, 15; id. Leg. 1, 8, 25:voces,
Cat. 64, 202:vitia,
Suet. Tib. 42:dolorem,
Vop. Aur. 1:palmites,
Col. 5, 5, 17.—With se, to pour forth, rush forth or out; of bees:II.cum se nova profundent examina,
Col. 9, 3;of archers: omnis multitudo sagittariorum se profudit,
Caes. B. C. 3, 93;of luxuriant plants: ea, quae se nimium profuderunt,
have shot out, sent out shoots, Cic. de Or. 2, 21, 88:profundit se supra modum numerus palmitum,
Col. 7, 24, 4.—Trop., to cast or throw away:B.ventis verba profundere,
Lucr. 4, 931:quae si non profundere ac perdere videbor,
Cic. Fam. 5, 5, 17.—In partic.1.To throw away.a.In a bad sense, spend uselessly; to lavish, dissipate, squander:b.profundat, perdat, pereat,
Ter. Ad. 1, 2, 54; Cic. Verr. 2, 3, 67, § 155:patrimonia,
id. Cat. 2, 5, 10:pecunias in res,
id. Off. 2, 16, 55.—In a good sense, to spend, sacrifice:c.non modo pecuniam, sed vitam etiam profundere pro patriā,
Cic. Off. 1, 24, 84.—Esp., of life, to yield, give up:2.animam,
Cic. Marc. 10, 32:si pateretur natura, vel denas animas profundere praestabat in pugnā, quam, etc.,
Amm. 26, 10, 13:spiritum in acie,
Val. Max. 6, 3, 3.—To pour out, vent; to expend, exert, employ; to set forth, show, explain:3.odium in aliquem,
Cic. Pis. 7, 16:omnes profudi vires animi atque ingenii mei,
id. Att. 1, 18, 2:res universas,
to set forth, explain, id. Ac. 2, 27, 87.—With se, to pour itself forth, i. e. to rush forth, break out:A.voluptates cum inclusae diutius, subito se nonnumquam profundunt atque eiciunt universae,
Cic. Cael. 31, 75:si totum se ille in me profudisset,
had wholly poured himself out to me, had been liberal, id. Att. 7, 3, 3:in questus flebiles sese in vestibulo curiae profuderunt,
Liv. 23, 20, 5.—Hence, prŏ-fūsus, a, um, P. a.Lit., spread out, extended, hanging down (ante- and postclass.):B.cauda profusa usque ad calces,
Varr. R. R. 2, 5.— Comp.:equi coma et cauda profusior,
longer, Pall. 4, 13.—Trop.1.Lavish, extravagant, profuse (class.; cf.2. 3. 4.prodigus): perditus ac profusus nepos,
Cic. Quint. 12, 40:reus,
id. Verr. 2, 1, 7, § 20.—With gen.:alieni appetens, sui profusus,
lavish of his own, Sall. C. 5, 4.—With in and abl.:simul ad jacturam temporis ventum est, profusissimi in eo, cujus unius honesta avaritia est,
Sen. Brev. Vit. 3, 2.—Of things abstr. and concr.:profusis sumptibus vivere,
Cic. Quint. 30, 93:profusa luxuria in aedificiis,
Vell. 2, 33, 4.—Immoderate, excessive, extravagant:1.profusa hilaritas,
Cic. Tusc. 4, 7, 15:genus jocandi,
id. Off. 1, 29, 103:cupido,
Tac. H. 1, 52.— Sup.:profusissima libido,
Suet. Claud. 53.— Adv.: prŏfūsē.Lit., lavishly, extravagantly, profusely (post-Aug.):2.aedes profuse exstructa,
at an immoderate expense, Suet. Aug. 72.— Sup.:festos et solemnes dies profusissime celebrabat,
Suet. Aug. 75.—Trop.a. b.Immoderately, excessively:profuse prolixeque laudare,
Gell. 5, 1, 2.— Comp.:eo profusius sumptui deditus erat,
Sall. C. 13, 5. -
5 āctuōsus
āctuōsus adj. [ago], full of life, active: partes (orationis): virtus.* * *actuosa, actuosum ADJactive, busy, energetic, full of life; acting with extravagant gesture -
6 cordax
cordax acis, m, κόρδαξ (a wanton dance); of the trochee, the dancing metre.* * *I(gen.), cordacis ADJlively, trippingIItrochaic meter; cordax (indecent/extravagant dance of Greek comedy L+S) -
