-
1 truncus
truncus ī, m [1 truncus].—Of a tree, the stem, stock, bole, trunk: arborum trunci, Cs.: quid interest inter hominem et truncum? etc.: enodes trunci, V.: inlapsus cerebro, H.: acernus, O.— The trunk, body: corporis: recto se attollere trunco, O.: iacet ingens litore truncus, V.—Fig., a stock, blockhead, dunce, dolt: qui potest esse in eius modi trunco sapientia?— A trunk, stem: quae (stirpes aegritudinis) ipso trunco everso omnes elegendae sunt.* * * -
2 truncus
truncus adj. [TARC-], maimed, mutilated, mangled, dismembered, disfigured: Trunca manu pinus regit (Polyphemum), i. e. the trunk of a pinetree, V.: frons, without its horn, O.: corpus, limbless, O.: puerum trunci corporis natum, L.: Tela, i. e. broken, V.: arbor, deprived of branches, Cu.— Poet. with gen: animalia Trunca pedum, i. e. without feet, V.— Undeveloped, imperfect, wanting: ranae pedibus, O.—Fig., maimed, mutilated: urbs trunca, sine senatu, etc., L.* * * -
3 truncus
1.truncus, a, um, adj [root tark-, truc-, to break, tear; cf. torqueo], maimed, mutilated, mangled, dismembered, disfigured, deprived of some of its parts (mostly poet. and perh. not ante-Aug.; syn.: mutilus, mancus).I.Lit.:(β).trunca manu pinus regit (Polyphemum),
i. e. the trunk of a pinetree, Verg. A. 3, 659:trunca illa et retorrida manus Mucii,
Sen. Ep. 66, 51:nemora,
i. e. trees stripped of their branches, Stat. Th. 4, 455:truncas mhonesto vulnere nares,
Verg. A. 6, 497:vultus naribus auribusque,
Mart. 2, 83, 3:frons,
deprived of its horn, Ov. M. 9, 1; 9, 86; Sil. 3, 42:frontem lumina truncam,
deprived of its eyes, id. 9, 400:bracchia non habuit, truncoque repandus in undas Corpore desiluit,
deprived of its limbs, Ov. M. 3, 680; cf. Just. 2, 9, 19:puerum trunci corporis in agro Romano natum,
Liv. 41, 9, 5:varie ex integris truncos gigni, ex truncis integros,
Plin. 7, 11, 10, § 50:tela,
i.e. broken in pieces, Verg. A. 11, 9; cf.:trunci enses et fractae hastae,
Stat. Th. 2, 711:truncum lignum, i. e. hasta fracta,
Val. Fl. 6, 251: membra carmae, Ov M. 11, 560; cf.alnus,
without oars, Val. Fl. 2, 300:truncae atque mutilae litterae,
Gell. 17, 9, 12:exta,
Val. Max. 1, 6, 9.—Poet., with gen.:B.animalia trunca pedum,
without feet, Verg. G. 4, 310: truncus capitis, Sil 10, 311.—Transf.1.Of things, not developed, imperfect, or wanting in their parts:2. II.quaedam imperfecta (animalia) suisque Trunca vident numeris,
Ov. M. 1, 428:ranae pedibus,
id. ib. 15, 376:ipse (nanus) jactabat truncas manus,
Prop. 4 (5), 8, 42—Trop., maimed, mutilated:2. I.(Capua) urbs trunca, sine senatu, sine plebe, sine magistratibus,
Liv. 31, 29, 11:pecus,
without a leader, Stat. Th. 5, 333:manus vero, sine quibus trunca esset actio ac debilis, vix dici potest, quot motus habeant,
