-
1 rozrywać
rozrywać się v/i zerreißen -
2 rozrywać
-
3 puszczać
I. vt3) (pot: pozwalać iść) gehen lassen\puszczać dzieci bez opieki die Kinder ohne Aufsicht lassen\puszczać kogoś przodem jdn vorlassen, jdm Vortritt lassen\puszczać latawca den Drachen steigen lassen11) \puszczać coś z dymem etw in Rauch aufgehen lassen\puszczać farbę Farbe bekennen\puszczać coś w niepamięć etw in Vergessenheit bringennie \puszczać pary z ust den Mund haltenpuścić coś w ruch etw in Gang bringen [ lub setzen]\puszczać coś mimo uszu etw unbeachtet lassen1) ( ustępować pod naciskiem) drzwi: sich +akk öffnen lassenoczko [w pończosze] puszcza eine Masche [im Strumpf] ist gelaufen3) ( dawać się usunąć) plama: sich +akk entfernen lassen4) ( tracić barwę) bluzka: abfärbenIII. vr1) ( przestawać się trzymać)\puszczać się czegoś etw loslassen2) (pot: poruszać się szybko)\puszczać się pędem fortgehen, losrennen -
4 pękać
vi1) ( łamać się) lód: krachen, bersten; szyba: [zer]springen3) ( wybuchać) platzen, explodiereno mało jej serce nie pękło beinahe wäre ihr das Herz gebrochen\pękać w szwach aus allen Nähten platzen ( fam)\pękać ze śmiechu vor Lachen bersten\pękać z zazdrości vor Neid platzen -
5 rozerwać*
rozerwać* pf: rozerwać k-o jemanden unterhalten, zerstreuen;rozerwać się sich zerstreuen, sich entspannen; →LINK="rozrywać" rozrywać -
6 łamać
I. vt2) < perf z-> ( naruszać) przepisy, regulamin missachten, verletzen; prawo brechen, verletzen; obietnicę brechen, nicht einhaltenII. vr1) ( być łamanym) gałąź: brechen3) komuś łamie się głos jds Stimme versagtłamie mnie w kościach es reißt mir [ lub mich] in den Gliedern -
7 przedzierać
przedzierać [pʃɛʥ̑ɛraʨ̑] < perf przedrzeć>I. vtbłyskawica przedarła niebo ein Blitz zerriss den HimmelII. vr2) ( przedostawać się)\przedzierać się przez coś człowiek: sich +akk durch etw hindurchkämpfen, durch etw vordringensłońce przedzierało się przez chmury die Sonne brach durch die Wolken -
8 drzeć
I. vt\drzeć coś na kawałki/strzępy etw in Stücke/Fetzen reißen\drzeć z kimś koty sich +dat mit jdm in der Wolle haben, mit jdm wie Hund und Katze leben ( fam)II. vr2) < perf ze-> ( zużywać się) buty: sich +akk abnutzen, abgelaufen [ lub abgelatscht ( fam)] werden -
9 rozerwać
-
10 zerreißen
zerreißen *
См. также в других словарях:
rozrywać się – rozerwać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} samoistnie ulec rozerwaniu; rozedrzeć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sweter się rozerwał na łokciu. Nici się rozrywały. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zrywać się – zerwać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odddzielać się, odłączać się od czegoś, przestawać być zamocowanym; urywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Balon zerwał się z uwięzi. Krowa zerwała się z łańcucha. Od wiatru zerwał się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozpękać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozpękać sięam się, rozpękać sięa się, rozpękać sięają się {{/stl 8}}– rozpęknąć się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb, rozpękać sięnę się, rozpękać sięnie się, rozpękać sięnij się, rozpękać sięnął się || rozpękać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozerwać się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}rozrywać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}rozerwać się II {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zabawić się, spędzić czas na rozrywce : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chciał… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozerwać — dk IX, rozerwaćrwę, rozerwaćrwiesz, rozerwaćrwij, rozerwaćrwał, rozerwaćrwany rozrywać ndk I, rozerwaćam, rozerwaćasz, rozerwaćają, rozerwaćaj, rozerwaćał, rozerwaćany 1. «rwąc rozdzielić coś na części, rozedrzeć, naruszyć całość, spoistość… … Słownik języka polskiego
pękać — ndk I, pękaćam, pękaćasz, pękaćają, pękaćaj, pękaćał pęknąć dk Vc, pękaćnę, pękaćniesz, pękaćnij, pękł, pękłszy 1. «przestawać być całym wskutek tworzenia się rysy, szczeliny, otworu; łamać się na kawałki» Lód pęka na rzece. Skóra pęka na rękach … Słownik języka polskiego
puszczać — ndk I, puszczaćam, puszczaćasz, puszczaćają, puszczaćaj, puszczaćał, puszczaćany puścić dk VIa, puszczę, puszczaćcisz, puść, puszczaćcił, puszczony 1. «przestawać trzymać ręką, zwalniać uchwyt, wypuszczać z ręki» Puszczał rękę dziecka i… … Słownik języka polskiego
pękać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, pękaćam, pękaća, pękaćają {{/stl 8}}– pęknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb, pękaćnę, pękaćnie, pękaćnij, pękaćkłem, pękł, pękaćkła, pękaćkli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wybuchać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wybuchaćam, wybuchaća, wybuchaćają {{/stl 8}}– wybuchnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa a. IVb, wybuchaćnę, wybuchaćnie, wybuchaćnij, wybuchaćnąłem || wybuchaćchłem, wybuchaćnął || wybuchaćbuchł, wybuchaćnęła ||… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
eksplodować — ndk a. dk IV, eksplodowaćduje, eksplodowaćował «wybuchać, wybuchnąć, rozrywać się, rozerwać się, pękać, pęknąć z hukiem» Eksplodował gaz ziemny. Bomba eksplodowała. Materiały wybuchowe eksplodowały. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
eksplodować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. dk Ia, eksplodowaćduję, eksplodowaćduje {{/stl 8}}{{stl 7}} wybuchać, gwałtownie rozrywać się, pękać z hukiem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Eksplodował granat. Eksplodował metan. Eksplodował skład amunicji. <łac.>… … Langenscheidt Polski wyjaśnień