7 effūsiō
effūsiō ōnis, f [ex + FV-], a pouring forth, outpouring, shedding: atramenti: aquae. — A thronging out: hominum ex oppidis. — Profusion, lavishness: pecuniarum effusiones: effusiones fieri, extravagant displays: liberalitatem effusio imitatur.— Extravagance, abandonment: animi in laetitiā: ipsius in alios, unreserve.* * *outpouring, shedding; profusion, lavishness, extravagance, excess -
8 effūsus
effūsus adj. with comp. and sup, poured out, extensive, vast, broad, wide: late mare, H.: loca, Ta.: incendium, L.—Relaxed, slackened, loosened, dishevelled: quam potuit effusissimis habenis, L.: comae, O.: (nymphae) Caesariem effusae per colla, V.: cursu effuso, at full speed, L.—Straggling, disorderly, scattered, dispersed: agmen, L.: turba, V.: fuga, L.—Fig., unreserved, profuse, lavish: in largitione effusior: sumptus: opes, L.: licentia, L.* * *effusa -um, effusior -or -us, effusissimus -a -um ADJvast, wide, sprawling; disheveled, loose (hair/reins); disorderly; extravagant -
9 immodicus (in-m-)
immodicus (in-m-) adj., beyond bounds, enormous, huge: rostrum, O.: tuber, O.—Fig., excessive, unrestrained, extravagant, immoderate: in numero augendo, given to exaggeration, L.: linguā, L.: laetitiae, Ta.: animi, Ta.: immodicae Rixae, H.: decreta ad honores sociorum, L. -
10 īnsāniō
īnsāniō ( imperf: īnsānībat, T.), īvī, ītus, īre [insanus], to be of unsound mind, be senseless, be without reason, be mad, rave: homo insanibat, T.: insanire omnibus videri: ex iniuriā insaniens exercitus, L.: cum ratione, with method, T.: certā ratione, H.—To be violent, be absurd, be extravagant, be wild: Insanire libet quoniam tibi, V.: Insaniens Bosporus, H.: errorem, H.: in libertinas, H.: quā me stultitiā insanire putas? H.: sollemnia, fashionably, H.: seros amores, Pr.* * *insanire, insanivi, insanitus Vbe mad, act crazily -
11 īn-sānus
īn-sānus adj. with comp. and sup, of unsound mind, mad, insane: quod idem contigit insanis: maritus, Iu.—Violent, absurd, raging, foolish, frantic: homines ex stultis insanos facere, T.: homo insanissimus: uter est insanior horum? H.: insanior cupiditas: insanissima contio: amor Martis, V.: sidera, H.—Outrageous, monstrous, extravagant, excessive: substructiones: montes, L.: labor, V.: trepidatio, L.—Rapt, inspired: vates, V.—Maddening: aqua, O. -
12 īn-solēns
īn-solēns ntis, adj., unaccustomed, unusual, not used, contrary to custom: Quid tu Athenas insolens? T.: aspera aequora Emirabitur insolens, H.: in dicendo, inexperienced: infamiae: belli, Cs. —Excessive, immoderate, haughty, arrogant, insolent: insolenti alacritate gestire: exercitus, H.: in re notā: victoriā factus, S.: victoria naturā: ludus, H.—Extravagant, prodigal: in alienā re: in pecuniā. -
13 in-temperāns
in-temperāns antis, adj. with comp. and sup., without self-control, unrestrained, extravagant, immoderate, intemperate: intemperantis esse arbitror scribere, etc.: fui in te intemperantior, quam debui: in augendo eo intemperantior, L.: intemperantissimae perpotationes: viri, profligate: adulescentia: intemperantissima pecus. -
14 mare