Quint. 11, 3, 85:trunca et debilis medicina (sine rerum naturae cognitione), Cels. praef.: sermo (volucrum),
Stat. Th. 12, 478:trunca quaedam ex Menandro,
fragments, Gell. 2, 23, 21.—Hence, subst.:Lit.:B.cibus... Per truncos ac per ramos diffunditur omnes,
Lucr. 1, 353:quid? in arboribus, in quibus non truncus, non rami, non folia sunt denique, nisi, etc.,
Cic. de Or. 3, 46, 179; cf. id. Sen. 15, 52; id. N. D. 2, 47, 120; id. Lael. 13, 48; Caes. B. G. 4, 17; 7, 73, Verg. G. 2, 78; 3, 233; Hor S. 1, 8, 1; id. C. 2, 17, 27; 3, 4, 55; Ov. M. 2, 358; 8, 346; id. H. 9, 93; Col. Arb. 17, 1; Sen. Ep. 86, 17.—Transf.1.Of the human body, the trunk, the body, apart from the limbs:2.status erectus et celsus, nullā mollitiā cervicum: trunco magis toto se ipse moderans,
Cic. Or. 18, 59:nemo illum ex trunco corporis spectabat,
id. Rosc. Com. 10, 28:recto pugnat se attollere trunco,
Ov. M. 2, 822; cf. id. ib. 7, 640:et caput abscisum calido viventeque trunco,
Lucr. 3, 654: jacet litore truncus. Verg. A. 2, 557.—Of a column.(α).The shaft, Vitr. 4, 1 med. —(β). 3.A piece cut off, as a branch of a tree for an our:4. * II.frondentes,
Val. Fl. 8, 287;a piece of flesh for smoking (cf. trunculus),
Verg. M. 57.— -
4 caelebs
caelebs (not coel-), libis, adj., unmarried, single (whether bachelor or widower): censores: (ego), H.: vita, the life of a bachelor, H.: platanus, i. e. without a vine, H.: sine palmite truncus, O.* * *I(gen.), caelibis ADJunmarried (usu. men), single, widowed, divorced; celibate; not supporting vinesIIunmarried man, bachelor, widower; celibate (eccl.) -
5 ficulnus
ficulnus adj. [ficus], of a fig-tree: truncus, H.* * *ficulna, ficulnum ADJof the fig or fig tree, fig- -
6 palmes
-
7 rēctus
rēctus adj. with comp. and sup. [P. of rego], in a straight line, straight, upright, direct, undeviating: rectā regione iter instituere, L.: India, rectā regione spatiosa, Cu.: hinc in pistrinum rectā proficisci viā, T.: huc ex Africā cursus, L.: lineae, perpendicular: saxa quae rectis lineis suos ordines servant, horizontal, Cs.: recto litore, directly along the shore, V.: ad Iberum iter, Cs.: ne qua forent pedibus vestigia rectis, V.: recto grassetur limite miles, O.: velut rectae acies concurrissent, i. e. front to front, L.: pugna, regular, L.: saxa, steep, L.: rectae prope rupes, L.: truncus, O.: puella, H.: senectus, Iu.: iterque Non agit in rectum, directly forward, O.: crus Rectius, H.: longā trabe rectior exstet, O.—Fig., direct, right, correct, proper, appropriate, befitting: vobis mentes rectae quae stare solebant, Enn. ap. C.: ut rectā viā rem narret, T.: quae sint in artibus recta ac prava diiudicare: est lex nihil aliud nisi recta ratio: rectum est gravitatem retinere: nominibus rectis expendere nummos, i. e. on good securities, H.: si quid novisti rectius istis, H.: rectissima studia.— Morally right, just, conscientious, virtuous, upright: a rectā conscientiā discedere: animus secundis Temporibus dubiisque rectus, H.: Caesar: quid rectius fuerit, dicere non est necesse: ob rectissimum facinus.* * *recta -um, rectior -or -us, rectissimus -a -um ADJright, proper; straight; honest -
