-
1 odwracać
odwracać (-am) < odwrócić> (-cę) (um)wenden, (um)drehen; kartkę umblättern; głowę umdrehen; wzrok, katastrofę abwenden;odwracać uwagę ablenken;odwracać sweter na lewą stronę einen Pulli auf die linke Seite umdrehen;odwracać się plecami od k-o fig jemandem die kalte Schulter zeigen -
2 prostować
się sich gerade stellen; < sprostować> błąd berichtigen, korrigieren; wypowiedź richtig stellen -
3 przerywać
przerywać (-am) < przerwać> (-ę) kartkę durchreißen; groblę, blokadę brechen; czynność unterbrechen; (nie skończyć) abbrechen; AGR verziehen;przerywać k-u jemanden unterbrechen;przerywać ciążę die Schwangerschaft abbrechen;przerywać studia das Studium abbrechen;przerywać milczenie das Schweigen brechen;przerywać w pół słowa k-u jemandem ins Wort fallen, jemanden mitten im Satz unterbrechen; -
4 przewracać
przewracać (-am) < przewrócić> (-ę) stołek, osobę umstoßen; kartkę umblättern; na patelni wenden; (szperać) (durch)wühlen;przewracać na lewą stronę auf die linke Seite wenden;przewracać do góry nogami auf den Kopf stellen;przewracać kartki blättern;przewracać oczami die Augen verdrehen; (flirtować) jemandem schöne Augen machen;sława przewróciła mu w głowie der Ruhm ist ihm zu Kopf gestiegen;przewracać się (upadać) umfallen, hinfallen;przewracać się do góry dnem łódź kentern;przewracać się z boku na bok sich hin und her wälzen;przewróciłby się w grobie fam. er würde sich im Grabe herumdrehen -
5 rozdzierać
-
6 rwać*
rwać* (rwę) materiał, kartkę zerreißen; owoce, kwiaty, trawę pflücken; ząb ziehen;rwać chwasty Unkraut jäten; v/i fam. rennen;rwać sobie włosy z głowy fig sich die Haare raufen;rwie mnie ząb ich habe einen ziehenden Schmerz im Zahn;rwie mnie w kościach fam. es reißt mich in den Knochen; -
7 sprostować
sprostować pf →LINK="prostować" prostowaćsię sich gerade stellen; < sprostować> błąd berichtigen, korrigieren; wypowiedź richtig stellen -
8 wpinać
-
9 wydzierać
wydzierać (-am) < wydrzeć> (wydrę) kartkę (her)ausreißen; ubranie, buty fam. abtragen; tajemnicę abringen;wydzierać k-u jemandem entreißen, jemandem wegreißen;wydzierać się fam. brüllen -
10 wyprostować
wyprostować pf →LINK="prostować" prostowaćsię sich gerade stellen; < sprostować> błąd berichtigen, korrigieren; wypowiedź richtig stellen -
11 zbliżać
zbliżać do siebie fig (einander) näher bringen;zbliżać się do siebie fig sich näher kommen;zbliżać się ku końcowi sich dem Ende neigen;zbliża się północ es ist gleich Mitternacht -
12 zdzierać
zdzierać (-am) < zedrzeć> (zedrę) kartkę, tapety abreißen; kolano, łokieć abschürfen; skórkę abziehen; odzież abtragen; obicia abscheuern; opony abfahren;zdzierać sobie zdrowie fam. seine Gesundheit strapazieren;zdzierać z k-o pieniądze fam. jemanden ausnehmen;zdzierać sobie gardło sich den Mund fusselig reden -
13 zginać
zginać (-am) < zgiąć> (zegnę) rękę beugen; palec krümmen; drut (ver)biegen, krümmen; kartkę knicken;zginać się z bólu sich vor Schmerzen krümmen;zginać się w pas sich tief vorbeugen -
14 kropkować
-
15 pokratkować
pokratkować [pɔkratkɔvaʨ̑] -
16 pokreskować
pokreskować [pɔkrɛskɔvaʨ̑] -
17 porwać
-
18 prostować