mare is (abl. mare, O.), n [1 MAR-], the sea: o maria Neptuni, T.: ut adluantur mari moenia: ventosum, H.: placidum, V.: angustum, straits: numquam es ingressus mare, T.: remenso ire mari, V.: eo mari uti, navigate, Cs.: ros maris (i. e. ros marinus), rosemary, O.: terrā marique omnia exquirere, everywhere, S.: homines terrā et mari missurus, in all directions: terrāque marique acquirenda, i. e. at all hazards, Iu.: in reliquis maribus, Cs.: maris pontus, depths of the sea, V.: maria omnia caelo Miscuit, V.—Provv.: Omnia vel medium fiant mare, i. e. let the world be overwhelmed, V.: clames licet, et mare caelo Confundas, i. e. bluster, Iu.: maria montisque polliceri, i. e. make extravagant promises, S.: in mare fundat aquas, i. e. carry coals to Newcastle, O.—Of single seas: mare nostrum, i. e. the Mediterranean, Cs.: mare superum, the Adriatic: Africum, S.: inferum, the Etruscan Sea: Aegeum, Iu.— Sea-water, salt-water: Chium maris expers, i. e. unmixed, H.: acceptum mare naribus efflant, O.* * *sea; sea water -
15 mīmicus
mīmicus adj., μιμικόσ, of mimes, farcical, extravagant: nomen: iocus. -
16 miser
miser era, erum, adj. with comp. miserior, and sup. miserrimus [MIS-], wretched, unfortunate, miserable, pitiable, lamentable, in distress: me miserior, T.: mortales, V.: multo miserior quam ille, quem tu miserrimum esse voluisti: quibus (molestiis) te miserrimam habui, tormented.—As subst m. and f: quo se miser vertet? the wretch: Miserarum est neque amori dare ludum, etc., i. e. wretched are the girls who, etc., H.— Afflicting, sad, wretched, pitiable, melancholy: bellum: mors: caedes, V.: miserā ambitione laborare, H.— Violent, excessive, extravagant: amor, V.: cultūs, in dress, H.— Vile, poor, worthless: solacium: fortunae reliquiae.—As an exclamation: miserum! alas! V.* * *Imisera -um, miserior -or -us, miserrimus -a -um ADJpoor, miserable, wretched, unfortunate, unhappy, distressingIIwretched people (pl.) -
17 mōns
mōns montis, m [2 MAN-], a mountain, mount, range of mountains: altitudine montium defendi: altissimi, Cs.: praeceps, S.: summus, mountain-top, Cs.: radices montis, foot, Cs.: iniquus, steep, O.—Prov.: Parturiunt montes, nascetur ridiculus mus, great cry and little wool, H. — A mountain, mass, heap: aquarum, V.: Fertur in abruptum mons, mass of rock, V.: mons in Tusculani monte, i. e. a lofty, splendid building near Tusculum: scrobibus concedere montīs, hillocks, V.: eversum fudit super agmina montem, load of stones, Iu.—Prov.: montīs auri polliceri, i. e. extravagant promises, T.: maria montīsque polliceri, S.* * *mountain; huge rock; towering heap -
18 nīl
nīl n indecl. [ne+hilum], nothing: nihil est agri culturā melius: nihil ad celeritatem sibi reliqui fecerunt, i. e. exerted themselves to the utmost, Cs.: sui nihil deperdere, of what they had, Cs.: nil sanguinis, no drop of blood, O.: nil sui, nothing proper, O.: tecum nil rei nobis est, we have nothing to do with you, T.: nihil exspectatione vestrā dignum dico: victor, quo nihil erat moderatius: sin mecum in hac prolusione nihil fueris, of no account: nihil hominis esse, a worthless fellow.—Prov.: Nil nimis, i. e. don't be extravagant, T.— Acc adverb., not at all, in no respect, not a whit: nihil se eā re commoveri, Cs.: coniecturā nihil opus est: nihil ad plebis causam inclinati, L.: Nil nostri miserere? V.: nihil sane, nisi, etc., for no reason, but, etc.: nil ad me attinet, T.: nihil ad Persium, in comparison with.