8 truncō
truncō āvī, ātus, āre [2 truncus], to maim, mutilate, shorten, cut off: truncata simulacra deum, L.: Truncat olus foliis, i. e. strips off the leaves, O.* * *truncare, truncavi, truncatus Vmaim, mutilate; strip of branches, foliage; cut off -
9 aethereus
I.Lit.:II.sidera aetheriis affixa cavernis,
Lucr. 4, 391:(truncus) vivit et aetherias vitalīs suscipit auras,
id. 3, 405:altissima aetheriaque natura,
Cic. N. D. 2, 24 fin.: post ignem aetheriā domo Subductum, * Hor. C. 1, 3, 29.—Transf.A.Pertaining to heaven, heavenly, celestial:B.arces,
Ov. M. 15, 858:umbrae,
the shade spread through the heavens, Cat. 66, 55:pater,
Mart. 9, 36:Olympus,
id. 9, 4:Taurus mons aetherio vertice,
i. e. which touches heaven, Tib. 1, 8, 15: aetherios animo conceperat ignes, i. e. heavenly inspiration (Gr. enthousiasmos), Ov. F. 1, 473.—Pertaining to the air in gen.:C.nubes,
Lucr. 4, 182:aurae,
id. 3, 406:aqua,
i. e. rain, Ov. F. 1, 682.—Pertaining to the upper world:vesci aurā Aetheriā,
Verg. A. 1, 546.— Comp.:aetherior,
Jul. Val. Res Gest. Alex. M. 3, 68 Mai. -
10 aetherius
I.Lit.:II.sidera aetheriis affixa cavernis,
Lucr. 4, 391:(truncus) vivit et aetherias vitalīs suscipit auras,
id. 3, 405:altissima aetheriaque natura,
Cic. N. D. 2, 24 fin.: post ignem aetheriā domo Subductum, * Hor. C. 1, 3, 29.—Transf.A.Pertaining to heaven, heavenly, celestial:B.arces,
Ov. M. 15, 858:umbrae,
the shade spread through the heavens, Cat. 66, 55:pater,
Mart. 9, 36:Olympus,
id. 9, 4:Taurus mons aetherio vertice,
i. e. which touches heaven, Tib. 1, 8, 15: aetherios animo conceperat ignes, i. e. heavenly inspiration (Gr. enthousiasmos), Ov. F. 1, 473.—Pertaining to the air in gen.:C.nubes,
Lucr. 4, 182:aurae,
id. 3, 406:aqua,
i. e. rain, Ov. F. 1, 682.—Pertaining to the upper world:vesci aurā Aetheriā,
Verg. A. 1, 546.— Comp.:aetherior,
Jul. Val. Res Gest. Alex. M. 3, 68 Mai. -
11 Arbor
1.arbor ( arbŏs, Lucr. 1, 774; 6, 786 Lachm.; Ov. M. 2, 212; id. F. 1, 153 (but Merk. arbor, in both places); Verg. E. 3, 56; id. G. 2, 57; 2, 81; id. A. 3, 27; 6, 206 Rib. al.: acc. arbosem, Paul. ex Fest. p. 15 Müll.), ŏris, f. (m., INTER DVOS ARBORES, Inscr. Lyon, I. 27) [v. arduus].I.A tree.A.In gen.: arbores serere, to plant, Caecil. Stat. ap. Cic. Tusc. 1, 14, 31; Cic. Sen. 17, 59:B.poni,
Verg. G. 2, 278:arbos se sustulit,
id. ib. 2, 57:arbores putare,
Cato, R. R. 32, 1: arbores frondescere, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 28, 69:arboribus frondes redeunt,