prostować [prɔstɔvaʨ̑]I. vt4) ( przekształcać)\prostować prąd elektryczny elektrischen Strom gleichrichten5) \prostować kości die Glieder strecken, sich +akk recken und strecken -
19 przedzielać
przedzielać [pʃɛʥ̑ɛlaʨ̑], przedzielić [pʃɛʥ̑ɛliʨ̑]rzeka przedziela miasto na dwie części der Fluss teilt die Stadt in zwei Teile -
20 przedzierać
przedzierać [pʃɛʥ̑ɛraʨ̑] < perf przedrzeć>I. vtbłyskawica przedarła niebo ein Blitz zerriss den HimmelII. vr2) ( przedostawać się)\przedzierać się przez coś człowiek: sich +akk durch etw hindurchkämpfen, durch etw vordringensłońce przedzierało się przez chmury die Sonne brach durch die Wolken
- 1
- 2
См. также в других словарях:
kartka — ż III, CMs. kartkatce; lm D. kartkatek zdr. od karta (tylko w zn. 1) Luźne kartki papieru. Wyrwać kartkę z zeszytu. Wysłać kartkę z widoczkiem … Słownik języka polskiego
przysłać — I dk IX, przyślę, przyślesz, przyślij, przysłaćał, przysłaćany przysyłać ndk I, przysłaćam, przysłaćasz, przysłaćają, przysłaćaj, przysłaćał, przysłaćany «dostarczyć coś komuś nieosobiście (przez pocztę, posłańca); skierować, spowodować przybycie … Słownik języka polskiego
Unichowo — Unichowo … Deutsch Wikipedia
ładny — pot. Ładne kwiatki, ładna historia, ładny bal, gips, interes itp. «wyrażenia oznaczające niezadowolenie, nieprzyjemne zdziwienie, zaskoczenie»: Parę danych odnotował w kartotece. Wiek, zawód: psycholog! Ładne kwiatki, pewnie za wariata mnie… … Słownik frazeologiczny
myśl — 1. Bić się, łamać się z myślami «nie móc się zdecydować na coś; wahać się»: (...) biłem się z myślami, czy się żenić. W. Myśliwski, Widnokrąg. 2. Błądzić gdzieś myślami «myśleć o różnych rzeczach, nie koncentrując się na żadnej z nich»:… … Słownik frazeologiczny
pamięć — 1. Bez pamięci «zapominając o wszystkim; nieprzytomnie»: On, pomimo całego życiowego doświadczenia, zakocha się w nastolatce bez pamięci. Pani 5/1993. Opierając się o ziemię jedną stopą, wirowali w kółko bez pamięci. T. Mirkowicz, Pielgrzymka. 2 … Słownik frazeologiczny
interfoliować — ndk IV, interfoliowaćliuję, interfoliowaćliujesz, interfoliowaćliuj, interfoliowaćował, interfoliowaćowany druk. «wstawiać pustą kartkę (interfolium) między zadrukowane strony książki» Egzemplarz interfoliowany … Słownik języka polskiego
jeździec — m II, D. jeźdźca 1. B.=D., W. jeźdźcze; lm M. jeźdźcy, DB. jeźdźców «człowiek jeżdżący na jakimś zwierzęciu wierzchowym, zwłaszcza na koniu, uprawiający jazdę konną» Jeździec pędzi, galopuje. Jeźdźcy dosiedli koni. 2. B.=M.; lm MB. jeźdźce środ.… … Słownik języka polskiego
naślinić — dk VIa, naślinićnię, naślinićnisz, naślinićśliń, naślinićnił, naślinićniony «zwilżyć śliną, pomoczyć śliną; poślinić» Przewrócić kartkę naślinionym palcem … Słownik języka polskiego
poczta — ż IV, CMs. poczcie; lm D. poczt 1. «instytucja państwowa zajmująca się przewożeniem i dostarczaniem korespondencji i przesyłek, placówka tej instytucji; także: budynek, w którym się ona mieści» Wysłać, przesłać pocztą kartkę, list, paczkę,… … Słownik języka polskiego
pokreskować — dk IV, pokreskowaćkuję, pokreskowaćkujesz, pokreskowaćkuj, pokreskowaćował, pokreskowaćowany «narysować na czymś dużo kresek, pokryć kreskami» Pokreskować kartkę papieru … Słownik języka polskiego