—In phrases: nihil agis dolor! you effect nothing: misere cupis abire; sed nil agis, no, you don't! H.: nihil non ad rationem dirigebat, everything: nihil non adroget armis, H.: non nihil est profectum, somewhat: haud nihil, T.: nihil quidquam egregium adsequi, nothing at all: nihil unum insigne, L.: Tu, quantus quantu's, nil nisi sapientia es, are nothing but wisdom, T.: amare nihil aliud est, nisi diligere, etc.: nihil aliud nisi de hoste cogitare, only: nihil tibi deest praeter voluntatem, nothing except: nihil praeterquam, only, exclusively, L.: nihil aliud quam prendere prohibito, L.: nihil aliud quam in populationibus res fuit, L.: nihil praetermisi... quin Pompeium a Caesaris coniunctione avocarem, I have omitted nothing that might separate: nihil moror, quo minus decemviratu abeam, L.: nihil est, quod adventum nostrum extimescas, you have no cause to fear: nihil est, cur adventibus te offerre gestias: nihil excogitem, quam ob rem necesse sit? etc.: nihil fuit in Catulis, ut putares, etc.: Dic aliquid dignum promissis; incipe—nil est, to no purpose, H.: nihil est, quod pocula laudes, in vain, V.: cadit in virum bonum mentiri? nihil profecto minus, by no means.* * *nothing; no; trifle/thing not worth mentioning; nonentity; nonsense; no concern -
19 solūtus
solūtus adj. with comp. and sup. [P. of solvo], unbound, free, loose, at large, unfettered, unbandaged: cum eos vinciret, te solu<*>um Romam mittebat?: nec quisquam solutus dicitur esse sectus, unbandaged: duos (captivos) solutos ire ad Hannibalem iussit, L.: charta, open, O.—Fig., unbound, uncontrolled, unfettered, released, exempt, free: mens: ab omni imperio externo soluta in perpetuum Hispania, L.: solutos qui captat risūs hominum, H.: ludunt risu soluto, unrestrained, V.: soluta (praedia) meliore in causā sunt quam obligata, unmortgaged: omni faenore, H.: (religione) solutus ac liber, L.— Free, unburdened, at leisure, at ease, unbent: sed paulo solutiore animo tamen: quo mea ratio facilior et solutior esse posset: quam homines soluti ridere non desinant: Cum famulis operum solutis, H.— Free, unbiassed, unprejudiced, independent: iudicio senatūs soluto et libero: si essent omnia mihi solutissima: liberi enim ad causas solutique veniebant, uncommitted. —Of a speaker, free, unembarrassed, fluent, ready: in explicandis sententiis: solutissimus in dicendo. —Of composition, free, unfettered, inartificial, irregular: Scribere verba soluta modis, without meter, O.: verbis solutis numeros adiungere, rhythm to prose: soluta oratio, prose: nec vero haec (verba) soluta nec diffluentia, sed astricta numeris.— Free from liability, not accountable, exempt: illud tempus habere solutum ac liberum.— Unbridled, insolent, loose, wanton, arbitrary: amores: quo minus conspectus eo solutior erat, L.: quorum in regno libido solutior fuerat, L.: orator tam solutus et mollis in gestu, extravagant.—Undisciplined, disorderly, lax, remiss, careless: omnia soluta apud hostīs esse, L.: lenitas solutior.* * *soluta -um, solutior -or -us, solutissimus -a -um ADJunbound, released; free, at large; unrestrained, profligate; lax, careless -
20 sūmptuōsus