Ov. F. 3, 237:arbos silvestris,
Verg. E. 3, 70:ramosa,
Lucr. 5 [1096]:umbrosa,
Verg. G. 2, 66; so Ov. P. 4, 5, 41:ingens,
Verg. G. 2, 81:alta,
Ov. M. 15, 404:summa,
Verg. G. 4, 557; so Ov. M. 12, 15:patula,
id. ib. 1, 106:fertilis,
Verg. G. 4, 142:in quibus (arboribus) non truncus, non rami, non folia sunt,
Cic. de Or. 3, 46, 178:sub ramis arboris altae,
Lucr. 2, 30, and Verg. A. 7, 108:arborum rami,
Vulg. Sap. 17, 17:arbor nuda sine frondibus,
Ov. M. 13, 690; Vulg. Marc. 11, 8:arborum cortices,
Vulg. Job, 30, 4:arbores ab radicibus subruere,
Caes. B. G. 6, 27; Plin. 16, 31, 56, § 130; Vulg. Matt. 3, 10:quarum (arborum) baca,
Cic. Tusc. 1, 14, 31:jacent sua quāque sub arbore poma,
Verg. E. 7, 54; Vulg. Lev. 26, 20:fructus arborum,
Quint. 8, 5, 26; Vulg. Sap. 10, 7.—Spec. with gen. of species: alni, the alder-tree, Varr. R. R. 1, 7, 7:II.fici,
the fig-tree, Cic. Fl. 17, 41; Vulg. Matt. 21, 19:arbores ficorum,
Col. 11, 2, 59: arbor ficus (nom.), Vulg. Jud. 9, 10:abietis arbores,
fir trees, Liv. 24, 3:arbor palmae,
the palm-tree, Suet. Aug. 94:cupressūs,
the cypress, id. Vesp. 5:arbor sycomorus,
a sycamore, Vulg. Luc. 19, 4; so,arbor morus,
ib. ib. 17, 6:arbores olivarum,
olive trees, ib. Exod. 27, 20.— Poet.:Jovis,
the oak-tree, Ov. M. 1, 106:Phoebi,
the laurel-tree, id. F. 3, 139 (cf. id. ib. 6, 91:Apollinea laurus): Palladis,
the olive-tree, id. A. A. 2, 518:arbor Herculea,
the poplar, Verg. G. 2, 66 (cf.:Arborum genera numinibus suis dicata perpetuo servantur, ut Jovi aesculus, Apollini laurus, Minervae olea, Veneri myrtus, Herculi populus,
Plin. 12, 1, 2, § 3; Phaedr. 3, 17) al.—Meton.A.Things made of wood (cf.: Mille sunt usus earum (arborum), sine quīs vita degi non possit. Arbore sulcamus, maria terrasque admovemus; arbore exaedificamus tecta;1.arborea et simulacra numinum fuere etc.,
Plin. 12, 1, 2, § 5).A mast.(α).With mali:(β).adversique infigitur arbore mali,
Verg. A. 5, 504.—Without mali, Luc. 9, 332; Sil. 3, 129; Paul. Sent. 1. 2, t. 3.—2. 3.An oar:4. 5.centenāque arbore fluctum Verberat adsurgens,
Verg. A. 10, 207.—The shaft of a javelin, a javelin, Stat. Th. 12, 769.—6.Euphemist.: arbor infelix, a gallows, gibbet:B.caput obnubito, arbori infelici suspendito,
Cic. Rab. 4 fin.; Liv. 1, 26, 7; cf. Plin. 16, 26, 45, § 108 (Niebuhr, Röm. Gesch. I. § 365, compares the words of the Fries. law: am argen vordern Baum henken; cf. in Engl. to hang on the accursed tree).—The fabulous polypus, which was fancied to have arms like the branches of a tree:2.In Gaditano Oceano arbor in tantum vastis dispansa armis, ut fretum numquam intrāsse credatur,
Plin. 9, 4, 3, § 8. -
12 arbor
1.arbor ( arbŏs, Lucr. 1, 774; 6, 786 Lachm.; Ov. M. 2, 212; id. F. 1, 153 (but Merk. arbor, in both places); Verg. E. 3, 56; id. G. 2, 57; 2, 81; id. A. 3, 27; 6, 206 Rib. al.: acc. arbosem, Paul. ex Fest. p. 15 Müll.), ŏris, f. (m., INTER DVOS ARBORES, Inscr. Lyon, I. 27) [v. arduus].I.A tree.A.In gen.: arbores serere, to plant, Caecil. Stat. ap. Cic. Tusc. 1, 14, 31; Cic. Sen. 17, 59:B.poni,
Verg. G. 2, 278:arbos se sustulit,
id. ib. 2, 57:arbores putare,
Cato, R. R. 32, 1: arbores frondescere, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 28, 69:arboribus frondes redeunt,
Ov. F. 3, 237:arbos silvestris,
Verg. E. 3, 70:ramosa,
Lucr. 5 [1096]:umbrosa,
Verg. G. 2, 66; so Ov. P. 4, 5, 41:ingens,
Verg. G. 2, 81:alta,
Ov. M. 15, 404:summa,
Verg. G. 4, 557; so Ov. M. 12, 15:patula,
id. ib. 1, 106:fertilis,
Verg. G. 4, 142:in quibus (arboribus) non truncus, non rami, non folia sunt,
Cic. de Or. 3, 46, 178:sub ramis arboris altae,
Lucr. 2, 30, and Verg. A. 7, 108:arborum rami,
Vulg. Sap. 17, 17:arbor nuda sine frondibus,
Ov. M. 13, 690; Vulg. Marc. 11, 8:arborum cortices,
Vulg. Job, 30, 4:arbores ab radicibus subruere,
Caes. B. G. 6, 27; Plin. 16, 31, 56, § 130; Vulg. Matt. 3, 10:quarum (arborum) baca,
Cic. Tusc. 1, 14, 31:jacent sua quāque sub arbore poma,
Verg. E. 7, 54; Vulg. Lev. 26, 20:fructus arborum,
Quint. 8, 5, 26; Vulg. Sap. 10, 7.—Spec. with gen. of species: alni, the alder-tree, Varr. R. R. 1, 7, 7:II.fici,
the fig-tree, Cic. Fl. 17, 41; Vulg. Matt. 21, 19:arbores ficorum,
Col. 11, 2, 59: arbor ficus (nom.), Vulg. Jud. 9, 10:abietis arbores,
fir trees, Liv. 24, 3:arbor palmae,
the palm-tree, Suet. Aug. 94:cupressūs,
the cypress, id. Vesp. 5:arbor sycomorus,
a sycamore, Vulg. Luc. 19, 4; so,arbor morus,
ib. ib. 17, 6:arbores olivarum,
olive trees, ib. Exod. 27, 20.— Poet.:Jovis,
the oak-tree, Ov. M. 1, 106:Phoebi,
the laurel-tree, id. F. 3, 139 (cf. id. ib. 6, 91:Apollinea laurus): Palladis,
the olive-tree, id. A. A. 2, 518:arbor Herculea,
the poplar, Verg. G. 2, 66 (cf.:Arborum genera numinibus suis dicata perpetuo servantur, ut Jovi aesculus, Apollini laurus, Minervae olea, Veneri myrtus, Herculi populus,
Plin. 12, 1, 2, § 3; Phaedr. 3, 17) al.—Meton.A.Things made of wood (cf.: Mille sunt usus earum (arborum), sine quīs vita degi non possit. Arbore sulcamus, maria terrasque admovemus; arbore exaedificamus tecta;1.arborea et simulacra numinum fuere etc.,
Plin. 12, 1, 2, § 5).A mast.(α).With mali:(β).adversique infigitur arbore mali,
Verg. A. 5, 504.—Without mali, Luc. 9, 332; Sil. 3, 129; Paul. Sent. 1. 2, t. 3.—2. 3.An oar:4. 5.centenāque arbore fluctum Verberat adsurgens,
Verg. A. 10, 207.—The shaft of a javelin, a javelin, Stat. Th. 12, 769.—6.Euphemist.: arbor infelix, a gallows, gibbet:B.caput obnubito, arbori infelici suspendito,