sūmptuōsus adj. with comp. [2 sumptus], very expensive, costing much, dear, sumptuous: cenae: hostia, H.: bellum, L.: ludi sumptuosiores. —Of persons, given to expense, lavish, wasteful, extravagant: mulier, T.: homo.— Plur m. as subst, spendthrifts, Cu.* * *sumptuosa, sumptuosum ADJexpensive, costly; sumptuous
См. также в других словарях:
extravagant — extravagant … Deutsch Wörterbuch
extravagant — extravagant, ante [ ɛkstravagɑ̃, ɑ̃t ] adj. • 1380; lat. extravagans, de vagans, p. prés. du v. vagari « errer » 1 ♦ Dr. can. Vx Non incorporé dans les recueils canoniques. 2 ♦ (XVIe) Mod. Qui sort des limites du bon sens; qui est à la fois… … Encyclopédie Universelle
extravagant — EXTRAVAGÁNT, Ă, extravaganţi, te, adj. (Adesea substantivat) Care caută cu orice preţ să iasă din comun; excentric. ♦ Neobişnuit, ciudat, bizar. – Din fr. extravagant. Trimis de ana zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 Extravagant ≠ ordinar… … Dicționar Român
extravagant — ex‧trav‧a‧gant [ɪkˈstrævəgənt] adjective 1. disapproving spending a lot of money when it is not necessary: • It s a bit too extravagant to buy both. • Even when in debt, he continued to enjoy an extravagant lifestyle. 2. very extreme and not… … Financial and business terms
Extravagant — Ex*trav a*gant, a. [F. extravagant, fr. L. extra on the outside + vagans, antis, p. pr. of vagari to wander, from vagus wandering, vague. See {Vague}.] 1. Wandering beyond one s bounds; roving; hence, foreign. [Obs.] [1913 Webster] The… … The Collaborative International Dictionary of English
extravagant — Adj std. (18. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus frz. extravagant, dieses aus ml. extravagans, zu l. extrā außerhalb und l. vagārī umherschweifen, umherziehen , zu l. vagus umherschweifend, unstet . Abstraktum: Extravaganz. Ebenso nndl. extravagant … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
extravagant — Extravagant, [extravag]ante. adj. v. Fou, bizarre, fantasque, qui est contre le bon sens, contre la raison. Il se dit des personnes, & des choses. C est un homme extravagant. discours extravagant. pensées, paroles extravagantes. ce qu il vient de … Dictionnaire de l'Académie française
extravagant — extravagant, ante (èk stra va gan, gan t ) adj. 1° Qui extravague, qui est bizarre. • Parbleu ! s il faut parler des gens extravagants, Je viens d en essuyer un des plus fatigants, MOL. Mis. II, 5. • Crois tu que d une fille humble, honnête … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
extravagant — [ek strav′əgənt, ik strav′əgənt] adj. [ME & Anglo Fr extravagaunt < ML extravagans, prp. of extravagari, to stray < L extra, beyond + vagari, to wander < vagus: see VAGUE] 1. Obs. straying beyond bounds; wandering 2. going beyond… … English World dictionary
extravagant — »überspannt, verstiegen, übertrieben«: Das Adjektiv wurde im 18. Jh. aus frz. extravagant »ab , ausschweifend« entlehnt. Das frz. Wort geht zurück auf mlat. extravagans, das zu lat. extra vagari »ausschweifen« (vgl. ↑ extra und ↑ vage) gehört.… … Das Herkunftswörterbuch
extravagant — Adj. (Mittelstufe) aus dem Rahmen fallend Synonym: ausgefallen Beispiel: Sie trug ein extravagantes Kleid. Kollokation: extravagant aussehen … Extremes Deutsch