Cic. Rab. 4 fin.; Liv. 1, 26, 7; cf. Plin. 16, 26, 45, § 108 (Niebuhr, Röm. Gesch. I. § 365, compares the words of the Fries. law: am argen vordern Baum henken; cf. in Engl. to hang on the accursed tree).—The fabulous polypus, which was fancied to have arms like the branches of a tree:2.In Gaditano Oceano arbor in tantum vastis dispansa armis, ut fretum numquam intrāsse credatur,
Plin. 9, 4, 3, § 8. -
13 aresco
I.Lit.:II.dum mea (vestimenta) arescunt,
Plaut. Rud. 2, 7, 17:fluvius arescat,
Vulg. Job, 14, 11:arescat aqua de mari,
ib. Isa. 19, 5:arescente undā,
Tac. A. 13, 57:quasi faenum, ita arescet,
Vulg. Isa. 51, 12.—Of tears:cito arescit lacrima, praesertim in alienis malis,
Cic. Part. Or. 17; so id. Inv. 1, 56 fin. —Trop., to languish.A.Of plants, to dry up, wither: nullo modo facilius arbitror posse herbas arescere et interfici, to dry up, Cic. Oecon. ap. Non. p. 450, 1; so Plin. 8, 38, 57, § 137:B.truncus (arboris),
Tac. A. 13, 58:vitis,
Vulg. Ezech. 17, 9; 17, 10:palmes,
ib. Joan. 15, 6: manus (branch), ib. Job, 15, 32.—Of persons (eccl. Lat.), to pine away in sickness:(filius meus) stridet dentibus et arescit,
Vulg. Marc. 9, 17.—So, to sink, be overcome, with fear:arescentibus hominibus prae timore,
Luc. 21, 26. -
14 caespes
I.A turf, sod as cut out: caespes est terra in modum lateris caesa cum herba, sive frutex recisus et truncus, Paul. ex Fest. p. 45 Müll.: caespes chortoplinthos, chortobôlos, plinthos, Gloss.: non esse arma caespites, neque glebas, * Cic. Caecin. 21, 60.—B.Used for altars, mounds (of tombs), for covering cottages, huts, etc.,
Hor. C. 1, 19, 13; Ov. Tr. 5, 5, 9; id. M. 4, 753; 7, 240; 15, 573; Verg. A. 3, 304; Tac. G. 27; id. A. 1, 62; Verg. E. 1, 69 Voss; Sen. Ep. 8, 5; Luc. 1, 512; 3, 387; Suet. Aug. 24.—Meton.1. 2.An altar:3. 4.positusque carbo Caespite vivo,
Hor. C. 3, 8, 4; Juv. 12, 2; Tac. H. 4, 53; App. Flor. n. 1, —A clump, group of plants, Plin. 21, 7, 20, § 43; Verg. G. 4, 273 Forbig. ad loc.—II.In gen.A.A grassy field, a green field, turf, Verg. A. 11, 566:B.de caespite virgo se levat,
Ov. M. 2, 427; 4, 301; 10, 556;13, 931: sedere in caespite nudo,
Suet. Tib. 18; Stat. Th. 12, 328; Petr. 120, 72; Plin. 16, 31, 56, § 128; 17, 4, 3, § 26.— -
15 Chaones
Chāŏnes, um, m., = Chaones, a people in the north-west part of Epirus, named after Chaon (v. the preced. art.), the Chaonians, Plin. 4, prooem. § 2; Serv. ad Verg. A. 3, 334 sq.; acc. plur. Gr. Chaonas, Claud. B. Get. 135; their country was called Chā-ŏnĭa, ae, f., Verg. A. 3, 335 Serv.; Plin. 4, prooem. § 2; Cic. Att. 6, 3, 2; Liv. 32, 5, 9. —II.Hence,A.Chāŏnĭus, a, um, adj., Chaonian; also of Epirus:B.campi,
Verg. A. 3, 334:sinus,
Ov. M. 13, 717:glans,
Verg. G. 1, 8: pater, i. e. Jupiter, whose oracle was at Dodona, id. ib. 2, 67; cf.Juppiter,
Val. Fl. 1, 303:columbae,
which revealed the future at Dodona, Verg. E. 9, 13:nemus,
i. e. the oak forest, Stat. Th. 6, 99:truncus,
Val. Fl. 8, 461:vertex,
Luc. 3, 180:victus,
i.e. of acorns, Claud. Rapt. Pros. 3, 47.— -
16 Chaonia
Chāŏnes, um, m., = Chaones, a people in the north-west part of Epirus, named after Chaon (v. the preced. art.), the Chaonians, Plin. 4, prooem. § 2; Serv. ad Verg. A. 3, 334 sq.; acc. plur. Gr. Chaonas, Claud. B. Get. 135; their country was called Chā-ŏnĭa, ae, f., Verg. A. 3, 335 Serv.; Plin. 4, prooem. § 2; Cic. Att. 6, 3, 2; Liv. 32, 5, 9. —II.Hence,A.Chāŏnĭus, a, um, adj., Chaonian; also of Epirus:B.campi,
Verg. A. 3, 334:sinus,
Ov. M. 13, 717:glans,
Verg. G. 1, 8: pater, i. e. Jupiter, whose oracle was at Dodona, id. ib. 2, 67; cf.Juppiter,
Val. Fl. 1, 303:columbae,
which revealed the future at Dodona, Verg. E. 9, 13:nemus,
i. e. the oak forest, Stat. Th. 6, 99:truncus,
Val. Fl. 8, 461:vertex,
Luc. 3, 180:victus,
i.e. of acorns, Claud. Rapt. Pros. 3, 47.— -
17 Chaonis
Chāŏnes, um, m., = Chaones, a people in the north-west part of Epirus, named after Chaon (v. the preced. art.), the Chaonians, Plin. 4, prooem. § 2; Serv. ad Verg. A. 3, 334 sq.; acc. plur. Gr. Chaonas, Claud. B. Get. 135; their country was called Chā-ŏnĭa, ae, f., Verg. A. 3, 335 Serv.; Plin. 4, prooem. § 2; Cic. Att. 6, 3, 2; Liv. 32, 5, 9. —II.Hence,A.Chāŏnĭus, a, um, adj., Chaonian; also of Epirus:B.campi,
Verg. A. 3, 334:sinus,
Ov. M. 13, 717:glans,
Verg. G. 1, 8: pater, i. e. Jupiter, whose oracle was at Dodona, id. ib. 2, 67; cf.Juppiter,
Val. Fl. 1, 303:columbae,
which revealed the future at Dodona, Verg. E. 9, 13:nemus,
i. e. the oak forest, Stat. Th. 6, 99:truncus,
Val. Fl. 8, 461:vertex,
Luc. 3, 180:victus,
i.e. of acorns, Claud. Rapt. Pros. 3, 47.— -
18 Chaonius
Chāŏnes, um, m., = Chaones, a people in the north-west part of Epirus, named after Chaon (v. the preced. art.), the Chaonians, Plin. 4, prooem. § 2; Serv. ad Verg. A. 3, 334 sq.; acc. plur. Gr. Chaonas, Claud. B. Get. 135; their country was called Chā-ŏnĭa, ae, f., Verg. A. 3, 335 Serv.; Plin. 4, prooem. § 2; Cic. Att. 6, 3, 2; Liv. 32, 5, 9. —II.Hence,A.Chāŏnĭus, a, um, adj., Chaonian; also of Epirus:B.campi,
Verg. A. 3, 334:sinus,
Ov. M. 13, 717:glans,
Verg. G. 1, 8: pater, i. e. Jupiter, whose oracle was at Dodona, id. ib. 2, 67; cf.Juppiter,
Val. Fl. 1, 303:columbae,
which revealed the future at Dodona, Verg. E. 9, 13:nemus,
i. e. the oak forest, Stat. Th. 6, 99:truncus,
Val. Fl. 8, 461:vertex,
Luc. 3, 180:victus,
i.e. of acorns, Claud. Rapt. Pros. 3, 47.— -
19 ficulnea
Fīculnĕus, a, um, adj. [ficula], of the fig-tree:ligna,
Varr. R. R. 3, 16, 37:folia,
Col. 6, 3, 7.—As subst.: fīculnĕa, ae, f., a fig-tree, Vulg. Osee, 9, 10; id. Luc. 13, 7.— In the form ficulnus, a, um:truncus,
Hor. S. 1, 8, 1. -
20 Ficulneus
Fīculnĕus, a, um, adj. [ficula], of the fig-tree:ligna,
Varr. R. R. 3, 16, 37:folia,
Col. 6, 3, 7.—As subst.: fīculnĕa, ae, f., a fig-tree, Vulg. Osee, 9, 10; id. Luc. 13, 7.— In the form ficulnus, a, um:truncus,
Hor. S. 1, 8, 1.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Truncus — Trun cus, n. [L.] (Zo[ o]l.) The thorax of an insect. See {Trunk}, n., 5. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Truncus — (lat.), Rumpf, Stamm … Pierer's Universal-Lexikon
Truncus — (lat.), der Stamm der Bäume etc. (vgl. Sproß und Baum), auch der Rumpf der Tiere … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Truncus — Als Truncus (lat., „Stamm“) bezeichnet man in der Anatomie den Rumpf. Darüber hinaus wird der Begriff Truncus (Plural Trunci) auch für größere Blutgefäß , Lymphgefäß und Nervenstämme verwendet: Truncus arteriosus communis Truncus bicaroticus… … Deutsch Wikipedia
Truncus — A Truncus is the graph of y = a/(x+B)²+C. It has two asymptotes, and can be translated and dilated in many ways. The standard truncus, y=1/x² , has asymptotes at x=0 and y=0, therefore having no real (or complex) axial intercepts. Compared with… … Wikipedia
Truncus — Trụncus [aus lat. truncus, Gen.: trunci = Stamm eines Baumes] m; , ...ci: Hauptteil, Stamm: a)der Rumpf des menschl. Körpers, einschließlich Kopf und Hals; b)großer, meist kurzer Hauptteil eines Blutgefäßes, Lymphgefäßes, Nervs oder Organs (Anat … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
Truncus — Trun|cus [...kus] der; , ...ci <aus lat. truncus »Stamm eines Baumes«>: a) Gefäßstamm; b) Rumpf des menschlichen Körpers (Med.) … Das große Fremdwörterbuch
Truncus — liemuo statusas T sritis topografinė išorės anatomija atitikmenys: lot. Truncus ryšiai: platesnis terminas – topografinė išorės anatomija siauresnis terminas – nugarinė liemens dalis siauresnis terminas – petys siauresnis terminas – pilvinė… … Paukščių anatomijos terminai
Truncus — kamienas statusas T sritis gyvūnų anatomija, gyvūnų morfologija atitikmenys: lot. Fasciculus atrioventricularis; Truncus ryšiai: platesnis terminas – prieširdinis skilvelių pluoštas siauresnis terminas – dešinioji kojytė siauresnis terminas –… … Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai
Truncus — kamienas statusas T sritis histologija, ląstelių chemija, histologinė chemija, audinių kultūra atitikmenys: lot. Truncus ryšiai: platesnis terminas – prieširdinis skilvelio pluoštas … Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai
Truncus — liemuo statusas T sritis gyvūnų anatomija, gyvūnų morfologija atitikmenys: lot. Truncus ryšiai: platesnis terminas – kūno dalys siauresnis terminas – dubuo siauresnis terminas – krūtinė siauresnis terminas – nugara siauresnis terminas – pilvas … Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai